Piosenka Gepetta (słowa Jarosław Kilian) Z drewna zrobię pajacyka Bo samemu żyć to nuda Z drewna będę mieć chłopczyka Zdarzają się różne cuda Z tym pajacem jakby z synem Powędruję na kraj świata Każdą zwiedzimy krainę Będę dla niego jak tata Pajac będzie mógł tańcować Karkołomne robić skoki Wszystkim będzie się podobać Umysł będzie miał głęboki Choć przecież doskwiera bieda Choć płaszcz mój podszyty wiatrem Bez teatru żyć się nie da Bo świat cały jest teatrem Tego z drewna pajacyka Kochać będę jak chłopczyka Panu Bogu zajrzę w okno I chłopca nazwę Pinokio Pewnego razu był sobie kawałek drewna... - od tych słów zaczyna się baśniowa historia o losach drewnianej marionetki, która zamienia się w chłopca. Pinokio to jeden z najsłynniejszych utworów zaliczanych do kanonu klasyki literatury dziecięcej. Niesamowite przygody Pinokia to wspaniała opowieść o dojrzewaniu i zmaganiu się z własnymi niedoskonałościami. Niezwykłą żywotność treści utworu potwierdza niezliczona ilość kontynuacji, wariacji i adaptacji teatralnych oraz filmowych. Reżyser i autor scenicznej adaptacji bajki C. Collodiego Jarosław Kilian bawi się znaną opowieścią i szuka w niej uniwersalnego przesłania dla dzieci w każdym wieku. Niewdzięcznik, łobuziak, leń Pinokio jest cudownie zabawny i tragiczny w swoich zmaganiach z własną naturą o to, by być dobrym. Najmłodsi widzowie odnajdą w Pinokiu znaną opowieść o akceptacji siebie oraz o ciekawości świata, służącej nieskrępowanemu wychowaniu. Starsi widzowie będą mieli okazję przypomnieć sobie raz jeszcze jedną z najpiękniejszych opowieści o sensie zdobywania życiowego doświadczenia. Dla wszystkich widzów będzie to także okazja, aby przekonać się, jak siła wyobraźni wprawiona zostaje w ruch przy użyciu tradycyjnej maszynerii teatralnej. Niesamowitym przygodom Pinokia towarzyszyć będą piosenki z muzyką Grzegorza Turnaua. Widowisko uatrakcyjnią wspaniałe kostiumy (ponad 50!) projektu Julii Skrzyneckiej oraz magiczna, wciąż zmieniająca się scenografia Jarosława Kiliana.
Carlo Collodi Włoski pisarz, dziennikarz i satyryk urodził się w 1826 roku we Florencji. Naprawdę nazywał się Carlo Lorenzini, ale w 1856 roku przybrał pseudonim Collodi pochodzący od nazwy toskańskiego miasteczka, w którym urodziła się jego matka. Rodzina pisarza żyła w biedzie, lecz dzięki wsparciu bogatej rodziny Ginori, u której pracował jego ojciec, otrzymał całkiem niezłe wykształcenie. Jako siedemnastolatek podjął pracę w księgarni, następnie redagował czasopisma satyryczne i literackie, pisał też recenzje teatralne. Założył satyryczną gazetę poświęconą problematyce politycznej Il Lampione. Początkowo pisał opowiadania, a w 1856 roku spod jego pióra wyszła powieść In vapore, która przyniosła mu sławę w kręgach literackich Włoch. Szerszemu gronu odbiorców znany jest jednak przede wszystkim jako twórca literatury dla najmłodszych, a w szczególności jako ojciec Pinokia. Collodi zaczął pisać dla dzieci w 1875 roku, kiedy to opublikował włoskie tłumaczenia francuskich bajek Charlesa Perraulta. Rok później wydał opowiadania dla dzieci, których główną postacią stał się sympatyczny łobuz Giannettino. W roku 1880 rozpoczął pisać powieść Le avventure di Pinocchio (Przygody Pinokia), znanej także pod tytułem Storia di un burattino (Historia marionetki). Jej kolejne odcinki wydawano co tydzień w pierwszej włoskiej gazecie dla dzieci Il Giornale per i Bambini od 7 lipca 1881 roku. Dwa lata później została opublikowana wersja książkowa powieści. Historię drewnianego pajacyka przetłumaczono na niemal wszystkie języki świata, a na język polski już w 1912 roku (pod tytułem Pinokio). Collodi był starym kawalerem, o niezbyt pociągającej powierzchowności i nieprzyjemnym usposobieniu. Przez całe życie mieszkał z matką, z którą był bardzo związany. Zmarł we Florencji w 1890 roku, nie mając świadomości jak wielką międzynarodową sławę osiągnie jego powieść. Adaptacja, teksty piosenek, reżyseria, scenografia - Jarosław Kilian Reżyser teatralny i operowy. Wieloletni dziekan Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie i wykładowca Collegium Civitas. W latach 1999 2010 dyrektor artystyczny Teatru Polskiego w Warszawie. Wywodzi się z rodziny od trzech pokoleń związanej z teatrem (ojciec Adam Kilian jest scenografem). Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1986) i reżyserię na warszawskiej PWST (1990). Odbył staż u Petera Brooka w Wiedniu (1992). Był również stypendystą British Council i Departamentu Stanu USA. Od 1990 roku pracuje w teatrach dramatycznych i operowych w całej Polsce. Jako reżyser realizował dramaty klasyczne, polskie dramaty romantyczne, sztuki współczesne, a także widowiska dla dzieci. Reżyserował opery (Moniuszki, Czyża, Rudzińskiego, Kurpińskiego, Humperdincka) m.in. na scenach Opery Narodowej, Teatru Wielkiego w Łodzi i Opery Kameralnej w Warszawie. Tworzył również widowiska plenerowe (Misterium, Świątynia Opatrzności, 1999). Był współautorem cyklu Muzyka łagodzi obyczaje w TVP. Zrealizował ponad 40 spektakli teatralnych, widowisk plenerowych i telewizyjnych. Pełnił funkcję eksperta Europejskiej Komisji Kultury (program Culture 2000 ) w Brukseli. Był współautorem dwóch scenariuszy wystaw plastycznych w najważniejszych muzeach warszawskich. Tłumaczył z języka angielskiego i francuskiego książki z dziedziny historii sztuki oraz literaturę dla dzieci (m.in. Przygody Tintina i Przygody Asterixa). Do jego ważniejszych realizacji teatralnych należą: Komedia omyłek W. Szekspira (Teatr Kochanowskiego w Opolu, 1991), Balladyna J. Słowackiego (Teatr Powszechny w Warszawie, 1994), Kartoteka T. Różewicza (Teatr Miejski w Gdyni, 1994) oraz spektakle w Teatrze Polskim w Warszawie: Pastorałka L. Schillera (1996), Sen nocy letniej (1998), Burza (2003), Jak wam się podoba (2007), Opowieść zimowa (2009) W. Szekspira, Igraszki z diabłem J. Drdy (1999), Zielona Gęś wg K. I. Gałczyńskiego (2000), Don Juan Moliera (2001), Balladyna J. Słowackiego (2004), Odyseja wg Homera (2005), Zemsta A. Fredry (2008). Ostatnio zrealizował musical Przygody Sindbada Żeglarza wg B. Leśmiana z muzyką Grzegorza Turnaua w Teatrze Muzycznym w Gdyni, Jeszcze bardziej Zieloną Gęś wg. K. I. Gałczyńskiego w Teatrze Miejskim w Gdyni i Cud albo Krakowiaki i Górale W. Bogusławskiego/J. Stefaniego w Operze Narodowej w Warszawie (2015). W Teatrze im. Juliusza Słowackiego wyreżyserował Czarnoksiężnika z Krainy Oz wg L. F. Bauma (2011) oraz dramat muzyczny T. Stopparda i A. Previna Pacjent EGBDF (Every Good Boy Deserves Favour, 2012).
Muzyka - Grzegorz Turnau Kompozytor, wokalista, pianista, autor tekstów. Karierę rozpoczął w 1984 roku, wygrywając XX Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie. Wówczas zaczął także współpracę z Piwnicą pod Baranami, w której występował i współtworzył jej repertuar do 1997 roku. Nagrał piętnaście albumów solowych, m.in. Naprawdę nie dzieje się nic (1991), Pod światło (1993), To tu, to tam (1995), Tutaj jestem (1997), Ultima (1999), Nawet (2002), Historia pewnej podróży (2006), Fabryka klamek (2010), 7 widoków w drodze do Krakowa (2014). Za ostatni album otrzymał nominację do Fryderyka 2015. Jest laureatem wielu nagród, w tym m.in.: Grand Prix Festiwalu Opole, Fryderyka (dziewięciokrotnie), Wiktora i Superjedynki (dwukrotnie). Skomponował muzykę do filmu Zakochany anioł Artura Barona Więcka i Niezawodny system Izabeli Szylko. Jest również autorem muzyki do ponad dwudziestu spektakli teatralnych, które reżyserowali m.in.: Tadeusz Bradecki (Zmierzch I. Babla, Iwona księżniczka Burgunda W. Gombrowicza, Marat/Sade P. Weissa, Miłość czysta wg C. K. Norwida, Stracone zachody miłości W. Szekspira), Bartłomiej Wyszomirski (Kubuś Puchatek A. A. Milnego), Jarosław Kilian (Zielona Gęś K. I. Gałczyńskiego, Przygody Sindbada Żeglarza wg B. Leśmiana, Balladyna J. Słowackiego, Zemsta A. Fredry), Katarzyna Deszcz (Romeo i Julia W. Szekspira), Zbigniew Zamachowski (Żaby Arystofanesa), Wojciech Malajkat (Czarodziejska góra T. Manna). Napisał również muzykę do spektaklu wystawianego w Teatrze im. Juliusza Słowackiego Czarnoksiężnik z krainy Oz wg L. F. Bauma (reż. J. Kilian). Kostiumy -Julia Skrzynecka Scenograf i kostiumograf. Ukończyła z wyróżnieniem Katedrę Scenografii na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest autorką scenografii i kostiumów do ponad 30 spektakli w teatrach operowych, dramatycznych i muzycznych w Polsce oraz za granicą. Wielokrotnie współpracowała z Dianą Marszałek. W 2011 roku otrzymała nagrodę w plebiscycie publiczności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie za scenografię do Czarnoksiężnika z krainy Oz wg L. F. Bauma w reżyserii Jarosława Kiliana, a w 2012 nagrodę im. Teresy Roszkowskiej dla młodego scenografa przyznawaną przez Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI-UNESCO) oraz Fundację im. Leona Schillera. Choreografia - Katarzyna Anna Małachowska Aktorka, choreograf i pedagog. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Pracuje na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie oraz na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Ważniejsze role zagrała w Bambini di Praga B. Hrabala (reż. Marek Mokrowiecki) w Tesinskim Divadle w Czeskim Cieszynie, Kandyd, czyli optymizm Voltaire a (reż. Jacek Andrucki), Opera Żebracza J. Gay a (reż. Wiesław Rudzki) w Teatrze Dramatycznym w Płocku oraz w Savannah bay M. Duras (reż. Anna Ciszowska) w Teatrze Nowym w Łodzi. Przygotowała choreografie do wielu przedstawień, m.in. do: Opery Żebraczej J. Gay a (reż. Wiesław Rudzki) w Teatrze Dramatycznym w Płocku, Miarki za Miarkę W. Szekspira (reż. Bogdan Kokotek) w Moravskim Divadle w Olomoucu, Przygód Sindbada Żeglarza wg B. Leśmiana (reż. Jarosław Kilian) w Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego w Katowicach oraz do spektaklu dyplomowego Wesele S. Wyspiańskiego (reż. Jarosław Gajewski). Jest reżyserką i autorką choreografii autorskich projektów Warsztat i Warsztat II.
Reżyseria światła - Maciej Igielski Od 1991 roku związany z Teatrem Wielkim Operą Narodową w Warszawie. Jako reżyser światła pracował także w Operze Novej Bydgoszcz, Operze na Zamku Szczecin, Teatrze Narodowym w Warszawie, Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, Teatrze Wielkim w Łodzi. Współpracował z reżyserami: Jackiem Przybyłowiczem, Robertem Bondarą, Michałem Zanieckim, Maciejem Prusem, Karolem Urbańskim i Natalią Babińską. Ostatnio opracowywał światła do spektakli operowych: Hrabina Marica E. Kálmána (reż. Natalia Babińska) w Operze na Zamku w Szczecinie oraz Cud albo Krakowiaki i Górale (reż. Jarosław Kilian) w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie. Carlo Collodi Pinokio według przekładu Zofii Jachimeckiej adaptacja i teksty piosenek Jarosław Kilian reżyseria i scenografia Jarosław Kilian muzyka Grzegorz Turnau kostiumy Julia Skrzynecka choreografia Katarzyna Anna Małachowska reżyseria światła Maciej Igielski aranżacja muzyki Grzegorz Turnau, Urszula Borkowska przygotowanie wokalne Halina Jarczyk asystent reżysera Beniamin Bukowski (PWST), Łukasz Fijał (PWST) inspicjent Anna Wójcicka realizacja dźwięku: Piotr Augustyniak, Bogdan Czyszczan, Rafał Drewniany, Janusz Świętoń realizacja światła: Jakub Jaworski, Maciej Wikłacz nagranie muzyki: Klaudiusz Baran (akordeon), Dariusz Zieliński (perkusja), Mateusz Szemraj (gitara), Tomasz Kirszling (trąbka), współpraca przy aranżacji i produkcji nagrania Paweł Piątek, realizacja nagrania Łukasz Błasiński 77 production Obsada Pinokio - Daniel Malchar Antonio Wisienka, Woźnica, Strażak - Tomasz Wysocki/Tadeusz Zięba Gepetto, Osioł - Rafał Dziwisz Świerszcz gadający - Lidia Bogaczówna Wróżka - Katarzyna Zawiślak-Dolny Dyrektor cyrku - Krzysztof Jędrysek Karabinier, Ogniojad - Wojciech Skibiński Karabinier, Knot - Marcin Sianko Arlekin, Clown Koko, Uczeń I, Strażak - Rafał Szumera Colombina, Clown Zizi, Uczennica I - Ewelina Przybyła Rozaura, Clown Pippo, Uczennica IV - Karolina Kazoń Lisica, Clown August - Marta Waldera Kot, Clown, Uczeń II, Strażak - Grzegorz Łukawski Sowa, Clown Beppo, Uczennica III - Marta Konarska Kruk, Pantalone, Clown Nero, Uczeń III, Strażak - Rafał Sadowski Pierrot, Clown Bianco, Uczennica II - Karolina Kamińska Instrumenty perkusyjne - Damian Niewiński/Łukasz Kurzydło
oraz Katarzyna Bąk-Chuchacz, Łukasz Fijał, Bartłomiej Oskarbski, Jakub Repetowski, Przemysław Romanów W spektaklu wykorzystano utwory: Juliusa Fucika, Ruggiero Leoncavallo, Gioacchino Rossiniego, piosenkę Ah, vita bella! Lucilli Galeazzi oraz ludowe melodie włoskie. Teksty piosenek Marionetki i A w szkole miło! - Magdalena Smalara. Przekład piosenki Ah, vita bella Lucilli Galeazzi - Rafał Dziwisz. Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAIKS Premiera 12 kwietnia 2015 o godz. 17.00 na Dużej Scenie ~NOTATKI~...