ĆWICZENIE NR 2 APARATURA DO TERAPII POLEM MAGNETYCZNYM W.CZ.



Podobne dokumenty
APARATURA DO TERAPII POLEM MAGNETYCZNYM W.CZ.

ĆWICZENIE NR 5 APARATURA DO TERAPII PRĄDEM ZMIENNYM MAŁEJ I ŚREDNIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI

Laboratorium Elektronicznej Aparatury Medycznej I

ĆWICZENIE NR 4 ZAKŁÓCENIA ELEKTRYCZNE W APARATURZE ELEKTROMEDYCZNEJ

Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC

ZAGADNIENIA DO PRZYGOTOWANIA DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU WYDZIAŁU LEKARKIEGO W SEMESTRZE LETNIM 2011/2012 ROKU.

ĆWICZENIE NR 4 ZAKŁÓCENIA ELEKTRYCZNE W APARATURZE ELEKTROMEDYCZNEJ

NOWOŚĆ BTL-6000 SHORTWAVE NOWA GENERACJA DIATERMII KRÓTKOFALOWEJ

PRĄDY WYSOKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI JOANNA GRABSKA -CHRZĄSTOWSKA

Imię i nazwisko (e mail): Rok: 2018/2019 Grupa: Ćw. 5: Pomiar parametrów sygnałów napięciowych Zaliczenie: Podpis prowadzącego: Uwagi:

POMIARY WYBRANYCH PARAMETRÓW TORU FONICZNEGO W PROCESORACH AUDIO

( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania

UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

Bogdan Olech Mirosław Łazoryszczak Dorota Majorkowska-Mech. Elektronika. Laboratorium nr 3. Temat: Diody półprzewodnikowe i elementy reaktancyjne

Protokół z pomiarów pól elektromagnetycznych w środowisku. Nr: LWiMP/056/2017. zakresu częstotliwości: poniżej 300 MHz

( L ) I. Zagadnienia. II. Zadania

Aparat ASTYM Opór Oscyloskop

APARATURA DO TERAPII PRĄDEM ZMIENNYM MAŁEJ I ŚREDNIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI

Laboratorium Elektroniczna aparatura Medyczna

Ćwiczenie: "Pomiary mocy w układach trójfazowych dla różnych charakterów obciążenia"

Sprzęt i architektura komputerów

Filtry aktywne filtr środkowoprzepustowy

Ćwiczenie nr 28. Badanie oscyloskopu analogowego

Ćw. 8 Bramki logiczne

Promieniowanie elektromagnetyczne w środowisku pracy. Ocena możliwości wykonywania pracy w warunkach oddziaływania pól elektromagnetycznych

Defektoskop ultradźwiękowy

Filtry aktywne filtr górnoprzepustowy

O czym producenci telefonów komórkowych wolą Ci nie mówić?

Regulacja dwupołożeniowa (dwustawna)

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI POMIAR PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO

POMIAR CZĘSTOTLIWOŚCI I INTERWAŁU CZASU

Podstawowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych

Politechnika Warszawska

Laboratorium tekstroniki

POMIAR NATĘŻENIA OŚWIETLENIA

Politechnika Warszawska

Badanie widma fali akustycznej

Ćwiczenie Nr 2. Pomiar przewodzonych zakłóceń radioelektrycznych za pomocą sieci sztucznej

LABORATORIUM. Technika Cyfrowa. Badanie Bramek Logicznych

POMIARY AUDIOMETRYCZNE

Uśrednianie napięć zakłóconych

BEZDOTYKOWY CZUJNIK ULTRADŹWIĘKOWY POŁOŻENIA LINIOWEGO

U 2 B 1 C 1 =10nF. C 2 =10nF

E107. Bezpromieniste sprzężenie obwodów RLC

Wzmacniacze różnicowe

ZAKRES BADAŃ BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA I EMC CELAMED Centralne Laboratorium Aparatury Medycznej Aspel S.A.

Ćw. III. Dioda Zenera

K-LASER CUBE. NAJMOCNIEJSZY LASER WYSOKOENERGETYCZNY NA RYNKU DO 15W W PRACY CIĄGŁEJ; DO 20W W UNIKATOWYM TRYBIE ISP

Rys.1 Rozkład mocy wnikającej do dielektryka przy padaniu fali płaskiej Natężenie pola wewnątrz dielektryka maleje wykładniczo. Określa to wzór: (1)

5. Informacja o sposobie porozumiewania się Zamawiającego z Wykonawcami:

PL B1. Sposób badania przyczepności materiałów do podłoża i układ do badania przyczepności materiałów do podłoża

Zasilacze: prostowniki, prostowniki sterowane, stabilizatory

1. Nadajnik światłowodowy

Badanie właściwości multipleksera analogowego

Ryszard Kostecki. Badanie własności filtru rezonansowego, dolnoprzepustowego i górnoprzepustowego

WZORCOWANIE URZĄDZEŃ DO SPRAWDZANIA LICZNIKÓW ENERGII ELEKTRYCZNEJ PRĄDU PRZEMIENNEGO

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

INSTRUKCJA LABORATORIUM Metrologia techniczna i systemy pomiarowe.

LABORATORIUM ELEKTRONICZNYCH UKŁADÓW POMIAROWYCH I WYKONAWCZYCH. Badanie detektorów szczytowych

Ćwiczenie Nr 3. Pomiar emisyjności urządzeń elektronicznych w komorze TEM

Badanie własności diód krzemowej, germanowej, oraz diody Zenera

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ TRANSPORTU

ELEMENTY ELEKTRONICZNE TS1C

Podstawy Elektroniki dla Teleinformatyki. Generator relaksacyjny

Nazwa modułu: Fizykoterapia. Rok, semestr studiów np. rok II, semestr (III i IV) Rok II, semestr letni, semestr zimowy

Zestaw ćwiczeń laboratoryjnych z Biofizyki dla kierunku elektroradiologia w roku akademickim 2017/2018.

Warszawa, dnia 25 stycznia 2019 r. Poz. 151

Generatory sinusoidalne LC

RADIOMETR MIKROFALOWY. RADIOMETR MIKROFALOWY (wybrane zagadnienia) Opracowanie : dr inż. Waldemar Susek dr inż. Adam Konrad Rutkowski

POMIARY OSCYLOSKOPOWE. Instrukcja wykonawcza

Zestaw ćwiczeń laboratoryjnych z Biofizyki dla kierunku Elektroradiologia w roku akademickim 2016/2017.

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 4

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO. Instrukcja wykonawcza

Ćw. 8: POMIARY Z WYKORZYSTANIE OSCYLOSKOPU Ocena: Podpis prowadzącego: Uwagi:

Oscyloskop. Dzielnik napięcia. Linia długa

ĆWICZENIE LABORATORYJNE. TEMAT: Badanie generatorów sinusoidalnych (2h)

60 60 Egzamin / zaliczenie na ocenę* 1 1,5

4. Ultradźwięki Instrukcja

ZESPÓŁ LABORATORIÓW TELEMATYKI TRANSPORTU ZAKŁAD TELEKOMUNIKACJI W TRANSPORCIE WYDZIAŁ TRANSPORTU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

Przetwarzanie A/C i C/A

Pomiary napięć i prądów zmiennych

ĆWICZENIE NR 1 ZABEZPIECZENIA PRZED PORAŻENIEN ELEKTRYCZNYM W APARATURZE ELEKTROMEDYCZNEJ

BADANIE SZEREGOWEGO OBWODU REZONANSOWEGO RLC

Tranzystory w pracy impulsowej

Ćwiczenie: "Mierniki cyfrowe"

Imię i nazwisko (e mail): Rok:. (2010/2011) Grupa: Ćw. 5: Pomiar parametrów sygnałów napięciowych Zaliczenie: Podpis prowadzącego: Uwagi:

Ćwiczenie 21. Badanie właściwości dynamicznych obiektów II rzędu. Zakres wymaganych wiadomości do kolokwium wstępnego: Program ćwiczenia:

Badanie rozkładu pola elektrycznego

POMIARY WSPÓŁCZYNNIKA ZNIEKSZTAŁCEŃ NIELINIOWYCH

LABORATORIUM ELEKTRONIKA. Opracował: mgr inż. Tomasz Miłosławski

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Przetwarzanie AC i CA

Transkrypt:

ĆWICZENIE NR 2 PRTUR DO TERPII POLEM MGNETYCZNYM W.CZ. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z budową, zasadą działania urządzenia. Identyfikacja i pomiary zakłóceń generowanych przez urządzenie do otoczenia. Zbadanie efektów fizycznych działania pola w diatermii krótkofalowej. Część 2.1. Identyfikacja budowy i zasady działania urządzenia do diatermii krótkofalowej 2.1.1. Za pomocą urządzenia EMF Sensor zidentyfikować zakłócenia generowane przez różne urządzenia pracujące w Laboratorium. 2.1.2. Zidentyfikować konstrukcję głowicy zabiegowej, sposób dostrojenia do pacjenta oraz sposób identyfikacji stanu dostrojenia. 2.1.3. Przy ustalonych warunkach generacji sygnału przez Terapuls skontrolować rozkład pola magnetycznego w pobliżu głowicy zabiegowej, w różnych płaszczyznach przekroju głowicy. Wykorzystać sondę magnetyczną i oscyloskop. Oscyloskop Hameg Sonda pomiarowa Głowica zabiegowa Terapuls Sztuczny pacjent Rys. 1. ranżacja sytuacji pomiarowej B Głowica zabiegowa B Rys. 2. Szkic głowicy zabiegowej z zaznaczeniem płaszczyzn przekroju 2.1.4. Zaobserwować sygnał na oscyloskopie przy załączonej i odłączonej sondzie pomiarowej. Wytłumaczyć zjawiska. 2.1.5. Zidentyfikować sygnał zakłóceń Terapulsa za pomocą woltomierza selektywnego LMZ-4/50 współpracującego z sondą ramową MZ-3/50. 1

Część 2.2. Badanie cech sygnału terapeutycznego 2.2.1. W oparciu o schemat blokowy urządzenia wskazać elementy konstrukcyjne każdego bloku. Uzasadnić celowość przyjętej konstrukcji wnętrza urządzenia i głowicy zabiegowej. 2.2.2. Zaobserwować kształt sygnału i zmianę jego parametrów przy zmianie nastaw urządzenia. 2.2.3. Zaobserwować zależność parametrów sygnału leczącego od dostrojenia głowicy zabiegowej do obiektu. Zaobserwować wpływ odległości i kąta ustawienia głowicy w stosunku do obiektu oraz wpływ cech obiektu. 2.2.4. Sprawdzić czy urządzenie spełnia wymagania Normy Zakładowej. Zaproponować warunki badania. Określić potrzebne parametry urządzeń pomiarowych. Wykonać pomiary parametrów generowanego sygnału. Oszacować dokładność wykonanych pomiarów. Część 2.3. Badanie efektów działania pola magnetycznego w.cz. Identyfikacja rozkładu pola magnetycznego urządzenia pracującego podczas leczenia pacjenta. 2.3.1. Zbadać efekt oddziaływania energii przekazywanej przez urządzenie do pacjenta. Badania przeprowadzić na lewej dłoni, nie przekraczać czasu ekspozycji 10 minut. Scharakteryzować odczucia pacjenta. 2.3.2. Podczas symulacji zabiegu leczącego zbadać rozkład natężenia pola magnetycznego w otoczeniu pacjenta. Zwrócić uwagę na okolice: oczu, serca, narządów rozrodczych. Symulować zabieg okolic: stawu barkowego, lędźwiowej części kręgosłupa, stawu kolanowego. 2.3.3. Podczas symulacji każdego z zabiegów zbadać rozkład pola magnetycznego w otoczeniu pielęgniarki/lekarza, przygotowujących pacjenta do zabiegu. 2.3.4. Zbadać efekt termiczny działania pola magnetycznego na zamodelowany obiekt biologiczny. Kontrolować temperaturę na dwóch różnych głębokościach. Obserwacje przeprowadzić w czasie ok. pół godziny. paratura i sprzęt dodatkowy: urządzenie do diatermii Terapuls, oscyloskop HM 303-6, cewka identyfikacyjna, miernik pola magnetycznego EMF Sensor, woltomierz selektywny LMZ-4/50, sonda ramowa MZ-3/50, termometr rtęciowy, zakres 0 100 o C, model obiektu biologicznego (do badania parametrów sygnału leczącego), model obiektu biologicznego (do badania efektów termicznych terapii). 2

Problemy 1. Budowa indukcyjnej głowicy do diatermii krótkofalowej. 2. Częstotliwości robocze przydzielone medycznym urządzeniom generującym sygnały terapeutyczne w diatermii krótkofalowej. 3. Drogi rozchodzenia się zakłóceń pochodzących od diatermii krótkofalowej. Elektromedyczne odbiorniki zakłóceń. 4. Przyczyny generacji zakłóceń w induktotermii krótkofalowej. 5. Przykłady skutków oddziaływania pola magnetycznego na różne procesy w organizmie człowieka. 6. Schemat blokowy urządzenia do terapii polem magnetycznym w.cz. 7. Uzasadnić, czy urządzenie do terapii polem magnetycznym w.cz. może generować zakłócenia przewodzone. 8. Uzasadnić, czy urządzenie do terapii polem magnetycznym w.cz. może emitować (indukować) zakłócenia do otoczenia (w przestrzeni). 9. Uzasadnić, czy urządzenie do terapii polem magnetycznym w.cz. może przeszkadzać w pracy innych urządzeń elektromedycznych diagnostycznych i terapeutycznych. 10. Warunki fizyczne, jakie muszą być spełnione przez osobę poddaną terapii polem magnetycznym w.cz. 11. Zadania dla procesora zastosowanego do realizacji urządzenia do diatermii krótkofalowej. 12. Zasada działania urządzenia do diatermii krótkofalowej. 13. Zjawiska fizyczne towarzyszące oddziaływaniu pola magnetycznego w.cz. Literatura 1. http://niremf.ifac.cnr.it/tissprop/ 2. Mika. T.: Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2001. 3. Norma PN EN 55011:2001. 4. Tadeusiewicz R., ugustyniak P. (red.): Podstawy inżynierii biomedycznej. t. II, Wyd. GH, Kraków 2009. Działanie diatermii krótkofalowej na tkanki biologiczne Diatermia krótkofalowa polega na wytwarzaniu w tkankach ciepła pod wpływem pola elektrycznego lub pola magnetycznego wielkiej częstotliwości. Dochodzi wtedy do głębokiego przegrzania. Wyróżnia się dwie metody diatermii krótkofalowej: kondensatorową i indukcyjną. W metodzie kondensatorowej obiekt leczony poddaje się oddziaływaniu pola elektrycznego w.cz. zawartego między dwoma okładkami kondensatora. Okładki te stanowią dwie elektrody, które połączone są z aparatem. W metodzie indukcyjnej (tzw. induktotermii) efekt leczący uzyskuje się dzięki oddziaływaniu pola magnetycznego w.cz. w dwojaki sposób: przez umieszczenie obiektu wewnątrz zwojnicy, lub przez oddziaływanie na obiekt rozproszonego pola magnetycznego zwojnicy. Zmiany tego pola (natężenia i kierunku linii sił) powodują pojawienie się w tkankach tzw. prądów wirowych. W wyniku tego w tkankach następuje oscylacja jonów wokół ich położeń średnich, a w następstwie wydzielenie się ciepła. 3

Ilość ciepła Q wytworzona pod wpływem pola magnetycznego w.cz. jest związana następującą zależnością: 2 2 Q = f ρ H (1) gdzie: f częstotliwość zmian pola magnetycznego, H natężenie pola, ρ przewodność tkanki. Oznacza to, że w terapii indukcyjnej tkanki dobrze przewodzące przegrzewają się szybciej. W tabeli 1 przedstawiono dane dotyczace tkanek, które najczęściej znajduja się w okolicy leczonego obszaru: części lędźwiowej kręgosłupa, stawu barkowego, stawu kolanowego itp. Tabela 1. Zawartość wody w tkankach Lp. Rodzaj tkanki Średnia zawartość wody Przewodność Głębokość wnikania % S/m m 1. Tkanka kostna 23 0,0516 0,5746 2. Mięśnie 76 0,6542 0,1333 3. Krew 79 1,1582 0,0975 Podstawowym celem, dla którego wprowadzono do lecznictwa pole w postaci impulsowej była dążność do zmniejszenia efektu cieplnego, bowiem w ten sposób granica, od której występuje w tkankach efekt cieplny nie zostanie przekroczona. Dzięki temu metoda impulsowego oddziaływania pola w.cz. może być przydatna w leczeniu określonych schorzeń i stanów chorobowych, w których przegrzanie tkanek nie jest wskazane. Zasada pracy impulsowego generatora do diatermii krótkofalowej Energia diatermiczna jest najczęściej generowana impulsowo, pozwalając tym samym na generowanie jej w postaci impulsów o dużej mocy szczytowej (rys. 3). Energia przekazywana jest w postaci paczek impulsów o wysokiej częstotliwości w taki sposób, że moc szczytowa nie przekracza 1 kw, a moc średnia 40 W. Moc średnią P sr wyznacza się wg następującej zależności: Psr = Pimp fimp T (2) gdzie: P sr średnia wartość mocy, P szczyt moc szczytowa, f imp częstotliwość powtarzania paczki impulsów, T okres trwania paczki impulsów. P imp T imp = 1/f imp T Rys. 3. Parametry impulsu generowanego podczas zabiegu 4

Pomiary parametrów sygnału generowanego przez urządzenie Urządzenie generuje sygnał wielkiej częstotliwości (27,12 MHz, co odpowiada długości fali 11,05 m), który modulowany jest falą prostokątną o czasie trwania 60 μs lub 100 μs, powtarzającą się z częstotliwością 80-160 - 300-400 - 500 lub 600 Hz. Ze względu na złożoność kształtu tego sygnału najprostszą metodą badania jego parametrów jest obserwacja na ekranie oscyloskopu. O poprawności pracy urządzenia można wnioskować wtedy, gdy wartości parametrów zmierzonych pokrywają się z wartościami nominalnymi. Czas trwania paczki impulsów należy wyznaczyć tak, jak przedstawia to rys.4. Należy zwrócić uwagę, że większość parametrów określa się w postaci wartości chwilowej. Jedynie częstotliwość sygnału 27 MHz można wyznaczyć jako średnią. Fakty te należy uwzględnić w zapisie końcowych wartości wyników pomiaru. Czas trwania impulsu należy wyznaczyć tak, jak to przedstawia rys. 4. 1/2 0 t t Rys. 4. Sposób wyznaczania czasu trwania paczki impulsów: amplituda, t t czas trwania impulsu Przykład określenia czasu trwania impulsu 100 μs podaje poniższa tabela. Pamiętać należy, że na dokładność pomiaru oscyloskopowego składa się błąd oscyloskopu równy 3 % oraz błąd odczytu, który można przyjąć równy 1 mm. Tabela 2. Wyniki sprawdzania parametrów generowanego sygnału Lp. Rodzaj Wartość parametru nominalna Tolerancja Przedział Wartość Dokładność Przedział wartości zmierzona pomiaru wartość Uwagi 1. Częstotliwość 27,12 MHz podstawowa.................. 2. 60 μs.................. Wynik pomiaru Czas trwania mieści się 3. impulsu 100 μs 10 % (90 100) μs......... w granicach tolerancji 4. 80 Hz.................. Częstotliwość 5. 160 Hz.................. impulsu 6...................... 5