Jak powstał internet Bezpośrednim poprzednikiem dzisiejszego internetu była sieć ARPANET opracowana w latach 70. przez agencję ARPA (ang. Advanced Research Projects Agency). W 1974 roku opracowano założenia protokołu TCP/IP. Początkowo próby łączenia komputerów w sieć były ograniczone do środowisk naukowych i akademickich, później przyłączono także organizacje rządowe i przedsiębiorstwa komercyjne. W 1981 roku pojawiła się usługa umożliwiająca grupowe rozpowszechnianie wiadomości (Usenet news), a rok później usługa wyszukiwania informacji (Gopher). Dopiero w 1989 roku swoją premierę miała usługa WWW (ang. World Wide Web), służąca do prezentacji informacji multimedialnych. Internet nie powstał oczywiście bez przyczyny. Większość źródeł podaje, że podczas gdy Stany Zjednoczone i Związek Radziecki toczyły w latach 60. tzw. zimną wojnę, amerykański rząd zlecił swoim naukowcom opracowanie sposobu komunikacji, który zapewniłby stałą łączność bez udziału jakiegokolwiek centralnego zarządzania. W przypadku wybuchu wojny atomowej i ewentualnych dużych zniszczeń części sieci powinna ona w dalszym ciągu poprawnie funkcjonować. Inne źródła ujmują to nieco inaczej. Ambicja Amerykanów mocno ucierpiała, kiedy ZSRR w 1957 roku wystrzelił w kosmos pierwszego sztucznego satelitę i ogłosił, że dysponuje rakietami międzykontynentalnymi. Dlatego prezydent Dwight Eisenhower powołał do życia agencję ARPA, która poprzez finansowanie badań na uczelniach amerykańskich miała przywrócić USA pierwszeństwo w wyścigu zbrojeń. Komputery były wówczas tak drogie, że nawet rządu nie było stać na zakup takiej maszyny dla każdego z kilkudziesięciu ośrodków obliczeniowych pracujących dla ARPA. Rysunek 1. ENIAC jedna z pierwszych maszyn cyfrowych Lata 1960 1968 to czas tworzenia założeń budowy sieci pakietowej. Projekt zakładał, że sieć nie będzie posiadała centralnego ośrodka, a każdy z jej węzłów będzie miał takie samo prawo do zawiadywania pracą sieci, będąc jednocześnie źródłem, przekaźnikiem i odbiorcą informacji. Nazwa sieć pakietowa wynika stąd, że wiadomości były dzielone na porcje, nazywane pakietami. Dzielenie informacji na mniejsze części miało zagwarantować, że w przypadku zagubienia jednej z nich reszta pozostanie nienaruszona. 29 września 1969 roku została przeprowadzona pierwsza próba zdalnego połączenia pomiędzy komputerami w Los Angeles i Stanford. Udało się przesłać tylko dwie litery: l oraz o (początek słowa login), natomiast przy przesyłaniu litery g jeden z komputerów stwierdził, że to zbyt dużo, i zawiesił się.
Dwa lata później już 23 komputery zostały na stałe połączone w sieć. Kolejnym znaczącym osiągnięciem było opracowanie na przełomie lat 70. i 80. protokołu TCP/IP. Jego ideą było łączenie nie pojedynczych komputerów, ale całych sieci. 1 stycznia 1983 roku protokół ten stał się standardem i 400 komputerów ARPANET-u równocześnie było, jak byśmy dziś powiedzieli, online. W 1984 roku została wprowadzona usługa DNS (ang. Domain Name System), co spowodowało, że adresy komputerów w sieci stały się łatwe do zapamiętania dla zwykłego człowieka. W 1988 roku pojawił się pierwszy wirus internetowy o nazwie Morris Worm (robak Morrisa), co stało się impulsem do stworzenia organizacji zajmującej się zapewnianiem bezpieczeństwa w sieci. W tym samym roku powstała usługa IRC (ang. Internet Relay Chat), umożliwiająca prowadzenie rozmów na żywo, stworzona przez studenta z Finlandii. W 1990 roku zostały zniesione restrykcje wobec Polski i nasz kraj został wreszcie przyłączony do internetu. W latach 90. pojawiły się nowe technologie: Java, Internet Phone, ActiveX, RealAudio, WebTV; popularny stał się dostęp do sieci przez modem. Pierwszy e-mail z Polski do Hamburga został wysłany w 1991 roku. W 1992 roku TP S.A. uruchomiła własną sieć pakietową POLPAK. Rok później pojawiły się pierwsze polskie grupy dyskusyjne. W 1996 roku TP S.A. uruchomiła usługę anonimowego dostępu, a firma Polbox zaoferowała pierwsze w Polsce darmowe konta e-mail, a następnie WWW. Pierwsze dostępne usługi sieciowe obejmowały zdalne logowanie (Telnet) i transmisję plików (ang. File Transfer Protocol, FTP). W następnej kolejności pojawiła się możliwość przesyłania poczty elektronicznej (email). Pierwszy program do jej obsługi został napisany przez Raya Tomlinsona, który był pomysłodawcą zastosowania znaku małpki i wysłał pierwszy na świecie e-mail (1971 rok). Symbol @ (ang. at) oznacza na, przy lub w i współcześnie widzimy go w każdym adresie poczty elektronicznej. Zdarzeniem, które uczyniło z internetu globalną sieć, stało się stworzenie WWW (1991 rok). Chodziło o to, by użytkownik miał dostęp do wielu informacji zawartych w różnych dokumentach połączonych ze sobą tzw. łączami hipertekstowymi. Dokumenty mogą się znajdować na dowolnym serwerze, w dowolnym miejscu globu. Od około 1993 roku internetem, który z założenia miał być całkowicie niekomercyjny, zaczął się interesować świat biznesu i media. Większość specjalistów od marketingu dostrzegła korzyści płynące z inwestowania w internet i korzystania z niego. W 2000 roku powstała technologia WAP (ang. Wireless Application Protocol), która umożliwia korzystanie z internetu przy użyciu telefonów komórkowych. Rozpoczęła się era internetu mobilnego i schyłek komputera osobistego. W 1999 roku liczbę komputerów na stałe podłączonych do internetu szacowano na 56 218 000. Dziś głośno mówi się o dotarciu do granicznej liczby komputerów obsługiwanych przez standard IPv4, czyli 256 4 = 4 294 967 296. Historia informatyki i komputerów Abak X w. p.n.e. Algorytm Euklidesa IV w. p.n.e. Liczby binarne Chińczyków III w. p.n.e. Japoński soroban (liczydła) V w. Pojęcie algorytmu VIII IX w. Pałeczki Nepera XVII XVIII w. Maszyna licząca Schickarda XVIII w. Pierwiastkująca maszyna Sterna XVII XIX w. Maszyna różnicowa Babbage a XIX w. Programy hrabiny Ady Byron XIX w. Karty perforowane 1880 r. Założenie firmy IBM 1924 r. Prace Turinga i jego maszyna 1936 r. Maszyna szyfrująca Enigma 1940 r.
Maszyna przekaźnikowa Zuse a 1941 r. Architektura von Neumanna 1945 r. Idea hipertekstu 1945 r. Mózg elektronowy ENIAC 1946 r. Wynalezienie tranzystora 1948 r. Uruchomienie UNIVAC-a 1951 r. Powstanie firmy Commodore 1954 r. Komputer tranzystorowy 1956 r. Powołanie ARPA 1957 r. Pierwszy minikomputer 1959 r. Język Basic 1962 r. Prototyp myszy 1964 r. Język LOGO 1967 r. Powstanie firmy Intel 1968 r. System Unix 1969 r. Pierwszy mikroprocesor Intela 1971 r. Język Pascal Wirtha 1972 r. System operacyjny CP/M 1974 r. Prototyp PC Apple Woźniaka 1975 r. Pierwszy pecet IBM 1975 r. Apple I 1976 r. Apple II 1977 r. Komputer Atari 400 1978 r. Założenie Motoroli 1979 r. Komputer ZX 80 Sinclaira 1980 r. Apple III 1980 r. Komputer IBM PC i MS-DOS 1981 r. Internetowe buźki 1982 r. Komputer Lisa z myszą 1983 r. PC IBM AT 1984 r. Premiera Macintosha 1984 r. Turbo Pascal 1984 r. Atari ST 520 1985 r. Pierwsza wersja Windowsa 1985 r. Powstanie protokołu grup dyskusyjnych 1986 r. Amiga 500 1986 r. System PS/2 1987 r. Paraliż internetu przez robaka 1988 r. MS Windows 3.0 1990 r. Początek prac nad Linuksem 1991 r.
Windows 3.1 1992 r. Gra Wolfenstein 3D 1992 r. Procesor Pentium 1994 r. Windows 95 1995 r. Język Java 1995 r. Windows NT 1996 r. Komputer pokonuje mistrza szachowego 1997 r. Windows 98 1998 r. Mac OS X 1999 r. Windows 2000 2000 r. Narodziny Wikipedii 2001 r. Premiera ipoda 2001 r. Windows XP 2001 r. Premiera pakietu Mozilli 2002 r. Powstanie Gmail 2004 r. Opublikowanie OpenOffice.org 2005 r. Komputery Apple z procesorem Intel 2005 r. Miliard piosenek sprzedanych w itunes 2006 r. Koniec komputerów Apple PPC 2006 r. Windows Vista 2006 r. Odejście Billa Gatesa z Microsoftu 2007 r. Premiera iphone a 2007 r. Windows 7 2009 r. Premiera ipada 2010 r. Apple więcej warte niż Microsoft 2010 r. Koniec ery peceta 2010 r. System Android 2010 r. Prototyp systemu Chrome OS 2010 r. Afera wokół WikiLeaks 2010 r. Dokąd zmierza internet Pod koniec 2010 roku Google przedstawiło nowy system operacyjny Chrome OS, który oznacza kolejny krok w stronę przeniesienia wszystkiego, co robimy na komputerach, do tzw. chmury informacyjnej.
Rysunek 2. Superkomputer w centrum NASA Chrome OS jest systemem operacyjnym przeznaczonym dla komputerów, jakie dziś znamy, ale nie przypomina tych systemów, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Chrome OS to wielka przeglądarka WWW stale podłączona do internetu taki terminal GoogleNetu. To produkt, który ma zrewolucjonizować sposób korzystania z komputerów. Aby pracować z Chrome OS, trzeba zalogować się do swojego konta Google. Wszystkie zmiany w ustawieniach, zainstalowane aplikacje i stworzone dokumenty są natychmiast zapisywane właśnie na naszym koncie Google. Wszystkie dane są przechowywane w chmurze. To, co zapisujemy (Chrome OS obsługuje też tryb offline), jest oczywiście szyfrowane. Jeśli siądziemy do innego komputera, będziemy mieli dostęp do dokładnie tego samego środowiska. Podobnie będzie, jeśli na przykład kupimy nowy komputer. Rysunek 3. Praca komputera z systemem Chrome OS będzie całkowicie oparta na internecie Aplikacje internetowe przypominają to, co dziś znamy z tabletu. Nowe programy można znaleźć w sklepie Chrome, otrzymując do nich dostęp za jednorazową opłatą albo w abonamencie. Możesz też podłączyć się do komputera swojego pracodawcy i zdalnie uruchomić jakiś jego program, bez wychodzenia z domu. Systemu nie będzie trzeba aktualizować, bo wszystkim zajmie się Google w tle, bez udziału użytkownika. Istnieje tylko obawa, że Google będzie miało teoretycznie dostęp do wszystkiego, co dziś mamy na swoich dyskach twardych, a to bardzo zagraża naszej prywatności. By przekonać się, jak działają aplikacje online, zajrzyj pod te adresy: http://pixlr.com/editor/ http://www.aviary.com/online/image-editor http://www.aviary.com/online/vector-editor http://www.aviary.com/online/filter-editor http://www.aviary.com/online/music-creator http://www.aviary.com/online/audio-editor http://www.aviary.com/launch/falcon http://www.aviary.com/launch/talon http://280slides.com/