Znaki Czasu Rok 14 (2015) nr 2 (76) Na wielki Post i święta Wielkanocne: Zwycięzca śmierci, piekła i szatana Umiłowani w Chrystusie Panu! Jeden jest Bóg, jeden też pośrednik miedzy Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich (1 Tym 2,5). Stosunkowo łatwo przychodzi nam wyznać: tak, jestem chrześcijaninem, jestem katolikiem szczególnie wtedy, kiedy to nas niewiele albo nic nie kosztuje. Pozostaje jednak pytanie, czy rzeczywiście nim jestem? A skoro odpowiedź brzmi pozytywnie, to muszę pytać dalej: kim jest dla mnie Jezus Chrystus? Jakie miejsce zajmuje On w moim życiu, i to na co dzień? O Jezusie z Nazaretu napisano niezliczoną ilość książek. I wciąż powstają nowe. Zainteresowanie jego osobą wciąż wzrasta. Książki o Nim są wyrazem nie tylko wiedzy i wiary tych, którzy je piszą, ale też ich osobistych przekonań i przeróżnych poglądów, dostosowanych jednak niekiedy wprost do zapotrzebowania określonych czytelników, lub tzw. zleceniodawców, którzy w dodatku dysponują wielkimi pieniędzmi. I tak, dla jednych Jezus Chrystus jest dobrym człowiekiem, dla innych znanym reformatorem społecznym albo kimś całkowicie wyobcowanym z rzeczywistości, jeszcze dla innych supergwiazdą lub religijnym fanatykiem. Podobnie patrzyli na Pana Jezusa również ci, którym dane było osobiście poznać Mistrza z Nazaretu, zmierzającego po palestyńskiej ziemi. Oni też spierali się pomiędzy sobą, kim On naprawdę jest? Św. Jan Ewangelista stwierdza: A wśród słuchających Go tłumów 1
odezwały się głosy:«ten prawdziwie jest prorokiem». Inni mówili: «To jest Mesjasz». «Ale - mówili drudzy - czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem?». I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu (J 7,40 43). W podobny sposób pisze św. Marek: Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu przysłuchując się pytało go ze zdziwieniem:«skąd On to ma? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I jakie cuda dzieją się przez Jego ręce. Czyż nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także jego siostry?». I powątpiewali o Nim (Mk 6,2 3). Kim był naprawdę Jezus z Nazaretu, zrozumieli Apostołowie dopiero wtedy, gdy zyskali pewność, że ich Boski Mistrz, który poniósł śmierć na Krzyżu, trzeciego dnia rzeczywiście zmartwychwstał, i choć w inny sposób, ale jednak nadal żyje. Teraz już wiedzieli na pewno, że wszystko, co Jezus czynił, to sam Bóg czynił. I wszystko, co Jezus mówił, to sam Bóg mówił do wszystkich ludzi. Odtąd oni byli w pełni przekonani, że sam Bóg działał w Jezusie Chrystusie i w Nim przyszedł do ludzi. Oni całkowicie uwierzyli, że Jezus Chrystus z Nazaretu jest synem Bożym, który stał się człowiekiem dla zbawienia rodzaju ludzkiego. To doświadczenie nadprzyrodzonej wiary, ale też miłości do Pana Jezusa i całej nadziei w Nim ostatecznie pokładanej, Apostołowie przekazywali słowem i czynem, łącznie ze śmiercią męczeńską, innym ludziom, zarówno żydowskim współrodakom, jak też i poganom. Z upływem czasu umierali nie tylko Apostołowie, ale też i inni naoczni świadkowie Jezusowego posłannictwa. Dla utrzymania autentyczności Dobrej Nowiny o zbawieniu w Chrystusie, okazało się konieczne spisanie przekazywanych dotąd ustnie objawionych w Jezusie Bożych prawd. W ten sposób powstały najpierw zbiory tekstów, które utrwalały naukę Pana Jezusa i służyły nadal jej rozpowszechnianiu. Również autorzy Nowego Testamentu korzystali z tych zapisów, o czym czytamy m. in. w ewangelii św. Łukasza: Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei dostojny 2
Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono (Łk 1,1 4). Ewangelie nie zostały jednak napisane jako jedynie historia życia i śmierci Pana Jezusa, ale nade wszystko jako obwieszczenie jego nauczania. Są one nie tylko biografią, która dostarcza bogatej i wystarczającej wiedzy o Jezusie z Nazaretu, ale też i świadectwem naocznych świadków, które u ludzi dobrej woli i konsekwentnego rozumowania budzi wiarę, umacnia nadzieję i ożywia miłość, dając życie wieczne. Trzeba więc i nam, i to bardzo usilnie starać się o tę najwyższą wartość poznania Chrystusa, trzeba zgodzić się wszystko stracić, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach, w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych (Por. Flp 3,8 11). Być chrześcijaninem, to nie tylko poznać, kim jest Jezus Chrystus, ale w zjednoczeniu z Nim, słowem i całą postawą codziennego życia, dawać o Nim jak najlepsze świadectwo, a tym samym przyczyniać się do wzrostu Bożej chwały i zbawienia świata. Tak rozumieli swoją przynależność do Chrystusa prawdziwi chrześcijanie wszystkich czasów. I takie jest też nasze chrześcijańskie powołanie i zadanie do wykonania w obecnym środowisku naszego przebywania. Z serca życzę, aby tegoroczne święta Zmartwychwstania Pańskiego umacniały w nas owe osobiste doświadczenie i przekonanie o zwycięstwie w Chrystusie życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią, dobra nad złem, prawdy nad kłamstwem, Bożej łaski nad wszelką pokusą i grzechem. Niech Zwycięzca piekła, śmierci i szatana za wstawiennictwem naszej Jasnogórskiej Pani, napełnia nasze serca błogosławioną radością dawania świadectwa temu, co najwznioślejsze i najpiękniejsze. Z serdecznym paschalnym pozdrowieniem i darem modlitwy 3
Intencje Apostolstwa Modlitwy Marzec Ogólna - Aby wszyscy ludzie prowadzący badania naukowe stawiali sobie za cel służenie integralnemu dobru człowieka. Misyjna - Aby coraz bardziej uznawany był specyficzny wkład kobiety w życie Kościoła. Kwiecień Ogólna - Aby ludzie nauczyli się szanować świat stworzony i strzec go jako dar Boży. Misyjna - Aby prześladowani chrześcijanie odczuwali pocieszającą obecność zmartwychwstałego Pana i solidarność całego Kościoła. Aktualności Misji 06.03.15 Pierwszy piątek miesiąca. Do południa odwiedzanie chorych z Komunią św., 19.00 Msza św. i nabożeństwo Drogi Krzyżowej. 07.03.15 sobota, Merzig, 16.30 spowiedź wielkopostna, 17.00 Msza św. z trzeciej niedzieli Wielkiego Postu. 14.03.15 sobota, Neunkirchen, 16.00 spowiedź wielkopostna, 17.00 Msza św. z czwartej niedzieli Wielkiego Postu. 19.03.15 czwartek, uroczystość odpustowa ku czci św. Józefa w Merzig. 21.03.15 sobota, Lebach, godz. 15.00 spowiedź wielkopostna, 16.00 Msza św. z piątej niedzieli Wielkiego Postu. 4
25.03.15 środa, Zwiastowanie NMP. Rekolekcje Wielkopostne Także w tym roku będą głosić nauki rekolekcyjne i słuchać wielkanocnej spowiedzi Ojcowie Franciszkanie z Blieskastel, za co już teraz dziękujemy im staropolskim Bóg zapłać. 26.03.15 czwartek, Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz. 19.30 - Msza św. z nauką na rozpoczęcie rekolekcji. 27.03.15 piątek, godz.17.00 - katechizacja i nauka języka polskiego w Centrum Misji, Riegelsberg, St. Matthias Kirche, od godz. 17.00 - okazja do spowiedzi św. godz. 18.00 - Droga Krzyżowa z nauką dla dzieci i młodzieży, godz. 19.00 - Msza św. z nauką dla wszystkich. 28.03.15 sobota, St. Wendel godz. 15.30 - spowiedź św. wielkopostna, godz. 16.00 Msza św. z Niedzieli Palmowej, Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz. 19.45 - Msza św. z nauką ogólną, słuchanie spowiedzi. 29.03.15 Niedziela Palmowa zakończenie rekolekcji, rozpoczyna się czas letni, wskazówki zegara przesuwamy w nocy o jedną godzinę do przodu. Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz. 9.00 spowiedź św. godz. 10.15. suma parafialna z nauką rekolekcyjną, Dillingen, Maria Trost Kirche, godz.12.30 spowiedź św. godz.13.00 suma parafialna z nauką rekolekcyjną, ciąg dalszy słuchania spowiedzi. Święte Triduum Paschalne 02.04.15 Wielki Czwartek Pamiątka ustanowienia Mszy św. i Sakramentu Kapłaństwa, Riegelsberg, St. Matthias Kirche, 5
godz. 19.00 - Msza św. Wieczerzy Pańskiej. 03.04.15 Wielki Piątek Męki Pańskiej Do południa odwiedzanie chorych z Komunią św. Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz.17.00 Liturgia Męki Pańskiej. 04.04.15 Wielka Sobota, Święcenie pokarmów Wielkanocnych godz.10.30 - Neunkirchen, godz.12.30 - Dillingen, godz.14.00 - Lebach, godz.16.00 Riegelsberg. Wigilia Paschalna w Wielką Noc godz. 19.00 Riegelsberg, St. Matthias Kirche: poświęcenie ognia, paschału, wody chrzcielnej, Msza św. rezurekcyjna oraz na zakończenie jeszcze raz poświęcenie pokarmów wielkanocnych. 05.04.15 Niedziela Wielkanocna Zmartwychwstanie Pańskie godz. 8.45 Msza św. Riegelsberg, St. Matthias Kirche (ponieważ o godz. 10.15 odprawiana jest suma parafii niemieckiej), godz. 13.00 suma parafialna Dillingen, Maria Trost Kirche. 06.04.15 Poniedziałek Wielkanocny godz. 10.15 suma parafialna Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz. 13.00 suma parafialna Dillingen, Maria Trost Kirche, 18.04.15 sobota, Riegelsberg, St. Matthias Kirche, godz. 18.00 nasza Msza św. już z niedzieli jako Vorabendmesse ponieważ w niedzielę Uroczystość I Komunii św. parafii niemieckiej. 25.04.15 sobota, w katedrze w Trier o godz. 17.00 zostanie odprawiona dla wiernych obcego języka uroczysta Msza św. pontyfikalna, tzn. pod przewodnictwem biskupa, koncelebrowana przez wszystkich duszpasterzy emigrantów tutejszej diecezji ku czci szaty Chrystusa w ramach tzw. Heilige Rock Tage. Na tę Mszę św. udamy się wspólnie autobusem, jeżeli będzie odpowiednia ilość 6
zgłoszeń.. Z tego powodu nasza Msza św. w St. Wendel zostanie odprawiona tydzień później, tzn. 2. maja, o godz. 16.00. Przed Mszą św. okazja do spowiedzi. 03.05.15. niedziela, Riegelsberg, 10.15 Uroczystość Pierwszokomunijna dzieci naszej Misji, połączona z Rocznicową Uroczystością dzieci pierwszokomunijnych z ubiegłego roku. Spowiedź św. dzieci pierwszokomunijnych, również ubiegłorocznych, rodziców i gości odbędzie się w piątek, 1. maja o godz. 18.00. Papież Franciszek naucza Bez krzyża nie jesteśmy prawdziwymi uczniami Chrystusa. Tylko wyznając krzyż, jesteśmy Kościołem. (Podczas pierwszej homilii jako Biskup Rzymu w Kaplicy Sykstyńskiej, 14 marca 2013 r.). -------------------------------------------------------------------- Przez krzyż Jezus jednoczy się z tymi, którzy są prześladowani z powodu religii, poglądów lub po prostu z powodu koloru skóry. Przez krzyż Jezus jednoczy się z wielu młodymi ludźmi, którzy utracili zaufanie do instytucji politycznych, ponieważ widzą egoizm i korupcję, czy też stracili wiarę w Kościół, a nawet w Boga z powodu braku konsekwencji chrześcijan i sług Ewangelii.( ) Pierwsza nazwa, jaką nadano Brazylii, była właśnie Terra de Santa Cruz. (Ziemia Świętego Krzyża).( ) Drodzy młodzi, do krzyża Chrystusa przynosimy nasze radości, cierpienia, nasze niepowodzenia. Znajdziemy serce otwarte, które nas rozumie, przebacza nam, kocha nas i chce abyśmy wnosili tę samą miłość w nasze życie, byśmy kochali każdego naszego brata i siostrę taką samą miłością. (Podczas Drogi Krzyżowej w Rio de Janeiro, 27 lipca 2013). -------------------------------------------------------------------- Drzewo krzyża zbawia nas wszystkich od konsekwencji tego drugiego drzewa (poznania dobra i zła), gdzie rozpoczęła się samowystarczalność, zarozumiałość, pycha chęci poznania przez nas wszystkiego zgodnie z naszą mentalnością, według naszych kryteriów, a także zgodnie z naszą zarozumiałością, według której jesteśmy 7
i stajemy się jedynymi sędziami świata. To historia człowieka od jednego drzewa do drugiego. (W święto podwyższenia Krzyża Świętego, 14 września 2013). -------------------------------------------------------------------- Bóg złożył na krzyżu Jezusa cały ciężar naszych grzechów; wszystkie niesprawiedliwości, jakich dopuścił się każdy Kain przeciwko swemu bratu, całą gorycz zdrady Judasza i Piotra, całą próżność despotów, całą arogancję fałszywych przyjaciół ( ) Jezu, prowadź nas z krzyża do zmartwychwstania, naucz nas, że zło nie będzie miało ostatniego słowa, lecz miłość, miłosierdzie i przebaczenie. (Podczas Drogi Krzyżowej w Koloseum). -------------------------------------------------------------------- Bliżej Pana Boga i ludzi 1,2 mln osób na audiencjach W 43 środowych audiencjach ogólnych papieża Franciszka w 2014 r., które odbywały się na Placu św. Piotra bądź w Auli Pawła VI, wzięło udział ok. 1,2 mln osób. Było ich o 350 tys. mniej niż w 2013 r. Najwięcej pielgrzymów przybyło w kwietniu (205 tys.) i maju (195 tys.). Średnio w tych cotygodniowych spotkaniach Papieża z pielgrzymami z całego świata uczestniczyło ok. 30 tys. osób. 17 grudnia, w dniu 78. urodzin Ojca Świętego, odbyła się ostatnia w 2014 r. audiencja generalna. Patriarchat moskiewski nie wyklucza możliwości spotkania patriarchy Cyryla z papieżem Franciszkiem, o czym Ojciec Święty wspomniał podczas konferencji prasowej w czasie lotu ze Stambułu do Rzymu. Według rosyjskich prawosławnych, dziś jest to trudne z powodu postawy grekokatolików na Ukrainie. Pomógł papież Franciszek Historycznym krokiem nazwano powrót do normalności w stosunkach między USA i Kubą. Decyzję ogłosił równocześnie Barack Obama 8
w Waszyngtonie i Rani Castro w Hawanie. USA zamierzają otworzyć na Kubie ambasadę. Amerykańska administracja złagodziła też sankcje gospodarcze wobec Kuby. Wielki wkład w ten historyczny krok miał papież Franciszek. Ojciec Święty wita z wielkim zadowoleniem zapowiedź przywrócenia stosunków dyplomatycznych między Stanami Zjednoczonymi a Kubą w celu przezwyciężenia, w interesie ich obywateli, trudności, które naznaczyły ich historię. Stwierdzenie to znalazło się w ogłoszonym 17 grudnia 2014 r. oświadczeniu Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. Stolica Apostolska ujawniła, że w ostatnich miesiącach Ojciec Święty w listach do obu przywódców wezwał do rozwiązań zagadnień humanitarnych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, jak sytuacja niektórych więźniów, aby zapoczątkować w ten sposób nowy etap stosunków między obiema stronami. W oświadczeniu przypomniano również, że Stolica Apostolska, przyjmując w październiku ub.r. w Watykanie delegacje obu krajów, zaproponowała swe dobre usługi, aby sprzyjać konstruktywnemu dialogowi na delikatne tematy, z czego wypłynęły rozwiązania zadowalające obie strony. Zapewniono również, że wysiłki te będą kontynuowane przez wspieranie inicjatyw, które oba kraje podejmą, aby umocnić swe stosunki dwustronne i sprzyjać dobrobytowi swych obywateli. Chrześcijanie nie mają przyszłości? (Bliski Wschód) Rok 2014 jest punktem zwrotnym dla chrześcijan żyjących na Bliskim Wschodzie. Islamski terror, frustracja spowodowana brakiem nadziei na pokój oraz ciężka sytuacja gospodarcza doprowadziły do tego, że wielu z nich musiało opuścić Ziemię Świętą - zwraca uwagę o. Pierbattista Pizzaballa. Kustosz franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej w rozmowie z Papieskim Stowarzyszeniem Pomoc Kościołowi w Potrze-bie powiedział, iż to, co robią obecnie terroryści Państwa Islamskiego, potęguje poczucie, że chrześcijanie na Bliskim Wschodzie nie mają przyszłości, że nikt ich tam nie chce. Zdaniem franciszkanina, izraelska okupacja doprowadziła na terytoriach palestyńskich do ciężkiej sytuacji gospodarczej, co spowodowało, że relacje z muzułmanami nie są tak dobre jak wcześniej. W wyniku zbrojnego konfliktu Izraela ze Strefą Gazy dochody z turystyki spadły o 60 proc. 9
Wszystko to, co się wokół nas dzieje, wytworzyło uczucie beznadziejności zaznaczył o. Pizzaballa, Wskazał na 19 rodzin z Betlejem, które w październiku ub.r. wyemigrowały do USA i Europy. Przypomniał też o losie setek tysięcy chrześcijańskich uciekinierów z Syrii i Iraku. Zwrócił uwagę, że terror i exodus chrześcijan doprowadziły w wielu regionach do załamania się kościelnych struktur. Samobójstwa popełnia coraz więcej Polaków. W 2015 roku taką tragiczną decyzję podjęło blisko 8 tys. osób. Jednym z najczęstszych jest motyw finansowy - kłopoty z rosnącym zadłużeniem. Istota Zmartwychwstania Jezusa i jego historyczny wymiar Tekst zaczerpnięty z książki autorstwa Josepha Ratzingera - Benedykta XVI pt. Jezus z Nazaretu cz. II nie jest łatwą lekturą. Mistrz teologii wysokiego lotu wprowadza nas na drogi właściwego rozumienia istoty wydarzenia Zmartwychwstania Jezusa. Tym wydarzeniem został zapoczątkowany nowy wymiar bytowania, nowy kształt życia dotyczący nas wszystkich, którzy jesteśmy przez Zmartwychwstałego zaproszeni. (...) Na szczególną uwagę zasługują tu następujące rozróżnienia: - Jezus nie jest kimś, kto powrócił do normalnego życia biologicznego i zgodnie z prawami natury będzie musiał któregoś dnia umrzeć. - Jezus nie jest zjawą ( duchem ). Znaczy to: Nie jest kimś, kto w rzeczywistości należy do świata umarłych, może jednak w jakiś sposób ukazywać się w świecie żyjących. Aby zrozumieć, na czym polega istota Zmartwychwstania Chrystusa, trzeba zauważyć, że spotkania ze Zmartwychwstałym są czymś innym niż doświadczenia mistyczne, w których duch ludzki zostaje na chwilę uniesiony ponad siebie samego oraz doświadcza świata Boskiego i wiecznego, by potem znowu powrócić do normalnego wymiaru swej egzystencji. Doświadczenie mistyczne jest wyjściem na jakiś czas poza granice obszaru duszy i jej zdolności postrzegania. Nie jest ono jednak spotkaniem z osobą realną przychodzącą do mnie z zewnątrz. Paweł 10
z całą wyrazistością odróżnił swe doświadczenia mistyczne - na przykład opisane w 2 Kor 12,1-4 podniesienie go do trzeciego nieba - od spotkania ze Zmartwychwstałym na drodze do Damaszku, które było wydarzeniem w historii, spotkaniem z Żyjącym. Co w rzeczywistości, na podstawie tych wszystkich danych biblijnych, możemy powiedzieć o szczególnej naturze Zmartwychwstania Chrystusa? Jest ono wydarzeniem, które dokonało się w historii, lecz narusza jej obszar i wychodzi poza jej granice. (...) Ponieważ my sami nie mamy jeszcze doświadczenia takiego odnowionego i przemienionego rodzaju materialności i życia, nie powinniśmy się dziwić, że wykracza on poza granice naszych pojęć i wyobraźni. Istotny jest tu fakt, że w Zmartwychwstaniu Jezusa nie został kiedyś przywrócony do życia jakiś pojedynczy zmarły; w Zmartwychwstaniu dokonał się przeskok ontologiczny dotyczący bytu jako takiego, zainaugurowany został wymiar, który dotyczy nas wszystkich i który stworzył dla nas wszystkich nowy obszar życia - bycia razem z Bogiem. To wszystko trzeba brać pod uwagę przy rozważaniu Zmartwychwstania jako faktu historycznego. Z jednej strony musimy powiedzieć, że istota Zmartwychwstania polega na tym właśnie, że wykracza ono poza granice historii i otwiera nowy wymiar, który nazywamy zazwyczaj wymiarem eschatologicznym. Zmartwychwstanie tworzy nowy obszar, który stawia historię ponad nią samą oraz inauguruje rzeczywistości ostateczne. W tym sensie trzeba powiedzieć, że Zmartwychwstanie nie jest takim samym wydarzeniem historycznym, jak narodzenie Jezusa bądź Jego ukrzyżowanie. Jest nowością - nowym rodzajem wydarzenia. Jednocześnie jednak stwierdzić należy, że nie jest ono po prostu poza czy ponad historią. Będąc wyjściem z historii i wzniesieniem się ponad nią, ma jednak początek w samej historii i do pewnego momentu do niej należy. Można by to przypuszczalnie wyrazić w następujący sposób: Zmartwychwstanie wyprowadza poza historię, jednak pozostawiło w niej jakiś ślad. Dlatego świadkowie mogą je poświadczać jako wydarzenie zupełnie nowego rodzaju. Przepowiadanie apostołów, z cechującym go entuzjazmem i śmiałością, jest rzeczywiście niemożliwe bez rzeczywistego kontaktu 11
świadków z dotykającym ich z zewnątrz zjawiskiem całkowicie nowym i nieoczekiwanym, jakim było ukazywanie się zmartwychwstałego Chrystusa i Jego słowa. Przekaz apostolski mogło zainicjować tylko jakieś rzeczywiste i radykalnie nowe wydarzenie - wydarzenie, którego nie można było wyjaśnić na drodze spekulacji ani wewnętrznych, mistycznych doświadczeń. W swej śmiałości i nowości czerpie ono życie z niezwykłego dynamizmu wydarzenia, którego nikt nie mógł wymyślić i które przekracza wszelkie wyobrażenia. Na koniec jednak ciągle na nowo staje przed nami wszystkimi pytanie, które Juda Tadeusz zadał Jezusowi w Wieczerniku: Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu? (J 14,22). Tak, dlaczego z całą mocą nie przeciwstawiłeś się Twoim wrogom, którzy Cię skazali na śmierć krzyżową? Dlaczego z całą nieodpartą siłą nie pokazałeś im, że jesteś Żyjącym, Panem życia i śmierci? Dlaczego ukazałeś się tylko małej grupie uczniów, których świadectwu my teraz mamy zaufać? Pytanie to dotyczy, rzecz jasna, nie tylko Zmartwychwstania, lecz całego sposobu objawiania się Boga w świecie. Dlaczego samemu Abrahamowi, dlaczego nie możnym tego świata? Dlaczego samemu Izraelowi, nie zaś w sposób niekwestionowany wszystkim narodom na ziemi? Otóż tajemnica Boga polega na tym, że działa On bez rozgłosu. W wielkiej historii ludzkości niezauważalnie buduje swoją historię. Staje się człowiekiem, tak jednak, że przez współczesnych sobie, przez miarodajne siły historii, może pozostać niezauważony. Cierpi i umiera, jako Zmartwychwstały chce przyjść do ludzkości tylko przez wiarę swoich, którym się ukazuje. Nie przestaje lekko pukać do drzwi naszych serc i jeśli je otworzymy, powoli czyni nas widzącymi. Czy jednak nie taki właśnie jest Boski styl? Nie pokonywanie siłą zewnętrzną, lecz dawanie wolności, obdarzanie miłością i budzenie. A jeśli się dobrze zastanowimy, czy nie przyznamy, że to, co z pozoru jest tak małe, jest czymś naprawdę wielkim? Czy nie od Jezusa wychodzi rosnący przez wieki promień światła, który nie mógł pochodzić od żadnego zwykłego człowieka, promień, za pośrednictwem którego rzeczywiście ukazuje się światu blask światła Bożego? Czy przepowiadanie apostołów mogłoby znaleźć wiarę 12
i zbudować powszechną wspólnotę, gdyby nie działała w nim moc prawdy? Jeśli uważnym sercem słuchamy świadków i otwieramy się na znaki, którymi Pan ciągle na nowo uwiarygodnia ich i siebie samego, wtedy wiemy: On prawdziwie zmartwychwstał. On jest Żyjącym. Jemu się powierzamy i wiemy, że znajdujemy się na właściwej drodze. Razem z Tomaszem wkładamy nasze ręce w przebity bok Jezusa i wyznajemy: Pan mój i Bóg mój! (J 20,28). Joseph Ratzinger Benedykt XVI Jezus z Nazaretu, cz. II, Od wjazdu do Jerozolimy do Zmartwychwstania, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2011 Dla dzieci młodszych i starszych Ustanowienie Najświętszego Sakramentu Zbliżało się żydowskie święto Paschy. Pan Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego męki i śmierci. W Jerozolimie chciał spożyć z Apostołami wieczerzę. Pan Jezus był smutny, bo wiedział, że jest to ostatnia, pożegnalna wieczerza z uczniami i że Judasz, jeden z Jego Apostołów, zdradzi Go. 13
W czasie wieczerzy Pan Jezus wziął w swoje ręce chleb, pobłogosławił go, łamał i dawał uczniom mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje, które za was będzie wydane. Tymi słowami przemienił Pan Jezus chleb w swoje Ciało. Potem wziął kielich z winem, pobłogosławił i podał go uczniom mówiąc: Bierzcie i pijcie z niego wszyscy! To jest bowiem Kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Tak przemienił Pan Jezus wino w Krew swoją, którą Apostołowie wypili. I jeszcze do Apostołów powiedział: To czyńcie na moją pamiątkę. Ciało i Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina nazywamy Najświętszym Sakramentem lub Eucharystią. Zadania do wykonania 1. Naucz się na pamięć Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy ustanowił Najświętszy Sakrament, czyli przemienił chleb i wino w Ciało i Krew swoją. Pan Jezus po Ostatniej Wieczerzy udał się do Ogrodu Oliwnego. Pana Jezusa wydał żołnierzom apostoł Judasz. 2. Pokoloruj obrazek 3. Kiedy przychodzisz do Kościoła, zawsze najpierw uklęknij przed Panem Jezusem, obecnym w Najświętszym Sakramencie i odmów modlitwę: Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament - teraz, i zawsze i na wieki wieków. Amen. Panie Jezu, wierzę, że jesteś tu obecny i że mnie kochasz. I ja Ciebie kocham. Chwała i dziękczynienie bądź w każdym momencie Jezusowi w Najświętszym Boskim Sakramencie. Ile minut w godzinie, a godzin w wieczności, tylekroć bądź pochwalon, Jezu, ma miłości. Kuchnia Polska Pieczona Biała Kiełbasa Składniki: 1 kg białej kiełbasy w niedużych kawałkach (ważne, żeby były nierozcięte), 3 cebule, 4 łyżeczki musztardy z całymi ziarenkami gorczycy, 1 łyżeczka miodu, 1 łyżeczka przyprawy typu vegeta, kilka łyżek oliwy. Przygotowanie: Cebule obrać, pokroić w piórka, przełożyć na patelnię z rozgrzaną oliwą smażyć chwilę, aby się zeszkliła. Przyprawić 14
łyżeczką vegety, wymieszać, przełożyć do żaroodpornego naczynia. Zalać 1/4 szklanki wody. Na cebuli ułożyć kiełbaski nie przecinając pętek, każdą z nich nakłuć szpikulcem lub wykałaczką. Musztardę wymieszać z miodem, posmarować wierzch kiełbasek. Naczynie wstawić do piekarnika nagrzanego do 170 C, piec 30-40 min, co jakiś czas polewając kiełbaski sosem powstałym podczas pieczenia. Można podawać zarówno na ciepło, jak i na zimno, np. z chrzanem lub ćwikłą z chrzanem. Pascha Składniki 50 dag półtłustego twarogu, 1 szklanka jogurtu greckiego, 1 galaretka o smaku brzoskwiniowym, 20 dag bakalii: rodzynki, suszone morele, żurawina, płatki gorzkiej czekolady. Przygotowanie: twaróg zemleć w maszynce, dodać jogurt i wymieszać. Bakalie zalać gorącą wodą i odcedzić. Morele pokroić w paski. Galaretkę rozpuścić w 1 szklance gorącej wody i wystudzić. Wszystkie składniki wymieszać. Przełożyć do salaterki. Odstawić do lodówki na kilka godzin. Przełożyć na talerz. Posypać płatkami czekolady. Uśmiechnij się - Mamusiu kup mi małpę! - Co ty pleciesz, Zdzisiu? A czym byśmy ją karmili? - Kup mi taką z ZOO. Tam wisi tabliczka, że małp nie wolno karmić.. - Dlaczego oskarżony nie zwrócił pierścionka znalezionego w tramwaju? Czy oskarżony nie wie, że zatrzymanie sobie rzeczy znalezionej równa się przywłaszczeniu? - Wiem wysoki sądzie, ale w tym przypadku jestem niewinny, bo na pierścionku wyryte były słowa: Twój na zawsze. - Już nigdy nie pójdę z mężem łowić ryb. - A co się stało? - Już początek był fatalny! Za głośno rozmawiałam, nie umiałam założyć przynęty, za wcześnie podcięłam rybę... - A co było potem? - Zupełny skandal! Złowiłam trzy razy tyle co on! 15
TERMINY MSZY ŚW. Riegelsberg, St. Matthias 10.15 każda niedziela i święto Dillingen, Maria Trost 13.00 każda niedziela i święto Neunkirchen, St. Marien 17.00 druga sobota miesiąca St.Wendel, St.Wendelin Basilika 16.00 czwarta sobota miesiąca Merzig, St. Josef Kirche i Lebach, St. Marien Kirche, Msze św. w Adwencie i Wielkim Poście oraz po uzgodnieniu czytaj w Aktualnościach. Nadto: Riegelsberg, St. Matthias, każdy piątek, o godz.19.00 Msza św. i nabożeństwo przed wystawionym do adoracji Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie. Przed każdą Mszą św. okazja do spowiedzi świętej. W pierwszą niedzielę miesiąca Msze św. ukierunkowane są na potrzeby serca głównie dzieci i młodzieży. W każdy pierwszy piątek miesiąca przed południem Komunia św. chorych w domach lub w szpitalach na terenie całej Misji. Katechizacja i nauka języka polskiego w oddzielnych grupach dla dzieci i młodzieży w centrum Misji Riegelsberg, każdy piątek w roku szkolnym, godz. 17.00 19.00. W ramach tegoż nauczania odbywa się ćwiczenie śpiewu scholi, która swoim występem m. in. ubogaca Msze św. w pierwsze niedziele miesiąca w Riegelsbergu i Dillingen. Przygotowanie do Sakramentu Chrztu i Małżeństwa po uzgodnieniu terminu z ks. proboszczem. Polska Misja Katolicka Kraju Saary Ks. prałat dr Franciszek Mrowiec, proboszcz 66292 Riegelsberg, Hixbergerstr. 1 tel. 0 6806/98 71 16, Fax: 0 6806/98 71 18 tel. komórkowy 0 171 / 31 32 754 Strona internetowa: www.pmk-saar.de Można tu również obejrzeć kolorowe zdjęcia ilustrujące życie naszej Misji. e-mail: pmk-saarland@gmx.de Biuro parafialne mgr Jolanta Kiolbassa i biblioteka: poniedziałek godz. 09.00-11.00 środa godz. 14.30-18.30 piątek godz. 15.30-16.30 Redakcja: ks. Franciszek Mrowiec; fotoskład: Jolanta Kiolbassa Opracowanie strony internetowej: Andrzej Kiolbassa 16