OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ. WYKŁAD 4 WYKŁAD 4. TREŚĆ I. Ochrona znaków towarowych. Definicja znaku towarowego. Rodzaje znaków towarowych. Cechy i funkcje znaku towarowego. Procedura uzyskiwania ochrony. Treść i zakres prawa ochronnego. II. Ochrona oznaczeń geograficznych. Źródła prawa. Definicja, funkcje i klasyfikacja oznaczeń geograficznych. Procedura rejestracji. Treść i zakres prawa ochronnego. III. Ochrona topografii układów scalonych. IV. Ochrona prawna odmian roślin. I. OCHRONA ZNAKÓW TOWAROWYCH POJĘCIE ZNAKU TOWAROWEGO Znak towarowy jest odbitym w świadomości człowieka jednolitym związkiem oznaczenia i towaru, obejmującym ogół informacji i wyobrażeń o towarze wyodrębnionym za pomocą tego oznaczenia wśród towarów tego samego rodzaju. Tak rozumiany znak towarowy jest dobrem niematerialnym, ponieważ istnieje jedynie w świadomości człowieka (Skubisz 2001). to dobro niematerialne służące identyfikacji towarów, a o jego istocie decyduje nie forma przedstawieniowa, lecz skutki ekonomiczne korzyści płynące z jego używania. Jest dobrem niematerialnym o naturze majątkowej (Promińska 1998). Znak towarowy jest to każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa [art. 120 p.w.p.] FUNKCJE ZNAKU TOWAROWEGO FUNKCJA OZNACZENIA POCHODZENIA (ODRÓŻNIAJĄCA) najważniejsza: odróżnienie danych towarów od towarów tego samego rodzaju; określenie tożsamości towarów (lub usług) pochodzących od konkretnego przedsiębiorstwa; Funkcja gwarancyjna (jakościowa): przekazywanie informacji o cechach jakościowych towaru; informacja, że wszystkie towary oznaczone tym znakiem mają ten sam poziom cech jakościowych; Funkcja reklamowa: zachęcanie do wyboru towaru (usługi) oznaczonego tym znakiem. ZNAK TOWAROWY. ZDOLNOŚĆ ODRÓŻNIAJĄCA WYMOGI Zmysłowa postrzegalność oznaczenia: zmysł wzroku, słuchu i dotyku (potencjalnie także węchu i smaku) Jednolitość oznaczenia: możliwe w całości do objęcia jednym aktem poznawczym Samodzielność znaku towarowego względem towaru: odrębność od towaru (fizyczna a przynajmniej pojęciowa) Graficzna przedstawialność: językiem obrazu, linii, znaków. KLASYFIKACJA ZNAKÓW TOWAROWYCH
Ze względu na rodzaj oznaczenia Znaki towarowe SŁOWNE: m.in. imiona, nazwiska, pseudonimy, nazwy historyczne, litery i ich kombinacje, cyfry i ich kombinacje, nazwy geograficzne, slogany reklamowe, nazwy przedsiębiorstw, określenia fantazyjne, i inne Znaki towarowe graficzne: fantazyjna grafika, kompozycja kolorystyczna Znaki towarowe przestrzenne: forma towaru lub jego opakowania, różne formy przestrzenne Znaki towarowe KOMBINOWANE: np. słowno-graficzne, graficznoprzestrzenne Znaki towarowe niekonwencjonalne: znaki dźwiękowe, znaki zapachowe, znaki smakowe, znaki dotykowe, znaki animowane (ruchome obrazy), znaki stanowiące nieograniczone przestrzennie kombinacje kolorystyczne (kolor per se), hologramy. Najczęstsze znaki towarowe to znaki SŁOWNE i znaki KOMBINOWANE. Z punktu widzenia przedsiębiorcy - najlepszym znakiem towarowym jest znak kombinowany z silnym elementem słownym i fantazyjnie ukształtowaną formą (grafiką) (np. znak firmy ADIDAS, ORLEN). Ze względu na rodzaj oznaczanego dobra Znaki towarowe sensu stricto: oznaczają pochodzenie towarów Znaki usługowe: oznaczają pochodzenie usług (np. budownictwo, naprawy, ubezpieczenia, nauczanie) Klasyfikację towarów i usług zawiera tzw. klasyfikacja nicejska (Porozumienie nicejskie z 1958 r.), która wyróżnia 34 klasy towarowe i 11 klas usługowych (45 klas). Klasyfikacja ta dostępna jest na stronie internetowej Urzędu Patentowego RP. Ze względu na fakt rejestracji / braku rejestracji Znaki towarowe zarejestrowane: znaki posiadające prawo ochronne;
podlegają ochronie na podstawie ustawy p.w.p. i (ewentualnie) innych ustaw; znaki takie można opatrzyć poniższymi symbolami: TM SM Znaki towarowe niezarejestrowane: nie posiadają prawa ochronnego; podlegają ewentualnej ochronie na podstawie ustawy u.z.n.k (np. art. 10, art. 3) i innych ustaw. Ze względu na tryb uzyskania rejestracji Znak towarowy krajowy: rejestrowane przez właściwy urząd krajowy (np. Urząd Patentowy RP) Znak towarowy wspólnotowy: rejestracja w OHIM w Alicante ze skutkiem na całą UE (na podstawie rozporządzenia nr 207/2009) Znak towarowy międzynarodowy: rejestracja w Biurze WIPO w Genewie ze skutkiem w różnych państwach (zgodnie ze wskazaniem), w tzw. trybie madryckim (Porozumienie madryckie z 1891 r. i protokół do Porozumienie madryckiego z 1989 r.). Ze względu na podmiot uprawniony Znak towarowy indywidualny: rejestrowany na rzecz jednego podmiotu Znak towarowy, na który zostało udzielone wspólne prawo ochronne: rejestrowany na rzecz wielu przedsiębiorców Znak towarowy wspólny: rejestrowany tylko na rzecz organizacji reprezentującej zrzeszonych w niej przedsiębiorców (uprawnieni zarówno organizacja jak i przedsiębiorcy) Znak towarowy wspólny gwarancyjny: rejestrowany tylko na rzecz organizacji reprezentującej zrzeszonych w niej przedsiębiorców (uprawnieni tylko przedsiębiorcy). Ze względu na stopień konkretnej zdolności odróżniającej (konkretna zdolność odróżniająca znaku towarowego siła znaku, postrzeganie znaku przez odbiorców i jego znajomość). Znak towarowy zwykły: posiada dostateczną (wystarczającą) zdolność odróżniającą Znak towarowy renomowany: ponadprzeciętnie znany wśród znaczącej liczby właściwych odbiorców na znaczącej części właściwego terytorium Znak towarowy powszechnie znany: stopień znajomości wśród nabywców jest wyższy niż renomowanego znaku towarowego (znajomość wśród ponad 50% właściwych odbiorców) Znak towarowy sławny: elita znaków, najsilniejsze, najbardziej znane znaki towarowe. Wykaz takich znaków zamieszczono poniżej:
PRZESZKODY UDZIELENIA PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY 1) Brak zdolności odróżniającej [art. 129 p.w.p.] 2) Bezwzględne przeszkody rejestracyjne [art. 131 p.w.p.] 3) Względne przeszkody rejestracyjne [art. 132 p.w.p.] Brak zdolności odróżniającej [art. 129 ust. 1 i 2 p.w.p.] Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które nie mogą być znakiem towarowym, a także na oznaczenia, które nie mają dostatecznych znamion odróżniających, tzn.: 1) nie nadają się do odróżniania w obrocie towarów, dla których zostały zgłoszone; 2) nie spełniają łącznie cech: zmysłowej postrzegalności, jednolitości, samodzielności względem towaru, przedstawialności graficznej; 3) weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane; 4) składają się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do wskazania w szczególności: rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości, ilości. Bezwzględne przeszkody rejestracyjne [art. 131 ust. 1 i 2 p.w.p.] Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia: 1) naruszające prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich; 2) sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; 3) wprowadzające w błąd; 4) zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego; 5) zawierające nazwy lub symbole państwowe lub urzędowe; 6) zawierające symbole o charakterze religijnym, patriotycznym lub kulturowym, których używanie mogłoby obrażać uczucia religijne, patriotyczne lub tradycje narodową; 7) stanowiące formę, która jest uwarunkowana wyłącznie naturą towaru. Względne przeszkody rejestracyjne [art. 132 ust. 1 i 2 p.w.p.] 1) kolizja znaku z oznaczeniem geograficznym;
2) ochrona znaków powszechnie znanych niezarejestrowanych; 3) ryzyko pomyłki ze znakami wcześniejszymi; 4) pierwszeństwo zgłoszenia; 5) istnienie wcześniejszego prawa. PROCEDURA UZYSKIWANIA PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY Tryb krajowy - Urząd Patentowy RP Tryb regionalny - Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante Tryb międzynarodowy - Biuro Międzynarodowe Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) w Genewie Procedura krajowa Zgłoszenie (do Urzędu Patentowego RP) dokumentacja zgłoszeniowa 1) podanie formularz; 2) określenie znaku towarowego (postać graficzna + opis), fotografie znaku; nagranie dźwięku (w przypadku znaku dźwiękowego); 3) wskazanie towarów dla których znak jest przeznaczony (wg Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług, tzw. klasyfikacji nicejskiej); 4) regulamin znaku (w przypadku zgłaszania wspólnego znaku); 5) pełnomocnictwo (ewentualnie); 6) dowód opłaty za zgłoszenie. Zgłoszenie (=DATA PIERWSZEŃSTWA) Dalszy bieg: Ogłoszenie o zgłoszeniu (3 MIESIĄCE), publikacja w Biuletynie Urzędu Patentowego Pełne badanie zgłoszenia przez UP (warunki formalne, bezwzględne przeszkody, względne przeszkody) Decyzja odmowna lub Decyzja pozytywna o udzieleniu prawa ochronnego, warunek: wniesienie opłaty za pierwszy okres ochrony Udzielenie PRAWA OCHRONNEGO NA ZNAK TOWAROWY, publikacja w Wiadomościach Urzędu Patentowego, wpis do rejestru znaków towarowych, wydanie Świadectwa ochronnego na znak towarowy. PRAWO OCHRONNE NA ZNAK TOWAROWY. TREŚĆ I ZAKRES (art. 153 p.w.p.) Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej [art. 153 ust. 1 p.w.p.] Używanie znaku polega w szczególności na [art. 154 i 169 p.w.p.] umieszczaniu znaku na towarach objętych prawem ochronnym oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu imporcie lub eksporcie towarów składowaniu towarów w celu oferowania i wprowadzania do obrotu oferowaniu lub świadczeniu usług pod znakiem umieszczaniu znaku na dokumentach dotyczących towarów posługiwaniu się znakiem w celu reklamy posługiwaniu się znakiem przez osobę trzecią za zgodą uprawnionego Zakres prawa ochronnego nieograniczone czasowo okresy 10-letnie (potencjalnie wieczne) ograniczone terytorialnie RP (lub inny w zależności od trybu ochrony: krajowy, regionalny, międzynarodowy)
zbywalne (sprzedaż, licencja, zamiana, darowizna, zastaw) i podlega dziedziczeniu [art. 162 p.w.p.] Wygaśnięcie prawa ochronnego (przyczyny) [art. 168 i 169 p.w.p.] upływ okresu ochrony zrzeczenie się prawa przez uprawnionego nieużywanie znaku utrata przez znak znamion odróżniających znak nabrał charakteru oznaczenia wprowadzającego w błąd wykreślenie z właściwego rejestru podmiotu, któremu przysługiwało prawo ochronne nieuiszczenie w terminie opłaty okresowej. Procedura regionalna system wspólnotowego znaku towarowego [Rozporządzenie Rady (WE) Nr 207/2009] Zgłoszenie w OHIM w Alicante. Procedura międzynarodowa rejestracji znaku towarowego [Porozumienie madryckie z 1891r. i Protokół do tego porozumienia z 1989 r.] Zgłoszenie w WIPO w Genewie, za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP. Prawo ochronne na znak towarowy. Korzyści: wyłączność korzystania ze znaku dla celów zawodowych i zarobkowych na obszarze RP dodatkowe źródło dochodów prawo jest zbywalne (sprzedaż, licencja, zamiana) wspomaganie w pozyskiwaniu zewnętrznego finansowania (zastaw, zabezpieczenie kredytu) narzędzie marketingowe istotna rola w budowaniu renomy towaru, renomy przedsiębiorstwa i ich promocji pozyskiwanie klientów podnoszenie wartości przedsiębiorstwa łatwiejsze działania prawne i mniejsze koszty postępowania roszczeniowego w stosunku do konkurentów. II. OCHRONA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH POJĘCIE OZNACZENIA GEOGRAFICZNEGO po pierwsze, oznaczeniami geograficznymi są tylko oznaczenia słowne. Poza ramami ustawy pozostały zatem graficzne oznaczenia geograficzne (np. rysunek wieży w Pizie). Po drugie, oznaczenia geograficzne mogą być rejestrowane wyłącznie dla towarów, natomiast nie przewidziano rejestracji dla usług. Po trzecie, przedmiotem regulacji są wyłącznie kwalifikowane oznaczenia geograficzne. Regulacja ustawy nie przewiduje zatem ochrony dla zwykłych oznaczeń geograficznych. Po czwarte, oznaczenia geograficzne odnoszą się do wszystkich towarów; nie ma zawężenia ochrony do produktów rolnych lub spożywczych (Skubisz 2006). ŹRÓDŁA PRAWA EUROPEJSKIEGO Rozporządzenie PE i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE z 14 grudnia 2012 r. L343)
Rozporządzenie Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina zmieniające ( ) (Dz. Urz. WE z 6 czerwca 2008 r. L 148) Rozporządzenie PE i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające ( ) (Dz. Urz. WE z 13 lutego 2008 r. L 39) FUNKCJE OZNACZENIA GEOGRAFICZNEGO FUNKCJA INFORMACYJNA najważniejsza informowanie odbiorców o pochodzeniu towarów ze wskazanego rejonu geograficznego Funkcja odróżniająca odróżnianie towarów pochodzących z określonego miejsca geograficznego od innych towarów tego samego rodzaju, pochodzących z innych obszarów geograficznych Funkcja reklamowa zachęcanie do wyboru towaru (usługi) oznaczonego tym znakiem. Funkcja gwarancyjna wskazywanie na określoną jakość i cechy charakterystyczne towaru, które zawdzięcza on miejscu pochodzenia (dotyczy to tylko kwalifikowanych oznaczeń geograficznych). KLASYFIKACJA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH Oznaczenia zwykłe (proste) i kwalifikowane (ochronie podlegają tylko kwalifikowane) zwykłe wskazują tylko na pochodzenie geograficzne towaru, nie odnoszą się do jego jakości, renomy kwalifikowane odnoszą się do jakości towaru wynikającej z jego pochodzenia geograficznego Oznaczenia bezpośrednie i pośrednie (jedne i drugie podlegają ochronie) bezpośrednie zawierają nazwy geograficzne (forma przymiotnikowa lub rzeczownikowa), np. obwarzanek krakowski, bryndza podhalańska pośrednie nie zawierają nazw geograficznych ale zawierają elementy łączące dany towar z konkretnym miejscem geograficznym, np. oscypek, rogal Świętomarciński Oznaczenia słowne, słowno-graficzne i graficzne forma towaru lub jego opakowania, różne formy przestrzenne (ochronie podlegają tylko słowne) TERMINOLOGIA DOTYCZĄCA OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH geograficzne oznaczenia pochodzenia ( oznaczenia geograficzne ) najszersze pojęcie, obejmujące: oznaczenia zwykłe i kwalifikowane, bezpośrednie i pośrednie, słowne, słowno-graficzne, graficzne, a nawet made in oznaczenia pochodzenia (kategoria wyst. w aktach prawnych) OZNACZENIA GEOGRAFICZNE (sensu stricto) (podlegają ochronie) NAZWY POCHODZENIA (podlegają ochronie)
Ochronie podlegają tylko oznaczenia słowne. OZNACZENIE GEOGRAFICZNE I NAZWA POCHODZENIA. DEFINICJE. [Rozporządzenie nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych] Art. 2 ust 1 lit. a: nazwa pochodzenia oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, kraju, która służy do oznaczenia produktu rolnego lub środka spożywczego pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub kraju, którego jakość lub cechy charakterystyczne są w istotnej lub wyłącznej mierze zasługą środowiska geograficznego, na które składają się czynniki naturalne i ludzkie, oraz którego produkcja, przetwarzanie i przygotowywanie mają miejsce na określonym obszarze geograficznym. Art. 2 ust. 1 lit b: oznaczenie geograficzne oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, kraju, która służy do oznaczenia produktu rolnego lub środka spożywczego pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub kraju, oraz którego określona jakość, renoma lub inna cecha charakterystyczna może być przypisana temu pochodzeniu geograficznemu, oraz którego produkcja lub przetwarzanie lub przygotowywanie mają miejsce na określonym obszarze geograficznym. Oznaczenia geograficzne i nazwy pochodzenia - cechy wspólne: oznaczenia słowne oznaczenia kwalifikowane oznaczenia bezpośrednie (zwykle) Oznaczenia geograficzne i nazwy pochodzenia - różnica: różny stopień związania produktu z miejscem jego pochodzenia nierozerwalny u nazw pochodzenia, słabszy u oznaczeń geograficznych Definicja oznaczenia geograficznego zawarta w Ustawie p.w.p.: Oznaczenia geograficzne są to oznaczenia słowne odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do nazwy miejsca, miejscowości, regionu lub kraju (teren), które identyfikują towar jako pochodzący z tego terenu, jeżeli określona jakość, dobra opinia lub inne cechy towaru są przypisywane przede wszystkim pochodzeniu geograficznemu tego towaru [art. 174 p.w.p.] ( Powyższa definicja odnosi się do oznaczenia kwalifikowanego!!!) ZAREJESTROWANE CHRONIONE NAZWY POCHODZENIA I OZNACZENIA GEOGRAFICZNE Z POLSKI [wg danych na 16.01.2014 r.) produkty rolne i środki spożywcze 1. Bryndza podhalańska 2. Oscypek 3. Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich 4. Półtorak 5. Dwójniak 6. Trójniak 7. Czwórniak 8. Rogal Świętomarciński 9. Wielkopolski ser smażony 10. Andruty kaliskie 11. Olej rydzowy
12. Pierekaczewnik 13. Truskawka kaszubska 14. Redykołka 15. Wiśnia nadwiślanka 16. Fasola korczyńska 17. Miód kurpiowski 18. Podkarpacki miód spadziowy 19. Suska sechlońska 20. Kiełbasa lisiecka 21. Obwarzanek krakowski 22. Śliwka szydłowska 23. Jabłka łąckie 24. Chleb prądnicki 25. Kiełbasa jałowcowa 26. Kiełbasa myśliwska 27. Karp zatorski 28. Miód drahimski 29. Kołocz śląski / kołacz śląski 30. Jabłka grójeckie 31. Kabanosy 32. Fasola Piękny Jaś z Doliny Dunajca / fasola z Doliny Dunajca 33. Fasola wrzawska 34. Miód z Sejneńszczyzny / Łoździejszczyzny 35. Ser koryciński swojski 36. Jagnięcina podhalańska oraz z grupy napojów spirytusowych: 1. Wódka ziołowa z Niziny Północnopodlaskiej aromatyzowana ekstraktem z trawy żubrowej / Herbal vodka from the North Podlasie Lowland aromatised with an extract of bison Grass 2. Polish Cherry 3. Polska Wódka / Polish Vodka WYŁĄCZENIA [Rozporządzenie nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych] Nie rejestruje się: nazw rodzajowych nazw kolidujących z nazwami odmian roślin lub ras zwierząt nazw kolidujących z renomowanymi znakami towarowymi Nazwą rodzajową jest nazwa produktu rolnego lub środka spożywczego, która mimo iż jest związana z miejscem lub regionem, w którym produkt lub środek spożywczy był pierwotnie produkowany lub wprowadzany na rynek stała się powszechną nazwą produktu rolnego lub środka spożywczego we Wspólnocie [art. 3 Rozporz. Nr 1151/2012] Przykłady nazw rodzajowych: 1. Majonez kielecki 2. Pierogi ruskie 3. Sałatka grecka 4. Bułka paryska 5. Mąka poznańska
6. Paprykarz szczeciński. PROCEDURA REJESTRACJI tylko europejska (zasięg europejski) w Polsce oznaczenia geograficzne nie są rejestrowane!!! Procedura [art. 7 i następne Rozp. 1151/2012] Etap I przed organami państwa członkowskiego (Urząd Patentowy RP) Etap II przed Komisją Europejską Etap I krajowy 1) zgłoszenie wniosku (do ministra właściwego ds. rynków rolnych); zgłaszający grupa osób lub jedna osoba (wyjątkowo); badanie formalne; wpis do rejestru wewnętrznego; 2) przekazanie wniosku Radzie do Spraw Tradycyjnych i Regionalnych Nazw Produktów Rolnych i Środków Spożywczych; ogłoszenie w dzienniku urzędowym informacji o zgłoszeniu; czas na zgłaszanie zastrzeżeń; badanie merytoryczne; opinia Rady czy wniosek spełnia wymogi Rozp. Nr 1151/2012; decyzja ministra; 3) przekazanie wniosku do Komisji Europejskiej od tego dnia trwa ochrona tymczasowa nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w Polsce. ZGŁOSZENIE Nazwa i adres grupy składającej wniosek SPECYFIKACJA PRODUKTU [wg art. 4 Rozp. Nr 1151/2012] szczegółowo definiuje chroniony produkt (nazwa, skład, właściwości, metoda otrzymywania, informacje o związku między jakością i cechami produktu a środowiskiem geograficznym, itd.) określa wymogi, jakie muszą być spełnione by móc używać chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego jest podstawą przyszłych kontroli jakości Jednolity dokument główne elementy specyfikacji opis związku między produktem a środowiskiem geograficznym Etap II unijny 1) czas trwania nie dłużej niż 12 miesięcy 2) Komisja Europejska prowadzi dochodzenie czy wniosek spełnia wymogi Rozp. nr 1151/2012; pozytywna decyzja Komisji; 3) publikacja wniosku w dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; czas na zgłaszanie zastrzeżeń (6 miesięcy); 4) Komisja wydaje rozporządzenie i wpisuje nazwę do rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych; od daty wpisu nazwa pochodzenia lub oznaczenie geograficzne podlega ochronie unijnej; publikacja w dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; PRAWO Z REJESTRACJI NAZW POCHODZENIA I OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH. TREŚĆ I ZAKRES Strona pozytywna [art. 12 ust. 1 Rozp. 1151/2012] Możność używania nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w obrocie, warunek - produkty muszą spełniać wymogi specyfikacji. Strona negatywna [art. 13 ust. 1 Rozp. 1151/2012] Zarejestrowane nazwy są chronione przed: Wszelkim bezpośrednim używaniem w obrocie zarejestrowanej nazwy dla produktów nieobjętych rejestracją ( );
Wszelkim nadużywaniem, imitacją lub aluzją, nawet jeśli jest wskazane prawdziwe pochodzenie produktu lub jeśli chroniona nazwa została przetłumaczona, lub towarzyszy jej określenie takie, jak rodzaj, typ, metoda, na sposób, imitacja lub inne podobne określenie. [Przykład: w Polsce wycofano z obrotu ser typu Feta i zastąpiono go serem Fetina, po proteście Grecji na forum UE, w stosunku do różnych państw. Uznano zasadność protestu Grecji, która twierdziła, że nazwa Feta odnosi się tylko do sera pochodzącego z Grecji]. Wszelkim innym fałszywym lub wprowadzającym w błąd określeniem miejsca pochodzenia lub wytwarzania, właściwości lub podstawowych cech produktu ( ); Wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić odbiorców w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu. Zakres prawa z rejestracji bezterminowe (bez potrzeby okresowego przedłużania) skuteczne na terytorium całej Unii Europejskiej Wygaśnięcie prawa z rejestracji (przyczyny) nieużywanie oznaczenia przez okres 5 lat bez ważnego powodu zrzeczenie się prawa przez uprawnionego oznaczenie przestało spełniać ustawowe warunki niezbędne do uzyskania ochrony. III. OCHRONA TOPOGRAFII UKŁADÓW SCALONYCH TOPOGRAFIA UKŁADU SCALONEGO. DEFINICJA Topografia układu scalonego jest to rozwiązanie polegające na przestrzennym, wyrażonym w dowolny sposób, rozplanowaniu elementów, z których co najmniej jeden jest elementem aktywnym, oraz wszystkich lub części połączeń układu scalonego [art. 196 ust. 1 p.w.p] Przez układ scalony rozumie się jedno- lub wielowarstwowy wytwór przestrzenny, utworzony z elementów z materiału półprzewodnikowego tworzącego ciągłą warstwę, ich wzajemnych połączeń przewodzących i obszarów izolujących, nierozdzielnie ze sobą sprzężonych, w celu spełniania funkcji elektronicznych [art. 196 ust. 2 p.w.p] są to miniaturowe układy elektroniczne charakteryzujące się tym, że ich elementy wraz z połączeniem między nimi wytworzone są w jednym cyklu technologicznym, wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża (Żakowska-Henzler 2004) PRZESŁANKI ZDOLNOŚCI REJESTROWEJ TOPOGRAFII UKŁADU SCALONEGO Prawo z rejestracji topografii może być udzielone ( ) na topografię oryginalną [art. 197 ust. 2 p.w.p.] Topografię uznaje się za oryginalną, jeżeli jest wynikiem pracy intelektualnej twórcy i nie jest powszechnie znana w chwili jej powstania [art. 198 ust. 1 p.w.p] Przesłanki: oryginalność jako wynik pracy twórczej; oryginalność jako nowość. PRAWO Z REJESTRACJI TOPOGRAFII UKŁADU SCALONEGO TREŚĆ
Przez uzyskanie prawa z rejestracji nabywa się prawo do wyłącznego korzystania z topografii w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej [art. 211 p.w.p.] ZAKRES TERYTORIALNY RP ZAKRES CZASOWY 10 lat PROCEDURA UZYSKANIA PRAWA Przed Urzędem Patentowym [art. 202 p.w.p.]. IV. OCHRONA PRAWNA ODMIAN ROŚLIN ŹRÓDŁA PRAWA Ustawa z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej ochronie roślin [Dz. U. 2003 nr 137 poz. 1300] ODMIANA. DEFINICJA Odmiana oznacza zbiorowość roślin w obrębie botanicznej jednostki systematycznej najniższego znanego stopnia, która niezależnie od tego, czy w pełni odpowiada warunkom przyznania wyłącznego prawa: a) jest określana na podstawie przejawianych właściwości wynikających z określonego genotypu lub kombinacji genotypów; b) jest odróżnialna od każdej innej zbiorowości roślin na podstawie co najmniej jednej z przejawianych właściwości; c) pozostaje niezmieniona po rozmnożeniu [art. 21 u.o.p.o.r.] WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. PRZESŁANKI PRZYZNANIA PRAWA Hodowca oznacza osobę, która [art. 2 ust. 1 u.o.p.o.r.]: Wyhodowała albo odkryła i wyprowadziła odmianę, przy czym nie jest hodowcą osoba, która wyhodowała lub odkryła odmianę na podstawie umowy o pracę lub innej umowy, jest lub była pracodawcą lub zleceniodawcą tej osoby lub zawarła umowę, w ramach której inna strona tej umowy wyhodowała lub odkryła i wyprowadziła odmianę. Jest prawnym następcą osób, o których mowa wyżej Prawo wyłączne jest przyznawane gdy odmiana jest: odrębna wyrównana trwała nowa jej nazwa odpowiada obowiązującym wymaganiom [art. 21 u.o.p.o.r.] WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. TREŚĆ treść wyłącznego prawa hodowcy obejmuje przede wszystkim wytwarzanie i rozmnażanie materiału siewnego oraz różne formy jego komercyjnej eksploatacji [art. 21 u.o.p.o.r.] przyznaje hodowcy tzw. dodatkowe prawa do materiału ze zbioru odmiany chronionej oraz produktów wytworzonych bezpośrednio z tego materiału, prawo do odmiany pochodnej w stosunku do odmiany chronionej oraz prawo do odmiany w przypadku której wytworzenie materiału siewnego wymaga powtarzalnego użycia odmiany chronionej. [art. 21 u.o.p.o.r.]
obowiązki (!!!) hodowcy, w szczególności obowiązek zachowania odmiany, tj. zapobieżenia jej wyradzaniu (zaniedbanie skutkuje pozbawieniem hodowcy wyłącznego prawa) [art. 24 u.o.p.o.r.] WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. OGRANICZENIA ograniczenie czasu trwania prawa maksymalnie 25 lat (lub w wyjątkowych przypadkach 30 lat) [art. 27 u.o.p.o.r.] wyczerpanie prawa wyłączne prawo hodowcy wyczerpuje się w stosunku do wprowadzonego przez niego lub za jego zgodą do obrotu materiału siewnego odmiany chronionej [art. 28 u.o.p.o.r.] dozwolony użytek prywatny badawczy tzw. odstępstwo rolne (bardzo duże znaczenie praktyczne!) [art. 22 i 23 u.o.p.o.r.] WYŁĄCZNE PRAWO HODOWCY. PROCEDURA UZYSKANIA złożenie wniosku - do Dyrektora Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) przeprowadzenie BADAŃ OWT (polowe badania odrębności, wyrównania i trwałości odmiany) decyzja Dyrektora COBORU wpis do urzędowego rejestru (księga ochrony wyłącznego prawa) utrzymanie ochrony uiszczanie opłat.