Internet informacje dodatkowe
Internet (od International network) Globalna, ogólnoświatowa sieć komputerowa, logicznie połączona w jednolitą sieć adresową, opartą na protokole IP (Internet Protokol) Powstał na bazie ARPANETu, który pracował przy użyciu protokołu TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protokol). Tenże protokół odtajniony w 1971 roku. Pierwsza strona WWW 1991 r., w CERN, Berners Lee.
Niektóre pojęcia, związane z Internetem: ISP - Internet Service Provider TCP/IP podstawowy protokół Internetu Każda usługa internetowa swój własny protokół, np.: WWW protokół HTTP (Hypertext Transfer Protokol) E- mail protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protokol) Wymiana plików FTP (File Transfer Protokol)
Podstawowe założenia techniczne Internetu: decentralizacja ICANN (The Inernet Corporation for Assigned Names and Numbers) organizacja koordynująca przyznawanie unikalnych adresów IP i wysokopoziomowych nazw DNS w Internecie pakietowy system przesyłania danych
Adres IP Unikalny numer komputera w Internecie. Składa się z czterech liczb z zakresu od 0 do 255, oddzielonych kropkami, np. 112.149.47.23 Klasa sieci i podsieci. Sieci ponumerowane są hierarchicznie; w zależności od wielkości i zasięgu sieci administratorzy dostają określoną pulę numerów IP.
Adres IP Klasa A obejmuje np. państwo i otrzymuje stałą pierwszą liczbę numeru IP i pełny zakres pozostałych (np. 112.x.y.z, gdzie x,y,z są z przedziału 0..255), do rozdysponowania przez administratora. 0 Sieć (7 bitów) Komputer (24 bity) bit identyfikator deskryptor hosta zerowy sieci
Adres IP Klasa B sieć obejmująca np. miasto; ma przyznane dwie pierwsze liczby numeru IP (np. 112.149.y.z) Zawiera 14 bitowy adres sieci 16 bitowy identyfikator hosta, co daje 16 384 sieci (2^14) po 65535 hostów; poprzedzony dwubitowym prefiksem 1 0 Sieć (14 bitów) Komputer (16 bitów)
Adres IP Klasa C otrzymuje na stałe trzy początkowe liczby numeru i do podziału ostatnią (np. 112.149.47.z), co daje ponad 2 mln sieci po 256 hostów każda. 1 1 0 Sieć (21 bitów) Komputer (8 bitów)
Adres IP Oprócz numeru IP konieczne jest podanie tzw. maski podsieci. W zależności od klasy wygląda ona następująco: Klasa A 255.0.0.0 Klasa B 255.255.0.0 Klasa C 255.255.255.0
IPv6 IPv6 (ang. Internet Protocol version 6) następca protokołu IPv4. Podstawowe zadania: zwiększenie przestrzeni dostępnych adresów poprzez zwiększenie długości adresu z 32- bitów do 128-bitów, uproszczenie nagłówka protokołu zapewnienie jego elastyczności poprzez wprowadzenie rozszerzeń, wprowadzenie wsparcia dla klas usług, uwierzytelniania oraz spójności danych.
IPv6 Protokół jest znany także jako IP Next Generation oraz Ipng. Różnice między protokołem IPv6 a IPv4 IPv4 IPv6 adresy 32 bity 128 bitów fragmentacja przez nadającego hosta i rutery jedynie przez nadającego hosta
IPv6 Adresacja W IPv6 adres zapisany jest w 128-bitowej liczbie i może identyfikować jeden bądź wiele interfejsów. Adres jest bardziej przejrzysty niż adres w poprzedniej wersji protokołu. Zakres adresu, czyli obszar jego widoczności, jest ograniczony przez odpowiedni prefiks. Adres zazwyczaj zapisuje się jako osiem 16-bitowych bloków zapisanych w systemie szesnastkowym oddzielonych dwukropkiem.
IPv6 Zakresy adresów Charakterystyczną cechą protokołu jest fakt, że zostały zdefiniowane zakresy adresów. W przypadku adresów unicastowych wyróżniane są następujące zakresy: adresy lokalne dla łącza (link-local adress) adresy wykorzystywane tylko do komunikacji w jednym segmencie sieci lokalnej lub przy połączeniu typu point-to-point. Rutery nie przekazują pakietów z tego rodzaju adresem;
IPv6 unikatowe adresy lokalne (unique local adress) adresy będące odpowiednikami adresów prywatnych wykorzystywanych w protokole IPv4; adresy globalne (global unicast adress) widoczne w całym Internecie, są odpowiednikami adresów publicznych stosowanych w IPv4.
IPv6 Mapowanie adresów IPv4 na IPv6 Możliwe jest reprezentowanie adresów protokołu IPv4 jako adresów IPv6. Jedną z możliwości jest stworzenie adresu IPv6, którego młodsze 32 bity zawierają adres IPv4, natomiast starsze 96 bitów jest wypełniona specjalnym wzorcem bitów (::ffff). Tak skonstruowany adres ma postać ::ffff:127.0.0.1 (za 127.0.0.1 można podstawić dowolny adres IP) i umożliwia normalną komunikację w sieci.
IPv6 DNS Obsługa adresacji IPv6 w systemie DNS została zaprojektowana jako rozszerzenie systemu DNS, które jest całkowicie zgodne wstecz z IPv4, co nie wprowadza żadnych problemów implementacyjnych w tym zakresie. Nazwy hostów w DNS zawierają adres IPv4 w rekordzie 'A', adresy IPv6 umieszcza się w rekordzie 'AAAA' taka konstrukcja powoduje, że dany host może mieć jednocześnie adres IPv4 i IPv6 w DNS.
IPv6 Uwaga W adresach IPv6 unikatowy adres MAC komputera (przypisany do sprzętu) jest widoczny dla całego Internetu. Dwa działania są konieczne, aby zapewnić prywatność taką samą jak przy obecnych sieciach IPv4: klient musi mieć włączone rozszerzenia prywatności ISP musi dynamicznie przydzielać adres do urządzenia klienta.
Współpraca protokołów TCP oraz IP podczas pobierania strony WWW 1.Użytkownik wpisuje w przeglądarce adres strony na serwerze WWW. 2.Mechanizm protokołu TCP serwera dzieli dokument HTML na odpowiednią liczbę pakietów. 3.Następuje przekazanie pakietów do warstwy protokołu IP, który dołącza do każdego z nich adres komputera użytkownika (dostarczany przez przeglądarkę) i wysyła pakiety.
Współpraca protokołów TCP oraz IP podczas pobierania strony WWW 4. W sieci pakiety poruszają się niezależnie od siebie, przerzucane przez routery do kolejnych punktów pośrednich. W zależności od stanu połączeń ich trasy mogą różnić się od siebie, mogą one w różnej kolejności osiągnąć cel. 5. Po dotarciu do komputer użytkownika, warstwa TCP rozpoznaje pakiety składające się na ten sam plik i łączy je ze sobą. Przekazuje je następnie przeglądarce, która wyświetla stronę WWW na monitorze użytkownika.
Serwery DNS Serwer nazw (name server). Numery IP a adresy sieciowe. DNS (Domain Name Server) zamienia słowny adres komputera na numer IP. pol. system nazw domenowych system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową.
Serwery DNS dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232 podstawą technicznego systemu DNS jest ogólnoświatowa sieć serwerów przechowujących informacje na temat adresów domen. każdy wpis zawiera nazwę oraz odpowiadającą jej wartość, najczęściej adres IP. System DNS jest podstawą działania Internetu.
Serwery DNS Główne serwery DNS DNS opiera się na 13 głównych serwerach, zwanych po angielsku root-servers. Serwery najwyższego poziomu z reguły posiadają tylko odwołania do odpowiednich serwerów DNS odpowiedzialnych za domeny niższego rzędu.
Serwery DNS Najważniejsze cechy systemu DNS: Nie ma jednej centralnej bazy danych adresów IP i nazw. Najważniejszych jest 13 głównych serwerów rozrzuconych na różnych kontynentach. Serwery DNS przechowują dane tylko wybranych domen. Każda domena powinna mieć co najmniej 2 serwery DNS obsługujące ją, jeśli więc nawet któryś z nich będzie nieczynny, to drugi może przejąć jego zadanie.
Serwery DNS Każda domena posiada jeden główny dla niej serwer DNS (tzw. master), na którym wprowadza się konfigurację tej domeny; wszystkie inne serwery obsługujące tę domenę są typu slave i dane dotyczące tej domeny pobierają automatycznie z jej serwera głównego po każdej zmianie zawartości domeny. Przy zmianie adresu IP komputera pełniącego funkcję serwera WWW, nie ma konieczności zmiany adresu internetowego strony, a jedynie poprawy wpisu w serwerze DNS obsługującym domenę.
Serwery DNS Konfiguracja Zwykle dane o konfiguracji protokołu DNS w domowym komputerze przekazywane są przez dostawcę Internetu (ISP). Większość operatorów udostępnia w swojej sieci protokół DHCP. Dzięki niemu komputer automatycznie może pobrać adres serwera DNS operatora. Serwer ISP działa najszybciej, bo ma zgromadzone w swojej pamięci najważniejsze adresy i jest blisko użytkownika Internetu. Kiedy system automatycznego pobierania adresów serwera DNS nie działa, można je wprowadzić ręcznie.
Serwery DNS Kopie głównych serwerów umieszczone są w różnych częściach świata (posiadają te same adresy IP co serwery główne). Użytkownicy z reguły łączą się z najbliższym im serwerem. Przykładowo globalne węzły serwera k.rootservers.net zarządzanego przez organizację RIPE NCC umieszczone są w Amsterdamie, Londynie, Tokio, Delhi oraz Miami, a jeden z jego węzłów lokalnych znajduje się w Poznańskim Centrum Superkomputerowo-Sieciowym
Serwery DNS Podstawowe domeny najwyższego poziomu: Niesponsorowane.com komercyjne (od 1985, np. intel.com).edu edukacyjne (od 1985, np. icm.edu.pl).gov rządowe, polityczne (od 1985, np. whitehouse.gov).mil militarne (od 1985, np. darpa.mil).net internetowe (od 1985)
Serwery DNS.org organizacyjne (od 1985).int organizacyjne międzynarodowe (od 1988).biz biznesowe (od 2001).info informacyjne (od 2001).name nazewnicze indywidualne (od 2001).pro zawodowe (od 2001)
Serwery DNS Sponsorowane.aero transport lotniczy.cat Katalonia.coop kooperacja, współpraca.jobs zatrudnienie.mobi telefonia komórkowa.museum muzealne.travel podróżnicze
Serwery DNS Infrastrukturalne.arpa infrastruktura sieciowa internetu Reverse DNS.root niektóre główne serwery DNS Usługowe.post pocztowe i firmowe prywatne.tel telekomunikacyjne
Serwery DNS Geograficzne.geo geograficzne.berlin Berlin.london Londyn.nyc Nowy Jork.paris Paryż.lat ogólne strony Ameryki łacińskiej.africa ogólne strony Afryki
URL Adres URL URL (ang. Uniform Resource Locator) ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych. URL - najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do identyfikowania wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.
URL Elementy adresu URL składa się z części określającej rodzaj zasobu/usługi (ang. scheme), dwukropka i części zależnej od rodzaju zasobu. Przykład prostego adresu URL: http://www.wikipedia.com/wiki/url
URL Rodzaj zasobu Nazwy rodzaju zasobu mogą składać się z małych liter, cyfr, plusa, myślnika oraz kropki. Popularne rodzaje zasobów: FTP HTTPS NNTP Gopher mailto HTTP telnet WAIS news file
Co się wydarza, zanim przeczytamy stronę WWW? 1.Po wprowadzeniu adresu URL strony WWW przeglądarka kontaktuje się najpierw z serwerem DNS, znajdującym się u naszego dostawcy Internetu. 2.Zadaniem serwera DNS jest znalezienie w swojej bazie danych rzeczywistego adresu internetowego (adresu IP) serwera WWW, na którym znajduje się żądana przez nas strona. Przykładowo, zamiast nazwy domenowej sunsite.edu.pl, otrzymujemy serię liczb 193.219.28.2
Co się wydarza, zanim przeczytamy stronę WWW? 3. W przypadku, gdy serwer dostawcy nie posiada u siebie odpowiedniego wpisu, przekazuje do któregoś z głównych serwerów DNS zapytanie o adres serwera DNS, odpowiedzialnego za daną domenę najwyższego poziomu (np. domenę.edu) 4. W wyniku serii zapytań osiągnięty zostaje w końcu serwer DNS, odpowiedzialny za dana poddomenę. Odsyła on naszemu komputerowi szukany adres IP.
Co się wydarza, zanim przeczytamy stronę WWW? 5. Dysponując adresem IP, przeglądarka może teraz wysłać żądanie pobrania strony do serwera WWW. 6. Żądanie to przechodzi przez kilkanaście routerów. Zadaniem każdego routera jest znalezienie następnego optymalnego węzła sieci, do którego zostanie przekazany pakiet. 7. Po dotarciu na miejsce, serwer WWW dzieli żądany dokument na pakiety, opatruje je adresem IP naszego komputera i przekazuje do sieci.
Co się wydarza, zanim przeczytamy stronę WWW? 8. Routery ponownie dbają o to, żeby wszystkie dane dotarły do celu. 9. Nasz komputer składa pakiety w jeden dokument i za pomocą przeglądarki wyświetla stronę WWW na ekranie monitora.
Bezpieczeństwo w sieci Hakerowanie włamanie do odległego systemu; z definicji używa nieautoryzowanego dostępu. Hakerowanie a krakerowanie. Oprócz nieautoryzowanego dostępu również: - Kradzież informacji - Sabotaż systemu komputerowego (wprowadzanie wirusów, uniedostępnianie serwisów, zmiany w danych i programach). - Nieautoryzowane używanie Wi-Fi (Wireless Fidelity)
Bezpieczeństwo Wi-Fi Stosowane metody zabezpieczeń zgodne ze standardem 802.11: uwierzytelniania identyfikacja i weryfikacja autentyczności informacji przesyłanych przez użytkownika, który łączy się z siecią (IEEE 802.1X) protokół WEP (ang. Wired Equivalent Privacy) działa na zasadzie współdzielonego klucza szyfrującego o długości 40 do 104 bitów i 24 bitowym wektorze inicjującym. Nie chroni nas przed włamaniami z zewnątrz. W średnio obciążonej sieci klucze WEP można złamać w 90% przypadków, poniżej 1h pasywnego nasłuchiwania pakietów.
Bezpieczeństwo Wi-Fi protokoły WPA/WPA2 nowsze, dużo bardziej bezpieczne mechanizmy szyfrowania przesyłanych danych. autoryzacja zgoda lub brak zgody na żądaną usługę przez uwierzytelnionego użytkownika. Zabezpieczenie to jest wykonane przez punkt dostępu lub serwer dostępu. rejestracja raportów rejestr akcji użytkownika związanych z dostępem do sieci. Kontrola raportów pozwala na szybką reakcję administratorów na niepokojące zdarzenia w sieci.
Bezpieczeństwo Wi-Fi W sieciach bezprzewodowych (Wi-Fi) zabezpieczenia można podzielić na dwa typy: autoryzacji; ma na celu potwierdzić tożsamość użytkownika transmisji; ma nas zabezpieczyć przed podsłuchiwaniem. Obecnie są już nowe systemy zabezpieczeń, które posiadają same w sobie zabezpieczenie autoryzacji i transmisji.
Bezpieczeństwo Wi-Fi Możliwe zagrożenia sieci bezprzewodowych: próby włamań do tego typu sieci, uruchamianie przez użytkowników nieautoryzowanych punktów dostępowych, stających się tylną furtką do sieci, wyszukiwanie niezabezpieczonych sieci wardriving, warchalking.
Obrona przed nieautoryzowanym dostępem i używaniem. 1) Procedury identyfikacji 2) System sprawdzania autentyczności 3) Firewalls i inne typy oprogramowania chroniącego dostęp. Ad 1) Identyfikacja: - nazwa użytkownika - nr PIN (Personal Identification Number) - hasła: dobrze wybrać (co najmniej 8 znaków) i często zmieniać - specjalne przedmioty do celów identyfikacyjnych (sprytne karty, kodowane plakietki, karty magnetyczne itp.)
Obrona przed nieautoryzowanym dostępem i używaniem. Ad 1) i ad 2) Najlepsze systemy biometryczne (oparte na mierzalnych charakterystykach biologicznych). Urządzenia biometryczne do identyfikacji użytkownika przez szczególne, unikalne cechy, jak np. odciski palców, skany tęczówki, twarzy, czytniki geometrii dłoni. Połączone z software i bazą danych. Ad 3) Firewalls działają przez zamknięcie wszystkich zewnętrznych adresów portów komunikacyjnych.
Wirusy komputerowe i inne typy złośliwego oprogramowania. Wirus komputerowy program, który: - jest instalowany bez zgody i wiedzy użytkownika - jest zaprojektowany tak, aby zmienić sposób działania komputera - może się replikować. Robaki rozprzestrzeniają się przez kopiowanie samych siebie. Trojan złośliwy program, który udaje inny (zwykle jakiś rodzaj programu użytkowego)
Wirusy komputerowe i inne typy złośliwego oprogramowania. DoS (Denial of Service) odmowa usług. Inny rodzaj sabotażu: - żądanie usunięcia lub zmiany danych - żądanie modyfikacji programu - żądanie innych zmian Cyberwandalizm deformowanie lub zmiany w portalu, w witrynie Web.
Bezpieczeństwo systemów. Kopie, Backup-y E-mail bezpieczeństwo przez szyfrowanie: kryptografia publiczna: PGP (Pretty Good Privacy) http://www.pgpi.com www.infonet.com.pl/pgp Klucz publiczny + klucz prywatny
Bezpieczeństwo systemów. Podpis elektroniczny (cyfrowy) unikalny kod cyfrowy, który czerpie z: - indywidualnego klucza prywatnego - dokumentu, który jest podpisywany Prywatność zagrożenia. W. Orliński Internet. Czas się bać Eben Moglen, Freedom In the Cloud: Software Freedom, Privacy, and Security for Web 2.0 and Cloud Computing, softwarefreedom.org, 5 lutego 2010
No comment O Marku Zuckerbergu Ludzka rasa jest podatna na zranienie, ale pan Zuckerberg osiągnął w tym niezbyt godne pozazdroszczenia mistrzostwo: uczynił ludzkiej rasie większą krzywdę niż ktokolwiek w jego wieku. Ujarzmił piątkowy wieczór. Oczywiście, każdy chce, żeby ktoś mu zrobił dobrze, ale on uczynił z tego strukturę degenerującą całość ludzkiej osobowości, a udało mu się to w ogromnej mierze za sprawą bardzo kiepskiego układu. A mianowicie: Dam wam darmowy hosting i trochę gadżetów w PHP, a w zamian będziecie szpiegowani 24h. I to działa.
No comment Autor: Eben Moglen, Freedom In the Cloud: Software Freedom, Privacy, and Security for Web 2.0 and Cloud Computing, softwarefreedom.org, 5 lutego 2010 Ryży ów młodzieniaszek, miast kiwać się na Talmudem w jakiejś bunkrowatej synagodze na jakimś beznadziejnym przedmieściu Miasta Aniołów, został nie lada spryciarzem, karmiąc miliard gojskich gęsi ich własnymi odchodami i robiąc na tym złoty interes. Autor: Jan Hartman, Twarzoksiążka Cukrogórkiego i gęsie guano, blog Jana Hartmana, 9 grudnia 2012