PARLAMENT EUROPEJSKI 2012-2013 TEKSTY PRZYJĘTE CZĘŚĆ 1 w trakcie posiedzenia w czwartek 29 marca 2012 P7_TA-PROV(2012)03-29 WYDANIE TYMCZASOWE PE 486.804 Zjednoczona w róŝnorodności
SPIS TREŚCI TEKSTY PRZYJĘTE PRZEZ PARLAMENT EUROPEJSKI P7_TA-PROV(2012)0098 Zmieniony Statut i Regulamin Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku *** (A7-0060/2012 - Sprawozdawca: Vital Moreira) Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia przez Unię Europejską zmienionego Statutu oraz Regulaminu Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku (13123/2011 C7-0332/2011 2011/0116(NLE))... 1 P7_TA-PROV(2012)0099 Prawa osób podróŝujących drogą lotniczą (A7-0053/2012 - Sprawozdawca: Keith Taylor ) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie funkcjonowania i stosowania nabytych praw osób podróŝujących drogą lotniczą (2011/2150(INI))... 2 P7_TA-PROV(2012)0100 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa (A7-0070/2012 - Sprawozdawca: Bernhard Rapkay) Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2064(IMM))... 13 P7_TA-PROV(2012)0101 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa (A7-0073/2012 - Sprawozdawca: Bernhard Rapkay) Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2097(IMM))... 15 P7_TA-PROV(2012)0102 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa (A7-0074/2012 - Sprawozdawca: Bernhard Rapkay) Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2098(IMM))... 17 P7_TA-PROV(2012)0103 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa (A7-0075/2012 - Sprawozdawca: Bernhard Rapkay) Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2189(IMM))... 19 P7_TA-PROV(2012)0104 Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców na lata 2008 2013 ***II (A7-0063/2012 - Sprawozdawca: Rui Tavares) PE 486.804 \ I
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. dotyczące stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 573/2007/WE ustanawiającą Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców na lata 2008 2013 jako część programu ogólnego Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi (06444/2/2012 C7-0072/2012 2009/0127(COD))... 21 P7_TA-PROV(2012)0105 Kontrola wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania ***II (A7-0078/2012 - Sprawozdawca: Vital Moreira) Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 428/2009 ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (18144/1/2011 C7 0070/2012 2010/0262(COD))... 24 P7_TA-PROV(2012)0106 Instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerzy centralni i repozytoria transakcji ***I (A7-0223/2011 - Sprawozdawca: Werner Langen) Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji (COM(2010)0484 C7-0265/2010 2010/0250(COD))... 25 II /PE 486.804
P7_TA-PROV(2012)0098 Zmieniony Statut i Regulamin Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku *** Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia przez Unię Europejską zmienionego Statutu oraz Regulaminu Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku (13123/2011 C7-0332/2011 2011/0116(NLE)) (Zgoda) Parlament Europejski, uwzględniając projekt decyzji Rady (13123/2011), uwzględniając zmieniony Statut i Regulamin Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku (13350/2011), uwzględniając wniosek o wyraŝenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207 ust. 3 i 4 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C7 0332/2011), uwzględniając art. 81 oraz art. 90 ust. 7 Regulaminu, uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A7-0060/2012), 1. wyraŝa zgodę na przyjęcie zmienionego Statutu oraz Regulaminu Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku; 2. zwraca się do Komisji, by dąŝyła do poszerzenia bazy członkowskiej Międzynarodowej Grupy Badawczej ds. Kauczuku, w szczególności przez nawiązanie kontaktów z krajami będącymi czołowymi producentami kauczuku oraz jego głównymi konsumentami, by uwaŝnie śledziła prace grupy oraz przedstawiła Parlamentowi sprawozdanie na temat wszelkich istotnych zmian w terminie dwóch lat od wejścia w Ŝycie zmienionego statutu i regulaminu grupy; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Międzynarodowej Grupie Badawczej ds. Kauczuku. PE 486.804 \ 1
P7_TA-PROV(2012)0099 Prawa osób podróŝujących drogą lotniczą Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie funkcjonowania i stosowania nabytych praw osób podróŝujących drogą lotniczą (2011/2150(INI)) Parlament Europejski, uwzględniając komunikat Komisji o stosowaniu rozporządzenia (WE) nr 261/2004 ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasaŝerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub duŝego opóźnienia lotów (COM(2011)0174), uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące funkcjonowania i skutków rozporządzenia (WE) nr 1107/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróŝujących drogą lotniczą (COM(2011)0166), uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 27 października 2011 r. 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii na rzecz osób niepełnosprawnych 2010 2020, a w szczególności jej ust. 42, 43, 46, 82 i 97 2, uwzględniając art. 48 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0053/2012), A. mając na uwadze, Ŝe chociaŝ rozporządzenie (WE) nr 261/2004 i rozporządzenie (WE) nr 1107/2006 (zwane dalej rozporządzeniami ) są pozytywnymi krokami naprzód, jeśli chodzi o ochronę praw pasaŝerów, zachodzi potrzeba większej pewności prawa, bardziej precyzyjnej wykładni oraz jednolitego stosowania tych rozporządzeń w całej UE; B. mając na uwadze, Ŝe o ile na mocy rozporządzenia (WE) nr 261/2004 pasaŝerów objęto skutecznymi środkami ochronnymi, a samo rozporządzenie od chwili jego wprowadzenia funkcjonowało skutecznie, o tyle kryzys spowodowany pyłem wulkanicznym wykazał potrzebę doprecyzowania i ponownego przeanalizowania niektórych aspektów tego rozporządzenia na wypadek pojawienia się takich wyjątkowych okoliczności w przyszłości; C. mając na uwadze, Ŝe najwaŝniejszym prawem pasaŝerów jest prawo do korzystania z usług zgodnie z ustalonym rozkładem na podstawie prawa podstawowego, jakim jest swoboda przemieszczania się, oraz zobowiązania umownego, które wynika ze sprzedaŝy biletu; mając na uwadze, Ŝe pasaŝerom naleŝy udzielać zrozumiałych, dokładnych i aktualnych informacji, które byłyby dostępne dla wszystkich; D. mając na uwadze, Ŝe pasaŝerom naleŝy udostępnić skuteczne systemy rozpatrywania skarg, 1 Dz.U. C 24 z 28.1.2012, s. 125. 2 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0453. 2 /PE 486.804
jeŝeli usługa nie zostaje wyświadczona prawidłowo lub dochodzi do naruszenia innych praw zagwarantowanych pasaŝerom, zwaŝywszy zwłaszcza na to, Ŝe pasaŝerowie uiścili juŝ opłatę za bilet przed wyświadczeniem usługi; E. mając na uwadze, Ŝe ramy prawne chroniące prawa pasaŝerów muszą określać minimalne standardy w zakresie ochrony konsumentów, na które wpływu nie będą miały zmieniające się praktyki linii lotniczych; F. mając na uwadze, Ŝe o ile rozwój metod kontroli pasaŝerów prowadzi do coraz powszechniejszego stosowania m.in. urządzeń do prześwietlania osób i profilowania zachowań, o tyle pojawiają się nowe wątpliwości związane z ochroną pasaŝerów, które dotyczą prywatności, niedyskryminacji i zdrowia publicznego; G. mając na uwadze, Ŝe osoby o ograniczonej sprawności ruchowej oraz osoby niepełnosprawne powinny być informowane o swoich prawach przed podróŝą i w formie dostępnej dla wszystkich; mając na uwadze, Ŝe pracownicy portów lotniczych i przewoźników lotniczych powinni być naleŝycie przeszkalani w zakresie udzielania pomocy takim osobom, aby zapewnić nieutrudniony i równy dostęp do podróŝy drogą lotniczą zgodnie z wymogami projektowania dla wszystkich/projektowania uniwersalnego; Ramy ogólne 1. z zadowoleniem przyjmuje zaangaŝowanie Komisji w analizę i przegląd obowiązujących przepisów odnoszących się do praw pasaŝerów linii lotniczych w celu poprawy sytuacji pasaŝerów, w szczególności w przypadku duŝych opóźnień lub odwołania lotu; uwaŝa, Ŝe podstawą odzyskania zaufania pasaŝerów powinny być: właściwe stosowanie obowiązujących przepisów przez państwa członkowskie i przewoźników lotniczych, wdroŝenie wystarczających i prostych sposobów dochodzenia roszczeń oraz udzielanie pasaŝerom dokładnych informacji o przysługujących im prawach; 2. wyraŝa ubolewanie w związku z tym, Ŝe organy wykonawcze stworzone przez państwa członkowskie nie zawsze zapewniają skuteczną ochronę praw pasaŝerów, ze szkodą dla pasaŝerów linii lotniczych; wzywa w związku z tym państwa członkowskie do opracowania metod pracy dla organów wykonawczych, dotyczących w szczególności rozpatrywania skarg i nakładania sankcji, które umoŝliwiałyby egzekwowanie praw pasaŝerów z punktu widzenia pewności prawa; 3. podkreśla, Ŝe pasaŝerowie linii lotniczych mają nie tylko prawa, ale i obowiązki, oraz Ŝe ich wypełnienie pomaga w zapewnieniu im samym oraz innym pasaŝerom bezpiecznego i bezproblemowego przebiegu podróŝy, zarówno przed lotem, w jego trakcie, jak i po jego zakończeniu; 4. podkreśla, Ŝe jednolity sposób rozpatrywania skarg w państwach członkowskich jest niezbędny do tego, by zagwarantować równe szanse, a ponadto wzywa Komisję do zapewnienia jednolitej wykładni i jednolitego stosowania rozporządzeń i rozwijania lepszej współpracy między organami wykonawczymi, takŝe za pomocą wymiany sprawdzonych rozwiązań i informacji, oraz do dąŝenia do poprawy koordynacji między bazami danych organów wykonawczych; 5. wzywa Komisję do nadania europejskiej sieci organów wykonawczych charakteru formalnego poprzez udzielenie jej wyraźnego upowaŝnienia oraz opracowanie regulaminu PE 486.804 \ 3
wewnętrznego w celu zacieśniania współpracy i ułatwiania procesu wspólnego podejmowania istotnych decyzji; 6. uwaŝa, Ŝe trzeba lepiej określić rolę organów wykonawczych, które powinny być niezaleŝne od przewoźników lotniczych i portów lotniczych i wolne od konfliktu interesów, a takŝe powinny móc podejmować działania z własnej inicjatywy; uwaŝa równieŝ, Ŝe naleŝy zwiększyć skuteczność sankcji krajowych stosowanych wobec przewoźników lotniczych w przypadku naruszenia przepisów UE; podkreśla znaczenie dokładnych danych statystycznych jako podstawy regularnych, kompleksowych ocen skutków praw pasaŝerów w Europie i w związku z tym uwaŝa, Ŝe organy wykonawcze powinny mieć obowiązek corocznej publikacji szczegółowych informacji o skargach, które otrzymują, równieŝ tych dotyczących nieuczciwych warunków umowy, oraz o karach, jakie nakładają na przewoźników lotniczych, oraz Ŝe linie lotnicze lub porty lotnicze powinny być zobowiązane do gromadzenia danych dotyczących liczby i długości opóźnień dotyczących zarówno lotów, jak i bagaŝu; jest zdania, Ŝe Komisja powinna analizować i publikować te statystyki; 7. zachęca Komisję, aby wraz z państwami członkowskimi dąŝyła do zidentyfikowania i wyeliminowania uchybień występujących w krajowych organach odpowiedzialnych za rozpatrywanie skarg i w procedurach oraz aby zapewniła odpowiednią koordynację przepisów dotyczących praw pasaŝerów linii lotniczych z planowanymi środkami UE dotyczącymi alternatywnych metod rozwiązywania sporów; 8. jest zdania, Ŝe obowiązek publikowania regularnych sprawozdań zawierających istotne dane, składanych organom wykonawczym przez linie lotnicze i operatorów w związku ze stosowaniem przedmiotowych rozporządzeń, zwiększyłby wydajność organów wykonawczych i wpłynął pozytywnie na zwiększenie konkurencji; 9. podkreśla poŝyteczną rolę grupy konsultacyjnej ds. praw pasaŝerów linii lotniczych, której zainteresowane podmioty mogą przekazywać informacje dotyczące przeglądu przedmiotowych rozporządzeń, a ponadto podkreśla znaczenie tej grupy w propagowaniu dyskusji i współpracy między organami wykonawczymi, organizacjami konsumenckimi i liniami lotniczymi w celu opracowywania i rozpowszechniania sprawdzonych rozwiązań w dziedzinie stosowania prawodawstwa z zakresu praw pasaŝerów, w tym określenia uzasadnionych i dokładnych terminów na rozpatrywanie skarg pasaŝerów; 10. podkreśla, Ŝe kompletne informacje określające prawa pasaŝerów powinny być podawane pasaŝerom zarówno przez przewoźników lotniczych, jak i przez organizatorów turystyki, w języku uŝytym przy rezerwacji biletu i na wszystkich najwaŝniejszych etapach podróŝy, począwszy od etapu, na którym pasaŝer rozwaŝa moŝliwość zarezerwowania biletu, w formacie, który jest zrozumiały i przystępny dla kaŝdego; zaleca, aby te informacje obejmowały dane kontaktowe działu obsługi klientów odnośnych linii lotniczych oraz organu wykonawczego danego państwa członkowskiego; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą stworzenia centralnej strony internetowej na temat praw pasaŝerów, która byłaby dostępna we wszystkich językach urzędowych UE i w formacie przystępnym dla pasaŝerów niepełnosprawnych i pasaŝerów o ograniczonej sprawności ruchowej; 11. apeluje do Komisji o kontynuowanie kampanii informacyjnej zapoczątkowanej w 2010 r. w celu zwiększania świadomości pasaŝerów w zakresie przysługujących im praw, a takŝe o 4 /PE 486.804
zachęcanie sieci konsumenckich do tego, by wspólnie z organami wykonawczymi równieŝ przyczyniały się do realizacji tego celu; 12. wzywa Komisję do zaktualizowania wszystkich źródeł informacji (np. odpowiednie strony internetowe Komisji, dokumenty, broszury), w których opisano prawa pasaŝerów linii lotniczych, z uwzględnieniem najnowszych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; 13. podkreśla, Ŝe przewoźnicy lotniczy powinni dopilnować, aby w kaŝdym porcie lotniczym, który obsługuje ich loty, obecny był personel kontaktowy lub słuŝba mogąca zapewnić taki personel, który mógłby podjąć natychmiastowe decyzje w przypadku zakłócenia co w szczególności dotyczy pomocy, zwrotu kosztów, zmiany planu podróŝy, zmiany rezerwacji i zagubionego lub opóźnionego bagaŝu i do którego moŝna by składać skargi; apeluje do Komisji o zaproponowanie wprowadzenia obowiązku stworzenia przez odnośnych przewoźników lotniczych centralnego punktu informacyjnego, a konkretniej strony internetowej, taniego połączenia telefonicznego i adresu poczty elektronicznej, w celu dopilnowania tego, aby konsumenci byli właściwie poinformowani; 14. jest zdania, Ŝe wszyscy przewoźnicy lotniczy muszą oferować dostępną i skuteczną pomoc telefoniczną wszystkim pasaŝerom, którzy dokonali rezerwacji lotu; w ramach tej pomocy naleŝy udzielać informacji oraz oferować alternatywne rozwiązania w przypadku zakłóceń, a koszt takiego połączenia w Ŝadnym wypadku nie powinien przekraczać kosztu połączenia lokalnego; 15. wzywa Komisję do przeanalizowania środków, które zapewniałby ochronę zarówno przylatującym, jak i odlatującym pasaŝerom, tak aby pasaŝerowie uzyskiwali odpowiednie odszkodowanie w przypadku zaginięcia bagaŝu lub niedopuszczalnie długiego oczekiwania na opóźniony bagaŝ; 16. podkreśla, Ŝe nawet pasaŝerowie, którzy są świadomi przysługujących im praw, mogą niechętnie dochodzić zadośćuczynienia z uwagi na Ŝmudne procedury wnoszenia skarg; jest zdania, Ŝe organy wykonawcze powinny dysponować zasobami koniecznymi do utrzymywania widocznej obecności na większych unijnych lotniskach w celu udzielania podstawowych informacji i świadczenia usług z zakresu mediacji; 17. jest zdania, Ŝe przewoźnicy lotniczy powinni dopilnować tego, by pasaŝerowie mieli moŝliwość kierowania skarg na piśmie w sposób natychmiastowy, prosty i dostępny, bez ponoszenia dodatkowych kosztów; wzywa Komisję do uwzględniania w trakcie przeglądu rozporządzenia (WE) nr 261/2004 prawa kaŝdego pasaŝera do złoŝenia na lotnisku lub na pokładzie samolotu pisemnej skargi, której kopię otrzyma przewoźnik lotniczy i organ wykonawczy, a takŝe moŝliwości złoŝenia skargi drogą elektroniczną; wzywa Komisję do tego, by w celu ujednolicenia procedur składania skarg stworzyła standardowy formularz dostępny we wszystkich językach UE, aby unikać problemów natury językowej; 18. jest zdania, Ŝe w celu dopilnowania tego, aby prawa pasaŝerów były przestrzegane oraz z myślą o składaniu skarg, pasaŝerowie powinni być w stanie w kaŝdej chwili zidentyfikować linię lotniczą, lot, personel bezpieczeństwa i pracowników portu lotniczego; 19. podkreśla, Ŝe pasaŝerowie powinni mieć pełen dostęp do dotyczących ich informacji o danych dotyczących przelotu pasaŝera (danych PNR), a takŝe być informowani o tym, w jaki sposób ich dane PNR są wykorzystywane i komu są udostępniane; uwaŝa, Ŝe w celu PE 486.804 \ 5
zapewnienia prawa pasaŝerów do prywatności, przewoźnik lotniczy moŝe wymagać danych PNR od pasaŝerów jedynie wtedy, gdy jest to konieczne i proporcjonalne w związku z rezerwacją biletu, i podkreśla, Ŝe nie naleŝy odmawiać przyjęcia na pokład pasaŝerów, chyba Ŝe taka odmowa następuje na wniosek właściwych organów w uzasadnionych przypadkach ze względów bezpieczeństwa publicznego i jeŝeli jest wytłumaczona pasaŝerowi przez właściwy organ i potwierdzona na piśmie; 20. podkreśla, Ŝe w przypadku gdy pasaŝer, którego przyjęto juŝ na pokład, zostanie poproszony o opuszczenie pokładu statku powietrznego na podstawie jego danych PNR, wyprowadzenia takiego pasaŝera muszą dokonać właściwe władze, a nie członkowie załogi; 21. przypomina państwom członkowskim o ich obowiązku monitorowania sytuacji finansowej linii lotniczych oraz o moŝliwości zawieszenia licencji na prowadzenie działalności przez linie lotnicze w przypadku, gdy ich środki finansowe są niewystarczające; wzywa Komisję do dopilnowania tego, by władze krajowe wypełniały te obowiązki, i do zapewnienia, by w przypadku niewypłacalności, upadłości lub cofnięcia koncesji pasaŝerowie, którzy utknęli na lotnisku, mogli zostać odesłani do domu; 22. wzywa Komisję do zapewnienia skutecznego wdroŝenia i egzekwowania obowiązujących przepisów dotyczących przejrzystości cen i nieuczciwych praktyk handlowych w celu dopilnowania tego, by cena reklamowana dokładnie odzwierciedlała cenę końcową oraz by wszystkie koszty operacyjne, które nie mają charakteru opcjonalnego, oraz wszystkie opłaty administracyjne i opłaty związane ze środkiem płatności były uwzględnione w cenie i wskazywane w obowiązkowo udzielanych informacjach; wzywa linie lotnicze do tego, by w odniesieniu do róŝnych środków płatniczych, a zwłaszcza płatności dokonywanych za pomocą karty kredytowej, pobierały opłatę wyłącznie za rzeczywisty koszt świadczonych usług, zgodnie z dyrektywą w sprawie praw konsumentów; 23. zwraca uwagę na szeroko rozpowszechnione niesprawiedliwe warunki umowne wprowadzane w umowach zawieranych w transporcie lotniczym oraz na wzrost liczby orzeczeń krajowych zakazujących określonych praktyk regularnie stosowanych przez linie lotnicze; wzywa zatem Komisję do zajęcia się tą kwestią przez stworzenie czarnej listy poszczególnych niesprawiedliwych praktyk stosowanych w sektorze transportu lotniczego; podkreśla konieczność przyjęcia środków słuŝących ochronie pasaŝerów przed innymi niesprawiedliwymi warunkami umownymi stosowanymi przez linie lotnicze, takimi jak warunki umowne dotyczące niewłaściwej obsługi/opóźnienia w dostarczeniu/uszkodzenia bagaŝu, przenoszalności biletów, działania siły wyŝszej, jednostronnej zmiany planu lotów, zakazu oddzielnego wykorzystywania biletów, chyba Ŝe wynika to z bardzo ograniczonych i obiektywnych kryteriów no-show (w przypadku niestawienia się); 24. podkreśla, Ŝe konieczne jest bardziej szczegółowe zbadanie przypadków dyskryminacji cenowej pasaŝerów z uwagi na kraj zamieszkania, a w przypadku stwierdzenia występowania takich przypadków ich usunięcie; 25. wzywa Komisję do zaproponowania środków, które umoŝliwiałyby pasaŝerom niewielką korektę informacji zawartych w rezerwacjach w sposób łatwy i bezpłatny oraz wycofanie się z rezerwacji dokonanej przez internet w terminie 2 godzin od dokonania początkowej rezerwacji; 26. wzywa Komisję do zaproponowania środków, które umoŝliwiłyby ujednolicenie praktyki handlowej odnoszącej się do bagaŝu podręcznego w celu ochrony pasaŝerów przed 6 /PE 486.804
nadmiernymi ograniczeniami oraz umoŝliwienia im wnoszenia na pokład rozsądnej ilości bagaŝu podręcznego, w tym rzeczy kupionych w sklepach na lotnisku; 27. podkreśla prawo pasaŝerów do łatwego dostępu do dokładnych i obiektywnych szczegółowych informacji dotyczących oddziaływania ich podróŝy na środowisko i jej efektywności energetycznej, które powinny być wyraźnie widoczne zarówno na stronach internetowych przewoźników lotniczych, jak i na samych biletach; wzywa Komisję i przewoźników lotniczych do wsparcia starań podejmowanych obecnie w tym kierunku przy zastrzeŝeniu racjonalności podjętych środków w zakresie związanych z nimi kosztów; 28. podkreśla, Ŝe wszyscy pasaŝerowie, w tym dzieci w wieku poniŝej 2 lat, muszą być przewoŝeni bezpiecznie; wzywa przewoźników lotniczych do zapewnienia, aby osoby podróŝujące z dziećmi mogły łatwo wejść na pokład z wózkami w świetle tego, Ŝe małe dzieci podróŝujące z dorosłymi mogą zostać uznane za osoby z ograniczoną sprawnością ruchową; domaga się, aby przewoźnicy lotniczy oferowali obniŝone taryfy dla dzieci, równieŝ dzieci w wieku powyŝej 2 lat, zgodnie z praktyką wprowadzoną juŝ w innych środkach transportu; wzywa Komisję do dopilnowania tego, by pasaŝerowie z dziećmi mieli pierwszeństwo wejścia na pokład i mogli doprowadzić wózek aŝ do drzwi statku powietrznego, a po przylocie odbierać go przy opuszczaniu pokładu statku powietrznego; 29. jest przekonany, Ŝe niezbędne jest przeanalizowanie powszechnego nieprzestrzegania przez operatorów transportu pasaŝerskiego, obsługujących porty lotnicze, obowiązku zapewniania fotelików dziecięcych, co ogranicza rodzicom moŝliwości sposobu transportu; 30. wzywa Komisję do przeanalizowania problemów w zakresie ochrony pasaŝerów związanych z nowymi metodami kontroli, takimi jak stosowanie urządzeń do prześwietlania osób, kontrole osobiste i monitorowanie informacji na temat pasaŝerów; jest zdania, Ŝe obowiązujące przepisy dotyczące praw pasaŝerów i organy wykonawcze mogłyby odegrać duŝą rolę w uzyskiwaniu zadośćuczynienia w przypadku problemów, które mogą się pojawić; 31. wzywa do zapewnienia odpowiedniej spójności pomiędzy prawodawstwem dotyczącym praw pasaŝerów linii lotniczych oraz przewidywanymi unijnymi środkami dochodzenia roszczeń zbiorowych w celu skutecznego zagwarantowania pasaŝerom przysługujących im praw oraz wysunięcia zarzutów wobec tych przedsiębiorstw, które regularnie naruszają te prawa; 32. proponuje wprowadzenie nagrody europejskiej przyznawanej co roku najbardziej przyjaznej konsumentowi linii lotniczej; 33. sugeruje, aby w dalszym ciągu badać moŝliwość i wykonalność ustanowienia jednego instrumentu legislacyjnego obejmującego wszystkie przepisy i zasady dotyczące praw konsumentów w lotnictwie cywilnym w celu ograniczenia rozdrobnienia oraz wyeliminowania niespójności występujących w róŝnych obszarach praw pasaŝerów; 34. docenia róŝnorodność praw pasaŝerów w zaleŝności od środków transportu, czy to morskiego, lądowego czy powietrznego; uwaŝa jednak, Ŝe naleŝy opracować kompleksowe podejście polegające na zintegrowaniu wszystkich praw pasaŝerów między innymi prawa do odszkodowania, zwrotu kosztów i informacji w jednych całościowych skonsolidowanych ramach prawodawczych; PE 486.804 \ 7
Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasaŝerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub duŝego opóźnienia lotów 35. wzywa Komisję do wyjaśnienia w ramach nadchodzącego przeglądu rozporządzenia pojęcia nadzwyczajnych okoliczności oraz definicji odwołania lotu, a takŝe przepisów dotyczących zapewnienia pomocy i prawa do odszkodowania i zadośćuczynienia; tego rodzaju przegląd powinien uwzględniać poziom ochrony pasaŝerów zapewniany w orzecznictwie ETS oraz wydanej przez Trybunał interpretacji pojęcia nadzwyczajnych okoliczności ; uwaŝa te środki za waŝne, biorąc pod uwagę obecne moŝliwości podwaŝania zasad przyznawania odszkodowania, róŝny sposób ich egzekwowania w poszczególnych państwach oraz wydarzenia takie jak kryzys spowodowany pyłem wulkanicznym w 2010 r.; 36. wzywa Komisję do stworzenia jednolitego, kompleksowego i szczegółowego systemu oceny wartości przedkładanych przez linie lotnicze dowodów wskazujących na istnienie nadzwyczajnych okoliczności ; 37. wzywa Komisję do wyjaśnienia, Ŝe w przypadku gdy lot w ramach jednej rotacji jest opóźniony lub odwołany ze względu na nadzwyczajne okoliczności, linie lotnicze równieŝ mogą powołać się na te nadzwyczajne okoliczności w odniesieniu do kolejnego lotu w ramach tej samej rotacji; 38. uwaŝa, Ŝe bardzo potrzebne są jasne zasady dotyczące treści, dostępności, dokładności i czasu podawania informacji pasaŝerom linii lotniczych, które powinny obejmować przyczynę ewentualnego opóźnienia lub odwołania lotu, oczekiwany czas trwania zakłócenia oraz co się dzieje w przypadku nadkompletu rezerwacji, a takŝe alternatywne warianty podróŝy dostępne dla pasaŝerów; 39. podkreśla, Ŝe najbliŝsza zmiana rozporządzenia powinna równieŝ obejmować definicję organu odpowiedzialnego za informowanie w stosownym czasie pasaŝerów będących uczestnikami zorganizowanych podróŝy o wszelkich zmianach lotów, poniewaŝ umowa jest wówczas zawierana między pasaŝerem a organizatorem turystyki, a nie bezpośrednio z przewoźnikiem lotniczym; 40. podkreśla, Ŝe moŝliwość wyboru przez pasaŝera jednej z trzech opcji, czyli zwrotu kosztów, zmiany planu podróŝy lub zmiany rezerwacji w przypadku zakłócenia podróŝy jest prawem podstawowym, a wybór ten powinien zostać zaoferowany bezzwłocznie wszystkim pasaŝerom, którzy utknęli na lotniskach; 41. wzywa Komisję do wsparcia środków, które zapewniają lepsze i bardziej efektywne wykorzystanie alternatywnych rodzajów transportu, w szczególności w nadzwyczajnych okolicznościach; 42. uwaŝa, Ŝe pasaŝerowie, których bagaŝ zagubiono lub do których dotarł on z opóźnieniem, powinni być natychmiast informowani o prawach przysługujących im na mocy konwencji montrealskiej i rozporządzenia (WE) nr 889/2002 oraz Ŝe na szczeblu europejskim konieczne jest podjęcie działań ustawodawczych lub promocyjnych w celu zwiększenia świadomości opinii publicznej w zakresie praw przysługujących pasaŝerom oraz procedur składania skarg dotyczących zagubionego bagaŝu lub bagaŝu, który dociera z opóźnieniem; jest zdania, Ŝe w przypadku gdy bagaŝ dociera z ponad sześciogodzinnym opóźnieniem, poszkodowanym pasaŝerom naleŝy zaoferować odszkodowanie proporcjonalne do ich 8 /PE 486.804
potrzeb, tak by w czasie oczekiwania na bagaŝ mieli oni do dyspozycji wszystkie niezbędne rzeczy; podkreśla, Ŝe ogólna jakość i realizacja usług przenoszenia bagaŝu powinna zostać poruszona w ramach przeglądu dyrektywy 96/67/WE w sprawie obsługi naziemnej; 43. jest zdania, Ŝe w przypadku zagubienia, opóźnienia w dostarczeniu lub uszkodzenia bagaŝu linie lotnicze muszą przede wszystkim zapewnić odszkodowanie pasaŝerom, z którymi zawarli umowę, ale na późniejszym etapie muszą one mieć prawo dochodzenia zadośćuczynienia od portów lotniczych lub usługodawców, jeśli to nie one są odpowiedzialne za sytuację, w której znalazł się pasaŝer; 44. wzywa Komisję do zaproponowania maksymalnego terminu rozpatrywania skarg pasaŝerów wynoszącego dwa miesiące w przypadku przedsiębiorstw branŝowych i dwa miesiące w przypadku organów wykonawczych; uwaŝa, Ŝe potwierdzenie otrzymania skargi powinno zostać przesłane pasaŝerowi w ciągu 48 godzin; pasaŝerowie, którzy dokonują rezerwacji drogą elektroniczną, np. przez internet, równieŝ powinni mieć moŝliwość bezpłatnego nawiązania kontaktu z odnośną linią lotniczą za pośrednictwem tych samych środków i pod tym samym jasno wskazanym adresem, dzięki czemu będą mogli szybko i łatwo skontaktować się z odpowiednimi pracownikami linii lotniczej w celu rozwiązania jakichkolwiek problemów; jest ponadto zdania, Ŝe naleŝy uruchomić linię telefoniczną i udostępnić usługę internetową, za pośrednictwem których pasaŝerowie mogliby uzyskiwać informacje dotyczące postępów w rozpatrywaniu ich skarg; 45. jest zdania, Ŝe w celu zapewnienia pewnej odpowiedzialności przed pasaŝerami naleŝy zbadać i określić moŝliwości ściślejszej współpracy i koordynacji pomiędzy poszczególnymi podmiotami takimi jak przewoźnicy lotniczy, porty lotnicze i inni zainteresowani usługodawcy, przede wszystkim w przypadkach nadzwyczajnych okoliczności ; 46. apeluje o to, by dodatkowe koszty ponoszone przez przewoźników lotniczych w związku ze stosowaniem przedmiotowego rozporządzenia nie były przenoszone na pasaŝerów w postaci wyŝszych cen biletów; 47. zwraca uwagę, Ŝe ostatnie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące prawa pasaŝerów do odszkodowania w przypadku opóźnień potwierdzają konieczność wprowadzenia środków mających na celu równe traktowanie, zapewniających odpowiednie odszkodowanie w przypadku duŝych opóźnień niezaleŝnie od przyczyny takich opóźnień w celu pełnego uwzględnienia strat poniesionych przez pasaŝera; wzywa zatem Komisję do zaproponowania w tym celu środków bez anulowania prawa do przeniesienia rezerwacji biletu na kolejny dostępny lot; 48. podkreśla, Ŝe jednakowe traktowanie duŝych opóźnień i odwołanych lotów stanowi dla linii lotniczych zachętę do tego, by odwołać opóźniony lot, który ewentualnie mógłby się jeszcze odbyć; 49. uwaŝa, Ŝe bez uszczerbku dla obowiązków przewoźników lotniczych wynikających z rozporządzenia (WE) nr 261/2004 i w celu zagwarantowania praw pasaŝerów w rozporządzeniu powinno się sprecyzować przepisy dotyczące tego, czy i kiedy pasaŝerowie mogą samodzielnie dokonać zakupu posiłków i napojów lub rezerwacji w hotelach albo zorganizować sobie loty alternatywne oraz wystąpić o zwrot uzasadnionych kosztów przez przewoźnika lotniczego; jednocześnie rozporządzenie powinno obejmować mechanizmy chroniące przed naduŝyciami ze strony pasaŝerów; PE 486.804 \ 9
Rozporządzenie (WE) nr 1107/2006 w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróŝujących drogą lotniczą 50. podkreśla, Ŝe pasaŝerom o ograniczonej sprawności ruchowej lub pasaŝerom niepełnosprawnym naleŝy zapewnić takie same moŝliwości podróŝowania drogą lotniczą oraz nieograniczony dostęp do usług; 51. podkreśla potrzebę zapewnienia szczególnej ochrony słabszych grup konsumentów, w szczególności osób o ograniczonej sprawności ruchowej i osób niepełnosprawnych; zwraca uwagę, Ŝe te słabsze grupy potrzebują dodatkowych gwarancji przy wykonywaniu praw przysługujących im jako pasaŝerom oraz wzywa Komisję, państwa członkowskie i przewoźników lotniczych do egzekwowania tych praw; 52. wzywa Komisję i państwa członkowskie do ułatwienia osobom o ograniczonej sprawności ruchowej i osobom niepełnosprawnych nieutrudnionego dostępu do przewozów lotniczych; podkreśla, Ŝe pod tym względem naleŝy ułatwiać egzekwowanie prawa do korzystania ze sprzętów słuŝących do poruszaniu się oraz do podróŝowania z certyfikowanym psem przewodnikiem lub psem pomocnikiem; wzywa Komisję do zaproponowania przepisów obejmujących fizyczną dostępność portów lotniczych, aby przeszkody infrastrukturalne nie uniemoŝliwiały osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej korzystania z równych moŝliwości podróŝowania; 53. wzywa Komisję do opracowania wytycznych dotyczących wykładni rozporządzenia (WE) nr 1107/2006, w szczególności w zakresie zapisów dotyczących bezpieczeństwa i osób towarzyszących; 54. zachęca Komisję do wdroŝenia ogólnounijnego planu działania obejmującego wszystkie działania podejmowane przez władze krajowe i wzywa Komisję do współpracy z organami wykonawczymi i właściwymi organizacjami przedstawicielskimi w celu poprawy wdroŝenia wspomnianego rozporządzenia; 55. zgadza się z Komisją co do tego, Ŝe nie naleŝy ograniczać obecnej definicji osoby o ograniczonej sprawności ruchowej; 56. podkreśla, Ŝe formy podawania informacji, proces rezerwacji i procedury składania skarg muszą być całkowicie dostępne, Ŝe osoby o ograniczonej sprawności ruchowej i osoby niepełnosprawne powinny mieć moŝliwość zgłoszenia swojego zapotrzebowania na pomoc w momencie rezerwacji biletu, a pasaŝer powinien otrzymać potwierdzenie zgłoszenia zapotrzebowania na pomoc; podkreśla potrzebę traktowania niemowląt i małych dzieci jak osób o ograniczonej mobilności z uwagi na ich wiek; 57. wskazuje na to, Ŝe o ile bezpieczeństwo lotu jest najwaŝniejsze z punktu widzenia interesu publicznego, o tyle linie lotnicze nie mogą odmawiać przyjęcia na pokład osób o ograniczonej sprawności ruchowej lub osób niepełnosprawnych ze względu na to, Ŝe są one bez opieki; podkreśla, Ŝe linie lotnicze nie mogą stale od takich osób wymagać, by towarzyszył im opiekun; 58. podkreśla, Ŝe szkolenie załogi lotniczej lub innego personelu przewoźników lotniczych, portów lotniczych i organów wykonawczych ma bardzo istotne znaczenie i musi odpowiednio obejmować zróŝnicowane indywidualne potrzeby osób o ograniczonej sprawności ruchowej i osób niepełnosprawnych, w tym przede wszystkim wejście na 10 /PE 486.804
pokład i zejście z pokładu oraz obsługę urządzeń pomocniczych; podkreśla, Ŝe szkolenie powinno być organizowane we współpracy z organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej; 59. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku, który zapewniałby bezwzględne prawo osób o ograniczonej sprawności ruchowej i osób niepełnosprawnych do nieodpłatnego korzystania z zatwierdzonych pod względem bezpieczeństwa urządzeń do terapii oddechowej na pokładzie statku powietrznego; uwaŝa, Ŝe we współpracy z przedsiębiorstwami branŝowymi i organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej naleŝy zatwierdzić spis sprzętu do podawania tlenu medycznego, przy jednoczesnym naleŝytym uwzględnieniu wszystkich wymogów bezpieczeństwa; 60. jest zdania, Ŝe ustanowienie minimalnych norm dotyczących sprzętu wspomagającego dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej i jego stosowania we wszystkich portach lotniczych w UE jest niezbędne do zapewnienia zharmonizowanego podejścia w zakresie obsługi naziemnej i zapewnienia wysokiej jakości obsługi pasaŝerom o ograniczonej sprawności ruchowej w Europie; 61. jest zdania, Ŝe konieczne jest opracowanie minimalnych norm dotyczących udzielania osobom o ograniczonej sprawności ruchowej i osobom niepełnosprawnym informacji w dostępnych formach we wszystkich portach lotniczych UE, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji nadzwyczajnych; zwraca uwagę Komisji na nowe, juŝ dostępne technologie, takie jak usługi wideo w języku migowym i usługi tekstowe; 62. wzywa do zaprzestania niestosownych i dyskryminacyjnych praktyk niektórych przewoźników lotniczych, polegających na zobowiązywaniu pasaŝerów o ograniczonej sprawności ruchowej do podpisywania przed wejściem na pokład oświadczenia zwalniającego danego przewoźnika lotniczego z odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody powstałe na sprzęcie słuŝącym takim osobom do poruszania się; 63. wzywa Komisję do podjęcia wysiłków mających na celu wprowadzenie ewentualnych zmian w konwencji montrealskiej w celu dopilnowania tego, by sprzęt słuŝący do poruszania się, naleŝący do osób o ograniczonej sprawności ruchowej, był objęty pełnym odszkodowaniem, poniewaŝ sprzęt taki ma istotne znaczenie dla ich integralności, godności i niezaleŝności, w związku z czym nie moŝna porównać go z bagaŝem, a takŝe by pasaŝer miał w miarę moŝliwości prawo do korzystania z własnego wózka inwalidzkiego do momentu wejścia na pokład samolotu, a następnie do odzyskania go przy opuszczaniu pokładu po przylocie; jednocześnie jest zdania, Ŝe osoby o ograniczonej sprawności ruchowej muszą być informowane o przysługującym im prawie do ubiegania się o odszkodowanie za uszkodzenia ich sprzętu słuŝącego do poruszania się oraz o prawie wydania specjalnej deklaracji o wartości zgodnie z konwencją montrealską; 64. jest zdania, Ŝe linie lotnicze oferujące pełen zakres usług i świadczące pasaŝerom usługi cateringowe podczas lotu nie mogą dyskryminować pasaŝerów wymagających specjalnych posiłków z uwagi na występujące u nich schorzenia (np. celiakia, cukrzyca itp.) oraz Ŝe takie specjalne posiłki muszą być zapewniane pasaŝerom wszystkich klas podróŝnych bez dodatkowych opłat; PE 486.804 \ 11
65. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji. 12 /PE 486.804
P7_TA-PROV(2012)0100 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2064(IMM)) Parlament Europejski, uwzględniając wnioski Luigiego de Magistrisa z dni 15 marca i 1 kwietnia 2011 r., ogłoszone na posiedzeniu plenarnym w dniach 24 marca i 6 kwietnia 2011 r., o skorzystanie z immunitetu w związku z postępowaniem toczącym się przed sądem w Catanzaro (Włochy), po wysłuchaniu wyjaśnień Luigiego de Magistrisa, zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając pisemne wyjaśnienia przedłoŝone przez Luigiego de Magistrisa zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak równieŝ art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. 1, uwzględniając art. 68 konstytucji Republiki Włoskiej, uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0070/2012), A. mając na uwadze, Ŝe poseł do Parlamentu Europejskiego Luigi de Magistris złoŝył wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem toczącym się przed jednym z sądów włoskich; B. mając na uwadze, Ŝe wniosek Luigiego de Magistrisa odnosi się do pozwu wniesionego przeciwko niemu przed sądem w Catanzaro w imieniu Maurizia Mottoli di Amato w związku z dwoma artykułami, które Luigi de Magistris zamieścił na swojej stronie internetowej na początku 2011 r.; C. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z pozwem stwierdzenia zawarte w tych artykułach stanowią pomówienie, w związku z którym powód domaga się odszkodowania i wnosi o sądowy 1 Sprawa 101/63 Wagner v Fohrmann i Krier, Zb.Orz. 1964, s. 195, sprawa 149/85 Wybot v Faure i inni, Zb.Orz. 1986, s. 2391, sprawa T-345/05 Mote v Parlament, Zb.Orz. 2008, s. II-2849, sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra v De Gregorio i Clemente, Zb.Orz. 2008, s. I-7929, sprawa T-42/06 Gollnisch v Parlament, Zb.Orz. 2010, s. II-1135 i sprawa C-163/10 Patriciello (dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz.). PE 486.804 \ 13
nakaz usunięcia tych artykułów; D. mając na uwadze, Ŝe artykuły zamieszczono na stronie internetowej w czasie, gdy Luigi de Magistris był posłem do Parlamentu Europejskiego w wyniku wyborów do Parlamentu Europejskiego z 2009 r.; E. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie moŝna prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani teŝ ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków słuŝbowych, a takŝe Ŝe zgodnie z art. 9 ww. protokołu posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; F. mając na uwadze, Ŝe Luigi de Magistris powołuje się na art. 8 i 9 protokołu, ale art. 9 nie ma zastosowania z uwagi na z art. 68 konstytucji włoskiej, a zatem poseł w sposób oczywisty opiera się jedynie na art. 8; G. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z ustaloną praktyką w Parlamencie fakt, iŝ postępowanie ma charakter cywilno- lub administracyjno-prawny albo dotyczy pewnych aspektów objętych prawem cywilnym lub administracyjnym, sam w sobie nie uniemoŝliwia stosowania immunitetu przewidzianego w tym artykule; H. mając na uwadze, Ŝe szczegóły sprawy wynikające z pozwu i pisemnego wyjaśnienia Luigiego de Magistrisa przedłoŝonego Komisji Prawnej wskazują, Ŝe poczynione stwierdzenia mają bezpośredni, oczywisty związek ze sprawowaniem przez Luigiego de Magistrisa funkcji posła do Parlamentu Europejskiego; I. mając na uwadze, Ŝe publikując przedmiotowe artykuły, Luigi de Magistris w związku z powyŝszym wykonywał swoje obowiązki jako poseł do Parlamentu Europejskiego; 1. wyraŝa zgodę na skorzystanie przez Luigiego de Magistrisa z immunitetu i przywilejów; 2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji właściwym organom Republiki Włoskiej oraz Luigiemu de Magistrisowi. 14 /PE 486.804
P7_TA-PROV(2012)0101 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2097(IMM)) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Luigiego de Magistrisa z dnia 11 kwietnia 2011 r., ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 9 maja 2011 r., o skorzystanie z immunitetu w związku z postępowaniem toczącym się przed sądem w Cosenzy (Włochy), po wysłuchaniu wyjaśnień Luigiego de Magistrisa, zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając pisemne wyjaśnienia przedłoŝone przez Luigiego de Magistrisa zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając art. 8 oraz art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie Przywilejów i Immunitetów Unii Europejskiej, art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. 1, uwzględniając art. 68 konstytucji Republiki Włoskiej, uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0073/2012), A. mając na uwadze, Ŝe poseł do Parlamentu Europejskiego Luigi de Magistris złoŝył wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem toczącym się przed jednym z sądów włoskich; B. mając na uwadze, Ŝe wniosek Luigiego de Magistrisa dotyczy pozwu wniesionego przeciwko niemu do sądu w Cosenzy w imieniu Vincenzy Bruno Bossio w związku ze stwierdzeniami Luigiego de Magistrisa zawartymi w ksiąŝce pt. Assalto al PM, storia di un cattivo magistrato (Atak na prokuratora. Historia złego funkcjonariusza wymiaru sprawiedliwości), która ukazała się w kwietniu 2010 r.; C. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z pozwem stwierdzenia zawarte w tej ksiąŝce stanowią pomówienie, w związku z którym powódka domaga się odszkodowania; 1 Sprawa 101/63 Wagner v Fohrmann i Krier, Zb.Orz. 1964, s. 195, sprawa 149/85 Wybot v Faure i inni, Zb.Orz. 1986, s. 2391, sprawa T-345/05 Mote v Parlament, Zb.Orz. 2008, s. II-2849, sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra v De Gregorio i Clemente, Zb.Orz. 2008, s. I-7929, sprawa T-42/06 Gollnisch v Parlament, Zb.Orz. 2010, s. II-1135 i sprawa C-163/10 Patriciello (dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz.). PE 486.804 \ 15
D. mając na uwadze, Ŝe ksiąŝka ukazała się w czasie, kiedy Luigi de Magistris był posłem do Parlamentu Europejskiego w wyniku wyborów do Parlamentu Europejskiego z 2009 r.; E. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie moŝna prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani teŝ ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków słuŝbowych, a takŝe Ŝe zgodnie z art. 9 ww. protokołu posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; F. mając na uwadze, Ŝe Luigi de Magistris powołuje się na art. 8 i 9 protokołu, ale art. 9 nie ma zastosowania z uwagi na z art. 68 konstytucji włoskiej, a zatem poseł w sposób oczywisty opiera się jedynie na art. 8; G. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z ustaloną praktyką w Parlamencie fakt, iŝ postępowanie ma charakter cywilny lub administracyjny albo dotyczy pewnych aspektów objętych prawem cywilnym lub administracyjnym, sam w sobie nie uniemoŝliwia stosowania immunitetu przewidzianego w tym artykule; H. mając na uwadze, Ŝe szczegóły sprawy wynikające z pozwu i pisemnego wyjaśnienia Luigiego de Magistrisa przedłoŝonego Komisji Prawnej wskazują, Ŝe poczynione stwierdzenia nie mają bezpośredniego, oczywistego związku ze sprawowaniem przez Luigiego de Magistrisa funkcji posła do Parlamentu Europejskiego; I. mając na uwadze, Ŝe publikując przedmiotową ksiąŝkę, Luigi de Magistris nie wykonywał swoich obowiązków jako poseł do Parlamentu Europejskiego; 1. postanawia nie wyrazić zgody na skorzystanie przez Luigiego de Magistrisa z immunitetu i przywilejów; 2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji właściwym organom Republiki Włoskiej oraz Luigiemu de Magistrisowi. 16 /PE 486.804
P7_TA-PROV(2012)0102 Wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego przez Luigiego de Magistrisa Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie wniosku Luigiego de Magistrisa o skorzystanie z immunitetu i przywilejów (2011/2098(IMM)) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Luigiego de Magistrisa z dnia 3 maja 2011 r., ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 9 maja 2011 r., o skorzystanie z immunitetu w związku z postępowaniem toczącym się przed sądem w Mediolanie (Włochy), po wysłuchaniu wyjaśnień Luigiego de Magistrisa, zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając pisemne wyjaśnienia przedłoŝone przez Luigiego de Magistrisa zgodnie z art. 7 ust. 3 Regulaminu, uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., uwzględniając orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r. i 6 września 2011 r. 1, uwzględniając art. 68 Konstytucji Republiki Włoskiej, uwzględniając art. 6 ust. 3 oraz art. 7 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A7-0074/2012), A. mając na uwadze, Ŝe poseł do Parlamentu Europejskiego Luigi de Magistris złoŝył wniosek o skorzystanie z immunitetu poselskiego w związku z postępowaniem toczącym się przed jednym z sądów włoskich; B. mając na uwadze, Ŝe wniosek Luigiego de Magistrisa dotyczy pozwu wniesionego przeciwko niemu do sądu w Mediolanie w imieniu Giancarla Pittelliego w związku ze stwierdzeniami Luigiego de Magistrisa zawartymi w ksiąŝce pt. Assalto al PM, storia di un cattivo magistrato (Atak na prokuratora. Historia złego funkcjonariusza wymiaru sprawiedliwości), która ukazała się w kwietniu 2010 r.; C. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z pozwem stwierdzenia zawarte w tej ksiąŝce stanowią 1 Sprawa 101/63 Wagner v Fohrmann i Krier, Zb.Orz. 1964, s. 195, sprawa 149/85 Wybot v Faure i inni, Zb.Orz. 1986, s. 2391, sprawa T-345/05 Mote v Parlament, Zb.Orz. 2008, s. II-2849, sprawy połączone C-200/07 i C-201/07 Marra v De Gregorio i Clemente, Zb.Orz. 2008, s. I-7929, sprawa T-42/06 Gollnisch v Parlament, Zb.Orz. 2010, s. II-1135 i sprawa C-163/10 Patriciello (dotychczas nieopublikowana w Zb.Orz.). PE 486.804 \ 17
pomówienie, w związku z którym powód domaga się odszkodowania; D. mając na uwadze, Ŝe ksiąŝka ukazała się w czasie, kiedy Luigi de Magistris był posłem do Parlamentu Europejskiego w wyniku wyborów do Parlamentu Europejskiego z 2009 r.; E. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie moŝna prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani teŝ ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków słuŝbowych, a takŝe Ŝe zgodnie z art. 9 ww. protokołu posłowie korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; F. mając na uwadze, Ŝe Luigi de Magistris powołuje się na art. 8 i 9 protokołu, ale art. 9 nie ma zastosowania z uwagi na z art. 68 konstytucji włoskiej, a zatem poseł w sposób oczywisty opiera się jedynie na art. 8; G. mając na uwadze, Ŝe zgodnie z ustaloną praktyką w Parlamencie fakt, iŝ postępowanie ma charakter cywilny lub administracyjny albo dotyczy pewnych aspektów objętych prawem cywilnym lub administracyjnym, sam w sobie nie uniemoŝliwia stosowania immunitetu przewidzianego w tym artykule; H. mając na uwadze, Ŝe szczegóły sprawy wynikające z pozwu i pisemnego wyjaśnienia Luigiego de Magistrisa przedłoŝonego Komisji Prawnej wskazują, Ŝe poczynione stwierdzenia nie mają bezpośredniego, oczywistego związku ze sprawowaniem przez Luigiego de Magistrisa funkcji posła do Parlamentu Europejskiego; I. mając na uwadze, Ŝe publikując przedmiotową ksiąŝkę, Luigi de Magistris nie wykonywał swoich obowiązków jako poseł do Parlamentu Europejskiego; 1. postanawia nie wyrazić zgody na skorzystanie przez Luigiego de Magistrisa z immunitetu i przywilejów; 2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji właściwym organom Republiki Włoskiej oraz Luigiemu de Magistrisowi. 18 /PE 486.804