Tynki elewacyjne Nasz dom jest naszą twierdzą, schronieniem. Powinien więc być bezpieczny i komfortowy. Jest też również naszą wizytówką, więc jeśli bezpieczeństwo idzie w parze z estetyką, możemy mieć powody do dumy. Warto więc zadbać o jak najbardziej solidne wykonanie elewacji naszej posiadłości. Elewacja chroni ściany przed wpływem czynników zewnętrznych, jak opady, wiatr czy temperatura, przez to narażona jest na częste zabrudzenia, zniszczenia i uszkodzenia. Dlatego bardzo istotny jest dobór odpowiedniego materiału do jej wykonania. Oprócz względów estetycznych i finansowych, przy wyborze elewacji powinniśmy wziąć pod uwagę również odporność materiału na panujące warunki, łatwość usuwania zanieczyszczeń i dokonywania napraw, a także solidność i doświadczenie firmy budowlanej, która elewację będzie wykonywać. Jest kilka rodzajów materiałów, które używa się do wykończenia elewacji. Najbardziej popularnym, który przedstawimy w niniejszym opracowaniu, są tynki elewacyjne. Tynki elewacyjne Na rynku dostępne są różne rodzaje tynków elewacyjnych. Każdy z nich ma określone właściwości i powinien być stosowany zgodnie z nimi. Inne tynki są stosowane na izolacji termicznej tynki cienkowarstwowe, a inne bezpośrednio na murze tynki tradycyjne trójwarstwowe. Jednak cechami wspólnymi wszystkich jest odporność na działanie warunków atmosferycznych, łatwość pielęgnacji i odnawiania oraz prawidłowe wiązanie się z podłożem. page 1 / 6
Rodzaje tynków elewacyjnych - Tynki tradycyjne Są to tynki cementowo-wapienne, składające się z trzech warstw: 3-5 mm obrzutki, 10-15 mm narzutu oraz tynku ozdobnego bądź gładzi. - Tynki cienkowarstwowe W zależności od rodzaju użytego do produkcji spoiwa, tynki cienkowarstwowe dzielimy na: - mineralne - akrylowe - silikonowe - silikatowe Mają one zwykle 1-3 mm grubości i dzięki jednej nakładanej warstwie, czas przeznaczony na tynkowanie jest zdecydowanie krótszy niż w przypadku tynków tradycyjnych. page 2 / 6
- Mieszanki tynkarskie W ostatnim czasie bardzo popularne stały się gotowe mieszanki tynkarskie. Umożliwiają one oszczędność materiałów, czasu i pieniędzy, a przy tym zachowują wysokie właściwości techniczne. Wybór tynku Wybierając rodzaj tynku na naszą elewację, nie możemy się kierować wyłącznie względami estetycznymi czy finansowymi. Jest on bowiem zdeterminowany technologią budowy ścian konstrukcyjnych. Ściana jednowarstwowa (z ceramiki lub betonu komórkowego) powinna być pokryta tynkiem o dużej paroprzepuszczalności, gdyż ściany nie są dodatkowo ocieplane. Tynki tradycyjne (cementowo-wapienne) używa się natomiast na ścianach wykonanych metodą tradycyjną, tj. z pustaków, a także na ścianach drewnianych. W ostatnim przypadku należy jednak pamiętać o zamontowaniu stalowej siatki. Ściany dwuwarstwowe, ocieplane styropianem lub wełną mineralną, pokrywa się tzw. tynkami cienkowarstwowymi. Natomiast jeśli ściana ma trzy warstwy, a ostatnią stanowią cegły lub pustaki, można ją wykończyć zarówno tynkami tradycyjnymi, jak i cienkowarstwowymi. Jeżeli mur wykonany jest z różnych materiałów, istnieje ryzyko zmniejszenia wytrzymałości tynku. Aby tego uniknąć pod tynkiem umieszcza się specjalną siatkę z włókna szklanego. Jej ukośnymi fragmentami wzmacnia się również naroża, otwory okienne i drzwiowe. page 3 / 6
Siatka jest zatopiona w zaprawie klejącej. Bardzo istotne jest kolejność prac: najpierw nakłada się równomierną warstwę kleju, a dopiero potem zatapia się w nim pasy siatki. W przeciwnym razie zabezpieczenie nie spełnia swojego zadania i pozostanie je jedynie usunąć i nałożyć na nowo. Zbrojenie nie powinno być połączone z podłożem! (fot. Dryvit) Na warstwę bazową nakłada się wierzchnie wyprawy tynkarskie po dokładnym jej wyschnięciu, czyli przy sprzyjających warunkach atmosferycznych należy odczekać przynajmniej jedną dobę. page 4 / 6
(fot. Dryvit) Tynkowanie Tynki zewnętrzne kładziemy przynajmniej po po pół roku po postawieniu ścian konstrukcyjnych, wykonaniu dachu i zewnętrznych robót instalacyjnych. Wtedy dom już zdąży osiąść, więc świeżo kładziony tynk nie będzie pękał pod wpływem naprężeń. Warto wiedzieć, że poniżej 5 stopni C tynk przestaje się wiązać z podłożem, a gdy temperatura przekracza 20 stopni C zaczyna wysychać. Dlatego najlepsze warunki do prac tynkarskich to temperatura 15-20 stopni C i niewielkie nasłonecznienie, należy jednak przestrzegać zaleceń producenta, gdyż różne rodzaje tynków wymagają nieco innych warunków. page 5 / 6
(fot. Dryvit) Przed rozpoczęciem tynkowania należy odpowiednio przygotować ściany i uzupełnić wszelkie ewentualne ubytki. Wcześniej możemy dopilnować ekipę murarzy, by solidnie wykonywała swoją pracę, bowiem im równiejsze są ściany budynku w stanie surowym, tym otynkowanie prostsze i trwałe. Tynki nanoszone są tradycyjnie ręcznie za pomocą kielni czy pacy lub mechanicznie dzięki agregatorowi. Istotne jest, aby natychmiast po zakończeniu prac tynkarskich zabezpieczyć wszystkie krawędzie budynku: dolną (przy cokole), na stykach z innymi materiałami elewacyjnymi, przy ramach okiennych, na styku ściany z płaszczyzną konstrukcji dachu itp. Marta Hawrylak - DOM.pl page 6 / 6