CHEMIA KEMPINGOWA Jednym z aspektów Ŝycia na kempingu jest korzystanie z toalety, prysznica, umywalki, zlewozmywaka, czyli wykonywanie podstawowych czynności domowych. Praktycznie wszystkie samochody kempingowe, przyczepy, jachty jak równieŝ autobusy i pociągi, samoloty są obecnie wyposaŝone w sanitariaty i kuchnie. Do prawidłowego funkcjonowania w/w potrzebne są odpowiednie środki chemiczne takie jak płyny do toalet, płyny do mycia naczyń itp.... Stosowaną chemię moŝna podzielić na grupy podobnie jak w domu, przy czym preparaty przeznaczone do mobilnych systemów znacznie się róŝnią składem i rodzajem stosowania: -preparaty do utylizacji ścieków z toalet -preparaty do utylizacji tak zwanej wody szarej czyli wody brudnej pochodzącej z umywalek, zlewozmywaków i pryszniców -preparaty do czyszczenia bieŝącego wszystkich elementów -preparaty do higieny osobistej -preparaty do mycia i konserwacji powierzchni zewnętrznej - nadwozia Na rynku jest wiele firm oferujących róŝnorakie środki higieny w gospodarstwie domowym, ale te produkty w większości nie nadają się do stosowania w systemach mobilnych. Potwierdzają to nasze obserwacje i testy, jak równieŝ doświadczenie uŝytkowników ( dotyczy standardowych płynów, ręczników i papierów toaletowych). Dlatego rynek akcesoriów kempingowych oferuje specjalne środki czystości i odpowiednie rozpuszczające się papiery i ręczniki. Rozpatrzymy kolejno aspekty dotyczące poszczególnych urządzeń sanitarnych Toalety mobilne PrzewaŜnie plastikowe, z dopływem wody zaopatrzone kasety do czasowego przechowywania fekaliów. Na rynku jest kilku producentów toalet jak równieŝ środków chemicznych. Zasada działania środków do toalet mobilnych jest jedna mają dezynfekować i zapobiegać rozkładowi bakteryjnemu, w swoim składzie posiadają środki biobójcze - biocydy, emulgatory i konserwanty i naleŝy je opróŝniać w wyznaczonych miejscach do zrzutu chemicznych nieczystości. Domowe środki czystości natomiast maja dezynfekować i czyścić poniewaŝ toalety są podłączone do systemu kanalizacji a kwasy organiczne i kwasy proste uŝyte do ich produkcji szybko ulegają rozkładowi, dlatego nie nadają się do stosowania w systemach mobilnych. Substancje zawarte w preparacie przeznaczonym do toalety mobilnej odpowiadają za skuteczność działania. Cechy preparatu do toalet mobilnych: Cechy fizyczne: - lepkość umoŝliwia stworzenie tzw. filmu na powierzchni potraktowanej preparatem, przez co preparat działa dłuŝej i skuteczniej, nie spływa tak szybko z powierzchni pionowych - gęstość skoncentrowanie preparatu - kolor nadaje roztworowi odpowiednia barwę, jak równieŝ działa odstraszająco np. przed konsumpcją - zapach zadanie maskujące, zawiera bardziej lotne substancje niŝ gazy pochodzące z przemiany bakteryjnej odpadów i dlatego nasze doznania zapachowe są przyjemne - pienienie jest wynikiem detergentu dodanego do płynu, powoduje zmianę napięcia powierzchniowego wody i substancji czynnych cechy chemiczne: - kwasowość umoŝliwia rozpuszczanie kamienia, obniŝa ph roztworu, zabija określone bakterie, a w połączeniu z mocznikiem i wydalanymi enzymami
powoduje działanie trawiące - środki biobójcze odpowiadają za dezynfekcję, zabijają bakterie - emulgatory odpowiadają za dyspersję tłuszczów - środki amonowe - konserwanty hamują rozwój mikroorganizmów, opóźniają procesy gnilne dlatego fekalia mogą kilka dni być w pojemniku zalane płynem - polimery dzięki długim łańcuchom cząsteczkowym ścinają zawiesiny występujące w wodzie i zagęszczają masą organiczną - środki powierzchniowo czynne odpowiadają za oczyszczanie zbiornika po zastosowaniu płynu, chronią powierzchnie przed działaniem agresywnej chemii - utleniacze przyśpieszają reakcje utleniania masy organicznej - stabilizatory zapewniają stabilność roztworu - zagęszczacze - tlenki srebra działają jak katalizator i pomagają usuwać złogi na ścianach zbiornika Najczęstsze problemy wynikające po stosowania środków gospodarstwa domowego w mobilnych toaletach: - chemiczne uszkodzenia powierzchni, zbyt agresywne ph, lub działanie chloru - przebarwienia plastikowych części - niszczenie uszczelnień i uszczelek - odkształcenia powierzchni plastikowych - konieczność częstszego opróŝniania zbiornika z fekaliami - osadzanie się na ściankach częściowo rozpuszczonych składników organicznych a w następstwie gnicie materii w zbiorniku Większość firm posiada osobne płyny do utylizowania fekaliów i do czyszczenia toalet. Obraz przedstawia lepkość preparatu po ok. 1 min od nalania po ściance preparat utrzymuje się na idealnie gładkiej, pionowej powierzchni plastiku.
Rozcieńczony wg zaleceń preparat równieŝ pokrywa ścianki filmem, który pomaga w dezynfekcji Rozpuszczalność zwykłego papieru toaletowego (papier z firmy posiadającej w logo owada w kropki) po 14 dniach, w płynie znanego producenta, po lewej koncentrat, po prawej rozcieńczony wg wskazań 60ml na 10 litrów wody Niektóre preparaty nawet w stanie skoncentrowanym nie tworzą warstwy ochronnej, aktywnie dezynfekującej ok. 2-3 sekundy po nalaniu płynu
Podczas rozcieńczania zmienia się ph, zaczyna działać detergent i występuje chwilowa piana. Test dezynfekcyjny szybkość działania
PŁYNY DO WODY SZAREJ Zadaniem płynów jest równieŝ zminimalizowanie procesów gnicia odpadków organicznych, jak równieŝ detergentów i emulgatorów, które są mało odporne na działanie bakterii i grzybów. Nagminnym problemem jest gnicie wody brudnej w zbiornikach co powoduje wydzielanie nieprzyjemnego zapachu i czasami zatykanie się instalacji sanitarnych. Jest to wynikiem stosowania chemii przeznaczonej do mycia w gospodarstwach domowych i środków higieny osobistej. Małe przekroje orurowania instalacji sanitarnej w mobilnych systemach sprawiają Ŝe procesy odkładania się materii na ścianach wewnętrznych są znacznie szybsze i bardziej uciąŝliwe do usunięcia. PowyŜszy rysunek obrazuje jak powstają trudne do usunięcia osady na ścianach zbiorników i rur. Podczas uŝytkowania zlewozmywaka, prysznica, umywalki wlewamy do zbiornika wodę wraz z środkami chemicznymi (płyn do mycia naczyń, szampon itp...) oraz resztki pokarmowe, tłuszcz, nasz naskórek itp... To wszystko tworzy mieszaninę oblepiającą ścianki wewnętrzne, a taka mieszanina jest idealna poŝywka bakteryjną. bakterie rozwijają się pokoleniowo jeŝeli znajdują odpowiednie warunki, jeŝeli ich brak obumierają, a masa obumarła staje się przy odpowiednich warunkach ( np. następne uŝycie umywalki i dostarczenie wody ) kolejną poŝywką co prowadzi do powstania złogów szlamu, a podczas schnięcia twardej masy organicznej.
Takie zjawisko jest nagminne gdyŝ w mobilnych systemach ograniczamy zuŝycie wody wynikające z określonych małych pojemności zbiorników wody czystej i brudnej. Taki proces niesie równieŝ niebezpieczeństwo dla człowieka i zwierząt, gdyŝ bakterie gnilne są szkodliwe dla zdrowia. Aby zapobiegać wyŝej opisanemu procesowi naleŝy stosować płyny do wody szarej brudnej. Podobnie jak w toaletach płyny te działają antybakteryjne, róŝnią się składem chemicznym. Zdecydowanie najlepsze są preparaty zawierające tlenki srebra działające katalitycznie i rozpuszczające zaschłą masę organiczną, penetrując ją od środka, co prowadzi do udroŝnienia instalacji (dolna część rysunku pokazuje działanie penetrujące substancji czynnych)