Podstawy Geomatyki. Wykład XIII Sattelite Missions II

Podobne dokumenty
We bring all EO Data to user. Copyright ESA Pierre Carril

System odbioru i przetwarzania danych satelitarnych IMGW-PIB możliwości wykorzystania w badaniach środowiska morskiego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Potencjalne możliwości zastosowania nowych produktów GMES w Polsce

Menu. Badania temperatury i wilgotności atmosfery

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. Wykład 2

NOWY SATELITA METOP-C JUŻ PRZESYŁA OBRAZY ZIEMI

Teledetekcja w ochronie środowiska. Wykład 3

Satelitarna informacja o środowisku Stanisław Lewiński Zespół Obserwacji Ziemi

BalticSatApps Speeding up Copernicus Innovation for the BSR Environment and Security

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. Wykład 3

Systemy nawigacji satelitarnej. Przemysław Bartczak

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki

Menu. Obrazujące radary mikrofalowe

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Cospa Cos s pa - Sa - Sa a rs t

SYSTEM SATELITÓW METEOROLOGICZNYCH DZIŚ I JUTRO

Sieci Satelitarne. Tomasz Kaszuba 2013

Meteorologia i Klimatologia

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. ćwiczenia II

Sztuczne Satelity. PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

Podstawy Geomatyki Wykład VI Teledetekcja 1

Rozwój teledetekcji satelitarnej:

Satelity użytkowe KOSMONAUTYKA

PRZESTRZENNE BAZY DANYCH

Teledetekcja z elementami fotogrametrii. Wykład 3

Podstawy Geomatyki Wykład VI Teledetekcja 2. Remote sensing methods based on multispectral satellite images (passive methods)

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. Wykład 4

Usługi Geoinformacyjne w Programie COPERNICUS

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

MONITORING POKRYCIA I UŻYTKOWANIA TERENU

Podstawy Geomatyki Wykład IX SAR

ANALIZA PORÓWNAWCZA ROZWIĄZA ZAŃ METEOROLOGICZNYCH

TELEDETEKCJA W MIEŚCIE CHARAKTERYSTYKA SPEKTRALNA RÓŻNYCH POKRYĆ DACHÓW, CZYLI ZMIANA FACHU SKRZYPKA NA DACHU

Dr Michał Tanaś(

Metody badania kosmosu

Loty kosmiczne. dr inż. Romuald Kędzierski

CENTRUM BADAŃ KOSMICZNYCH Polskiej Akademii Nauk Zespół Obserwacji Ziemi. TELEDETEKCJA SATELITARNA WPROWADZENIE Stanisław Lewiński Edyta Woźniak

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. Ćwiczenia (III)

METEOROLOGIA LOTNICZA ćwiczenie 1

POLSKA W PROGRAMACH ESA

dr hab. inż. P. Samczyński, prof. PW; pok. 453, tel. 5588, EIK

2. Dane optyczne: LANDSAT, Sentinel- 2.

Wstęp do astrofizyki I

Zastosowanie zobrazowań SAR w ochronie środowiska. wykład IV

Alternatywne do GNSS metody obserwacji satelitarnych

Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki. wzmocnienie. fale w fazie. fale w przeciw fazie zerowanie

POLSKA AGENCJA KOSMICZNA

GNSS ROZWÓJ SATELITARNYCH METOD OBSERWACJI W GEODEZJI

ANALIZA I MODELOWANIE POLA CIĘŻKOŚCI ZIEMI

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Wstęp. Regulamin przedmiotu Efekty kształcenia Materiały na stronie www2.wt.pw.edu.pl/~akw METEOROLOGIA LOTNICZA. Wstęp.

API pomiaru radiacji słonecznej i czynników zależnych

SATELITARNY SYSTEM RATOWNICTWA COSPAS SARSAT W ŚWIETLE JEGO TECHNICZNYCH PRZEOBRAŻEŃ

Obszar badawczy i zadania geodezji satelitarnej

Istnieje wiele sposobów przedstawiania obrazów Ziemi lub jej fragmentów, należą do nich plany, mapy oraz globusy.

POLSKA W EUROPEJSKIEJ AGENCJI KOSMICZNEJ

Grawitacja - powtórka

Globalny Nawigacyjny System Satelitarny GLONASS. dr inż. Paweł Zalewski

ELEMENTY GEOFIZYKI. Atmosfera W. D. ebski

Kinematyka relatywistyczna

Wstęp do astrofizyki I

Stałe : h=6, Js h= 4, eVs 1eV= J nie zależy

Teledetekcja w hydrologii i meteorologii

Systemy nawigacji satelitarnej. Przemysław Bartczak

PROBLEMATYKA OBLICZEŃ MASOWYCH W NAUKACH O ZIEMI. Satelitarny monitoring środowiska

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

Teledetekcja w kartografii geologicznej. wykład II

Systemy przyszłościowe. Global Navigation Satellite System Globalny System Nawigacji Satelitarnej

Korzyści wynikające ze wspólnego opracowania. z wynikami uzyskanymi techniką GNSS

KOZY 28 czerwca 2019 SP9KOZ

Zastosowanie Technik Teledetekcji Satelitarnej. Bożena Łapeta oraz Pracownicy Działu Teledetekcji Satelitarnej

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

WSPÓŁCZESNE TECHNIKI I DANE OBSERWACYJNE

Teledetekcja w ochronie środowiska. Wykład 4

Systemy satelitarne wykorzystywane w nawigacji

Fizyka Procesów Klimatycznych Wykład 1

Kinematyka relatywistyczna

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

GEOMATYKA program podstawowy. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Cele Programu GMES. Marek Banaszkiewicz Centrum Badań Kosmicznych PAN

Współczesne satelitarne systemy obserwacyjne w badaniu i zrozumieniu Ziemi

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

TELEDETEKCJA. Właściwości spektralne wody zastosowania w hydrologii i meteorologii. Jan Piekarczyk

Nie tylko GPS. Nie tylko GPS. Wydział Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego. WFiA UZ 1 / 34

Monitoring poziomu wód gruntowych. Monika Biryło, Joanna Kuczyńska-Siehień, Jolanta Nastula, Zofia Rzepecka

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

EFEKT CIEPLARNIANY. Efekt cieplarniany występuje, gdy atmosfera zawiera gazy pochłaniające promieniowanie termiczne (podczerwone).

Efekt Dopplera. dr inż. Romuald Kędzierski

Nawigacja satelitarna

Powierzchniowe systemy GNSS

Satelity najnowszych generacji w monitorowaniu środowiska w dolinach rzecznych na przykładzie Warty i Biebrzy - projekt o obszarach mokradeł - POLWET

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Fale elektromagnetyczne w medycynie i technice

Menu. Badające rozproszenie światła,

Transkrypt:

Podstawy Geomatyki Wykład XIII Sattelite Missions II ESA https://www.esa.int/esa/our_missions Misje którym poświęcimy uwagę to misje klasy Earth Explorer Misje zakończone: - Envisat satelita środowiskowy obserwujący Ziemię z heliosynchronicznej orbity polarnej, badania kontynuują satelity Sentinel, wystrzelony w marcu 2002 - GOCE (ang.gravity field and steady-state Ocean Circulation Explorer) satelita zbierający dane o polu grawitacyjnym Ziemi i cyrkulacji wody w oceanach w stanie spoczynku, wyniesiony 17 marca 2009 r. Misję zakończono 11 listopada 2013 r.. Jest kontynuatorem i rozszerzeniem pomiarów pola siły ciężkości wcześniejszych misji CHAMP i GRACE.Wysokość orbity: 268 SMOS start 2 listopada 2009 CryoSat start 08 kwietnia 2010 Swarm start 22 listopada 2013 Aeolus(2017) Earthcare(2018) Biomass(2020) FLEX (2021/2022) Ceremonia podpisania umowy o przystąpieniu Polski do ESA, 13 września 2012 r.

Misja SMOS (ang. SoilMoistureand Ocean Salinity), uruchomiona 2 listopada 2009 r., Wykorzystuje (ang. 2D Microwave Imaging Radiometer with Aperture Synthesis, MIRAS) innowacyjny dwuwymiarowy interferometr do uzyskiwania obserwacji temperatury jasności w paśmie L (1,4 GHz). Obserwacje te przekładają się na informacje o wilgoci w glebie i zasoleniu w warstwach powierzchniowych oceanów, które są potrzebne do dalszego zrozumienia obiegu wody na Ziemi. CryoSat-2, uruchomiony 8 kwietnia 2010 r., Mierzy wahania grubości lodu zarówno na lądzie, jak i na morzu, określając, w jaki sposób zmienia się lód na Ziemi. Te informacje prowadzą do lepszego zrozumienia zależności między lodem a globalnym klimatem. CryoSatzawiera innowacyjny wysokościomierz radarowy / interferometryczny (SAR Interferometric Rdar Altimeter- SIRAL).

Doppler Orbit and Radio PositioningIntegration by Satellite(DORIS)- Odbiornik radiowy mierzący przesunięcie dopplerowskie sygnałów nadawanych przez sieć ponad 50 radiolatarni na świecie Retroreflektorlaserowy. Precyzyjny element optyczny odbijający światło laserowe wiązek wysyłanych przez globalną sieć laserowego namierzania satelitów 3 szukacze gwiazd Te trzy urządzenia służą do określania dokładnej pozycji statku na orbicie i względem powierzchni Ziemi. Określenie położenia anten w danym momencie jest kluczowe dla powodzenia i dokładności pomiarów. Swarm, uruchomiony 22 listopada 2013 r., Zapewnia najlepsze w historii badanie pola geomagnetycznego i jego ewolucji czasowej. Modele geomagnetyczne wynikające z misji dostarczą nowych informacji na temat wnętrza Ziemi. Informacje te doprowadzą do lepszego zrozumienia procesów atmosferycznych, a także mają praktyczne zastosowanie w takich obszarach, jak pogoda kosmiczna i zagrożenia radiacyjne. Misja składa się z trzech statków kosmicznych, które okrążają Ziemię na nieco innych orbitach polarnych -dwie latają na orbicie 450-kilometrowej, a trzecia na orbicie 530-kilometrowej o innym nachyleniu. Każdy ze statków kosmicznych zawiera pięć instrumentów: magnetometr polowy, bezwzględny magnetometr skalarny, przyrząd do pomiaru pola elektrycznego, akcelerometry i reflektor zasięgu laserowego.

Aelousto piąta z ośmiu zatwierdzonych do wyniesienia misji w klasie Earth Explorer: ADM-Aeolus(ang. Atmospheric Dynamics Mission Aeolus). Jest pierwszym w historii satelitą przeznaczonym do obserwacji profilów wiatru. Zadaniem satelity jest nakreślenie w czasie rzeczywistym pola ziemskiego wiatru przy pomocy nowatorskiej techniki laserowej. Został wystrzelony na niską heliosynchronicznąorbitę okołoziemską 22 sierpnia 2018 roku. EarthCARE-misja satelity Earth CloudAerosol i RadiationExplorer pozwala lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywają chmury i aerozole w odbijaniu padającego promieniowania słonecznego z powrotem w przestrzeń kosmiczną i zatrzymywaniu promieniowania podczerwonego emitowanego z powierzchni Ziemi. EarthCARE okrąży Ziemię na wysokości około 393 km. The Atmospheric Lidar (ATLID) provides vertical profiles of aerosols and thin clouds. The Cloud Profiling Radar (CPR) provides vertical profiles measurements of clouds The Multi-Spectral Imager (MSI) provides across-track information on clouds and aerosols with channels in the visible, near infrared, shortwave-and thermal infrared. The Broad-Band Radiometer (BBR) provides measurements of top-of-the-atmosphere radiances and fluxes.

Sentinel (pol. strażnik, wartownik) seria europejskich misji kosmicznych o charakterze teledetekcyjnym. Misje Sentinel są częścią programu Copernicus, zainicjowanego i finansowanego przez Unię Europejską. Nadzór technologiczny nad budową satelitów i instrumentów Sentinel sprawuje Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). Misje Sentinel-1, S-2, S-3 realizowane będą jako mini-konstelacje, tzn. na wspólną orbitę trafią pary identycznych satelitów oznaczonych jako A i B. Satelity znajdą się dokładnie po przeciwnej stronie orbity, czyli w odległości kątowej 180 stopni. Misje Sentinel-4 to para bliźniaczych instrumentów, które zostaną zainstalowane na pokładzie europejskich satelitów meteorologicznych Meteosattrzeciej generacji. Trafią na orbitę geostacjonarną, z punktem podsatelitarnymna przecięciu równika z południkiem zerowym. Misje Sentinel-5 to trzy identyczne instrumenty, które zostaną zainstalowane na pokładzie okołobiegunowych satelitów meteorologicznych MetOpdrugiej generacji. Ponieważ wystrzelenie pierwszego z satelitów MetOpdrugiej generacji zostanie wykonane nie wcześniej niż w roku 2021, Unia Europejska i ESA podjęły decyzje o realizacji misji Sentinel-5P ( P od prekursor), która ma skrócić czas oczekiwania na dane Sentinel-5[7]. Poniższa tabela zestawia podstawowe informacje dotyczące misji Sentinel. Dla satelitów poruszających się po orbicie heliosynchronicznej podany został czas przecięcia płaszczyzny równika (ECT, equatorialcrossingtime) podczas zstępującej fazy lotu. GEO oznacza orbitę geostacjonarną. Misja Wystrzelenie Typ misji ECT Instrument(y) Sentinel-1A 03.04.2014[8] samodzielny satelita 06:00 SAR-C Sentinel-1B 25.04.2016 samodzielny satelita 06:00 SAR-C Sentinel-1C 2021[9] samodzielny satelita 06:00 SAR-C Sentinel-1D 2022[9] samodzielny satelita 06:00 SAR-C Sentinel-1A (2. generacja) 2027[9] - - - Sentinel-1B (2. generacja) 2028[9] - - - Sentinel-2A 23.06.2015[10] samodzielny satelita 10:30 MSI Sentinel-2B 7.03.2017[10] samodzielny satelita 10:30 MSI Sentinel-2C 2022 (plan)[9] samodzielny satelita 06:00 MSI Sentinel-2D 2022 (plan)[9] samodzielny satelita 06:00 MSI Sentinel-2A (2. generacja) 2028 (plan)[9]- - - Sentinel-2B (2. generacja) 2029 (plan)[9]- - - Sentinel-3A 16.02.2016[11] samodzielny satelita 10:00 MWR, OLCI, SLSTR, SRAL Sentinel-3B 25.04.2018[11] samodzielny satelita 10:00 MWR, OLCI, SLSTR, SRAL Sentinel-3C 2022 (plan)[9] samodzielny satelita 10:00 MWR, OLCI, SLSTR, SRAL Sentinel-3D 2023 (plan)[9] samodzielny satelita 10:00 MWR, OLCI, SLSTR, SRAL Sentinel-3A (2. generacja) 2028 (plan)[9]- - - Sentinel-3B (2. generacja) 2029 (plan)[9]- - - Sentinel-4A 2019 (plan)[9] instrument satelity MTG-S1 GEO UVN Sentinel-4B 2027 (plan)[9] instrument satelity MTG-S2 GEO UVN Sentinel-5P 13.10.17[12] samodzielny satelita 01:30 TROPOMI Sentinel-5A 2021 (plan) instrument satelity Metop-SG-A1 09:30 UVNS Sentinel-5B 2028 (plan) instrument satelity Metop-SG-A2 09:30 UVNS Sentinel-5C 2035 (plan) instrument satelity Metop-SG-A3 09:30 UVNS Instrumenty: MSI Multi-Spectral Imager, MWR Micro-Wave Radiometer, OLCI Ocean and Land Colour Imager, SAR-C Synthetic Aperture Radar C-band, SLSTR Sea and Land Surface Temperature Radiometer, SRAL Synthetic aperture Radar Altimeter, TROPOMI Tropospheric Monitoring Instrument, UVNS Ultra-violet Visible and Near-infrared Sounder, UVN Ultra-violet Visible and Near-infrared sounder.

Sentinel1A satelita radarowej obserwacji Ziemi. Pierwszy satelita programu Copernicus (dawnego GMES). Porusza się wraz z Sentinel-1B po tej samej orbicie. Satelita przenosi radar z syntetyczną aperturą pracujący w paśmie C (5,405 GHz) do całodobowego zobrazowania powierzchni lądów i mórz (rozdzielczość od 5 do 25 metrów na piksel). Tryby pracy radaru zapewniają ciągłość z danych z poprzednimi misjami, jak ERS-2 i Envisat. Tryby pracy: strip-szerokość pola widzenia 80 km, rozdzielczość 5 5 metrów na piksel szeroki interferometryczny -250 km szerokości, 5 20 metrów na piksel bardzo szeroki -400 km szerokości, 20 40 metrów na piksel falowy -obrazy 20 20 km na odcinku 100 km, z rozdzielczością 5 5 metrów, wykonane pod kątem 23 i 36,5 Sentinel2A pierwszy satelita serii Sentinel2. Głównym celem satelity jest systematyczne fotografowanie powierzchni Ziemi od szerokości geograficznej 86 N do 56 S w celu przekazywania bezchmurnych obrazów danego obszaru, typowo co 15-30 dni w przypadku Europy. Głównym instrumentem satelity jest 13-kanałowy skaner wielospektralnyo rozdzielczości od 10 do 20 m i szerokości pasa detekcyjnego 290 km. Porusza się wraz z Sentinel- 2B po tej samej orbicie.

Sentinel-5 Precursor(Sentinel-5P) to satelita obserwacyjny Ziemi mający zamknąć lukę w ciągłości obserwacji między Envisatem i Sentinel-5 Sentinel-5 Precursorto pierwsza misja programu Copernicus poświęcona monitorowaniu zanieczyszczenia powietrza. Jego instrumentem jest spektrometr w podczerwieni o ultrafiolecie, widzialnym, bliskiej i krótkiej fali o nazwie Tropomi. Satelita działa na 824-kilometrowej orbicie heliosynchronicznej. Sentinel3A Pierwszy satelita serii Sentinel-3. Jego zadaniem jest obserwacja oceanów. Porusza się wraz z Sentinel-3B po tej samej orbicie. Sentinel-3 będzie systematycznie obrazował oceany, lądy, lodowce i atmosferę na Ziemi, aby monitorować i rozumieć globalną dynamikę na dużą skalę. Sentinel-3 mierzy temperaturę, kolor i wysokość powierzchni morza, a także grubość lodu morskiego. Pomiary te zostaną wykorzystane na przykład do monitorowania zmian poziomu morza, zanieczyszczenia mórz i produktywności biologicznej.