Grafika w LaTeXu Łukasz Daros & Jakub Jakubiec

Grafika w LaTeXu Łukasz Daros & Jakub Jakubiec Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Informatyka Stosowana rok 3

GRAFIKA Dzięki grafice, nasze dokumenty mają atrakcyjniejszą formę. Wykresy, ilustracje czy grafy pomagają w zrozumieniu prezentowanej treści dokumentu.

GRAFIKA W LaTeXu LaTeX został zaprojektowany jako system, w którym nie tworzy się grafiki. W momencie, gdy powstawał, nie były jeszcze znane tak powszechne dziś formaty jak: gif, png, jpeg. Powstał jedynie prosty zbiór poleceń do otoczenia picture do rysowania paru najprostszych elementów. Wszystkie bardziej skomplikowane elementy graficzne powinny więc być tworzone zewnętrznymi programammi graficznymi, a następnie dołączane do dokumentu LaTeXa.

FORMATY GRAFICZNE Dzielimy na dwie podstawowe kategorie: Wektorowe przeznaczone do przetwarzania programem latex, nadają sie do obracania i skalowania. Mają stosunkowo duży rozmiar, jednak istnieje możliwość ich kompresji. Podstawowe formaty to: svg, eps, fig. Bitmapowe przeznaczone do przetwarzania za pomocą programu pdflatex. Nadają się do przechowywania obrazów i zdjęć. Najpopularniejsze formaty to: jpeg, png, jpeg.

ZALETY i WADY FORMATU EPS (Encapsulated PostScript) Zalety: -wiele programów pozwala tworzyć grafiki wektorowe i zapisywać je w formacie eps -obiekty można łatwo skalować i obracać, uzyskany efekt będzie zależał od sposobu przygotowania obiektu graficznego (obiekty rastrowe źle się skalują, natomiast wektorowe bardzo dobrze) -każdy bitowy plik graficzny może być do tego formatu przekształcony Wady: -duża obiętość plików -konieczność wyduku na drukarce PostScriptowej

PAKIET GRAPHICX Jest to podstawowy pakiet służący włączaniu grafiki do dokumentów LaTeX'owych.. Dołączenie pakietu do preambuły: \usepackage[opcja]{graphicx} gdzie opcja to: -pdftex (dla PDFów) -dvips (dla PostScript-ów) Zamiast {graphicx} można użyć również pakietu {graphics} o bardzo zbliżonych możliwościach.

Inne opcje dla PostScript-ów

Otoczenie figure Do wstawiania pola plików graficznych służy otoczenie figure. Przenosi to obowiązek rozmieszczania ich w dokumencie na LaTeXa. Może to spowodować, że zostaną one umieszczone w nieco innym miejscu niżbyśmy chcieli. Możemy jednak dać LaTeXowi pewne wskazówki poprzez użycie parametrów: \begin{figure}[parametr]... \end{figure} Opcjonalny parametr wskazuje, w którym miejscu powinien zostać umieszczony plik graficzny.

Parametry środowiska figure Możliwe wartości: t (top) na górze strony b (bottom) u dołu strony h (here) w tym właśnie miejscu p (page) na osobnej stronie z ilustracjami Jeśli podanych zostanie kilka parametrów, kolejność nie jest znacząca.

Instrukcja \includegraphics Instrukcja \includegraphics włącza plik do dokumentu. Składnia: \includegraphics[parametry dodatkowe]{nazwa pliku} Jeśli po parametrze ma być podana jakaś wartość, wówczas między parametrem, a wartością należy użyć znaku = (równości) \begin{figure} \includegraphics{rysunek.eps} \end{figure}

Parametry dodatkowe -width określa szerokość obiektu - height określa wysokość obiektu Obiekty graficzne są skalowane tak, aby zachować proporcje oryginału pomiędzy wysokością i szerokością, dlatego wystarczy podać tylko jeden z tych parametrów -totalheight określa wysokość pudełka w którym będzie umieszczony obrazek (istotne przy dokonywaniu obrotów) - keepaspectratio gdy podane jest wysokość i szerokość, powoduje, że wstawiany obiekt będzie przeskalowany tak, aby nie przekroczyćżadnego z tych wymiarów -scale parametró wskazuje w jakich proporcjach ma być przeskalowany cały obiekt

Parametry dodatkowe -angle - określa kąt (w stopniach) obrotu obiektu, liczby dodatnie oznaczają obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara -origin parametr określa współrzędne punktu, wokół którego obracany jest obiekt (przeważnie jest to punkt wstawiania obiektu czyli lewy dolny róg) -clip -parametr żąda, aby wszystko co wykracza poza wymiary obiektu było obcinane -bb określa wymiary rysunku (Bounding Box), należy podać cztery liczby oddzielone odstępami, będące współrzędnymi lewego dolnego i prawgo górnego rogu (niezbędne gdy plik pozbawiony tych informacji)

Parametry dodatkowe -viewport pozwala na wybranie z większego rysunku tylko jego fragmentu, wymiary podaje się jako cztery liczby (współrzędne lewego dolnego i prawego górnego rogu) -trim - alternatywna metoda określania, który fragment obiektu ma być drukowany. Parametry to cztery liczby, które wskazują ile z rysunku należy odciąć z lewej strony, z dołu, z góry i z prawej strony -draft powoduje wstawienie zamiast obiektu graficznego tylko nazwy pliku i ramki określającej miejsce zajmowane przez obiekt Dodatkowo parametr[width=\textwidth] spowoduje, że grafika zajmie całą szerokość strony

Jednostki miary w LaTeX

Przykłady kolejność parametrów \documentclass[a4paper,10pt]{book} \usepackage[mex]{polski} \usepackage[utf8]{inputenc} \usepackage[dvips]{graphicx} \begin{document} \begin{figure} \centering \includegraphics[width=1cm,angle=0]{adidas} \includegraphics[angle=- 90,width=1cm]{adidas} \includegraphics[width=1cm, angle=-90]{adidas} \end{figure} \end{document}

Przykład -origin \fbox{\includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=0 ] {adidas}} \fbox{\includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=30 ] {adidas}} \fbox{\includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=60 ] {adidas}} \fbox{\includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=90 ] {adidas}} \includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=0]{adidas} \includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=30]{adidas} \includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=60]{adidas} \includegraphics[width=1cm,origin=c,angle=90]{adidas}

Przykłady - draft \fbox{\includegraphics[draft,width=3cm, angle=30]{adidas}} \fbox{\includegraphics[width=3cm, angle=30]{adidas}}

Pakiet overpic Pakiet użyteczny jest gdy zachodzi potrzeba nakładania jednego obrazka na drugi. Tworzy on układ współrzędnych, dzięki któremu łatwo możemy pozycjonować nakładaną ilustrację poleceniem put. Deklaracja pakietu: \usepackage[opcja]{overpic} Jako opcję podajemy jednostki: abs jednostki rzeczywiste percent jednostki względne

Pakiet overpic - przykład \begin{overpic}[scale=.25,grid,tics=10]{widoczek} \put(55,10){\includegraphics[scale=0.8] {adidas}} \end{overpic} Parametry są opcjonalne: scale skaluje rysunek grid deklaruje czy ma być rysowana siatka pomocnicza ticks jak gęsto siatka ma być rysowana [mm]

Pakiet overpic - przykład

Otoczenie picture Otoczenie to pozwala jedynie na rysowanie linii prostych o ograniczonych nachyleniach, wektorów, okręgów, kół, prostokątów i prostokątów o zaokrąglonych rogach.

Otoczenie picture \begin{picture}(x,y)(x0,y0)... \end{picture} (x,y)-określają wymiary rezerwowanego wewnątrz dokumentu prostokątnego obszaru przeznaczonego na rysunek. (x0,y0) są opcjonalne i określają współrzędne lewego dolnego narożnika zarezerwowanego na prostokąt Postać poleceń: \put(x,y){object} lub \multiput(x,y)(dx,dy){n}{object}

Odcinki i Wektory Odcinek: \put(x,y){\line(x1,y1){length}} ma dwa argumenty: -wektor kierunku (liczby z zakresu -6 do 6, całkowite, ich wspólny dzielnik to tylko 1) -długość (oznacza współrzędną pionową dla odcinka pionowego lub współrzędną poziomą w pozostałych przypadkach) Wektor: \put(x,y){\vector(x1,y1){length}} argumenty analogicznie jak dla odcinka, jedynie zakres wektora kierunku ograniczony od -4 do 4

Odcinki i Wektory - przykład \begin{picture}(60,40) \put(30,20){\line(1,0){30}} \put(30,20){\line(4,1){20}} \put(30,20){\line(3,1){25}} \put(30,20){\line(2,1){30}} \put(30,20){\line(1,2){10}} \put(30,20){\line(-4,1){30}} \put(30,20){\line(-1,4){5}} \put(30,20){\line(-1,-1){5}} \put(30,20){\line(-1,-4){5}} \end{picture}

Okrąg \put(x,y){\circle{diam}} (x,y) współrzędne środka diam średnica (NIE promień), maksymalnie 14mm Polecenie \circle* pozwala na generowanie kół Przykład: \put(40,30) {\circle{13}} \put(40,30) {\circle{14}} \put(15,10) {\circle*{1}} \put(20,10) {\circle*{2}}

Kolor w tekście LaTeX umożliwia zmianę koloru liter oraz tła dokumentu. W preambule musimy umieścić pakiet: \usepackage{color} Kolory, których będziemy używać mogą być zdefiniowane w jednym z czterech dopuszczalnych trybów: rgb trzy składowe (czerwony, zielony, niebieski) cmyk 4 składowe (jasnoniebieski, karmazynowy, żółty, czarny) gray tak naprawdę jest to odcień szarości named gdy wcześniej zdefiniujemy sobie kolor (nie zaw2- ze dostępna jest ta opcja) Składowe przyjmują wartości z przedziału 0-1

Kolor w tekście Generalnie każdy kolor (z wyjątkiem:white, red, green, blue, cyan, magenta, yellow, black) powinien być zdefiniowany. Służy do tego polecenie: \definecolor{name}{model}{color specyfication} gdzie: name to nazwa koloru model wybrany tryb color specyfication 1,3,4 liczby z zakresu 0-1 lub nazwa koloru

Kolor w tekście Poleceniem służącym do zdefiniowania obowiązującego koloru jest: \color{name} Dodatkowe plecenia: \textcolor{name}{text} zmienia kolor wybranego fragmentu \colorbox{name}{text} -tworzy pudełko o wybranym tle \fcolorbox{name1}{name2}{text} pierwszy parametr określa kolor ramki, a drugi kolor tła \pagecolor{name} zmienia kolor całej strony

Kolor w tekście - przykład \definecolor{naszkolor}{cmyk}{0.70,0.20,0.78,0} %jasnoniebieski, karmazynowy, żółty, czarny \textcolor{naszkolor}{to jest Nasz kolorek}\\ \definecolor{szary}{gray}{0.7} %odcien szarosci {\color{szary} To jest kolor szary.}\\ \definecolor{zielony}{rgb}{0,.5,0} %czerwony, %niebieski, zielony \colorbox{zielony}{to jest czarny tekst na zielonym tle.}\\ \fcolorbox{zielony}{szary}{\textcolor{zielony} {Zielony tekst na szarym tle w~pude{\l}ku o~zielonym brzegu}}

Kolor w tekście - przykład

Nazwa załączanego pliku Zaleca się, aby nazwę dołączanego pliku graficznego podawać bez rozszerzenia: \includegraphics[width=2cm]{rysunek} W takim wypadku LaTeX będzie szukał pliku rysunek o rozszerzeniu pasującym do zastosowanego w preambule sterownika. Dla dvips będzie to eps, a dla pdftex jpg lub png. Najwygodniej jest umieszczać rysunki w osobnym katalogu (podkatalog katalogu z dokumentem LaTeXa). Niezależnie od systemu operacyjnego, katalogi w ścieżce należy oddzielać znakiem / \includegraphics[height=5cm]{obrazki/rysunek}

Reguły stosowane przez LaTeXa 1.Ilustracje będą umieszczane zgodnie z parametrami podanymi przez użytkownika 2.Ilustracje nie mogą spowodować przepełnienia strony 3.Ilustracja musi zostać umieszczona na stronie na której występuje w tekście lub na stronie dalszej 4.Ilustracje muszą występować w takim porządku, w jakim zostały zamieszczone w tekście - nie można użyć parametru here, jeżeli jest jeszcze jakaś nie rozmieszczona ilustracja - jeżeli LaTeX nie może poradzić sobie ze wstawianą ilustracją, wstrzymane zostanie wstawianie kolejnych ilustracji

Reguły stosowane przez LaTeXa 5.Spełnione muszą być kryteria natury estetycznej, określane przez parametry: \topnumber określa liczbę ilustracji umieszczanych na górze strony (standardowo 2) \bottomnumber liczba ilustracji umieszczanych na dole strony (standardowo 1) \totalnumber określa maksymalną liczbę ilustracji na stronie (standardowo 3) Wartości te możemy zmieniać poleceniem: \setcounter{toyalnumber}{2}

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ