Czołgi, część I. - czołgi historyczne

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl Czołgi, część I. - czołgi historyczne Czołg z pewnością ma olbrzymią przewagę przed zwykłą piechotą. Dlatego w czasie II. Wojny Światowej odegrał tak dużą rolę. Przyjrzyj się sylwetkom i opisom najciekawszych konstrukcji czołgów. T-34 T-34 (znany też jako T-34/76) to radziecki czołg średni, wóz wprowadzono do uzbrojenia w 1939r, pierwsze egzemplarze uzbrojone w armatę L-11 zostały przekazane armii czerwonej w 1940r. Od 1941r w czołgach zaczęto jako główne uzbrojenie montować znacznie bardziej skuteczną armatę F34 kalibru 76,2mm. Skonstruowana została również odmiana uzbrojona w armatę ZiS-4 kalibru 57mm, wersja ta nie była produkowana w dużych ilościach. Uzbrojenie dodatkowe stanowiły dwa karabiny maszynowe DT zasilane nabojem 7,62x54R. Jednostka ognia to 77 naboje do działa oraz 2898 nabojów karabinu maszynowego. Napęd czołgu stanowił silnik wysokoprężny W-2 o mocy 500 KM, nieliczne wozy posiadały silnik gaźnikowy M-17. Początkowo stosowano czterobiegową skrzynię biegów, od 1942r zaczęto stosować znacznie lepszą pięciobiegową skrzynię przekładniową. Zależnie od wersji grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 45-60mm, aby zwiększyć odporność czołgu pancerz wieży oraz kadłuba został nachylony. Na podstawie T-34 skonstruowano czołg-miotacz ognia OT-34 oraz działa samobieżne SU85 i SU100. Czołg T-34 posiadał dobre uzbrojenia, pancerz oraz silnik, dlatego też zyskał uznanie zarówno wśród Rosjan, jak i Niemców. Główną wadą wozu była ciasnota dwuosobowej wieży. Zdobyczne T-34 pod oznaczeniem PzKpfw. 747(r) były bardzo często wykorzystywane w Wehrmachcie. uzbrojenie- działo 76,2mm oraz 2km pancerz- 60mm załoga- 4 osoby masa- 26t zasięg- 400KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 500KM prędkość maksymalna- 55km/h

T-34/85 T-34/85 to zmodernizowana odmiana czołgu średniego T-34, wersja ta została wprowadzona do uzbrojenia w 1944r. Najważniejszą zmianą w stosunku do T-34 było zastosowanie większej trzyosobowej wieży, podstawowe uzbrojenie stanowiła armata ZiS-S-53 kalibru 85mm, niektóre wozy wyprodukowane na początku 1944r posiadały armatę D-5T kalibru 85mm. Nowa wieża posiadała wieżyczkę obserwacyjną dowódcy. Uzbrojenie pomocnicze stanowiły 2 karabiny maszynowe DT zasilane nabojem 7,62x54R. Jednostkę ognia stanowi 56 nabojów do armaty oraz 1953 nabojów do karabinu maszynowego. Napęd czołgu stanowił silnik wysokoprężny W-2 o mocy 500 KM, zastosowano pięciobiegową skrzynię przekładniową. Znacznie pogrubiony został w stosunku do poprzedniej wersji pancerz czołowy wieży, jego grubość w tym miejscu wynosiła 90mmm. Na podstawie T-34/85 skonstruowano czołgmiotacz ognia OT-34/85. Ostatnia modernizacja wozu miała miejsce w latach 60-tych, czołgi zmodernizowane posiadały oznaczenie T-34/85M. Czołg T-34/85 był udaną konstrukcją w której poprawiono wady poprzedniej odmiany wozu. Zdobyczne T-34/85 podobnie jak poprzednia wersja były używane przez wojska Wehrmachtu. Co ciekawe czołgi tego typu były eksportowane przez Rosjan do lat 70-tych i nadal znajdują się na wyposażeniu niektórych armii świata. uzbrojenie- działo 85mm oraz 3km pancerz- 60mm załoga- 5 osób masa- 32t zasięg- 400KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 500KM prędkość maksymalna- 50 km/h M4 Sherman

M4 Sherman to amerykański czołg średni, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1942r. Uzbrojenie podstawowe początkowo stanowiła armata M3 kalibru 75mm, od wersji M4A1(76)W Shermany posiadały armatę M1A1 kalibru 76,2mm, niektóre czołgi uzbrojone były w haubicę M1 kalibru 105mm. W Anglii skonstruowano wersję Sherman Firefly, odmiana ta posiadała bardzo skuteczną angielską armatę kalibru 76,2mm (17-funtową). Do zakończenia wojny wyprodukowano jedynie 600 Shermanów Firefly. Uzbrojenie pomocnicze czołgu stanowiły 2 karabiny maszynowe M1919 zasilane nabojem 7,62x63mm oraz wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB zasilany nabojem 12,7x99mm. Grubość pancerza czołowego kadłuba zależnie od wersji wynosiła 50-63mm. Napęd Shermana początkowo stanowił silnik benzynowy R975C1 o mocy 350 KM, w wersji M4A3 zastosowano silnik benzynowy GAA o mocy 450 KM, natomiast odmiana M4A4 posiadała silnik benzynowy A57 o mocy 426 KM. Łatwo zapalające się silniki benzynowe były największą wadą Shermana, dlatego też czołg ten zyskał wśród Niemców przydomek "Zapalniczka Jankesów". Niektóre wersje posiadały silniki wysokoprężne, bardzo często były to odmiany eksportowane do ZSRR. Mimo wad M4 Sherman był stosunkowo dobrym czołgiem, co ciekawe wóz ten nadal znajduje się na wyposażeniu niektórych armii świata. uzbrojenie- działo 76mm oraz 2km pancerz-50mm załoga- 5 osób masa- 32t zasięg- 160KM napęd- silnik benzynowy o mocy 500KM prędkość maksymalna- 45km/h IS-2

IS-2 (Iosif Stalin) to radziecki czołg ciężki, wóz został wprowadzony do uzbrojenia na początku 1944r. Czołg uzbrojony jest w armatę D-25T kalibru 122mm, naboje do armaty nie są scalone (oddzielnie zostaje załadowany pocisk i ładunek miotający). Uzbrojenie dodatkowe stanowią 3 karabiny maszynowe DT zasilane nabojem 7,62x54R oraz w późniejszych odmianach wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzK zasilany nabojem 12,7x108mm. Jednostka ognia wynosi 28 naboi do armaty, 2331 naboi do karabinu maszynowego DT oraz 250 naboi do karabinu maszynowego DSzK. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosi 130mm, od połowy 1944r zaczęto stosować bardziej nachylony pancerz czołowy kadłuba. IS-2 posiada czteroosobową załogę, napęd pojazdu stanowi silnik wysokoprężny W-2-IS o mocy 520KM. Na podstawie ISa skonstruowano działa samobieżne ISU-122, ISU-152. W 1945r skonstruowano czołg IS-3, pod względem konstrukcyjnym była to modernizacja ISa-2, mimo zalet nowy wóz nie zyskał popularności swego poprzednika. Ostatnia modernizacja ISów miała miejsce w latach 60-tych. Czołg IS-2 był silnie opancerzony, bardzo dobrze uzbrojony, posiadał niezłą jak na czołg ciężki ruchliwość, wadą tego wozu była niewielka szybkostrzelność armaty. uzbrojenie- działo 122mm oraz 4km pancerz-130mm załoga- 4 osoby masa- 45t zasięg- 240KM napęd- silnik diesla o mocy 520 KM prędkość maksymalna- 40km/h 7TP

7TP to polski czołg lekki, pojazd został wprowadzony do uzbrojenia w 1936r, pod względem konstrukcyjnym jest to modyfikacja angielskiego czołgu Vickers E. Uzbrojenie 7TP w odmianie jednowieżowej stanowiła armata wz. 36 kalibru 37mm oraz karabin maszynowy wz. 30 zasilany nabojem 7,92x57mm, jednostka ognia wynosiła 80 naboi do armaty oraz 3960 naboi do karabinu maszynowego. W wersji dwuwieżowej czołg uzbrojony był w 2 karabiny maszynowe wz. 30, jednostka to 6000 naboi do karabinu maszynowego. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 17mm, napęd pojazdu stanowił nowoczesny silnik wysokoprężny VBLDb o mocy 110 KM. Zarówno w wersji jednowieżowej jak i dwuwieżowej wóz posiadał trzyosobową załogę. Na podstawie 7TP skonstruowano ciągnik ewakuacyjny C7P. 7TP był nieźle uzbrojonym, nowoczesnym czołgiem, wóz ten podczas kampanii wrześniowej mógł nawiązać walkę z każdym niemieckim wozem bojowym. uzbrojenie- działo 37mm oraz km pancerz-17mm załoga- 3 osoby masa- 9t zasięg- 150KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 110KM prędkość maksymalna- 35km/h PzKpfw. IV

PzKpfw. IV (znany też jako Panzer IV) to niemiecki czołg średni, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1936r. Początkowo wóz uzbrojony był w armatę KwK 37 L/24 kalibru 75mm, od wersji PzKpfw. IV F2 zaczęto stosować znacznie bardziej skuteczną długolufową armatę KwK 40 L/43 kalibru 75mm. Uzbrojenie pomocnicze stanowiły 2 karabiny maszynowe MG34 zasilane nabojem 7,92x57mm. Jednostka ognia to 120 naboi do armaty oraz 3000 naboi do karabinu maszynowego. Grubość pancerza czołowego kadłuba zależnie od wersji wynosiła 20-60mm, napęd pojazdu stanowił silnik benzynowy Maybach HL 120 TRM o mocy 300 KM. Od wersji PzKpfw. IV Ausf. G czołgi posiadały ekrany pancerne Schürzen chroniące pojazd przed pociskami kumulacyjnymi. Wóz posiadał niezależnie od wersji pięcioosobową załogę. Na podstawie czołgu PzKpfw. IV skonstruowano wiele innych pojazdów, między innymi działa samobieżne Stug IV, Jagdpanzer IV, Brummbär, Hummel, Nashorn i samobieżne działka przeciwlotnicze Möbelwagen, Wirbelwind, Ostwind. PzKpfw. IV to bardzo dobry i podatny na modernizacje wóz, był to jedyny czołg niemiecki produkowany seryjnie przez całą II wojnę światową. Ostatnim użytkownikiem PzKpfw. IV była Syria, czołgi tego typu wzięły udział w wojnie sześciodniowej w 1967r. uzbrojenie- działo 75mm oraz 2km pancerz-60mm załoga- 5 osób masa- 26t zasięg- 200KM napęd- silnik benzynowy o mocy 300KM prędkość maksymalna- 40km/h PzKpfw. V Pantera

PzKpfw. V Pantera to niemiecki czołg średni, pojazd został wprowadzony do uzbrojenia w 1943r. Uzbrojenie wozu stanowiła bardzo skuteczna armata KwK 42L/70 kalibru 75mm, 2 karabiny maszynowe MG34 zasilane nabojem 7,92x57mm oraz początkowo dwie wyrzutnie granatów dymnych Nebelwurfgerät kalibru 90mm. Od połowy 1943r zaczęto stosować dodatkowy przeciwlotniczy karabin maszynowy MG34 umieszczony na wieżyczce obserwacyjnej dowódcy. Jednostka ognia wynosiła 79 naboi do armaty oraz 4200 naboi do karabinu maszynowego. Grubość pancerza czołowego kadłuba to 80mm. Załoga wozu była pięcioosobowa, pojazd napędzany był silnikiem benzynowym Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM. Zastosowano podwozie z kołami jezdnymi ułożonymi w "szachownicę", każde koło jezdne było umieszczone na drążku skrętnym. Na podstawie Pantery skonstruowano działo samobieżne Jagdpanther oraz pojazd techniczny Bergepanther. Co ciekawe pod koniec II wojny światowej niektóre wozy przystosowano do prowadzenia walki w nocy poprzez montaż noktowizora. Pantera była bardzo nowoczesnym, silnie uzbrojonym i silnie opancerzonym czołgiem, mimo tego do końca II wojny światowej nie zdołała zastąpić czołgu średniego PzKpfw IV. uzbrojenie- działo 75mm oraz 2km pancerz-80mm załoga- 5 osób masa- 45t zasięg- 170KM napęd- silnik benzynowy o mocy 700KM prędkość maksymalna- 45 km/h PzKpfw. VI Tygrys

PzKpfw. VI Tygrys to niemiecki czołg ciężki, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1942r. Czołg uzbrojony był w bardzo skuteczną armatę KwK 36 L/56 kalibru 88mm, 2 karabiny maszynowe MG34 zasilane nabojem 7,92x57, początkowo dwie wyrzutnie granatów dymnych NbK 39 kalibru 90mm oraz czasami montowane na kadłubie wyrzutniki min przeciwpiechotnych. Od połowy 1943r zaczęto stosować dodatkowy przeciwlotniczy karabin maszynowy MG34 zamontowany na wieżyczce obserwacyjnej dowódcy. Jednostka ognia wynosiła 92 naboje do armaty i 5100 naboje do karabinu maszynowego. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 100mm, czołg posiadał pięcioosobową załogę. Napęd wozu stanowił silnik benzynowy Maybach HL 230 P45 o mocy 700 KM. Każde koło jezdne było umieszczone na drążku skrętnym, zastosowano podwozie z kołami jezdnymi ułożonymi w "szachownicę". Na czas transportu czołgi wyposażano w węższe gąsienice transportowe i demontowano zewnętrzny rząd kół jezdnych. Na podstawie Tygrysa skonstruowano działa samobieżne Jadgtiger, Sturmtiger oraz wóz ewakuacyjny Bergepanzer Tiger. PzKpfw. VI Tygrys był bardzo potężnym, silnie uzbrojonym i opancerzonym czołgiem, jednak wozów tego typu było zbyt mało aby zrównoważyć przewagę liczebną aliantów. uzbrojenie- działo 88mm oraz km pancerz- 100mm załoga- 5 osób masa- 57t zasięg- 100KM napęd- silnik benzynowy o mocy 700KM prędkość maksymalna- 40km/h KW-2

KW-2 to radziecki czołg ciężki wprowadzony do uzbrojenia w 1940r. Do skonstruowania wozu zastosowano podwozie czołgu ciężkiego KW-1. Pojazd uzbrojony jest w potężną haubicę M-10S wz. 1938/40 kalibru 152mm oraz 3 karabiny maszynowe DT zasilane nabojem 7,62x54R. Jednostka ognia to 38 naboi do armaty i 3087 naboi do karabinu maszynowego. Czołg posiadał sześcioosobową załogę. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 75mm, napęd pojazdu stanowił silnik wysokoprężny W-2K o mocy 600 KM. Zastosowano nowoczesne zawieszenie, wahacze na których zawieszono koła jezdne amortyzowane były drążkami skrętnymi. KW-2 to wóz bardzo dobrze uzbrojony i opancerzony, w momencie powstania był to najpotężniejszy czołg na świecie, największą wadą tej konstrukcji była niewielka ruchliwość. KW-2 mimo zalet nie zdobył dużej popularności, wyprodukowano około 200 czołgów. uzbrojenie- haubica 152mm oraz 3km pancerz-75mm załoga- 6 osób masa- 50t zasięg- 200KM napęd- silnik wysokoprężny o mocy 600KM prędkość maksymalna- 35km/h M26 Pershing M26 Pershing to amerykański czołg ciężki, pierwsze seryjne Pershingi zostały dostarczone amerykańskim jednostkom stacjonującym w Europie w styczniu 1945r. Uzbrojenie czołgu stanowi armata M3 L/50 kalibru 90mm, 2 karabiny maszynowe M1919 zasilane nabojem 7,62x63mm, wielkokalibrowy karabin maszynowy M2HB zasilany nabojem 12,7x99mm oraz wyrzutnia granatów dymnych. Jednostka ognia wynosiła 70 naboi do armaty, 5000 naboi do karabinu maszynowego M1919, 550 naboi do karabinu maszynowego M2HB. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 102mm, aby zwiększyć odporność wozu przedni pancerz kadłuba został nachylony. Czołg posiadał pięcioosobową załogę, napęd pojazdu stanowił silnik benzynowy GAV o mocy 500 KM. Zastosowano nowoczesne zawieszenie, wahacze na których zawieszono koła jezdne amortyzowane były drążkami skrętnymi. Ostatnią wersją czołgu był T26E4-1 Super Pershing uzbrojony w bardzo skuteczną armatę T15 kalibru 90mm, Super Pershingów wyprodukowano tylko 25 egzemplarzy. M26 Pershing był silnie uzbrojonym i dobrze opancerzonym wozem, jednak do zakończenia II wojny światowej w Europie amerykańskim wojskom dostarczono jedynie 200 czołgów. uzbrojenie- działo 90mm oraz 2km pancerz-100mm załoga- 5 osób

masa- 45t zasięg- 160KM napęd- silnik benzynowy o mocy 500KM prędkość maksymalna- 40km/h M3 Lee M3 to amerykański czołg średni, wóz wprowadzono do uzbrojenia w 1941r. Czołgi M3 używane w armii brytyjskiej posiadały oznaczenie General Lee, odmiany zmodyfikowane do wymagań brytyjskich były nazywane General Grant. Pojazd uzbrojony był w armatę M2 kalibru 75mm (osadzona w kadłubie), armatę M5 kalibru 37mm (osadzona w wieży) oraz 3 karabiny maszynowe M1919 zasilane nabojem 7,62x63mm. Jednostka ognia wynosiła 46 naboi do armaty kalibru 75mm, 178 naboi do armaty kalibru 37mm oraz 9200 naboi do karabinu maszynowego. Czołg posiadał sześcioosobową załogę. Grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 50mm, napęd pojazdu stanowił silnik benzynowy R975EC2 o mocy 340 KM. Wersje M3A3 i M3A5 posiadały silnik wysokoprężny GM 6046 o mocy 375 KM. Czołg M3 był dosyć dobrze opancerzony i nieźle uzbrojony, jednak wysoka sylwetka i niewielka ruchliwość powodowały że nie była to udana konstrukcja. Produkcja czołgu M3 została zakończona w 1942r. uzbrojenie- działo 75mm, 35mm oraz 4km pancerz-50mm załoga- 6 osób masa- 27t zasięg- 200KM napęd- silnik benzynowy o mocy 340KM prędkość maksymalna- 40km/h M3 Stuart

M3 Stuart to amerykański czołg lekki, wóz został wprowadzony do uzbrojenia w 1941r. Czołg uzbrojony był w armatę M5 kalibru 37mm oraz 3 karabiny maszynowe M1919 zasilane nabojem 7,62x63mm. Jednostka ognia wynosiła 103 naboje do armaty i 8270 naboje do karabinu maszynowego. Wóz posiadał czteroosobową załogę, grubość pancerza czołowego kadłuba wynosiła 45mm. Napęd pojazdu stanowił silnik benzynowy W670-9A o mocy 250 KM. Produkowana od 1942r wersja M5 Stuart różniła się od M3 inną wieżą oraz silnikiem. W czołgu M5 zastosowano 2 silniki Cadillac Series 42 V8 o łącznej mocy 220 KM. Na podstawie M5 Stuart skonstruowano czołgi saperskie, moździerze samobieżne oraz czołg-miotacz ognia Satan. M5 Stuart był dobrym czołgiem lekkim, jednak ze względu na słabe uzbrojenie wóz ten był używany zazwyczaj do zadań pomocniczych (dotyczy to również innych czołgów lekkich). uzbrojenie- działo 37mm oraz 2km pancerz-45mm załoga- 4 osoby masa- 12t zasięg- 120KM napęd- silnik benzynowy o mocy 250KM prędkość maksymalna- 60km/h Autor: Przemysław Konicki Przedruk ze strony: http://www.opisybroni.republika.pl/ Artykuł pobrano ze strony eioba.pl