HISTORIA SZKOŁY W ROZBORZU DŁUGIM O początkach szkolnictwa w Rozborzu Długim dowiadujemy się z Kroniki, którą założył nauczyciel Bazyli Smoliński jeszcze w 1887 roku. Kronika ta zawierała akta urzędowe z roku 1863 w języku ruskim i niemieckim, które mówią o założeniu szkoły powszechnej dla Rozborza Długiego, Rozborza Okrągłego oraz sąsiadującej z Rozborzem Długim wsi Czudowice. Wyżej wymienione wsie tworzyły Związek Szkolny, którego celem było staranie się o potrzeby szkoły i wynagrodzenie nauczycieli. Prawo mianowania nauczycieli miała Miejscowa Rada Szkolna. Nauka odbywała się w języku polskim, a język ruski był tylko przedmiotem nauczania. Jak wynika z powyższego źródła, nauka odbywała się niezbyt regularnie. Przyczyna ta tkwi w tym, że w 1 / 7
owych czasach brak było przymusu szkolnego, w zimie brak było opału, obuwia dzieciom, zaspy śnieżne, a wreszcie zwlekanie z remontem szkoły, która była bardzo zniszczona. Każdy rok szkolny kończył się pokazowym egzaminem przed Miejscową Radą Szkolną, w skład której wchodził dziedzic ze dworu, miejscowy proboszcz grecko katolicki i wikary z Pruchnika. Nagrody w formie książek rozdawał dziedzic. W 1902 roku ze związku szkolnego odpadły Czudowice, bo dzięki staraniom mieszkańców tej wsi, zorganizowano na własnym terenie szkołę publiczną z jedną klasą z językiem polskim wykładowym. Pierwsza samodzielna szkoła w Rozborzu Długim powstała w 1908 r. był to budynek drewniany z jedną salą lekcyjną i mieszkaniem dla nauczyciela. Nauczycielką taj Szkoły była wówczas Pani Maria Hunczakówna, a jej siostra Helena Hunczakówna uczyła w Rozborzu Okrągłym. I Wojna Światowa uczyniła przerwę w nauce. 2 / 7
Od marca 1923 roku nauka odbywała się już normalnie. Szkolnictwo już było pod nadzorem władz polskich. W 1927 roku szkoła została przemianowana na 2 klasową. Podczas letnich wakacji w roku 1933 rozpoczęto budowę nowej szkoły w pobliżu starego budynku szkolnego, lecz z braku funduszy w gminie przerwano prace przy budowie. Taki stan zastał wrzesień 1939 roku. Nauka rozpoczęła się 25 września, rozpoczęła ją nauczycielka Zając Zofia, która wskutek działań wojennych nie mogła wrócić do dawnej swej placówki. Uczyła tymczasowo do końca grudnia. Władze niemieckie od 1 stycznia 1940 r. mianowały Pana Płocicę Józefa na stanowisko kierownika szkoły w Rozborzu Okrągłym, do której uczęszczały także dzieci z Rozborza Długiego. W międzyczasie wykończono nowy budynek szkolny. Nastąpił podział szkoły na polską i ukraińską oraz spór o sale lekcyjne w nowym budynku szkolnym, w wyniku którego jedną klasę odstąpiono nauczycielowi polskiemu. W okresie okupacji brak było programów nauczania, podręczników, papieru, a nauka historii była w dalszym ciągu zabroniona. Piękną kartą w dziejach szkoły w okresie okupacji zapisał kierownik szkoły Michał Płocica, który wraz z żoną Zofią Płocica i nauczycielką Bronisławą Pyszlakowską zorganizował tajne nauczanie dla Rozborza Długiego i Rozborza Okrągłego. Rok szkolny 1944/45 w dziedzinie nauczania przyniósł olbrzymie zmiany Niemcy opuścili Polskę, a inspektorat szkolny w Jarosławiu zgodził się na utworzenie jednej wspólnej szkoły III go stopnia dla Rozborza Długiego i Okrągłego. Na sale szkolne przeznaczono dwie izby na byłej plebanii greko katolickiej, 2 klasy w nowym budynku szkolnym w Rozborzu Okrągłym, jedną klasę w starej szkole w 3 / 7
Rozborzu Długim i jedną dużą salę we dworze należącym wówczas do pana Ludomira Wolskiego. W roku 1946 funkcję kierownika szkoły zaczął pełnić Homerski Ludwik, a grono nauczycielskie składało się jeszcze z trzech osób o to: Szałęga Maria, Jakubowska Izabela, Plesniak Władysława. W roku szkolnym 1950/51 oddano do użytku drugi budynek szkolny, gdzie uczyły się już wszystkie klasy I VII. Uczęszczały tam dzieci z Rozborza Długiego, Okrągłego i Rzeplina, funkcję kierownika powierzono Pani Władysławie Pleśniak. W 1957 roku z inicjatywy mieszkańców Rozborza Długiego przystąpiono do budowy nowego budynku szkolnego w Rozborzu Długim na gruncie dworskim. Powołano komitet budowy w skład, którego weszli: Potyrała Kazimierz, Kupiszewski Stanisław, Norek Jan, Organ Józef, Szczepanik Stanisław, Piasecki Stanisław, Motyka Stanisław i Józef Pilch. Większość prac przy budowie wykonali rodzice mieszkańcy Rozborza Długiego. W roku szkolnym 1960/61 nastąpiło uroczyste otwarcie i oddanie do użytku 7 klasowej szkoły, a obowiązek pełnienia kierowania szkołą Inspektorat Oświaty powierzył Panu Zdzisławowi Cielcowi. W wyniku przeprowadzonej w Polsce w 1976 roku reformy szkolnej powstały na terenie kraju Szkoły Zbiorcze i Gminne Inspektoraty Szkół. Tak wiec od roku szkolnego 1976/77 Szkoła Podstawowa w Rozborzu długim staje się szkołą zbiorczą wchodzącą w skład Zbiorczej Szkoły Gminnej w Pruchniku. 4 / 7
Posiadała 8 oddziałów i dwie szkoły filialne w Rzeplinie i Rozborzu Okrągłym, w których naukę pobierali uczniowie klas I III. W 1979 roku w szkole w Rozborzu Długim nastąpiły zmiany w pełnieniu funkcji dyrektora. Stanowisko to objęła Krystyna Dryla, następnie od 1 września 1980 r. do 31 sierpnia 1982 r. dyrektorem zostaje mgr Andrzej Nieścior, a po nim w latach 1982 1984 szkołą kieruje Danuta Makowiecka. Od 1 września 1984 roku do chwili obecnej funkcje dyrektora pełni mgr inż. Henryk Szczepanik. Działania Dyrektora od początku zmierzają do podnoszenia jakości pracy szkoły, rozbudowy i modernizacji bazy szkolnej oraz daleko idącej promocji szkoły. W roku szkolnym 1989/90 zostaje oddane do użytku II oddziałowe przedszkole typu miejskiego w budynku zaadoptowanym po byłej Gromadzkiej Radzie Narodowej, które funkcjonuje do 31.08.2001 roku. W szkole zatrudnieni są nauczyciela posiadający pełne kwalifikacje, mające uprawnienia najczęściej do nauczania dwóch przedmiotów. 5 / 7
Uczniowie szkoły wygrywali wojewódzkie olimpiady przedmiotowe: Piotr Kociuba z geografii, Katarzyna Makaran z języka polskiego i języka rosyjskiego, Andrzej Kurarz z matematyki, Jacek Wywrót z techniki. W roku szkolnym 1996 z inicjatywy Dyrektora Szkoły oraz bardzo dużym poparciu mieszkańców Rozborza Długiego, Rozborza Okrągłego i Rzeplina rozpoczęto rozbudowę szkoły i budowę sali gimnastycznej. W roku 2001 nastąpiło uroczyste oddanie do użytku Sali gimnastycznej, a Rada Gminy w Pruchniku nadała szkole podstawowej imię Olimpijczyków Polskich. W uroczystościach nadania imienia udział wzięli olimpijczycy polscy; w ce mistrzowie olimpijscy polscy z Moskwy, bokser Paweł Skrzecz i lekkoatleta Zenon Licznerski. W wyniku kolejnej reformy oświaty w 1998 r. w Polsce zostały utworzone gimnazja. Okres ten na historii naszej szkoły zapisał się bardzo wielkim oddźwiękiem, bowiem ówczesna Rada Gminy nie przewidywała utworzenia Gimnazjum w Rozborzu Długim. Po długim strajku rodziców, okupacji szkoły Rada Gminy utworzyła w Rozborzu Długim oddziały zamiejscowe Gimnazjum Publicznego w Pruchniku. W roku 2003 na wniosek byłej radnej Lucyny Zawady Rada Gminy utworzyła w Rozborzu Długim Zespół Szkół, w skład którego wchodzą: Szkoła Podstawowa im Olimpijczyków Polskich, Gimnazjum Publiczne, Szkoła Filialna w Rzeplinie. Dyrektorem Zespołu Szkół nadal pozostał Henryk Szczepanik. 6 / 7
W latach 2003 2004 ze środków uzyskanych z Urzędu Marszałkowskiego przeprowadzony został remont kapitalny budynku szkoły Filialnej w Rzeplinie oraz budynek szkoły Rozborzu Długim. Obecnie baza szkolna Zespołu Szkół w Rozborzu Długim jest bardzo dobra. Zespół Szkół posiada trzy pracownie komputerowe pozyskane od Prezydenta RP i ministerstwa Edukacji Narodowej. Biblioteka jest wyposażona w wystarczającą ilość lektur i książek. Uczniowie Zespołu Szkół w Rozborzu Długim uzyskują corocznie bardzo dobre wyniki sportowe wygrywając zawody gminne, powiatowe i wojewódzkie w lekkiej atletyce i piłce ręcznej. Szkoła promuje się w środowisku poprzez organizację imprez i uroczystości szkolnych. 7 / 7