PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Gospodarcza i Monetarna 11.12.2012 2012/0102(CNS) * PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (COM(2012)0206 C7-0127/2012 2012/0102(CNS)) Komisja Gospodarcza i Monetarna Sprawozdawczyni: Ildikó Gáll-Pelcz PR\921336.doc PE501.925v01-00 Zjednoczona w różnorodności
PR_CNS_art55am Objaśnienie używanych znaków * Procedura konsultacji *** Procedura zgody ***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie) (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu.) Poprawki do projektu aktu W ch Parlamentu zmiany do projektu aktu zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą. Oznakowanie zwykłą kursywą jest wskazówką dla służb technicznych dotyczącą propozycji korekty elementów projektu aktu w celu ustalenia tekstu końcowego (np. elementów w oczywisty sposób błędnych lub pominiętych w danej wersji językowej). Sugestie korekty wymagają zgody właściwych służb technicznych. W poprawkach do aktów istniejących trzecia i czwarta linijka w nagłówku poprawki w projekcie aktu zawiera, odpowiednio, odniesienie do istniejącego aktu i postanowienia tego aktu, które ulega zmianie. Fragmenty przepisu aktu istniejącego, do którego Parlament wprowadza zmiany, a który nie został zmieniony w projekcie aktu, zaznacza się wytłuszczonym drukiem. Ewentualne skreślenia w obrębie takich fragmentów zaznaczane są w sposób następujący: [...]. PE501.925v01-00 2/12 PR\921336.doc
SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO...5 UZASADNIENIE...10 PR\921336.doc 3/12 PE501.925v01-00
PE501.925v01-00 4/12 PR\921336.doc
PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (COM(2012)0206 C7-0127/2012 2012/0102(CNS)) (Specjalna procedura ustawodawcza konsultacja) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2012)0206), uwzględniając art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0127/2012), uwzględniając art. 55 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A7 0000/2012), 1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji; 2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; 3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament; 4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji; 5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym. 1 Punkt 10 preambuły (10) Należy ustalić zasady opodatkowania transakcji powiązanych z dystrybucją bonów różnego przeznaczenia. W przypadku nabycia takich bonów za cenę poniżej ich wartości i odsprzedania ich po wyższej cenie, usługa dystrybucji powinna być opodatkowana w oparciu o marżę, którą uzyskał podatnik. (10) Należy ustalić zasady opodatkowania transakcji powiązanych z dystrybucją bonów różnego przeznaczenia. W przypadku nabycia takich bonów za cenę poniżej ich wartości nominalnej i odsprzedania ich po wyższej cenie, usługa dystrybucji powinna być opodatkowana w oparciu o marżę, którą uzyskał podatnik. PR\921336.doc 5/12 PE501.925v01-00
2 Artykuł 1 punkt 3 Dyrektywa 2006/112/WE Rozdział 5 artykuł 30 a ustęp 1 akapit pierwszy 1. Bon oznacza instrument uprawniający do otrzymania towarów lub usług lub otrzymania obniżki ceny lub rabatu w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług, jeżeli istnieje stosowne zobowiązanie do wypełnienia tego prawa. (1) bon oznacza instrument uprawniający do otrzymania towarów lub usług lub otrzymania obniżki ceny lub rabatu w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług gdy istnieje stosowny obowiązek wypełnienia tego prawa przedstawiony jako wartość wyrażona w wielkościach pieniężnych, jako odsetek obniżki, jako liczba jednostkowa lub jako ilość; 3 Artykuł 1 punkt 3 Dyrektywa 2006/112/WE Rozdział 5 artykuł 30 a ustęp 1 akapit drugi Bon jednego przeznaczenia oznacza bon uprawniający do otrzymania towarów lub usług, w przypadku którego tożsamość dostawcy, miejsce dostawy oraz stosowana stawka podatku VAT w odniesieniu do tych towarów lub usług są znane w chwili emisji bonu. (2) bon jednego przeznaczenia oznacza bon uprawniający do otrzymania towarów lub usług, w przypadku którego tożsamość dostawcy, miejsce dostawy oraz stosowana stawka podatku VAT w odniesieniu do tych towarów lub usług są znane w chwili emisji bonu; PE501.925v01-00 6/12 PR\921336.doc
4 Artykuł 1 punkt 3 Dyrektywa 2006/112/WE Rozdział 5 artykuł 30 a ustęp 1 punkt 2 a (nowy) (2a) miejsce dostawy lub świadczenia oznacza państwo członkowskie, w którym ma miejsce dostawa towarów lub świadczenie usług związanych z danym bonem; 5 Artykuł 1 punkt 3 Dyrektywa 2006/112/WE Rozdział 5 artykuł 30 a ustęp 1 akapit trzeci Bon różnego przeznaczenia oznacza każdy bon, inny niż bon zniżkowy lub rabatowy, który nie jest bonem jednego przeznaczenia. (3) bon różnego przeznaczenia oznacza każdy bon, inny niż bon zniżkowy lub rabatowy, który nie jest bonem jednego przeznaczenia i który uprawnia jego posiadacza do otrzymania towarów lub usług, gdy te towary lub usługi, miejsce dostawy lub świadczenia w państwie członkowskim, w którym powinny być opodatkowane, nie są dostatecznie wyraźnie określone, i w związku z tym sposób rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do tego bonu nie może zostać jasno określony w dniu sprzedaży lub emisji; PR\921336.doc 7/12 PE501.925v01-00
6 Artykuł 1 punkt 3 Dyrektywa 2006/112/WE Rozdział 5 artykuł 30 a ustęp 1 akapit czwarty Bon zniżkowy oznacza bon uprawniający do otrzymania obniżki ceny lub rabatu w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług. (4) bon zniżkowy oznacza bon uprawniający do otrzymania obniżki ceny lub rabatu w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług, który jest wyrażony w postaci odsetka lub w postaci ustalonej kwoty stanowiącej wartość bonu. 7 Artykuł 2 punkt 1 1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, nie później niż do dnia 1 stycznia 2014 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów. Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2015 r. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, nie później niż do dnia 1 stycznia 2014 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 stycznia 2015 r. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. PE501.925v01-00 8/12 PR\921336.doc
8 Artykuł 2 a (nowy) Artykuł 2a Do dnia 1 stycznia 2017 r. Komisja złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie skutków gospodarczych i fiskalnych niniejszej dyrektywy. PR\921336.doc 9/12 PE501.925v01-00
UZASADNIENIE Dnia 10 maja 2012 r. Komisja Europejska przedstawiła propozycję aktualizacji przepisów UE dotyczących podatku VAT, aby zapewnić jednakowe rozliczanie podatku odnoszącego się do wszelkiego rodzaju bonów we wszystkich państwach członkowskich. Rynek bonów w Unii Europejskiej jest wart ponad 52 mld EUR rocznie. Przedpłacone bony na usługi telekomunikacyjne stanowią prawie 70% rynku bonów, a następne w kolejności są bony prezentowe i bony zniżkowe. Jednak różnice między krajowymi przepisami dotyczącymi podatku VAT w odniesieniu do bonów rodzą poważne niedoskonałości rynku. Przedsiębiorstwa, zamiast rzeczywiście czerpać korzyści z jednolitego rynku, napotykają problemy związane z podwójnym opodatkowaniem oraz trudności w rozszerzaniu swojej działalności gospodarczej poza granice państwa siedziby. Nowe przepisy mają na celu uregulowanie tej sytuacji. Celem wniosku jest doprecyzowanie i uspójnienie unijnych przepisów dotyczących rozliczania podatku VAT w odniesieniu do bonów. Będzie to miało pozytywne skutki dla przedsiębiorstw dzięki wyeliminowaniu podwójnego opodatkowania i braku pewności co do obowiązków przestrzegania przepisów podatkowych. Przyczyni się również do wypełnienia luk prawnych ułatwiających unikanie opodatkowania przez niektóre przedsiębiorstwa wykorzystujące różnice między państwami członkowskimi. Nowe przepisy dobrze wpasowują się w szerszą strategię Europejskiej agendy cyfrowej, a szczególnie jej cel polegający na stworzeniu jednolitego rynku internetowego. Po pierwsze, Komisja proponuje uspójnienie definicji bonów do celów podatku VAT oraz miejsca opodatkowania transakcji na podstawie bonu, aby zapobiec rozbieżnościom powodującym podwójne opodatkowanie lub podwójny brak opodatkowania. Moment opodatkowania zostanie określony w zależności od rodzaju bonu, a zatem stanie się jasne, czy podatek powinien zostać naliczony w chwili sprzedaży bonu czy w chwili jego realizacji w zamian za towary lub usługi. Po drugie, nowe przepisy nakreślają wyraźną granicę między bonami a innymi środkami płatniczymi. Rosnąca liczba przenośnych urządzeń telekomunikacyjnych stwarza potrzebę rozróżnienia między przedpłaconymi środkami na usługi telekomunikacyjne (będącymi bonami) oraz usługami płatniczymi z wykorzystaniem urządzeń przenośnych (opodatkowanymi w inny sposób). Rozwój technologii uiszczania płatności, a zwłaszcza coraz częstsze ich uiszczanie z wykorzystaniem urządzeń przenośnych, wymaga usunięcia wszelkich niejasności. Po trzecie, dyrektywa ustanawia wspólne przepisy dotyczące zasad dystrybucji bonów w łańcuchu pośredników, szczególnie gdy łańcuch ten obejmuje co najmniej dwa państwa członkowskie. Przykładowo karta telefoniczna może wielokrotnie przejść z rąk do rąk w ramach łańcucha dystrybucji zanim trafi do konsumenta, a przedsiębiorstwa związane z tą działalnością muszą mieć pewność co do obowiązków płatności/uiszczania podatków. Dyrektywa zawiera także szereg zmian technicznych dotyczących m.in. prawa do odliczenia, procedur realizacji i zwrotu, osoby zobowiązanej do zapłaty podatku oraz pozostałych obowiązków przedsiębiorstw. Stanowisko sprawozdawcy PE501.925v01-00 10/12 PR\921336.doc
Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do bonów na towary i usługi. Sądzi ona, że to właściwa droga ku usunięciu jednej z wciąż istniejących przeszkód dla transgranicznej działalności gospodarczej przedsiębiorstw. Zdecydowanie popiera ona cel Komisji, jakim jest zapewnienie jednolitego sposobu rozliczania podatku w odniesieniu do wszystkich rodzajów bonów we wszystkich państwach członkowskich. Wniosek w obecnej formie przyniesie korzyści zarówno przedsiębiorstwom, jak i konsumentom. Główne elementy, które przyczynią się do wyeliminowania niedoskonałości dyrektywy dotyczącej VAT (2006/112/WE), to: 1) jasna definicja prawna bonów do celów podatku VAT (zaletą zaproponowanego nowego art. 30a jest rozróżnienie między bonami jednego przeznaczenia, bonami różnego przeznaczenia i bonami zniżkowymi ); 2) określenie momentu, w którym podatek VAT jest wymagalny (zaproponowany nowy art. 30b). Dzięki sprecyzowaniu i uspójnieniu unijnych przepisów dotyczących rozliczania podatku VAT w odniesieniu do bonów omawiany wniosek znacznie ułatwi funkcjonowanie programów lojalnościowych i bonów prezentowych Z punktu widzenia przedsiębiorstw wniosek ten pomoże w uniknięciu niedoskonałości rynku i sytuacji podwójnego opodatkowania lub podwójnego braku opodatkowania. Z perspektywy konsumenta wniosek faktycznie znosi przeszkody podatkowe dla funkcjonowania programów ogólnounijnych, co znacznie zwiększy zdolność europejskich konsumentów do korzystania z usług. Transgraniczne przedsiębiorstwa detaliczne od dawna zdają sobie sprawę ze skomplikowanego charakteru tej kwestii, którego źródłem jest zróżnicowanie ram regulacyjnych w zakresie bonów i innego rodzaju programów marketingowych. Niespójność regulacyjna jest wciąż przeszkodą w pełnym wykorzystywaniu możliwości, jakie oferuje jednolity rynek. Dotyczy to zwłaszcza sektora telekomunikacji. Jak wskazano w analizie dokonanej przez Deloitte na zamówienie Komisji Europejskiej, przedpłacone bony na usługi telekomunikacyjne to zdecydowanie najpopularniejszy rodzaj bonów, a rozbieżności w sposobie rozliczania podatku od nich w obrębie UE są źródłem niespójności. Niespójność ta sprawia, że ich komercyjne wykorzystywanie i innowacje w ramach unijnych usług transgranicznych nie są atrakcyjne. Sprawozdawczyni wyraża zadowolenie z faktu, że w odniesieniu do bonów rozprowadzanych przez łańcuch dystrybutorów Komisja Europejska proponuje wprowadzenie koncepcji wartości nominalnej stałej wartości ustalanej przez emitenta bonu różnego przeznaczenia oraz traktowanie każdej dodatniej różnicy między tą wartością nominalną a ceną zapłaconą przez dystrybutora bonu różnego przeznaczenia jako wynagrodzenia za usługę polegającą na dystrybucji bonu. PR\921336.doc 11/12 PE501.925v01-00
Zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej bon różnego przeznaczenia nie byłby opodatkowany w momencie przejścia z rąk do rąk, lecz dopiero w chwili jego realizacji (tj. gdy końcowy użytkownik wykorzystuje bon). Marża za dystrybucję bonu różnego przeznaczenia byłaby opodatkowana oddzielnie jako odrębna usługa. Podatek za związane z danym bonem towary lub usługi nabywane przy wykorzystaniu bonu różnego przeznaczenia jest wymagalny w momencie realizacji bonu, podczas gdy marża dystrybutora ulega opodatkowaniu jako usługa za każdym razem, gdy jest ona świadczona, tj. za każdym razem gdy bon różnego przeznaczenia przechodzi z rąk do rąk. Komisja proponuje, by sprzedaż bonu różnego przeznaczenia pozostawała poza zakresem podatku VAT, a zatem nie ma potrzeby podawania podlegającej opodatkowaniu wartości samego bonu. Podlegająca opodatkowaniu wartość dostarczonych towarów i wyświadczonych usług w zamian za bon różnego przeznaczenia jest identyczna z wartością bonu różnego przeznaczenia rzeczywiście wykorzystanego do nabycia tych towarów lub usług. Ta sama zasada dotyczy bonu jednego przeznaczenia, gdy emitent/podmiot wypłacający zwrot nie jest tożsamy z podmiotem akceptującym bon: wówczas kwota podlegająca opodatkowaniu jest równa wynagrodzeniu za usługę uiszczonemu przez klienta łącznie z kwotą uiszczoną sprzedawcy przez emitenta/podmiot wypłacający zwrot (tj. kwota odjęta od wartości bonu). Sprawozdawczyni uważa, że zgodnie z proponowanym przedłużeniem terminów należy zmienić wniosek Komisji tak, by zapewnić praktyczne skuteczne wykonanie przewidzianych przepisów oraz zagwarantować właściwym władzom krajowym poziom elastyczności i autonomii niezbędne do sprostania wymogom tej dyrektywy. Podsumowując, sprawozdawczyni jest przekonana, że spójne ramy prawne dotyczące bonów są niezbędne, by dokonać do 2015 r. wdrożenia zmiany przepisów dotyczących miejsca dostawy lub świadczenia w relacji między przedsiębiorstwem a konsumentem. Bez takich przepisów przedsiębiorstwa z dwóch różnych państw członkowskich sprzedające identyczne bony osobom fizycznym mogą być zmuszone do stosowania zupełnie innych systemów rozliczania podatku VAT w odniesieniu do tych dwóch bonów, nawet jeśli te bony i związane z nimi dostawy są takie same. Taka sytuacja przynosi efekt całkowicie przeciwny do zamierzonego wobec uproszczenia i uspójnienia podejścia przewidywanego w nowych przepisach dotyczących relacji między przedsiębiorstwem a konsumentem. Fakt, że Komisja przedstawiła wniosek dotyczący uspójnionego rozliczania podatku VAT w odniesieniu do bonów, przyjęto powszechnie z satysfakcją, gdyż uspójnione przepisy powinny zapewnić większą klarowność i spójność prawa w całej Unii Europejskiej. Podziękowania i ślad legislacyjny Sprawozdawczyni pragnie podziękować Komisji Europejskiej i prezydencji cypryjskiej Rady Unii Europejskiej za ich pełną i owocną współpracę podczas pracy nad tym projektem sprawozdania. PE501.925v01-00 12/12 PR\921336.doc