W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego. Koran źródło przewodnictwa i zbawienia Streszczenie Kazania Piątkowego Wygłoszonego przez Jego Ekscelencja Mirza Masroor Ahmad(aba), Przywódcę Światowej Muzułmańskiej Wspólnoty Ahmadiyya w meczecie Bait-ul-Futuh w Londynie. 16 grudnia, 2011 r. Jak powiedział Hudhur, MashaAllah nasze dzieci z zasady kończą swoje pierwsze czytanie Koranu w bardzo wczesnym wieku. Zawdzięczamy to ich matkom, które usilnie pracują nad tym, aby ich dzieci jak najszybciej przeczytały tą świętą księgę. Zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w innych krajach, do których Hudhur dociera w czasie swoich podróŝy, dzieci i ich rodzice pragną, aby ceremonia Ameen odbyła się w jego obecności. Trzeba jednak wspomnieć teŝ o tym, Ŝe po zakończeniu tego pierwszego czytania nie zwraca się juŝ tak wielkiej uwagi i nie kładzie się nacisku na regularne czytanie, powtarzanie i recytowanie Koranu. Kiedy Hudhur pyta kogoś, czy systematycznie recytuje Koran, zazwyczaj słyszy, Ŝe czynność ta nie jest zbyt regularna. Dlatego rodzice powinni juŝ od najwcześniejszych lat przyzwyczajać dzieci do codziennego czytania Koranu, które musi odbywać się w skupieniu i najlepiej pod ich dozorem. Troska matek i ojców nie powinna ograniczać się jedynie do jak najszybszego zakończenia pierwszego czytania tej księgi, ale powinni oni dopilnować, aby dzieci systematycznie ją czytały. Oczywiście, pierwsze czytanie Koranu jest bardzo waŝne, a niektóre matki pracują nad tym, aby ich dzieci zakończyły je w wieku 4-5 lat. Bez wątpienia jest to bardzo 1/9
ambitne przedsięwzięcie, ale jeszcze waŝniejszym jest, aby zachować ciągłość czytania. Niedawno Hudhur otrzymał list od pewnej kobiety, która wspominała jego matkę i stwierdziła, Ŝe jest jej bardzo wdzięczna za pewną uwagę, którą uczyniła ona, gdy pewnego razu przyprowadziła do niej swoje dziecko i z dumą rzekła, iŝ zakończyło ono swoje pierwsze czytanie Koranu w wieku 6 lat. Matka Hudhur odpowiedziała, Ŝe przeczytanie Koranu w wieku 6 lat nie jest wielkim osiągnięciem i zapytała, ile miłości do tej świętej księgi udało się kobiecie zaszczepić we własnym dziecku. Hudhur dodał, Ŝe rzeczywiście rozbudzenie w sercu dziecka uczucia miłości wobec Koranu jest bardzo waŝne, zwłaszcza obecnie, kiedy wokół nas jest wiele rzeczy, które przyciągają uwagę naszych dzieci, np. telewizja, Internet, czy chociaŝby inne ksiąŝki. Codzienne ranne recytowanie Koranu powinno uświadomić dzieciom jego znaczenie. Obiecany Mesjasz (as) zwrócił nam uwagę na to, Ŝe w świecie pełnym róŝnorodnych zainteresowań, nowych wynalazków, odkryć naukowych, itd. znaczenie Koranu jeszcze wzrasta. Hudhur powiedział, Ŝe miłość do Koranu zostanie zaszczepiona w sercach dzieci, jeśli rodzice przyzwyczają ich do codziennego recytowania jego wersetów i wspólnego rozwaŝania zawartej w nich treści, a to nastąpi wówczas, kiedy Koran będzie recytowany kaŝdego rana we wszystkich domach. W tych dniach czas modlitwy porannej [arab. FaŜyr] przypada na dość późne godziny i ci, którzy chodzą do pracy mogą czytać Koran przed Salat. To napełni ich domy błogosławieństwem i będzie miało dobroczynny wpływ na ich dzieci. Wszyscy powinniśmy przestrzegać systematycznego recytowania Koranu, poniewaŝ to z BoŜą łaską wpłynie na rozwój wzajemnej miłości między męŝem a Ŝoną, a to z kolei ukształtuje ich dzieci, z których wyrosną uŝyteczni członkowie Stowarzyszenia. Jak powiedział Hudhur, wszyscy Ahmadi powinni do tego dąŝyć. Obiecany Mesjasz (as) równieŝ nas do tego zachęcał. Zaprawdę, celem 2/9
jego przybycia było nadanie Koranowi jeszcze większego statusu. Szacunek dla Koranu nie powinien ograniczać się, jak to jest w przypadku muzułmanów nie będących Ahmadi, do opakowywania go pięknym materiałem i umieszczaniu na honorowym miejscu lub w kunsztownym pudełku. Prawdziwa miłość do Koranu powinna przejawiać się w dąŝeniu do przestrzegania wszystkich jego przykazań, w unikaniu wszystkiego, co jest w nim zakazane i w wykorzystywaniu swoich wszystkich moŝliwości oraz umiejętności, aby wypełnić zawarte w nim polecenia. Człowiek, który recytuje Koran powinien być przepełniony bojaźnią BoŜą. Hudhur rzekł, iŝ Obiecany Mesjasz (as) w swoich ksiąŝkach wielokrotnie pisał o znaczeniu Koranu, mówił o tym takŝe na zgromadzeniach i równocześnie tłumaczył, jakie są jego oczekiwania wobec tych, którzy przyjęli jego bai at. Hudhur dodał, Ŝe powinniśmy starać się czytać Koran razem z wyjaśnieniami i tłumaczeniem. Aby rozbudzić w naszych dzieciach gorliwość i zachęcić je do czytania tej księgi naleŝy mówić im o znaczeniu słów zawartych w Koranie, czyli przedstawić im jego tłumaczenie i wyjaśniać przypisy. Obiecany Mesjasz (as) powiedział, Ŝe waŝnym jest, aby czytać i rozumieć Koran oraz Salat, a równocześnie dodał: Z pewnością nie pozwolimy, aby czytano jedynie tłumaczenie Koranu. Byłoby to negacją cudu Koranu. Ten, kto coś takiego sugeruje chce, aby Koran nie przetrwał na świecie. Hudhur rzekł, iŝ wielkim cudem jest to, Ŝe tekst Koranu po dziś dzień pozostał niezmieniony tak, jak obiecał Bóg: Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego StraŜnikiem (15:10) Nawet najzacieklejsi przeciwnicy islamu zgadzają się, Ŝe zachował on swoją oryginalną formę. Jak moglibyśmy polegać jedynie na tłumaczeniach, skoro tak bardzo róŝnią się one między sobą! Kiedy zaprezentowaliśmy światu nasze tłumaczenie zauwaŝono, Ŝe róŝni się ono od innych, które zawierają pewne błędy. Pewien kapłan z USA, który jest dość znanym oponentem islamu, otrzymał róŝne tłumaczenia oraz tekst arabski Koranu i wytknął muzułmanom, Ŝe treść zawarta w oryginale róŝni się od współczesnych przekładów. My równieŝ posłaliśmy mu nasz komentarz do 3/9
Koranu, ale nie otrzymaliśmy odpowiedzi, a po wielu naleganiach odpisał nam, Ŝe poprzednie tłumaczenia, na których temat się wypowiadał były równieŝ dziełem muzułmanów. Dzięki zaletom Obiecanego Mesjasza (as) nasze tłumaczenia Koranu są najbardziej zbliŝone do tekstu arabskiego. Hudhur przypomniał, Ŝe niedawno pewien nasz oponent powiedział, Ŝe skoro Obiecany Mesjasz (as) by prorokiem, to dlaczego poprosił swoje Stowarzyszenie, aby podąŝało za Imamem Abu Hanifah. Hudhur wyjaśnił, Ŝe z pewnością Obiecany Mesjasz (as) nigdy nie powiedział, abyśmy podąŝali za Imamem Hanifah, ale wspomniał, Ŝe w odniesieniu do Koranu raz w czasie zgromadzenia powiedziano, Ŝe zdaniem Abu Hanifaha istotne było jedynie czytanie tłumaczenia Koranu. Obiecany Mesjasz (as) odpowiedział wówczas: Jeśli takie było zdanie wielkiego Imama, był to jego błąd. Hudhur dodał, iŝ Bóg w tym czasie posłał Obiecanego Mesjasza (as) jako źródło prawdziwej straŝy Koranu, a on wielokrotnie zalecał Stowarzyszeniu dąŝenie do zrozumienia i umiłowania Koranu. Mówił: Koran jest prawem zesłanym z nieba i jest źródłem zbawienia. Jak powiedział Hudhur, przestrzegamy przecieŝ praw ustanowionych przez ludzi, bo gdyby nie były egzekwowane, jaki byłby ich sens. Tak samo nie moŝna uzyskać zbawienia jedynie poprzez czytanie Koranu, bez stosowania w praktyce jego przykazań, bo wówczas nie moŝemy stać się odbiorcami zawartego w nim błogosławieństwa i łaski. Dlatego tak waŝne jest zrozumienie i praktykowanie zawartych w nim nauk. Obiecany Mesjasz (as) napisał: Pamiętajcie, Ŝe Koran jest fontanną prawdziwych błogosławieństw i źródłem zbawienia. Ci, którzy nie praktykują jego przykazań sami są sobie winni. Jedną grupę takich ludzi stanowią ci, którzy w niego nie wierzą i nie uznają go za Słowo BoŜe. Oni pozostają daleko. Ale jak godne ubolewania i jak zdumiewające jest, gdy jego nauk nie praktykują ci, którzy wierzą, iŝ jest to Słowo BoŜe i Ŝe jest on receptą na zbawienie. Wielu z nich ani razu przez całe swoje Ŝycie go nie przeczytało. 4/9
Ludzie, którzy są niedbali i obojętni wobec Słowa BoŜego są jak ten, który wie, iŝ pewne źródło jest wyjątkowo czyste, słodkie, świeŝe, a jego woda jest jak eliksir i leczy wiele dolegliwości, a pomimo tego, iŝ jest o tym przekonany, pomimo tego, iŝ cierpi z pragnienia i z powodu wielu chorób nie zbliŝa się do niego. Jak wielka jest jego bezmyślność i ignorancja. Powinien napić się z tego źródła, zaczerpnąć jego doskonałej i leczniczej wody, rozkoszując się jej smakiem. Tymczasem, wiedząc o tym wszystkim, zachowuje on dystans, jakby nie zdawał sobie sprawy z niczego. Hudhur powiedział:,,niech Bóg poprzez te poruszające słowa Obiecanego Mesjasza (as) pozwoli nam praktykować nauki Koranu i w pełni je zrozumieć. Tylko wówczas wypełnimy obowiązki wynikające z naszego bai at." Praktykowanie jego nauk wiąŝe się oczywiście z unikaniem wszystkich przywar, o których mówi Koran i dąŝeniem do przyswojenia sobie wszelkich zalet, o których wspomina. Obiecany Mesjasz (as) powiedział równieŝ: Koran nie wymaga jedynie porzucenia tego, co złe, ale człowiek powinien zakładać, Ŝe osiągnie doskonałość. Wymaga to definiowania go poprzez najwyŝsze zalety, wysoką moralność, jego postępowanie i czyny, które wzbudzą sympatię oraz przyniosą ludzkości bezinteresowne dobrodziejstwa. To wszystko w konsekwencji sprawi, Ŝe Wzniosły Allah będzie z niego zadowolony. Hudhur powiedział, Ŝe gdy wierzący prawdziwie miłuje Koran stara się uzyskać właśnie takie standardy i w tym kierunku prowadzi równieŝ swoje dzieci. Unikanie zła nie jest niczym niezwykłym i nie powinno być to naszym jedynym celem. Nasze dąŝenia powinny zmierzać wyŝej. Starania o przyswojenie sobie wszystkich zalet wspominanych w Koranie doprowadziłyby do powstania idealnego społeczeństwa, które chce ustanowić islam, a z drugiej strony uciszyłyby tych, którzy dzień w dzień wnoszą jakieś oskarŝenia skierowane 5/9
przeciw islamowi. NaleŜą do nich równieŝ dwie kobiety znane z wysuwania w swoich wykładach coraz to nowych zarzutów wobec islamu. Dzięki staraniom Khuddamul Ahmadiyya [ wewnętrzna organizacja męŝczyzn] z Wielkiej Brytanii odbyła się dyskusja, w której wzięły one udział, a która miała miejsce na University College London. Organizatorem debaty był ów uniwersytet. Obie panie, jak zwykle przedstawiły, przesadne zarzuty skierowane przeciw islamowi. Dwóch z naszych studentów Khuddam (jeden jest studentem DŜamia [uniwersytet Ahmadiyya ] i pochodzi z Pakistanu, a drugi niedawno przystąpił do Ahmadiyya i pochodzi z Anglii) spokojnie i wyczerpująco na nie odpowiadało, uzasadniając swoje słowa naukami zawartymi w Koranie, które są prawdziwymi zasadami islamu. Oczywiście wywołało to oburzenie obu kobiet, a ich zwolennicy wyrazili ubolewanie z powodu ich przesadnych zastrzeŝeń. W ten sposób, za pośrednictwem dwóch młodych ludzi Ahmadi, islam zatryumfował. Dlatego waŝne jest, abyśmy starali się zrozumieć nauki Koranu i islamu. To uczyni nasze domy podobnymi do raju i pozwoli nam wypełnić nasze obowiązki Tabligh [arab. szerzenie przesłania islamu] w społeczeństwie. Obiecany Mesjasz (as) powiedział: Koran naleŝy czytać z uwagą, w skupieniu i z zainteresowaniem. Hadisy mówią o wielu recytatorach Koranu, których obłoŝył on klątwą. Koran przeklina tego, kto go czyta, ale nie praktykuje jego nauk. Kiedy podczas recytacji natkniemy się na werset zawierający błogosławieństwo, to powinniśmy w tym momencie poprosić o nie Wzniosłego Allaha. Kiedy jest mowa o torturowaniu ludzi, naleŝy zwrócić się do Boga z prośbą o Jego ochronę przed męczarniami, a podczas lektury trzeba być skupionym i dokładnym oraz postępować zgodnie z zaleceniami. Hudhur odczytał równieŝ fragment pism Obiecanego Mesjasza (as) mówiący o tych, którzy twierdzą, iŝ słowa Koranu trudno jest zrozumieć. Obiecany Mesjasz (as) wyjaśnił, Ŝe sposób w jaki Koran tłumaczy zagadnienia wiary jest 6/9
niezrównany w swojej elokwencji, a jego uzasadnienia docierają wprost do serca człowieka. Jego oratorstwo jest tak potęŝne, Ŝe zostało zrozumiane przez nomadów z Arabii, którzy byli niepiśmienni. Jak więc współczesny człowiek moŝe twierdzić, Ŝe nie jest w stanie go zrozumieć? Jak powiedział Hudhur, Bóg wyświadczył nam wielką przysługę posyłając Obiecanego Mesjasza (as), który nie tylko wyjaśnił znaczenie oczywistych przykazań, ale teŝ rozwiną głęboko ukryte prawdy i treści zawarte w Koranie, a posyłając go obdarzył nas dobrodziejstwem płynącym ze słów: On teŝ powoła spośród nich tego, który jeszcze do nich nie dołączył... (62:4) Powinniśmy starać się gromadzić skarby, jakie pozostawił nam Obiecany Mesjasz (as). Hudhur powiedział, Ŝe jest wielu dobrych recytatorów Koranu spoza naszego Stowarzyszenia i są oni sławni, ale wśród nich jest wielu takich, którzy nawet nie znają znaczenia słów, które wypowiadają; zresztą podobnie jest w przypadku niektórych przywódców religijnych. Dlatego przez tak długi czas istniała wśród nich teoria uniewaŝniająca. Nawet dziś nie rozumieją oni pewnych wersetów, a naleŝą do nich równieŝ te mówiące o śmierci Jezusa (as). Jeden z Hadisów mówi, iŝ Prorok (saw) powiedział, Ŝe nadejdzie czas, kiedy pojawią się recytatorzy Koranu, którzy będą szczycić się, Ŝe nie ma nikogo lepszego niŝ oni sami i Ŝe nikt nie jest bardziej uczony w Koranie niŝ oni. Prorok (saw) zapytał Towarzyszy, czy sądzą, iŝ przyniesie to coś dobrego. Oni odpowiedzieli, Ŝe nie. Wówczas Prorok (saw) powiedział:,,ludzie ci będą spośród was i spośród tego ludu, a będą oni paliwem dla ognia piekielnego." Jak powiedział Hudhur dąŝmy do uzyskania bliskości Boga i unikania Jego gniewu, jak ostrzegają Hadisy, a na to pozwoli nam zrozumienie nauk Koranu i odnoszenie się do nich z pokorą oraz miłością, a nie uczynienie z nich swojej profesji. Obiecany Mesjasz (as) w swojej ksiąŝce Kashti Nuh napisał: 7/9
Cały czas bądźcie czujni i ani na krok nie odchodźcie od BoŜej nauki oraz od przewodnictwa Koranu. Zaprawdę, powiadam wam, Ŝe ten, kto uchyla się choćby przed najmniejszym z 700 przykazań Koranu zatrzaskuje przed sobą bramy zbawienia. Drogi prawdziwego i doskonałego zbawienia zostały otwarte przez Koran, a wszystko inne jest tego odbiciem. Dlatego studiujcie go uwaŝnie, niech będzie bliski waszemu sercu i traktujcie go z miłością, jakiej nie macie dla niczego innego. Bóg powiedział do mnie: " Wszystko, co dobre jest zawarte w Koranie". Taka jest prawda. Ci, którzy co innego stawiają na pierwszym miejscu będą gorzko Ŝałować. Święty Koran jest dla nas źródłem wszelkiej pomyślności i zbawienia. Nie ma potrzeby religijnej, której by nie wypełnił. W Dniu Sądu to Koran potwierdzi lub zaprzeczy waszej wierze. Nie ma na świecie innej księgi, oprócz Koranu, która moŝe zapewnić wam zbawienie. Bóg był wobec was bardzo Szczodry obdarzając was taką Księgą. Zaprawdę, powiadam wam, Ŝe gdyby ta księga została objawiona chrześcijanom - nie upadliby. Gdyby obfitość przewodnictwa, jakie otrzymaliście została przekazana śydom zamiast Tory, niektóre z odłamów judaizmu nie zaprzeczałyby Dniu Sądu. Doceńcie wartość daru, jaki otrzymaliście. Jest to ogromna przysługa dla was i jest on wielkim bogactwem. Gdyby Koran nie został objawiony, cały świat byłby odrzucony jak brudny ochłap. Koran jest Księgą, w porównaniu z którą wszystkie inne nic nie znaczą. (Essence of Islam, tom I, strony 400-401; Kashti Nuh, Ruhani Chaza in, tom XIX, strony 26-27) Obiecany Mesjasz (as) napisał, iŝ jest bardzo waŝne, aby nie lekcewaŝyć Koranu i pamiętać o jego wyŝszości nad Hadisami oraz innymi dziełami. Stwierdził, Ŝe na ziemi nie było innego proroka lub BoŜego pośrednika równego Prorokowi(saw), ani księgi równej Koranowi. Dlatego zachęca nas, abyśmy miłowali Proroka (saw), co pozwoli nam osiągnąć zbawienie. Dodał równieŝ, Ŝe zbawienie nie jest czymś, co moŝna uzyskać jedynie po śmierci, ale światło prawdziwego zbawienia moŝna rozpoznać w człowieku juŝ podczas jego doczesnego Ŝycia. Ten dar otrzymują ci, którzy wierzą, iŝ Bóg jest Prawdą, a 8/9
Prorok (saw) jest pośrednikiem między Nim a resztą istnienia. Bóg zechciał, aby ten szacowny Prorok (saw) miał wieczne Ŝycie i aby mu to umoŝliwić sprawił, Ŝe jego dobroczynne działanie będzie przynosiło owoce aŝ po Dzień Sądu, a w końcu dzięki jego duchowemu dobrodziejstwu na świat przyszedł Obiecany Mesjasz (as). Jego przyjście było bardzo istotne dla uzupełnienia struktury islamu. PoniewaŜ zostało ustalone, Ŝe przed końcem świata epoka Muhammada otrzyma Mesjasza w duchu doby MojŜesza, na co wskazuje werset: Prowadź nas drogą prostą, drogą tych, których obsypałeś dobrodziejstwami... (1:6-7) Hudhur modlił się, aby ci, którzy zaakceptowali Mesjasza Muhammada - my, nasze potomstwo i kolejne pokolenia - aŝ po dzień Sądu prawdziwie miłowali Koran i praktykowali jego nauki, abyśmy w kaŝdej chwili uczestniczyli w błogosławieństwach, jakimi obdarza nas w swoim dobrodziejstwie. 9/9