Dostarczanie wody na duże odległości Odprawa szkoleniowa 23.04.2018 r. Toruń
Agenda 1. Ćwiczenia niedzielne określenie wydajności armatury wodnej (ile wody potrzebujemy, ile wody możemy podać) 2. Standardowe rozwinięcie - analiza 3. Omówienie ćwiczeń realizowanych w KM PSP Toruń dotyczących organizacji zaopatrzenia wodnego (dostarczanie wody na duże odległości)
Ćwiczenia niedzielne
Ćwiczenia niedzielne 1. Ćwiczenia wykonywane w niedzielę: - same zalety ; - potrzeba tylko przygotować odpowiednie rozwinięcie, rozrysować, określić wszystkie parametry, sporządzić tabelkę do wpisywania wyników; - zmiany służbowe nie muszą wykonywać co tydzień tych samych rozwinięć (wręcz wskazane różne przypadki, by ograniczyć możliwość przepisywania wyników), - na dzisiaj około 40 różnych rozwinięć. 2. Określenie wydajności armatury wodno-pianowej - ile wody potrzebujemy? jak zbudujemy 2 linie gaśnicze zakończone prądownicami wodnymi (odpowiednia nastawa) to potrzebujemy około 800 l/min, kurtyna potrzebuje około 700 l/min, ; - ile wody możemy podać? to co poprzednio, ale ze zrozumieniem tzn. jak potrzebujemy 800 l/min to muszą być dwie linie.
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Przykładowe ćwiczenia
Wnioski z ćwiczeń niedzielnych 1. Wyniki zależne do wielu czynników: - nastawy prądownic, - długości linii wężowych, - wykorzystanej autopompy, - podejścia wykonujących ćwiczenie strażaków; - podanych przez zlecającego parametrów wszystko przewidywalne musi być określone. 2. Rzeczywiste przepływy przez węże są większe niż nominalne. 3. Opis na prądownicach prawidłowy przy określonym ciśnieniu. 4. Lepsza znajomość sprzętu, jego możliwości,
Rozwinięcie standardowe
Analiza rozwinięcia standardowego
Wnioski z rozwinięcia standardowego 1. Zalety: - najprostsze, najbardziej powszechne, jest pewne, - można wykorzystać pojemności obu pojazdów (np. 2,7 m³ + 5 m³) co daje czas na wykonanie zaopatrzenia wodnego, - w przypadku dobrze wyszkolonej załogi jest możliwość obsługi obu aut pożarniczych przez jednego operatora, - GCBA pracuje praktycznie na wolnych obrotach, - GCBA ma co najmniej dwie nasady zasilające, co znacznie ułatwia realizację zaopatrzenie wodnego 2. Wady: - układ nie jest optymalnie ekonomiczny (przy przetłaczaniu auta chodzą praktycznie na wolnych obrotach), - z GBA nie da się praktycznie więcej osiągnąć (ograniczenia wynikają z zasilania auta, niż wydajności autopompy).
Duże odległości
Hydrant, M 16/8, działko, 200 m,
Pierwsze spostrzeżenia 1. Trudności w dokładnym określeniu parametrów wody. Skuteczność rozwiązań określana jest w sposób opisowy, niezbyt precyzyjny, np.: - 6 atm. po stronie tłocznej, 2 x prądownice wodne 1000 l/min, - wizualna jakość prądów gaśniczych, - jakość pracy pompy (poziom głośności, hałas, niepokojące dźwięki), - pomiar czasu opróżniania zbiorników 2.500 l, 3.000 l, 20.000 l, - miękkie węże po stronie ssawnej, - wskazania manometrów (manowakuometrów). 2. Długi czas modyfikacji (zmiany układu pompowego np. wymiana węży, podmiana auta wymagają stosunkowo dużo czasu co może powodować niechęć wykonywania zmian).
Niagary, zbiornik, M 16/8, 800 m,
Niagary, zbiornik, M 16/8, 800 m,
Nie zrealizowano Line zakończone węzami ssawnymi Niagary, zbiornik, M-16/8, 1000 m,
Niagary, zbiornik, M-16/8, 1000 m,
Czy trzeba o tym mówić? - tak
Rozwiązanie niemieckie
Dowożenie, 2000 m
Dowożenie - osiągnięcia Ilość aut pożarniczych realizujących dowożenie 9 Pojemność aut 2,5 m 3 6 m 3 (pojazdy przypadkowe ) Czas dowożenia 210 min (pytanie: czy 3,5 h to dużo?) Ilość zrzutów około 70 Dowieziono około 210 m 3 Osiągnięty wydatek 1000 l/min Przynajmniej jedno auto było w punkcie rozładunku (ciśnienie wody około 4 atm.)
AP, 600 m, GCBA, 1400 m,
AP, 600 m, GCBA, 600 m,
Niagary, zbiornik, AP, 900 m, GCBA,
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - dowożenie 1. Podział na strefy ("odcinki bojowe"): - PCW punkt czerpania wody, - transport wody opcjonalnie (w zależności od odległości, trudności trasy,...), - zrzut wody. 2. Wyznaczenie dowódców "odcinków bojowych. 3. Kanał pracy może być jeden dla wszystkich trzech stref. Wykorzystać do poprawy łączności samochód SDł. 4. Wytłumaczyć wyznaczonym do dowożenia zastępom na czym polega ich zadanie (skąd, dokąd, trasa, utrudnienia). 5. Dowódca odpowiedzialny za punkt czerpania wody (zastęp) nie musi zrzucać wody, tylko powinien jak najszybciej udać się na miejsce, gdzie będzie organizował PCW. 6. W PCW wyznaczyć osobę odpowiedzialną za kierowaniem ruchu, ustawianiem aut do tankowania. Oznakować ją kamizelką (priorytet oznakowania tej osoby przed dowódcą odcinka).
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - dowożenie 7. Auta ustawiać (jak jest to tylko możliwe) w sposób umożliwiający sprawne podjeżdżanie do miejsca tankowania i możliwość odjazdu bez konieczności oczekiwania na odjazd poprzedzającego go auta. Można to zapewnić poprzez wyznaczenie większych odległości między tankowanymi autami. 8. PCW może opierać się na pompach pływających bezpośrednio zasilających podjeżdżające auta poprzez rozdzielacz. 9. Można wykorzystać pompy pływające zasilające zbiornik auta pożarniczego (woda z cieku wodnego na nasady zasilające auta), stanowi on bufor (np. dwie Niagary zasilają auto z którego 2 linie W 75 zakończone rozdzielaczem, tankujące 3-4 auta) - zdjęcie 10. Na rozdzielaczu wyznaczyć strażaka (ma do dyspozycji "by-pass" otwiera go, gdy brak jest odbioru wody przez dłuższy czas).
Zasilanie z 2 x Niagary, na zbiornik Osoby wyznaczone do obsługi rozdzielaczy 2 linie W-75 zakończone rozdzielaczami
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - dowożenie 11. Przy zrzucie wody również wyznaczyć (w miarę możliwości) trasę bezkolizyjną (pętlę) podjeżdżania aut do rozładunku. 12. Zastosowanie zbiorników rozkładanych do zrzutu wody umożliwia rozładunek "nieograniczonej" ilość aut. 13. Do zbiorników stosować mocowane wylewki, by ograniczyć ilość potrzebnej obsługi. Możliwe jest też wykorzystanie drabin nasadkowych - do łagodnego zakończenia linii wężowej oraz jako miejsce mocowania wylewek zdjęcie. 14. W miejscu rozładunku powinna być osoba odpowiedzialna za odpowiednie podłączenie do węży rozładunkowych oznaczyć ją kamizelką. 15. Przy rozładunku wody bezpośrednio do aut pamiętać o ciśnieniu. 16. Współpraca między kierowcami aut zrzucających (dowożących) i przyjmujących wodę.
Rozwiązanie najprostsze
Rozwiązanie bydgoskie
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przetłaczanie 1. Podział na strefy ("odcinki bojowe"): PCW (punkt czerpania wody), transport wody, zrzut wody. 2. Wyznaczenie dowódców "odcinków bojowych". 3. Po zbudowaniu magistrali KDR powinien wyznaczyć rotę strażaków do kontrolowania linii wężowej. Powinni oni mieć zapasowe węże i klucze, radiotelefon oraz pojazd do nadzorowania. Bardzo użyteczny do tego celu jest pojazd typu ATV. 4. Kanał pracy może być jeden dla wszystkich "trzech odcinków" (z powodu współzależności poszczególnych części tego rodzaju sposobu dostarczania wody jeden kanał wydaje się być najrozsądniejszy).
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przetłaczanie 5. Do wykonania przetłaczania na odcinku około 2000 m niezbędne są siły i środki (zakres minimalny): pompa pożarnicza do PCW 3 osoby, wężowy 3 osoby na 1 linię, 5 osób na 2 linie, 2 x GCBA 2 x 2 osoby (auta pośrednie), ATV lub SLOp - kontrola magistrali 2 osoby GCBA na zakończenie magistrali wężowej 2 osoby (ewentualnie zbiornik). 6. Organizacja PCW powinno opierać się na większych pompach. 7. Na PCW pompa może sama zasysać, może być zasilana pompami pływającymi na przetłaczanie lub można wykorzystać duży zbiornik (zasilany przez pływające, szlamowe, itp) zdjęcie. 8. Przy rozmieszczaniu aut pośrednich można przyjąć 500 m. Przy zastosowaniu większych pomp (8000 l/min, 10 atm.) odległość tą można zwiększyć do około 1000 m (przy budowie magistrali z W 110).
Modyfikacja Niagary
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przetłaczanie 9. Kierowca pompy pośredniej obserwuje wskazania manowakuometru oraz manometru (pilnuje ciśnień na wejściu i wyjściu). Na nasadach ssawnych powinno być około 1,5 atm. 10. Większe ciśnienie na wejściu może sugerować: zbyt małą odległość od poprzedzającej go pompy nieekonomiczne rozstawienie aut, zbyt duże ciśnienie na wcześniejszej pompie może być zbyt wysilone, zbyt małą pompę w stosunku do poprzedniej pompie "układ jest tak sprawny, jak jego najsłabszy element". 11. Przy budowie magistrali należy pamiętać o naciąganiu rozwijanej linii wężowej. Po nawodnieniu węże będą się naturalnie "wydłużały" powodując niepotrzebne straty zdjęcie. 12. Kierunek rozwijania linii wężowej: w kierunku pożaru: umożliwia wstępne podanie wody w węże, jeszcze przed zbudowaniem całkowitej magistrali, w kierunku PCW: w PCW jest mniejsze zamieszanie w trakcie budowy, trzeba czekać do końca, aż będzie zbudowana linia, żeby ją nawodnić,
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przetłaczanie 13. Jeżeli będzie wiadomo, gdzie będą stały samochody pośrednie, podczas rozwijania linii pozostawić większą ilość węży (można z nadmiaru tymczasowo zrobić pętlę o średnicy około 2-3 m). 14. Pamiętać o "bezwładności układu". Wszelkie zmiany na PCW będą ustabilizowane na wyjściu po około 5 minutach (przy 2000 m). Nawodnienie 2000 m trwa około 10-15 min. 15. Kierowcy aut pośrednich powinni przygotować możliwość wypuszczenia wody z układu (np. z powodu konieczności wymiany odcinków węży). Zrzut wody powinien mieć miejsce (w miarę możliwości) w większej odległości od pojazdów. 16. Przyjęcie wody z magistrali może odbyć się poprzez zbiornik składany (im większy tym lepszy), bezpośrednio na nasadę ssawną auta pożarniczego lub nasady zasilające pamiętać wtedy o konieczności kontroli poziomu wody w zbiorniku i zbudowaniu linii wężowej umożliwiającej szybki zrzut wody ze zbiornika. 17. Zastosowanie dużego zbiornika na końcu magistrali wydaje się najlepsze z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy układu, natomiast podanie wody na nasadę ssawną i dalsze przetłaczanie do pożaru najbardziej ekonomiczne (wykorzystanie energii wody dostarczanej) zdjęcie.
Zbiornik 3.000 l
Zbiornik 7.500 l
Zbiornik 20.000 l
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przepompowywanie 1. Podział na strefy ("odcinki bojowe"): PCW, transport wody, zrzut wody. 2. Wyznaczenie dowódców stref (odcinków bojowych). 3. Podobnie jak poprzednio kanał pracy może być jeden dla wszystkich "trzech odcinków" (z powodu współzależności poszczególnych części tego rodzaju sposobu dostarczania wody jeden kanał wydaje się być najrozsądniejszy). 4. Wyznaczenie roty kontrolującej linie wężowe (ATV lub SLOp, węże, klucze, łączność, dwie osoby).
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przepompowywanie 5. Do wykonania przepompowywania wody na odcinku około 2000 m niezbędne są siły i środki (zakres minimalny): pompa pożarnicza do PCW 3 osoby, wężowy 3 osoby na 1 linię, 5 osób na 2 linie, GCBA lub pompa - 2 osoby (auto pośrednie) lub dodatkowo zbiornik, ATV - kontrola magistrali 2 osoby, GCBA na zakończenie magistrali wężowej 2 osoby (ewentualnie zbiornik). 6. Organizacja PCW powinno opierać się na większych pompach. 7. Na PCW pompa może sama zasysać, może być zasilana pompami pływającymi na przetłaczanie lub można wykorzystać duży zbiornik (zasilany przez pływające, szlamowe, itp.). 8. Odległości między pompami większe niż przy przetłaczaniu. 9. Przy zastosowaniu zbiorników składanych jako pośrednich, istotne jest zastosowanie wylewek do napełniania zbiorników (bezobsługowe rozwiązanie).
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przepompowywanie 10. Przy budowie magistrali należy pamiętać o naciąganiu rozwijanej linii wężowej. Po nawodnieniu węże będą się naturalnie "wydłużały" powodując niepotrzebne straty. 11. Jeżeli będzie wiadomo, gdzie będą stały samochody pośrednie, podczas rozwijania linii pozostawić większą ilość węży (można z nadmiaru tymczasowo zrobić pętlę o średnicy około 2-3 m). 12. Przy sprawnych operatorach pomp układ przepompowywania ma większą niezawodność. Zbiorniki składane lub aut pożarniczych są pewnym buforem, dającym czas na reakcje.
Wnioski i spostrzeżenia po ćwiczeniach - przepompowywanie 13. Podobnie jak przy przepompowywaniu, kierowcy aut pośrednich powinni przygotować możliwość wypuszczenia wody z układu (np. z powodu konieczności wymiany odcinków węży). Zrzut wody (w miarę możliwości) w większej odległości od pojazdów. 14. Podobnie jak przy przepompowywaniu, przyjęcie wody z magistrali może odbyć się poprzez zbiornik składany (im większy tym lepszy), bezpośrednio na nasadę ssawną auta pożarniczego lub nasady zasilające pamiętać wtedy o konieczności kontroli poziomu wody w zbiorniku i zbudowaniu linii wężowej umożliwiającej szybki zrzut wody ze zbiornika. 15. Podobnie jak przy przepompowywaniu, zastosowanie dużego zbiornika na końcu magistrali wydaje się najlepsze z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy układu, natomiast podanie wody na nasadę ssawną i dalsze przetłaczanie do pożaru najbardziej ekonomiczne (wykorzystanie energii wody dostarczanej).
Podsumowanie Do czego dążymy: 1. KDR dając dyspozycję jakiemukolwiek zastępowi PSP budowy PCW będzie pewny, że zrobi go w najlepszy możliwy sposób (nawet opierając się na dowożeniu z hydrantów, stanowisko tankowania można rozwiązać optymalniej). 2. Strażak PSP odpowiedzialny za dostarczanie wody (w tym za PCW) będzie w stanie określić "precyzyjnie i trafnie" potrzeby. 3. Wdrożyć rozwiązania organizacyjne, na bazie każdej JRG, usprawniające realizację dostarczania wody. 4. Wdrożyć usprawnienia sprzętowe ułatwiające realizację zadań (wylewki, Niagary z linką, zbiorniki, ) 5. Rozwiązania wykorzystanie do realizacji zaopatrzenia wodnego będzie można wykorzystać do usuwania skutków powodzi (podtopień). 6. Rozważyć "specjalizację" OSP, dotyczącą zwiększonego potencjału do budowy zaopatrzenia wodnego (wiedza oraz sprzęt).
Zwiększyć ergonomię!