Inżynier Zygmunt Okoniewski 1877-1936
inż. Zygmunt Okoniewski (1877-1936) Żychlin 1921 1936 rok.
Kijów XIX w. Zygmunt Okoniewski ur. 4 marca 1877 roku w Kijowie.
Pochodził z rodziny ziemiaoskiej, był synem Zygmunta i Julii ze Sławioskich.. Украина двор польский 1900 год
Ukończył szkołę średnią w Kijowie, a następnie Szkołę Inżynierską w Mittweidzie z dyplomem inżyniera elektromechanika w 1900 roku.
MITTWEIDA 1900 ROK. "Technikum Mittweida"
MITTWEIDA 2015 rok. Saksonia (Niemcy) "Technikum Mittweida. Jedna z największych instytucji edukacyjnych na przełomie XIX i XX wieku. Wiodący ośrodek inżynierii mechanicznej i elektrycznej.
Królewska Wyższa Szkoła Techniczna Konigliche Technische Hochschule, zwana też inaczej Wyższą Szkołą Techniczną Carlottenburg. Obecnie dzielnica Berlina. Po 1900 roku uzupełnił studia w dziedzinie elektrotechniki na Politechnice w Charlottenburgu
Po ukooczonych studiach inż. Zygmunt Okoniewski podejmuje krótką praktykę w firmie «Towarzystwo Udziałowe Fabryk Wyrobów Metalowych Rohn-Zielioski i Spółka» w Warszawie.
Spółka Udziałowa. Fabryka Wyrobów Metalowych Rohn Zielioski i S-ka. Rok założenia 1895. Warszawa, Jerozolimska 117. Skład zarządu: Edward Jantzel i Stefan Zielioski (inż.) Wyroby Własne: Pompy parowe Vorthingtona Odlewy; ogrzewalne radyatory, rury żebrowe. Konstrukcye żelazne, budowlane, mosty, kiesony. Biura sprzedaży: Charków, Ekaterinburg, Ekaterinosław, Irkuck, Kijów, Lublin, Łódź, Mikołajów, Moskwa, Niżny Nowogród, Petersburg, Rostów n/ Donem Tomsk, Wilno. Ilośd robotników minimum 300, maximum 500. Kapitał zakładowy 400.000 rb. Obrót roczny: 700.000 rb.
Do 1909 roku współpracował z firmą «Franz Seiffert und Co. A.G.» w Berlinie i jako jej przedstawiciel otworzył własne biuro armatur i rurociągów w Petersburgu.
Inżynierowie Maschinenfabrik Oerlikon, Zürich - Szwajcaria. Walter Boveri 1900 r. Karol Eugeniusz Brown 1900 r. Założyciele Firmy Brown Boveri & Cie.
Generator firmy Oerlikon konstrukcji Karola Browna w Lauffen (1891r.).
Od 1909 r. nawiązuje współpracę z firmą Brown Boveri i przez 12 lat prowadzi jej przedstawicielstwo w Kijowie i Warszawie. W roku 1909 obejmuje przedstawicielstwo szwajcarskiego koncernu elektrotechnicznego «Brown Boveri Co.» i zakłada w tym celu Biuro Techniczne w Kijowie, które po przeniesieniu do Warszawy prowadzi pod nazwą «Biuro Techniczne inż. Z. Okoniewski»
Zygmunt Okoniewski na Zjeździe Techników Polaków w Moskwie 1917 rok. Po wybuchu wojny w roku 1914 przeniósł swoje biuro ponownie do Kijowa, gdzie działał również na polu społecznym wśród tamtejszej Polonii, min. jako prezes Stowarzyszenia Techników Polaków i członek współpracownik Polskiego Tow. Naukowego.
Moskwa 23 września 1917 roku.
Obecnie ul. Iwana Franki
Powrót do Warszawy w roku 1918 i wznowienie pracy biura technicznego inż. Zygmunta Okoniewskiego.
Po powrocie z Kijowa inż. Z. Okoniewski wybrał sobie na miejsce budowy domu Warszawę i dzisiejszą ulicę Emilii Plater. Zaprojektował go Juliusz Dzierżanowski, który od 1918 do 1920 roku pełnił funkcję Naczelnika Budownictwa w Warszawie, czyli był faktycznie naczelnym architektem Warszawy. Współcześnie neorenesansowy Pałacyk Zygmunta Okoniewskiego jest rezydencją ambasadora Maroka w Polsce.
Warszawa, ul. Emilii Plater 17. Rezydencja ambasadora Maroka w Polsce. Pałacyk Okoniewskiego.
Rok 1921 - inż. Zygmunt Okoniewski przekształca swoje Biuro Techniczne w «Polskie Zakłady Elektryczne Brown-Boveri S.A.» i zostaje naczelnym dyrektorem tego przedsiębiorstwa.
Adaptacja i przebudowa zabudowań byłej cukrowni dla potrzeb Zakładów Elektrycznych, dokonana w latach dwudziestych XX w., jest osobliwym przykładem ekonomicznego i racjonalnego wykorzystania istniejącej substancji budowlanej. Zespół dyrektora inż. Zygmunta Okoniewskiego oraz wykonawcy i projektanta konstrukcji stalowo-żelbetowych inż. Karola Fabiana przebudował i rozbudował budynki zakładów w rekordowo krótkim czasie - około 2 lat (1921-1923).
Inż. Z. Okoniewski organizuje Polskie Zakłady Elektryczne Brown Boveri w Żychlinie.
Odbudowa Politechniki Warszawskiej i dyr. Zygmunt Okoniewski.
Powszechna Wystawa Krajowa. Poznao, 1929 rok.
Na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu największe przedsiębiorstwo elektrotechniczne w Polsce, Polskie Zakłady Elektryczne Brown Boveri Sp. Akc. otrzymały jedno z najwyższych odznaczeo, a mianowicie Dyplom Honorowy Ministerstwa Przemysłu i Handlu, jako odznaczenie rządowe, oraz Wielki Medal Złoty, przyznany przez Radę Główną PWK. Odznaczenia te niewątpliwie są ściśle związane z odznaczeniem, jakie otrzymał z okazji Wystawy Dyrektor Polskich Zakładów Elektrycznych Brown Boveri, pan inżynier ZYGMUNT OKONIEWSKI.
Z nadejściem kryzysu gospodarczego inż. Zygmunt Okoniewski w lutym 1930 roku zrezygnował ze stanowiska dyrektora naczelnego i został wiceprezesem rady zarządzającej, oraz prezesem komitetu wykonawczego przedsiębiorstwa.
KRYZYS GOSPODARCZY 1931 rok.
1 marca 1933 roku. Zakład ponownie uruchomiony jako własnośd nowej firmy Rohn-Zielioski, licencja Brown-Boveri Sp. Akc., która powstała z połączenia PZE Brown-Boveri z Zakładami Budowy Pomp Rohn -Zielioski. Prezes Okoniewski i dyrektor Gosiewski powrócili na swe dawne stanowiska.
W roku 1933, dążąc do ponownego uruchomienia fabryk w Żychlinie i Cieszynie, nieczynnych w okresie kryzysu, inż. Zygmunt Okoniewski spowodował fuzję tych zakładów z Fabryką Wyrobów Metalowych Rohn-Zielioski w Warszawie, tworząc nowe przedsiębiorstwo pod nazwą «Zakłady Elektromechaniczne Rohn-Zielioski S.A., licencja Brown Boveri». Od 1 marca 1933 roku zakład działał pod nazwą Zakłady Elektromechaniczne Rohn - Zielioski SA - licencja Brown Boveri.
1933 r. Od 1 marca 1933 Zakłady Elektromechaniczne Rohn - Zielioski SA-licencja Brown Boveri.
1933 r.
Wkraczając do hallu Akademii Górniczej, gdzie umieszczono eksponaty firm biorących udział w Pokazie Krajowej Wytwórczości Elektrotechnicznej, tuż u wejścia zauważamy stoisko Zakładów Elektromechanicznych Rohn-Zielioski S. A., licencja Brown Boveri, które to Zakłady zaliczyd należy do czołowych w rodzimej wytwórczości elektrotechnicznej. Pan Prezydent Rzeczypospolitej, prof. Ignacy Mościcki na Wystawie Elektrotechnicznej w Krakowie przed stoiskiem Zakładów Elektromechanicznych Rohn - Zielioski Sp. Akc. licencja Brown Boveri. Pan Prezydent prof. Ignacy Mościcki będąc na otwarciu Wystawy, zainteresował się tem stoiskiem: informacji i objaśnieo udzielał Panu Prezydentowi prezes zarządu powyższej firmy, p. inż. Okoniewski. W zakres wytwórczości Zakładów Elektromechanicznych Rohn - Zielioski S. A. lic. Brown Boveri wchodzą: silniki trójfazowe wszelkich typów o mocy do 1500 KM, transformatory o mocy do 6000 kva. Na stoisku firmowem zwracały powszechną uwagę silniki całkowicie zamknięte z chłodzeniem powierzchniowo - żebrowem. Dowiedzieliśmy się ponadto, że fabryka w Żychlinie wykooczyła tuż przed otwarciem Wystawy Elektrotechnicznej transformator trójfazowy o mocy 4800 kva, 42000 V, zamówiony przez jedną z kopalo na Górnym Śląsku. Jest to największy transformator, jaki dotychczas wykonano w kraju. Dotąd transformatory o tak wielkiej mocy zmuszeni byliśmy importowad z Austrii lub z Niemiec. Obecnie zatem, dzięki firmie Rohn-Zielioski S. A. i na tym odcinku wytwórczości jesteśmy samowystarczalni. W zakresie produkcji pomp firma Rohn-Zielioski ma już 37- letnią praktykę - wobec zaś nabycia w roku 1932 od likwidujących się P. Z. E. Brown Boveri S. A. obu jej fabryk w Żychlinie i Cieszynie, dział budowy został znacznie rozszerzony, gdyż posiadając własne silniki wzgl. turbiny parowe Zakładów Brown Boveri w Badenie, fabryka jest w możności dostarczad we własnym zakresie kompletne zespoły elektro pompowe wzgl. turbo pompowe. Zakłady Rohn - Zielioski pod względem zakresu produkcji zajmują przodujące stanowisko wśród krajowych wytwórców.
Warszawa 26 marca 1936 r.
Był członkiem rady Polskiego Związku Przemysłowców Metalowych i Centralnego Związku Przemysłu Polskiego (tzw. Lewiatana). 1926 1936 r. Prezesem rady i zarządu Polskiego Związku Przedsiębiorstw Elektrotechnicznych (PZPE). Prezesem zarządu Polskiego Tow. Akumulatorowego «Petea». Prezesem Polsko - Szwajcarskiej Izby Handlowej. Członkiem zarządu Tow. Przemysłowego «Kabel». Radcą sekcji przemysłowej Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie. Współorganizował dział elektrotechniczny na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929 r.). Należał do Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP), w którym pełnił funkcje prezesa (1929 30) i wiceprezesa (1930 1931). W Polskim Komitecie Elektrotechnicznym był wiceprezesem (1924 1928) i członkiem zarządu (1929 1932) oraz początkowo przewodniczącym Komisji Maszyn Elektrycznych. W 1933 r. był współzałożycielem fundacji «Domy Akademickie im. Prezydenta G. Narutowicza» w Warszawie i rozbudowy Politechniki Warszawskiej. Inż. Zygmunt Okoniewski odznaczał się ambicją i wytrwałością, co w połączeniu ze zdolnościami organizacyjnymi i doświadczeniem fachowym pozwalało mu pomyślnie realizowad zamierzone cele. www.ipsb.nina.gov.pl
Zmarł 23 III 1936 roku w Warszawie. Zmarł 23 III 1936 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu w Żychlinie, niedaleko założonej przez siebie fabryki maszyn elektrycznych - dziś Zakład Maszyn Elektrycznych EMIT S.A.
Uroczystośd żałobna na terenie fabryki.
Wyprowadzenie trumny przez budynek portierni fabrycznej.
Kondukt żałobny ulicą Łowicką (obecnie Narutowicza).
Kondukt żałobny przed kościołem parafialnym.
Nadanie pośmiertne Honorowego Obywatelstwa Gminy Żychlin inż. Zygmuntowi Okoniewskiemu. W dniu 28 czerwca 2011 roku. uchwałą nr X/48/11 Rady Miejskiej w Żychlinie nadano pośmiertnie Honorowe Obywatelstwo Gminy Żychlin inż. Zygmuntowi Okoniewskiemu. Z wnioskiem o nadanie Honorowego Obywatelstwa Gminy Żychlin inż. Zygmuntowi Okoniewskiemu wystąpił Burmistrz Gminy Żychlin. W uzasadnieniu do wniosku czytamy: Inżynier Zygmunt Okoniewski był twórcą przedsiębiorstwa Polskie Zakłady Elektryczne Brown Boveri SA. W roku 1921 utworzył zakład produkcyjny w Żychlinie, a pięd lat później w Cieszynie. Zakłady te stworzyły podwaliny przemysłu maszyn i aparatów elektrycznych w międzywojennej Polsce. Do dziś to przedsiębiorstwo funkcjonuje pod zmienioną nazwą. Przez dziesięciolecia zmieniała się nazwa oraz właściciele zakładu, jednak niezmienne i pewne pozostało to, że inicjatywa gospodarcza inżyniera Zygmunta Okoniewskiego jest dla naszej społeczności jednym z najważniejszym impulsów rozwojowych, który śmiało nazwad można krokiem milowym w rozwoju Żychlina. Należy podkreślid, że waga przedsiębiorstwa dla samego założyciela była tak duża, że Jego ostatnią wolą było, aby po swojej śmierci w roku 1936, mógł spocząd na cmentarzu w Żychlinie. gminazychlin.pl.
22 marca 2015.
inż. Zygmunt Okoniewski.