UCHWAŁA NR 91/2008/IV Krajowej Rady Lekarsko - Weterynaryjnej z dnia 05 marca 2008 r. w sprawie skierowania do sejmowej Komisji Nadzwyczajnej Przyjazne Państwo do spraw związanych z ograniczeniem biurokracji, powołanej uchwałą Sejmu z dnia 20 grudnia 2007 r., postulatów zebranych przez Krajową Radę Lekarsko Weterynaryjną w środowisku lekarzy weterynarii Na podstawie przepisu art. 39 ust.1 pkt. 4 w zw. z art.10 ust. 2 pkt. 6 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r. Nr 187, poz. 1567 z późn. zm.) uchwala się co następuje: 1. Rada uznaje za słuszne zebrane przez Krajową Radę Lekarsko Weterynaryjną w środowisku lekarzy weterynarii postulaty dotyczące koniecznych zmian w obowiązujących przepisach prawa z zakresu prawa weterynaryjnego, zawarte w załączniku do uchwały. 2. Rada upoważnia Prezesa Krajowej Rady Lekarsko Weterynaryjnej do przedłożenia Sejmowej Komisji Nadzwyczajnej Przyjazne Państwo postulatów, o których mowa w 1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. 3. Sekretarz Krajowej Rady Lekarsko- Weterynaryjnej Prezes Krajowej Rady Lekarsko- Weterynaryjnej... Marek Mastalerek... Tadeusz Jakubowski Załącznik: 1. Projekt ustawy o zamianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw.
USTAWA z dnia.2008 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej Art. 1. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust.2 w pkt 5 lit. a otrzymuje brzmienie: a) sprawowanie nadzoru nad produktami pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu art. 2 rozporządzenia nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego w tym nad wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczania na rynku oraz sprzedaży bezpośredniej. ; 2) w art.6 w ust. 5 pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego lub prewencji weterynaryjnej i higieny pasz lub weterynaryjnej diagnostyki laboratoryjnej. ; 3) w art. 9 w ust. 1 w pkt 2 otrzymuje brzmienie: 2) posiada: a) 5-letni staż pracy w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią - w przypadku wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy, b) 3-letni staż pracy w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią - w przypadku powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępców, c) tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego lub prewencji weterynaryjnej i higieny pasz lub weterynaryjnej diagnostyki laboratoryjnej. ; 4) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: Art. 16a. 1. Do wykonywania czynności określonych w art. 16 ust. 1 mogą być wyznaczone zakłady lecznicze dla zwierząt. 2. Wykonywanie czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1, następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z zakładem leczniczym dla zwierząt, reprezentowanym
przez kierownika tego zakładu, określającej w szczególności osobę albo osoby wykonujące dane czynności, sposób, zakres i miejsce ich wykonywania, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. 3. Przy wyznaczaniu przez powiatowego lekarza weterynarii zakładu leczniczego dla zwierząt do wykonania czynności określonych w art. 16 ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy art. 16 ust. 2, 4, 5 i 7 oraz przepisy wydane na podstawie art. 16 ust. 6.. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. UZASADNIENIE 1. Wyjaśnienie celu ustawy Zmiana art. 3 ust. 2 pkt 5 lit. a ma na celu doprecyzowanie zakresu działania Inspekcji Weterynaryjnej. Zmiana art.6 ust. 5 pkt 3 ma na celu doprecyzowanie i rozszerzenie wymogów kwalifikacyjnych koniecznych do objęcia funkcji Głównego Lekarza Weterynarii o specjalizacje prewencja weterynaryjna i higiena pasz oraz weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna. Zmiana art. 9 ust. 1 pkt 2 rozszerzy liczbę lekarzy weterynarii, którzy będą mogli zajmować kierownicze stanowiska w Inspekcji Weterynaryjnej. Posiadanie odpowiedniego stażu w zakresie wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz specjalizacji z wymienionej dziedziny w weterynarii, ze względu na zakres kształcenia, są wystarczającymi kwalifikacjami do zajmowania stanowisk wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy, a także powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i jego zastępcy. Art. 16a. - Biorąc pod uwagę istniejące unormowania w zakresie wykonywania zawodu lekarza weterynarii, a w szczególności ustawę z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95) należy wprowadzić takie rozwiązania, które umożliwią zawarcie umowy, na podstawie wcześniejszej decyzji powiatowego lekarza weterynarii, także z zakładem leczniczym dla zwierząt. Wykonywanie zadań przez lekarzy weterynarii, a szczególnie związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych wymaga używania leków, sprzętu i środków transportu oraz pomieszczeń zakładu leczniczego dla zwierząt do wykonywania czynności urzędowych tak, żeby nie być w kolizji z prawem.
2. Przedstawienie stanu obecnego Dotychczasowe przepisy Art. 9 ust. 1 pkt. 2 lit. a-c stanowią poważną barierę na tym rynku pracy. Wymóg stażu pracy w administracji weterynaryjnej powodował, że lekarze weterynarii, którzy często byli wyznaczani do zadań związanych z wykonywaniem nadzoru weterynaryjnego i posiadali w tym zakresie wieloletnie doświadczenie nie mogli go zaliczyć do stażu pracy niezbędnego do ubiegania się o kierownicze stanowisko w Inspekcji Weterynaryjnej. Powstawały sytuacje absurdalne, w których osoba z wieloletnim stażem pracy wykonującym czynności inspekcyjne w imieniu powiatowego lekarza weterynarii nie mogła przystąpić do konkursu o stanowiska kierownicze w Inspekcji Weterynaryjnej tylko dlatego, że wcześniej ten lekarz weterynarii nie był zatrudniony w administracji weterynaryjnej. Podobnie inni lekarze weterynarii, posiadający wieloletni staż w zakresie kształcenia w zawodzie czy prowadzenia badań klinicznych nie mogły się ubiegać o takie stanowisko. 3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym W związku z wejściem w życie proponowanych przepisów zwiększy się zakres wykonywanych zadań przez Inspekcję Weterynaryjną. Rozszerzy się krąg osób uprawnionych do zajmowania stanowisk powiatowego lekarza weterynarii, wojewódzkiego lekarza weterynarii i Głównego Lekarza Weterynarii oraz ich zastępców. Lekarze weterynarii zatrudnieni w zakładach leczniczych dla zwierząt będą mogli wykonywać czynności w swoim zakładzie pracy i rozliczać się z powiatowym lekarzem weterynarii jako podmiot gospodarczy. 4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne Wejście w życie proponowanych przepisów pozwoli na lepsze wykonywanie zadań przez Inspekcję Weterynaryjną. Możliwość ubiegania się o stanowiska przez lekarzy weterynarii posiadających doświadczenie w zakresie zadań związanych z weterynarią zwiększy konkurencyjność w konkursach na stanowiska kierownicze w Inspekcji Weterynaryjnej. Wejście w życie przepisów nie spowoduje wydatków z budżetu państwa.
USTAWA z dnia 2008 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko weterynaryjnych Art. 1. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko weterynaryjnych (Dz.U. z 2002, Nr 187, poz. 1587, z późn. zm. 1) ) w art. 10 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: 5) organizacja specjalizacji zawodowych lekarzy weterynarii;. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. UZASADNIENIE 1. Wyjaśnienie celu ustawy Organizowanie i administrowanie przez Krajową Izbę Lekarsko Weterynaryjną procesu specjalizacji zawodowej lekarzy weterynarii umożliwi uzyskiwanie na ten cel dodatkowych środków finansowych pochodzących z funduszy UE w ramach programów ustawicznego kształcenia zawodowego. Umożliwi to podniesienie poziomu tego kształcenia poprzez udział wybitnych ekspertów z dziedziny weterynarii z Europy i państw trzecich. Sprawniejsze zarządzanie finansami pochodzącymi z wpłat uczestników przeznaczonymi na obsługę Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii, które dotychczas w części stawały się składnikiem budżetu instytucji państwowej jakim jest Państwowy Instytut Weterynaryjny Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, który ma znaczne ograniczenia w dysponowaniu środkami przeznaczonymi na funkcjonowanie wymienionej Komisji. 2. Przedstawienie stanu obecnego Kształcenie specjalizacyjne lekarzy weterynarii prowadzone jest przez wydziały medycyny weterynaryjnej szkół wyższych w Lublinie, Olsztynie, Warszawie i Wrocławiu oraz Państwowy Instytut Weterynaryjny Państwowy Instytut Badawczy w Puławach. 3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w DZ. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 59, poz. 532 i Nr 208, poz. 2018 oraz z 2004 r. Nr 11, poz. 95.
Przy zachowaniu dotychczas funkcjonującego systemu kształcenia specjalizacyjnego przez uczelnie i Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach organizację specjalizacji w zakresie zarządzania i administrowania kształceniem lekarzy weterynarii powinno być powierzone samorządowi zawodowemu lekarzy weterynarii, jak to ma miejsce w wielu krajach Wspólnoty Europejskiej. 4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne Organizowanie i administrowanie przez Krajową Izbę Lekarsko Weterynaryjną procesu specjalizacji zawodowej lekarzy weterynarii umożliwi uzyskiwanie na ten cel dodatkowych środków finansowych pochodzących z funduszy UE w ramach programów ustawicznego kształcenia zawodowego. Nastąpi sprawniejsze zarządzanie środkami przeznaczonymi na obsługę Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii. Wejście w życie przepisów nie spowoduje wydatków z budżetu państwa.
USTAWA z dnia.2008 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Art. 1. W ustawie z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z późn. zm. 2) ): 1) w art. 24a dodaje się ust. 3 w brzmieniu: 3. Powiatowy lekarz weterynarii dokonuje legalizacji badania klinicznego w przypadkach przewidzianych w rozporządzeniu 998/2003 poprzez dokonanie wpisu w paszporcie. ; 2) po art. 24e dodaje się art. 24ea w brzmieniu: Art.24ea. 1. Lekarz weterynarii, o którym mowa w art. 24d ust. 1, przed wydaniem paszportu jest obowiązany wypełnić kwestionariusz do wydawanego paszportu i przesłać go do okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej właściwej dla lekarza weterynarii wydającego paszport. 2. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna na podstawie otrzymanych kwestionariuszy, o których mowa w ust. 1, prowadzi rejestr wydanych paszportów. 3. Kwestionariusz i rejestr wydanych paszportów zawierają następujące dane: 1) dotyczące opiekuna zwierzęcia: a) nazwisko i imię, b) miejsce zamieszkania i adres, c) numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej; 2) dotyczące zwierzęcia: a) gatunek, b) rasa, c) płeć, d) numer mikroczipu (tatuażu), 2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289, z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045 i Nr 249, poz. 1830 oraz z 2007 r. Nr 133, poz. 920.
e) data implantacji mikroczipu (tatuażu), f) umiejscowienie mikroczipu (tatuażu). 4. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna jest obowiązana przekazywać Krajowej Radzie Lekarsko Weterynaryjnej dane zawarte w rejestrze. 5. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna prowadzi zbiorczy rejestr wydanych paszportów. 6. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna określi, w drodze uchwały, wzór kwestionariusza do wydawanego paszportu, sposób prowadzenia rejestrów wydanych paszportów, terminy przekazywania kwestionariuszy do okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej oraz danych z rejestru wydanych paszportów do Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej.. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. UZASADNIENIE 1. Wyjaśnienie celu ustawy Dotyczy art. 24a ust 3: Niezbędne jest określenie właściwego organu potwierdzającego w przewidzianych w rozporządzeniu WE 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady poprzez dokonanie stosownego wpisu w paszporcie, którym w warunkach polskich jest powiatowy lekarz weterynarii. Dotyczy art. 24ea: W wyniku realizowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) w rozdziale 4a Wymagania weterynaryjne przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszącym podróżnym oraz zasady identyfikacji tych zwierząt okazało się konieczne, aby okręgowe izby lekarsko weterynaryjne prowadziły rejestry wydanych paszportów, a Krajowa Rada Lekarsko Weterynaryjna utworzyła Centralny Rejestr wydawanych paszportów bazę danych. Rejestr prowadzony jest w formie ewidencji papierowej i elektronicznej, która umożliwia szybkie informowanie właściwych organów uprawnionych do kontroli przemieszczania zwierząt towarzyszących, posiadających paszporty, w państwach członkowskich UE oraz w krajach trzecich
2. Przedstawienie stanu obecnego Brak uregulowań 3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym Obecne przepisy określają wyłącznie kwestie wydawania paszportów i danych w nich zawartych. Brak zwrotnych informacji zbieranych w zorganizowany sposób od lekarzy weterynarii wydających paszporty powoduje, że w obrocie pojawiają się fałszywe formularze paszportów, sporządzonych przez nieuprawnione podmioty. Skutkuje to dużymi trudnościami w ustalaniu stanu faktycznego w wypadku powstania wątpliwości, co do przestrzegania procedur znakowania zwierząt towarzyszących, autentyczności paszportu i aktualności szczepień. 4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne Wejście w życie zaproponowanych rozwiązań pozwoli na pełną kontrolę w zakresie przemieszczania zwierząt towarzyszących. Prowadzenie baz danych o wydanych paszportach zwierząt pozwoli na szybką wymianę informacji w zakresie autentyczności wydanych paszportów i danych w nich zawartych zarówno na poziomie wspólnotowym i krajów trzecich. Wymiana danych ma szczególne znaczenie dla ochrony zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wejście w życie przepisów nie spowoduje wydatków z budżetu państwa.
USTAWA z dnia 2008 r. o zmianie ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt Art. 1. W ustawie z dnia grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11 poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 uchyla się ust. 3; 2) w art. 16 ust. 1-5 otrzymują brzmienie: 1. Prowadzenie zakładu leczniczego dla zwierząt jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. 2. Zakład leczniczy dla zwierząt świadczy usługi weterynaryjne po uzyskaniu wpisu do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt, zwanej dalej ewidencją. 3. Ewidencję prowadzi właściwa ze względu na miejsce siedziby zakładu leczniczego dla zwierząt okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna. 4. Ewidencja jest jawna i zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego zakład leczniczy dla zwierząt oraz jego adres miejsca zamieszkania albo siedziby; 2) nazwę zakładu leczniczego dla zwierząt oraz jego adres i numer telefonu; 3) imię i nazwisko kierownika zakładu; 4) liczbę pracowników, w tym lekarzy weterynarii i personelu pomocniczego. 5. Za wpis do ewidencji oraz zmianę tego wpisu okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna pobiera opłatę, która stanowi przychód organu prowadzącego ewidencję, do której dokonano wpisu. Opłata za zmianę wpisu wynosi 50% opłaty za wpis. ; 3) art. 17 otrzymuje brzmienie:
Art. 17. 1. Podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt musi spełnić wymogi jego prowadzenia określone w przepisach art. 5-11, a także uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego. 2. Podstawą podjęcia przez okręgową radę lekarsko-weterynaryjną uchwały w sprawie wpisu zakładu leczniczego dla zwierząt do ewidencji jest wniosek podmiotu prowadzącego zakład. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera: 1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego zakład leczniczy dla zwierząt oraz jego adres miejsca zamieszkania albo siedziby; 2) nazwę zakładu leczniczego dla zwierzą oraz jego adres i numer telefonu; 3) regulamin zakładu leczniczego dla zwierząt; 4) informację o rodzaju i zakresie świadczonych usług weterynaryjnych; 5) oświadczenie podmiotu prowadzącego zakład, że prowadzony przez niego zakład leczniczy dla zwierząt spełnia wymagania określone odpowiednio w art. 5-11; 6) imię i nazwisko kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt; 7) liczbę pracowników, w tym lekarzy weterynarii i personelu pomocniczego; 8) numer ewidencji działalności gospodarczej albo wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt dołącza zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo do Krajowego Rejestru Sądowego oraz oświadczenie następującej treści: Oświadczam, że: 1) dane zawarte we wniosku o wpis do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt są kompletne i zgodne z prawdą; 2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia zakładu leczniczego dla zwierząt określone w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95).. 5. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego zakład leczniczy dla zwierząt oraz jego adres zamieszkania albo siedziby; 2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia; 3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu prowadzącego zakład leczniczy dla zwierząt, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji. 6. Organ prowadzący ewidencję, w terminie 50 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, po sprawdzeniu tych dokumentów dokonuje wpisu do ewidencji oraz wydaje wnioskodawcy zaświadczenie o tym wpisie. 7. Jeżeli organ prowadzący ewidencję nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 6, a od dnia wpływu tego wniosku do tego organu upłynęło 60 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał tego wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis. 8. Do zmiany wpisu do ewidencji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wpisu do ewidencji. ; 4) w art. 19 uchyla się ust. 7; 5) w art. 20 uchyla się ust. 2; 6) art. 22 otrzymuje brzmienie: Art.22. Do postępowania w sprawie wpisu, odmowy wpisu, zmiany wpisu, skreślenia z ewidencji stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.. Art. 2. 1. Podmioty wpisane do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt prowadzonej przed dniem wejścia w życie ustawy uznaje się za wpisane do rejestru działalności regulowanej. 2. W ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy podmioty, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek przedstawić okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej, która dokonała wpisu tego podmiotu do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt:
1) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego; 2) oświadczenie, o którym mowa w art. 17 ust. 4 i 5 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 3. Podmioty prowadzące zakład leczniczy dla zwierząt, które nie dopełnią obowiązku, o którym, mowa w ust. 2, właściwa okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna wykreśla z ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. UZASADNIENIE 1. Wyjaśnienie celu ustawy Celem wprowadzenia powyższych uregulowań jest objęcie podmiotów prowadzących zakłady lecznicze dla zwierząt regulacjami dotyczącymi przedsiębiorców, w szczególności zawartymi w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, pozwalające na usunięcie absurdalnej sytuacji polegającej na tym, że podmioty faktycznie wykonujące działalność gospodarczą zostały wykluczone z kręgu przedsiębiorców. Jednocześnie wprowadza się poprawki techniczne w zakresie wydawania rozstrzygnięć w sprawie wpisu do ewidencji dostosowujące do kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przedstawienie stanu obecnego Zgodnie z dotychczasowym stanem prawnym określonym w art. 1 ust. 3 ww. ustawy, do zakładów leczniczych dla zwierząt nie miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej. 3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym Obecnie - do zakładów leczniczych dla zwierząt nie miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej. (obecnie ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Z tego powodu podmioty, które spełniają wszelkie przesłanki wynikające z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, aby być uznanymi za przedsiębiorców, podlegają wyłączeniu ze wszelkich ułatwień prawnych i ekonomicznych przewidzianych dla tej grupy, w szczególności dla mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorstw.
Nowe przepisy z jednej strony będą powodować konieczność rejestracji działalności, w odpowiednim dla formy prawnej podmiotu prowadzącego zakład rejestrze, ale pozwolą dzięki temu na korzystanie przez zakłady lecznicze dla zwierząt z ułatwień prawnych i ekonomicznych przewidzianych dla tej grupy korzystanie z funduszy unijnych, ulgi w opłatach ZUS przy rozpoczynaniu działalności i inne. Z drugiej strony należy utrzymać przepisy dotyczące konieczności weryfikacji spełniania warunków ustawowych prowadzenia działalności przez zakłady lecznicze dla zwierząt dostosowując te wymogi do przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Powoduje to, że dotychczasowa ewidencja tej działalności stanie się rejestrem działalności regulowanej. 4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne Likwidacja dyskryminacyjnego charakteru przepisu art. 1 ust 3 ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt uniemożliwiającego stosowania do zakładów leczniczych dla zwierząt przepisów dotyczących wykonywania działalności gospodarczej spowoduje możliwość korzystania przez podmioty z pomocy publicznej określonej w odpowiednich programuj wsparcia i rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, w tym także przewidujących aktywizację działalności gospodarczej na terenach wiejskich. Jednocześnie zostanie jasno określona sytuacja tych podmiotów w obrocie gospodarczym, co jest bardzo istotne w sytuacji gdy większość przepisów dotyczących obrotu gospodarczego dotyczy podmiotów wykonujących działalność gospodarczą. Jedynym dodatkowym obciążeniem wynikającym z nowelizacji jest konieczność uzupełnienia dokumentacji ewidencyjnej przez podmioty wpisane do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt. Nowe podmioty będą musiały dodatkowo uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Jednakże biorąc pod uwagę korzyści płynące z uzyskania statusu przedsiębiorcy dla tych podmiotów uzupełnienie stosownej dokumentacji nie powinno stanowić zbytniego obciążenia. Wejście w życie przepisów nie spowoduje wydatków z budżetu państwa.