STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA WARSZTATY TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 SPRAWOZDANIE MERYTORYCZNE ZA 2009

Transkrypt

1 Nazwa organizacji prowadzącej WTZ: STOWARZYSZENIE POMOCY SZANSA II. Rejestr, numery identyfikacyjne organizacji prowadzącej WTZ KRS: NIP: Regon: III. Adres, nr telefonu, nr faxu, organizacji prowadzącej WTZ Adres: Witowice 60A, Charsznica Telefon / Fax e mail spszansa@gazeta.pl IV. Adres, nr telefonu, nr faxu, WTZ Adres: Stare Racibory 4, Sokoły Telefon / Fax wtzracibory@gazeta.pl V. DANE OGÓLNE Warsztat Terapii Zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach funkcjonuje od 27 grudnia 2006 roku. Organem założycielskim i prowadzącym jest Stowarzyszenie Pomocy Szansa, który oprócz wymienionej jednostki prowadzi jeszcze cztery placówki na rzecz osób niepełnosprawnych tj. Warsztat Terapii Zajęciowej nr 1 w Podlesicach, Zakład Aktywności Zawodowej w Witowicach, Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy w Perkach Karpiach oraz Warsztat Terapii Zajęciowej nr 3 w Dołubowie. Łącznie swoim wsparciem SPS obejmuje 195 osób, głównie z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej oraz edukacji specjalnej. Warsztat w Starych Raciborach jest placówką pobytu dziennego i funkcjonuje od poniedziałku do piątku w godzinach VI. PRACOWNIE W WARSZTATACH TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 W STARYCH RACIBORACH Terapia zajęciowa w placówce w Starych Raciborach prowadzona jest głównie za pomocą ergoterapii w pięciu niżej wymienionych pracowniach: A) Pracownia gospodarstwa domowego Zajęcia kulinarne prowadzone są przez dwóch instruktorów w dużej kuchni wyposażonej w niezbędny sprzęt gospodarstwa domowego. Przygotowywane są tam posiłki dla 1

2 wszystkich podopiecznych warsztatu. W pracowni uczestnicy uczą się przygotowywać sałatki, mrożonki, przetwory (dżemy), zupy, ciasta. Uczą się nakrywania i dekorowania stołu oraz odpowiedniego zachowania się przy stole. Poznają wartości odżywcze warzyw i owoców a także zasady zdrowego żywienia. W czasie świąt (Bożego Narodzenia, Wielkanocnych) przygotowują potrawy charakterystyczne dla danych świąt, dekorują stoły. Prowadzone są wówczas rozmowy na temat tradycji i obrzędów kultywowanych w rodzinach uczestników i w naszym kraju. Osoby, które uczestniczą w zajęciach tej pracowni uczą się również obsługi urządzeń gospodarstwa domowego (płyta grzejna, piekarnik, zmywarka, czajnik bez przewodowy, roboty kuchenne, pralka automatyczna, prawidłowego użytkowania lodówki i zamrażarki). B) pracownia papieru W pracowni papieru zajęcia odbywają się przez formę zbiorową, jak i indywidualną. Uczestnicy pracują metodą ergoterapii czyli terapii przez pracę. Uczestnicy rehabilitują się też za pomocą metody arteterapii. Zajęcia przebiegają w ściśle dostosowanym, do poziomu każdego uczestnika, programie indywidualnym. Usprawniane są zdolności manualne, koordynacja wzrokowo ruchowa, motoryka rąk, grafomotoryka, poprzez: rysunek (rysowanie kredą, węglem, ołówkiem, kredkami ołówkowymi, świecowymi, pastelami), malarstwo (malowanie farbami plakatowymi, akwarelą, witrażowymi, olejnymi, tuszem kreślarskim), rzeźbę: papieroplastyka ( motywy postaci, przedmiotów, kwiatów, tworzenie laurek), masy plastyczne ( masa solna, modelina, plastelina, masa papierowa), dekoratorstwo i zdobnictwo ( dekoracje okolicznościowe, np. stroiki świąteczne; zdobienie różnych przedmiotów wiklinowych, gipsowych itp.; tworzenie kompozycji z suszonych i żywych kwiatów oraz darów natury typu: pióra, kora, szyszki, mech itp.), sztuki użytkowe (witraże na butelkach, płytkach ceramicznych, kieliszkach, collage (wyklejanie, wycinanie, wydzieranie papieru i tworzenie pracy łączonej różnymi technikami). Wytwory plastyczne uczestników WTZ wystawiane są na kiermaszach, festynach czy galeriach. Są organizowane również wernisaże, gdzie uczestnicy mogą pochwalić się swoimi pracami przed rodziną i znajomymi. C) Pracownia stolarsko-techniczna Pracownia stolarska jest pracownią, w której uczestnicy uczą się zajęć praktycznych w zawodzie stolarza. Głównym celem pobytu uczestników w pracowni jest: - zapoznanie się z zasadą obsługi podstawowych narzędzi ręcznych i elektronarzędziami do obróbki drewna, - rozróżnianie oraz dobór odpowiedniego narzędzia do wykonywanej pracy Aktywność ta przyczynia się do rozwoju zdolności manualnych. Rehabilitacja zawodowa w pracowni, to głównie organizacja stanowiska pracy i przebieg prostych czynności związanych z wykonywaniem prac, stosowanie przerw w procesie pracy, umiejętności samokontroli tempa pracy. Poznają różne rodzaje drewna. Uczestnicy są również zapoznawani z zasadami bezpieczeństwa obsługi poszczególnych narzędzi i maszyn. W pracowni stolarskiej wykonujemy: ramki do zdjęć i obrazów, kwietniki, półki, karmniki, piłowanie, szlifowania powierzchni, lakierowanie, wbijania gwoździ, projektowanie ramek - itp. Wyżej wymienione czynności mają na celu osiągnięcie przez uczestników maksymalnej samodzielności i zaradności wynikającej z życia codziennego. 2

3 D) Pracownia wikliny Głównym celem pracowni wikliniarskiej jest rozwijanie zdolności manualnych uczestników oraz przygotowanie do ewentualnej pracy zarobkowej w tym zakresie. Na pracowni uczestnicy zdobywają wiedzę ogólną, o wiklinie, sposobie sadzenia i uprawy oraz o sposobie jej doboru i wykorzystania. Uczą się stosowanych technik wikliniarskich oraz zdobywają praktyczną wiedzę w dziedzinie wyplatania i tworzenia różnorakich przedmiotów z wikliny. Pracownia wikliniarska wyposażona jest w odpowiednie urządzenia i narzędzia wikliniarskie. Wikliniarstwo pozwala również na rozwijanie własnych możliwości twórczych, projektowanie nowych wzorów, włączanie do wyplatania wyrobów innych surowców jak: sznury, taśmy słomiane itd. Dla osób niepełnosprawnych wikliniarstwo jest nie tylko terapią poprzez pracę, przywraca ono również sprawność ruchową dłoni oraz palców, rozbudza wyobraźnię, uczy dyscypliny pracy, współpracy w grupie. E) Pracownia ogrodnicza Zajęcia w pracowni pozwalają na zdobycie wiedzy na temat hodowli i pielęgnacji roślin. Uczestnicy dbają o rośliny, uczą się je podlewać, przesadzać, rozmnażać. Dbają o teren otaczający budynek WTZ, gdzie uprawiają ogród warzywny i kwiatowy oraz sad. W ramach prowadzonej terapii zajęciowej uczestnicy wykonują również prace plastyczne z naturalnych materiałów (np.: z ziaren, makaronu, szyszek, kamyków, nasion, liści). Ponadto zajmują się hodowlą i pielęgnacją roślin doniczkowych. Uczestnicy uczą się także prowadzenia kalendarza pogody w wyniku uważnej obserwacji otaczającej przyrody. Osoby niepełnosprawne podczas licznych spacerów mają okazję samodzielnie zbierać materiały niezbędne do pracy terapeutycznej. Wyżej wymienione zajęcia oparte są na następujących metodach: pogadance, opisywaniu, samodzielnej pracy - metodzie praktycznej, pokazie, metodzie wzrokowej, metodzie słuchowej, metodzie dotykowej, metodzie smakowej, metodzie węchowej. Mają one przede wszystkim rozwijać zdolności kształcenia i doskonalenia strony manualnej i intelektualnej. Zajęcia te również wzmacniają poczucie własnej wartości i wiary we własne możliwości, poczucie odpowiedzialności i zaradności życiowej, uczą wykonywania pracy zespołowej. VII. UCZESTNICY WARSZTATÓW TERAPII ZAJĘCIOWEJ NR 2 W STARYCH RACIBORACH W 2009 roku do warsztatu uczęszczało 50 uczestników, którzy realizowali swój indywidualny program rehabilitacji i terapii roku opracowywany co roku przez Radę Programową, w skład której wchodzili wszyscy pracownicy WTZ. Wśród uczestników na dzień było 19 kobiet i 31 mężczyzn z orzeczonym stopniem niepełnosprawności. Podopieczni to głównie osoby, które zamieszkują tereny wiejskie powiatu wysokomazowieckiego (37 osób). Pozostali uczestnicy pochodzą z powiatu białostockiego (10 osób) i bielskiego (3 osoby). Wszyscy podopieczni mają orzeczony stopień niepełnosprawności ze wskazaniami do udziału w terapii zajęciowej. Głównie są to osoby, które posiadają umiarkowany i znaczny stopień niepełnosprawności. Poniższa tabela 1 przedstawia liczbę uczestników z poszczególnym stopniem i przyczyną niepełnosprawności. Tabela 1. 3

4 Rodzaj niepełnosprawności Stopień niepełnosprawności Ogółem Umiarkowany Znaczny K M K M O1-U upośledzenie umysłowe P choroby psychiczne L zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu O choroby narządu wzroku R upośledzenie narządu ruchu E - epilepsja N choroby neurologiczne I inne, w tym schorzenia endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego, Razem Podopieczni warsztatu to głównie osoby z upośledzeniem umysłowym (53%) i chorobami neurologicznymi (20%). Wśród podopiecznych występują również sprzężenia chorób. Procentowo przedstawia to wykres 1. Przyzczyny niepełnosprawności wśród uczestników WTZ w Starych Raciborach 11-I 2% 06-E 2% 05-R 7% 04-O 2% 03-L 1% 02-P 13% 10-N 20% 01-U 53% 4

5 Najmniejszą grupę stanowią osoby z uszkodzonym wzrokiem i słuchem. Wśród podopiecznych były również osoby, które poruszały się za pomocą wózków inwalidzkich (3 os.) i kul (3 os.) co stanowiło 12% ogółu wszystkich podopiecznych. Wśród licznej grupy podopiecznych dostrzeżono postępy w zakresie rehabilitacji społecznozawodowej. Poniżej dokonano krótkiej charakterystyki. 1.Andrzej B. Znacznej poprawie uległa sfera społeczna w zakresie komunikacji oraz harmonijnej i bezkonfliktowej współpracy z pozostałymi uczestnikami. Podopieczny nabył również umiejętność kontrolowania własnych emocji, zwłaszcza negatywnych. W sferze zawodowej należy podkreślić wzrost umiejętności praktycznych przy wykorzystywaniu narządzi stolarskich o napędzie elektrycznym. Uczestnik przestrzega przepisy BHP, nie zagraża sobie i innym w trakcie wykonywania zadań wynikających z charakteru pracowni. W sposób prawidłowy wykonuje zadania na stanowisku pracy. Zrozumiał regulamin pracowni oraz placówki i przestrzega obowiązków uczestnika wtz. 2. Grzegorz W. Widoczną poprawę można zauważyć w sferze społecznej. Uczestnik pomimo braku mowy czynnej nawiązuje kontakt z pozostałymi podopiecznymi za pomocą pozawerbalnej komunikacji, naśladuje zachowania kolegów, wypowiada pojedyncze sylaby. W sferze tzw. życia codziennego również zaszły zmiany np. podopieczny samodzielnie parzy herbatę, posługuje się sztućcami. Na swoim stanowisku pracy utrzymuje porządek, dba o powierzony sprzęt. 3.Marta P. Dużej poprawie uległa sfera społeczna i emocjonalno motywacyjna. Podopieczna zaakceptowała własną niepełnosprawność, przez co polepszył się jej kontakt z pozostałymi uczestnikami. Dostosowuje reakcje emocjonalne do sytuacji, sama kontroluje własne zachowanie. W sferze zawodowej należy zaznaczyć wzrost motywacji do pracy i samodzielną inicjatywę w pracach wynikających z charakteru pracowni. Deklaruje chęć podjęcia zatrudnienia. 4. Agnieszka D. Dużej poprawie uległa tzw., sfera życia codziennego w zakresie podstawowych nawyków higienicznych i czystości ciała oraz samodzielnego spożywania posiłków. Chętniej również bierze udział w zajęciach ruchowych. Ma świadomość, iż rehabilitacja ruchowa ma wpływ na jej funkcjonowanie (uczestniczka porusza się na wózku). Prawidłowo nawiązuje relacje z pozostałymi uczestnikami. 5. Beata M. Duże postępy uczestniczka popełniła w sferze zawodowej. Wykonuje wszystkie polecenia instruktora, zna i stara się przestrzegać przepisów bhp na własnym stanowisku pracy. Deklaruje chęć podjęcia pracy. 6. Agnieszka K. Sfera zawodowa uległa znacznej poprawie. Uczestniczka uwierzyła w swoje możliwości, zaakceptowała własną niepełnosprawność, wzrosła jej samoocena. Potrafi myśleć obrazowo, dostrzega związek przyczynowo-skutkowy. 7. Katarzyna P. Poprawie uległa sfera społeczna w zakresie umiejętności odpowiedniego zachowania się w miejscach publicznych, komunikacji i harmonijnego współżycia oraz sfera intelektualna w zakresie orientacji czasowo-przestrzennych i zasobie słowno-pojęciowym. 8. Maria Ch. 5

6 Czynności życia codziennego i ogólna zaradność uczestniczki jest na wysokim poziomie. Również sfera intelektualna w zakresie zainteresowań poznawczych i kulturalnych uległa znacznej poprawie. Wykazuje inicjatywę w działaniu, potrafi samodzielnie pracować i chronić swoje ciało przed uszkodzeniami. Ma motywację do podjęcia zatrudnienia w przyszłości. 9. Elżbieta D. Sfera emocjonalno-motywacyjna kształtuje się na poziomie dobrym. Podopieczna rozpoznaje swoje uczucia, jest zdolna do empatii. Interesuje się pozaobowiązkową działalnością na rzecz wtz. Potrafi pracować samodzielnie i nie wymaga ciągłego nadzoru instruktora. Potrafi współdziałać w sytuacjach zadaniowych. 10. Jarosław B. Dużej poprawie uległa sfera intelektualna. Poczynił postępy w obsłudze komputera. Jego koncentracja uwagi i spostrzegawczość jest dobra. Orientuje się w zasadach funkcjonowania warsztatu, nie boi się sprzętu, maszyn i urządzeń. 11. Łukasz Ś. Dużej poprawie uległa sfera społeczna w zakresie komunikacji, umiejętności dzielenia się i niesienia pomocy innym, rozwiązywania problemów w relacjach interpersonalnych. Interesuje się pozaobowiązkową działalnością na rzecz placówki. Potencjał zawodowy polepszył się w następujących obszarach: kontroli swojej pracy, rozumieniu i zapamiętywaniu instrukcji, przestrzeganiu zasad bhp. Ma motywację do podjęcia zatrudnienia w przyszłości. W 2009 roku z uczestnictwa w terapii zrezygnowały cztery osoby. Głównymi przyczynami zaprzestania udziału w zajęciach był pogarszający się stan zdrowia. Poniżej przedstawiono listę byłych podopiecznych i powody ich rezygnacji: 1. Elżbieta B. nawrót choroby psychicznej uniemożliwiające funkcjonowanie w WTZ. Koniczność hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym. 2. Grażyna K. własna rezygnacja w celu aktywnego poszukiwania zatrudnienia na otwartym rynku pracy. 3. Przemysław Ł. podjęcie nauki w Specjalnym Ośrodku Szkolono-Wychowawczym w Długoborzu. 4. Sylwester J. konieczność hospitalizacji po operacji woreczka żółciowego. Ogólna roczna frekwencja udziału uczestników w zajęciach warsztatowych wynosiła w 2009 roku 84,2%. Nieobecności uczestników usprawiedliwiane były przez rodziców/opiekunów (telefonicznie/osobiście), lekarzy lub innych specjalistów. Absencja na zajęciach uwarunkowana była głównie stanem zdrowia, koniecznością pomocy w pracach polowych oraz innych ważnych sprawach osobistych/rodzinnych. Frekwencja w poszczególnych miesiącach w 2009 roku z uwzględnieniem przerwy wakacyjnej, która w roku ubiegłym przypadała w lipcu została zestawiona w poniższej tabeli 2. 6

7 Frekwencja uczestników w poszczególnych miesiącach w 2009 roku w % l.p Miesiąc Nazwa pracowni Gospodarstwa domowego Ogrodnicza Papieru Stolarskotechniczna Wikliny Ogółem w % 1 Styczeń ,7 2 Luty ,0 3 Marzec ,7 4 Kwiecień ,2 5 Maj ,2 6 Czerwiec ,4 7 Sierpień ,2 8 Wrzesień ,4 9 Październik ,9 10 Listopad ,2 11 Grudzień ,4 Ogółem w % 87,9 91,6 74,7 86,1 80,9 84,2 VIII. PRACOWNICY WTZ W STARYCH RACIBORACH W Warsztacie Terapii Zajęciowej nr 2 w Starych Raciborach na dzień roku zatrudnionych było 13 pracowników, w tym 10 instruktorów terapii zajęciowej, dyrektor, specjalista ds. rehabilitacji oraz księgowa. Dwóch pracowników, w tym psycholog i specjalista ds. BHP i p. poż. zatrudnieni byli na podstawie umów zlecenia. Wykształcenie pracowników WTZ w Starych Raciborach średnie policealne wyższe 31% 54% 15% Rodzaj wykształcenia przedstawia wykres 2. 7

8 Ponad połowa pracowników legitymowała się wykształceniem wyższym, głównie z pedagogiki i nauk społecznych (54%). Pozostali uzupełniali wykształcenie na uczelniach akademickich lub specjalistycznych kursach kwalifikacyjnych (77%), które nadają uprawnienia do pracy z osobami niepełnosprawnymi. W 2009 roku pracownicy uczestniczyli również w wielu szkoleniach. Doskonalenie zawodowe odbywało się w następujących dziedzinach: a) Psychologii 1. Czym powinien charakteryzować się dobrze opracowany Indywidualny Program Rehabilitacji i Terapii uwzględnienie różnych sfer funkcjonowania człowieka, obszarów gotowości zawodowej, form rehabilitacji, terapii, wsparcia. 2. Co powinno się znaleźć w ocenie ogólnej uczestnika- analiza przypadku. 3. Porozumiewanie się. Wyobrażenia o sobie i innych a komunikowanie się ludzi. Dialogowe Ja. 4. Trudna sztuka kształtowania własnych uczuć. 5. Wypalenie zawodowe czym jest?. 6. Zrozumieć emocje. 7. Praca terapeutyczna z osobą z upośledzeniem umysłowym. 8. Obraz samego siebie jako źródło motywacji. b) arteterapii 1. Kurs wikliny formy płaskie, dekoracyjne. 2. Kurs kwalifikacyjny z arteterapii. c) Inne 1. Szkolenie na inspektora ochrony przeciwpożarowej. Instruktorzy oprócz zajęć warsztatowych prowadzą różnego typu treningi, w tym: Higieniczny Ekonomiczny w formie bezgotówkowej Interpersonalny Asertywności Ponadto pracownicy prowadzą zajęcia reedukacyjne i w ramach kółek zainteresowań, tj. muzycznoteatralnego i sportowego. W warsztacie działa również wparcie psychologiczne, które przyjmuje następującą formę: Bezpośrednią pracę z podopiecznymi w postaci grupowych i indywidualnych spotkań (przygotowania do życia w środowisku społecznym, poprawa kondycji psychicznej, rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych do podjęcia pracy zawodowej, trening interpersonalny, trening umiejętności społecznych, edukacja seksualna, przeciwdziałania izolacji). Współpracy z rodzicami w celu aktywnego włączania ich w proces rehabilitacji podopiecznych (przekazywanie informacji dotyczącej diagnozy psychologicznej uczestnika wynikającej z przeprowadzonego badania, umacnianie relacji rodzic-uczestnik, poradnictwo psychologiczne, wsparcie środowiskowe, motywowanie do integracji ). Współpracy z instytucjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych, w tym PCPR, GOPS, PPP, Sądem Rodzinnym, DPS. Współpracy z instruktorami terapii zajęciowej i prowadzenie wewnętrznych szkoleń merytorycznych i superwizjera (pomoc w tworzenie indywidualnych programów rehabilitacji i 8

9 terapii oraz dokonywanie ocen postępów, wsparcie emocjonalne, przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu, pomoc w rozwiązywaniu problemów i konfliktów). W placówce prowadzone są także zajęcia z doradztwa zawodowego. W trakcie tych spotkań uczestnicy wspólnie analizują i określają własne mocne i słabe strony, posiadane umiejętności i predyspozycje do wykonywania danego zawodu. Stopniowo rozpoznają wstępne cele zawodowe i wytyczają ścieżki rozwoju w sferze zawodowej pod kątem realnej oceny predyspozycji zawodowych i z uwzględnieniem kwalifikacji, możliwości, potrzeb i zainteresowań. Wspólnie przygotowują dokumenty aplikacyjne i wypełniają formularze niezbędne do odbycia szkoleń, stażu lub przygotowania zawodowego. Uczestnicy nabywają podstawowe umiejętności związane z poszukiwaniem pracy, zaznajamiani są z kodeksem pracy i własnymi prawami. Poznają realia i obowiązujące zasady oraz uczą się radzenia w trudnych sytuacjach, zasad właściwej współpracy. W odpowiedzi na indywidualne potrzeby uczestników organizowane są spotkania, na których omawiane i trenowane są wybrane umiejętności, np. właściwej autoprezentacji, telefonicznej i bezpośredniej obsługi klienta, radzenia sobie ze stresem, w trudnych sytuacjach i kontaktach, właściwej organizacji i planowania pracy, radzenie sobie z presją czasu. W ramach rehabilitacji zawodowej uczestników WTZ ściśle współpracuje z Powiatowym Urzędem Pracy w Wysokiem Mazowieckiem. Aktualnie 37 podopiecznych zarejestrowanych jest jako osoby poszukujące zatrudnienia. Dziesięciu naszych podopiecznych wzięło udział w projekcie realizowanym przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem Mazowieckiem pt.: Aktywizacja zawodowa szansą dla osób korzystających z pomocy społecznej. W ramach tego projektu odbyły się szkolenia zawodowe pod kątem pracy w Zakładzie Aktywności Zawodowej. Te szkolenia obejmowały następujące zagadnienia: 1. Obsługa pokoi 2. Obsługa recepcji 3. Aktywne formy poszukiwania pracy. Pracownicy warsztatu tworzą Radę Programową, która działa w oparciu o opracowany regulamin. W 2009 roku RP obradowała 11 razy i spotykała się głównie w celu: konstruowania indywidualnych programów rehabilitacji i terapii dokonywania rocznych i półrocznych ocen postępów w rehabilitacji i terapii opracowywania rocznych planów pracy rozstrzygania spraw problemowych związanych z funkcjonowaniem uczestników w warsztacie ustalania współpracy z rodzicami i innymi instytucjami realizacji projektów innych spraw wynikających z codziennej działalności placówki. IX. WSPÓŁPRACA A) Z rodzicami/opiekunami Współpraca z rodzicami/opiekunami przyjmowała następujące formy: 9

10 I. Spotkania indywidualne i grupowe z kadrą Warsztatu, w tym przede wszystkim z psychologiem. II. Utrzymywanie stałej korespondencji dotyczącej zarówno bieżącej działalności placówki jak i informacji o postępach w procesie rehabilitacji terapii poszczególnych uczestników. III. Kontakty bezpośrednie w domach rodzinnych podopiecznych w celu poznania ich sytuacji socjalno-bytowej i aktualizacji wywiadów środowiskowych, a także udzielanie pomocy w rozwiązywaniu problemów życiowych/osobistych. IV. Rozmowy telefoniczne uwarunkowane sytuacjami, które mają miejsce z placówce np. przekazywanie informacji o stanie zdrowia uczestnika. V. Spotkania integracyjne w placówce mające na celu wsparcie opiekunów z osobą niepełnosprawną w rodzinie. VI. Spotkania okolicznościowe i organizacyjne. VII. Prowadzenie zeszytów kontaktów z rodzicami/opiekunami, w których zapisuje się wszelkie rozmowy i relacje z wizyt domowych. W 2009 roku pracownicy warsztatu zorganizowali cztery spotkania z rodzicami/opiekunami. Cele poszczególnych spotkań przedstawia tabela 3. L.p Cel spotkania Termin 1 Bal charytatywny Wspólne obchodzenie świąt wielkanocnych Organizacja I wysokomazowieckiego festynu sportowo-rekreacyjnego osób niepełnosprawnych 2009 w Starych Raciborach. Wspólne biesiadowanie po zakończonych konkurencjach sportowych. 4 Spotkanie opłatkowe w warsztacie Na wyżej wymienionych spotkaniach udział brali również przedstawiciele różnych środowisk, w tym samorządu terytorialnego. B) Instytucjami i organizacjami Starostwo Powiatowe w Wysokiem Mazowieckiem - realizacja zadań z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej osób niepełnosprawnych, realizacja zadań zleconych, realizacja umowy na wsparcie działalności wtz. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Wysokiem mazowieckiem realizacja zadań z zakresu rehabilitacji społeczno-zawodowej. Starostwo Powiatowe w Białymstoku i Bielsku Podlaskim realizacja umów między powiatowych związanych z udziałem uczestników w terapii. Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej z gmin, z których pochodzą uczestnicy warsztatu pomoc w rozwiązywaniu problemów życiowych, kontynuacja wsparcia materialnego, poznawanie sytuacji socjalno-bytowej. Urząd Gminy w Sokołach pomoc w realizacji projektów, wsparcie merytoryczne. Powiatowy Urząd Pracy w Wysokiem Mazowieckiem realizacja zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, współpraca z doradcą zawodowym, organizacja staży i prac interwencyjnych przyszłym pracownikom warsztatu. Caritas Diecezji Łomżyńskiej realizacja programu PEAD. 10

11 Inne: Gminny Ośrodek Kultury w Sokołach, Warsztaty Terapii Zajęciowej i Środowiskowe Domy Samopomocy z terenu województwa podlaskiego, Ośrodki szkoleniowe i inne. X. DZIAŁALNOŚĆ POZAOBOWIĄZKOWA PLACÓWKI a) Placówka w ubiegłym roku organizowała zarówno jednodniowe wyjazdy jak i kilkudniowe. Były to między innymi: 1. Wyjazd do kina na film Kochaj i tańcz dniowa wycieczka na południe, która obejmowała takie miejsca jak: Częstochowa, Oświęcim, Ojcowski Park Narodowy, Wadowice, Ogrodzieniec. 3. Turnus rehabilitacyjny w Kołobrzegu. 4. Droga donikąd spektakl profilaktyczny 5. Początek dobrej nowiny spektakl teatralny b) Imprezy integracyjne to jedna z ważniejszych idee placówki. Włączanie podopiecznych w życie społeczne i kulturalne jest jednym z ważniejszych elementów procesu rehabilitacji społecznej uczestników. Imprezy te to: 1. II Przegląd Piosenki Biesiadnej w Wykonaniu Osób Niepełnosprawnych. Jesień z Biesiadą w Sokołach. 2. III Przegląd Piosenki Biesiadnej Osób Niepełnosprawnych w Białymstoku. 3. IV Wojewódzki Przegląd Kolęd i Pastorałek w Białymstoku. 4. I Wojewódzka Paraolimpiada Sportowa Województwa Podlaskiego dla uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej w Kolnie. 5. Łapskie zawody sportowe osób niepełnosprawnych Szansa na start. 6. IX Olimpiada Caritas dla Osób Niepełnosprawnych w Łomży. 7. Święto Dziecka i Rodziny w Wysokiem Mazowieckiem. 8. XIV Przegląd Zespołów Artystycznych Osób Niepełnosprawnych w Kozarzach. 9. III Edycja Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego Świat Nikiforów 10. X Przegląd Twórczości Artystycznej Osób Niepełnosprawnych Województwa Podlaskiego w Suwałkach. 11. XIV Ogólnopolski Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Twórczości Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie Albertiana Mistrz Mowy Polskiej konkurs recytatorski w Długoborzu. 13. Sokoliada Bieg Niepodległościowy w Sokołach 15. Międzynarodowy Dzień Wolontariusza w Łomży 16. Międzynarodowy Dzień Osoby Niepełnosprawnej w Łomży 17. X Biesiada Miodowa w Kurowie. c) Projekty na rzecz podopiecznych placówki: 1. I Wysokomazowiecki Festyn Sportowo-Rekreacyjny Osób Niepełnosprawnych Stare Racibory 2009 projekt miał na celu uświadomienie osobom niepełnosprawnym rangę aktywności ruchowej w procesie rehabilitacji społeczno-zawodowej. Ponadto kompatybilnym celem danej imprezy było uświadomienie społeczności lokalnej o istnieniu grupy osób mniej sprawnych w ich najbliższym otoczeniu. 2. W młodym ciele zdrowy duch czyli wakacyjne zajęcia sportowe szansą podnoszenia aktywności ruchowej wśród dzieci i młodzieży wiejskiej (w tym ze wsi Noski Śnietne, Stare 11

12 Racibory, Nowe Racibory, Rzące, Drągi, Bujny) projekt miał na celu promowanie zachowań prozdrowotnych wśród dzieci i młodzieży wiejskiej oraz uświadomienie roli uprawiania sportu w procesie rozwoju psychofizycznego młodego człowieka. Projekt miał również na celu ukazanie aktywnych form spędzania wolnego czasu w okresie wakacji z wykorzystaniem różnych dyscyplin sportowych. 3. II przegląd piosenki biesiadnej w wykonaniu osób niepełnosprawnych Jesień z biesiadą - projekt miał na celu pobudzanie, odkrywanie, rozwijanie oraz promowanie twórczości artystyczno-wokalnej osób niepełnosprawnych poprzez udział w przeglądzie piosenki biesiadnej i prezentacje prac plastycznych. Ponadto podtrzymywanie więzi i znajomości wśród uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej i Środowiskowych Domów Samopomocy zawartych podczas I przeglądu. Przedsięwzięcie miało także na celu integrację, wymianę doświadczeń i kompensację takich potrzeb osób niepełnosprawnych jak bycie potrzebnym, akceptowanym i docenionym. 4. Konkurs kulinarny dla osób niepełnosprawnych Przysmaki głównym celem projektu było umożliwienie osobom niepełnosprawnym sprawdzenia siebie w rywalizacji konkursowej w dziedzinie kulinarnej, a przez to uczestniczenie w życiu społecznym oraz doskonalenie samodzielności. Projekt realizowany był przez Caritas Diecezji Łomżyńskiej, a Warsztat jego partnerem. 5. Europejski Program Pomocy Żywnościowej Dla Najuboższej Ludności UE PEAD projekt miał na celu wsparcie najbiedniejszych uczestników placówki w postaci dostarczania im produktów spożywczych. Program realizowany przez Caritas Diecezji Łomżyńskiej. W. elektroniczna