MUNDIAL. GRA O WSZYSTKO

Transkrypt

1 3, 5 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ MUNDIAL. GRA O WSZYSTKO Polska 2013, 95 min. reżyseria: Michał Bielawski Mistrzostwa España 82 były ostatnim sukcesem reprezentacji Polski na piłkarskich mistrzostwach świata. Cała Polska oglądała wspaniałe bramki Bońka i Smolarka, popis umiejętności Laty, Kupcewicza i Buncola, widowiskowe parady Młynarczyka. Na moment zapomniano, że tłem sportowego spektaklu są surowe prawa stanu wojennego, cenzura, wojsko na ulicach, więzienia zapełnione opozycjonistami. Występ piłkarzy był tak udany, że nazwano go najpiękniejszym serialem stanu wojennego. Mundial. Gra o wszystko to dokumentalna opowieść o sporcie i polityce w warunkach stanu wojennego. Grę piłkarzy śledzą internowani działacze zdelegalizowanej Solidarności, dziennikarze sportowi i cenzorzy, wycinający z telewizyjnych transmisji wszelkie przejawy istnienia opozycji. Występ w Hiszpanii poznajemy też z perspektywy zawodników, usiłujących sprostać nie tylko swoim ambicjom, ale też unieść ciężar oczekiwań kibiców i reżimowej propagandy. Dokument Mundial. Gra o wszystko to połączenie unikalnych archiwaliów Telewizji Polskiej, Kronik Filmowych, materiałów FIFA, fotografii z obozu w Białołęce, animowanych w technice 3D, rysunków oraz wywiadów z piłkarzami, komentatorami sportowymi i internowanymi w Białołęce. Oglądając Mundial, ma się wrażenie, że Bielawski postawił tylko na sprawdzonych, dobrze wypadających na wizji bohaterów, a następnie sensownie zestawił ich wypowiedzi, łącząc je z sekwencjami archiwalnymi czy z inspirującymi animacjami. Dzięki tego rodzaju rozwiązaniom stylistycznym legendarne mistrzostwa zostały pokazane z wielu perspektyw: z punktu widzenia sportowców biorących udział w zawodach, lecz także zwyczajnych widzów. Niejeden fan sportu, znający z autopsji wydarzenia z 1982 roku, doskonale odnajdzie się na tym obrazku. Dokument Bielawskiego zestawia kulturę fizyczną z filmową, sport łączy z historią, a politykę z socjologią. I w tym wszystkim jest jeszcze kino. /Łukasz Maciejewski, Gazeta Prawna/ 5 czerwca zapraszamy na spotkanie z reżyserem Michałem Bielawskim

2 3, 6, 8 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ WILGOTNE MIEJSCA Feuchtgebiete Niemcy 2013, 109 min. reżyseria: David F. Wnendt scenariusz: Claus Falkenberg, David F. Wnendt zdjęcia: Jakub Bejnarowicz muzyka: Enis Rotthoff obsada: Carla Juri, Christoph Letkowski, Meret Becker, Axel Milberg, Marlen Kruse, Peri Baumeister Helen nie chce pogodzić się z rozwodem rodziców i marzy, żeby znów zamieszkali razem. Łamie jedno tabu za drugim i nie próbuje wcielać się w męskie fantazje, bo z oddaniem realizuje własne. Przy goleniu miejsc intymnych, zacina się i trafia do szpitala. Ma nadzieję, że zmieni to jej życie. Czy odnajdzie prawdziwą miłość? "Wilgotne miejsca" Davida Wnendta to inteligentna adaptacja nieprzekładalnej na filmowy język prowokacyjnej i skandalizującej powieści Charlotte Roche ("Modlitwy waginy") pod tym samym tytułem, przetłumaczonej na 27 języków, opublikowanej w 28 krajach i uznanej - zaledwie po kilku tygodniach od wydania - za bestseller 2008 roku. Utrzymany w stylistyce muzycznego teledysku film przypomina takie obrazy jak "Trainspotting", czy "Biegnij Lola Biegnij" i pokazuje wszystko to, co w ludzkim ciele ukryte, wstydliwe, nieprzyjemne i śmierdzące. Ścieżka dźwiękowa to kompilacja utworów współczesnych zespołów i artystów, muzyki klasycznej i elektronicznych utworów Enisa Rotthoffa. Główną rolę zagrała szwajcarska aktorka Carla Juri, laureatka wielu nagród dla młodych talentów, w tym nagrody SHOOTING STARS dla najlepszych młodych europejskich aktorów przyznanej na festiwalu w Berlinie w 2013 roku. Wśród kontrowersyjnych niemieckich filmów Wilgotne miejsca są ujmująco wolne w zagłębianiu się w problematyczne obszary seksualne i fizyczne. Objawieniem Wilgotnych miejsc jest dynamiczna i urocza szwajcarska aktorka Carla Juri, której rozmach i inteligencja przebija przez ten film, a ona sama w nim dominuje. Wilgotne miejsca bez wątpienia podzielą publiczność i krytyków, ale trzeba przyznać, że to obraz odważny, kolorowy i warty zobaczenia. Wyreżyserowany w dobrym stylu, wciąga doskonałym poczuciem dziwactwa, z jego seksualnością, która w tym wypadku działa tylko na plus. /Screendaily/

3 6, 8 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ LISTONOSZ PAT I WIELKI ŚWIAT Postman Pat: The Movie - You Know You're the One Wielka Brytania 2014, 88 min. reżyseria: Mike Disa scenariusz: Annika Bluhm, Kim Fuller, Nicole Dubuc muzyka: Rupert Gregson-Williams w polskiej wersji językowej Sympatyczny listonosz Pat z małego spokojnego miasteczka zapragnie wziąć udział w niezwykle popularnym telewizyjnym show "Gwiazdą być!". Czeka go więc wyprawa do wielkiego miasta w zwariowany świat gwiazd i telewizyjnych osobowości. Będzie to dla niego wielka i niebezpieczna przygoda. Na szczęście jak zwykle może liczyć na swoich starych przyjaciół z rodzinnego miasteczka oraz swawolnego kota Jessa, dzięki którym odkryje, że od sławy, kariery i świateł wielkiej metropolii stokroć cenniejsza jest grupa bliskich osób, z którymi nigdy nie można się nudzić. Listonosz Pat co tydzień o 19:00 dostarczał nam dowodów na to, że w stereotypie o brytyjskiej flegmatyczności tkwi ziarno prawdy. Jego serialowe przygody były utrzymanymi w letniej temperaturze opowiastkami o życiu codziennym, w których za intrygę służyło olaboga! wejście jakiegoś kota na drzewo czy inna tego typu "katastrofa". "Slow cinema" dla najmłodszych? Oczywiście: "Listonosz Pat" szlachetnie realizował misję, ucząc małoletnich widzów szacunku dla innych i przysposabiając ich do życia w społeczeństwie. Animacja zresztą spełniała doskonale nie tylko swoją edukacyjną, ale i usypiającą funkcję. W końcu w polskiej telewizji emitowano ją w ramach jakże trafnie w tym przypadku nazywanej "Dobranocki". Kinowa wersja przygód Pata jednak nieco odbiega od stylistyki serialowego pierwowzoru. ( ) "Listonosz Pat i wielki świat" to opowieść dla najmłodszych i im film powinien sprawić frajdę a już miauczący futrzak imieniem Jess zwłaszcza. Kot dostarcza niezliczonych slapstickowych ewolucji, które wywołują na sali kinowej salwy dziecięcego rechotu (sam słyszałem). Znajdzie się co prawda i parę smaczków dla rodziców. /Jakub Popielecki, Filmweb/

4 6, 8 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ BABADOOK The Babadook Australia 2014, 92 min. reżyseria: Jennifer Kent scenariusz: Jennifer Kent muzyka: Jed Kurzel zdjęcia: Radosław Ładczuk obsada: Essie Davis, Noah Wiseman, Hayley McElhinney, Daniel Henshall Babadook to jeden z najoryginalniejszych i najciekawszych horrorów ostatnich lat, nawiązujący formalnie do takich arcydzieł gatunku jak,,wstręt i,,dziecko Rosemary Romana Polańskiego czy niedawne,,musimy porozmawiać o Kevinie. Matkę i jej sześcioletniego synka nawiedza nocami dziwaczny, tajemniczy stwór. Czy dziwne zjawisko jest realne, czy może jest wynikiem pogłębiającej się alienacji i psychozy bohaterów? Duszną, gęstą, schizofreniczną atmosferę filmu pogłębiają dodatkowo mistrzowskie zdjęcia polskiego operatora Radka Ładczuka, znanego z takich filmów jak,,jesteś Bogiem czy,,sala samobójców. Pod łóżkiem. W szafie. Za drzwiami. Strach nie wybiera. Posiłkując się tym, co akurat na wyciągnięcie ręki. Od małego wpajając brak zaufania do ciemności. Po zgaszeniu światła szukając nadprzyrodzonych manifestacji. Lęk to atawistyczny i spotykany chyba w każdym zakątku kuli ziemskiej. Również na Antypodach. Tam na niewinne pociechy rzekomo czai się Babadook. Odrażający starzec w kapeluszu, pałający żądzą mordu. Babadook nie jest bynajmniej częścią żadnego folkloru. Dzięki filmowi Jennifer Kent ma jednak szansę trafić do zbiorowej wyobraźni. Jako godny następca Freddy'ego Kruegera. Istota ni ludzka, ni "owadzia", grasująca po rubieżach krainy Morfeusza. Opętująca domowników i w nocy i za dnia Jeśli historia o opętaniu przez Babadooka budzi uznanie, to ze względu na jej spójność narracji i klimatu. Kent stopniowo poszerza pole działania sił nieczystych, w kilku fragmentach wykazując się inscenizacyjną brawurą. Jednocześnie pokazuje świat z punktu widzenia bohaterki, która traci poczucie rzeczywistości. Senne koszmary, przewidzenia, zawirowania czasu kreują złowrogą atmosferę osaczenia. W niej to dochodzi do decydującego starcia między matką a morderczą istotą. I trzeba przyznać, że jego wynik posiada zaskakującą puentę. /Łukasz Badula, Kulturaonline/

5 7 CZERWCA 2014 GODZ ROMEO I JULIA Opera w pięciu aktach Salzburger Festspiele retransmisja, 2h 45 min. libretto: Jules Barbier, Michel Carré dyrygent: Yannick Nézet-Séguin reżyseria: Bartlett Sher scenografia: Michael Yeargan kostiumy: Catherine Zuber reżyseria światła: Jennifer Tipton obsada: Nino Machaidze (Julia), Rolando illaz n (Romeo), Mikhail Petrenko (Brat Laurenty), Russell Braun (Mercucio), Cora Burggraaf (Stefano), Falk Struckmann (Hrabia Capulet), Juan Francisco Gatell (Tybalt) Romeo i Julia Charlesa Gounoda jest jedną z najsławniejszych i najbardziej wzruszających opowieści o miłości i to pomimo faktu, że każdy wie, jak kończy się ta historia. Gounod ukazuje dwoje ludzi poszukujących sensu nie tylko w miłości, ale i w śmierci. Miłość i tragiczny wybór jest w jego interpretacji drogą do boskości. W rolach tytułowych wystąpią: uznany tenor Rolando Villazón i wschodząca gwiazda opery, gruzińska sopranistka, Nino Machaizde. Romeo i Julia Charlesa Gounoda powstała osiem lat po wielkim sukcesie Fausta i była kolejną operą kompozytora opartą na światowym bestsellerze literackim. Historia tragicznych kochanków jest jednym z najdoskonalszych przykładów opery lirycznej. Akcja sceniczna została ograniczona do minimum, pomijając scenę balu i pojedynków. Główną rolę odgrywają przeżycia bohaterów, ich rozterki i uczucia. Romeo i Julia to zbiór niekończących się duetów miłosnych. Wszystkie zalety muzyki Gounoda, czyli znakomita instrumentacja, francuska subtelność, wytworność i niezwykła melodyjność są zawarte w tej operze. Muzyka Gounoda jest bardzo delikatna i kształtuje szlachetny obraz kochanków, a na pierwszy plan wysuwa się nastrojowy klimat. z cyklu: WIELKIE WIDOWISKA NA WIELKIM EKRANIE

6 10 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ MANDARYNKI Mandariinid Gruzja, Estonia 2013, 90 min. reżyseria: Zaza Urushadze scenariusz: Zaza Urushadze muzyka: Niaz Diasamidze zdjęcia: Rein Kotov obsada: Lembit Ulfsak, Giorgi Nakashidze, Elmo Nüganen Jesień w Abchazji jest piękna - zalesione wzgórza, morze, w sadach dojrzewają mandarynki. Ale jesień w 1992 roku jest inna. Abchazja walczy o odłączenie się od Gruzji. Trwa wojna. Ludzie uciekają. W jednej z wiosek zostają tylko dwaj mieszkańcy, bezstronni Estończycy. Markus nie uciekł, bo chce zebrać mandarynki z sadu, chociaż Ivo, jego sąsiad, jest przeciwny zbiorom w czasie wojny. Tymczasem działania wojenne są coraz bliżej, aż trafiają pod ich drzwi. Kiedy cichną strzały Ivo znajduje ocalałego z potyczki, rannego Ahmeda. Pomimo niebezpieczeństwa, zabiera go do domu i opatruje. Kiedy Markus grzebie zabitych Gruzinów, również znajduje wśród nich jednego żywego. Teraz każdy z plantatorów mandarynek ma pod swoim dachem rannego żołnierza - zagorzałych wrogów. Zaczyna się wojna Mandarynki dotykają w istocie problemu tęsknoty za tym, co w człowieku szlachetne i dobre. To uniwersalna historia o niezwykłej męskiej przyjaźni i odwadze, która przekracza wszelkie podziały narodowe. W tym filmie nie ma Estończyka, Gruzina i Abchaza, nie ma też chrześcijanina i muzułmanina. Gruziński reżyser posługuje się nienachalnym moralizatorstwem w celu ośmieszenia ludzkiej potrzeby ekspansji militarnej. Ta poetycka opowieść wykorzystuje słowo mówione tylko w niezbędnym zakresie, kładąc bardziej akcent na to, co nieuchwytne wyjątkowe piękno kaukaskiej przyrody, charakterystyczny kolor dojrzewających mandarynek, drobne gesty, przepadające w naszej pamięci z każdym kolejnym dniem. Zabieg ten wzmacnia jeszcze genialna, nostalgiczna muzyka Niaza Diasamidze, której prostota doskonale wkomponowuje się w zwyczajność głównych bohaterów. /filmweb/

7 11-12 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ OBYWATEL ROKU Kraftidioten Norwegia 2014, 116 min. reżyseria: Hans Petter Moland scenariusz: Kim Fupz Aakeson muzyka: Brian Batz, Kaspar Kaae zdjęcia: Philip Øgaard obsada: Stellan Skarsgård, Bruno Ganz, Pål Sverre Hagen, Atle Antonsen Norwegia, kraj porządnych ludzi. A najbardziej porządnym z porządnych jest Nils. W uznaniu ciężkiej pracy na rzecz społeczności oraz przepustowości lokalnych dróg zdobył właśnie tytuł Obywatela Roku. Radość Nilsa nie trwa jednak długo. Jego syn staje się przypadkową ofiarą w porachunkach przestępczego półświatka. Nils decyduje się na własne, amatorskie śledztwo. Porządek musi być. Jego niekonwencjonalne metody niezamierzenie wywołują wojnę wśród konkurujących gangów. Nawet w kraju tak porządnym i poukładanym jak Norwegia sprawy nie zawsze toczą się zaplanowanym torem. Film nieoczekiwanych połączeń i kontrastów. Akcja, thriller, zaskakujący, czarny humor. Gorąca czerwień krwi i zimna biel śniegu. Skojarzenie z filmami braci Coen nasuwa się samo. /Hollywood Reporter/ Film Molanda to przede wszystkim przykład znakomitego kina gatunkowego. Mądrej rozrywki dla dojrzałych widzów, która nie boi się przemocy, makabry, mrocznego humoru, nie chce stać zawsze po najsłuszniejszej i najbardziej moralnej stronie. Która wreszcie nie udaje, że żyjemy w dobrym, prawym świecie. /Jakub Majmurek, Kino/ Sporo czarnego jak węgiel humoru. Ogląda się z przyjemnością.(...) Reżyser Hans Petter Moland z zadziwiającą łatwością łączy na ekranie tak odległe gatunki jak kino gangsterskie, rodzinną psychodramę i komedię absurdów. (...) Finalnym efektem jest kino rozrywkowe na dobrym poziomie. /Łukasz Muszyński, Filmweb/

8 13, CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ WYPISZ, WYMALUJ... MIŁOŚĆ Words and Pictures USA 2013, 111 min. reżyseria: Fred Schepisi scenariusz: Gerald Di Pego muzyka: Paul Grabowsky zdjęcia: Ian Baker obsada: Clive Owen, Juliette Binoche, Bruce Davison, Adam DiMarco Adam DiMarco Choć Jack i Dina pracują w jednej szkole, z pozoru dzieli ich wszystko. On jest nauczycielem angielskiego, który nie stroni od alkoholu, ona malarką abstrakcyjną włoskiego pochodzenia. On zachwyca się możliwościami, jakie daje słowo pisane, ona uznaje tylko obrazy, które pobudzają wyobraźnię. Oboje są niespełnieni i nieszczęśliwi. On od lat nie może wydać książki, ona z powodu choroby przestała malować. Pewnego dnia Jack wpada na genialny pomysł. Chcąc oderwać swoich uczniów od telefonów komórkowych i mediów społecznościowych, planuje zainspirować ich prawdziwymi wartościami. Rzuca Dinie wyzwanie. Muszą udowodnić podopiecznym, co w życiu jest ważniejsze i co może ich więcej nauczyć: słowa, czy obrazy? Dina podejmuje się zadania i przystępuje do rywalizacji. Wkrótce Jack i Dina przekonają się, że więcej ich łączy niż dzieli, a prawdziwe problemy tkwią w nich samych.

9 18 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ YVES SAINT LAURENT Francja 2014, 106 min. reżyseria: Jalil Lespert scenariusz: Jalil Lespert, Jacques Fieschi, Marie-Pierre Huster muzyka: Ibrahim Maalouf zdjęcia: Thomas Hardmeier obsada: Pierre Niney, Guillaume Gallienne, Charlotte Le Bon, Laura Smet, Marie De Villepin Niezwykła i pasjonująca historia szalonej miłości jednego z największych projektantów mody Yves Saint Laurenta. Mając zaledwie 21 lat poznał smak wielkiej sławy i jeszcze większej miłości. Paryż, rok Chorobliwie nieśmiały i niewiarygodnie wrażliwy Yves Saint Laurent tworzy swą pierwszą kolekcję dla najbardziej prestiżowego domu mody Dior. Efekt jest oszałamiający cały Paryż pada do jego stóp. Podczas pokazu awangardowy wizjoner poznaje miłość swojego życia. Tworzenie i pasja przeplatają się w filmie z cierpieniem miłosnym, a rozkoszne chwile z okresami zwątpienia. "Yves Saint Laurent" to portret geniusza mody, który potrafił walczyć o swoje marzenia. Dzięki niemu Sharon Stone, Victoria Beckham i Paris Hilton mogły publicznie pokazać się w przezroczystych kolekcjach odważnie eksponujących biust. To właśnie Yves Saint Laurent rozpoczął prawdziwą modową rewolucję, która uwolniła pokolenia kobiet. Sekrety niezwykłego życia i zjawiskowych kolekcji tego geniusza mody ujawnia film Yves Saint Laurent. W epoce, gdy kobiety wciąż żyły w gorsecie rozmaitych ograniczeń, YSL potrafił dostosować ubranie do potrzeb nowoczesnej kobiety. Nie był świadkiem epoki, lecz zmieniał swoje czasy. Nie bał się zaproponować kobietom strojów męskich, jak spodnie czy smoking, tak, by nie traciły nic ze swej kobiecości. W tamtych czasach była to prawdziwa rewolucja. /Jalil Lespert, reżyser filmu/

10 20-21 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ MICHAEL KOHLHAAS Francja, Niemcy 2013, 122 min. reżyseria: Arnaud des Pallières scenariusz (na podstawie powieści Heinricha von Kleista pod tym samym tytułem): Christelle Berthevas, Arnaud des Pallières muzyka: Martin Wheeler zdjęcia: Jeanne Lapoirie, Adrien Debackere obsada: Mads Mikkelsen, Mélusine Mayance, Delphine Chuillot, Bruno Ganz Połowa XVI wieku, górski krajobraz Sewennów. Michael Kohlhaas jest dobrze prosperującym handlarzem końmi, który wiedzie spokojne, komfortowe i szczęśliwe życie na łonie rodziny. Sytuacja ulega radykalnej zmianie, gdy jeden z lokalnych arystokratów narusza granice jego terytorium i zaczyna bezprawnie pobierać opłaty od osób, które je przemierzają. Jedną z ofiar feudalnego kaprysu arystokraty staje się sam Kohlhaas. Ponieważ jego sprawa nie zostaje poważnie potraktowana w sądzie, mężczyzna postanawia samodzielnie szukać sprawiedliwości. Staje na czele armii uciskanych i w porywie zemsty pustoszy okolice, morduje wrogów prawa i zapala ogień rewolucji w czasach, gdy średniowiecze zaczyna odchodzić w zapomnienie na rzecz renesansu wartości. Oparta na faktach historia rewolucjonisty, który tak bardzo pragnął chodzi ścieżkami sprawiedliwości, że zaczął iść po trupach.

11 24, 26 CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ CAMILLE CLAUDEL 1915 Francja 2013, 95 min. reżyseria: Bruno Dumont scenariusz: Bruno Dumont zdjęcia: Guillaume Deffontaines obsada: Juliette Binoche, Jean-Luc Vincent, Robert Leroy, Emmanuel Kauffman, Marion Keller, Armelle Leroy-Rolland Akcja filmu rozpoczyna się w 1915 roku. Wysłana przez rodzinę do ośrodka dla obłąkanych na południu Francji, rzeźbiarka Camille Claudel czeka na odwiedziny swojego brata, Paula. Opuszczona przez najbliższych, dręczona obsesjami, miota się między paranoją a apatią. Bruno Dumont pokazuje jak wokół bohaterki wznoszą się kolejne mury. Otaczają ją zimne ściany szpitala i pozbawieni władzy nad swoim życiem pensjonariusze. Jej zmysły wykrzywia nadwrażliwość, sprzeciw wobec losu, skazującego odmienne jednostki na zamknięcie. Smutkiem przejmuje obojętność ukochanego brata Camille, poety, zachwyconego dobrocią i mądrością Boga, a nie potrafiącego dostrzec cierpienia siostry. Claudel spędziła w ośrodku następne 30 lat życia, definitywnie zrywając ze sztuką. Bruno Dumont, filozof z wykształcenia, zaczynał filmami zatytułowanymi prowokacyjnie - Życie Jezusa i Ludzkość. Bohater pierwszego z nich, brzydki, agresywny syn sklepikarki, w niczym nie był do Jezusa podobny, poza tym, że był człowiekiem. Dumonta fascynują postacie takich ludzi, jakby uwięzionych w ciele, zredukowanych do prymitywnych odruchów. Jest w jego filmach paradoksalny rys: z jednej strony pokazują pułapkę religii i nędzę człowieka, a zarazem wydają się przeniknięte czysto chrześcijańskim współczuciem. Camille Claudel 1915 ma najlepsze cechy jego kina. Jest arcydziełem Dumonta. W niczym nie przypomina dawnego biograficznego filmu z Isabelle Adjani o burzliwym życiu rzeźbiarki zakochanej w Rodinie i przez niego zdradzonej. /Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza /

12 24, 26 CZERWCA GODZ , CZERWCA GODZ CZERWCA GODZ KIEDY UMIERAM As I Lay Dying USA 2013, 120 min. reżyseria: James Franco scenariusz: James Franco na podstawie powieści Williama Faulknera zdjęcia: Christina oros muzyka: Tim O'Keefe obsada: James Franco, Danny McBride, Ahna O'Reilly, Logan Marshall-Green, Scott Haze Pozornie prosta, osadzona w realiach Południa lat 30. historia rodziny, która za wszelką cenę stara się sprostać życzeniu matki, by pochować ją w pobliskim mieście. James Franco, pozostając wiernym prozie Williama Faulknera, odtwarza wielogłosowość oryginału. Przedstawia wydarzenia z punktu widzenia kolejnych postaci, na podzielonym ekranie, językiem oddającym lokalną gwarę. Reżyser (sam w jednej z ról) pewną ręką prowadzi aktorów, eksponując ich fizyczność. Zdjęcia Christiny Voros wraz z pełnym kulminacji montażem tworzą brutalny, bynajmniej nie nostalgiczny portret dawnej amerykańskiej prowincji. Bohaterowie - prości ludzie - ze ślepym uporem dążą do celu, broniąc swych nieraz absurdalnych racji oraz swojej rodziny. Historia aktualna do dziś i nie tylko w Ameryce. Trzeba przyznać, że Jamesowi Franco odwagi nie brakuje. Mierzy się z nie tylko z Faulknerem, ale również z powieścią, która może sprawiać trudność zwykłym zjadaczom chleba, z powodu zastosowanego w niej strumienia świadomości. Jednak reżyser pozostaje wierny polifonii narracji książki i historię przedstawia z punktu widzenia kolejnych postaci. Każe aktorom mówić prosto do kamery, albo dzieli obraz na pół, by pokazać scenę z różnej perspektywy. Intensywnie eksploatowany pomysł z dzieleniem ekranu może drażnić, ale wraz z upływającymi minutami, widz bez trudu odgaduje intencje reżysera i operatorki (Christina Voros, współpracująca z Franco również przy Child of God). Piękne, dzikie plenery Missisipi nadają obrazowi autentyczności. Aktorzy, choć na próżno szukać ich w największych amerykańskich produkcjach, wszyscy bez wyjątku, stanęli na wysokości zadania i stworzyli postaci z krwi i kości. Zaś Franco złożył historię Bundrenów w piękną, poetycką, ale i trzymającą w napięciu filmową całość. /Kulturalnie po godzinach/

13 27-29 CZERWCA, 2-6 LIPCA GODZ CZAROWNICA Maleficent USA 2014, 97 min. reżyseria: Robert Stromberg scenariusz: Linda Woolverton muzyka: James Newton Howard zdjęcia: Dean Semler obsada: Angelina Jolie, Elle Fanning, Sharlto Copley, Lesley Manville, Sam Riley Zrealizowany z wielkim rozmachem film "Czarownica", z udziałem Angeliny Jolie w roli tytułowej, został zainspirowany postacią znaną z disneyowskiej "Śpiącej królewny" Diaboliną. Tytułowa Czarownica była niegdyś piękną i dobrą dziewczyną. Jej radosną młodość przerwała wojna, podczas której bohaterka z oddaniem broniła swojej ojczyzny. Jednak zdrada, której doświadczyła, zmieniła jej czyste serce w kamień... Kierowana żądzą zemsty i chęcią obrony swojej położonej pośród wrzosowisk krainy Diabolina rzuca urok na nowonarodzoną królewską córkę Aurorę. Dziewczynka dorastając trafia w sam środek zażartego konfliktu pomiędzy królestwem lasu, które z czasem pokochała, a królestwem ludzi będącym jej schedą. Diabolina orientuje się, że to Aurora może zapewnić pokój ich krainom i chcąc nie chcąc podejmuje nieodwracalne działania. Jako mała dziewczynka uwielbiałam Diabolinę. Była moją ulubioną postacią Disneya. Jednocześnie bałam się jej i kochałam ją - mówi Jolie. Dwoistość tej postaci zaintrygowała również producenta Joe Rotha. Zawsze wiedzieliśmy, że Diabolina ma serce z kamienia. Ten film odpowiada na pytanie Dlaczego? Chciałbym, żeby widzowie poczuli, że wchodzą do świata, którego nigdy wcześniej nie znali i że nikogo nie należy z góry spisywać na straty. film w wersji 3D z napisami

14 27-28 CZERWCA GODZ CZERWCA, 2 3 LIPCA GODZ STULATEK, KTÓRY WYSKOCZYŁ PRZEZ OKNO I ZNIKNĄŁ Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann Szwecja 2013, 104 min. reżyseria: Felix Herngren scenariusz (na podstawie powieści Jonasa Jonassona): Felix Herngren, Hans Ingemansson muzyka: Matti Bye obsada: Robert Gustafsson, Iwar Wiklander, David Wiberg, Mia Skäringer Historia Allana Karlssona, który ucieka z domu opieki w setne urodziny, wierząc, że nigdy nie jest za późno, by zacząć wszystko od nowa. Zdawać by się mogło, że pełne ekscytujących przygód życie Allan Karlssona dobiegnie końca w domu spokojnej starości. Nic bardziej mylnego, bo bohater, pomimo setki na karku, wciąż cieszy się doskonałym zdrowiem. Podczas, gdy personel przygotuje dla niego wielkie przyjęcie urodzinowe, Allan wyskakuje przez okno i ucieka z ośrodka, inicjując tym samym serię przezabawnych i zaskakujących zdarzeń. Walizka pełna pieniędzy, banda motocyklistów, słoń-cyrkowiec, angielski gangster-choleryk, najbardziej flegmatyczny policjant świata dla przeciętniaka każdy z elementów osobliwej układanki stałby się przygodą życia. Ale nie dla Allana, który nie tylko był naocznym świadkiem, ale również odegrał kluczową rolę w najważniejszych wydarzeniach XX wieku. Podróżując po całym świecie i wykonując tajne misje, zawarł znajomość z generałem Franco, Stalinem, prezydentami USA Trumanem i Reaganem, Michaiłem Gorbaczowem oraz niezbyt lotnym bratem-bliźniakiem Alfreda Einsteina.