Recenzja. Gdańsk, 9 listopada 2016 r.

Transkrypt

1 Gdańsk, 9 listopada 2016 r. Prof. dr hab. inż. Hanna Obarska-Pempkowiak, prof. zw. PG Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechnika Gdańska ul. G. Narutowicza 11/ Gdańsk Recenzja osiągnięcia naukowego oraz całokształtu dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego dr inż. Jolanty Sobik-Szołtysek w związku z postępowaniem habilitacyjnym w sprawie nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska. 1. Podstawa formalna recenzji Podstawą opracowania recenzji jest pismo Pani Dziekan Wydziału Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej (P.Cz.) prof. dr hab. inż. Małgorzatę Kacprzak nr R-WIŚiB /16/17 z dn. 19 października 2016 r. informujące, że Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów w dn. 5 września 2016 r. powołała mnie na recenzenta w postępowaniu habilitacyjnym dr inż. Jolanty Sobik-Szołtysek w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska, w Wydziale Infrastruktury i Środowiska P.Cz. Ocenę przygotowałam zgodnie z art. 18 ust. 5 z dn.14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1852, ze zm. w Dz. U. z 2015 r. poz. 249), zwanej dalej ustawą. 2. Podstawowe dane o Kandydatce Pani dr inż. Jolanta Sobik-Szołtysek jest absolwentką Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego. Tytuł magistra geologii ze specjalnością geologia poszukiwawcza uzyskała w 1984 roku. W roku 2002 Kandydatka obroniła pracę doktorską pt. Metoda składowania odpadów na aktywnym podłożu szlamów flotacji blendy cynkowej, która została wyróżniona uchwałą Rady Naukowej Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach w dn. 25 stycznia 2002 roku. Kandydatka w 2003 roku ukończyła studia inżynierskie na kierunku inżynieria środowiska w Wydziale Inżynierii i Ochrony Środowiska P.Cz. w ramach specjalności urządzenia sanitarne. 1

2 Wykształcenie Kandydatka uzupełniała w ramach następujących studiów podyplomowych: z ochrony środowiska, Instytut Inżynierii Sanitarnej Politechniki Częstochowskiej, w 1986 r., z pedagogiki w Politechnice Częstochowskiej, w 1992 r., w zakresie oceny energetycznej budynków i audytu energetycznego na potrzeby termomodernizacji, w 2009 r. Kandydatka w latach pracowała na stanowisku starszego specjalisty w Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska P.Cz. Następnie w latach była zatrudniona na tym samym wydziale na stanowisku asystenta. Od roku 2002 do chwili obecnej jest zatrudniona na stanowisku adiunkta (obecna nazwa: Wydział Infrastruktury i Środowiska P.Cz.). 3. Ocena osiągnięć naukowych Jako osiągnięcie naukowe Kandydatka przedstawiła monografię: ISBN , ISSN pt. Zastosowanie materiałów kompozytowych wytworzonych z mineralnych surowców odpadowych do uszczelniania składowisk odpadów wydaną w Wydawnictwie Politechniki Częstochowskiej, w serii Monografie nr 315 w Częstochowie w 2016 roku oraz drugą współautorską monografię: ISBN , ISSN : Girczys J., Sobik-Szołtysek J. Odpady przemysłu cynkowo-ołowiowego wydaną w Wydawnictwie Politechniki Częstochowskiej, w serii Monografie nr 87 w Częstochowie w 2002 roku (udział Kandydatki: 50%). Poniżej podano 10 innych publikacji wydanych w latach , które wchodzą w skład osiągnięcia naukowego: 1. Sobik-Szołtysek J., Bień J., Grosser A., Assessment of the sorption properties of materials proposed for the construction of insulation barriers, Environment Protection Engineering, 2016, Vol. 42, No.1, , ISSN (udział: 70%). 2. Bień J.B., Morzyk B., Wystalska K., Celary P., Sobik-Szołtysek J., The Treatment Of Incineration Wastes With A Carbonate Waste Fraction From The Zinc Lead Industry, Archives Of Environmental Protection, 2014, Vo1.40, No.1, 61-69, ISSN (udział: 25%). 3. Celary P., Sobik-Szołtysek J., Vitrification as an alternative to landfilling of tannery sewage sludge, Waste Management, 2014, 34, , ISSN X (udział: 50%). 4. Sobik-Szołtysek J., Siedlecka E., Analysis of sorptive capabilities of post-flotation dolomites used in insulation barriers construction of dumping sites, Desalination and Water Treatment, 2014, Vol.52, lssue 19-21, , ISSN (udział: 50%). 5. Sobik-Szołtysek J., Bień J.B., Milczarek M., Analiza współczynnika filtracji w aspekcie możliwości stosowania alternatywnych materiałów do budowy barier izolacyjnych na składowiskach odpadów, Rocznik Ochrona Środowiska, 2013, Vol.15, l , ISSN X (udział: 85%). 2

3 6. Wystalska K., Sobik-Szołtysek J., Bień J.B., Vitrification and Devitrification of Ash after Sewage Sludge Combustion, Rocznik Ochrona Środowiska, 2013, Vol.15, , ISSN X (udział: 25%). 7. Bień J., Celary P., Morzyk B., Sobik-Szołtysek J., Wystalska K., Effect of additives on heavy metal immobilization during vitrification of tannery sewage sludge, Environment Protection Engineering, 2013, Vol. 39, No. 2, 33-40, ISSN (udział: 30%). 8. Sobik-Szołtysek J., Jabłońska B., Possibilities of joint management of sewage sludge and dolomite postflotation waste, Ecological Chemistry And Engineering S, 2010, Vo1.17, No.2, , ISSN (udział: 60%). 9. Stańczyk-Mazanek E., Sobik-Szołtysek J., Zabochnicka-Świątek M., Analysis of the accumulation of heavy metals in biomass of the energy willow grown on sand grounds treated with selected sewage sludges and manure, Polish Journal of Environmental Studies, 2009, Vol. 18, No.3A, , ISSN (udział: 20%). 10. Girczys J., Kupich I., Sobik-Szołtysek J., Usprawnienie procesu oczyszczania wód dołowych kopalń rud rejonu bytomskiego, Przemysł Chemiczny, 2008, Tom 87, Nr 5, , ISSN (udział: 40%). Na szczególne podkreślenie zasługuje pierwsza monografia, której jedyną autorką jest dr inż. Jolanta Sobik-Szołtysek. Świadczy ona o samodzielności i dojrzałości naukowej Kandydatki. W pozostałych publikacjach udział Habilitantki wynosi od 20 do 85%, średnio: 60%. Sumaryczna liczba punktów wg MNiSW za monografie i wymienione publikacje stanowiące osiągnięcie naukowe wynosi 211.0, a w przeliczeniu na udział Habilitantki wynosi punktów. Monografia Odpady przemysłu cynkowo-ołowiowego z roku 2002, którą Kandydatka napisała wspólnie z promotorem pracy doktorskiej prof. dr hab. Januszem Girczysem jest kontynuacją Jej zainteresowań po doktoracie. W monografii wykorzystano wyniki dodatkowych badań wykonanych po doktoracie m.in. niektórych elementów środowiska gruntowo - wodnego nieczynnych osadników odpadów poflotacyjnych w bytomskim rejonie eksploatacji rud Zn-Pb, w tym roślinności porastającej osadniki oraz wód powierzchniowych, mających bezpośredni kontakt z odpadami. Druga samodzielna monografia Kandydatki z roku 2016 stanowi zasadniczą część Jej osiągnięcia naukowego. Podstawę monografii stanowiły wyniki badań uzyskane w ramach projektu badawczego własnego dotyczącego Opracowania technologii budowy bariery izolacyjnej w oparciu o mineralne surowce odpadowe, finansowanego w latach przez NCN. Monografia została starannie wydana. Liczy 171 stron. Zawiera wykaz ważniejszych skrótów i oznaczeń. Przeanalizowano w niej najbardziej istotne i aktualne 287 pozycje literatury krajowej i zagranicznej. W części poświęconej badaniom własnym (rozdział: 5, 6, 7, 8 i 9) znajduje się łącznie 29 tabel i 65 rysunków stanowiących cenną dokumentację prowadzonych badań. W rozdziale 10, zatytułowanym Podsumowanie i wnioski, podano rzeczowe wnioski sformułowane na podstawie wyników uzyskanych z przeglądu literatury oraz wyników badań własnych, które uzupełniają dotychczasową wiedzę. Autorka udowodniła postawione tezy pracy: pierwszą, możliwość wykorzystania drobnoziarnistych odpadów mineralnych do stworzenia geokompozytów (mieszanek), stanowiących substytut 3

4 naturalnych materiałów izolujących składowiska odpadów, spełniających wymagania prawne i techniczne stawiane materiałom przeznaczonym do budowy barier izolacyjnych. W drugiej tezie założono, że stworzone geokompozyty będą miały charakter uniwersalny, pozwalający na ich stosowanie niezależnie od rodzaju składowanych odpadów, zaś wykorzystanie jako komponentów drobnoziarnistych odpadów mineralnych pozwoli częściowo rozwiązać problem zagospodarowania tej grupy odpadów w skali masowej. Zakres prowadzonych badań wymagał realizacji kolejnych etapów badań: wytypowania komponentów i określenia ich udziałów dla stworzenia mieszanek na podstawie wcześniej przeprowadzonych badań i przeglądu literatury; badań i analiz laboratoryjnych właściwości wymaganych w celu spełnienia istotnych kryteriów ich przydatności do formowania warstw mineralnego uszczelnienia składowisk odpadów; waloryzacji uzyskanych wyników stawianych barierom izolacyjnym wykonywanym na składowiskach odpadów; wykonania w warunkach polowych bariery modelowej, z systemem drenażowym połączonym z monitoringiem zbierającym dane do oceny skuteczności jej działania. Dotychczasowy kierunek badań przydatności drobnoziarnistych materiałów mineralnych do budowy uszczelnień bazował na indywidualnym, oddzielnym wykorzystaniu każdego analizowanego materiału. Podstawowym, a jednocześnie oryginalnym i nowatorskim założeniem prowadzonych badań było wykorzystanie do tego celu geokompozytów, złożonych z kilku rodzajów odpadów. Zagadnienia analizowane przez Kandydatkę należy uznać za istotne, ponieważ umożliwiają wykorzystanie lokalne składowane odpady, jak: muł węglowy z procesów wzbogacania węgla kamiennego oraz popioły (lotne i denne) ze spalania węgla w kotłach fluidalnych. Natomiast jako domieszki stosowano odpady flotacyjne z przerobu węglanowych rud Zn Pb oraz iły nadkładowe ze złoża węgla brunatnego Bełchatów. Prowadzone badania mają nie tylko charakter poznawczy, ale również utylitarny, ponieważ Kandydatka dąży do zamykania cyklu obiegu materii, co jest uzasadnione ekonomicznie i wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju. Przeprowadzone badania potwierdziły możliwość wykorzystania mineralnych materiałów odpadowych do stworzenia geokompozytów o ponadaddytywnych właściwościach, będących substytutem naturalnych materiałów izolujących. Kandydatka w swoich badaniach potwierdziła więc możliwość uzyskania kompozytów, których właściwości wynikają nie tylko z sumowania korzystnych cech stosowanych składników, ale także z efektu synergicznego, czyli przeniesienia efektu wywołanego w jednym składniku na drugi. Tworzona z nich bariera izolacyjna będzie miała charakter bariery aktywnej, posiadającej zdolność do zatrzymywania zanieczyszczeń w wyniku zachodzących w niej procesów fizyczno chemicznych: wymiany jonowej, sorpcji, filtracji oraz strącania. Wykonane testy wymywania wykazały brak przekroczeń wartości stężeń zanieczyszczeń w porównaniu z wartościami dopuszczalnymi obowiązującymi dla wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi. Kandydatka słusznie zauważyła, że praktyczna aplikacja wybranych przez Nią geokompozytów będzie wymagać każdorazowo weryfikacji właściwości określanych 4

5 kryteriami przydatności w związku ze zmiennością składu ich komponentów. Wynika to ze zróżnicowanej budowy geologicznej obszarów wydobycia węgla, co może spowodować zmianę właściwości wytwarzanych mułów węglowych. Natomiast odpady energetyczne mogą zmienić swoją charakterystykę ze względu na wprowadzane technologie współspalania z biomasą. Rezultaty badań przedstawione w monografii były prezentowane na czterech konferencjach naukowych i opublikowane w trzech artykułach umieszczonych w czasopismach z listy Journal Citation Reports włączonych jako cykl publikacji do osiągnięcia naukowego. Ogółem należy stwierdzić, że układ i zakres prac badawczych został dobrze zaplanowany i zrealizowany. Z przeprowadzonych przez Habilitantkę badań wynika przede wszystkim, że zaproponowana technologia budowy barier izolacyjnych wykorzystujących mineralne odpady zmniejszy ilość odpadów oraz wyeliminuje pojawianie się odcieków w środowisku otaczającym składowiska odpadów, a więc umożliwia zrównoważoną eksploatację tego typu obiektów. Uznaję, że jest to istotna nowość w kunszcie dotyczącym eliminacji odpadów mineralnych i zagrożeń w warunkach polskich. Uzyskane przez Kandydatkę wyniki oraz ich interpretacja są wartościowe i uzupełniają aktualną wiedzę na temat zagadnień, którymi się zajmuje. Habilitantka wykazała się dużą samodzielnością i kreatywnością oraz bardzo dobrym przygotowaniem merytorycznym. Z pełnym przekonaniem stwierdzam, ze przedstawiony przez Habilitantkę dorobek spełnia wymagania osiągnięcia naukowego, a uzyskane wyniki są oryginalne i stanowią znaczny i wartościowy wkład w rozwój dyscypliny inżynieria środowiska. 4. Ocena pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych, aktywności dydaktycznej i organizacyjnej Kandydatka jest autorem lub współautorem 11 artykułów naukowych z listy JCR, 23 artykułów naukowych innych niż z listy JCR, 7 rozdziałów w książkach/monografiach, 6 artykułów wydanych w materiałach cyklicznych konferencji krajowych. Sumaryczny IF wynosi 10,307. Natomiast sumaryczna liczba punktów za publikacje wg MNiSW i inne osiągnięcia wynosi 328. Udział procentowy Kandydatki zmieniał się od 25 do 100%, średnio wynosił ok. 60%. Kandydatka oprócz 10 publikacji przedstawionych jako osiągnięcie naukowe jest w zakresie pozostałych osiągnięć naukowych współautorem 1 artykułu naukowego znajdującego się w bazie JCR. Dodatkowo jest współautorką 2 artykułów naukowych złożonych w czasopiśmie Environmental Research (IF=3.088). Jest autorką lub współautorką 20 publikacji recenzowanych, które zostały opublikowane w czasopismach krajowych nie posiadających IF w roku publikowania i nie znajdujących się w bazie Web of Science. Indeks Hirscha dr inż. Jolanty Sobik-Szołtysek wg bazy Web of Science wynosi 3, zaś liczba cytowań 33 (bez autocytowań). Natomiast IH wg mieszanych baz WoS, Scopus, Google Scholar, BazTech wynosi 5, a liczba cytowań wynosi 80. Przytoczone wskaźniki bibliometryczne świadczą o znacznej aktywności naukowej Habilitantki jak i o systematycznej pracy. Wspomniane recenzowane prace, Pani dr inż. Jolanta Sobik-Szołtysek zamieściła w takich czasopismach i monografiach, jak: Ekoprofit, Inżynieria i Ochrona 5

6 Środowiska, Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów, Proceedings of ECOpole, Polish Journal of Environmental Studies: Series of Monographs i innych. Kandydatka jest współautorem patentu na wynalazek nr pt. Sposób budowy składowisk dla odpadów niebezpiecznych zawierających metale ciężkie w 2004 roku. O jego przydatności świadczy wykupienie przez Spółkę Orzeł Biały S.A. do niego praw i prowadzenie według jego założeń składowiska odpadów powstających w procesach przerobu złomu akumulatorowego. Po doktoracie równoległym kierunkiem naukowych zainteresowań Kandydatki, oprócz zagadnień związanych bezpośrednio z osiągnięciem naukowym, było m.in.: problematyka zastosowania procesów termicznych, szczególnie procesu witryfikacji plazmowej do unieszkodliwiania odpadów uciążliwych, takich jak osady ściekowe z przemysłu garbarskiego, popioły ze spalania odpadów medycznych i inne; badanie możliwości witryfikacji osadów ściekowych z przemysłu garbarskiego ze stłuczką szklaną; badanie uwalniania metali ciężkich podczas zeszkliwiania osadów ze ścieków garbarskich z odpadami mineralnymi (w postaci popiołu lotnego ze spalania węgla brunatnego, piasków formierskich); badanie zeszkliwiania i dewitryfikacji popiołów po spalaniu osadów ściekowych; badanie możliwości zastosowania osadów ściekowych w aspekcie ich przyrodniczego wykorzystania, szczególnie w powiązaniu z problematyką rekultywacji miejsc deponowania odpadów mineralnych lub poprawy jakości gleb zdegradowanych; odrębnym kierunkiem Jej zainteresowań naukowych nie związanych z zagospodarowaniem odpadów jest problematyka zanieczyszczenia wód podziemnych. Zaowocowało to opublikowaniem w 2008 roku publikacji poruszającej problematykę metod oczyszczania wód kopalń węgla kamiennego z radu. W ramach ostatniej tematyki objęła opieką doktoranta (funkcja promotora pomocniczego) zajmującego się badaniem możliwości wykorzystania zanieczyszczenia jako znacznika dla weryfikacji modeli przepływu wód podziemnych w ośrodku szczelinowokrasowym. Podstawowym założeniem jest takie dopasowanie modelu, aby odzwierciedlał kierunek przepływu tych wód w sposób jak najbardziej zgodny z rzeczywistością. Efektem tej współpracy jest publikacja w czasopiśmie Przegląd Geologiczny. Rezultaty swoich badań w okresie po doktoracie prezentowała na 14 krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. Kandydatka jest autorem recenzji publikacji zgłoszonych do takich czasopism, jak: Waste Management, Soil and Sediment Contamination: An International Journal, Environmental Engineering and Management Journal oraz Inżynieria i Ochrona Środowiska. W ramach działalności naukowo-badawczej brała udział w projektach finansowanych przez MNiSW w ramach badań własnych i statutowych, takich jak: badanie właściwości odpadów przemysłu Zn-Pb w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., wykonawca projektu; badanie możliwości wykorzystania właściwości odpadowego dolomitu w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., kierownik projektu w latach ; badanie stężenia mikrozanieczyszczeń w gruncie, wodach podziemnych i osadach dennych w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., wykonawca projektu; ochrona i remediacja gruntów i wód podziemnych na terenach objętych antropopresją w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., wykonawca projektu; 6

7 unieszkodliwianie i zagospodarowanie odpadów mineralnych i odpadów organicznych w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., wykonawca projektu; wdrażanie nowych technologii w ochronie i rewitalizacji terenów zdegradowanych w Instytucie Inżynierii Środowiska P. Cz., wykonawca projektu. Współpracując z Instytutem Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach uczestniczyła jako wykonawca w realizacji projektu badawczego dotyczącego,,opracowania biologicznej metody remediacji zwałowisk popłuczkowych pochodzących ze wzbogacenia rud cynkowo-ołowiowych. Zaproszenie do udziału w projekcie wynikało z jej wcześniejszych zainteresowań i badań w zakresie skutków działalności przemysłu cynkowoołowiowego na Górnym Śląsku. Działalność dydaktyczną Kandydatka rozpoczęła w 1994 roku i prowadzi do chwili obecnej w Wydziale Infrastruktury i Środowiska P.Cz. Kandydatka prowadzi wykłady, ćwiczenia i zajęcia laboratoryjne ze studentami studiów stacjonarnych i niestacjonarnych na kierunkach inżynieria środowiska, ochrona środowiska oraz biotechnologia, zarówno dla studiów I i II stopnia, jak i jednolitych magisterskich z następujących przedmiotów: bioremediacja gruntów; geologia i geomorfologia; geologia inżynierska; geologia, geomorfologia i gleboznawstwo; gleboznawstwo i ochrona gleby; gleboznawstwo; gospodarka odpadami stałymi; gospodarka odpadami; gospodarka wodna i ochrona wód; gospodarka wodna; hydrologia i gospodarowanie wodą; hydrologia i hydrogeologia; ochrona gleby; ochrona wód; oddziaływanie odpadów na środowiska i bezpieczne składowanie; powstawanie i unieszkodliwianie odpadów; rekultywacja terenów zdegradowanych; technologia odpadów stałych; technologie odzysku i unieszkodliwiania odpadów; technologie utylizacji i przetwarzania odpadów stałych; unieszkodliwianie odpadów; wybrane zagadnienia utylizacji odpadów; wybrane zagadnienia z gospodarki odpadami; zarys nauk o ziemi. Dla większości tych przedmiotów opracowała autorskie programy nauczania, a dla zajęć laboratoryjnych instrukcje do ćwiczeń. W 2010 roku prowadziła zajęcia z przedmiotu,,zarządzanie gospodarką odpadami w przedsiębiorstwie" na studiach podyplomowych dotyczących,,zarządzania ochroną środowiska w przedsiębiorstwie", realizowanych w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Nr projektu: UDA-POKL /08). Była opiekunem 2 prac końcowych realizowanych przez uczestników tych studiów. W latach uczestniczyła w pracach związanych z dostosowaniem programów studiów w Wydziale Infrastruktury i Środowiska do Krajowych Ram Kwalifikacyjnych. Jest promotorem 22 prac magisterskich i 21 inżynierskich. Recenzowała 59 prac dyplomowych. W latach Rada Wydziału Inżynierii Środowiska i Biotechnologii Politechniki Częstochowskiej wyznaczyła Kandydatkę na promotora pomocniczego w dwóch przewodach doktorskich. Pierwszy przewód dotyczy zagadnień witryfikacji odpadów mineralnych i osadów ściekowych z przemysłu garbarskiego, zaś drugi odnosi się do problemu zanieczyszczenia wód podziemnych w zbiorniku szczelinowo-krasowym. Od 2001 roku do chwili obecnej pełni funkcję Pełnomocnika Dziekana ds. Praktyk Studenckich w Wydziale Infrastruktury i Środowiska. Jest również autorem opracowania zasad odbywania praktyk dla studentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych. Ponadto w ramach tej funkcji kieruje Zespołem ds. Praktyk Studenckich działającego w ramach Wydziałowej Komisji ds. Zapewnienia Jakości Kształcenia, której jest również członkiem. Była autorką wykładów dotyczących zagadnień gospodarki odpadami przeprowadzonych w szkołach średnich. Od roku 2011 jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych Oddziału w Częstochowie. 7

8 Niezależnie od prowadzonej działalności naukowej i dydaktycznej jest mocno zaangażowana w działalność organizacyjną w Wydziale Infrastruktury i Środowiska, pełniąc następujące funkcje: członka Rady Wydziału Infrastruktury i Środowiska od 2012 roku do chwili obecnej, członka Senatu Politechniki Częstochowskiej w kadencji , koordynator zespołu opracowującego program studiów podyplomowych nt.: Technologiczne i prawne aspekty gospodarowania odpadami (2015 r.), członka zespołu opracowującego program dla kierunku: Ekoinnowacje w infrastrukturze środowiska, uruchomionego na Wydziale Infrastruktury i Środowiska w roku akademickim 2016/2017, członka Wydziałowej Komisji ds. Zapewnienia Jakości Kształcenia w Wydziale Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej w latach 2013 do chwili obecnej, członka Zespołu ds. kształcenia na kierunku Inżynieria Środowiska w latach 2015 do chwili obecnej, kierownik Studiów Podyplomowych: Technologiczne i prawne aspekty gospodarowania odpadami od 2015 roku. Od 2016 roku Kandydatka pełni funkcję Przewodniczącej Wydziałowej Komisji Wyborczej w kadencji Była członkiem Komitetu Organizacyjnego następujących konferencji: VIII Konferencja Naukowo-Techniczna: Węgiel aktywny w ochronie środowiska i przemyśle, Częstochowa - Sandomierz, czerwiec 2016, V th International Conference on Advances in Sustainable Sewage Sludge Management ASSM2016: The Biodegradable Waste in Circular Economy, Częstochowa - Kraków, wrzesień Zorganizowała od podstaw laboratorium dydaktyczne do przedmiotu: zarys nauk o ziemi, tworząc między innymi zbiór skał i minerałów. Wykorzystała do tego celu prywatne zbiory okazów geologicznych, które kolekcjonowała od czasów studenckich. Od 2012 roku pod Jej opieką znajduje się laserowy analizator uziarnienia LAU-10 oraz dyfraktometr rentgenowski D8 ADVANCE firmy Bruker. Za działalność na rzecz Politechniki Częstochowskiej została odznaczona w roku 2002 Brązowym Krzyżem Zasługi i w roku 2009 medalem za Długoletnią Pracę w Politechnice Częstochowskiej. Otrzymała również 4 nagrody Rektora Politechniki Częstochowskiej za działalność naukową i organizacyjną. Powiązaniem jej zainteresowań zawodowych i naukowych z otoczeniem gospodarczym jest uczestnictwo w pracach 10 zespołów wykonujących ekspertyzy i opinie dla przedsiębiorców dotyczące m.in. przeglądów i raportów ekologicznych, technologii zagospodarowania odpadów oraz górnictwa i geologii złożowej. Reasumując bardzo wysoko oceniam działalność naukową oraz aktywność we wdrażaniu wyników badań w praktyce, a także działalność dydaktyczną i organizacyjną. 5. Wniosek końcowy Analiza danych zawartych w dokumentacji przygotowanej w dokumentacji habilitacyjnej wskazuje, że przedłożone przez Kandydatkę osiągnięcie naukowe jest oryginalne i wnosi wkład w rozwój nauki. Ogólny dorobek naukowo-badawczy Habilitantki jest znaczny. Wyniki badań Kandydatki mają znaczenie poznawcze i aplikacyjne. Jest rozpoznawana w środowisku inżynierii środowiska, szczególnie w zakresie tworzenia materiałów kompozytowych i opracowywania technologii budowy barier izolacyjnych z mineralnych surowców 8

9 odpadowych eliminujących migrację zanieczyszczeń do środowiska z istniejących składowisk. Osiągnięcie naukowe, dorobek naukowy, dydaktyczny i organizacyjny spełniają z powodzeniem wymogi stawiane osobom ubiegającym się o stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie inżynierii środowiska, które zostały wymienione w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dn. 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego wynikającym z Ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki z późniejszymi zmianami. W związku z tym wnioskuję o nadanie dr inż. Jolancie Sobik-Szołtysek stopnia naukowego doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska. 9