BIEDRONECZKI. NR 10 CZERWIEC 2015 Wych. Katarzyna Dziubich Elżbieta Sobieraj BEZPIECZNE WAKACJE

Transkrypt

1 BIEDRONECZKI NR 10 CZERWIEC 2015 Wych. Katarzyna Dziubich Elżbieta Sobieraj BEZPIECZNE WAKACJE Cele ogólne z programu: 1. Rozwijanie wrażliwości słuchowej. 2. Usprawnianie narządów artykulacji. 3. Uświadamianie dzieciom sensu zdarzeń przyczynowo-- skutkowych i umożliwienie przewidywania następstw

2 4. Motywowanie do wypowiadania się w różnych technikach plastycznych i rozwijanie wrażliwości na kształty i kolory. 5. Rozwijanie umiejętności rozumienia istoty zjawisk atmosferycznych. 6. Uświadamianie dzieciom konieczności zachowania się stosownie do pogody. 7. Motywowanie do radzenia sobie w trudnych sytuacjach. 8. Rozwijanie zainteresowań muzycznych i tanecznych. 9. Wyrabianie dbałości o ład i porządek. 10. Rozwijanie orientacji przestrzennej. 11. Motywowanie do uczestnictwa w życiu rodzinnym. 12. Pomaganie dzieciom w przygotowaniu się do czytania. Urodzinki, urodzinki.. W lipcu sto lat śpiewamy Zosi B. Samych uśmiechów, przyjaciół stu, tysiąca przygód, bajecznych snów, worka prezentów, uciech bez liku, słonecznych dni, lodów na patyku i mnóstwa, mnóstwa słodyczy. TEGO SIĘ UCZYMY Rączki- nóżki Rączki robią: klap, klap, klap. Nóżki tupią: tup, tup, tup, Tutaj swoją główkę mam, a na brzuszku: bam, bam, bam. Buzia robi: am, am, am, oczy patrzą tu i tam. Tutaj swoje uszy mam, a na nosku sobie gram. Rodzina Ten pierwszy to nasz dziadziuś - chwytamy kciuk dziecka A obok babunia - prostujemy palec wskazujący dziecka Największy - to tatuś - wielki palec A przy nim mamusia - serdeczny palec A to jest dziewczynka mała - mały palec A to twoja rączka cała - podnosimy rękę dziecka do góry.

3 Opalamy brzuszki Opalamy nad morzem, opalamy brzuszki, A jak brzuszki opalimy to się odwrócimy. Opalamy nad morzem, opalamy plecy, A jak plecy opalimy, to się odwrócimy. Razem z latem 1.Chodzi złote lato w kapeluszu z kwiatów. W rękach ma latawiec, biega z nim po trawie. Ref.: Hopsa, hopsasa, razem z latem ja, Hopsa, hopsasa, razem z latem ja. 2. Czasem dla ochłody lato zjada lody. Zjada je powoli, gardło go nie boli. Ref.: Hopsa, hopsasa, razem z latem ja, Hopsa, hopsasa, razem z latem ja. Samochody 1.Jadą samochody, ulica za ulicą, a każdy kierowca tak kręci kierownicą. Brum, brum, brum, brum, brum, brum, tak kręci kierownicą! 2.Teraz hamujemy i chwilkę zaczekamy, bo czerwone światło na skrzyżowaniu mamy. Stop, stop, stop! Stop, stop, stop! Na skrzyżowaniu mamy. 3.O, już można jechać, bo znowu jest zielone. Wszystkie samochody ruszają w swoją stronę.

4 POCZYTAJ MI MAMO, TATO Zuzia i Medor jadą na wycieczkę W pewnym miasteczku mieszkała sobie dziewczynka imieniem Zuzia. Chodziła do przedszkola i miała kochających rodziców. Była wesolutka i szczęśliwa. Pewnego dnia po powrocie z przedszkola do domu, pobiegła szybciutko do swojego pokoju, wzięła na ręce swojego ulubionego, brązowego pieska pluszowego Medora i podzieliła się z nim wiadomością, że jej grupa przedszkolna jedzie na wycieczkę nad morze. Pani pozwoliła ze sobą zabrać ulubionego pluszaka, więc dziewczynka postanowiła wziąć właśnie jego na tę wycieczkę. Piesek bardzo się ucieszył z wyróżnienia, jakie go spotkało. Wszystkie zabawki Zuzi będą mu zazdrościły tego wyjazdu! Wycieczka miała odbyć się za tydzień. Medor bardzo, ale to bardzo cieszył się na samą myśl o wyjeździe. Jeszcze nigdy nie wyjeżdżał tak daleko. Będzie jechał z dziećmi autobusem i zobaczy morze... Zuzia codziennie po powrocie z przedszkola przynosiła nowe informacje dotyczące wyjazdu. Przedostatniego dnia przed wyjazdem, wzięła Medora na kolana, otworzyła piękny album ze zdjęciami i pokazała pieskowi latarnię morską, którą będą zwiedzali. Było to piękne zdjęcie. Latarnia stała na skarpie, była bardzo wysoka i ładnie świeciła. Zuzanka cieszyła się, że będą mogli wejść na tę latarnię, popatrzeć na morze i okolice z wysokości. Wieczorem szybciutko umyła się, przebrała w piżamkę, sprawdziła przygotowany bagaż, który zamierzała ze sobą zabrać i zasnęła. W środku nocy obudziło ją dziwne chlipanie. Nie wiedziała, czy to jej się przyśniło, czy dzieje się to naprawdę. Usiadła na łóżeczku, zapaliła lampkę i zobaczyła swojego kochanego pieska Medora zwiniętego w kłębek i płaczącego w ciemnym kącie pokoju. Medorku, co ci się stało? Dlaczego płaczesz? Zuzia wstała, podeszła do pieska, wzięła go na ręce, przytuliła i zaniosła do swojego łóżeczka. Zuziu, nie chcę jechać na wycieczkę wielkie łzy popłynęły z oczu przestraszonego pieska. Medorku, myślałam, że cieszysz się z naszego wyjazdu Zuzanka otarła pieskowi łzy i pogłaskała go. Tak, bardzo się cieszyłem, ale teraz się boję... A czy możesz mi powiedzieć, czego się boisz? wyszeptała Zuzia do ucha pieska. Medor przestał pochlipywać, skulił się i bardzo cichutkim głosem wyszeptał: Boję się wchodzić na tę wielką latarnię, którą widziałem na zdjęciu. Boję się, że spadnę... i znowu Medorowi po mordce popłynęły łzy.zuzia czuła, jak mocno bije pieskowi jego pluszowe serce i jaki jest przestraszony. Przytuliła go mocniej do siebie, pogłaskała i powiedziała tak: Rozumiem cię, mój przyjacielu. Wiem Medorku, jaki masz problem. Ja też kiedyś bardzo bałam się wchodzenia wysoko po schodach. A jak bałam się schodzenia...medor bardzo się zdziwił słysząc te słowa. Zuzanka, jego Zuzanka bała się wchodzenia i schodzenia ze schodów? To niemożliwe! Postanowił zadać jej pytanie: Czy teraz też boisz się schodów? Zuzia uśmiechnęła się, nie przerywając głaskania. Nie, już się nie boję. Pomógł mi tatuś, kiedy zobaczył, że mam taki problem. Szliśmy do babci, która mieszka w wieżowcu na 10. piętrze. Zawsze wsiadaliśmy do windy i jechaliśmy na górę. Jednak pewnego razu winda była popsuta i trzeba było pójść schodami. Te schody widziałam zawsze, gdy wchodziliśmy do budynku, bo z jednej strony była ściana, a z drugiej wielkie szyby. Okropny widok! Na dodatek schody miały dziury i wydawało mi się, że wpadnę w te dziury i spadnę... tu Zuzia na chwilę zamilkła. I co, i co? dopytywał się zaciekawiony Medor. Tatuś powiedział, że jest ze mną i mi pomoże. Umówiliśmy się, że jedną ręką będę trzymała się poręczy, a drugą będę go trzymała mocno za rękę. Miałam tylko postawić stopę na schodku i nie patrzeć w dół i na boki. Zaproponował, abym po drodze mówiła jakąś rymowankę. Wybrałam taką:

5 Jestem duża! Byłam mała! Wróżki mnie zaczarowały! Jakie wróżki? Dobre wróżki! I urosły moje nóżki, I urosły moje ręce, Włosów też mam chyba więcej. Patrzcie, jak urosłam cała, Chociaż byłam taka mała. Medor słuchał Zuzi z uwagą. Czekał, co powie dalej. I wyobraź sobie Medorku, mówiła dziewczynka nie zauważyłam, że tak szybko weszliśmy na górę. Trzymałam mocno dłoń taty, który był ze mną. On natomiast nauczył się tej rymowanki. Kiedy weszłam na górę, sama byłam bardzo z siebie zadowolona. Podobnie było przy schodzeniu. Miałam koło siebie tatę, na którego pomoc mogłam liczyć.zuzia skończyła opowiadać. Głaskała nadal swojego pieska, który patrzył na nią swoimi dużymi, piwnymi oczami. Po chwili powiedziała: Jutro ja będę z tobą. Będę cię trzymała za jedną łapę, a drugą będziesz trzymał się poręczy. Poproszę też moją panią, aby była w pobliżu nas i, gdy będzie potrzeba, pomogła nam. Co ty na to? zapytała Zuzia Medora.Piesek przez chwilę zastanawiał się, po czym zapytał: Na pewno będziesz cały czas ze mną? Ależ oczywiście! powiedziała uradowana dziewczynka. A czy możemy mówić po drodze rymowankę, ale tę o pewnej pani, która miała psa, a on lubił lody? zapytał jeszcze pies. Dobrze, ja też ją lubię. Medor uspokojony zwinął się w kłębuszek i zasnął na kołdrze Zuzanki. Dziewczynka położyła główkę na poduszeczce, pogłaskała jeszcze pieska i zasnęła.rankiem tatuś odwiózł do przedszkola Zuzankę razem z Medorem. Oboje pojechali na wycieczkę. Wieczorem po powrocie nie było końca opowieściom. Zuzia opowiadała wszystko rodzicom, a Medor wszystkim zabawkom. Był bardzo dumny z siebie, bo sam trzymając Zuzię za rękę, wszedł po schodach na latarnię i tam oglądał wspaniałe widoki, a potem też zszedł na dół. Za swój wyczyn dostał od Zuzi wielkiego całuska. DLA RODZICÓW. Bezpieczne wakacje Wakacje to okres, w którym dzieciaki dużo przebywają na podwórku i dużo podróżują. To czas fantastycznej zabawy i odpoczynku od szkoły! Chcielibyśmy trochę o was zadbać, żeby ta zabawa była udana od A do Z, bez smutnego zakończenia. Oto kilka rad, które warto zapamiętać, żeby wakacje były super bezpieczne i przyjemne: NAD WODĄ Niestety, bardzo dużo wakacyjnych wypadków ma miejsce właśnie nad wodą. Pierwsza zasada jest najważniejsza: zawsze, ale to ZAAAAWSZE wchodzimy do wody tylko i wyłącznie pod opieką dorosłych. Muszą być w pobliżu, żeby reagować w razie, gdyby coś wam się działo. Możecie też pomóc dorosłym zadbać o wspólne bezpieczeństwo. Kąpać się należy tylko w miejscach do tego przeznaczonych, strzeżonych. Tam czuwa ratownik! Jeśli na plaży widzicie czerwoną flagę oznacza ona zakaz kąpieli. Najwidoczniej morze jest tego dnia niebezpieczne. Biała flaga wszystko ok, można śmiało się pluskać w wodzie. Leżycie sobie na ręczniku, opalacie się i postanawiacie skoczyć do wody. UWAGA! Rozgrzana skóra + zimna woda może = szok! Dlatego wchodzimy do wody powoli, a wodą ochlapujemy się stopniowo, żeby nasz organizm zdołał przygotować się na zmianę temperatury. Jeśli już przebywacie w morzu lub jeziorze i poczujecie dziwne dreszcze natychmiast wychodźcie na brzeg i pędem do opiekunów. To oznacza,

6 że dzieje się coś niedobrego, możecie stracić przytomność i utonąć! Jeszcze inna sytuacja dotyczy korzystania z różnego rodzaju sprzętów wodnych: łódek, kajaków, rowerów wodnych itp. Pamiętajcie, że każdy powinien mieć na sobie kamizelkę ratunkową. W razie wpadnięcia do wody pomoże ona utrzymać się na powierzchni. To dotyczy także dorosłych, niech nie będą tacy odważni. Kamizelki są dla wszystkich, bo z wodą nie ma żartów! OPALANKO Tutaj też trzeba uważać. Nawet jeśli nie leżycie plackiem na plaży, to przecież opalacie się w ruchu. A co za dużo, to nie zdrowo. Skóra potrzebuje specjalnych kremów z filtrami ochronnymi. Na głowę dobrze jest zakładać jakąś jasna czapkę może być z daszkiem albo kapelusik, jak kto woli. Będziecie modnie wyglądać i jednocześnie ochronicie głowy przed przegrzaniem, które może być niebezpieczne. niebezpieczne! Uważajcie więc z jedzeniem lodów lub pączków na plaży. Tam osy tylko na to czekają. Jeśli już jecie, to przyglądajcie się każdemu kolejnemu gryzowi żeby nie połknąć czasem osy, która przysiądzie sobie na przysmaku!!! A najlepiej to zrezygnować ze słodkości na plaży, bo przecież można je zjeść później! Kiedy spotkacie gdzieś gniazdo os, to przenigdy nie rzucajcie w nie kamieniami, nie dotykajcie go, tylko uciekajcie jak najdalej. Wściekły rój os lub szerszeni może nawet zabić. Jeśli gniazdo jest blisko waszego domu powiedzcie o tym rodzicom. Oni powinni zadzwonić po strażaków ci mają specjalne stroje i sprzęt, dzięki któremu usuną nieproszonych gości. W LESIE ZIELONYM Las jest piękny latem, ale bardzo biedny. Często ze względu na gorąco i suszę drzewom grożą pożary. Musimy więc im pomóc. Jeśli maszerujemy przez las, to nie zostawiajmy w nim śmieci, zwłaszcza szklanych butelek. Padające przez nie promienie słoneczne mogą wywołać ogień. W ogóle nie wolno śmiecić w lasach, ani trochę! Podobnie sprawa ma się z ogniskami. Można je rozpalać tylko w specjalnie wyznaczonych do tego miejscach, a po udanej zabawie ognisko trzeba zalać wodą. Jeśli rozpalimy ogień w lesie i stracimy nad nim kontrolę, to zginie wiele biednych zwierząt, ptaków i drzew. A tego na pewno nie chcecie. Uważajcie także na zwierzęta, zarówno te dzikie, jak i domowe. Absolutnie nie bierzemy na ręce nietoperzy, nie głaszczemy lisów gdy podejdą mogą nas ugryźć i zarazić wścieklizną, a to oznacza pobyt w szpitalu! Nie zaczepiamy obcych psów ani kotów. ROBALE W lecie musimy uważać na osy i szerszenie. Te pierwsze bardzo chętnie lecą poczęstować się naszymi słodkościami. Te drugie mocno kąsają, a ich ugryzienia mogą być bardzo BURZA Nawet Ci, którzy się nie boją burzy powinni pewne rzeczy wiedzieć. Jeśli zaskoczy nas gdzieś burza, to nie chowajmy się pod drzewami. One przyciągają pioruny. Jak najszybciej

7 powinniśmy schować się w jakimś budynku, bo te posiadają piorunochrony! Można też skryć się w samochodzie. Powyłączajcie telefony komórkowe, żeby one nie ściągnęły błyskawic! ZGUBY I KOLEDZY Zgubiliście gdzieś na plaży rodziców? Nie możecie ich znaleźć? Podejdźcie do ratownika lub kogoś dorosłego i poproście o pomoc. Powiedzcie jak się nazywacie, ile macie lat i skąd przyjechaliście. Ratownicy przekażą sobie wiadomość za pomocą krótkofalówek a potem pomogą szukać rodzinki. Uważajcie także na różnych koloniach i obozach. Czasem w towarzystwie pojawiają się różne głupie pomysły. Jeśli tylko macie wrażenie, że mogą się źle skończyć nie bierzcie udziału w takich zabawach. Nie musicie nic nikomu udowadniać, że jesteście fajni czy odważni. Jeśli to ma się zakończyć wypadkiem nie warto! Nie bierzcie też niczego do jedzenia gdy częstuje nim ktoś zupełnie obcy. Lepiej być ostrożnym. Kochani Rodzice Dziękujemy serdecznie za całoroczną współpracę, pomoc i zaangażowanie a Wam kochane dzieci życzymy Uff Prawie koniec. Jeszcze tylko uważajcie na siebie na drodze. Katarzyna Dziubich, Ekżbieta Sobieraj