Zeszyty Naukowe WSFiP Nr 4/2014. Marek ZIELIŃSKI
|
|
- Szczepan Nowicki
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Zeszyty Naukowe WSFiP Nr 4/2014 Marek ZIELIŃSKI PROJEKT DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY EUROPEJSKIEJ Z DNIA 5 LUTEGO 2013 W SPRAWIE PRZECIWDZIAŁANIA KORZYSTANIU Z SYSTEMU FINANSOWEGO W CELU PRANIA PIENIĘDZY ORAZ FINANSOWANIA TERRORYZMU 1 Streszczenie Europejska Wspólnota Gospodarcza, a następnie Unia Europejska zwróciła dość wcześnie uwagę na problem zapobiegania i zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Miało to miejsce już w 1991 r., kiedy to EWG wydała tzw. pierwszą dyrektywę unijną w sprawie prania pieniędzy. W 2001 i 2005 nastąpiła konieczność dalszego uregulowania tej tematyki w kolejnych dyrektywach unijnych. W niniejszym opracowaniu omówiono obszerny projekt tzw. czwartej dyrektywy unijnej z 2013 r., poświęconej zapobieganiu i zwalczaniu prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, Dr Marek Zieliński, adiunkt w Wyższej Szkole Handlowej im. Bolesława Markowskiego w Kielcach. 1 Projekt Komisji Europejskiej z dnia 5 lutego 2013 r. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (COM) 2013, 45 final, 2013/0025 (COD), w dalszej części przywoływany jako dyrektywa lub dyrektywa z 2013 r. O tym, jak duże jest zainteresowanie tą dyrektywą świadczy jedynie to, iż ukazały się już opracowania na jej temat, wśród których warto zwrócić uwagę na następujące: D. Scherp, H. Feiler, Die Vierte EU Geldwäscherichtlinie Weitere geldwäscherechtliche Pflichten für Bereiche außerhalb des Finanzsektors, Compliance Berater 8/2013, s ; U. Zentes, S. Glaab, Regulatorische Auswirkungen des Vorschlags der 4. EU Geldwäscherichtlinie, Betriebs Berater 13/2013, s Z kolei R. Hölscher, D. Gesmann Nuissl, C. Hornbach, Systeme zur Geldwäschebekämpfung in der EU: Rechtsgrundlagen Aufsichtsstrukturen Risikomanagement, Berlin, Schmidt 2011, ss. XXVII i 334, podjęli się opracowania kwestii prania pieniędzy z punktu widzenia systemu służącego zwalczaniu tego procederu w wybranych państwach Unii Europejskiej, z położeniem nacisku na implementację dyrektywy 2005/60/WE z 2005 r. do systemów prawnych państw członkowskich Unii Europejskiej do dnia 15 grudnia 2007 r., (zob. także przyp. nr 7). 229
2 Marek Zieliński która jest regulacją podchodzącą do tej tematyki najbardziej wielopłaszczyznowo. W pracach nad tą ostatnią oparto się na nowo wydanych 40 zaleceniach FATF z 2012 r. Słowa kluczowe: ochrona systemu finansowego, zwalczanie prania pieniędzy, zwalczanie finansowania terroryzmu Wstęp Głównym celem dotychczas wydanych unijnych aktów prawnych podejmujących tematykę zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu jest wzmocnienie rynku wewnętrznego poprzez zmniejszenie złożoności na poziomie transgranicznym, zabezpieczenie interesów społeczeństwa przed przestępczością i aktami terrorystycznymi, zabezpieczenie dobrobytu gospodarczego Unii Europejskiej poprzez zapewnienie efektywnego otoczenia biznesowego, wniesienie wkładu w stabilność finansową poprzez ochronę solidności, prawidłowego funkcjonowania i integralności systemu finansowego Dyrektywy UE w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w latach Omawiana dyrektywa jest czwartą spośród tych, które traktują o zagrożeniach związanych z praniem pieniędzy 3. Należy wyraźnie nadmienić, że w dyrektywie 91/308/EWG z 1991 r. 4 zawarte zostały instrukcje dotyczące uniemożliwienia korzystana z systemu finansowego w celu prania pieniędzy i definicja prania pieniędzy w świetle przestępstw narkotykowych. Warto podkreślić, że w dyrektywie tej 2 Z uzasadnienia dyrektywy z 2013 r. 3 Odpowiednio są to następujące dyrektywy: dyrektywa 91/308/EWG z 1991 r., dyrektywa 2001/97/WE z 2001 r., dyrektywa 2005/60/WE z 2005 r. i dyrektywa z 2013 r., (zob. przyp. nr 1, 4 5 i 7, gdzie podano bliżej ich pełne nazwy). 4 Dyrektywa Rady 91/308/EWG z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie uniemożliwienia korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy. Dz. Urz. WE 1991 L 166 z dnia 28 czerwca 1991 r., s. 77. W literaturze omówiona została przez np. W. Jasińskiego, Ochrona systemu finansowego przed wykorzystaniem go do celów prania pieniędzy. Dyrektywa z dnia 4 grudnia 2001 roku, Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 9/2002, s. 11 i n.; M. Prengela, Środki zwalczania przestępczości prania pieniędzy w ujęciu prawnoporównawczym. Eine rechtsvergleichende Erfassung der Bekämpfungsmittel der Geldwäschekriminalität, wyd. 1, Toruń, wyd. Dom Organizatora 2003, s. 247 i n. 230
3 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej obowiązki zostały nałożone jedynie na sektor finansowy. Z kolei w dyrektywie 2001/97/WE z 2001 r. 5 (która zmieniła dyrektywę 91/308/EWG z 1991 r.) został rozszerzony zakres stosowania zarówno w aspekcie przestępstw, jak i zawodów oraz działalności objętych tym zakresem. Ponadto w czerwcu 2003 r. Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) dokonała przeglądu sformułowanych przez siebie 40 zaleceń 6 w związku z koniecznością uwzględnienia finansowania terroryzmu. Grupa ta przedstawiła również zalecenia związane z identyfikacją i weryfikacją klientów. Ma to odniesienie do sytuacji, w których wysokie ryzyko prania pieniędzy pozwala na uzasadnienie stosowania wzmocnionych środków i asymetrycznie w sytuacjach, gdy niższe ryzyko implikuje przeprowadzenie mniej rygorystycznych kontroli. Jest ważne, że zalecenia FATF znalazły egzemplifikacje w dyrektywie 2005/60/WE z 2005 r. 7, a także w dyrektywie 2006/70/WE z 2006 r. 8 ustanawiającej 5 Dyrektywa 2001/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. zmieniająca dyrektywę 91/308/EWG w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. Dz. Urz. WE 2001 L 344 z dnia 28 grudnia 2001 r., s. 76, (więcej zob. C. Kosikowski, Prawo Unii Europejskiej w systemie polskiego prawa finansowego, Białystok, Temida , s. 91 i n.). 6 Więcej informacji na ten temat na oficjalnej stronie FATF < W piśmiennictwie bliżej w tym przedmiocie zwłaszcza u G. Krämera, Die Bekämpfung von Geldwäsche und Terrorismusfinanzierung: die Tätigkeit der FATF als internationaler Standardsetter, wyd. 1, Baden Baden, Nomos 2008, ss. XXXII i 471, (zob. także M. Prengel, Działalność Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy, Przegląd Prawa Karnego 2003, s ). 7 Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. Dz. Urz. UE 2005 L 309 z dnia 25 listopada 2005 r., s. 15. Bliżej tą tematyką zajmował się np. M. Prengel, Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej z 2004 r. w sprawie udaremnienia wykorzystania systemu finansowego do celu prania pieniędzy włącznie z finansowaniem terroryzmu, Bezpieczny Bank 3-4/2004, s Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie. Dz. Urz. UE 2006 L 214 z dnia 4 sierpnia 2006 r., s
4 Marek Zieliński środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE z 2005 r. Ostatnia z wymienionych dyrektyw ma szczególne odniesienie do osób zajmujących eksponowane stanowiska polityczne, a także do metod i kryteriów technicznych stosowania uproszczonych zasad staranności wobec klienta i wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w bardzo ograniczonym zakresie lub w sposób sporadyczny Omówienie najważniejszych postanowień dyrektywy z 2013 r. Dyrektywa z 2013 r. jest poprzedzona uzasadnieniem składającym się z następujących pięciu części (s. 2-13): kontekstu wniosku (podstawa i cele wniosku; kontekst ogólny; obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek; spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami UE), wyników konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz oceny skutków (konsultacje z zainteresowanymi stronami, wykorzystanie wiedzy specjalistycznej, ocena skutków), aspektów prawnych wniosku (podstawa prawna, pomocniczość i proporcjonalność), wpływu na budżet oraz informacji dodatkowych (szczegółowe wyjaśnienie wniosku, Europejski Obszar Gospodarczy). Właściwą część dyrektywy otwiera wyjątkowo obszerna preambuła położona między tytułem a treścią normatywną aktu (s ). Zawiera ona sześć umocowań (jedną podstawę prawną aktu opartą na akcie prawa pierwotnego art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej 10 i pięć aktów przygotowawczych) i 48 motywy stanowiące uzasadnienie przepisów części normatywnej aktu. W dalszej części dyrektywy znajdują się: część normatywna aktu w postaci 63 artykułów ujętych w siedmiu rozdziałach i cztery załączniki do dyrektywy 11. Przechodząc do części normatywnej dyrektywy, rozdział I dotyczy przepisów ogólnych i składa się z dwóch sekcji: zakres stosowania 9 Pod. w motywie 3 dyrektywy z 2013 r. 10 Dz. Urz. UE C 326 z dnia 26 października 2012 r., s I tak, warto porównać wszystkie pozostałe trzy dyrektywy. Dyrektywa 91/308/EWG z 1991 r. jest podzielona wyłącznie na artykuły: 18 artykułów zawartych na zaledwie sześciu stronach tekstu zamieszczonego w Dz. Urz. WE, z tego nieco ponad dwie strony to preambuła dyrektywy. Dyrektywa 2001/97/WE z 2001 r. obejmuje jedynie pięć artykułów zajmujących sześć stron tekstu w Dz. Urz. WE. Dyrektywa 2005/60/WE z 2005 r. składa się już z 47 artykułów pogrupowanych w siedmiu rozdziałach i jednego załącznika, który to tekst zajmuje łącznie 22 strony w Dz. Urz. UE. 232
5 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej i definicje (art. 1-5) oraz ocena ryzyka (art. 6-8). Artykuł 1, podobnie jak art , ma fundamentalne znaczenie z perspektywy prawa administracyjnego i prawa karnego, gdyż zawiera on nie tylko definicję legalną umyślnego prania pieniędzy dla celów dyrektywy (art. 1 ust. 2 lit. a)-d), lecz także zobowiązanie państw członkowskich UE do wprowadzenia przepisów zakazujących prania pieniędzy i finansowania terroryzmu (art. 1 ust. 1). Przepisy te mogą być w myśl art. 5 bardziej rygorystyczne niż postanowienia dyrektywy. Zakres terytorialny obowiązywania dyrektywy obejmuje zarówno terytorium państwa członkowskiego UE, jak i terytorium państwa trzeciego, w przypadku gdy działania, w ramach których uzyskano mienie mające stać się przedmiotem prania pieniędzy, miały miejsce na terytorium jednego z wyżej wymienionych państw (art. 1 ust. 3). Dyrektywę zgodnie z art. 2 stosuje się do wymienionych w tym przepisie podmiotów zobowiązanych, a w szczególności do: instytucji kredytowych, instytucji finansowych oraz niektórych osób prawnych i osób fizycznych podczas wykonywania ich działalności zawodowej bliżej określonej w art. 2 ust. 1 lit. a)-f). Art. 4 zmusza państwa członkowskie UE do rozszerzenia stosowania dyrektywy na zawody i kategorie przedsiębiorstw inne niż podmioty zobowiązane określone w art. 2 ust. 1, które rodzą szczególne prawdopodobieństwo wykorzystania ich do celów prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. W tym miejscu trzeba podkreślić, że w myśl art. 1 ust. 2 lit. d umyślne pranie pieniędzy obejmuje formy stadialne popełnienia przestępstwa (usiłowanie i dokonanie) i formy zjawiskowe (udział lub współudział, pomocnictwo, podżeganie, ułatwianie i doradzanie przy popełnieniu przestępstwa). Art. 1 ust. 5 uzupełnia te treści o następujące elementy: definicję prania pieniędzy noszącą znamiona działań określonych w art. 1 ust. 2, czyli o świadomość, zamiar lub cel, które mają być ustalone na podstawie obiektywnych okoliczności faktycznych. W art. 1 ust. 4 definiuje się pojęcie finansowanie terroryzmu Bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie lub gromadzenie funduszy wszelkimi sposobami z zamiarem ich użycia lub ze świadomością, że mają zostać użyte, w całości lub części, w celu popełnienia któregokolwiek z przestępstw określonych w art. 1-4 decyzji ramowej Rady 2002/475/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu, zmienionej decyzją ramową Rady 2008/919/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 r., Dz. Urz. WE 2002 L 164 z dnia 22 czerwca 2002 r., s. 3, Dz. Urz. UE 2008 L 330 z dnia 9 grudnia 2008 r., s
6 Marek Zieliński Pozostałe definicje legalne zawarto w art. 3 pkt 1-11 i są nimi: instytucja kredytowa, instytucja finansowa 13, mienie 14, działalność przestępcza 15, beneficjent rzeczywisty 16, podmiot świadczący usługi na rzecz funduszy powierniczych i przedsiębiorstw, osoby zajmujące eksponowane stanowiska polityczne zarówno na szczeblu międzynarodowym, jak i na szczeblu krajowym, osoby, które sprawują lub sprawowały znaczące funkcje publiczne (w tym także powierzone im przez organizacje międzynarodowe), członkowie rodziny, osoby znane jako bliscy współpracownicy, osoby zarządzające wyższego szczebla, stosunki gospodarcze, usługi hazardowe i grupa 17. Rozdział I sekcja 2 dotyczy oceny ryzyka. Najważniejszy jest tu art. 6, w którym jest mowa o wspólnej opinii Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EUNUiPPE) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW) na temat ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu wpływającego na rynek wewnętrzny. Opinia ta ma być udostępniona w celu wsparcia państw członkowskich UE i podmiotów zobowiązanych w identyfikowaniu ryzyka, zarządzaniu nim i jego ograniczaniu w zakresie prania pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. W celu zidentyfikowania, ocenienia i ograniczenia ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, każde państwo członkowskie UE podejmuje odpowiednie działania i zapewnia aktualizację oceny ryzyka w tym zakresie, a także wyznacza organ odpowiedzialny za koordynację reagowania na szczeblu krajowym na to ryzyko (art. 7). Każde państwo członkowskie UE wykorzystuje niniejszą ocenę w celu poprawy swojego systemu w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zaznaczyć należy, że kluczowe jest tu udostępnianie odpowiednich informacji i ocen ryzyka 13 Z samej definicji legalnej jednoznacznie wynika, że instytucja finansowa jest przedsiębiorstwem innym niż instytucja kredytowa. 14 Są to wszelkiego rodzaju aktywa, rzeczy i dokumenty lub instrumenty prawne, które zaświadczają o prawie własności lub innych prawach. 15 Oznacza jakikolwiek przestępczy udział w popełnieniu ciężkich przestępstw wymienionych w art. 3 pkt 4 lit. a)-f). 16 Jest to osoba fizyczna, która ostatecznie jest właścicielem lub sprawuje kontrolę nad klientem lub osobą fizyczną, w imieniu której przeprowadzana jest transakcja lub prowadzona jest działalność. 17 Termin ten wyjaśniono w przyp. nr
7 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej innym państwom członkowskich UE, Komisji Europejskiej, EUNB, EUNUiPPE i EUNGiPW, a także podmiotom zobowiązanym. Z kolei art. 8 nakłada na państwa członkowie UE wcielenie przez podmioty zobowiązane odpowiednich działań w celu zidentyfikowania i ocenienia ich ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, a także posiadanie przez te podmioty strategii, środków kontroli i procedur służących skutecznemu ograniczeniu ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Kolejny rozdział koncentruje się wokół problematyki zasad należytej staranności wobec klienta. Obejmuje on cztery sekcje: przepisy ogólne (art. 9-12), uproszczone środki należytej staranności wobec klienta (art ), wzmożone środki należytej staranności wobec klienta (art ) i spełnienie wymogów przy udziale osób trzecich (art ). Dyrektywa zawiera bezwzględny zakaz prowadzenia przez instytucje kredytowe i instytucje finansowe anonimowych rachunków lub anonimowych książeczek oszczędnościowych, gdzie wobec posiadaczy lub beneficjentów istniejących takich anonimowych rachunków i książeczek oszczędnościowych zastosowano środki należytej staranności (art. 9). W art. 10 wylicza się przypadki, w których podmioty zobowiązane stosują środki należytej staranności wobec klienta. Należą do nich: po pierwsze, przy nawiązaniu stosunków gospodarczych; po drugie, przy przeprowadzaniu transakcji w kwocie euro lub wyższej bez względu na to, czy mamy do czynienia z pojedynczą operacją lub kilkoma operacjami, które wydają się być ze sobą powiązane; po trzecie, to ostatnie odnosi się także do osób prowadzących handel towarami i do podmiotów świadczących usługi w zakresie gier hazardowych, przy czym kwota ulega obniżeniu odpowiednio do euro i do euro. Przewidziano także możliwość braku jakichkolwiek odstępstw, wyłączeń i progów w stosowaniu przez podmioty zobowiązane środków należytej staranności wobec klienta, jeżeli istnieje podejrzenie prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Środki te należy stosować także wtedy, gdy istnieją wątpliwości co do prawdziwości lub wcześniej otrzymanych danych dotyczących ustalenia tożsamości klienta. W art. 11 ust. 1 zawarto katalog środków należytej staranności wobec klienta, który obejmuje przede wszystkim rzetelną identyfikację zarówno klienta, jak i beneficjenta rzeczywistego oraz weryfikację jego tożsamości. Szczególną regulację przewiduje się w stosunku do działalności ubezpieczeniowej, nakładając na instytucje finansowe dalsze środki należytej staranności wobec klienta (art. 11 ust. 235
8 Marek Zieliński 5). Warto przy tym podkreślić, że weryfikacja tożsamości klienta i beneficjenta rzeczywistego powinna się odbyć co do zasady przed nawiązaniem stosunków gospodarczych lub przed przeprowadzeniem transakcji (art. 12). Stosowne procedury podmiotów zobowiązanych w zakresie należytej staranności wobec klienta odnoszą się nie tylko do nowych klientów, lecz także do obecnych klientów. Uproszczone środki należytej staranności wobec klienta dotyczą obszaru niższego ryzyka (art. 13), gdzie w załączniku II zawarto wykaz czynników możliwie niższego ryzyka oraz rodzaje dowodów w przedmiocie możliwie niższego ryzyka. Znaczną uwagę poświęca się w dyrektywie wzmocnionym środkom należytej staranności wobec klienta, które obejmują przypadki określone w art (określa się je jako przypadki wyższego ryzyka ). Przy ocenie ryzyka prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu mają pomoc określone w załączniku III czynniki dotyczące sytuacji o możliwie wyższym ryzyku. W tym kontekście ważne jest, że zgodnie z art. 23 zakazuje się instytucjom kredytowym nawiązywania lub kontynuowania stosunków w ramach bankowości korespondencyjnej z bankiem fikcyjnym i bankiem, o którym wiadomo, że pozwala na korzystanie ze swoich rachunków bankowi fikcyjnemu. Pod tym ostatnim pojęciem rozumie się instytucję kredytową utworzoną na terytorium państwa, w którym nie jest ona fizycznie obecna w taki sposób, by miało miejsce rzeczywiste zarządzanie nią i kierowanie (art. 23 ust. 2). W celu spełnienia wymogów określonych w art. 11 ust. 1 lit. a)-c), podmioty zobowiązane mogą korzystać z usług osób trzecich, choć jedynie podmioty zobowiązane ponoszą odpowiedzialność za spełnienie tych wymogów (art ). W rozdziale III przewidziano możliwość dostępu właściwych organów i podmiotów zobowiązanych do odpowiednich, dokładnych i aktualnych informacji o beneficjentach rzeczywistych. Chodzi tu przede wszystkim o podmioty o charakterze korporacyjnym lub podmioty prawne, a także o fundusze powiernicze (art ). Kolejny rozdział obowiązki zgłaszania jest złożony z dwóch sekcji: przepisów ogólnych (art ) i zakazu ujawniania informacji (art. 38). W sekcji pierwszej tego rozdziału kluczowe miejsce zajmuje tematyka ustanowienia w każdym państwie członkowskim UE jednostki analityki finansowej jako centralnej jednostki krajowej w celu zapobiegania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, wykrywaniu przypadków prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz prowadzenia dochodzeń w ich sprawie. Wyposaża się ją w odpowiednie 236
9 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej środki do wykonywania swoich zadań, m.in. przez zapewnienie dostępu do informacji finansowych, informacji administracyjnych i informacji od organów ścigania, a także przez obowiązek podmiotów zobowiązanych do pełnej współpracy z tą jednostką. W sekcji drugiej zawarto zakaz ujawniania przez podmioty zobowiązane zainteresowanym klientom lub innym osobom trzecim faktu przekazywania informacji do jednostki analityki finansowej i faktu, że jest lub może być prowadzone dochodzenie dotyczące prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Rozdział V jest zatytułowany prowadzenie rejestrów i dane statystyczne (art ) i dotyczy przede wszystkim nałożonego na podmioty zobowiązane obowiązku z jednej strony przechowywania zgodnie z przepisami prawa krajowego stosownych wyszczególnionych w art. 39 ust. 1 lit. a)-b), dokumentów i informacji, które mogą być wykorzystane przez jednostkę analityki finansowej lub inne właściwe organy w celu zapobiegania możliwym przypadkom prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, wykrywania tych przypadków i przeprowadzania dochodzenia w ich sprawie; z drugiej strony ustanawiania systemów umożliwiających udzielania pełnych i natychmiastowych odpowiedzi na zapytania jednostki analityki finansowej lub innych organów w zakresie przewidzianym w art. 40. W dalszej kolejności także prowadzenia wyczerpujących statystyk w kwestiach związanych ze skutecznością systemów zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu na potrzeby przygotowania ocen ryzyka krajowego zgodnie z art. 7. W przedostatnim rozdziale poświęconym strategiom, procedurom i nadzorowi, problematyka pogrupowana została w czterech sekcjach: procedury wewnętrzne, szkolenia i informacje zwrotne (art ); nadzór (art ); współpraca (podsekcja 1: współpraca krajowa art. 46; podsekcja 2: współpraca z EUNB, EUNUiPPE i EUNGiPW art. 46; podsekcja 3: współpraca między jednostkami analizy finansowej a Komisją Europejską art ) oraz sankcje (art ). Pierwsza sekcja odnosi się do wewnętrznych strategii i procedur w ramach grupy 18 w zakresie ochrony danych i przekazywania informacji 18 Zgodnie z art. 3 pkt 11 termin grupa ma znaczenie nadane w art. 2 pkt 12 dyrektywy 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 237
10 Marek Zieliński w ramach grupy do celów przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Ponadto uregulowana jest kwestia upowszechniania wśród pracowników podmiotu zobowiązanego wiedzy o przepisach przyjętych zgodnie z dyrektywą w postaci specjalnych programów szkoleniowych, a także informacji zwrotnych o skuteczności zgłoszeń podejrzenia przypadków prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu oraz działaniach następczych związanych z tymi zgłoszeniami. Druga sekcja dotyczy kwestii nadzoru w zakresie spraw, o których mowa w art , a związanych z zapewnieniem przestrzegania wymogów dyrektywy. Sekcja trzecia zaś podejmuje ważny problem współpracy na trzech różnych poziomach: po pierwsze, wewnątrzkrajowej współpracy właściwych organów biorących udział w przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a także koordynacji działań na szczeblu krajowym w zakresie opracowywania i wdrażania polityki oraz działań mających na celu zwalczanie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu; po drugie, współpracy właściwych organów z EUNB, EUNUiPPE i EUNGiPW w zakresie dostarczania im wszelkich informacji niezbędnych do wykonywania przez nie obowiązków w ramach dyrektywy; po trzecie, zarówno współpracy między jednostkami analizy finansowej poszczególnych państw członkowskich UE, którą to współpracę Komisja Europejska może wspierać przez udzielenie potrzebnej pomocy do ułatwienia koordynacji, wymiany informacji między tymi jednostkami i regularne organizowanie spotkań z przedstawicielami tych jednostek, jak i współpracy jednostek analizy finansowej z Europolem w zakresie określonym w art. 54. Jak już wcześniej zaznaczono, przepisy karnoprawne lub administracyjnoprawne o zbliżonym charakterze do tych pierwszych zawarto nie tylko w art. 1, lecz także w sekcji 4 rozdziału VI. Mowa w nich o sankcjach, jakie wprowadzają państwa członkowskie UE 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Dz. Urz. UE 2003 L 35 z dnia 11 lutego 2003 r., s. 1. W myśl zawartej tam definicji grupa oznacza grupę przedsiębiorstw, która składa się z przedsiębiorstwa dominującego i przedsiębiorstw zależnych, w których przedsiębiorstwo dominujące lub przedsiębiorstwa zależne posiadają udział kapitałowy, a także przedsiębiorstwa powiązane ze sobą w rozumieniu art. 12 ust. 1 siódmej dyrektywy 83/349/EWG Rady z dnia 13 czerwca 1983 r. w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, wydanej na mocy art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu. Dz. Urz. WE 1983 L 193 z dnia 18 lipca 1983 r., s
11 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej z tytułu naruszeń przepisów krajowych przyjętych na podstawie dyrektywy wobec podmiotów zobowiązanych (art. 55 ust. 1), wykazujących systematyczne uchybienia w odniesieniu do następujących wymogów (art. 56 ust 1): należytej staranności wobec klienta (art. 9-23), zgłaszania transakcji podejrzanych (art ), prowadzenia rejestrów (art. 39) i kontroli wewnętrznych (art ). W wyżej wymienionych przypadkach systematycznych uchybień, państwa członkowskie UE stosują środki i sankcje, wśród których na wyszczególnienie zasługują zwłaszcza (art. 56 ust. 2): oświadczenie publiczne wskazujące osobę fizyczną lub osobę prawną oraz naturę naruszenia; decyzję zobowiązującą takie osoby do zaprzestania danego działania i zaniechania powtarzania tego działania; wycofanie zezwolenia, gdy chodzi o podmiot zobowiązany podlegający zezwoleniu; tymczasowy zakaz pełnienia funkcji w instytucjach wobec jakiegokolwiek członka organu zarządzającego podmiotem zobowiązanym pociągniętego do odpowiedzialności; sankcje pieniężne w wysokości do 10% całkowitego rocznego obrotu za poprzedni rok obrotowy (w odniesieniu do osoby prawnej) i sankcje pieniężne w wysokości do 5 mln euro (w odniesieniu do osoby fizycznej). Podkreśla się, że chodzi tu o środki i sankcje co najmniej o charakterze administracyjnym, nie wyklucza się zastosowania takich środków i sankcji natury ściśle karnej (art. 55 ust 2). Niniejsze środki i sankcje muszą być jednak wystarczająco skuteczne, proporcjonalne i odstraszające 19. Pewne dalsze wytyczne zawarto w art. 57 ust. 2 lit. a)-g), gdzie zwraca się uwagę przy określaniu rodzaju sankcji i środków oraz ich wysokości na wszelkie istotne okoliczności, takie jak: wagę i czas naruszenia; stopień odpowiedzialności stosownej osoby; siłę finansową odpowiedzialnej osoby wynikającą z całkowitego obrotu lub rocznego dochodu danej osoby; wielkość zysków otrzymanych lub strat unikniętych odpowiedzialnej osoby; straty poniesione przez osoby trzecie w związku z naruszeniem; stopień współpracy odpowiedzialnej osoby z właściwym organem; uprzednie naruszenia popełnione przez odpowiedzialną osobę. Art. 57 ust. 4-5 zawiera przepisy dotyczące odpowiedzialności osób prawnych za naruszenia określone w art. 56 ust. 1 popełnione na jej korzyść przez osobę fizyczną działającą samodzielnie lub jako członek organu osoby 19 Bogate orzecznictwo w tym temacie prezentuje W. G. Schärf, Europäisches Nuklearrecht, Berlin, De Gruyter 2008, s
12 Marek Zieliński prawnej, która zajmuje stanowisko kierownicze w ramach tej osoby prawnej na podstawie uprawnień wymienionych w art. 57 ust. 4 lit. a)-c). Co więcej, możliwe jest pociągnięcie osoby prawnej do odpowiedzialności w przypadku brakującego nadzoru lub kontroli ze strony osoby fizycznej, o której mowa w zdaniu poprzednim, umożliwiającego popełnienie naruszeń określonych w art. 56 ust. 1 na korzyść osoby prawnej przez osobę fizyczną jej podlegającą. Art. 58 wychodzi naprzeciw temu, że jest istotny w ściganiu naruszeń przepisów krajowych wdrażających dyrektywę na skuteczne mechanizmy zachęcające do ich zgłaszania właściwym organom. Ponadto dyrektywa nakłada na podmioty zobowiązane obowiązek posiadania odpowiednich procedur wewnętrznych zgłaszania naruszeń przez ich pracowników za pośrednictwem szczególnego, niezależnego i anonimowego kanału. Rozdział VII zawiera natomiast przepisy końcowe (art ). Obejmuje on szereg typowych postanowień dla tego typu przepisów. Należą do nich: sporządzenie przez Komisję Europejską sprawozdania dotyczącego wdrażania dyrektywy i przedstawienia go Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Europejskiej w terminie czterech lat od wejścia w życie dyrektywy (art. 59), gdzie trzeba zaznaczyć, że dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dz. Urz. UE (art. 62) 20 i jest skierowana do państw członkowskich UE (art. 63). Dotyczy to także utraty mocy dyrektywy 2005/60/WE i dyrektywy 2006/70/WE (art. 60) 21 i wprowadzenia w życie stosownych przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych przez państwa członkowskie UE niezbędnych do wykonania dyrektywy, które muszą zawierać odniesienia do dyrektywy (art. 61). Podsumowanie Wielopłaszczyznowość przepisów służących zapobieganiu i zwalczaniu procederu prania pieniędzy i finansowania terroryzmu przybiera znacząco na sile 22. Jest to szczególnie widoczne na przykładzie 20 Od dnia 1 lipca 2013 r. elektroniczna wersja Dz. Urz. UE (e Dz. Urz. UE) jest autentyczna i wywołuje skutki prawne. 21 Odniesienia do uchylonych dyrektyw odczytuje się jako odniesienia do dyrektywy z 2013 r. zgodnie z tabelą korelacji określoną w załączniku IV. Warto pamiętać o tym, że art. 44 dyrektywy 2005/60/WE z 2005 r. uchyla dyrektywę 91/308/EWG z 1991 r. 22 Pod. np. J. W. Wójcik, Przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu, Warszawa, Wolters Kluwer 2007, passim. 240
13 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej dyrektywy z 2013 r., która zawiera najbardziej kompleksowe uregulowanie problematyki prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, gdy chodzi o wszystkie dotychczasowe unijne akty prawne. Zauważa się kierowanie się przez Komisję Europejską w pracach nad dyrektywą z 2013 r. wytycznymi wyspecjalizowanej w tym zakresie wiodącej międzynarodowej grupy FATF. Dyrektywa z 2013 r. uwzględnia najnowsze 40 zaleceń FATF z lutego 2012 r. 23, reagując tym samym na nowe zagrożenia związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. W niektórych zakresach wychodzi ona zdecydowanie poza niniejsze zalecenia, biorąc pod uwagę odrębności wynikające z politycznego i prawnego kształtu Unii Europejskiej i jej rynku wewnętrznego. Nie tylko w związku z zaostrzeniem sankcji z art nieuniknione okaże się bliższe przyjrzenie się postanowieniom dyrektywy z 2013 r. Także cała branża podmiotów zobowiązanych spoza sektora finansowego jest wyraźnie w polu zainteresowania organów nadzoru, co oznacza, że w przyszłości podmioty te będą zmuszone podjąć skuteczniejszą walkę z procederem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, stając się narzędziem w rękach skuteczniejszego zwalczania obydwu zjawisk w ramach sektora finansowego. Należy oczekiwać, że dyrektywa z 2013 r. wejdzie w życie jeszcze w 2014 r. W takim przypadku państwa członkowskie UE będą zobowiązane implementować ją w ciągu dwóch lat do własnych krajowych porządków prawnych. Ostatecznie dyrektywa 2013 r. stanowi jedynie wytyczną dla minimalnej harmonizacji, dlatego też pozostawia się państwom członkowskim UE możliwości związane z uwzględnieniem krajowych odrębności. 23 The Financial Action Task Force, wyd., International standards on combating money laundering and the financing of terrorism & proliferation The FATF Recommendations, 16 February 2012, Paryż, FATF/OECD 2013, ss Niniejszy akt jest także dostępny online na < recommendations/pdfs/fatf_recommendations.pdf>. 241
14 Marek Zieliński Akty prawne [1]. Decyzja ramowa Rady 2002/475/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu zmienionej decyzją ramową Rady 2008/919/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 r. Dz. Urz. WE 2002 L 164 z dnia 22 czerwca 2002 r., s. 3. Dz. Urz. UE 2008 L 330 z dnia 9 grudnia 2008 r., s. 21. [2]. Dyrektywa Rady 91/308/EWG z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie uniemożliwienia korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy. Dz. Urz. WE 1991 L 166 z dnia 28 czerwca 1991 r., s. 77. [3]. Dyrektywa 2001/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. zmieniająca dyrektywę 91/308/EWG w sprawie przeciwdziałania korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. Dz. Urz. WE 2001 L 344 z dnia 28 grudnia 2001 r., s. 76. [4]. Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Dz. Urz. UE 2003 L 35 z dnia 11 lutego 2003 r., s. 1. [5]. Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. Dz. Urz. UE 2005 L 309 z dnia 25 listopada 2005 r., s. 15. [6]. Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie. Dz. Urz. UE 2006 L 214 z dnia 4 sierpnia 2006 r., s
15 Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej [7]. Projekt Komisji Europejskiej z dnia 5 lutego 2013 r. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu. COM(2013) 45 final, 2013/0025 (COD). [8]. Siódma dyrektywa 83/349/EWG Rady z dnia 13 czerwca 1983 r. w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, wydanej na mocy art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu. Dz. Urz. WE 1983 L 193 z dnia 18 lipca 1983 r., s. 1. [9]. The Financial Action Task Force, wyd., International standards on combating money laundering and the financing of terrorism & proliferation The FATF Recommendations, 16 February 2012, Paryż, FATF/OECD 2013, ss [10]. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Dz. Urz. UE C 326 z dnia 26 października 2012 r., s. 47. Literatura [1]. Hölscher R., Gesmann Nuissl D., Hornbach C., Systeme zur Geldwäschebekämpfung in der EU: Rechtsgrundlagen Aufsichtsstrukturen Risikomanagement, Berlin, Schmidt [2]. Jasiński W, Ochrona systemu finansowego przed wykorzystaniem go do celów prania pieniędzy. Dyrektywa z dnia 4 grudnia 2001 roku, Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego 9/2002, s. 11 i n. [3]. Kosikowski C., Prawo Unii Europejskiej w systemie polskiego prawa finansowego, Białystok, Temida [4]. Krämer G., Die Bekämpfung von Geldwäsche und Terrorismusfinanzierung: die Tätigkeit der FATF als internationaler Standardsetter, wyd. 1, Baden Baden, Nomos [5]. Prengel M., Działalność Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy, Przegląd Prawa Karnego 2003, s. 71 i n. [6]. Prengel M., Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej z 2004 r. w sprawie udaremnienia wykorzystania systemu finansowego do celu prania pieniędzy włącznie z finansowaniem terroryzmu, Bezpieczny Bank 3-4/2004, s. 195 i n. [7]. Prengel M., Środki zwalczania przestępczości prania pieniędzy w ujęciu prawnoporównawczym. Eine rechtsvergleichende 243
16 Marek Zieliński Erfassung der Bekämpfungsmittel der Geldwäschekriminalität, wyd. 1, Toruń, wyd. Dom Organizatora [8]. Schärf W.G., Europäisches Nuklearrecht, Berlin, De Gruyter [9]. Scherp D., Feiler H., Die Vierte EU Geldwäscherichtlinie Weitere geldwäscherechtliche Pflichten für Bereiche außerhalb des Finanzsektors, Compliance-Berater 8/2013, s. 316 i n. [10]. Zentes U., Glaab S., Regulatorische Auswirkungen des Vorschlags der 4. EU Geldwäscherichtlinie, Betriebs-Berater 13/2013, s. 707 i n. [11]. Wójcik J. W., Przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu, Warszawa, Wolters Kluwer PROPOSAL FOR A DIRECTIVE OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL OF 5 FEBRUARY 2013 ON THE PREVENTION OF THE USE OF THE FINANCIAL SYSTEM FOR THE PURPOSE OF MONEY LAUNDERING AND FINANCING TERRORIST ACTIVITY Summary The problem of combating money laundering was early recognized by the European Union. In 1991 the EU 1 st Money Laundering Directive was published. Next, in 2001 and 2005 it was necessary to regulate this problem in details. The central goal of this paper is to analyse the EU 4 th Money Laundering Directive connected to combating of money laundering and terrorist financing from different points of view. It is important that this directive is based on the 40 FATF Recommendations of 16 February Keywords: protecting of financial system, combating of money laundering, combating of terrorist financing. 244
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
L 125/4 ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2019/758 z dnia 31 stycznia 2019 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych
5933/4/15 REV 4 ADD 1 mo/dk 1 DPG
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 28 kwietnia 2015 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2013/0025 (COD) 5933/4/15 REV 4 ADD 1 UZASADNIENIE RADY Dotyczy: EF 26 ECOFIN 70 DROIPEN 14 CRIMORG
Artykuł 2 Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
L 19/64 DECYZJA KOMISJI (UE) 2017/124 z dnia 24 stycznia 2017 r. w sprawie zmiany załącznika do Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Państwem Watykańskim KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat
Warszawa, dnia 19 maja 2009 r.
Warszawa, dnia 19 maja 2009 r. Opinia do ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 13.12.2017 r. C(2017) 8320 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 13.12.2017 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1675 uzupełniające dyrektywę
DECYZJA RAMOWA RADY 2003/568/WSISW(1) z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie zwalczania korupcji w sektorze prywatnym RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
Stan prawny: 2009-03-18 Numer dokumentu LexPolonica: 63305 DECYZJA RAMOWA RADY 2003/568/WSISW(1) z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie zwalczania korupcji w sektorze prywatnym RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając
KWESTIONARIUSZ POZNAJ SWOJEGO KLIENTA CZĘŚĆ 1: IDENTYFIKACJA KLIENTA
KWESTIONARIUSZ POZNAJ SWOJEGO KLIENTA Knowing Your Customer (KYC) Anti-Money Laundering Prevention of Terrorist Financing and Sanctions Informujemy, że dane podane w niniejszym formularzu będą przetwarzane
Bitcoin a przepisy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
Bitcoin a przepisy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy 29 czerwca 2015 Jacek Czarnecki Prawnik II Digital Money & Currency Forum, Warszawa Bitcoin a AML Czym jest pranie pieniędzy? Przestępstwo prania
USTAWA Z DNIA 1 MARCA 2018 R. O PRZECIWDZIAŁANIU PRANIU PIENIĘDZY I WSPIERANIU TERRORYZMU
Ważny komunikat dla Fundacji i Stowarzyszeń posiadających osobowość prawną USTAWA Z DNIA 1 MARCA 2018 R. O PRZECIWDZIAŁANIU PRANIU PIENIĘDZY I WSPIERANIU TERRORYZMU W związku z wejściem w życie z dniem
***I PROJEKT SPRAWOZDANIA
PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Gospodarcza i Monetarna Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych 11.11.2013 2013/0025(COD) ***I PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku
Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Strasburg, dnia 5.2.2013 COM(2013) 45 final 2013/0025 (COD) Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania
13885/16 IT/alb DGG 2B. Rada Unii Europejskiej Bruksela, 24 listopada 2016 r. (OR. en) 13885/16
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 24 listopada 2016 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2016/0209 (CNS) 13885/16 FISC 181 ECOFIN 984 AKTY USTAWODAWCZE I INNE INSTRUMENTY Dotyczy: DYREKTYWA
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 16.12.2015 r. COM(2015) 648 final 2015/0295 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w zakresie wyłączeń
Janusz Podleśny Jarosław Radecki
Janusz Podleśny Jarosław Radecki Nowe zasady zwalczania procederu prania brudnych pieniędzy w sektorze finansowym w Polsce i w innych państwach członkowskich UE na podstawie postanowień Dyrektywy 2005/60/WE
(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
10.11.2015 L 293/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1970 z dnia 8 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 30.1.2019 r. COM(2019) 53 final 2019/0019 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie ustanowienia środków awaryjnych w dziedzinie koordynacji
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE)
1.6.2017 L 141/21 DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2017/935 z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie przekazania uprawnień do przyjmowania decyzji w przedmiocie kompetencji i reputacji oraz oceny
Sprawozdanie Gabriel Mato, Danuta Maria Hübner Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego
2.7.2018 A8-0219/ 001-011 POPRAWKI 001-011 Poprawki złożyła Komisja Gospodarcza i Monetarna Sprawozdanie Gabriel Mato, Danuta Maria Hübner A8-0219/2018 Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i
Jeppe Kofod, Peter Simon, Pervenche Berès, Paul Tang, Evelyn Regner, Virginie Rozière, Ramón Jáuregui Atondo w imieniu grupy S&D
20.3.2019 A8-0170/85 85 w sprawie przestępstw finansowych, uchylania się od opodatkowania i Ustęp 16 a (nowy) 16a. zauważa, że dyrektywa Rady 2011/85/WE w sprawie wymogów dla ram budżetowych państw członkowskich
(Akty o charakterze nieustawodawczym) DECYZJE
28.8.2019 L 224/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) DECYZJE DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2019/1376 z dnia 23 lipca 2019 r. w sprawie przekazania uprawnień do przyjmowania decyzji
(Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 141 z , s. 73)
02015L0849 PL 09.07.2018 001.001 1 Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich
(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
L 326/34 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/2303 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
DYREKTYWY. (Tekst mający znaczenie dla EOG)
5.6.2015 L 141/73 DYREKTYWY DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania
Zmieniony wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 25.7.2012 r. COM(2012) 421 final 2011/0295 (COD) Zmieniony wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wykorzystywania informacji poufnych i manipulacji
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE)
10.11.2015 L 293/15 ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1973 z dnia 8 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 przepisami szczegółowymi dotyczącymi
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 17.9.2007 KOM(2007) 525 wersja ostateczna 2007/0192 (CNS) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.8.2014 r. COM(2014) 527 final KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO dotyczący strategii UE i planu działania
UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI
UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI RADA Strasburg, 20 maja 2015 r. (OR. en) 2013/0025 (COD) LEX 1606 PE-CONS 30/15 EF 82 ECOFIN 301 DROIPEN 45 CRIMORG 42 CODEC 661 DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
DYREKTYWA 2005/60/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. z dnia 26 października 2005 r.
Dz.U.UE.L.2005.309.15 2011.01.04 zm. Dz.U.UE.L.2010.331.120 art. 8 DYREKTYWA 2005/60/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
L 85 I/11 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/494 z dnia 25 marca 2019 r. w sprawie niektórych aspektów bezpieczeństwa lotniczego w odniesieniu do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE)
L 293/6 ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1971 z dnia 8 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 przepisami szczegółowymi dotyczącymi zgłaszania
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji W przypadku postępowań
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
BR BENEFICJENT RZECZYWISTY PORADNIK DLA KLIENTÓW
BR BENEFICJENT RZECZYWISTY PORADNIK DLA KLIENTÓW Kim jest Beneficjent Rzeczywisty (BR) i dlaczego banki i instytucje finansowe wymagają tej informacji? Beneficjent rzeczywisty to w skrócie osoba lub osoby
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 20.4.2017 r. C(2017) 2417 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 20.4.2017 r. uzupełniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013
Warszawa, dnia 6 września 2018 r. Poz. 1726
Warszawa, dnia 6 września 2018 r. Poz. 1726 OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 sierpnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie dokonywania przez
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 3.1.2011 KOM(2010) 791 wersja ostateczna 2011/0001 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie
DYREKTYWA 2005/60/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
25.11.2005 L 309/15 DYREKTYWA 2005/60/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania
Wniosek DECYZJA RADY. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi (CETS No.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 15.6.2015 r. COM(2015) 292 final 2015/0131 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi
(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
7.11.2014 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 324/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 1187/2014 z dnia 2 października 2014 r. uzupełniające
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 24.1.2018 r. C(2018) 256 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 24.1.2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013
(Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA
29.12.2017 L 348/1 I (Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2017/2454 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 30.11.2016 r. C(2016) 7647 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 30.11.2016 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 19.12.2018 r. COM(2018) 891 final 2018/0435 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 poprzez wydanie
Warszawa, dnia 8 maja 2014 r. Poz. 586
Warszawa, dnia 8 maja 2014 r. Poz. 586 USTAWA z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami
dodaje się lit. i w brzmieniu: i) zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. b dyrektywy Parlamentu
U S T AWA Projekt z dnia o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
2.3.2018 PL L 60/7 ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/308 z dnia 1 marca 2018 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w
PROJEKT OPINII. PL Zjednoczona w różnorodności PL 2013/0024(COD) Komisji Prawnej
PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Prawna 13.9.2013 2013/0024(COD) PROJEKT OPINII Komisji Prawnej dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w sprawie wniosku dotyczącego
WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE)
L 306/32 WYTYCZNE WYTYCZNE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/1993 z dnia 4 listopada 2016 r. ustanawiające zasady koordynacji ocen instytucjonalnych systemów ochrony przeprowadzanych na podstawie
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
23.3.2018 L 81/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/480 z dnia 4 grudnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Wniosek DYREKTYWA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 14.12.2015 r. COM(2015) 646 final 2015/0296 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w zakresie
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.12.2016 r. COM(2016) 818 final 2016/0411 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
L 274/16 ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1640 z dnia 13 lipca 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
26.2.2011 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 62/1 I (Rezolucje, zalecenia i opinie) OPINIE EUROPEJSKI BANK CENTRALNY OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie projektu
4.8.2006 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 214/29
4.8.2006 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 214/29 DYREKTYWA KOMISJI 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu
Publikujemy zestawienie najważniejszych zapisów dyrektywy BRRD dotyczących zwolnień IPS z niektórych wymogów i restrykcji. Wyróżnienia w tekście red.
UPORZĄDKOWANA LIKWIDACJA BANKÓW WYJĄTKI DLA IPS W DYREKTYWIE BRRD 15 maja 2014 r. opublikowany został tekst dyrektywy BRRD, dotyczącej reguł restrukturyzacji banków oraz określenia kluczowych zasad finansowania
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 29.6.2016 r. C(2016) 3917 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 29.6.2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w sprawie
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 11.8.2017 r. COM(2017) 424 final 2017/0190 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 w sprawie wspólnej
Wniosek DECYZJA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 4.4.2017 r. COM(2017) 164 final 2017/0075 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami
KOMUNIKAT DLA POSŁÓW
PARLAMENT EUROPEJSKI 2014-2019 Komisja Petycji 27.5.2014 KOMUNIKAT DLA POSŁÓW Przedmiot: Petycja 0194/2013, którą złożył D. G. (Niemcy), w sprawie niejednorodności szkoleń dla koordynatorów ds. bezpieczeństwa
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 28.3.2019 r. C(2019) 2530 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 28.3.2019 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu wybrane problemy prawne
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu wybrane problemy prawne Jacek Jurzyk Dyrektor ds. Strategii Bezpieczeństwa i Przeciwdziałania Przestępczości Biuro Bezpieczeństwa Centrali PZU
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 19.12.2018 r. C(2018) 9118 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 19.12.2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2251 uzupełniające rozporządzenie
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 10.4.2013 COM(2013) 193 final 2013/0104 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 450/2008 ustanawiające wspólnotowy
DECYZJA RAMOWA RADY 2005/222/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie ataków na systemy informatyczne
16.3.2005 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 69/67 (Akty przyjęte na mocy Tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej) DECYZJA RAMOWA RADY 2005/222/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie ataków na systemy
INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO "BANK ROLNIKÓW W OPOLU
BANK SPÓŁDZIELCZY BANK ROLNIKÓW W OPOLU 45-005 Opole, ul. Książąt Opolskich 36a INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO "BANK ROLNIKÓW W OPOLU wynikająca z art. 111a ustawy Prawo bankowe Stan na 31 grudnia 2016
DOC. 06/MAY/3 - PL PL PL
DOC. 06/MAY/3 - PL PL PL Projekt DYREKTYWA KOMISJI../.../WE z dnia [ ] r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 14.7.2016 r. C(2016) 4415 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 14.7.2016 r. uzupełniające dyrektywę 2014/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu
Wniosek DECYZJA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 4.4.2017 r. COM(2017) 165 final 2017/0076 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Umowy dwustronnej pomiędzy
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 12.6.2015 r. COM(2015) 289 final 2015/0129 (NLE) Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY w sprawie upoważnienia Włoch do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo
ŚRODKI ZWALCZANIA PRZESTĘPCZOŚCI PRANIA PIENIĘDZY W UJĘCIU PRAWNOPORÓWNAWCZYM
Marek Prengel ŚRODKI ZWALCZANIA PRZESTĘPCZOŚCI PRANIA PIENIĘDZY W UJĘCIU PRAWNOPORÓWNAWCZYM EINE RECHTSVERGLEICHENDE ERFASSUNG DER BEKÄMPFUNGSMITTEL DER GELDWÄSCHEKRIMINALITÄT Toruń 2003 SPIS TREŚCI -
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO W JEDWABNEM
INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO W JEDWABNEM wynikająca z art. 111a ustawy Prawo bankowe Stan na 31 grudnia 2017 roku Spis treści 1. Informacja o działalności Banku Spółdzielczego w Jedwabnem poza terytorium
31.5.2016 A8-0126/2 POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO * do wniosku Komisji ---------------------------------------------------------
31.5.2016 A8-0126/2 Poprawka 2 Roberto Gualtieri w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej Sprawozdanie Markus Ferber Rynki instrumentów finansowych COM(2016)0056 C8-0026/2016 2016/0033(COD) A8-0126/2016
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW. Towarzyszący dokumentowi:
KOMISJA EUROPEJSKA Strasburg, dnia 5.2.2013 r. SWD(2013) 22 final DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW Towarzyszący dokumentowi: Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
12.5.2012 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 137/7 III (Akty przygotowawcze) EUROPEJSKI BANK CENTRALNY EUROPEJSKI BANK CENTRALNY OPINIA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO z dnia 2 marca 2012 r. w sprawie
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat publikacji
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu obowiązki dealera (część 2)
Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu obowiązki dealera (część 2) U S T A W A z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu zastępuje
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 16.12.2014 r. COM(2014) 736 final 2014/0352 (NLE) Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY przedłużająca okres obowiązywania decyzji 2012/232/UE upoważniającej Rumunię do stosowania
Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 25.5.2018 COM(2018) 349 final 2018/0181 (CNS) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 389/2012 w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie
3.1 Organizowanie rozliczeń pieniężnych jest jednym z obowiązków nałożonych na NBP 4. Prezes NBP
wzajemnych zobowiązań i należności lub (iv) instytucji kredytowej lub banku zagranicznego. W odniesieniu do rozliczeń przeprowadzanych przez inny bank lub w drodze bezpośredniej wymiany zlecań płatniczych
Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD)
Strona 1 z 12 Jednolity europejski dokument zamówienia (ESPD) Część I: Informacje dotyczące postępowania o udzielenie zamówienia oraz instytucji zamawiającej lub podmiotu zamawiającego Informacje na temat
Audyt wewnętrzny i zewnętrzny oraz polityka zapewnienia zgodności
Audyt wewnętrzny i zewnętrzny oraz polityka zapewnienia zgodności System kontroli wewnętrznej Bank posiada system kontroli wewnętrznej dostosowany do struktury organizacyjnej, obejmujący swym zakresem
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 23.6.2017 r. C(2017) 4250 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 23.6.2017 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 w odniesieniu
POPRAWKI Poprawki złożyła Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
12.2.2019 A8-0069/ 001-029 POPRAWKI 001-029 Poprawki złożyła Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Sprawozdanie Dennis de Jong A8-0069/2019 Program wymiany, pomocy i szkoleń
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 10.11.2015 r. COM(2015) 560 final 2015/0260 (NLE) Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo
Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 28.11.2014 r. COM(2014) 714 final 2014/0338 (COD) Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY uchylająca niektóre akty prawne w dziedzinie współpracy policyjnej i
Wniosek DECYZJA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 15.6.2015 r. COM(2015) 291 final 2015/0130 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Protokołu dodatkowego do Konwencji Rady Europy
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 13.7.2018 C(2018) 4425 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 13.7.2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w
Przygotowania do wystąpienia mają znaczenie nie tylko dla UE i władz krajowych, lecz również dla podmiotów prywatnych.
KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. STABILNOŚCI FINANSOWEJ, USŁUG FINANSOWYCH I UNII RYNKÓW KAPITAŁOWYCH Bruksela, 8 lutego 2018 r. Rev1 ZAWIADOMIENIE DLA ZAINTERESOWANYCH STRON WYSTĄPIENIE ZJEDNOCZONEGO
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 22 października 2015 r. (OR. en)
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 22 października 2015 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2015/0242 (NLE) 13296/15 FISC 132 PISMO PRZEWODNIE Od: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej,
SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 11.4.2012 r. COM(2012) 168 final SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY dotyczące stosowania dyrektywy 2005/60/WE w sprawie przeciwdziałania korzystaniu
PUBLIC RADA UNIEUROPEJSKIEJ. Bruksela,28maja2013r.(13.06) (OR.en) 10151/13. Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2009/0139(CNS) LIMITE FISC109
ConseilUE RADA UNIEUROPEJSKIEJ Bruksela,28maja2013r.(13.06) (OR.en) Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2009/0139(CNS) PUBLIC 10151/13 LIMITE FISC109 NOTA Od: Do: Dotyczy: Prezydencja Delegacje WniosekdotyczącydyrektywyRadyzmieniającej
(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
30.10.2018 L 271/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1618 z dnia 12 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 231/2013
INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO W JEDWABNEM
INFORMACJA BANKU SPÓŁDZIELCZEGO W JEDWABNEM wynikająca z art. 111a ustawy Prawo bankowe Stan na 31 grudnia 2015 roku Spis treści 1. Informacja o działalności Banku Spółdzielczego w Jedwabnem poza terytorium
Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 17.5.2018 COM(2018) 275 final 2018/0130 (COD) Wniosek DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniająca dyrektywę Rady 96/53/WE w zakresie terminu wprowadzenia w życie