SEMINARIUM ODNOWY W DUCHU ŚWIĘTYM 2015

Transkrypt

1 SCHEMAT MEYTACJI IGNACJAŃSKIEJ(skrócony) Modlitwa przygotowawcza stała. Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. Katolicka Akademicka Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym Wyobrażenie miejsca. Używaj wyobraźni, próbuj czuć wszystkimi zmysłami, uplastyczniaj scenę biblijną; jeśli wyobraźnia pozwala bądź obecny w wyobrażeniu w scenie biblijnej. Prośba o owoc tej medytacji zmienna. Całość modlitwy ma owocować tym, o co proszę Boga na początku i w czym Jemu się powierzam. 10 Główna część medytacji; rozważanie Cały czas w obecności Boga konfrontuję: SŁOWO BOGA oraz MOJE ŻYCIE Pamiętaj: - musi być czas i na smakowanie tekstu biblijnego i odniesienie do życia - w modlitwie pytasz o to, co TOBIE Bóg chce powiedzieć - nawet jeśli rozważasz i rozmyślasz, używasz rozumu danego Ci przez Boga powierzaj swoje myśli Jezusowi; niech On je prowadzi, a całe rozmyślanie niech będzie stale w Jego obecności 20 SEMINARIUM ODNOWY W DUCHU ŚWIĘTYM 2015 Rozmowa końcowa. Powierz Bogu w BEZPOŚREDNIEJ modlitwie swoimi słowami to, co jest owocem medytacji. Dziękuj, proś, przepraszaj, powierzaj, co ważne, chwal Go jakkolwiek serce czuje. Niech to: 1.) odnosi się do całości modlitwy 2.) i niech nade wszystko będzie szczerym spotkaniem z osoba Jezusa 5 Wspólnota Refleksja po medytacji. Podsumuj niejako z boku swoją medytację. Jak wyglądała od strony zewnętrznej? Czy była w najlepszym z możliwych miejsc? Czy dobry czas wybrałe(a)m? Spójrz i na samą treść modlitwy. Co było w niej najważniejsze? Z czym przychodził do mnie Bóg? Jakie rodziły się we mnie uczucia? Jakie myśli? Jakie poruszenia? Zapisz to, co najważniejsze z tej modlitwy! Jeśli miałbyś z ważnego powodu zrezygnować z modlitwy, lepiej ja skróć, pomódl się nieco krócej ale staraj się z niej nie rezygnować!!!

2 Dzień 1 (czwartek) MK 14, Wyobrażenie: Wyobraź sobie Jezusa z uczniami, siedzących przy stole, gotowych do spożycia paschy. Posłuchaj o czym rozmawiają, jaka panuje atmosfera? Usiądź razem z nimi do stołu. Prośba: O łaskę trwania we wspólnocie z Bogiem. 1. Jezus chce spożyć Paschę z uczniami. Mówi im jak i gdzie maja przygotować miejsce do wspólnej wieczerzy. W tym ważnym czasie Jezus i uczniowie chcą być razem. Jezus ma świadomość, że to ostatnia wspólna wieczerza. Wie, że zbliża się Jego godzina, w której będzie wydany. Ma świadomość wagi tego momentu. A co jest w sercach uczniów? Przypatrz się Jezusowi i uczniom. Jakie myśli, uczucia im towarzyszą? 2. Jezus spożywa Paschę ze wszystkimi swoimi uczniami, którzy nie są doskonali. Judasz za chwilę Go wyda, Piotr się Go zaprze. Te słabości i niewierności Jego uczniów są mniejsze niż pragnienie Jezusa do budowania głębokiej wspólnoty z każdym z nich. Tak samo jest z Tobą. To pragnienie Jezusa do wspólnoty z Tobą czyni Ciebie godnym tego. Wierzysz w to? Przypatrz się temu. 3. Jezus odmówił błogosławieństwo, połamał chleb i mówił to jest cało Moje, wziął kielich i mówił to jest krew Moja. Poprzez Eucharystię Jezus jest obecny w każdym z nas. Tak bardzo się zjednoczył z nami, tak bardzo, że bardziej się nie da. Jego Ciało i Jego Krew łączą się z naszym ciałem i naszą krwią. To największy dar jakiego nawet nie jesteśmy w stanie zrozumieć. Popatrz, że jest to dar ale i pragnienie, aby Twoje ciało było Jego mieszkaniem. Czy pragniesz przyjąć taki dar od Jezusa? Czy chcesz tworzyć z Nim taka wspólnotę? Jak ważna jest dla Ciebie Eucharystia? Jakie miejsce ma w Twojej codzienności? Dzień 2 (piątek) Mk 3, Wyobrażenie: Zobacz tłum i Jezusa, który powoli zaczyna się oddalać i kieruje się ku górze. Zobacz, jakim krokiem tam zmierza, zwróć uwagę na tłum, który się Mu przygląda. Teraz zatrzymaj się przy tym, jak Jezus wzywa swoich wybranych po imieniu. Zauważ, że zna ich przydomki. Jak zareagowali no to, że są wywołani z tłumi. Prośba: O przyjęcie zaproszenia do bycia uczniem Jezusa. 1. Moment wyboru uczniów dokonał się na górze, pośród tłumu. Góra to symbol miejsca spotkania Boga z człowiekiem - w którym On może mówić i działać w sposób szczególny. Zastanów się, gdzie jest Twoja góra spotkania z Nim, gdzie Go doświadczasz, gdzie jest Wasze miejsce ciszy i komunikacji? 2. Wyobraź siebie razem z Jezusem i innymi uczniami na górze. Zobacz że Jezus Ciebie zaprasza do bycia Jego uczniem. Zwraca się do Ciebie po imieniu. Mówi Aniu, Maćku czy chcesz być moim uczniem? Usłysz to zaproszenie. Jak na nie reagujesz? Czy chcesz być uczniem Jezusa? Jakie konsekwencje z tego wynikają? Uciesz się tym, że jesteś wybrany przez Jezusa. Daj sobie czas by pobyć z Nim na tej modlitwie i posłuchać, co On chce Tobie powiedzieć. 3. Do bycia uczniem Jezusa zaproszony jesteś wraz z innymi. Powołuje Cię we wspólnocie. Masz wokół siebie innych, którzy razem z Tobą idą za Jezusem. Zobacz te osoby, zobacz jakim są bogactwem, jak możecie razem się wspierać. Przypomnij sobie sytuację w której ktoś pomógł Ci coś zrozumieć/zrobić. Podziękuj Jezusowi za każdą z tych osób, za to, że zaprosił Cię do konkretnej wspólnoty.

3 Dzień 3 (sobota) 1 Kor 12, Wyobrażenie: Przypatrz się ciału człowieka. Zobacz z jak rożnych członków się składa. Jak wiele jego członków jest niezastąpionych. Jedne większe inne mniejsze ale każdy potrzebny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Prośba: o odnalezienie swojego miejsce we wspólnocie. 1. "Lecz Bóg, tak jak chciał, stworzył różne członki". Spójrz na siebie i zobacz jakim zostałeś stworzony. Zapytaj Pana Boga o to, w jaki sposób Cię stwarzał? Jakie "różności" w Tobie złożył? Jak myślisz, jak On odpowiedziałby na te pytania? 2. Symbol ciała jakim posługuje się św. Paweł odnosi się do wspólnoty. Chce przez to pokazać jak dużym bogactwem jest różnorodność, że niezbędne jest to, abyśmy byli różni tak jak różne są części naszego ciała. Każdy inny i każdy potrzebny. Każdy ma swoje miejsce i zadanie. Tak samo jak różne są części ciała tak różne są też diakonie, formy modlitwy. Zobacz siebie jako członka wspólnoty. Jak się odnajdujesz na środowych spotkaniach, jak w grupce dzielenia? Czy jest coś, co Tobie przeszkadza? Może czujesz, że jakaś część wspólnoty (np. forma modlitwy, pewne osoby, jakaś diakonia, inicjatywy) nie jest potrzebna? Może sam uważasz, że jesteś tym "słabym członkiem", niepotrzebnym? A może wszystko jest tak, jak to sobie wyobrażałeś? Porozmawiaj o tym z Jezusem. Podziękuj za dobro, które dostrzegasz i oddaj to, co stanowi dla Ciebie trudność. 3. "Raczej nawet niezbędne są dla ciała te członki, które uchodzą za słabsze". Zobacz, że nawet najdrobniejsze posługi są niezbędne dla funkcjonowania wspólnoty. Trwając przed Panem Bogiem zapytaj Go o to, gdzie On chciałby Ciebie w najbliższym czasie we wspólnocie? Do czego konkretnego Cię zaprasza? Gdzie mógłbyś pomóc w czynieniu większego dobra? W kolejne dni zapraszamy na rekolekcje adwentowe. W niedziele o 13:00 w Małym Kościele lub o 19:00 w Dużym Kościele Od poniedziałku do środy o 20:00 w Małym Kościele W te dni zachęcamy do pełnego przeżywania rekolekcji, dlatego medytacji z searium nie ma. Do kontynuacji medytacji z searium powracamy we czwartek po rekolekcjach Dzień 4 (czwartek) Dz 2, Wyobrażenie: Postaraj się oczyma wyobraźni zobaczyć ludzi, którzy przyjęli wiarę w pierwszym wieku n.e. Zobacz, jaką tworzą wspólnotę i jak razem się modlą. Zwróć uwagę na to, że rozdają swój majątek i rozdzielają go innym zgodnie z potrzebami. Zauważ, że w tym wszystkim towarzyszy im wewnętrzna radość i prostota serca. Prośba: O wdzięczność za to, że należysz do wspólnoty i o gorliwe uczestnictwo w niej. 1. Apostołowie byli wierni nauce, którą przekazał im Jezus. Żyli razem - we wspólnocie, trwając na Eucharystii i modlitwie. Wspólnie spożywali posiłki, troszczyli się o siebie nawzajem, byli wrażliwi na potrzeby drugiego człowieka. Pierwotny Kościół powinien być dla nas wzorem i inspiracją. Co z ich życia jest dla Ciebie inspirujące? Czego mógłbyś się od nich nauczyć i zaczerpnąć od wspólnoty pierwszych uczniów? Przypatrz się, jaką radość daje im takie życie i jak wiele błogosławieństwa otrzymują. Zobacz, co Ci daje radość i uciesz się Twoim doświadczeniem życia we wspólnocie. 2. Fundamentem życia pierwszej wspólnoty było trwanie w więzi z Jezusem. Trwanie na modlitwie, Eucharystii, wielbienie Boga. Z tego czerpali siły do budowania więzi międzyludzkich, do służby drugiemu człowiekowi. Nie chcieli już mieć nic własnego ale wszystkim, co otrzymali od Boga chcieli dzielić się z innymi Skonfrontuj się z tym. Przyjrzyj się jak rozwój Twojej więzi z Panem Bogiem wpływa na to, jak funkcjonujesz we wspólnocie. 3. "Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia". We wspólnocie kościoła jest nam łatwiej wierzyć, trwać przy Panu Bogu z osobami, które doświadczają Go w podobny sposób. Pierwsi chrześcijanie z jednej strony żyli w wielkiej bliskości ze sobą, ale z drugiej byli również otwarci na innych. Pan Bóg również Ciebie przyciągnął do wspólnoty działając przez innego człowieka. Dlatego warto, abyś i Ty postarał się o to, by jak najwięcej osób mogło doświadczyć żywego Boga. Zapytaj się Pana Boga w jaki sposób mógłby się Tobą posłużyć, aby pomnażać liczbę zbawionych.

4 Dzień 5 (piątek) Mt 25, Wyobrażenie: Wyobraź sobie pewnego człowieka, który właśnie skończył przygotowywać się do dalekiej podróży. Jest niezmiernie bogaty i ma mnóstwo przeróżnych rzeczy. Zapakował wszystko, co miał. Możesz zobaczyć karawanę z załadowanymi wielbłądami gotowymi do drogi. Zobacz teraz, jak właściciel woła swoje sługi i zaczyna przydzielać swój majątek każdemu z nich. Z każdym rozmawia i odprawia go. Następnie sam rusza w drogę z kilkoma niezbędnymi rzeczami, które mu zostały. Prośba: O to, abym służył tym, co otrzymałem od Stwórcy. 1. W przypowieści pewien człowiek oddał w zarząd swoim sługom cały swój majątek. Stań przez chwilę przed Bogiem jako Jego sługą i spróbuj wyobrazić sobie, jak powierza Tobie swój majątek. Zobacz, że są to ważne dla Niego rzeczy. Co w takim momencie czujesz? 2. Zauważ, że każdy sługa został obdarowany majątkiem. Każdy z nich otrzymał według swoich zdolności. Słudzy znali swojego Pana i wiedzieli, jaka jest wartość tego, co otrzymali. Ich zadaniem jest pomnożenie talentów poprzez korzystanie z nich. Co robisz z talentami, które otrzymałeś od Boga? W jaki sposób je pomnażasz? Czy stając przed Bogiem możesz pochwalić się zwiększeniem ich liczby? 3. Właściciel majątku mówi do swoich sług: "byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma Cię postawię". Zastanów się na ile jesteś wierny powierzonym Tobie zadaniom. W rodzinie, pracy, na studiach, we wspólnocie. Pan Bóg mimo, że widzi Twoje słabości darzy Cię swoim zaufaniem, powołuje, powierza zadania. Spróbuj zachwycić się tym i przyjąć Jego Łaski. Niech one pobudzają Cię do większej ufności, zaangażowania, wierności, do tego, że z Bogiem możesz wszystko. Poproś w modlitwie o wierność swoim posługom oraz o pragnienie pomnażania dobra w swoim życiu. Dzień 6 (sobota) Lb 20, 1-13 Wyobrażenie: Zobacz zmęczony lud, który jest prowadzony przez Mojżesza i Aarona. Zwróć uwagę, że buntują się przeciwko swoim przywódcom. Zobacz Boga, który odpowiada na ich potrzebę. Prośba: O skruchę z powodu moich grzechów i prawdę w patrzeniu na siebie. 1. Naród wybrany otrzymał od Boga ogromne łaski. Został uwolniony z Egiptu, a Bóg reagował na każdą jego prośbę. Jednak Izraelici szybko zapomnieli o dobru, którego doświadczyli. Myślą, że to, co otrzymali im się po prostu należy. A konsekwencją braku wdzięczności jest niezadowolenie, które skupia ich tylko na swoich potrzebach i brakach. We wspólnocie otrzymujemy ogrom łask, a jednak nie przestajemy również narzekać i krytykować. Przypomnij sobie łaski, które już otrzymałeś. Czy dziękujesz za nie Bogu? A może wolisz narzekać na to czego uważasz że Ci brakuje? 2. Mojżesz i Aaron też ulegli słabości, ponieważ nie oddali Bogu chwały. Lud zaczął sprzeciwiać się nie tylko Bogu ale również im. A oni chcąc odbudować swój autorytet skupili uwagę na sobie mówiąc: "Czy myślicie, że MY możemy wyprowadzić wodę z tej skały?" Izraelici zaczęli więc podziwiać narzędzie (Mojżesza i Aarona), a nie Dawcę (Boga). To sprawiło, że nie doprowadzili ludzi do spotkania z Bogiem. Zobacz, że Mojżesz i Aaron są już długo na drodze wiary, a jednak cały czas zdarzają się im upadki. W posłudze potrzebna jest pokora i czystość intencji. Nie mamy prowadzić do wywyższania siebie lecz Boga, który jest Dawcą. Jaka jest Twoja postawa w służbie? Czy potrafisz siebie zachować w cieniu i nakierowywać innych na Boga? 3. Czy doświadczyłeś w życiu tego, że Pan Bóg często przychodzi na ostatnią chwilę? A jednak zawsze zdąży :) Wędrującemu ludowi również wydawało się, że jest za późno, że są w miejscu w którym zginą, że wszystko stracone. Nasz Stwórca jednak nigdy o nas nie zapoa. Przychodzi z obfitym błogosławieństwem we właściwym dla Niego czasie. Jest napisane, że woda wypłynęła tak obficie, że mógł się napić lud i bydło! Być może Bóg wstrzymuje się czasem z udzieleniem Ci czegoś, abyś Mu bardziej ufał i miał w sercu pewność, że troszczy się o wszystko? Spójrz na takie momenty w Twoim życiu. Czego one Cię nauczyły?

5 Dzień 7 (niedziela) J 17, 6-19 Wyobrażenie: Zobacz, jak Jezus modli się do Ojca. Wyobraź sobie miejsce w którym się modli, zwróć uwagę na to, jaka jest Jego postawa i jakie towarzyszą Mu emocje. Prośba: O to, abym umiał troszczyć się o wspólnotę tak, jak Jezus. 1. Jezus modli się do Ojca niedługo przed swoim odejściem z tego świata. Można powiedzieć, że ta modlitwa jest jakby refleksją Jezusa nad swoim życiem, tym czego udało Mu się dokonać. Mówi o tym, że objawił uczniom imię Ojca, pokazał wszystko, co od Niego otrzymał, przekazał Jego Słowo. Poproś Jezusa, aby Ci pokazał i przypatrz się z Nim temu, jak Ciebie doprowadził do momentu, w którym się teraz znajdujesz. Jak się o Ciebie troszczy i prowadzi we wspólnocie. 2. Wsłuchaj się w słowa modlitwy Jezusa. Jest to modlitwa za uczniów, a więc Jezus obejmuje w niej Ciebie. Wsłuchaj się co mówi o Tobie Ojcu, o co prosi. Zobacz jak cenni jesteśmy dla Niego. W naszych zmaganiach tu na ziemi nie jesteśmy pozostawieni sami sobie. Już wtedy Jezus modlił się konkretnie za Ciebie. Przypatrz się swoim uczuciom, które pojawiają się w Tobie podczas wsłuchiwania się w tą modlitwę. 3. Jezus dał nam doskonały przykład modlitwy i troski o swoich. Przypatrz się swojej modlitwie za wspólnotę, za ludzi, których masz obok siebie. Czy powierzasz ich Bogu? Jak przekłada się na modlitwę Twoja troska o nich? Proś Jezusa o wierność i wytrwałość w modlitwie za wspólnotę. Kolejna książeczka z medytacjami już w najbliższą środę