2. Na czym polegają trzy etapy formacji: ewangelizacja, deuterokatechumenat, diakonia? Są to trzy etapy formacji. Z jednego wynika drugi:

Transkrypt

1 1. Opisz główne fazy wieloletniej formacji proponowanej przez Ruch Światło-Życie. Ruch Światło-Życie w okresie Szkoły Podstawowej (dalej skrót: SP) opiera formację o ideał Dziecięctwa Bożego i bogactwo wychowawcze liturgii: Oaza Dzieci Bożych (ODB) ODB I st. po IV kl. SP ODB II st. po V kl. SP Następnie jest okres tzw. Oazy Nowej Drogi (OND) OND I st. po VI kl. SP OND II st. po I kl. Gimnazjum Oaza Nowego Życia (ONŻ) ONŻ I st. po II kl. Gimnazjum opiera się głównie o bogactwo Słowa Bożego (spotkanie z Chrystusem w Słowie Bożym) ONŻ II st. po III kl. Gimnazjum główne źródło w wychowaniu to liturgia i sakramenty (spotkanie z Chrystusem w liturgii i sakramentach) ONŻ III st. po I kl. szkoły średniej odkrywa bogactwo wspólnoty Kościoła (spotkanie z Chrystusem we wspólnocie Kościoła) ORD Oaza Rekolekcyjna Diakonii Możemy to nazwać FORMACJĄ PODSTAWOWĄ; następnie jest FORMACJA DIAKONIJNA. 2. Na czym polegają trzy etapy formacji: ewangelizacja, deuterokatechumenat, diakonia? Są to trzy etapy formacji. Z jednego wynika drugi: EWANGELIZACJA ma na nowo pomóc odkryć Chrystusa i Jego zbawczą miłość skierowaną osobiście do siebie, a następnie podjąć osobistą odpowiedź życiem na tę miłość. Istotą odpowiedzi jest poddanie życia pod kierownictwo Boga-zostanie Jego uczniem. DEUTEROKATECHUMENAT jest szkołą ucznia Chrystusowego; polega na formowaniu w sobie postaw dojrzałego chrześcijanina. Chodzi o to, by chrześcijanin nie tylko znał prawdy i wymagania wiary, ale wyznawała je świadomie, osobowo i czynnie w swoim życiu. Chrześcijaństwo nie może być traktowane jak świąteczny garnitur, wyciągany okazjonalnie z szafy i na powrót tam chowany. Szkoła deuterokatechumenalna pozwala odkryć Kościół jako żywą wspólnotę w której każdy ma swoje miejsce, od której wiele otrzymuje i dla której powinien wiele dać. DIAKONIA to formacja do służby wspólnocie Kościoła według odkrytego charyzmatu. 3. Na czym polegają główne rysy tzw. metody oazowej (metoda przeżyciowa, samowychowawcza, rekolekcje zamknięte)? METODA PRZEŻYCIOWA treści formacji mają być nie tylko przekazane, ale przeżyte, doświadczone. Chodzi o stworzenie w grupie oazowej klimatu życia według Ewangelii. Wychowanie idzie drogą nie tyle zakazów i nakazów, co pozytywnym ukazywaniem pięknych ideałów chrześcijańskiego życia. Metoda przeżyciowa to nie metoda uczuciowa. Przeżywane treści mają angażować przede wszystkim rozum i wolę człowieka, a nie wywoływać określone uczucia. Trzeba dodać, że jest to: METODA SAMOWYCHOWAWCZA uczestnik ma podjąć osobisty trud przemiany życia. Stawia się mu konkretne, dość wysokie wymagania. Odnośnie oaz wakacyjnych trzeba powiedzieć, że są to prawdziwe: REKOLEKCJE ZAMNIĘTE są okazją do pogłębienia życia religijnego. Intensywność zajęć, ćwiczeń duchownych, specyfiku metody wychowawczej, wymagają odpowiednich warunków. Koniecznością staje się pewne odizolowanie grypy, jak też rozłożenie zajęć w czasie. 4. Z jakich faz formacyjnych składa się każdy stopień, jaka jest ich rola? Kto może być promowany na kolejne stopnie? I- piętnastodniowe rekolekcje wakacyjne, szkielet formacji i czas rozpalania ducha

2 II- cotygodniowe spotkanie w małych grupach parafialnych z animatorem odbywające się przez cały rok, pozwalające umacniać się na drodze Nowego Człowieka. Mają dwa cykle: Od wakacji do Adwentu utrwalające przeżycia Od Adwentu do wakacji fundamentalny III- praca własna uczestników, w niektórych okresach ściśle regulowana notatnikami IV- cyklicznie przeżywane, cztery razy do roku Dni Wspólnoty, pogłębiające jedność, będące okazją do świadectwa, pozwalające odkryć rzeczywistość Kościoła V- czynne uczestnictwo w życiu parafii, diecezji, Kościoła powszechnego. 5. Określ ogólnie drogę piętnastu dni oazy wakacyjnej: dlaczego 15 dni, Rok Liturgiczny, trzy fazy duchowego życia; jak te trzy warstwy treściowe mają się wzajemnie do siebie? Rekolekcje wakacyjne mają swój 15-stodniowy schemat, który stanowi ich specyficzny CHARYZMAT. Chodzi o wychwycenie wspólnych elementów, mają one się na siebie nakładać i uzupełniać, tworząc większe bogactwo treści i tłumacząc wzajemnie: 15 dni osnute na 15 tajemnicach różańca. Rok Liturgiczny treść odpowiada kolejno rozwijającym się tajemnicą różańcowym. Wspólnie odpowiadają etapom Bożego Planu Zbawienia. Trzy fazy ilustrujące etapy duchowego rozwoju chrześcijanina, zamykające się tzw. szczytami przeżyć rekolekcyjnych. Odpowiadają one okresowi ewangelizacji, deuterokatechumenatu, diakoni. Zwykle kończą się specjalnymi nabożeństwami. Celebracja Drogi Krzyżowej IX dzień oazy. Celebracja Sakramentu Pojednania X lub XI dzień Dzień Wspólnoty Oazy Wielkiej ma charakter pielgrzymki międzyoazowej XIII dzień. 6. Czemu służą w formacji notatniki uczestnika? Jak należy z nich korzystać? NOTATNIK UCZESTNIKA to przewodnik przeżyć, stanowi metodę ich utrwalania. Czasem dopinguje uczestników do większego zaangażowania. Ze względu na możliwość powrotu i przypomnienia omawianych wcześniej treści, jest pomocą w dalszych etapach pracy formacyjnej. Prowadzenie nie może być egzekwowane metodą szkolnego przymusu. 7. Jakie są dwa źródła wychowawcze w formacji ODB? Opisz bliżej ich treść. Program formacyjny grup dziecięcych jest związany z wychowaniem SŁUŻBY LITURGICZNEJ. Wynika to z ogólnych zasad przyjmowanych przez Ruch. Na wszystkich poziomach Ruch opiera swą formację o bogactwo liturgii, która stanowi źródło i szczyt jego życia. Liturgia domaga się, aby wkład człowieka w dokonującą się tajemnicę był na miarę zaangażowania Najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa. Należy starannie wychowywać osoby w Duchu Liturgii, oraz przygotować do odpowiedniego, zgodnego z przepisami wykonywania przypadających każdemu czynności. Obrzędy liturgiczne nadają, spełniane posługi, znaki i symbole nadają tej pracy wychowawczej charakterystyczne cechy. Jest to wychowanie przez liturgię i do liturgii. Z tą ideą kształtującą program formacyjny łączy się druga prawda, która nadaje jej nowego blasku. Streszcza się ona w słowach DZIECIĘCTWO BOŻE, a jest rozwinięta przede wszystkim na poziomie SP. Wnosi ona do programu dziecięce elementy. Ukazuje całe bogactwo treści teologicznych i sprawia, że cały program zakorzeniony jest w jednej z głównych idei Bożego Planu Zbawienia. Połączenie tych dwóch prawd jest bardzo naturalne. Chłopcy i dziewczęta stają przy ołtarzu, dlatego że są dziećmi Ojca Niebieskiego i wspólnie z Jego Synem Jezusem w Duchu Św. Składają mu ofiarę uwielbienia. Wracając do domu niosą w sobie Boże życie i stale muszą dorastać do tego kim są z daru łaski. Liturgia jest miejscem gdzie się narodzili do tego życia i gdzie najbardziej dokonuje się jego wzrost. 8. Wymień i określ trzy zagadnienia wokół których koncentruje się formacja ODB. POPRAWNA POSŁUGA- Ceremoniał posług liturgicznych ; należy wykonywać ją poprawnie i pięknie. Inne ćwiczenia wykonują dziewczęta, inne chłopcy, zależnie od charakteru zleconej im posługi.

3 ROZUMIENIE CZYNNOŚCI I ZNAKÓW-nie można wykonywać swojej posługi jak automat. Każdy powinien rozumieć co czyni i dlaczego czynność wykonuje. Wysiłek wychowawczy moderatorów i animatorów skierowany jest na wyjaśnienie, na formację intelektualną. Pomocą w rozumieniu czynności i znaków są notatniki. PEŁNA FORMACJA-celem pracy ze służbą liturgiczną jest dojrzała posługa. Jest ona możliwa tylko przy osiągnięciu innej dojrzałości, przede wszystkim dojrzałości w wierze, nadziei i miłości. Dlatego pełna formacja to systematyczna, wytrwała praca nad sobą. Program proponuje formację oparta o SIEDEM ZADAŃ TYGODNIA. Większość z nich wykonuje się samemu w domu, szkole lub innym miejscu. 9. Wymień i określ na czym polega siedem zadań tygodnia w formacji ODB? POSŁUGA W CZASIE MSZY ŚW. NIEDZIELNEJ oraz zapis w notatniku związany z dobrym uczestnictwem w Najświętszej Ofierze służący bardziej świadomemu przeżyciu Eucharystii. Są tu trzy etapy: a) związany z uczestnictwem w Liturgii Słowa. Po zapoznaniu się w czasie rekolekcji wakacyjnych lub na początku roku z SIEDMIOMA OBRAZAMI które pomogą otworzyć się na Słowo Boże (chleb, miecz, ogień, światło, obraz, rzeźba, zasłona), uczestnik podejmuje ćwiczenie, zapisywanie w notatniku jakiejś myśli z Ewangelii. Czyni to przez dwa lata (min. Światła, Księgi). b) ćwiczenie związane z uczestnictwem w Liturgii Ofiary. Najpierw należy zapoznać się z siedmioma obrazami, które uświadamiają wyraźniej, jakie dary mamy składać w ofierze Bogu (złożone ręcemodlitwa, narzędzie pracy- praca, krzyż-cierpienie, droga na szczyt-wszelkie wysiłki w dążeniu do Boga, popiół-umartwienie, serce-samego siebie), następnie konkretny zapis w notatniku. Trwa dwa lata. c) Dotyczy uczestnictwa w Uczcie Eucharystycznej. Zadanie z nim związane trwa jeden rok w formacji min. Ołtarza. Polega na przeczytaniu podanego w notatniku fragmentu Pisma Św., lub przyjrzenie się umieszczonemu tam rysunkowi. Wśród tych rysunków znajduje się kolejnych siedem obrazów przypominających o pewnych postawach bez których niemożliwe jest pełne zjednoczenie się z Jezusem w Komunii Św. POSŁUGA W CZASIE MSZY ŚW. W CIĄGU TYGODNIA oraz zapis w notatniku pomagającym w duchowym przeżyciu Eucharystii. SPOTKANIE W GRUPIE- pomaga uczyć się poprawnej posługi, poznania znaczenia poszczególnych obrzędów i symboli liturgicznych. Uczestnik otrzymuje pomoc do wytrwałej pracy nad sobą w domu i każdym innym miejscu, szczególnie dla solidnego wypełniania wszelkich zadań tygodnia. SŁOWO ŻYCIA- tygodniowe ćwiczenie ukierunkowane na kształtowanie charakteru, postaw i opanowania języka, ruchów, nerwów; samodyscyplina w jedzeniu, spaniu, oglądaniu TV, kupowaniu; pozytywne nastawienie do braci. Uczestnik zaznacza wykonanie w notatniku, sam siebie kontroluje i ocenia. Animator czuwa nad uczciwością oceny i zachęca do wytrwania. SZKOŁA MODLITWY- ministrant i scholistka powinni włączyć się w modlitwę w czasie spotkania. Korzystając z tekstów notatnika ma odmówić w domu modlitwę tygodnia, a niekiedy inne wskazane modlitwy, np. rodzinną. APOSTOLSTWO- do szczególnych zadań związanych z apostolstwem należą: modlitwa rodzinna, apostolstwo książki, apostolstwo piosenki, pielęgnowanie zwyczajów religijnych (szczególnie min. Ołtarza ma opis zwyczajów w notatniku). SPRAWNOŚCI- jest ich siedem: samarytanin, przyrodnik, strażnik ognia, kustosz, pielgrzym, misjonarz, gospodarz. Do zakończenia formacji danego stopnia każdy powinien opanować przynajmniej dwie sprawności. Pozostałe zdobywa w miarę możliwości i zainteresowań. Każda formacja kończy się nabożeństwem błogosławieństwa- powinno się to odbywać na początku roku formacyjnego. Wakacje- animator ma obowiązek zapoznać się z podręcznikiem oaz wakacyjnych. 10. Jaki jest cel ewangelizacji? Wymień i wytłumacz tzw. cztery prawa duchowego życia. Szczególnie wytłumacz na czym polega osobiste przyjęcie Chrystusa jako Zbawiciela i Pana? Ewangelia to Dobra Nowina o Zbawicielu i zbawieniu. Ewangelizacja zatem to głoszenie Dobrej Nowiny, głoszenie zbawienia. EWANGELIZACJA głosi osobistą odpowiedź wiary. Chrystus umarł za wszystkich naraz i za każdego z nas osobno. Boża miłość zaadresowana jest do każdego z nas dlatego trzeba na nią odpowiedzieć. Ewangelizacja ma prowadzić do osobistego przymierza z Bogiem. Dla nie ochrzczonych (pogan),

4 ewangelizacja to pierwsze głoszenie wiary. Kluczowym pojęciem ewangelizacji jest osobiste przyjęcie Jezusa Chrystusa. Oznacza to przede wszystkim uświadomienie sobie osobistej relacji CHRYSTUS JA. To przyjęcie nie jest oazową praktyką którą trzeba zaliczyć. Ewangelizacja ma stworzyć okazję, szczególnie dobry klimat, by tę osobistą relację przeżyć w sposób intensywniejszy. Ewangelizacja prowadzi do zawiązania wspólnoty uczniów Chrystusa, która zbiera się by pogłębiać Jego naukę. Inaczej mówiąc prowadzi do deuterokatechumenatu, którego owocem będzie przeżycie na nowo faktu chrztu. To zdobywanie uczniów Chrystusa staje się świadomą diakonią Ruchu Światło-Życie akcją ewangelizacyjną. Podstawową metodą ewangelizacji jest ŚWIADECTWO. Ewangelizacja jest drogą włączania nowych członków do formacji Ruchu. Tematyka rekolekcji i nabożeństw ewangelizacyjnych, jak również pracy w grupach poewangelizacyjnych koncentruje się wokół czterech prawd Duchowego życia: a) Bóg miłuje Ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan /J. 3,16/ b) Człowiek jest grzeszny i oddzielony od Boga i życia Bożego, dlatego nie zna i nie przeżywa Bożej miłości, ani nie zna wspaniałego Bożego planu, który Bóg posiada w odniesieniu do niego /Rz. 3,23/ c) Jezus Chrystus jest jedynym środkiem darowanym przez Boga w celu usunięcia skutków grzechu człowieka. Przez niego możemy poznać Bożą miłość i Boży plan dla naszego życia /Dz. 4,12/ d) Musimy osobiście przyjąć Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. Wtedy dopiero możemy poznać i przeżyć Bożą miłość i Boży plan dla naszego życia /J. 1,12/ Cztery prawa duchowego życia są główną treścią rekolekcji ewangelizacyjnych. 11. Jak można przeprowadzać ewangelizację zbiorowa i indywidualną? EWANGELIZACJA INDYWIDUALNA spontaniczna; powinien prowadzić ją każdy chrześcijanin. Chrześcijaństwo zakłada dzielenie się wiarą z innymi. Animator wezwany jest do dzielenia się świadectwem wiary i gromadzenia uczniów Chrystusa. Czyni to przez: świadectwo słowa, przykład życia, ewangeliczną radość, ukazując że sam jest uczniem Chrystusa i że warto nim być. Zadaniem praktycznym podczas tej szkoły jest zebranie wokół siebie poprzez ewangelizację indywidualna grupki uczniów, z którymi wyjedziemy na rekolekcje wakacyjne i będziemy kontynuować dalszą formację według programu Ruchu. Animatorem stajemy się przez samodzielne zgromadzenie grupy. EWANGELIZACJA PROGRAMOWA (ZESPOŁOWA) odbywa się dwuetapowo: przez formację w grupach Dzieci Bożych, stanowi ona tzw. preewangelizację, przygotowanie do formacji w grupach starszych; jest nią też stopień podstawowy. Przez nabożeństwa i rekolekcje ewangelizacyjne z którymi ściśle związana jest praca w małych grupach ewangelizacyjnych i poewangelizacyjnych. Ewangelizacja programowa odznacza się tym, że przeprowadza ją cały zespół ludzi dzielących się swoją droga do Chrystusa. Odbywają się w szczególnej modlitewnej atmosferze. Jest to tzw. ewangelizacja zbiorowa. 12. Jak krótko scharakteryzujesz hasło przewodnie formacji pierwszego stopnia? Co rozumieć pod pojęciami Nowy Człowiek Człowiek duchowy? Oaza Nowego Życia stopnia pierwszego stanowi przejście od ewangelizacji do deuterokatechumenatu. Cały pierwszy stopień można streścić w haśle: SPOTKANIE Z CHRYSTUSEM POPRZEZ SŁOWO BOŻE. Rekolekcje te mają za zadanie człowiekowi, który odkrył już osobistą, zbawczą relację Chrystusa do siebie, przedstawić propozycję drogi Chrystusowego ucznia- Nowego Człowieka. ONŻ st. I stawia perspektywę długiej, trudnej, a równocześnie wspaniałej drogi oraz doprowadza do decyzji: spróbuję tą drogą pójść. Animator przygotowuje uczestników swej grupy do podjęcia takiej właśnie decyzji lub do roztropnego jej odroczenia. Nie można stwarzać pozorów, ani robić niczego na siłę. Nowy Człowiek to Człowiek Duchowy, czyli taki który na pierwszym miejscu stawia Chrystusa. 13. Opisz trzy etapy ONŻ stopnia pierwszego. Do jakiego celu prowadzi każdy z nich? Jakie są w związku z tym trzy szczytowe przeżycia? Schemat drogi Chrystusowego ucznia właściwa treść oazy I stopnia składa się z trzech etapów: a) dni I-IV to powtórzenie lub uzupełnienie ewangelizacji nabożeństwo światła i wody (IV) b) dni V-XI to cykl katechumenalny czyli wprowadzenie na drogę przemiany człowieka cielesnego w duchowego.

5 oddanie życia pod Chrystusowe kierownictwo(v) wiara jako odpowiedź na Słowo Boże(VI) życie według Ducha(VII,VIII) korzystanie z oczyszczającej mocy krzyża Chrystusowego, Sakrament Pokuty (IX) dni Triduum Paschalnego uświadamiają, że droga ucznia Chrystusowego jest konsekwencją Chrztu(X,XI) c) dni XII-XV wprowadzenie do życia w pełni Ducha Św. oraz do świadectwa. Stanowią ugruntowanie owoców rekolekcji: w dniu XII przeżywany jest bliżej obowiązek świadectwa ucznia Chrystusowego. Pierwsza wyprawa ewangelizacyjna powtarzana jest w XIV dniu. Dzień Wspólnoty Oazy Wielkiej(XIII) uświadamia wspólnotę Kościoła konkretyzująca się w rzeszy ludzi pragnących żyć nowym życiem. Dzień XIV pozwala odkryć Niepokalaną jako Matkę Kościoła. Dzień XV jest dniem podjęcia decyzji dalszego kroczenia drogą Nowego Człowieka - ucznia w szkole Chrystusa 14. Jakie cele ma Droga Nowego Życia po ONŻ pierwszego stopnia? W jakim okresie ją przeprowadzamy? Jest to etap utrwalający(od wakacji do Adwentu). Przewiduje 11 cotygodniowych rozmów ewangelicznych, które pozwalają uczestnikowi w sposób systematyczny powtórzyć zasadnicze elementy treściowe programu rekolekcji I st., a więc cztery prawdy ewangelizacyjne, drogę i środki chrześcijańskiego wzrostu w szkole Chrystusowej. Ogromną rolę na tym etapie odgrywa praca własna kierowana notatnikiem DROGA NOWEGO ŻYCIA. Konieczna jest wzajemna modlitwa uczestników grupy. Pod koniec cyklu 11 rozmów należy przeprowadzić rozmowę z każdym uczestnikiem grupy i ustalić, czy podtrzymuje, względnie podejmuje, decyzję formacji w szkole uczniów Chrystusa. Spotkanie kończące etap Drogi Nowego Życia powinno być godziną świadectwa przebytej dotąd drogi. 15. Scharakteryzuj cel Dziesięciu kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej? Dlaczego można podzielić je na trzy grupy? Jak zrealizować każdy z kroków? Drugi etap pierwszego roku deuterokatechumenatu przewiduje zapoznanie się uczestników z ideałem życiowym R.Ś-Ż, tzn. DROGOWSKAZAMI NOWEGO CZŁOWIEKA. Etap ten nazwano DZIESIĘĆ KROKÓW KU DOJRZAŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ. Drogowskazy możemy podzielić na trzy grupy: Podstawy chrześcijańskiej wiary- FOS: I-IV(Jezus Chrystus, Niepokalana, Duch Św., Kościół) Środki chrześcijańskiego wzrostu, by światło stało się życiem: V-VII(Słowo Boże, Modlitwa, Liturgia,) Owoce Nowego Życia- DZOE: VIII-X(Świadectwo, Nowa Kultura, Agape) Praca nad drogowskazami przebiega według następującego schematu. Na każdy krok składają się: a) dwie rozmowy ewangeliczne pierwsza ukazuje i rozwija pierwszą część treści każdego drogowskazu KTO TO JEST, CO TO JEST? druga rozwija drugą część treści CO Z TEGO WYNIKA DLA MNIE? b) praca własna uczestników kierowana notatnikami. c) Celebracja podsumowująca treść kroku może być połączona z jakimś nabożeństwem parafialnym, może łączyć wiele grup przerabiających ten program. 16. Z jakich materiałów będziesz korzystał prowadząc kolejne etapy pierwszego stopnia? DROGA NOWEGO ŻYCIA (11 rozmów ewangelicznych) DZIESIĘĆ KROKÓW KU DOJRZAŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ 17. Wokół jakich głównych problemów koncentruje się formacja drugiego stopnia? Ma ona za zadanie umocnić uczestnika na drodze deuterokatechumenatu. Chcemy tam odnowić przyrzeczenia chrzcielne. Rozważania idą w dwóch kierunkach: -Odkrycie obecności paschalnej tajemnicy Chrystusa w sakramencie Kościoła, zrozumienie uczestnictwa w tej tajemnicy. -Odkrycie drogi stałego wychodzenia od grzechu.

6 18. Zestaw ze sobą pięć warstw znaczeniowych Exodus, który jest hasłem przewodnim ONŻ drugiego stopnia jak mają się wzajemnie do siebie? EXODUS jest głównym tematem. Jest to przejście ze śmierci do życia. Łączy w sobie pięć warstw znaczeniowych: Wyjście Izraela z niewoli egipskiej do ziemi obiecanej; Nowe wyjście wyzwolenie z niewoli babilońskiej; Pascha Chrystusa; Pascha chrześcijanina w Kościele dokonująca się mocą płynącą z paschy Chrystusa; Ostateczna Pascha Kościoła na końcu czasów. Cała wizja wychodzenia z niewoli uwieńczona jest ostateczną Paschą Kościoła w dniu powtórnego przyjścia Chrystusa. 19. Co składa się na szkołę liturgiczną w ONŻ drugiego stopnia? Jaka jest tu rola animatora? Szkoła liturgiczna ma wtajemniczać uczestników w rzeczywistość liturgii; ma ona dwie części: Wykład teologiczny Ćwiczenia praktyczne Po ukończeniu szkoły liturgicznej można mieć stopień ceremoniarza lub kierowniczki scholi. Animator(np. liturgiczny) powinien prowadzić ćwiczenia praktyczne(osobno chłopcy i dziewczęta), wyjaśniać w nich sens służb i czynności. 20. Jak przeprowadzisz wyprawę na drugim stopniu, jaka jest jej rola? Wyprawa na II st. ONŻ połączona jest z Namiotem Spotkania; jest to indywidualna refleksja i modlitwa; praktyki te są sprawdzianem dojrzałości uczestnika. Animator powinien przeprowadzić wyprawę we dwoje z każdym z uczestników. Wyklucza się wyprawy koedukacyjne. 21. Scharakteryzuj szczytowe przeżycia OŻK drugiego stopnia? Na co położysz nacisk przygotowując uczestników do tych przeżyć (odnowa chrztu, akceptacja 10 Drogowskazów, przyjęcie posługi liturgicznej)? Kulminacyjnym przeżyciem II st. Oazy jest CELEBRACJA MISTERIUM PASCHALNEGO w dniach X i XI. Uczestnik ma wówczas odkryć swoje egzystencjalne włączenie się w tajemnice paschalną Chrystusa, dokonane mocą Chrztu Św. i przyjąć konsekwencje tego faktu, to znaczy zobaczyć swoje życie jako nieustanny EXODUS, ku coraz doskonalszemu realizowaniu Nowego Człowieka. AKCEPTACJA 10 DROGOWSKAZÓW- samo przygotowanie do decyzji akceptacji dokonuje się poprzez całość przeżyć OAZY II st. Praktyka wykazuje, że najlepszym terminem jest wieczór dnia IX-tego w atmosferze skupienia po Drodze Krzyżowej, a przed przeżyciem Paschy, która stanowi okazję do podjęcia samej decyzji. Przyrzeczenie zachowania Drogowskazów nie jest ślubem ani przysięgą. Ich nie zachowanie, nie daje zatem nowego tytułu do grzechu. UKOŃCZENIE SZKOŁY LITURGICZNEJ jest nadaniem misji ceremoniarza-chłopcom i przewodniczki scholi-dziewczętom. Misja ta upoważnia do prowadzenia praktycznych zajęć z zespołami służby liturgicznej, oraz do ogólnego kierowania przebiegiem służby liturgicznej w parafii. 22. Czemu ma służyć etap formacji Wprowadzenie w Biblię? Jest to etap utrwalający. Przewiduje 11 kręgów biblijnych wtajemniczających w Pismo Św. jako księgę w której wyraża się Historia Zbawienia. Rozwijając zainteresowanie ST mają nauczyć zrozumienia jego treści w całym kontekście Planu Zbawienia. Poszczególne tematy ukazywane są przekrojowo: IZRAEL-CHRYSTUS-KOŚCIÓŁ-PARUZJA PARUZJA- to co czeka na końcu czasów. 23. Czemu służy etap formacji Kręgi liturgiczne? Co jest jego treścią? Kiedy go przeprowadzamy? Jest to etap fundamentalny. Służy nauczeniu się życia duchem liturgii Kościoła. Uczestnicy zapoznają się ze szczególną katechezą Kościoła dokonującą się w liturgii. Jego treść to praca nad czytaniami do niedzieli: Uczestnik musi sam pracować, animator ma delikatnie pomagać; Notatnik na czas WP;

7 Szczytowy moment - Triduum Paschalne(Od Mszy Wieczerzy do drugich nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania) Etap ten odbywa się od Adwentu do wakacji. 24. Wymień pomoce z jakich będziesz korzystał w formacji drugiego stopnia. Wprowadzenie w Biblię (11 spotkań) Krąg liturgiczny (zależnie od roku A, B, C) 25. Jakie są idee przewodnie formacji trzeciego stopnia? Do czego ta formacja ma prowadzić uczestników? Dopełnienie formacji. Wprowadza w diakonię. Koncentruje się na głębszym poznaniu prawd wiary. Prowadzi do poznania tajemnicy Kościoła. Pomaga znaleźć i odkryć miejsce we wspólnocie i rozpocząć diakonię. Formacja idzie pięcioma drogami: 1. Znak Maryi- Matki Kościoła. 2. Znak Świątyni (odwiedziny Kościołów). 3. Znak Piotra Opoki. 4. Znak małej wspólnoty-eklezja. 5. Znak Żywego Kościoła dziś. 26. Jakie elementy oazy wakacyjnej trzeciego stopnia pomagają odkryć uczestnikom tajemnice wspólnoty Kościoła? Przede wszystkim tajemnicę wspólnoty w czasie oazy wakacyjnej pomaga odkryć pięć dróg. Nakładają się one na siebie i uzupełniają. W ten sposób splatają się w jeden nurt zdążający do osiągnięcia głównego celu: ODKRYCIA TAJEMNICY KOŚCIOŁA ŻYWEJ WSPÓLNOTY. Poza tym tajemnicę wspólnoty w czasie oazy wakacyjnej pomaga odkryć spotkanie w grupie. Odbywa się ono według metody i programu Droga do wspólnoty na podstawie Nowego Testamentu. Polega ona na tak zwanym dzieleniu się życiem. Spotkania te mają nauczyć metody pracy, którą uczestnicy zastosują po powrocie do swojego środowiska. Prowadzi ona do budowania międzyludzkiej wspólnoty. Prawdziwa wspólnota wymaga organicznego, a zatem powolnego wzrostu. 27. Wymień pomoce formacyjne dla trzeciego stopnia. ECCLESIA MATER-MATER ECCLESIAE podręcznik ONŻ III st., cz. A-ogólna, cz. B- pomoce na poszczególne dni. ECCLESIA MATER-MATER ECCLESIAE notatnik uczestnika ONŻ III st. Droga do wspólnoty na podstawie Nowego Testamentu. Modlitwa Liturgiczna w ONŻ III st. Szkoła Chrystusa, spotkania ewangeliczne w ramach III roku deuterokatechumenatu. Konspekty dla animatora, teksty pomocnicze. 28. Jakie formy permanentnego pogłębiania i wychowania do diakonii proponuje swym uczestnikom Ruch Światło Życie? Rodzaje organizowanych dotąd przez Ruch Światło-Życie formacji specjalistycznych, przygotowujących do podejmowania diakonii: Kurs Oazowy Dla Animatorów - KODA (przygotowujący animatorów grupy) Kurs Oazowy Dla Animatorów Muzycznych - KAMUZO Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin - ORAR (dla formacji członków Domowego Kościoła) Miesięczna Szkoła Animatora (przygotowująca do diakonii formacji animatorów) Oaza Rekolekcyjna Diakonii - ORD ( rekolekcje te przeżywamy po III st. ONŻ, ukazują one całościową wizję Ruchu Światło-Życie w celu świadomej jej akceptacji i podjęcia diakonii, stosownie do swoich możliwości).