(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/SE00/00124 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/SE00/00124 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO00/45568 PCT Gazette nr 31/00 (51) Int.Cl. H01M 1/00 ( ) (54) Sposób i układ do wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności (30) Pierwszeństwo: ,SE, (73) Uprawniony z patentu: TELEFONAKTIEBOLAGET LM ERICSSON, Sztokholm,SE (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 20/02 (72) Twórca(y) wynalazku: Johan Uggmark,Lund,SE Charles Forsberg,Skurup,SE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 12/08 (74) Pełnomocnik: Ludwicka Izabela, PATPOL Sp. z o.o. PL B1 (57) Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ do wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności, zasilanego z baterii. Na układ składa się blok sterowania i blok radiowy z nadajnikiem, odbiornikiem i obwodem syntezy, do których doprowadza się sygnały sterujące z bloku sterowania. Sposób charakteryzuje się tym, że w odpowiedzi na jeden z sygnałów sterujących, za pomocą detektora strobów (247) bloku sterowania (240) inkrementuje się w rejestrze licznika impulsów (300) dane przyporządkowane liczbie wystąpień (TxStrobe, RxStrobe SynthStrobe) określonego sygnału sterowania (TX str, RX str, Synth str) z sygnałów doprowadzonych do poszczególnych obwodów bloku sterowania (240), wyznacza się tę liczbę wystąpień dla sygnału sterowania (TX str) nadajnika (212), dla sygnału sterowania (RX str) odbiornika (214) i dla sygnału sterowania (Synth str) obwodu syntezy (216). Następnie odczytuje się uprzednio określone i wprowadzone do rejestru prądowego (310) dane przyporządkowane wartościom poboru prądu (TxCurrent, RxCurrent, SynthCurrent) odnoszącym się do wielkości energii elektrycznej pobranej przez obwody nadajnika (212), odbiornika (214) i obwodu syntezy (216) w odpowiedzi na określony sygnał sterowania (TX str, RX str, Synth str), a następnie w zależności od odczytu uprzednio określonych wartości poboru prądu wyznacza się pobór mocy (Total_Curent) urządzenia łączności (1) na podstawie liczby wystąpień i wyznaczonych wstępnie wartości poboru prądu. Układ do wyznaczania poboru mocy...

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest sposób i układ do wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności. Dla użytkowników przenośnych urządzeń łączności z zasilaniem bateryjnym, ważna jest pełna funkcjonalność urządzenia. Mówiąc dokładniej, użytkownicy muszą dokładnie wiedzieć, jak długo ich urządzenia będą funkcjonować, aż do momentu zużycia energii elektrycznej zgromadzonej w akumulatorze, i konieczności ponownego naładowania akumulatora. Jest to istotne zwłaszcza dla użytkowników telefonów komórkowych. Zatem w pozostałej części dokumentu wspomina się o telefonie komórkowym, w sensie nie ograniczającym, dla przykładowego przedstawienia przenośnego urządzenia łączności. W celu wyznaczenia dokładnego oszacowania pozostałego czasu eksploatacji telefonu komórkowego, użytkownik potrzebuje dokładnego i niezawodnego wskaźnika stanu baterii czyli wskaźnika zapasu energii. Przykładowy znany telefon ruchomy zaopatrzony jest zwykle w wyświetlacz, na którym obrazowana jest ikona, jako wskaźnik stanu baterii. Ikona baterii wskazuje zwykle pozostałą część początkowego ładunku baterii, w procentach. Telefon ruchomy może mieć dodatkowe możliwości obrazowania do określania i wskazywania oszacowanego pozostałego czasu pracy, to znaczy czasu pozostałego do momentu konieczności naładowania baterii akumulatorowej. Wyznaczenie pozostałego ładunku baterii obejmuje w zasadzie dwa niezależne pomiary prądu, pomiar prądu wpływającego do baterii (ładującego) i pomiar prądu pobieranego z baterii (rozładowującego). Pomiar prądu ładującego jest łatwy do przeprowadzenia pomiaru. Mikroprocesor, lub jednostka CPU może odczytywać sygnał po konwersji analogowo-cyfrowej A/D, który jest wprost proporcjonalny do prądu płynącego przez niewielki rezystor. Ponieważ mikroprocesor steruje procesem ładowania, to ma on również dostęp do wszystkich danych związanych z obliczaniem prądu ogólnego doprowadzanego do baterii podczas danego okresu czasu. Pomiar prądu rozładowania, czyli poboru prądu, jest natomiast trudniejszy, zwłaszcza w przypadku rozbudowanych telefonów o złożonych funkcjach i z wieloma trybami pracy. Zwykle prąd rozładowania mierzy się przez obliczanie spodziewanego poboru prądu, kiedy telefon działa w różnych trybach pracy. Wcześniejsze telefony ruchome miały w zasadzie tylko dwa tryby pracy, tryb rozmowy i tryb oczekiwania. W przypadku takich telefonów ruchomych, pobór prądu dla każdego z dwóch trybów pracy, a więc w trybie rozmowy i w trybie oczekiwania, mierzono raz, w warunkach laboratoryjnych, a wyniki przechowywano w pamięci telefonu, jako odpowiednie wyznaczone wstępnie wartości poboru. Podczas pracy telefon śledził czas pozostawania w trybie rozmowy i w trybie oczekiwania, i następnie obliczał ogólną wartość prądu pobieranego z baterii przez mnożenie odpowiedniej wartości czasu pracy przez wyznaczone wstępnie wartości poboru. Takie rozwiązanie ujawniono w publikacji US-A , w której mikroprocesor w telefonie ruchomym regularnie (co 100 ms) wykonuje sterowaną przerwaniowo procedurę programową, za pomocą której wyznacza się tryb pracy w danym momencie. Określone wstępnie wartości poboru są odczytywane z pamięci, a wynikowa wartość poboru mocy zasilania jest dodawana do wartości akumulowanej, która z kolei jest wykorzystywana do wyznaczania pozostałej pojemności baterii i czasu działania w trybie rozmowy i trybie oczekiwania. Przedstawiony znany sposób postępowania, jakkolwiek zapewnia akceptowalne oszacowanie poboru zasilania dla uproszczonej sytuacji z dwoma tylko trybami działania, to jest nie do zaakceptowania w przypadku telefonów o rozszerzonych funkcjach, mających wiele trybów pracy. Na przykład, pobór mocy zasilania telefonu TDMA (Time Division Multiple Access - dostępu wielokrotnego z podziałem czasowym) zależy nie tylko od tego, czy telefon pracuje w trybie rozmowy, czy w trybie oczekiwania. Na pobór mocy wpływają przynajmniej następujące warunki, odpowiednio, trybu oczekiwania i trybu rozmowy: Tryb oczekiwania Liczba sąsiadujących stacji bazowych Częstotliwość powiadamiania Podświetlanie Włączenie/wyłączenie trybu z ikoną LCD Częstotliwość uaktualniania lokalizacji Wskaźnik górny Dołączenie/odłączenie akcesoriów

3 PL B1 3 Tryb rozmowy Moc wyjściowa Podświetlanie Pasmo (900/1800/1900 MHz) Praca HR/FR/EFR (Half Rate/Full Rate/Enhanced Ful Rate z połową wydajności/z pełną wydajnością/ze zwiększoną pełną wydajnością), to znaczy tryb kodera mowy Algorytm HF Praca z DTX/bez DTX (Data Transmission - transmisją danych) Praca z DRX/ bez DRX (Data Reception - odbiorem danych) Dołączenie/odłączenie akcesoriów Z różnych kombinacji przedstawionych różnych warunków pracy, może wynikać bardzo wiele różnych trybów pracy, i w wyniku tego występuje pilna potrzeba dysponowania sposobem alternatywnym, innym od opisanego wyznaczania poboru zasilania z baterii. Sposób wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności, zasilanego z baterii, które zawiera blok sterowania i blok radiowy z nadajnikiem, odbiornikiem i obwodem syntezy, do których doprowadza się sygnały sterujące z bloku sterowania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w odpowiedzi na jeden z sygnałów sterujących, za pomocą detektora strobów bloku sterowania inkrementuje się w rejestrze licznika impulsów dane przyporządkowane liczbie wystąpień określonego sygnału sterowania, z sygnałów doprowadzonych do poszczególnych obwodów bloku sterowania, następnie wyznacza się tę liczbę wystąpień dla sygnału sterowania nadajnika, dla sygnału sterowania odbiornika i dla sygnału sterowania obwodu syntezy, odczytuje się uprzednio określone i wprowadzone do rejestru prądowego dane przyporządkowane wartościom poboru prądu odnoszącym się do wielkości energii elektrycznej pobranej przez obwody nadajnika, odbiornika i obwodu syntezy w odpowiedzi na określony sygnał sterowania. Następnie, w zależności od odczytu uprzednio określonych wartości poboru prądu wyznacza się pobór mocy urządzenia łączności na podstawie liczby wystąpień i wyznaczonych wstępnie wartości poboru prądu. Korzystnym jest, że jako przenośne urządzenie łączności stosuje się zasilany z baterii telefon ruchomy. Układ do wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności, zasilanego z baterii, zawierający blok sterowania połączony z blokiem radiowym zawierającym nadajnik, odbiornik i obwód syntezy, który to blok sterowania ma pamięć, a jego wyjścia sygnałów sterujących połączone są z poszczególnymi obwodami bloku radiowego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pamięć bloku sterowania jest zaopatrzona w rejestr prądowy zawierający dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru odnoszących się do wielkości energii elektrycznej pobranej przez obwody nadajnika, odbiornika i obwód syntezy w zależności od sygnału sterującego. Ponadto wyjścia sygnałów sterujących bloku sterowania są wyjściami detektora strobów do zliczania tych sygnałów sterujących. Detektor strobów jest zaopatrzony w rejestr licznika impulsów do wyznaczania, z wykorzystaniem wyznaczonych wstępnie wartości poboru, wartości prądu reprezentującej pobór energii elektrycznej z baterii. Korzystnym jest, że jest dostosowany do wyznaczania poboru mocy telefonu ruchomego, korzystnie telefonem TDMA. Korzystnym jest, że rejestr prądowy ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez nadajnik radiowy, w zależności od sygnału sterującego. Korzystnym jest, że rejestr prądowy ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez odbiornik radiowy, w zależności od sygnału sterującego. Korzystnym jest, że rejestr prądowy ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez obwód syntezy, w zależności od sygnału sterującego. Zgodnie z wynalazkiem opracowano nowy i istotnie udoskonalony sposób i układ do wyznaczania poboru mocy zasilającej z baterii w przypadku przenośnego urządzenia łączności, na przykład telefonu ruchomego. Ogólnie, w przypadku każdego urządzenia łączności, którego różne układy elektroniczne są sterowane przez podawanie sygnałów sterujących ze sterownika centralnego, na przykład mikroprocesora lub jednostki CPU, mogą być uprzednio określone wartości poboru zasilania dla poszczególnych układów, a następnie wykorzystywane przez sterownik do liczenia wystąpień różnych sygnałów

4 4 PL B1 sterujących, i do obliczania łącznego poboru zasilania, na podstawie wyników zliczania i wyznaczonych wstępnie poszczególnych wartości poboru. Rozwiązanie według wynalazku jest szczególnie korzystne dla telefonu TDMA, który wykorzystuje różne impulsy sterujące czyli stroby do włączania i wyłączania różnych układów radiowych, na przykład wzmacniacza mocy, filtrów i układu syntezy, jak również innych układów elektronicznych, na przykład przetworników cyfrowo-analogowych, D/A. Wszystkimi strobami całkowicie zarządza mikroprocesor w taki sposób, że telefon może nadawać i odbierać we właściwym przedziale czasowym. Przedmiot wynalazku objaśniony zostanie w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w uproszczonym widoku od przodu telefon ruchomy ze wskaźnikiem graficznym pozostałego naładowania baterii, fig. 2 - układ połączeń głównych elementów składowych, elektronicznych i elektrycznych, telefonu z fig. 1, fig. 3 - w uproszczeniu sprzętową implementację części właściwości funkcjonalnych korzystnego przykładu wykonania, a fig. 4 przedstawia sieć działań innej części właściwości funkcjonalnych korzystnego przykładu wykonania. Przedstawiony na fig. 1 telefon ruchomy 1 jest telefonem komórkowym TDMA GSM, i zawiera antenę 2, wskaźnik górny 3 do wskazywania stanu pracy, głośnik 4, przyciski 5 regulacji głośności, wyświetlacz graficzny 6, zespół klawiszy w klawiaturze 7, klapkę 8, która jest przegubowo zamocowana na obudowie 11 telefonu za pomocą zawiasu 12. Klapka 8 ma otwór mowy 9, do przejmowania energii akustycznej od użytkownika telefonu. Energia akustyczna jest transmitowana przez klapkę 8, przez wewnętrzny kanał prowadzący, nie przedstawiony na rysunku, do wewnętrznego mikrofonu (nie pokazany) w obudowie 11 telefonu. Wyświetlacz 6 zawiera wskaźnik natężenia sygnału 14, wskaźnik operatora telefonicznego, wskaźnik daty 15 i wskaźnik pozostającej pojemności baterii 13. Na fig. 2 przedstawiono schemat układu elektronicznego telefonu ruchomego, w którego skład wchodzi antena 200, blok radiowy 210, blok kanałowego kodowania/dekodowania 220, blok sterowania 240, mikrofon 250, głośnik 260 i bateria 270. Z wyjątkiem bloku sterowania 240, wszystkie inne bloki, a więc antena 200, blok radiowy 210, blok kodowania/dekodowania mowy 230, mikrofon 250, głośnik 260 i bateria 270 mają wygląd zewnętrzny i konstrukcję, które są znane i typowe dla telefonu TDMA ogólnie dostępnego. Blok kodowania/dekodowania mowy 230 zawiera koder mowy 232, którego wejście jest dołączone do wejścia mikrofonu 250, a wyjście jest połączone z wejściem kodera kanałowego 222 w bloku kanałowego kodowania/dekodowania 220. Wyjście kodera kanałowego 222 jest dołączone do wejścia nadajnika 212, który jest częścią bloku radiowego 210. Wyjście nadajnika 212 jest połączone z anteną 200. Zatem mikrofon 250 w znany sposób odbiera sygnały akustyczne od mówiącego użytkownika i przetwarza je na odpowiedni sygnał elektryczny, który jest podawany do kodera mowy 232. Koder mowy 232 stosuje kodowanie sygnału HR, FR lub EFR i wynik podaje do kodera kanałowego 222, który dokonuje kodowania kanałowego zgodnie ze standardem GSM TDMA. Sygnał wyjściowy kodera kanałowego 222 jest podawany do nadajnika 212, który zawiera różne obwody elektroniczne, jak na przykład wzmacniacz mocy, filtry i mieszacze. Sygnałem wyjściowym nadajnika 212 jest sygnał TDMA wielkiej częstotliwości, na przykład w paśmie 900 MHz, który jest doprowadzony do anteny 200 i emitowany w otwartą przestrzeń w postaci fal elektromagnetycznych rozchodzących się z anteny 200. Odpowiednio, wchodzący sygnał TDMA jest odbierany przez antenę 200 i przetwarzany przez odbiornik 214 w bloku radiowym 210. W zasadzie, działanie odbiornika 214 jest odwrotne do działania nadajnika 212. Sygnał wyjściowy odbiornika 214 jest dekodowany w dekoderze kanałowym 224 w bloku 220, i ponadto dekodowany przez dekoder mowy 234 w bloku 230. Sygnał wyjściowy bloku 230 jest podawany do głośnika 260, który przetwarza sygnał elektryczny na dźwiękowe fale akustyczne emitowane do użytkownika. Do dostarczania mocy zasilającej do różnych obwodów elektronicznych w blokach 210, 220, 230 i 240 służy bateria 270. Korzystne jest, jeżeli bateria 270 jest dowolną dostępną w handlu baterią akumulatorów, na przykład litowo-jonowych lub niklowo-kadmowych. Blok sterowania 240 zawiera mikroprocesor lub jednostkę CPU (Central Processing Unit - centralną jednostkę przetwarzania) 242, która ma dwukierunkowe połączenie z pamięcią 244. Poza innymi funkcjami, jednostka CPU 242 struje różnymi częściami składowymi bloków 210, 220 i 230, jak również przetwornika A/D 248, za pomocą sygnałów sterujących pokazanych w postaci jednokierunkowych strzałek na fig. 2. Mówiąc dokładniej, części składowe bloku radiowego 210, który pobiera większość ogólnej energii elektrycznej pobieranej z baterii 270, są sterowane przez jednostkę CPU 242 i połączony z nią generator taktujący 246 za pomocą odpowiednich impulsowych sygnałów sterują-

5 PL B1 5 cych, czyli strobów. W wyniku tego, generator taktujący 246 przy sterowaniu jednostki CPU 242 podaje do nadajnika strob TX str. Podobnie strob RX str steruje odbiornik 214, natomiast strob Synth str steruje układ syntezy 216. Oddzielny strob steruje przetwornik A/D 248. Do tego punktu, architektura bloku sterowania 240, jak również jego działanie przy różnych strobach, jest w zasadzie identyczne, jak standardowego telefonu GSM TDMA. Według korzystnego przykładu wykonania, blok sterowania 240 jest zaopatrzony w detektor strobów 247, który służy do detekcji występowania strobów (to znaczy impulsów sterujących, których zadaniem jest włączanie i wyłączanie konkretnych obwodów) podawanych przez generator taktujący 246 na poszczególnych liniach sterujących, które są doprowadzone z generatora taktującego 246 do nadajnika 212, odbiornika 214 i układu syntezy 216 bloku radiowego 210. Celem zastosowania detektora strobów 247 jest zliczanie liczby strobów TX, strobów RX i strobów Synth. Jak zostanie opisane, zliczane wartości może wykorzystywać jednostka CPU 242 do wyznaczania łącznego poboru zasilania z baterii 270. Przed dokonaniem szczegółowego opisu funkcji detektora strobów 247 i jednostki CPU 242 dla wyznaczenia ogólnej wartości poboru zasilania, poniżej opisano zasadę wykorzystania impulsów sterujących, czyli strobów do celów wyznaczania poboru mocy zasilania. Jak już wspomniano, telefon TDMA wykorzystuje pewną liczbę impulsów sterujących, czyli strobów, które są wykorzystywane do włączania i wyłączania między innymi różnych układów radiowych. Wszystkie stroby są całkowicie kontrolowane przez jednostkę CPU 242 w taki sposób, że telefon jest w stanie realizować nadawanie i odbiór we właściwym przedziale czasowym. Na przykład, strob TX jest uaktywniany przynajmniej raz w przypadku każdej ramki TDMA w celu włączenia nadajnika 212 i zawartych w nim części składowych, jak na przykład wzmacniacz mocy (PA - power amplifier). Nadajnik 212 jest uaktywniany, strobem TX, tuż przed właściwym przedziałem czasowym, przez przełączenie strobu TX z wartości logicznej na przykład wysokiej, na wartość logiczną niską. W trybie normalnej rozmowy, to znaczy w przypadku połączenia głosowego, strob TX jest generowany przez jednostkę CPU 242 i generator taktujący 246 dokładnie raz w przypadku każdej ramki TDMA, podczas trwania rozmowy telefonicznej. W przypadku połączenia teledacyjnego (DTX) natomiast, liczba strobów TX w każdej ramce TDMA może wynosić dwa lub więcej (multislot). Z kolei, ponieważ strob TX aktywuje/dezaktywuje ściśle określony zestaw obwodów elektronicznych w nadajniku 212, i ponieważ pobór mocy poszczególnych obwodów jest znany i/lub może być dokładnie zmierzony i ustalony w laboratoryjnym środowisku badawczym, to strob TX jest przyporządkowany zgodnie z wynalazkiem z określoną z góry konkretną wartością poboru prądu, reprezentującą prąd pobierany przez wszystkie istotne obwody nadajnika po uaktywnieniu jednym strobem TX, sterowania nadajnika 212. W wyniku tego, przez zliczanie liczby wystąpień strobu TX, łatwo oblicza się, przez pomnożenie wyniku zliczania przez wyznaczoną z góry wartość poboru mocy na strob TX, ogólny pobór prądu powodowany przez stroby TX podczas danego okresu czasu. Ważną zaletą jest całkowita niezależność opisanego układu według wynalazku od tego, czy telefon był wykorzystywany do połączenia rozmowy (z dokładnie jednym strobem na ramkę TDMA) czy do połączenia teledacyjnego (multislot, które może obejmować więcej, niż jeden strob TX na ramkę TDMA). Detektor strobów 247 powinien po prostu śledzić wszystkie stroby TX, niezależnie od tego, w jakiej ramce mogą się one pojawiać. Powyższe rozumowanie ma zastosowanie również do strobu RX sterowania odbiornika 214 i strobu Synth sterowania obwodu syntezy 216. Ponadto, może być ono stosowane przy innych impulsach sterujących lub strobach, jak na przykład strobu sterowania przetwornika A/D 248. Wracając do szczegółowego opisu korzystnej odmiany wykonania, detektor strobów 247 zawiera rejestr licznika impulsów 300, przedstawiony na fig. 3. Ponieważ pobór mocy podczas strobu TX sterowania nadajnika 212 zależy od chwilowego poziomu mocy nadawania, to rejestr licznika impulsów 300 zawiera zbiór n komórek pamięci TxStrobe[0], TxStrobe[1], TxStrobe[2]...TxStrobe[n-1]. Ponadto, rejestr licznika impulsów 300 zawiera jedną komórkę pamięci RxStrobe i jedną komórkę SynthStrobe, dla, odpowiednio, impulsu sterującego (RX str) do odbiornika 214 i impulsu sterującego (Synth str) dla obwodu syntezy 216. Na wstępie, wszystkie komórki pamięci są kasowane, to znaczy ustawiane na wartość 0. Następnie, za każdym razem przy wygenerowaniu strobu TX sterowania nadajnika 212 przez generator taktujący 246, detektor strobów 247 zwiększa zawartość komórki TxStrobe[i] pamięci, przy czym [i] odpowiada chwilowemu poziomowi mocy nadawania. Zgodnie z tym, przy wykryciu strobu RX sterowania odbiornika 214 zawartość pamięci w komórce RxStrobe zostanie zwiększona, a zawartość pamięci w komórce SynthStrobe zostanie zwiększona po strobie Synthsterowania obwodu syntezy 216.

6 6 PL B1 Jak już wspomniano, z każdym typem strobu, lub bardziej dokładnie, z każdą komórką pamięci w rejestrze licznika impulsów 300, skojarzona jest pewna wartość poboru prądu. Te wartości poboru prądu reprezentują odpowiednią ilość prądu pobieranego przez odnośne obwody elektroniczne po uaktywnieniu rozpatrywanym typem strobu, i są zapisywane w przyporządkowanym rejestrze prądowym 310. Rejestr prądowy 310 jest korzystnie umieszczony wewnątrz detektora strobów 247, korzystnie zaimplementowany jako pamięć EEPROM. Alternatywnie, przyporządkowany rejestr prądowy 310 może być umieszczony w konwencjonalnej pamięci 244. Na fig. 4 przedstawiono sieć działań dla wyznaczania ogólnego poboru mocy zasilania z baterii 270, za pomocą wyników zliczania strobu, otrzymanego w detektorze strobów 247. W korzystnym przykładzie wykonania algorytm tego rodzaju jest zaimplementowany jako procedura programowa przechowywana w pamięci 244 i wykonywana przez jednostkę CPU 242. Przy inicjalizacji, w pierwszym kroku 400 kasowana (ustawiana na 0) jest zmienna Total_Current. Następnie wykonywana jest n razy pętla zawierająca kroki 410, 412 i 414 z przemiataniem w rejestrze licznika impulsów 300 wszystkich komórek pamięci, które są związane ze strobami TX. W kroku 410 odczytywana jest zawartość pamięci w komórce TxStrobe[i], gdzie [i] jest iterowane od 0 do n-1. W kroku 412, odbywa się odczytywanie odpowiednich zawartości rejestru TxCurrent[i], z ujawnianiem wyznaczonej wstępnie wartości poboru mocy, skojarzonej ze strobem TX poziomu i mocy. Następnie, w kroku 414, odbywa się inkrementacja zmiennej Total_Current wynikiem mnożenia TxStrobe[i] przez TxCurrent[i]. Jeżeli [i] jest mniejsze od n-1, to [i] jest inkrementowane o 1, a sterowanie wraca do kroku 410. W przeciwnym przypadku, sterowanie zostaje przekazane do kroku 420, w którym następuje odczytanie zawartości rejestru RxStrobe w pamięci, z następnym odczytaniem w kroku 422 rejestru RxCurrent. Zmienna Total_Current jest inkrementowana wartością iloczynu RxStrobe i RxCurrent. Następnie w krokach odbywa się wykonywanie odpowiednich operacji dla rejestru SynthStrobe, to znaczy odczytywane są rejestry SynthStrobe i SynthCurrent, a wynik ich mnożenia jest dodawany do wartości Total_Current. Zatem, po zakończeniu kroku 434, zmienna Total_Current zawiera obliczoną wartość ogólnego poboru mocy z baterii 270. Przez odjęcie wartości Total_Current od początkowej lub poprzedniej wartości ogólnego prądu baterii dostępnego w postaci energii elektrycznej zmagazynowanej w baterii 270, w kroku 440 wyznacza się pozostały ładunek baterii. Następnie odbywa się uaktualnienie ikony baterii (fig. 1) na wyświetlaczu 6 telefonu ruchomego 1, dla odzwierciedlenia obliczonej zmiany pozostającego naładowania baterii. Powyższą procedurę, którą opisano w odniesieniu do trzech strobów (strobu TX, strobu RX i strobu Synth), można rozszerzyć na inne stroby i obwody, jak na przykład przetwornik A/D 248, koder kanałowy 222, dekoder kanałowy 224, koder mowy 232 i dekoder mowy 234. Opisane stroby mają stałą długość w czasie i w związku z tym można je przechowywać w postaci wartości zużycia prądu (wyrażonych w mah). Jednak w przypadku strobów o zmiennej długości, wyznaczone wstępnie wartości zużycia mocy można przechowywać jako wartości poboru ładunku (w mah), a czas trwania poszczególnych strobów o zmiennej długości jest określany przez jednostkę CPU 242 lub detektor strobów 247. Na przykład, taką zmienną długość strobu wyznacza się przez wprowadzenie sygnału o znanej częstotliwości do rejestru, w czasie trwania danego strobu. Przy wykonywaniu procedury wyznaczania ogólnego poboru mocy, przedstawionego na fig. 4, zawartość takiego rejestru bezpośrednio reprezentuje łączny czas, w którym aktywny był dany strob. Przez proste mnożenie tego czasu przez przyporządkowaną wartość poboru ładunku, wyznacza się pobór mocy związany z tym strobem. Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności, zasilanego z baterii, które zawiera blok sterowania i blok radiowy z nadajnikiem, odbiornikiem i obwodem syntezy, do których doprowadza się sygnały sterujące z bloku sterowania, znamienny tym, że w odpowiedzi na jeden z sygnałów sterujących, za pomocą detektora strobów (247) bloku sterowania (240) inkrementuje się w rejestrze licznika impulsów (300) dane przyporządkowane liczbie wystąpień (TxStrobe, RxStrobe SynthStrobe) określonego sygnału sterowania (TX str, RX str, Synth str) z sygnałów doprowadzonych do poszczególnych obwodów bloku sterowania (240), wyznacza się tę liczbę wystąpień dla sygnału sterowania (TX str) nadajnika (212), dla sygnału sterowania (RX str) odbiornika (214) i dla sygnału sterowania (Synth str) obwodu syntezy (216), odczytuje się uprzednio określone i wprowadzone do rejestru prądowego (310) dane przyporządkowane wartościom poboru prądu (TxCurrent, RxCurrent, SynthCurrent) odnoszącym

7 PL B1 7 się do wielkości energii elektrycznej pobranej przez obwody nadajnika (212), odbiornika (214) i obwodu syntezy (216) w odpowiedzi na określony sygnał sterowania (TX str, RX str, Synth str), następnie w zależności od odczytu uprzednio określonych wartości poboru prądu wyznacza się pobór mocy (Total_Curent) urządzenia łączności (1) na podstawie liczby wystąpień i wyznaczonych wstępnie wartości poboru prądu. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako przenośne urządzenie łączności (1) stosuje się zasilany z baterii telefon ruchomy. 3. Układ do wyznaczania poboru mocy przenośnego urządzenia łączności, zasilanego z baterii, zawierający blok sterowania połączony z blokiem radiowym zawierającym nadajnik, odbiornik i obwód syntezy, który to blok sterowania ma pamięć, a jego wyjścia sygnałów sterujących połączone są z poszczególnymi obwodami bloku radiowego, znamienny tym, że pamięć (244) bloku sterowania (240) jest zaopatrzona w rejestr prądowy (310) zawierający dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru (TxCurrent, RxCurrent, SynthCurrent) odnoszących się do wielkości energii elektrycznej pobranej przez obwody nadajnika, odbiornika i obwód syntezy (212, 214, 216) w zależności od sygnału sterującego (Tx str, RX str, Synth str), a ponadto wyjścia sygnałów sterujących (TX str, RX str, Synth str) bloku sterowania (240) są wyjściami detektora strobów (247) do zliczania tych sygnałów sterujących (Tx str, RX str, Synth str), który to detektor strobów (247) jest zaopatrzony w rejestr licznika impulsów (300) do wyznaczania, z wykorzystaniem wyznaczonych wstępnie wartości poboru, wartości prądu (Total_Current) reprezentującej pobór energii elektrycznej z baterii (270). 4. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że jest dostosowany do wyznaczania poboru mocy telefonu ruchomego (1), korzystnie telefonem TDMA. 5. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że rejestr prądowy (310) ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez nadajnik radiowy (212), w zależności od sygnału sterującego. 6. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że rejestr prądowy (310) ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez odbiornik radiowy (214), w zależności od sygnału sterującego. 7. Układ według zastrz. 3, znamienny tym, że rejestr prądowy (310) ma wprowadzone dane przyporządkowane zbiorowi wyznaczonych wstępnie wartości poboru zależnych od ilości energii elektrycznej zużytej przez obwód syntezy (216), w zależności od sygnału sterującego. Rysunki

8 8 PL B1

9 PL B1 9

10 10 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.