Ustawa o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym

Transkrypt

1 Ustawa o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym systemowe ramy dla funkcjonowania dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce Plan Prezentacji 1) : czy konieczna jest ustawowa regulacja dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych. 2) Główne założenia ustawy o dodatkowym ubezpieczeniu zdrowotnym.

2 Wartość rynku usług zdrowotnych w Polsce szacowana jest na ok. 90 mld. zł. Z tej kwoty: - ok. 30 mld. zł stanowią wydatki prywatne; - ok. 60 mld. zł stanowią wydatki publiczne (w tym wydatki Narodowego Funduszu Zdrowia to ok. 57 mld zł.). Struktura wydatków rynku prywatnego: - leki: ok. 16 mld. zł., - usługi medyczne płacone bezpośrednio przez pacjentów (user charges): ok. 12 mld zł., - plany zdrowotne pre-paid (abonamenty): ok. 2 mld. zł., - dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne: ok. 200 mln. zł.

3 Wzrost prywatnych wydatków na opiekę zdrowotną: r.: ok. 19 mld. zł; r.: ok. 30 mld. zł Wyrazem nieefektywności wydatkowania środków na publiczny system ochrony zdrowia jest bezprecedensowy w latach wzrost nakładów obywateli na ochronę zdrowia realizowaną w sektorze prywatnym. Podkreślić należy, że nie zapewniono synergii we współdziałaniu tych sektorów fragment Informacji Rządu na temat obecnej sytuacji ochrony zdrowia w Polsce przyjętej przez Radę Ministrów RP i przedstawionej w Sejmie RP przez Ministra Zdrowia, Panią Ewę Kopacz.

4 Synergia we współdziałaniu sektora publicznego i sektora prywatnego poprzez stworzenie systemowych ram dla funkcjonowania dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych: - gwarancje odpowiedniej realizacji praw i obowiązków dla wszystkich uczestników tego rynku (świadczeniobiorcy / ubezpieczający oraz świadczeniodawcy/ płatnicy), - zwiększenie bezpieczeństwa zdrowotnego i finansowego pacjenta poprzez wprowadzanie rozwiązań dzięki, którym ryzyka zdrowotne będą ubezpieczane a pacjenci nie będą narażani na wysokie wydatki własne (user charges) w momencie aktualizacji ryzyka (choroby); - należy zauważyć, że Polska posiada wysoki udział wydatków bezpośrednich na usługi zdrowotne (outof pocket) w stosunku do ogólnych wydatków na zdrowie.

5 Przykład braku zapewnienia synergii: - przyznanie (w 2007 r.) samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej możliwości zawierania umów z zakładami ubezpieczeń bez jednoczesnego określenia relacji pomiędzy tymi podmiotami a NFZ oraz świadczeniobiorcą i ubezpieczającym. Mogło to prowadzić do negatywnych zjawisk skutkujących np. brakiem należytych gwarancji realizacji świadczeń dla osób korzystających ze świadczeń w ramach systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Główne założenia ustawy Cel zasadniczy: stworzenie systemowych ram dla funkcjonowania dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce: - zagwarantowanie świadczeniobiorcom należytej realizacji ich uprawnień wynikających z systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, - wprowadzenie instrumentów dla dalszego rozwoju rynku dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce.

6 Główne założenia ustawy Realizacja celów zasadniczych umożliwi również: - poprawę dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, - stworzenie świadczeniodawcom alternatywnych, w stosunku do kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia, źródeł finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, - stworzenie świadczeniodawcom możliwości racjonalnego zarządzania i wykorzystania wolnych zasobów, - zwiększenie poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, - zwiększenie poziomu jakości realizowanych świadczeń opieki zdrowotnej. Dziękuję za uwagę