16817/14 mik,krk/hod,md/zm 1 DG E 1A

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2014 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2013/0442 (COD) 16817/14 ENV 987 ENER 508 IND 380 TRANS 589 ENT 297 SAN 481 PARLNAT 296 CODEC 2489 NOTA Od: Do: Sekretariat Generalny Rady Rada Nr poprz. dok.: 16105/14 ENV 939 ENER 486 IND 361 TRANS 563 ENT 277 SAN 452 PARLNAT 289 CODEC 2368 Nr dok. Kom.: 18170/13 ENV 1236 ENER 601 IND 389 TRANS 694 ENT 357 SAN 557 PARLNAT 326 CODEC COM(2013) 919 final Dotyczy: WPROWADZENIE Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania Podejście ogólne 1. W dniu 18 grudnia 2013 r. Komisja przedłożyła swój wniosek Radzie i Parlamentowi Europejskiemu jako część programu Czyste powietrze dla Europy. Jego podstawę stanowi art. 192 ust. 1 TFUE /14 mik,krk/hod,md/zm 1 DG E 1A PL

2 Wniosek ten obejmuje średnie obiekty energetycznego spalania (MCP) o nominalnej mocy cieplnej od 1 do 50 MW, które są znacznym źródłem emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i cząstek stałych (pyłu). Ma on na celu wypełnienie luki regulacyjnej między przepisami dyrektywy 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola IPPC) 1 a przepisami dyrektywy 2009/125/WE w sprawie wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią Komisja ENVI w Parlamencie Europejskim nie głosowała jeszcze odnośnie do sprawozdania na temat tego wniosku. W związku z tym nie ma jeszcze stanowiska Parlamentu Europejskiego w pierwszym czytaniu. 3. Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów przekazały swoje opinie w dniach, odpowiednio, 10 lipca i 6 października 2014 r. II. PRACE NA FORUM RADY 4. Grupa Robocza ds. Środowiska (WPE) analizowała wniosek dotyczący MCPi towarzyszącą mu ocenę skutków przy kilku okazjach po raz ostatni w dniu 11 listopada 2014 r. Grupa poczyniła znaczne postępy w dyskusjach i osiągnęła wyważone kompromisy w odniesieniu do wielu aspektów proponowanej dyrektywy. 5. Po ostatnim posiedzeniu WPE prezydencja nieformalnie prowadziła rozmowy dwustronne z delegacjami, aby określić możliwe rozwiązania utrzymujących się kwestii otwartych, głównie związanych z możliwością stosowania tego wniosku wobec istniejących obiektów oraz z liczbami przedstawionymi w załączniku II do wniosku, określającym dopuszczalne wielkości emisji dla każdego zanieczyszczenia. 1 2 Dz.U. L 334 z , s. 17. Dz.U. L 285 z , s /14 mik,krk/hod,md/zm 2 DG E 1A PL

3 6. Komitet Stałych Przedstawicieli przeanalizował wniosek w dniu 10 grudnia 2014 r. Osiągnięto, większością kwalifikowaną, porozumienie co do zasady na podstawie tekstu prezydencji skorygowanego w świetle dyskusji przeprowadzonej na forum Komitetu, aby umożliwić przyjęcie podejścia ogólnego na posiedzeniu Rady (ds. Środowiska) w dniu 17 grudnia 2014 r. W świetle dyskusji na forum Komitetu Stałych Przedstawicieli i na tle obecnego przeglądu wniosków ustawodawczych prowadzonego przez Komisję w tym na temat jakości powietrza z myślą o przyszłym programie prac na rok 2015, pewna liczba delegacji podkreśliła znaczenie ustawodawstwa dotyczącego środowiska również z punktu widzenia wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy. 7. Delegacje BG/CZ/EE/FI stwierdziły, że nie są w stanie poprzeć przedmiotowego tekstu, natomiast delegacja NL i Komisja podtrzymały ogólne zastrzeżenie weryfikacji. Delegacja MT podtrzymuje na tym etapie zastrzeżenie parlamentarne. III. PODSUMOWANIE 8. W świetle powyższego Rada jest proszona o przyjęcie podejścia ogólnego na podstawie tekstu zawartego w załączniku do niniejszej noty, który będzie podstawą przyszłych negocjacji z Parlamentem Europejskim w kontekście zwykłej procedury ustawodawczej. 3 Zmiany w stosunku do dokumentu 16105/14 zostały oznaczone pogrubieniem, skreślenia oznaczono znakiem [ ] /14 mik,krk/hod,md/zm 3 DG E 1A PL

4 ZAŁĄCZNIK Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, uwzględniając opinię Komitetu Regionów, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: Dz.U. C z, s.. Dz.U. C z, s.. Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia xx/xx/xxxx r. (Dz.U. C... z.., s....) i stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia xx/xx/xxxx r. (Dz.U. C... z.., s....). Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia xx/xx/xxxx r. (Dz.U. C... z.., s....) i decyzja Rady z dnia xx/xx/xxxx r /14 mik,krk/hod,md/zm 4

5 (1) W decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady 1386/2013/UE ( program działań ) uznano, że emisje zanieczyszczeń do powietrza zostały znacznie ograniczone w ostatnich dziesięcioleciach, ale jednocześnie poziom zanieczyszczenia powietrza nadal stanowi problem w wielu częściach Europy, a obywatele Unii nadal są narażeni na działanie substancji zanieczyszczających powietrze, co może szkodzić ich zdrowiu i samopoczuciu. Jak stwierdzono w programie działań, ekosystemom nadal szkodzi nadmierna depozycja azotu i siarki związana z emisjami z transportu, niezrównoważonymi praktykami rolniczymi i wytwarzaniem energii. (2) Aby zapewnić wszystkim zdrowe środowisko, w programie działań wzywa się do uzupełnienia lokalnych środków odpowiednią polityką na szczeblu krajowym i unijnym. W szczególności wymagane jest zwiększenie wysiłków w celu osiągnięcia pełnej zgodności z unijnymi przepisami dotyczącymi jakości powietrza oraz w celu określenia strategicznych celów i działań poza rok (3) Z ocen naukowych wynika, że zanieczyszczenie powietrza skraca życie obywateli Unii średnio o osiem miesięcy. (4) Emisje zanieczyszczeń pochodzących ze spalania paliw w średnich obiektach energetycznego spalania zasadniczo nie są regulowane na poziomie Unii, chociaż przyczyniają się one w coraz większym stopniu do zanieczyszczenia powietrza, przede wszystkim ze względu na wzrost wykorzystania biomasy jako paliwa, który jest rezultatem polityki dotyczącej klimatu i energii. 4 Decyzja 1386/2013/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety (Dz.U. L 354 z , s. 171) /14 mik,krk/hod,md/zm 5

6 (5) Spalanie paliwa w niektórych małych obiektach i urządzeniach energetycznego spalania jest objęte aktami wykonawczymi do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającej ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią. Potrzebne są jednak jeszcze dalsze środki na mocy dyrektywy 2009/125/WE, aby wypełnić istniejącą lukę ustawodawczą. Spalanie paliwa w dużych obiektach energetycznego spalania wchodzi w zakres dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 7 stycznia 2013 r., natomiast dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ma nadal do dnia 31 grudnia 2015 r. zastosowanie do dużych obiektów energetycznego spalania objętych art. 30 ust. 2 dyrektywy 2010/75/UE. (6) W sprawozdaniu Komisji z dnia 17 maja 2013 r. w sprawie przeglądów przeprowadzonych na mocy art. 30 ust. 9 i art. 73 dyrektywy 2010/75/UE stwierdzono, że w przypadku spalania paliw w średnich obiektach energetycznego spalania racjonalna pod względem kosztów redukcja emisji zanieczyszczeń powietrza jest możliwa. (7) Międzynarodowe zobowiązania Unii dotyczące zanieczyszczenia powietrza i polegające na ograniczaniu zakwaszania, eutrofizacji i powstawania ozonu w warstwie przyziemnej oraz na ograniczaniu emisji pyłu zostały uzgodnione na mocy protokołu z Göteborga do Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości, który został zmieniony w 2012 r. w celu umocnienia istniejących zobowiązań dotyczących redukcji emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu, amoniaku i lotnych związków organicznych oraz wprowadzenia nowych zobowiązań dotyczących drobnych cząstek stałych (PM 2,5), które należy wypełniać począwszy od 2020 r Dyrektywa 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (Dz.U. L 309 z , s. 1). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (Dz.U. L 285 z , s. 10). COM(2013)286 final /14 mik,krk/hod,md/zm 6

7 (8) W komunikacie Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego pt. Program»Czyste powietrze dla Europy«wezwano do podjęcia działań na rzecz kontroli emisji substancji zanieczyszczających powietrze ze średnich obiektów energetycznego spalania; komunikat ten jest zatem dopełnieniem ram regulacyjnych sektora energetycznego spalania. Strategia ta stanowi uzupełnienie programu zmniejszania zanieczyszczeń do roku 2020 określonego w komunikacie Komisji z dnia 21 września 2005 r. w sprawie strategii tematycznej dotyczącej zanieczyszczenia powietrza; określa ona również cele w zakresie ograniczania skutków dla środowiska na okres do roku Aby osiągnąć cele strategiczne, należy określić program prac regulacyjnych, obejmujący między innymi środki kontroli emisji ze średnich obiektów energetycznego spalania. (9) [...] Średnie obiekty energetycznego spalania stanowiące część obiektu energetycznego spalania objętego rozdziałem III (ze względu na zasady agregacji określone w art. 29) lub rozdziałem IV (ze względu na spalanie odpadów) dyrektywy 2010/75/UE powinny [...] być wyłączone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, ponieważ są one już objęte ogólnounijnymi wymogami minimalnymi na mocy dyrektywy 2010/75/UE. Niektóre inne obiekty energetycznego spalania powinny również zostać wyłączone z zakresu niniejszej dyrektywy na podstawie ich charakterystyki technicznej lub ich zastosowania do określonych celów. (9a) Ponieważ średnie obiekty energetycznego spalania spalające paliwa rafineryjne w obrębie rafinerii oleju mineralnego i gazu oraz kotły odzysknicowe w instalacjach do produkcji pulpysą objęte limitami emisji związanymi z BAT określonymi we wnioskach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) ustanowionych już na mocy dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie emisji przemysłowych, niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do takich obiektów. (10) W celu zapewnienia kontroli emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu do powietrza każdy średni obiekt energetycznego spalania powinien być eksploatowany wyłącznie wówczas, gdy, na podstawie powiadomienia przez operatora, został on przynajmniej zarejestrowany przez właściwy organ COM(2005) 446 final. COM(2013) xxx final /14 mik,krk/hod,md/zm 7

8 (10a) Aby zapewnić, by działanie średniego obiektu energetycznego spalania nie prowadziło do obniżenia jakości powietrza, środki podjęte w celu ograniczenia emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu do powietrza nie skutkowały wzrostem emisji innych zanieczyszczeń, np. tlenku węgla. (10b) Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do obiektów energetycznego spalania w tym do połączeń dwu lub większej liczby obiektów energetycznego spalania o całkowitej nominalnej mocy cieplnej równej lub większej niż 1 MW a mniejszej niż 50 MW. Pojedyncze obiekty energetycznego spalania o całkowitej nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW nie powinny być uwzględniane do celów obliczania całkowitej nominalnej mocy cieplnej w odniesieniu do połączeń obiektów energetycznego spalania. Aby uniknąć luk ustawodawczych, przepisy niniejszej dyrektywy powinny również mieć zastosowanie do połączeń obiektów energetycznego spalania, w których całkowita nominalna moc cieplna jest równa lub mniejsza niż 50 MW, bez uszczerbku dla przepisów rozdziału III dyrektywy 2010/75/UE. (10c) Ze względu na ich położenie oraz związane z nimi problemy techniczne i logistyczne, dla następujących państw członkowskich: Hiszpanii w odniesieniu do Wysp Kanaryjskich, Francji w odniesieniu do francuskich departamentów zamorskich oraz Portugalii w odniesieniu do archipelagów Madery i Azorów właściwsze jest określanie dopuszczalnych wielkości emisji dla średnich obiektów energetycznego spalania funkcjonujących w tych obszarach bez obejmowania ich ogólnounijnymi wymogami minimalnymi. [ ] 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 8

9 (11) Do celów kontrolowania emisji do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania w niniejszej dyrektywie należy określić dopuszczalne wielkości emisji oraz wymogi dotyczące monitorowania. W odniesieniu do średnich obiektów energetycznego spalania objętych rozdziałem II dyrektywy 2010/75/UE należy uznać, że dopuszczalne wielkości emisji i wymogi dotyczące monitorowania określone w niniejszej dyrektywie stanowią ogólnounijne wymogi minimalne. [...] W przypadkach [...] jednak, w których średnie obiekty energetycznego spalania [...] są częścią obiektu objętego rozdziałem II dyrektywy 2010/75/UE i dopuszczalne wielkości emisji mają zastosowanie do tych obiektów na mocy przepisów art. 13 ust. 5 i art. 15 ust. 3 tej dyrektywy, poddawanie tych obiektów dodatkowym obowiązkom związanym z emisjami może być niepotrzebnym obciążeniem. Dlatego państwa członkowskie powinny mieć w takich przypadkach możliwość zwolnienia takich obiektów z obowiązku zgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji zawartymi w załączniku II i przepisami art. 6 w odniesieniu do tych zanieczyszczeń, wobec których dopuszczalne wielkości emisji obowiązują na mocy art. 13 ust. 5 i art. 15 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE dla tych obiektów energetycznego spalania. (12) Aby zapewnić istniejącym średnim obiektom energetycznego spalania wystarczający czas na dostosowanie techniczne do wymogów niniejszej dyrektywy, należy stosować dopuszczalne wielkości emisji do tych obiektów energetycznego spalania po upływie określonego czasu od daty rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy. (13) Zgodnie z art. 193 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich w utrzymaniu lub ustanowieniu surowszych środków ochronnych, w tym dopuszczalnych wielkości emisji bardziej rygorystycznych niż w niniejszej dyrektywie. [ ] (14) Państwa członkowskie powinny zapewnić podjęcie przez operatora średniego obiektu energetycznego spalania [...] niezbędnych działań w przypadku braku zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie powinny ustanowić system sprawdzania zgodności średnich obiektów energetycznego spalania z wymogami niniejszej dyrektywy /14 mik,krk/hod,md/zm 9

10 (15) W celu ograniczenia obciążenia dla małych i średnich przedsiębiorstw eksploatujących średnie obiekty energetycznego spalania obowiązki administracyjne operatorów dotyczące powiadamiania, monitorowania i sprawozdawczości powinny być proporcjonalne, a jednocześnie powinny umożliwiać właściwym organom przeprowadzenie skutecznej weryfikacji zgodności. (16) Aby zapewnić spójność przekazywanych przez państwa członkowskie informacji dotyczących wdrażania niniejszej dyrektywy, a także aby promować wymianę informacji między państwami członkowskimi a Komisją, Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, powinna opracować elektroniczne narzędzie sprawozdawcze, dostępne także do użytku wewnętrznego przez państwa członkowskie do celów sprawozdawczości i zarządzania danymi na poziomie krajowym. (16a) Komisja powinna ocenić potrzebę zmiany dopuszczalnych wielkości emisji zawartych w załączniku II w odniesieniu do nowych średnich obiektów energetycznego spalania na podstawie najnowszych technologii. W tym kontekście Komisja powinna również rozważyć możliwość ustalenia konkretnych dopuszczalnych wielkości emisji dla innych substancji zanieczyszczających, takich jak tlenek węgla (CO). (17) Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów, zgodnie z art. 290 TFUE, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego przepisów dotyczących monitorowania emisji określonych w załączniku IV. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. (18) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa jakości środowiska i poprawa zdrowia ludzkiego, nie mogą zostać w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów /14 mik,krk/hod,md/zm 10

11 (19) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie stosowania art. 37 Karty dotyczącego ochrony środowiska. (20) Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o środkach transpozycji jednego lub więcej dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy ustawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 Przedmiot W niniejszej dyrektywie ustanawia się przepisy w celu kontroli emisji dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania, aby w ten sposób ograniczyć emisje do powietrza i potencjalne zagrożenia dla zdrowia ludzi i dla środowiska na skutek takich emisji. Artykuł 2 Zakres stosowania 1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do obiektów energetycznego spalania, których nominalna moc cieplna jest równa lub większa niż 1 MW i mniejsza niż 50 MW (zwanych dalej średnimi obiektami energetycznego spalania ), niezależnie od rodzaju wykorzystywanego paliwa. 11 Dz.U. C 369 z , s /14 mik,krk/hod,md/zm 11

12 Niniejsza dyrektywa ma również zastosowanie do połączeń obiektów energetycznego spalania zgodnych z art. 3a, w tym takich, w których całkowita nominalna moc cieplna połączenia jest równa lub większa niż 50 MW, chyba że połączenie takie stanowi obiekt energetycznego spalania objęty rozdziałem III dyrektywy 2010/75/UE. 2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do: a) obiektów energetycznego spalania, które są objęte rozdziałem III lub IV dyrektywy 2010/75/UE; b) [ ] c) obiektów energetycznego spalania, w których gazowe produkty spalania wykorzystywane są do bezpośredniego ogrzewania, suszenia lub każdej innej obróbki przedmiotów lub materiałów; d) obiektów oczyszczania gazów odlotowych, które są przeznaczone do oczyszczania gazów odlotowych z procesów przemysłowych przez spalanie i które nie są eksploatowane jako niezależne obiekty energetycznego spalania; e) wszelkich urządzeń technicznych wykorzystywanych w napędzie pojazdu, statku lub innej jednostki pływającej lub statku powietrznego; f) [ ] g) urządzeń do regeneracji katalizatorów w krakowaniu katalitycznym; h) urządzeń do konwersji siarkowodoru w siarkę; i) reaktorów wykorzystywanych w przemyśle chemicznym; j) pieców baterii koksowniczych, k) nagrzewnic Cowpera; l) krematoriów; m) silników napędzanych olejem gazowym, turbin gazowych i silników gazowych stosowanych na przybrzeżnych platformach wydobywczych, z wyjątkiem nowych silników gazowych i nowych turbin gazowych wykorzystywanych w napędach mechanicznych; n) obiektów energetycznego spalania opalanych wyłącznie paliwami rafineryjnymi lub w połączeniu z innymi paliwami w celu produkcji energii w obrębie rafinerii oleju mineralnego i gazu; o) kotłów odzysknicowych w instalacjach do produkcji masy celulozowej; p) obiektów energetycznego spalania w gospodarstwach rolnych o całkowitej nominalnej mocy cieplnej nieprzekraczającej 5 MW wykorzystujących jako paliwo wyłącznie nieprzetworzony obornik drobiowy, o którym mowa w art. 9 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009; 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 12

13 q) obiektów energetycznego spalania objętych dyrektywą 97/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do środków dotyczących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach jezdnych nieporuszających się po drogach. 2a. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do działalności badawczo-rozwojowej lub do testów w odniesieniu do średnich obiektów energetycznego spalania. Państwa członkowskie mogą ustalić konkretne warunki stosowania niniejszego ustępu. Artykuł 3 Definicje Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają następujące definicje: (1) emisja oznacza odprowadzenie substancji z obiektu spalania do powietrza; (2) dopuszczalna wielkość emisji oznacza dopuszczalną ilość substancji zawartej w gazach odlotowych z obiektu energetycznego spalania, jaką można odprowadzić do powietrza w określonym czasie; (2a) ogólne wiążące zasady oznaczają dopuszczalne wielkości emisji lub inne warunki, przynajmniej na poziomie sektora, przyjęte z myślą o bezpośrednim wykorzystaniu do określenia warunków pozwolenia lub rejestracji; (3) tlenki azotu (NO x ) oznaczają tlenek azotu i dwutlenek azotu, wyrażone jako dwutlenek azotu (NO 2 ); 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 13

14 (4) pył oznacza cząstki o dowolnym kształcie, strukturze i gęstości, rozproszone w fazie gazowej w warunkach punktu pobierania próbki, które mogą zostać zebrane przez filtrację w określonych warunkach po reprezentatywnym pobraniu próbek gazu do analizy i które pozostają w górnej części filtra i na filtrze po suszeniu w określonych warunkach; (5) obiekt energetycznego spalania oznacza każde urządzenie techniczne, w którym paliwa są utleniane w celu wykorzystania wytworzonego w ten sposób ciepła; (6) istniejący obiekt energetycznego spalania oznacza obiekt energetycznego spalania oddany do użytku przed [1 rok po dacie transpozycji] lub w odniesieniu do którego uzyskano zezwolenie przed [data transpozycji] na podstawie przepisów krajowych, pod warunkiem że ten obiekt został oddany do użytku nie później niż [1 [...] rok [...] po dacie transpozycji]; (7) nowy obiekt energetycznego spalania oznacza obiekt energetycznego spalania inny niż istniejący obiekt energetycznego spalania; (8) silnik oznacza silnik gazowy, silnik Diesla lub silnik dwupaliwowy; (9) silnik gazowy oznacza silnik spalinowy o spalaniu wewnętrznym pracujący w cyklu Otta i wykorzystujący zapłon iskrowy do spalania paliwa; (10) silnik Diesla oznacza silnik spalinowy o spalaniu wewnętrznym pracujący w cyklu Diesla i wykorzystujący zapłon samoczynny do spalania paliwa; (11) silnik dwupaliwowy oznacza silnik spalinowy o spalaniu wewnętrznym wykorzystujący zapłon samoczynny i pracujący w cyklu Diesla przy spalaniu paliw ciekłych oraz w cyklu Otta przy spalaniu paliw gazowych; 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 14

15 (12) turbina gazowa oznacza każde wirujące urządzenie przetwarzające ciepło na pracę mechaniczną, składające się głównie ze sprężarki, urządzenia cieplnego, w którym następuje utlenianie paliwa w celu podgrzania płynu roboczego, oraz turbiny; obejmuje to zarówno turbiny gazowe o obiegu otwartym, jak i kombinowanym oraz turbiny gazowe kogeneracyjne, z dodatkowym opalaniem lub bez; (13) paliwo oznacza wszelkie stałe, ciekłe lub gazowe materiały palne; (13a) olej gazowy oznacza: (i) każde ropopochodne paliwo ciekłe objęte kodem CN , , , , or , lub (ii) każde ropopochodne paliwo ciekłe, którego mniej niż 65 % objętości (włączając straty) destyluje w temperaturze 250 C i którego co najmniej 85 % objętości (włączając straty) destyluje w temperaturze 350 C, przy użyciu metody ASTM D86. (13b) ciężki olej opałowy oznacza: (i) każde ropopochodne paliwo ciekłe objęte kodem CN , , , , lub (ii) każde ropopochodne paliwo ciekłe, inne niż olej gazowy określony w pkt 13a, które, z powodu limitów jego destylacji, zalicza się do kategorii ciężkich olejów opałowych przeznaczonych do użycia jako paliwo, w których mniej niż 65 % objętości (włączając straty) destyluje w temperaturze 250 C metodą ASTM D86. Jeśli destylacja nie może być ustalona metodą ASTM D86, produkt ropopochodny jest również zaliczany do kategorii ciężkich olejów opałowych; (14) odpady oznaczają [...] odpady zgodnie z definicją w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie odpadów; 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 15

16 (15) biomasa oznacza którąkolwiek z następujących pozycji: (a) produkty składające się z substancji roślinnych pochodzących z rolnictwa lub leśnictwa, które mogą być wykorzystywane jako paliwo w celu odzyskania zawartej w nich energii; (b) następujące odpady: (i) odpady roślinne z rolnictwa i leśnictwa; (ii) odpady roślinne z przemysłu przetwórstwa spożywczego, jeżeli wytworzone ciepło jest odzyskiwane; (iii) włókniste odpady roślinne z procesu produkcji pierwotnej pulpy celulozowej i z produkcji papieru z pulpy, jeżeli odpady te są współspalane w miejscu produkcji, a wytworzone ciepło jest odzyskiwane; (iv) odpady korka; (v) odpady drewniane, z wyjątkiem odpadów drewnianych mogących zawierać związki chloroorganiczne lub metale ciężkie wprowadzone w wyniku zastosowania środków do konserwacji lub powlekania drewna i które obejmują w szczególności takie odpady drewniane pochodzące z prac budowlanych lub rozbiórkowych; (16) czas funkcjonowania oznacza czas wyrażony w godzinach, w którym obiekt energetycznego spalania pracuje i odprowadza emisje do powietrza, z wyłączeniem okresów uruchamiania i wyłączenia; (17) operator oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która eksploatuje lub kontroluje obiekt energetycznego spalania lub, jeśli tak przewidziano w prawie krajowym, której powierzono decydujące uprawnienia ekonomiczne dotyczące technicznego funkcjonowania obiektu; 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 16

17 (18) [ ] (19) [ ] (19a) [...] paliwo rafineryjne oznacza stałe, ciekłe lub gazowe materiały palne pochodzące z etapów destylacji i konwersji w rafinacji ropy naftowej, w tym rafineryjny gaz paliwowy, gaz syntezowy, oleje rafineryjne i koks petrochemiczny. (19b) mały system wydzielony (SIS) oznacza mały system wydzielony określony w art. 2 pkt 26 dyrektywy 2009/72/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej; (19c) mikrosystem wydzielony (MIS) oznacza mikrosystem wydzielony określony w art. 2 pkt 27 dyrektywy 2009/72/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej; Artykuł 3 Zasady agregacji 1. Połączenie dwóch lub większej liczby nowych średnich obiektów energetycznego spalania uznaje się do celów niniejszej dyrektywy za jeden średni obiekt energetycznego spalania, a ich nominalną moc cieplną sumuje się, do celów obliczenia dla danego obiektu całkowitej nominalnej mocy cieplnej, jeżeli: gazy odlotowe takich średnich obiektów energetycznego spalania są odprowadzane przez wspólny komin; lub przy uwzględnieniu czynników technicznych i ekonomicznych [...] gazy odlotowe takich średnich obiektów energetycznego spalania mogłyby być odprowadzane przez wspólny komin /14 mik,krk/hod,md/zm 17

18 Artykuł 4 Pozwolenie lub rejestracja 1. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by żadne [...] nowe średnie obiekty energetycznego spalania nie były [...] eksploatowane bez pozwolenia lub rejestracji [...]. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by od dnia 1 stycznia 2025 r. żadne istniejące średnie obiekty energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 5 MW nie były eksploatowane bez pozwolenia lub rejestracji. Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu zapewnienia, by od dnia 1 stycznia 2030 r. żadne istniejące średnie obiekty energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej równej lub mniejszej niż 5 MW nie były eksploatowane bez pozwolenia lub rejestracji. 2. Państwa członkowskie określają procedurę wydawania pozwolenia lub rejestracji; [...] obejmuje ona co najmniej obowiązek poinformowania właściwego organu [...] przez operatora o eksploatacji lub zamiarze eksploatacji średniego obiektu energetycznego spalania oraz obowiązek dostarczenia co najmniej informacji wymienionych w załączniku I. 3. [ ] 4. [ ] 5. [ ] 6. Właściwe organy mogą prowadzić rejestr informacji na temat każdego każdego średniego obiektu energetycznego spalania, łącznie [...] z informacjami wyszczególnionymi w załączniku I [...]. Właściwe organy upubliczniają ten rejestr za pomocą internetu zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE /14 mik,krk/hod,md/zm 18

19 6a. Bez uszczerbku dla obowiązku posiadania pozwolenia lub rejestracji państwa członkowskie mogą umieścić w ogólnych wiążących zasadach wymogi odnośnie do pewnych kategorii średnich [...] obiektów energetycznego spalania. W przypadku przyjęcia ogólnych wiążących zasad, pozwolenie lub rejestracja może po prostu zawierać odniesienie do tych zasad. 6b. W odniesieniu do średnich obiektów energetycznego spalania, które stanowią część obiektu objętego rozdziałem II dyrektywy 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych, wymogi niniejszego artykułu uznaje się za spełnione poprzez spełnienie przepisów tej dyrektywy. 6c. Bez uszczerbku dla ust. 6b, pod warunkiem spełnienia wymogów niniejszego artykułu wszelka rejestracja lub wszelkie pozwolenie uzyskane na mocy innych przepisów krajowych lub unijnych mogą być połączone z pozwoleniem lub rejestracją wymaganymi na podstawie ust. 1, tak by tworzyły jednolite pozwolenie lub jednolitą rejestrację. Artykuł 5 Dopuszczalne wielkości emisji 1. Nie naruszając przepisów rozdziału II dyrektywy 2010/75/UE, w stosownych przypadkach, dopuszczalne wielkości emisji określone w załączniku II stosuje się do [...] średnich obiektów energetycznego spalania. W przypadku średnich obiektów energetycznego spalania położonych na Wyspach Kanaryjskich, we francuskich departamentach zamorskich i na archipelagach Madery i Azorów dopuszczalne wielkości emisji określone w załączniku II nie mają zastosowania. Państwa członkowskie określają dopuszczalne wielkości emisji dla tych obiektów, aby ograniczyć ich emisje do powietrza i potencjalne zagrożenia dla zdrowia ludzi i dla środowiska. 1a. Państwa członkowskie mogą zwolnić średnie obiekty energetycznego spalania stanowiące część instalacji objętej rozdziałem II dyrektywy 2010/75/UE z obowiązku zgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji zawartymi w załączniku II i przepisami art. 6 w odniesieniu do tych substancji zanieczyszczających, wobec których dopuszczalne wielkości emisji obowiązują na mocy art. 13 ust. 5 i art. 15 ust. 3 dyrektywy 2010/75/UE dla tych obiektów /14 mik,krk/hod,md/zm 19

20 1b. Jeżeli średni obiekt energetycznego spalania jednocześnie wykorzystuje co najmniej dwa rodzaje paliwa, dopuszczalną wielkość emisji dla każdej substancji zanieczyszczającej oblicza się zgodnie z następującymi etapami: a) przyjęcie odpowiedniej dopuszczalnej wielkości emisji dla każdego rodzaju paliwa, jak określono w załączniku II; b) określenie dopuszczalnej wielkości emisji ważonej ze względu na rodzaj paliwa, którą oblicza się, mnożąc pojedynczą dopuszczalną wielkości emisji, o której mowa w lit. a), przez moc cieplną dostarczaną przez każde paliwo i dzieląc otrzymany wynik przez sumę mocy cieplnej dostarczanej we wszystkich rodzajach paliwa; c) zsumowanie dopuszczalnych wielkości emisji ważonych ze względu na rodzaj paliwa. 2. Od dnia 1 stycznia 2025 r. emisje do powietrza dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu z istniejących średnich obiektów energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej powyżej 5 MW nie przekraczają [...] dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 1b i 1c załącznika II. Od dnia 1 stycznia 2030 r. emisje do powietrza dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu z istniejących średnich obiektów energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej do 5 MW nie przekraczają [...] dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 1a i 1c załącznika II. Państwa członkowskie mogą zwolnić istniejące średnie obiekty energetycznego spalania, których czas funkcjonowania wynosi nie więcej niż [...] 1000 godzin roboczych rocznie jako średnia krocząca z pięciu lat, z obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w załączniku II część 1a, 1b i 1c. W takim przypadku, w odniesieniu do obiektów opalanych paliwem stałym, dla pyłu stosuje się dopuszczalną wielkość emisji wynoszącą 200 mg/nm³. Istniejące średnie obiekty energetycznego spalania stanowiące część SIS i MIS [...] spełniają od 1 stycznia 2030 r.dopuszczalne wielkości emisji określone w części 1a, 1b i 1c załącznika II. Do 1 stycznia 2030 r. istniejące średnie obiekty energetycznego spalania o nominalnej mocy cieplnej powyżej 5 MW mogą być zwolnione z obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w niniejszym artykule, pod warunkiem że co najmniej 50 % produkcji ciepła użytkowego w tych obiektach jako średnia krocząca z pięciu lat jest dostarczane w postaci pary lub ciepłej wody do sieci publicznej do celów ciepłowniczych /14 mik,krk/hod,md/zm 20

21 3. Od dnia [1 rok od daty transpozycji] emisje dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu z nowego średniego obiektu energetycznego spalania do powietrza nie przekraczają [...]dopuszczalnych wielkości emisji określonych w załączniku II część 2a, 2b i 2c. Państwa członkowskie mogą zwolnić nowe średnie obiekty energetycznego spalania, których czas funkcjonowania wynosi nie więcej niż [...] 1000 godzin rocznie (średnia krocząca z pięciu lat), z obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w załączniku II część 2a, 2b i 2c. W takim przypadku, w odniesieniu do obiektów opalanych paliwem stałym, dla pyłu stosuje się dopuszczalną wielkość emisji wynoszącą 100 mg/nm³. 4. [ ] 5. [ ] 6. Właściwy organ może maksymalnie na sześć miesięcy udzielić odstępstwa od obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji przewidzianych w ust. 2 i 3 dla dwutlenku siarki w odniesieniu do średnich obiektów energetycznego spalania, w których zwykle wykorzystuje się paliwo o małej zawartości siarki, w przypadkach gdy operator nie jest w stanie przestrzegać takich dopuszczalnych wielkości emisji z powodu przerwy w dostawie paliwa o niskiej zawartości siarki, wynikającej z poważnych niedoborów. Państwa członkowskie [ ] w terminie jednego miesiąca informują Komisję o wszelkich odstępstwach udzielonych na mocy akapitu pierwszego. 7. Właściwy organ może udzielić odstępstwa od obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji przewidzianych w ust. 2 i 3, w przypadkach gdy średni obiekt energetycznego spalania wykorzystujący wyłącznie paliwo gazowe musi wyjątkowo wykorzystać inne paliwa z powodu nagłego zakłócenia w dostawie gazu i z tego powodu musiałby być wyposażony w dodatkowe urządzenia służące redukcji emisji. Okres, na jaki odstępstwo zostało udzielone, nie może przekraczać 10 dni, z wyjątkiem przypadków gdy operator wykaże właściwemu organowi, że dłuższy okres jest uzasadniony. Państwa członkowskie [ ] w terminie jednego miesiąca informują Komisję o wszelkich odstępstwach udzielonych na mocy akapitu pierwszego /14 mik,krk/hod,md/zm 21

22 8. [ ] Artykuł 5a Tymczasowe odstępstwo 1. Państwa członkowskie mogą zwolnić istniejące średnie obiekty energetycznego spalania z obowiązku przestrzegania dopuszczalnych wielkości emisji określonych w załączniku II część 1a, 1b i 1c oraz z wymagań dotyczących monitorowania określonych w art. 6 i w załączniku IV przez pięć lat od stosownych dat określonych w art. 5 ust. 2, o ile spełnione są następujące warunki: a) operator obiektu energetycznego spalania zobowiązuje się w pisemnym oświadczeniu przedstawionym właściwemu organowi najpóźniej do dnia 1 stycznia 2024 r. że nie będzie eksploatował obiektu przez więcej niż godzin: począwszy od dnia 1 stycznia 2030 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2034 r.jeżeli nominalna moc cieplna obiektu wynosi między 1 a 5 MW, a począwszy od dnia 1 stycznia 2025 r. i nie później niż do dnia 31 grudnia 2029 r. dla obiektów o nominalnej mocy cieplnej powyżej 5 MW; b) operator ma obowiązek przedkładania corocznie właściwemu organowi zapisu czasu funkcjonowania od stosownych dat określonych w art. 5 ust Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji w sprawozdaniach wspomnianych w art. 12 ust. 1 i 2 wykaz wszystkich obiektów energetycznego spalania, do których ma zastosowanie ust. 1, w tym ich całkowitą nominalną moc cieplną i rodzaje stosowanego paliwa. W odniesieniu do obiektów objętych ust. 1 państwa członkowskie corocznie przekazują Komisji zapis czasu funkcjonowania od dnia 1 stycznia 2025 r. lub, w stosownych przypadkach, od dnia 1 stycznia 2030 r /14 mik,krk/hod,md/zm 22

23 Artykuł 6 Obowiązki operatora [ ] 1. Państwa członkowskie zapewniają prowadzenie przez operatorów monitorowania emisji przynajmniej zgodnie z załącznikiem IV część W przypadku średnich obiektów energetycznego spalania wykorzystujących wiele paliw monitorowanie emisji odbywa się podczas spalania paliwa lub mieszanki paliw, które prawdopodobnie skutkuje najwyższym poziomem emisji, i w okresie reprezentującym normalne warunki eksploatacji. 3. Wszystkie wyniki monitorowania są rejestrowane oraz przetwarzane [...] w sposób umożliwiający [...] weryfikację ich zgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji zgodnie z [...] zasadami określonymi w załączniku IV część 2.. 3a. Jeżeli chodzi o średnie obiekty energetycznego spalania wykorzystujące dodatkowe urządzenia służące redukcji emisji w celu spełnienia wymagań dotyczących dopuszczalnych wielkości emisji, skuteczne ciągłe funkcjonowanie takich urządzeń jest wykazywane i rejestrowane. 3b. Operator średniego obiektu energetycznego spalania zachowuje: a) [ ] b) zezwolenie lub dowód rejestracji przez właściwy organ; c) wyniki monitorowania i informacje, o których mowa w ust. 3 i 3a; d) w stosownych przypadkach zapis czasu funkcjonowania, o którym mowa w art. 5 ust. 2 akapit trzeci i w art. 5 ust. 3 akapit drugi; e) zapis dotyczący rodzaju i ilości paliw używanych w obiekcie i każdej niesprawności lub awarii dodatkowych urządzeń służących redukcji emisji; f) zapis dotyczący przypadków niezgodności z wymogami oraz podjętych działań, o którym mowa w ust. 4a /14 mik,krk/hod,md/zm 23

24 Dane i informacje, o których mowa w lit. c) f), są przechowywane co najmniej przez okres sześciu lat. 3c. Dane i informacje wymienione w ust. 3b są udostępniane na żądanie właściwemu organowi w celu umożliwienia [...] sprawdzenia zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy. 4. [ ] 4a. W przypadku niezgodności z dopuszczalnymi wielkościami emisji określonymi w załączniku II operator [...] podejmuje środki niezbędne w celu zapewnienia przywrócenia zgodności w możliwie najkrótszym czasie, bez uszczerbku dla innych środków wymaganych zgodnie z art. 7. Państwa członkowskie określają rodzaj, częstotliwość i format informowania właściwego organu o przypadkach niezgodności. 4b. Operatorzy średnich obiektów energetycznego spalania zapewniają przedstawicielom właściwego organu wszelką niezbędną pomoc celem umożliwienia im przeprowadzenia inspekcji i wizyt w terenie, pobrania próbek i zebrania wszelkich informacji niezbędnych im do wykonywania ich obowiązków w ramach niniejszej dyrektywy. Artykuł 7 Kontrola zgodności z przepisami 1. Państwa członkowskie ustanawiają system [...] sprawdzania zgodności średnich obiektów energetycznego spalania z wymogami niniejszej dyrektywy. 2. [ ] 3. [ ] 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 24

25 4. W przypadku niezgodności z wymogami, oprócz środków podjętych przez operatora zgodnie z art. 6 ust. 4a, państwa członkowskie zapewniają, by [...] właściwy organ wymagał od operatora wprowadzenia wszelkich właściwych środków [...] uznanych przez ten właściwy organ za niezbędne do zapewnienia zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy. Gdy niezgodność powoduje znaczne pogorszenie jakości lokalnego powietrza narażające zdrowie ludzkie, i aż do czasu przywrócenia zgodności, eksploatację obiektu się zawiesza. Artykuł 8 Weryfikacja wyników monitorowania [ ] Artykuł 9 Zmiany w średnich obiektach energetycznego spalania Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki celem dopilnowania, by operator informował właściwy organ o każdej planowanej zmianie w średnim obiekcie energetycznego spalania, która miałaby wpływ na obowiązujące dopuszczalne wielkości emisji. Właściwy organ uaktualnia zezwolenie lub, w stosownych przypadkach, rejestrację. 1. [ ] 2. [ ] Artykuł 10 Dostęp do informacji [ ] 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 25

26 Artykuł 11 Właściwe organy Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za realizację obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy. Artykuł 12 Sprawozdawczość 1. Państwa członkowskie do dnia [...] 1 października 2026 r. przekazują Komisji sprawozdania na temat szacunkowych całkowitych rocznych wielkości emisji w 2025 r. dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu ze [...] średnich obiektów energetycznego spalania, zgrupowane według rodzaju obiektu, rodzaju paliwa i klasy mocy cieplnej. 2. Państwa członkowskie do 1 października 2031 r. przesyłają Komisji drugie [...] sprawozdanie zawierające uaktualnione dane [...] wymienione w ust. 1, w odniesieniu do roku 2030 [...]. Sprawozdania sporządzone na podstawie [...] ust. 1 oraz ust. 2 akapit pierwszy zawierają informacje o charakterze jakościowym i ilościowym na temat wdrożenia niniejszej dyrektywy, wszelkich działań podejmowanych w celu sprawdzenia zgodności eksploatacji średnich obiektów energetycznego spalania z niniejszą dyrektywą i podejmowanych w tym celu działań w zakresie egzekwowania prawa. 3. Do celów sprawozdawczości, o której mowa w ust. 1 i 2, Komisja udostępnia państwom członkowskim elektroniczne narzędzie sprawozdawcze. Komisja w drodze aktów wykonawczych ustala techniczny format sprawozdań, w celu uproszczenia i usprawnienia wykonywania obowiązków państw członkowskich w zakresie sprawozdań dotyczących informacji zgodnej z ust. 1. i 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14a /14 mik,krk/hod,md/zm 26

27 4. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie podsumowujące w terminie dwunastu miesięcy od daty otrzymania sprawozdań od państw członkowskich zgodnie z ust. 1 i 2, uwzględniając informacje udostępnione zgodnie z art. 4 ust. 6, 5 ust. 6 oraz 5 ust. 7 [...]. 5. W drugim sprawozdaniu podsumowującym Komisja dokonuje przeglądu procesu wdrażania niniejszej dyrektywy [...]; w razie potrzeby sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy. 6. Przy wykonywaniu obowiązków na mocy ust. 3 5 Komisję wspiera Europejska Agencja Środowiska. Artykuł 12a Przegląd Komisja do 1 stycznia 2023 r. ocenia potrzebę przeglądu ze względu na najnowsze osiągnięcia technologiczne części 1a, 1b oraz 1c jeżeli chodzi o obiekty stanowiące część SIS/MIS, a także części 2a, 2b i 2c załącznika II. Ocenia również, czy dla pewnych rodzajów średnich obiektów energetycznego spalania istnieje potrzeba regulowania emisji tlenku węgla. Wyniki tego przeglądu Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym. Artykuł 13 Zmiany w załącznikach Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych w celu dostosowania załącznika IV część 2 ust. 2 do postępu technicznego i naukowego zgodnie z art /14 mik,krk/hod,md/zm 27

28 Artykuł 14 Wykonywanie przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 13, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [data wejścia w życie] r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem wspomnianego okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż cztery miesiące przed końcem każdego okresu. 3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 13, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 13 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady /14 mik,krk/hod,md/zm 28

29 Artykuł 14a Komitet 1. Komisja jest wspierana przez komitet ustanowiony na podstawie art. 75 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/ W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/ W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Artykuł 15 Sankcje Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach najpóźniej do dnia [data transpozycji] oraz niezwłocznie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych ich zmianach. Artykuł 16 Transpozycja 1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia [2 lata po wejściu w życie]. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów /14 mik,krk/hod,md/zm 29

30 Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. Artykuł 17 Wejście w życie Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 18 Adresaci Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący 16817/14 mik,krk/hod,md/zm 30

31 ZAŁĄCZNIK I Informacje, które operator ma dostarczyć [...] właściwemu organowi 1. Nominalna moc cieplna średniego obiektu energetycznego spalania (w MW); 2. Rodzaj średniego obiektu energetycznego spalania (silnik Diesla, turbina gazowa, silnik dwupaliwowy, inny silnik, inny obiekt energetycznego spalania); 3. Rodzaj i udział wykorzystywanych paliw według kategorii paliw określonych w załączniku II; 4. [...] Czy data rozpoczęcia eksploatacji przypada później niż [1 rok od daty transpozycji]; 5. Sektor działalności średniego obiektu energetycznego spalania lub zakładu, w którym jest on wykorzystywany (kod NACE); 6. [ ] 7. [ ] 8. Jeżeli zastosowanie mają art. 5 ust. 2 akapit trzeci [...] i art. 5 ust. 3 akapit trzeci podpisane przez operatora, który ma eksploatować obiekt, oświadczenie, w którym stwierdza się, że obiekt jest eksploatowany przez nie więcej niż [...] 1000 godzin rocznie, jako średnia krocząca z pięciu lat [...]; 9. Nazwa i siedziba operatora oraz, w przypadku stacjonarnych średnich obiektów energetycznego spalania, adres, pod którym mieści się obiekt /14 mik,krk/hod,md/zm 31

32 ZAŁĄCZNIK II Dopuszczalne wielkości emisji, o których mowa w art. 5 Wszystkie dopuszczalne wielkości emisji przewidziane w niniejszym załączniku określa się w temperaturze 273,15 K, przy ciśnieniu 101,3 kpa i po korekcie ze względu na parę wodną w gazach odlotowych, przy znormalizowanej zawartości O 2 wynoszącej 6 % dla obiektów energetycznego spalania stosujących paliwa stałe, 3 % dla obiektów energetycznego spalania wykorzystujących paliwa ciekłe i gazowe innych niż silniki i turbiny gazowe oraz 15 % dla silników i turbin gazowych. Część 1a Dopuszczalne wielkości emisji (mg/nm 3 ) dla istniejących obiektów energetycznego spalania o całkowitej nominalnej mocy cieplnej między 1 a 5 MW. Obiekty inne niż silniki i turbiny gazowe Zanieczyszczenie Stała biomasa Inne paliwa stałe Olej gazowy Paliwa ciekłe inne niż olej gazowy Gaz ziemny Paliwa gazowe inne niż gaz ziemny SO 2 [ ] (4)(4a) ( 8 ) 200 ( 5 ) NOx pył 50 (6) 50 (6) 50 [ ] ( 4 ) Wartość nie ma zastosowania w przypadku obiektów opalanych wyłącznie biomasą stałą z drewna. ( 4a ) 300 mg/nm 3 w przypadku obiektów opalanych słomą. ( 5 ) 400 mg/nm³ w przypadku niskokalorycznych gazów koksowniczych (hutnictwo żelaza i przemysł stalowy). ( 6 ) Do 1/1/2035, 100 mg/nm 3. ( 8 ) Do 1/1/ mg/nm 3 w przypadku obiektów opalanych ciężkim olejem opałowym /14 mik,krk/hod,md/zm 32