4. Zaciemnienie, zagubienie obrazu siebie:

Transkrypt

1 Większość naszych problemów rodzi się ze świadomości bycia niekochanym, niechcianym, niepotrzebnym, niedocenianym i niezrozumianym. Do naszego dobrego samopoczucia niezbędne są pozytywne uczucia względem samego siebie. 1. Mało kto czuje się wystarczająco ceniony i kochany; większość z nas doświadcza zbyt mało miłości. Bycie we wspólnocie zaspokaja te potrzeby i daje moc i pragnienie służenia innym. Ludzie, którzy kochają i są kochani, rzadko czują się samotni i nieszczęśliwi. 2. Prawdziwym problemem jest fakt, że nie kochamy samych siebie. Warunkowa miłość ofiarowana nam przez rodziców i przyjaciół, utrudnia akceptację własnych ograniczeń i słabości. Kochamy siebie, jak otrzymujemy piątki, staramy się i osiągamy sukcesy i jesteśmy z siebie dumni. Męczymy się szukając przyjaciół, którzy nas zaakceptują i dadzą nam poczucie bezpieczeństwa. Nasze patrzenie na siebie najbardziej opiera się na tym, co posiadamy i co możemy zrobić niż na tym, kim jesteśmy unikalną osobą kochaną przez Boga. 3. Miłość do siebie, akceptacja siebie jest obowiązkiem moralnym. Brak pozytywnego podejścia do siebie prowadzi do nerwic i zaburzeń psychicznych. Gdy nie kochasz siebie, utrudniasz sobie uczenie się miłości. Starasz się wtedy ukrywać własną niepewność, krytykujesz innych, nie potrafisz odmawiać innym, uprawiasz samokrytykę, aby zyskać współczucie, unikasz ryzyka, które może przynieść niepowodzenie. Brak miłości do siebie prowadzi do grzechów pychy, zarozumialstwa, samoponiżania, smutku, zniechęcania się, zamykania się w swoim świecie. 4. Zaciemnienie, zagubienie obrazu siebie: a) oczekujesz potwierdzenia swojej wartości od innych, czepiasz się ludzi, uczuciowo związujesz, aby uzyskać od nich akceptację, afirmację, potwierdzenie twojej wartości. I zwykle przychodzą rozczarowania, bo twoja wartość nie płynie od innych ludzi ale ty sam jesteś wartością w sobie przez fakt stworzenia cię na obraz i podobieństwo Boga 1 / 6

2 b) uciekasz od siebie, od swojego ciemnego ja, od swoich ran, słabości, ukrywasz się, bo boisz się że cię odrzucą, wyśmieją, pogardzą tobą w te n sposób uciekasz także od swego prawdziwego ja. Tworzysz iluzyjny obraz siebie, a iluzji nie można naprawdę kochać. c) słyszałeś może głosy; Jesteś nikim, Udowodnij swoją wartość, Do niczego się nie nadajesz. Może brakowało ci pełnego miłości spojrzenia rodziców, ich bliskości, akceptacji, czułości, obecności. Może rodzice nie potwierdzali słowami i czynami: Jesteś naszym umiłowanym dzieckiem. Może jakiś dystans i chłód w relacjach. To wszystko odbija się na sposobie w jakim przeżywasz siebie, odbierasz siebie, swoje ciało, swoje talenty. 5. Co może pomóc odkrywać swoją wartość? a) prawdziwa miłość i prawdziwa przyjaźń, w której nie udajesz. W której mówisz prawdę osobie, nie udajesz. Masz takiego przyjaciela? b) cisza, w której możesz spotkać się z samym sobą. Cisza, w której uczciwie przyglądasz się sobie. Wchodzisz w głąb siebie, by tam odkrywać swoje piękno! c) spojrzenie Boga: na modlitwie widzisz Boga Ojca patrzącego na Ciebie z miłością: Drogi Jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i ja Cię miłuję (Iz 43, 4). 6. Obraz siebie a) POZNANIE: czy znasz siebie? Czy to znasz osobie jest zgodne z rzeczywistością? Im lepiej siebie znasz tym bardziej możesz być pogodzonym z sobą, nie zakładać masek. Im bardziej nieadekwatny masz obraz siebie tym więcej możesz przeżywać frustracji b) OCENA: albo przez pryzmat wartości pozytywnych, albo negatywnych. Na czym się 2 / 6

3 koncentrujesz? c) SAMOAKCEPTACJA: możesz być zadowolony z siebie, takim jakim jesteś albo niezadowolony. Łatwiej jest o akceptację gdy patrzysz na swe strony pozytywne. d) Wspaniale mieć adekwatny obraz siebie, patrzeć na niego przez pryzmat pozytywnych cech i akceptować go. Czy dobrze czujesz się w swojej skórze? e) Niewłaściwy obraz siebie może prowadzić do pychy, zarozumialstwa, poczucia winy, kompleksów f) Obraz siebie zależy od: - wydarzeń radosnych i bolesnych obecnych w różnych etapach życia, - sposobu w jaki traktowali cię rodzice, co ci dawali, jak się do ciebie odnosili, czy krytykowali, czy wspierali... W jaki sposób rodzice wpływali na twój obraz siebie? - sposobu traktowania przez rodzeństwo, kolegów, nauczycieli w szkole. Im bardziej jesteś wrażliwy na opinię otoczenia, tym rany zadane prze innych są głębsze i bardziej się utrwalają. W jaki sposób rówieśnicy wpływali na twój obraz siebie? Czy dziś nadmiernie jesteś wrażliwy na ocenę innych? Czy chcesz budować swoją wartość licząc na uznanie innych? g) Obraz siebie składa się z: - tego, jak wyglądasz: kompleksy na tle ciała, urody... Jak odnosisz się do swego wyglądu? 3 / 6

4 - tego, co potrafisz: twoje umiejętności i radzenie sobie w różnych sprawach, konfliktach. Czy oceniasz siebie jako osobę, która potrafi i próbuje, czy uważasz, że jesteś do niczego? - tego, jakie masz cechy osobowości: zespół postaw, nastawień. Wymień kilka cech, które w sobie lubisz. Wymień kilka cech, których w sobie nie lubisz. - tego, ile znaczysz: wartość samego siebie. Czy przeżywasz siebie jako kogoś wartościowego? Czy dla rodziców byłeś osobą ważną i chcianą? 7. Obraz siebie w Biblii a) jesteś stworzony na obraz i podobieństwo Boga: to twoja godność wrodzona, b) jesteś odkupiony przez Krew Jezusa: to twoja godność dziecka Bożego, c) jesteś świątynią Ducha Świętego: to twoja godność. 8. Uzdrowienie obrazu siebie: a) poznawanie siebie: swoich pozytywnych i negatywnych cech, b) przebywanie w środowisku miłości i akceptacji, c) głębokie więzi z przyjaciółmi, którzy cię akceptują, 4 / 6

5 d) praca nad sobą: rozwijanie cech pozytywnych a eliminowanie negatywnych, e) nasycanie się słowem, które daje życie: - Drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja ciebie miłuję (Iz 43, 4) - Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła (Ps 139, 14) - Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze (Ga 4,6) Słuchaj tego słowa, wchłaniaj je w siebie, niech ono staje się tobą, zacznij nim żyć. Samoakceptacja jest możliwa jedynie w świetle słowa Boga, który cię afirmuje. f) akceptacja tego, co daje ci Bóg i robienie z tego dobrego użytku, g) codzienna modlitwa uwielbienia jako odpowiedź Bogu na Jego miłość i afirmację (5 minut uwielbiaj Boga, który tak cudownie cię stworzył), h) nasycanie się spojrzeniem Boga, który patrzy na mnie z miłością: Jezus spojrzał na niego z miłością, i) cierpliwość dla własnej słabości i grzeszności: napełnianie się miłosierdziem Boga w sakramencie pojednania, 5 / 6

6 j) modlitwa wstawiennicza wspólnoty, która uwielbia Boga za cud twego istnienia. 6 / 6