Wymagania na poszczególne stopnie Na tropach przyrody. Klasa 5

Transkrypt

1 na poszczególne stopnie Na tropach przyrody. Klasa 5 Numer Temat w podręczniku Dział 1. MAPA I JEJ SKALA 15 godzin 1 Witaj, przyrodo! Planujemy wspólną pracę w piątej klasie (lekcja organizacyjna)* i 2 Lekcja 1. Do czego słuŝy mapa? 3 Lekcja 2. RóŜne potrzeby, róŝne mapy 4 Lekcja 2a. Rysujemy plan lub mapę najbliŝszej okolicy (zajęcia terenowe) 5 Lekcja 2b. Posługujemy się planem miasta 6 Lekcja 3. Orientacja w terenie za pomocą mapy 7 Lekcja 3a. Ćwiczymy orientowanie się w terenie za pomocą mapy lub planu (zajęcia terenowe) konieczne (ocena poznaje zasady oceniania, moŝliwości poprawy oceny niedostatecznej i sposoby pracy na lekcjach przyrody; wymienia zasady bezpieczeństwa obowiązujące na zajęciach definiuje pojęcie mapa wymienia elementy mapy wyjaśnia, czym jest legenda mapy znaków graficznych stosowanych na mapach identyfikuje na mapie topograficznej wybrany obiekt posługuje się legendą planu miasta wymienia pięć obiektów, które moŝna przedstawić na planie miasta wyjaśnia, na czym polega orientowanie mapy wyznacza kierunki geograficzne na planie miasta lub mapie topograficznej/turystycznej wskazuje na planie i mapie topograficznej miejsce obserwacji wskazuje róŝnice między zdjęciem satelitarnym (lotniczym) a mapą wskazuje i podaje nazwy poszczególnych elementów mapy znaków graficznych przedstawianych na mapach i planach w postaci symboli, linii i plam odróŝnia plan od mapy określa lokalizację wybranych obiektów na planie Starego Miasta w Warszawie rysuje (według instrukcji) prosty plan okolicy identyfikuje na mapie/planie obiekty widoczne z miejsca obserwacji według instrukcji nauczyciela orientuje w terenie mapę/plan wskazuje podobieństwa i róŝnice między zdjęciem satelitarnym a mapą przedstawiającą ten sam fragment Ziemi (w tej samej skali) odczytuje informacje zawarte w legendzie mapy omawia róŝnice między mapą a planem posługuje się dowolnym planem miasta lub mapą topograficzną szczegółowo omawia drogę wyznaczoną na planie miasta rysuje samodzielnie plan okolicy wyjaśnia, na czym polega orientowanie mapy/planu w terenie za pomocą kompasu samodzielnie orientuje mapę za pomocą kompasu zastosowania róŝnych map rozpoznaje co najmniej 2 znaki graficzne na mapie porównuje treść róŝnych rodzajów map pod względem szczegółowości obiektów geograficznych, których nie moŝna przedstawić na planie projektuje legendę do narysowanego samodzielnie planu lub mapy wyjaśnia, jak moŝna zorientować mapę/plan za pomocą obiektów w terenie samodzielnie orientuje mapę za pomocą obiektów w terenie uzasadnia potrzebę stosowania znaków graficznych na mapach uzasadnia na przykładach celowość posługiwania się planem na co dzień uzasadnia wybór danego sposobu orientowania planu/mapy

2 Temat w podręczniku 8 Lekcja 4. Do czego słuŝy skala mapy? 9 Lekcja 5.Mierzenie i szacowanie odległości 10 Lekcja 5a. Ćwiczymy mierzenie i szacowanie odległości (zajęcia terenowe) 11 Lekcja 6. Jak się posługiwać podziałką liniową? 12 Lekcja 6a. Ćwiczymy posługiwanie się skalą 13 Lekcja 6b. Ćwiczymy posługiwanie się planem i mapą 14 Lekcja 7. Podsumowanie 15 działu 1. Dział 2. POZNAJEMY RÓśNE MAPY 9 godzin 16 Lekcja 8. Jak pokazać wysokość terenu na mapie? 17 Lekcja 8a. Szacujemy wysokość względną konieczne (ocena wyjaśnia, w jakim celu pomniejsza się na mapie/planie odległości rzeczywiste wykonuje w terenie i w klasie pomiary odległości za pomocą taśmy mierniczej wyjaśnia, do czego słuŝy podziałka liniowa według instrukcji nauczyciela mierzy odległości za pomocą podziałki liniowej i cyrkla (kroczka) wzdłuŝ linii prostej wyjaśnia, co to jest skala mapy wymienia trzy sposoby przedstawiania skali mapy według instrukcji nauczyciela rysuje plan klasy, boiska szkolnego lub sali gimnastycznej mierzy odległość własnymi krokami samodzielnie posługuje się podziałką liniową oraz cyrklem, linijką lub paskiem papieru do określania odległości wzdłuŝ linii prostej Podsumowanie i sprawdzian z działu Mapa i jej skala wyjaśnia, co to jest poziomica wyznacza (według instrukcji) poziomice na modelu wzniesienia podaje dwa rodzaje wysokości w terenie (bezwzględna i względna) wymienia przykłady wykorzystania skali w Ŝyciu codziennym prawidłowo odczytuje zapisy skali liczbowej, skali mianowanej i podziałki liniowej wymienia sposoby szacowania odległości mierzy odległość na planie/mapie wzdłuŝ linii łamanej mierzy odległości na planie/mapie za pomocą nitki wzdłuŝ linii krzywej wyjaśnia znaczenie pojęć wysokość względna i wysokość bezwzględna wyjaśnia, co oznacza zapis m n.p.m. wyjaśnia róŝnice między skalą liczbową a skalą mianowaną i podziałką liniową porównuje plany i mapy wykonane w róŝnych skalach (mała, duŝa) oblicza odległości rzeczywiste na podstawie skali liczbowej lub mianowanej wskazuje w terenie obiekty pomocne w szacowaniu odległości szacuje odległość za pomocą kciuka posługuje się odcinkiem wstecznym podziałki liniowej podaje róŝnice w sposobie wyznaczania wysokości względnej i bezwzględnej przelicza skalę liczbową na mianowaną, a mianowaną na liczbową ustala zaleŝność między wielkością skali a szczegółowością planu/mapy wyszukuje w róŝnych źródłach i przedstawia informacje dotyczące szacowania wysokości obiektów zamienia podziałkę liniową na skalę mianowaną lub liczbową, a skalę mianowaną lub liczbową na podziałkę liniową uzasadnia potrzebę stosowania na mapach rysunku poziomicowego wyszukuje informacje o innych niŝ rysunek poziomicowy sposobach przedstawiania wysokości na mapach (mapy kopczykowe, cieniowane)

3 Temat w podręczniku 18 Lekcja 9. Formy terenu na mapie 19 Lekcja 9a. Doskonalimy posługiwanie się mapą poziomicową (zajęcia terenowe) 20 Lekcja 10. Tworzymy mapę hipsometryczną 21 Lekcja 11. Jak czytać róŝne rodzaje map? 22 Lekcja 11a. Posługujemy się róŝnymi rodzajami map konieczne (ocena wykonuje prosty rysunek poziomicowy modelu wzniesienia odczytuje z prostej mapy poziomicowej wartości poziomic wyjaśnia znaczenie pojęcia mapa hipsometryczna wyjaśnia znaczenie kolorów na skali barw mapy hipsometrycznej wymienia co najmniej 2 rodzaje map najczęściej uŝywanych w Ŝyciu codziennym odczytuje znaki graficzne znajdujące się w legendach wybranych map ogólnogeograficznych i tematycznych zamieszczonych w atlasie szkolnym lub podręczniku poziomicowej wypukłe i wklęsłe formy terenu odczytuje z mapy poziomicowej wysokość bezwzględną punktu leŝącego na poziomicy określa wysokość bezwzględną punktu leŝącego między poziomicami odczytuje róŝnice wysokości między sąsiednimi poziomicami podaje kryteria podziału obszarów na niziny, wyŝyny i góry hipsometrycznej niziny, wyŝyny i góry wyjaśnia, co to jest depresja opisuje trasę wycieczki, posługując się zamieszczoną w podręczniku mapą turystyczną wymienia rodzaje map wykorzystywanych w prasie, telewizji i internecie (lokalizacyjne, pogody) rozpoznaje na mapie poziomicowej nachylenie terenu poziomicowej miejsca leŝące najwyŝej i najniŝej posługuje się legendą mapy hipsometrycznej odczytuje z mapy hipsometrycznej wysokość bezwzględną danego punktu hipsometrycznej wypukłe i wklęsłe formy terenu wybiera odpowiedni rodzaj mapy, aby uzyskać potrzebne informacje posługuje się róŝnymi rodzajami map odczytuje z mapy poziomicowej informacje o wznoszeniu się lub obniŝaniu się terenu porównuje mapę poziomicową z mapą hipsometryczną wyjaśnia, jak powstaje mapa hipsometryczna wyjaśnia, dlaczego na mapach hipsometrycznych nie pokazuje się lasów i zakładów przemysłowych na mapie Polski wskazuje połoŝenie depresji oblicza odległości rzeczywiste na mapach drogowych porównuje mapy drogowe z mapami turystycznymi oblicza wysokość względną obiektu geograficznego na mapie poziomicowej posługiwania się mapą poziomicową w czasie wycieczek (zwłaszcza w górach) ocenia przydatność map hipsometrycznych wyszukuje informacje o sposobach prezentacji głębokości mórz i oceanów na mapach hipsometrycznych samodzielnie planuje trasę podróŝy na podstawie mapy drogowej lub planuje trasę wycieczki na podstawie mapy turystycznej

4 Temat w podręczniku konieczne (ocena Lekcja 12. Podsumowanie działu 2. Podsumowanie i sprawdzian z działu Poznajemy róŝne mapy Dział 3. KRAJOBRAZY POLSKICH NIZIN 11godzin 25 Lekcja 13. Ukształtowanie powierzchni Polski 26 Lekcja 14. Obszary i obiekty chronione w Polsce hipsometrycznej Polski dowolny obszar nizinny, wyŝynny i górski; odczytuje ich nazwy wymienia formy ochrony przyrody w Polsce parków narodowych Polski w podręczniku wybrany park narodowy i podaje jego nazwę wymienia zasady zachowania się na obszarach chronionych wymienia i wskazuje na mapie hipsometrycznej Polski co najmniej 2 obszary nizinne, wyŝynne i górskie wymienia pasy rzeźby terenu na obszarze Polski hipsometrycznej Polski pasy: nizin, wyŝyn i gór rozpoznaje niziny, wyŝyny i góry na fotografiach przedstawiających krajobrazy Polski wyjaśnia, na czym polega ochrona przyrody w parkach narodowych rezerwatów przyrody, pomników przyrody i gatunków chronionych występujących w okolicy rozróŝnia w pasie nizin pobrzeŝa, pojezierza oraz Niziny Środkowopolskie charakteryzuje poszczególne pasy rzeźby terenu w Polsce podaje wysokość bezwzględną pasa nizin przyporządkowuje swoją miejscowość pasowi ukształtowania powierzchni wyjaśnia, na czym polega ochrona przyrody w parkach krajobrazowych podaje co najmniej 2 przykłady parków krajobrazowych posługując się mapą hipsometryczną, wykazuje pasowy układ ukształtowania powierzchni Polski podaje wysokość bezwzględną i wysokości względne pasa wyŝyn i gór porównuje ze sobą park narodowy, krajobrazowy i rezerwat przyrody hipsometrycznej Polski połoŝenie co najmniej 2 parków narodowych i podaje ich nazwy przygotowuje prezentację multimedialną na temat wybranego pasa ukształtowania powierzchni Polski wyszukuje w róŝnych źródłach informacje na temat krainy geograficznej, w której mieszka uzasadnia potrzebę tworzenia obszarów chronionych i wyznaczania obiektów chronionych samodzielnie wyszukuje i prezentuje informacje o wybranym parku narodowym

5 Temat w podręczniku konieczne (ocena 27 Lekcja 15. Rzeki Polski wymienia dwie najdłuŝsze rzeki w Polsce posługując się schematycznym rysunkiem zamieszczonym w podręczniku, opisuje elementy doliny rzecznej 28 Lekcja 16. Warunki Ŝycia w Morzu Bałtyckim 29 Lekcja 17. Krajobraz pasa pobrzeŝy hipsometrycznej Polski Morze Bałtyckie organizmów Ŝyjących w Morzu Bałtyckim hipsometrycznej Polski i nazywa wybraną wyspę, półwysep i zatokę leŝącą na polskim wybrzeŝu Morza Bałtyckiego wymienia charakterystyczne elementy wybrzeŝy wysokiego i niskiego wyjaśnia róŝnice między rzeką główną a dopływem hipsometrycznej Polski Wisłę i Odrę oraz ich dwa wybrane dopływy rozpoznaje na ilustracjach w podręczniku bieg rzeki: górny, środkowy i dolny wyjaśnia, co to znaczy, Ŝe woda w Morzu Bałtyckim jest słonawa wymienia czynniki decydujące o warunkach Ŝycia w morzu (falowanie, ilość światła, temperatura) przystosowania zwierząt do Ŝycia w wodzie morskiej wyjaśnia, co to jest wyspa, półwysep, zatoka charakteryzuje wybrzeŝe niskie i wybrzeŝe wysokie Polski i podaje nazwy mierzei (Helska, Wiślana) i jezior przybrzeŝnych (Łebsko, Gardno) porównuje warunki Ŝycia w górnym, środkowym i dolnym biegu rzeki charakteryzuje organizmy Ŝyjące w poszczególnych odcinkach rzeki wyjaśnia, co to jest dorzecze odczytuje z wykresu słupkowego zasolenie Morza Bałtyckiego omawia wpływ falowania i ilości światła na warunki Ŝycia w morzu wyjaśnia, jak ryby chronią się przed drapieŝnikami wyjaśnia, jak powstają: klif, plaŝa, mierzeja, wydma hipsometrycznej Polski parki narodowe leŝące w pasie pobrzeŝy i podaje ich nazwy odszukuje i wskazuje na mapie hipsometrycznej Polski źródła Wisły i Odry hipsometrycznej Polski i podaje nazwy co najmniej 2 parków narodowych w dolinach rzek samodzielnie wykonuje rysunek prezentujący temperaturę wody w Morzu Bałtyckim latem i zimą porównuje warunki Ŝycia w morzu z warunkami Ŝycia w jeziorze porównuje działalność fal na niskim i wysokim wybrzeŝu morskim wyjaśnia mechanizm powstawania jezior przybrzeŝnych Polski dorzecza Wisły i Odry wyjaśnia, dlaczego utworzono wybrany park narodowy: Narwiański, Biebrzański, Drawieński i Ujście Warty omawia wpływ sąsiedztwa Morza Bałtyckiego na pogodę na obszarach nadmorskich tworzy kolekcję muszli wyjaśnia, w jaki sposób morze kształtuje wybrzeŝe wysokie (klif) przygotowuje folder prezentujący walory przyrodnicze Słowińskiego Parku Narodowego lub Wolińskiego Parku Narodowego

6 Temat w podręczniku 30 Lekcja 18. Jak człowiek gospodaruje w pasie pobrzeŝy? konieczne (ocena wymienia dawne i obecne zajęcia mieszkańców polskiego wybrzeŝa Polski największe porty (Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście)i podaje ich nazwy i nazywa Zatokę Gdańską 31 Lekcja 19. W krainie jezior wyjaśnia, co to jest pojezierze hipsometrycznej Polski i nazywa Pojezierze Mazurskie podaje nazwę największego polskiego jeziora 32 Lekcja 20. Wśród równin i szerokich dolin na Nizinach Środkowopolskich Polski pas Nizin Środkowopolskich wymienia niziny wchodzące w skład pasa Nizin Środkowopolskich Polski Nizinę Mazowiecką Warszawę, Łódź, Wrocław i Poznań wymienia walory turystyczne polskiego wybrzeŝa na mapie Polski wskazuje śuławy Wiślane wyjaśnia, co to jest Trójmiasto; wskazuje je na mapie wyjaśnia znaczenie pojęcia epoka lodowcowa wymienia 2 przykłady śladów, pozostawionych przez lądolód w pasie pojezierzy Polski i podaje nazwy jezior leŝących w pasie pojezierzy: największych (Śniardwy, Mamry, Miedwie, Jeziorak) i najgłębszych (Hańcza, Drawsko, Wigry, Wdzydze) Polski 3 wybrane niziny i podaje ich nazwy Polski Wisłę, Narew i Bug wymienia cechy krajobrazu Nizin Środkowopolskich ze szczególnym uwzględnieniem Niziny Mazowieckiej wyjaśnia rolę Wisły w powstawaniu śuław Wiślanych wskazuje na planie Gdańska najwaŝniejsze zabytki (fontanna Neptuna, Długi Targ, śuraw, bazylika Mariacka, Dwór Artusa) hipsometrycznej Polski parki narodowe występujące w pasie pojezierzy i podaje ich nazwy (Wigierski Park Narodowy, Park Narodowy Bory Tucholskie, Wielkopolski Park Narodowy) wymienia co najmniej po 3 przykłady roślin i zwierząt Pojezierza Mazurskiego podaje zasady bezpiecznego wypoczywania nad jeziorami opisuje krajobraz Niziny Mazowieckiej wyjaśnia rolę Wisły, Narwi i Bugu w powstaniu Kotliny Warszawskiej wyjaśnia zaleŝność między działalnością człowieka a zmianami w krajobrazie Niziny Mazowieckiej wykazuje zaleŝność między rolniczym krajobrazem śuław Wiślanych a madami opisuje wybrany zabytek Gdańska wyjaśnia wpływ lądolodu na powstanie pasa pojezierzy omawia walory przyrodnicze i turystyczne Pojezierza Mazurskiego wyjaśnia, co sprzyja rozwojowi rolnictwa w południowej części Niziny Mazowieckiej wymienia najcenniejsze przyrodniczo obszary na Nizinach Środkowopolskich i wskazuje je na mapie Polski wyszukuje dodatkowe informacje o zmianach w krajobrazie nadmorskim spowodowanych działalnością człowieka samodzielnie planuje wycieczkę po Pojezierzu Mazurskim, korzystając z map turystycznych i przewodników przygotowuje i prezentuje informacje o osobliwościach wybranego parku narodowego: Kampinoskiego, Białowieskiego, Narwiańskiego, Biebrzańskiego lub Poleskiego

7 Temat w podręczniku konieczne (ocena 33 Lekcja 21. W stolicy kraju wskazuje Warszawę na mapie Polski wyjaśnia, co to jest stolica wymienia 3 atrakcje turystyczne Warszawy wymienia elementy krajobrazu wielkomiejskiego Warszawy omawia funkcje Warszawy jako stolicy wskazuje na planie Warszawy co najmniej 3 atrakcje turystyczne Lekcja 22. Podsumowanie działu 3. Podsumowanie i sprawdzian z działu Krajobrazy Polskich nizin Dział 4. KRAJOBRAZY WYśYN I GÓR POLSKI 12 godzin 36 Lekcja 23. Poznajemy rolniczy krajobraz WyŜyny Lubelskiej 37 Lekcja 24. Wśród skał i jaskiń wyŝyny wapiennej 38 Lekcja 25. Poznajemy WyŜynę Krakowsko- -Częstochowską Polski WyŜynę Lubelską Polski Lublin, Zamość, Kazimierz Dolny podaje nazwę skał budujących WyŜynę Krakowsko- -Częstochowską Polski WyŜynę Krakowsko- -Częstochowską wymienia elementy krajobrazu WyŜyny Lubelskiej wylicza co najmniej 3 rośliny najczęściej uprawiane na WyŜynie Lubelskiej wskazuje na schematycznym rysunku 2 formy krasowe powierzchniowe i 2 formy krasowe podziemne oraz podaje ich nazwy podaje 4 przykłady obiektów stanowiących atrakcje turystyczne WyŜyny Krakowsko- -Częstochowskiej charakteryzuje co najmniej 3 atrakcje turystyczne Warszawy wskazuje Trakt Królewski na planie Warszawy opisuje krajobraz WyŜyny Lubelskiej wyjaśnia, co to jest less wykazuje zaleŝność między występowaniem Ŝyznych gleb a rozwojem rolnictwa na WyŜynie Lubelskiej opisuje krajobraz wyŝyny wapiennej wyjaśnia, jak powstają jaskinie i formy krasowe wewnątrz jaskiń jaskiń krasowych występujących w Polsce (jaskinia Raj, jaskinia Niedźwiedzia ) wyjaśnia przyczyny ukształtowania się krajobrazu krasowego na WyŜynie Krakowsko- -Częstochowskiej wyjaśnia, co to jest Szlak Orlich Gniazd wyjaśnia rolę Warszawy jako węzła komunikacyjnego wyjaśnia, dlaczego warszawskie Stare Miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO omawia czynniki decydujące o rolniczym charakterze krajobrazu WyŜyny Lubelskiej wyjaśnia, w jaki sposób powstają wąwozy lessowe wyjaśnia, na czym polega proces krasowy grupuje formy krasowe powierzchniowe i podziemne opisuje wybraną atrakcję turystyczną WyŜyny Krakowsko- -Częstochowskiej uzasadnia historyczną zaleŝność między rozwojem Warszawy a jej połoŝeniem nad Wisłą przygotowuje i prezentuje informacje o osobliwościach Roztoczańskiego Parku Narodowego wyszukuje w róŝnych źródłach informacje na temat ciekawych obszarów krasowych na świecie przygotowuje i prezentuje na informacje o osobliwościach Ojcowskiego Parku Narodowego

8 Temat w podręczniku 39 Lekcja 26. Zwiedzamy Kraków dawną stolicę Polski 40 Lekcja 27. Poznajemy krajobraz przemysłowy WyŜyny Śląskiej 41 Lekcja 28. Górskie łańcuchy i pasma 42 Lekcja 29. Poznajemy krajobraz Tatr konieczne (ocena wskazuje Kraków na mapie Polski informuje, Ŝe Kraków jest dawną stolicą Polski wymienia co najmniej 4 zabytki Krakowa wskazuje WyŜynę Śląską na mapie Polski podaje nazwę najwaŝniejszego surowca mineralnego wydobywanego na WyŜynie Śląskiej wskazuje Katowice na mapie Polski hipsometrycznej Polski Karpaty i Sudety Polski Tatry posługując się fotografią, podobną jak zamieszczona w podręczniku, wymienia elementy krajobrazu wysokogórskiego Tatr na podstawie mapy Polski opisuje połoŝenie Krakowa na planie Krakowa wskazuje Wawel, Rynek Główny, kościół Mariacki, Sukiennice, Planty na podstawie mapy Polski opisuje połoŝenie WyŜyny Śląskiej podaje nazwy co najmniej 4 miast leŝących na WyŜynie Śląskiej wymienia elementy krajobrazu przemysłowego WyŜyny Śląskiej Polski Beskidy, Tatry, Karkonosze i Góry Świętokrzyskie wymienia elementy rzeźby terenu charakterystyczne dla krajobrazu górskiego Polski Rysy; prawidłowo odczytuje ich wysokość bezwzględną wyjaśnia, na jakie części dzielą się Tatry i podaje ich nazwy (Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie opisuje 2 zabytkowe obiekty zaznaczone na planie Starego Miasta w Krakowie (Rynek Główny, Sukiennice, kościół Mariacki, Collegium Maius, Zamek Królewski na Wawelu, Barbakan) charakteryzuje krajobraz przemysłowy na przykładzie WyŜyny Śląskiej wylicza zmiany w środowisku przyrodniczym WyŜyny Śląskiej spowodowane działalnością człowieka na podstawie mapy hipsometrycznej Polski opisuje połoŝenie gór charakteryzuje obiekty wodne występujące w górach charakteryzuje krajobraz Tatr Zachodnich charakteryzuje krajobraz Tatr Wysokich wymienia po 2 przykłady nazw tatrzańskich: szczytów, dolin, jezior wyjaśnia, dlaczego Kraków został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO wyjaśnia znaczenie występowania węgla kamiennego w rozwoju i zmianach środowiska przyrodniczego na WyŜynie Śląskiej posługując się panoramą wybranych gór, wskazuje elementy rzeźby terenu wyjaśnia, w jaki sposób powstają Ŝleby i stoŝki piargowe porównuje krajobraz Tatr Zachodnich z krajobrazem Tatr Wysokich samodzielnie wyznacza trasę wycieczki po Krakowie i przygotowuje krótki opis obiektów, które warto zwiedzić wyszukuje w róŝnych źródłach ciekawostki dotyczące kościoła Mariackiego lub Zamku Królewskiego na Wawelu poprawy stanu środowiska przyrodniczego WyŜyny Śląskiej proponuje działania prowadzące do poprawy stanu środowiska przyrodniczego WyŜyny Śląskiej oblicza róŝnice wysokości między najwyŝszym szczytem Tatr a najwyŝszymi szczytami Beskidów, Sudetów, Gór Świętokrzyskich wyjaśnia na przykładach rolę lodowców górskich w tworzeniu dolin i jezior tatrzańskich

9 Temat w podręczniku 43 Lekcja 30. Poznajemy warunki Ŝycia w górach 44 Lekcja 31. Wędrujemy po górach 45 Lekcja 32. Mój region na mapie Polski konieczne (ocena wymienia cechy pogody w górach posługując się schematycznym rysunkiem zamieszczonym w podręczniku, wymienia kolejne piętra roślinne w Tatrach opisuje wybrane piętro roślinne wymienia zasady zachowania się w górach podczas burzy odczytuje nazwy województw z mapy administracyjnej Polski wskazuje swój region administracyjny na mapie Polski i podaje jego nazwę opisuje piętra roślinności w Tarach wymienia sposoby gospodarowania człowieka w górach podaje nazwy co najmniej 2 parków narodowych leŝących w pasie gór wymienia elementy wyposaŝenia niezbędne w czasie jednodniowej wycieczki górskiej wymienia kryteria podziału Polski na regiony podaje elementy, które naleŝy opisać, aby scharakteryzować swój region podaje nazwy województwa, powiatu i gminy, w których mieszka Lekcja 33. Podsumowanie działu 4. Podsumowanie i sprawdzian z działu Krajobrazy wyŝyn i gór Polski Dział 5. CIAŁO CZŁOWIEKA 13 godzin 48 Lekcja 34. Do czego słuŝy skóra? wyjaśnia, do czego człowiekowi słuŝy skóra wymienia elementy skóry (na podstawie ilustracji w podręczniku) wylicza wytwory skóry zwierząt i ludzi (włosy, paznokcie, sierść, pióra) wyjaśnia, dlaczego w górach rośliny rozmieszczone są piętrowo wymienia czynniki sprzyjające rozwojowi turystyki w górach omawia zasady bezpiecznej wędrówki po górach opisuje region, w którym mieszka, uwzględniając połoŝenie geograficzne, ukształtowanie powierzchni, wody powierzchniowe i roślinność omawia funkcje poszczególnych elementów skóry wyjaśnia, jakie znaczenia dla organizmu ma pot zachowania ostroŝności podczas kąpieli słonecznych (kremy z filtrem) wykazuje zaleŝność między wzrostem wysokości nad poziomem morza a spadkiem temperatury powietrza chronionych roślin i zwierząt występujących w Tatrzańskim Parku Narodowym wyjaśnia, dlaczego w górach zawsze trzeba mieć ze sobą ciepłe ubranie opisuje region, w którym mieszka, uwzględniając obszary chronione i połoŝenie względem duŝych miast wyjaśnia rolę skóry w utrzymywaniu stałej temperatury ciała wyjaśnia, jakie znaczenie dla organizmu ma opalenizna przygotowuje i prezentuje informacje o osobliwościach wybranego parku narodowego leŝącego w pasie gór oblicza róŝnicę temperatury powietrza między podnóŝem a szczytem w górach planuje jednodniową wycieczkę górską, korzystając z map i przewodników turystycznych wyszukuje i prezentuje informacje o regionie historycznym, w którym mieszka wykazuje związek między skórą a daktyloskopią

10 Temat w podręczniku 49 Lekcja 35. Co sprawia, Ŝe się poruszamy? 50 Lekcja 36. Jak dbać o kości, mięśnie i stawy? konieczne (ocena wyjaśnia, z czego jest zbudowany szkielet człowieka wskazuje (na planszy lub modelu) i nazywa najwaŝniejsze elementy układu kostnego człowieka: czaszkę, kręgosłup, klatkę piersiową, kończyny górne, kończyny dolne wskazuje staw łokciowy i kolanowy na schematycznym rysunku zamieszczonym w podręczniku wymienia przynajmniej 3 działania sprzyjające zachowaniu prawidłowej postawy wymienia objawy zwichnięcia i skręcenia stawu opisuje, jak naleŝy się zachować w przypadku podejrzenia złamania wyjaśnia rolę, jaką w organizmie człowieka pełni szkielet wskazuje na własnym ciele najwaŝniejsze elementy układu kostnego omawia rolę stawów i mięśni w poruszaniu się wykonuje z kartonu model ręki i posługuje się nim (według instrukcji) wymienia wapń jako główny składnik budujący kości podaje co najmniej 3 przykłady produktów spoŝywczych bogatych w wapń wymienia podstawowe zasady dbałości o mięśnie i kości opisuje, jak naleŝy się zachować w przypadku zwichnięcia lub skręcenia stawu wymienia funkcje poszczególnych elementów układu kostnego człowieka wyjaśnia działanie modelu ręki opisuje skutki nieprawidłowego rozwoju mięśni i kości (wady postawy) podaje sposoby zapobiegania wadom postawy omawia zaleŝności między elementami układu kostnego człowieka wyjaśnia zaleŝność między pracą mięśni i stawów a ruchami wykonywanymi przez człowieka wyjaśnia, w jaki sposób lekarz moŝe zbadać stan kości wyjaśnia, dlaczego do prawidłowego rozwoju mięśni, stawów i kości niezbędna jest aktywność fizyczna wyjaśnia, co się dzieje z mięśniami, które przez dłuŝszy czas nie są uŝywane i podaje przykłady takich sytuacji przewiduje skutki stosowania przez dzieci diety ubogiej w wapń wyszukuje i prezentuje dodatkowe informacje o sposobach bezpiecznego uprawiania sportu (narciarstwo, skoki do wody, jazda na: rowerze, łyŝwach, rolkach, deskorolce)

11 Temat w podręczniku 51 Lekcja 37. Po co jemy i pijemy? 52 Lekcja 38. Jak się zdrowo odŝywiać? konieczne (ocena wskazuje na planszy i nazywa podstawowe narządy układu pokarmowego człowieka (jama ustna, przełyk, Ŝołądek, jelito cienkie, jelito grube, odbyt) wymienia w prawidłowej kolejności etapy przemiany pokarmu w układzie pokarmowym (rozdrabnianie, trawienie, wchłanianie) podaje co najmniej po 2 przykłady pokarmów zdrowych i niezdrowych wymienia podstawowe funkcje narządów układu pokarmowego płynów ustrojowych człowieka, których głównym składnikiem jest woda sytuacji, w których organizm traci wodę wskazuje miejsce wchłaniania substancji pokarmowych i wody w układzie pokarmowym wymienia i stosuje zasady prawidłowego odŝywiania się podaje co najmniej po 5 przykładów pokarmów, które naleŝy jeść często, oraz tych, których spoŝycie naleŝy ograniczać wymienia pokarmy zawierające duŝo witamin wyjaśnia, dlaczego posiłki warto jeść powoli wyjaśnia powody dostarczania organizmowi poŝywienia (energia, materiał budulcowy) odróŝnia prawidłowo skonstruowany jadłospis od skonstruowanego nieprawidłowo wyjaśnia, dlaczego niektóre pokarmy naleŝy jeść często, a innych trzeba unikać przewiduje skutki niedostarczania organizmowi pokarmu posługując się przykładami (m.in. sportowcy po treningu), wyjaśnia konieczność uzupełniania wody i pokarmu w organizmie podaje przykład sytuacji, w której pokarm zjadany przez jednego człowieka jest przeznaczony na budowanie ciała drugiego człowieka uzasadnia potrzebę regularnego odŝywiania się układa prawidłowy jadłospis na cały dzień, odpowiedni dla swojego wieku (inny niŝ w podręczniku) wyjaśnia na przykładzie jamy ustnej rolę enzymów w procesie trawienia samodzielnie projektuje doświadczenie wykazujące utratę wody przez organizm D) omawia rolę witamin zawartych w pokarmach we wzroście i rozwoju organizmu człowieka przygotowuje informacje o zdrowotnych skutkach nieprawidłowego odŝywiania się (anoreksja, bulimia, otyłość)

12 Temat w podręczniku 53 Lekcja 39. Jak działa układ oddechowy? 54 Lekcja 40. Oddychaj zdrowym powietrzem 55 Lekcja 41. Jak krew krąŝy w organizmie? konieczne (ocena wskazuje na planszy i podaje nazwy podstawowych narządów układu oddechowego człowieka (jama nosowa, gardło, krtań, tchawica, oskrzela, płuca) wykonuje doświadczenie (według instrukcji) potwierdzające obecność dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu podaje co najmniej 2 przykłady substancji zanieczyszczających powietrze zapisuje obserwacje w przebiegu doświadczenia dotyczącego wpływu dymu tytoniowego na rozwój roślin wskazuje na planszy lub modelu i nazywa podstawowe narządy układu krwionośnego (serce, naczynia krwionośne: Ŝyły i tętnice) bada swoje tętno (według instrukcji) wskazuje na swoim ciele podstawowe narządy układu oddechowego wymienia zasadnicze funkcje układu oddechowego człowieka omawia róŝnice między powietrzem wdychanym a powietrzem wydychanym przeprowadza proste doświadczenie (według instrukcji) wykazujące utratę wody przez płuca wymienia podstawowe zasady dbania o jakość powietrza, którym oddychamy wykonuje doświadczenie wykazujące wpływ dymu tytoniowego na rozwój roślin (według instrukcji) negatywnego wpływu nikotyny na zdrowie człowieka wymienia podstawowe funkcje poznanych narządów układu krwionośnego omawia rolę krwi w organizmie odróŝnia Ŝyły od tętnic na rysunku schematycznym wskazuje Ŝyły na swoim przedramieniu omawia drogę tlenu i dwutlenku węgla w organizmie człowieka opisuje funkcje poszczególnych narządów układu oddechowego wyjaśnia jak za pomocą lusterka sprawdzić czy osoba ranna lub nieprzytomna oddycha wyjaśnia, dlaczego naleŝy wietrzyć pomieszczenia i spędzać duŝo czasu na świeŝym powietrzu omawia przebieg doświadczenia wykazującego wpływ dymu tytoniowego na rozwój roślin; formułuje wnioski opisuje funkcje serca w układzie krwionośnym wymienia róŝnice między Ŝyłą a tętnicą wyjaśnia, skąd krew zabiera i dokąd zanosi: tlen, dwutlenek węgla, substancje pokarmowe wyjaśnia rolę tlenu w uzyskiwaniu energii przez organizm opisuje przebieg doświadczeń wykazujących obecność dwutlenku węgla i wody (pary wodnej) w wydychanym powietrzu uzasadnia prawdziwość ostrzeŝeń zamieszczanych na opakowaniach papierosów: Palenie zabija lub Palenie powaŝnie szkodzi Tobie i osobom w Twoim otoczeniu wyjaśnia, w jaki sposób działa serce wyjaśnia, ile krwi przepływa przez serce w ciągu minuty samodzielnie planuje doświadczenie w celu sprawdzenia, czy spaliny wydobywające się z samochodu zawierają dwutlenek węgla projektuje i wykonuje plakat ostrzegający przed paleniem papierosów wyszukuje i prezentuje dodatkowe informacje na temat chorób będących konsekwencją palenia papierosów przygotowuje notatkę dotyczącą krwi jako leku, którego niczym nie moŝna zastąpić

13 Temat w podręczniku konieczne (ocena 56 Lekcja 42. Jak działa mózg? wymienia zmysły, jakimi dysponuje człowiek; podaje nazwy narządów zmysłów człowieka wskazuje na swoim ciele narządy zmysłów 57 Lekcja 43. Substancje uzaleŝniające są groźne 58 Lekcja 43a. Naucz się mówić nie wymienia substancje uzaleŝniające (alkohol, nikotyna, narkotyki, niektóre leki) podaje co najmniej 2 przykłady negatywnego wpływu substancji uzaleŝniających na organizm człowieka opisuje rolę zmysłów w odbieraniu bodźców zewnętrznych wymienia funkcje mózgu, korzystając ze schematycznego rysunku zamieszczonego w podręczniku omawia negatywny wpływ alkoholu na zdrowie człowieka wylicza czynności, których nie wolno wykonywać pod wpływem alkoholu Lekcja 44. Podsumowanie działu 5. Podsumowanie i sprawdzian z działu Ciało człowieka Dział 6. KOBIETA, MĘśCZYZNA, DZIECKO 8 godzin 61 Lekcja 45. Czym kobiety róŝnią się od męŝczyzn? wymienia róŝnice w budowie ciała kobiety i męŝczyzny wskazuje na planszach połoŝenie narządów układu rozrodczego Ŝeńskiego i męskiego wyjaśnia znaczenie pojęcia rozmnaŝanie wymienia Ŝeńskie i męskie narządy rozrodcze rozpoznaje na ilustracjach komórkę jajową i plemnik wyjaśnia mechanizm docierania informacji do mózgu czynności wykonywanych przez mózg w prostych sytuacjach Ŝyciowych omawia negatywny wpływ nikotyny na zdrowie człowieka przedstawia istotę uzaleŝnienia odmowy w przypadku otrzymania propozycji palenia papierosów, picia alkoholu i przyjmowania narkotyków wymienia podstawowe funkcje narządów rozrodczych Ŝeńskich i męskich porównuje komórkę jajową z plemnikiem odbierania przez mózg sygnałów z wnętrza ciała omawia negatywny wpływ narkotyków na zdrowie i świadomość człowieka wylicza czynności, których nie wolno wykonywać pod wpływem narkotyków podaje propozycje asertywnych zachowań w przypadku presji otoczenia opisuje drogę plemników w ciele męŝczyzny wyjaśnia, dlaczego organizm kobiety jest zdolny do rozmnaŝania tylko raz w miesiącu, a męŝczyzny praktycznie zawsze zapewnienia odpowiedniej ilości snu i właściwej higieny psychicznej dla prawidłowego funkcjonowania mózgu uzasadnia, Ŝe palenie papierosów (oprócz niszczenia zdrowia) znacznie zmniejsza budŝet rodziny proponuje kryteria, na podstawie których moŝna rozpoznać płeć osoby mijanej na ulicy

14 Temat w podręczniku 62 Lekcja 46. Kiedy powstaje nowe Ŝycie? 63 Lekcja 47. Jak dojrzewają chłopcy? 64 Lekcja 48. Jak dojrzewają dziewczęta? konieczne (ocena wskazuje bliskość między kobietą a męŝczyzną jako jeden z elementów ich wspólnego Ŝycia definiuje pojęcie zapłodnienie wymienia zmiany zachodzące w organizmie chłopców podczas dojrzewania wymienia zmiany zachodzące w organizmie dziewcząt podczas dojrzewania wskazuje części ciała człowieka wytwarzające komórki jajowe oraz plemniki korzystając z podręcznika, opisuje sposób zapłodnienia wyjaśnia znaczenie pojęć: zarodek ( embrion ), ciąŝa definiuje pojęcie dojrzewania płciowego opisuje fizyczne oznaki dojrzewania płciowego u chłopców posługując się otrzymaną ilustracją, porównuje wygląd chłopca z wyglądem męŝczyzny opisuje fizyczne oznaki dojrzewania płciowego u dziewcząt posługując się otrzymaną ilustracją, porównuje wygląd dziewczynki z wyglądem kobiety opisuje drogę plemników w ciele kobiety podaje nazwę części ciała, w której dochodzi do zapłodnienia podaje liczbę plemników, które dostają się do jednej komórki jajowej wyjaśnia, jaką funkcję w czasie ciąŝy pełni pępowina podaje okres, w jakim przebiega dojrzewanie u chłopców wyjaśnia znaczenie pojęć: polucje i trądzik młodzieńczy podaje okres, w jakim przebiega dojrzewanie u dziewcząt wyjaśnia, na czym polega cykl miesiączkowy (menstruacyjny) definiuje pojęcia owulacja i miesiączka przyporządkowuje opis zmian w ciele kobiety odpowiednim etapom cyklu miesiączkowego opisuje, co się dzieje z komórką jajową po zapłodnieniu powiększania się macicy podczas ciąŝy wykazuje odpowiedzialność kobiety i męŝczyzny za poczęcie dziecka opisuje mutację charakteryzuje zmiany w zachowaniu chłopców związane z dojrzewaniem wykazuje zaleŝność między owulacją a moŝliwością zajścia w ciąŝę charakteryzuje zmiany w zachowaniu dziewcząt związane z dojrzewaniem wyszukuje podobieństwa w dojrzewaniu chłopców i dziewcząt wyszukuje informacje dotyczące bezpłodności u kobiet i męŝczyzn oraz jej przyczyn dbania o higienę osobistą w okresie dojrzewania dbania o higienę okolic intymnych w czasie miesiączki wyjaśnia, po czym kobieta moŝe poznać, Ŝe jest w pierwszych tygodniach ciąŝy

15 Temat w podręczniku 65 Lekcja 49. Wzrost, rozwój i starzenie się człowieka 66 Lekcja 49a. Rozpoznajemy etapy rozwoju człowieka konieczne (ocena wymienia kolejno etapy rozwoju człowieka rozróŝnia etapy rozwoju człowieka na podstawie opisu i fotografii charakteryzuje wybrany etap rozwoju człowieka wskazuje róŝnice między wzrostem a rozwojem organizmu omawia zmiany zachodzące w organizmie człowieka na dwóch wybranych etapach rozwoju określa etap rozwoju, na którym się obecnie znajduje Lekcja 50. Podsumowanie działu 6. Podsumowanie i sprawdzian z działu Kobieta, męŝczyzna, dziecko Dział 7. ŚWIATŁO I DŹWIĘK 12 godzin 69 Lekcja 51. Jak to się dzieje, Ŝe widzimy? 70 Lekcja 52. Cień i camera obscura podaje po 2 przykłady obiektów świecących i odbijających światło bada doświadczalnie (według instrukcji) rozchodzenie się światła bada doświadczalnie powstawanie cienia wykonuje (według instrukcji) prostą camerę obscurę wyjaśnia mechanizm widzenia przedmiotów świecących i odbijających światło opisuje przebieg doświadczenia badającego rozchodzenie się światła opisuje przebieg doświadczenia badającego, jak powstaje cień posługuje się camerą obscurą, aby otrzymać obraz przedmiotu porównuje funkcjonowanie organizmu człowieka na poszczególnych etapach rozwoju wyjaśnia, na czym polega starzenie się organizmu wyjaśnia, dlaczego nie widzimy w ciemności porównuje sposób wysyłania promieni świetlnych przez Ŝarówkę, latarkę i laser wyjaśnia mechanizm powstawania cienia przedstawia sposób powstawania obrazu wewnątrz camery obscury posługując się przykładami (innymi niŝ w podręczniku), wykazuje, Ŝe ludzie rozwijają się w róŝnym tempie wyjaśnia mechanizm widzenia przedmiotów w księŝycową noc wykorzystania liniowego rozchodzenia się światła w Ŝyciu codziennym (inne niŝ w podręczniku) wyjaśnia, dlaczego za pomocą camery obscury uzyskujemy obraz odwrócony ilustruje rozwój swój, któregoś z rodziców lub babci, dziadka, umieszczając jego kolejne etapy na linii czasu samodzielnie planuje i przeprowadza doświadczenie badające sposób rozchodzenia się światła (inne niŝ w podręczniku) wyszukuje i prezentuje informacje o zasadach działania zegara słonecznego

16 Temat w podręczniku 71 Lekcja 53. Jak odbija się światło? 72 Lekcja 54. Co widać przez soczewkę? 73 Lekcja 55. Jak działają nasze oczy? konieczne (ocena wykonuje (według instrukcji) doświadczenie badające odbicie światła od róŝnych przedmiotów (lustro, kartka białego papieru, światełko odblaskowe) stosowania elementów odblaskowych wyjaśnia, do czego słuŝy lupa wskazuje soczewkę, jako główny element lupy wykonuje (według instrukcji) doświadczenie badające, od czego zaleŝy obraz widziany przez soczewkę wykonuje obserwacje budowy oka i lupy na schematycznym rysunku zamieszczonym w podręczniku wskazuje obraz przedmiotu powstały na dnie oka omawia przebieg doświadczenia badającego odbicie światła od róŝnych przedmiotów (lustro, kartka białego papieru, światełko odblaskowe) posługując się rysunkami zamieszczonymi w podręczniku, opisuje zjawisko odbicia światła od lusterka, kartki białego papieru i światełka odblaskowego bezpiecznie wykonuje doświadczenie pokazujące skupianie światła za pomocą lupy wykazuje doświadczalnie, Ŝe soczewka lupy moŝe powiększać, pomniejszać lub odwracać obraz wymienia podobieństwa w budowie oka i lupy wyjaśnia róŝnice w odbijaniu się światła od róŝnych przedmiotów stosowania światełek odblaskowych i innych elementów odblaskowych w ruchu drogowym omawia zagroŝenia towarzyszące skupianiu promieni świetlnych za pomocą lupy wykazuje doświadczalnie, Ŝe za pomocą lupy moŝna uzyskać na kartce obraz odległego przedmiotu szkicuje na kartce obraz powstały w wyniku doświadczenia opisuje mechanizm powstawania obrazu w oku wymienia działania poprawiające ostrość obrazu powstałego w oku omawia funkcje okularów i szkieł kontaktowych wykonuje schematyczny rysunek pokazujący, jak światło odbija się od lustra, a jak od kartki białego papieru wykazuje zaleŝność między barwą powierzchni a ilością odbijanego światła wykazuje związek między odległością soczewki od oglądanego obiektu a powstającym obrazem wyjaśnia, dlaczego nie wolno przez lupę obserwować Słońca zastosowania alfabetu Braille a wyjaśnia, dlaczego światło odbite od papieru rozprasza się potrafi przewidzieć, jak światło odbije się od róŝnych powierzchni uzasadnia, Ŝe pozostawianie szkła w lesie grozi poŝarem wyjaśnia, jak działa aparat fotograficzny samodzielnie wyszukuje i prezentuje informacje o moŝliwościach pomocy osobom niewidomym (inne niŝ w podręczniku)

17 Temat w podręczniku konieczne (ocena 74 Lekcja 56. Dbajmy o oczy ochrony oczu wymienia rodzaje okularów 75 Lekcja 57. Jak powstaje dźwięk? 76 Lekcja 58. Dźwięki rozchodzą się w przestrzeni 77 Lekcja 59. Jak słyszymy dźwięki? podaje co najmniej 4 przykłady dźwięków w otoczeniu wykonuje (według instrukcji) doświadczenia badające powstawanie dźwięku (drgająca linijka) wykonuje (według instrukcji) model telefonu z kubeczków wymienia co najmniej 2 przykłady substancji, w których moŝe się rozchodzić dźwięk wykonuje (według instrukcji) doświadczenie prezentujące działanie błony bębenkowej wskazuje w doświadczeniu element imitujący błonę bębenkową omawia zagroŝenia dla oczu w konkretnych sytuacjach (m.in. pływanie, jazda na rowerze, intensywne światło słoneczne) wyjaśnia, jak powstaje dźwięk wskazuje w otoczeniu róŝne źródła dźwięków wyjaśnia mechanizm rozchodzenia się dźwięków w przestrzeni podaje prędkość dźwięku w powietrzu porównuje prędkość rozchodzenia się światła i dźwięku na podstawie obserwacji zjawisk przyrodniczych, np. burzy opisuje doświadczenie prezentujące działanie błony bębenkowej omawia skutki naraŝania uszu na zbyt głośne dźwięki podaje sposoby porozumiewania się z ludźmi, którzy słabo słyszą lub są głuchoniemi wymienia działania chroniące oczy podczas oglądania telewizji i pracy przy komputerze na podstawie doświadczenia omawia zaleŝność między wysokością dźwięku a długością drgającej linijki wykazuje na modelu telefonu z kubeczków rozchodzenie się dźwięków w ciele stałym wyjaśnia znaczenie błony bębenkowej w odbieraniu dźwięku wyjaśnia, dlaczego nie naleŝy słuchać głośnej muzyki przez słuchawki wkładane do uszu opisuje czynności, jakie naleŝy wykonać, jeśli do oka dostanie się ciało obce wyjaśnia mechanizm powstawania dźwięku w ciele człowieka omawia róŝnice prędkości rozchodzenia się dźwięku w róŝnych substancjach wyjaśnia mechanizm odbierania wraŝeń słuchowych przez ucho człowieka dbania o słuch wyszukuje informacje i sporządza notatkę o skutkach niedoboru witaminy A w poŝywieniu proponuje i przeprowadza doświadczenie wykazujące istnienie przestrzeni rezonacyjnych w ciele człowieka wyjaśnia, jak wykorzystać róŝnicę między prędkościami światła i dźwięku do określenia odległości między obserwatorem a miejscem wyładowań atmosferycznych wyszukuje w dostępnych źródłach nazwy jednostek, w jakich mierzy się natęŝenie hałasu uzasadnia tworzenie osłon przeciwhałasowych przy ruchliwych drogach

18 Temat w podręczniku 78 Lekcja 60. Jak widzą i słyszą zwierzęta? konieczne (ocena podaje co najmniej 2 przykłady zwierząt z dobrze rozwiniętym wzrokiem podaje co najmniej 2 przykłady zwierząt z dobrze rozwiniętym słuchem wykonuje (według instrukcji) doświadczenie wykazujące zalety widzenia dwuocznego wymienia 2 przykłady zwierząt, które słyszą ultradźwięki podaje przykład zwierzęcia widzącego światło ultrafioletowe opisuje doświadczenie wykazujące zalety widzenia dwuocznego Lekcja 61. Podsumowanie działu 7. Podsumowanie i sprawdzian z działu Światło i dźwięk Dział 8. SUBSTANCJE WOKÓŁ NAS 9 godzin 81 Lekcja 62. Otaczają nas róŝne substancje 82 Lekcja 63. Poznajemy właściwości ciał stałych co najmniej 3 substancji z najbliŝszego otoczenia omawia właściwości wybranych substancji podaje po 1 przykładzie ciała stałego spręŝystego, plastycznego, kruchego wykonuje (według instrukcji) doświadczenie wykazujące właściwości ciał stałych omawia podstawowe właściwości substancji, takich jak: cukier, mleko, papier, olej, sól, drewno, metal, guma, szkło wymienia jak najwięcej (co najmniej 5) właściwości soku porzeczkowego, soli i drewna na podstawie doświadczenia omawia spręŝystość, plastyczność i kruchość badanych substancji wyjaśnia znaczenie pojęcia pole widzenia omawia funkcje i mechanizm działania małŝowiny usznej wyjaśnia, co to znaczy, Ŝe ciało jest palne lub niepalne podaje co najmniej 3 przykłady zastosowania róŝnych substancji w przedmiotach codziennego uŝytku, odwołując się do właściwości substancji wyjaśnia, co to znaczy, Ŝe ciało jest spręŝyste, plastyczne, kruche wykorzystania plastyczności, spręŝystości i kruchości ciał stałych w przedmiotach codziennego uŝytku wyjaśnia, co umoŝliwia ludziom i zwierzętom trójwymiarowe widzenie uzasadnia róŝnice w osadzeniu oczu u wybranych zwierząt wykazuje zaleŝność między właściwościami substancji a ich zastosowaniem w Ŝyciu codziennym wyjaśnia, dlaczego naleŝy zachować szczególną ostroŝność podczas badania smaku i zapachu substancji ciał stałych, których właściwości są róŝne w zaleŝności od warunków w jakich się znajdują opisuje przystosowanie oczu kreta do Ŝycia pod ziemią wyszukuje informacje o zwierzętach, które widzą bardzo dobrze, i zwierzętach, które bardzo dobrze słyszą (inne niŝ w podręczniku) wykorzystania substancji palnych i niepalnych (inne niŝ w podręczniku) planuje i wykonuje doświadczenie wykazujące spręŝystość i kruchość plastikowej linijki

19 Temat w podręczniku 83 Lekcja 64. Jak zmieniają się substancje pod wpływem temperatury? 84 Lekcja 65. Substancje zmieniają się pod wpływem wody, powietrza i gleby 85 Lekcja 66. Odwracalne i nieodwracalne przemiany substancji konieczne (ocena wykonuje (według instrukcji w podręczniku) doświadczenie wykazujące zmiany objętości cieczy w zaleŝności od temperatury prawidłowo posługuje się termometrem cieczowym wykonuje (według instrukcji) doświadczenie badające wpływ wody na róŝne substancje bada doświadczalnie (według instrukcji) wpływ gleby na róŝne substancje wymienia 2 rodzaje przemian substancji: odwracalne i nieodwracalne wykonuje (według instrukcji) doświadczenie pokazujące wpływ alkoholu na białko jaja bada doświadczalnie zaleŝność między zmianami temperatury a objętością gazu omawia zasadę działania termometru cieczowego omawia wpływ wody i powietrza na metale opisuje, co się dzieje z przedmiotami metalowymi, szklanymi, plastikowymi, pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego umieszczonymi w glebie podaje co najmniej 5 przykładów odpadów wytwarzanych w domach, które powinny być sortowane wymienia ścinanie się białka i korozję jako przykłady przemian nieodwracalnych podaje topnienie lodu i krzepnięcie wody jako przykłady przemian odwracalnych określa, co to jest rozszerzalność cieplna substancji (gazów, cieczy, ciał stałych) wyjaśnia zaleŝność między zmianami temperatury a objętością gazów, cieczy i ciał stałych wyjaśnia, co to jest korozja i patyna wyjaśnia, jakie odpady mogą być przetwarzane na kompost wyjaśnia istotę przemian odwracalnych i nieodwracalnych podaje przykład pozytywnego i negatywnego wpływu rozszerzalności cieplnej substancji na Ŝycie ludzi opisuje wybrane sposoby ochrony metalu przed niszczącym wpływem wody i powietrza sortowania odpadów podaje przykład przemiany nieodwracalnej (inny niŝ w podręczniku) wyszukuje przykłady substancji zmieniających właściwości pod wpływem temperatury (inne niŝ w podręczniku) samodzielnie wyszukuje i prezentuje informacje o moŝliwościach powtórnego wykorzystywania przedmiotów szklanych i plastikowych wykazuje doświadczalnie odwracalność wybranej przemiany (innej niŝ w podręczniku)

20 Temat w podręczniku 86 Lekcja 67. Niektóre substancje są niebezpieczne 87 Lekcja 67a. Substancje niebezpieczne wokół nas 88 Lekcja 68. Podsumowanie 89 działu Planujemy bezpieczne wakacje z przyrodą* konieczne (ocena podaje co najmniej 2 przykłady środków czystości uŝywanych w gospodarstwie domowym wyjaśnia, dlaczego zawsze naleŝy uzgodnić z dorosłymi korzystanie ze środków czystości wyjaśnia, do czego słuŝą symbole umieszczane na opakowaniach substancji niebezpiecznych rozpoznaje na ilustracji i opisuje znaczenie symboli: środek trujący, środek Ŝrący omawia zagroŝenia związane ze stosowaniem środków czystości wymienia podstawowe zasady bezpiecznego stosowania środków czystości wyjaśnia znaczenie symboli umieszczonych na opakowaniach wybranych substancji niebezpiecznych wyszukuje w swoim domu i opisuje symbole umieszczone na opakowaniach 2 substancji niebezpiecznych opisuje postępowanie w przypadku kontaktu oka lub skóry ze szkodliwą substancją płynną Podsumowanie i sprawdzian z działu Substancje wokół nas Wymienia zasady zachowania się podczas kontaktu z przyrodą wyjaśnia, co jest niebezpiecznego w środkach do odtykania kanalizacji wyjaśnia, dlaczego naleŝy chronić oczy, usta, nos i dłonie w czasie kontaktu ze środkami czystości opisuje sposób postępowania, gdy szkodliwy płyn zostanie połknięty określa niebezpieczeństwo związane z mieszaniem róŝnych środków czystości wypadków z substancjami szkodliwymi, przy których jest niezbędna pomoc lekarska przygotowuje w formie np. plakatu, komiksu i prezentuje na objaśnienia symboli substancji niebezpiecznych (innych niŝ w podręczniku) uzasadnia, dlaczego szczególnie niebezpieczne środki czystości nie powinny stać na dolnych półkach w supermarketach i * Lekcja niezamieszczona w podręczniku.