Szczecin, dnia 16 kwietnia 2013 r. Poz UCHWAŁA NR XXIII/310/13 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO. z dnia 26 marca 2013 r.

Transkrypt

1 DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO Szczecin, dnia 16 kwietnia 2013 r. Poz UCHWAŁA NR XXIII/310/13 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie przyjęcia Wojewódzkiego programu opieki nad zabytkami na lata Na podstawie art. 18 pkt 20 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590, z późn. zm.) w związku z art. 87 ust. 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568; z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 238, poz. 2390; z 2006 r. Nr 50, poz. 362, Nr 126, poz. 875; z 2007 r. Nr 192, poz. 1394; z 2009 r. Nr 31, poz. 206, Nr 97, poz. 804; z 2010 r. Nr 75, poz. 474, Nr 130, poz. 871) Sejmik Województwa Zachodniopomorskiego uchwala, co następuje: 1. Przyjmuje się Wojewódzki program opieki nad zabytkami na lata w brzmieniu jak w załączniku do niniejszej uchwały. 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Województwa Zachodniopomorskiego. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Województwa Zachodniopomorskiego. Przewodniczący Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego Marek Tałasiewicz

2 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 2 Poz Załącznik do uchwały Nr XXIII/310/13 Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego z dnia 26 marca 2013 r. WOJEWÓDZKI PROGRAM OPIEKI NAD ZABYTKAMI NA LATA DLA WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO Spis treści: WSTĘP I. PODSTAWY PRAWNE I CELE WPONZ WZ II. III. IV. PRAWNE I PROGRAMOWE UWARUNKOWANIA OCHRONY I OPIEKI NAD DZIEDZICTWEM KULTUROWYM 1. OCHRONA ZABYTKÓW I OPIEKA NAD ZABYTKAMI W POLSCE 2. UWARUNKOWANIA STRATEGICZNE I ZEWNĘTRZNE OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO 2.1. Ochrona dziedzictwa kulturowego w ustaleniach międzynarodowych 2.2. Strategie krajowe - polityka państwa w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami 2.3. Strategie wojewódzkie - polityka samorządu województwa zachodniopomorskiego w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami CHARAKTERYSTYKA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO ZE WSKAZANIEM OBSZARÓW I OBIEKTÓW O SZCZEGÓLNYM ZNACZENIU 1. WARUNKI NATURALNE 2. UKŁADY URBANISTYCZNE I RURALISTYCZNE 3. ZABUDOWA MIAST I WSI 3.1. Zabudowa mieszkalna w miastach 3.2. Budowle użyteczności publicznej 3.3. Zabudowa wiejska 3.4. Założenia folwarczne 3.5. Wiejskie budynki użyteczności publicznej 3.6. Zabudowa rezydencjonalna 3.7. Architektura sakralna 3.8. Architektura obronna 3.9. Zabytki techniki 4. ZIELEŃ ZABYTKOWA 5. ZABYTKI RUCHOME 5.1.Wyposażenie i wystrój obiektów sakralnych 5.2. Wyposażenia i wystrój obiektów świeckich 5.3. Obiekty małej architektury 6. RELIKTY OSADNICTWA PRADZIEJOWEGO (ZARYS ZAGADNIEŃ) 7. KOLEKCJE, ZBIORY 8. ZBIORY MUZEALNE 9. WARTOŚCI NIEMATERIALNE WALORYZACJA I OCHRONA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WOJEWÓDZTWA 1. OCHRONA W PLANIE ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO

3 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 3 Poz OCHRONA PRAWNA ZABYTKÓW WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO 2.1. Rejestr zabytków 2.2. Wojewódzka ewidencja zabytków 2.3. Gminna ewidencja zabytków 2.4. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego 2.5. Park Kulturowy 2.6. Pomnik historii 2.7. Lista światowego dziedzictwa UNESCO V. DIAGNOZA STANU I ZNACZENIA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO SWOT 1. MOCNE STRONY 2. SŁABE STRONY 3. SZANSE 4. ZAGROŻENIA VI. OCENA REALIZACJI WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI NA LATA VII. 1. SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI NA LATA PIERWSZY DWULETNI CYKL SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI NA LATA DRUGI DWULETNI CYKL Monitoring działań Urzędu Marszałkowskiego w okresie w obszarze finansowania i nadzoru nad działaniami dotyczącymi dziedzictwa kulturowego województwa A. DZIAŁANIA W ZAKRESIE INWESTYCJI I NIERUCHOMOŚCI B. DZIAŁANIA W ZAKRESIE PROJEKTÓW MIĘKKICH PROMOCYJNYCH I EDUKACYJNYCH C. UTRZYMYWANIE SAMORZĄDOWYCH WOJEWÓDZKICH INSTYTUCJI KULTURY 2.2. Monitoring na poziomie lokalnym - działań samorządów powiatowych i gminnych w okresie i obszarów problemowych dotyczących dziedzictwa kulturowego CELE I ZADANIA WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI DLA WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO NA LATA ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE 2. CELE WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI DLA WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO NA LATA ZADANIA WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI DLA WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO NA LATA Zadania, ich koordynatorzy i realizatorzy, wskaźniki realizacji i efekty 4. WDRAŻANIE I MONITOROWANIE WOJEWÓDZKIEGO PROGRAMU OPIEKI NAD ZABYTKAMI DLA WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO 4.1 Źródła finansowania WPONZ dla Województwa Zachodniopomorskiego

4 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 4 Poz Instytucje odpowiedzialne za realizację WPONZ dla Województwa Zachodniopomorskiego 4.3. Ramy czasowe realizacji WPONZ WZ 4.4. Monitorowanie WPONZ WZ Załączniki: 1. Wybrane działania Samorządu Województwa Zachodniopomorskiego dokumentacja fotograficzna Główne materiały wykorzystane w tworzeniu programu: 1. Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami na lata dla Województwa Zachodniopomorskiego, opr. Biuro Dokumentacji Zabytków, 2008 r. 2. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego, RBGZ WZ, 2010 r. 3. Strategia Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego do roku 2020, 4. Sprawozdanie z realizacji WPONZ na lata Pierwszy dwuletni cykl , BDZ, 2010/ Aktualizacja Studium zasobów i stanu zachowania oraz kształtowania krajobrazu kulturowego województwa zachodniopomorskiego do zmiany planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Zachodniopomorskiego. Dziedzictwo i krajobraz kulturowy. Projekt ochrony. BDZ, 2009 r. 6. Wytyczne i zasady zagospodarowania w obszarach kulturowo-krajobrazowych (wyodrębnionych w Studium zasobów i stanu zachowania wartości kulturowych ), BDZ 2010.

5 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 5 Poz Misja określona w Strategii Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego do 2020 r.: Stworzenie warunków do stabilnego i zrównoważonego rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego opartego na konkurencyjnej gospodarce i przedsiębiorczości mieszkańców oraz aktywności społecznej przy optymalnym wykorzystaniu istniejących zasobów. Wstęp Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami dla Województwa Zachodniopomorskiego na lata opracowany został przez Biuro Dokumentacji Zabytków w Szczecinie, instytucję kultury Samorządu Województwa Zachodniopomorskiego, zgodnie ze statutem Biura Dokumentacji Zabytków. Konieczność opracowania Wojewódzkiego Programu Opieki nad Zabytkami wynika wprost z art. 87 ust. 1 Ustawy O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz. U. nr 162 poz. 1568). Program opracowany został na bazie doświadczeń wynikających z realizacji wcześniejszego WPOnZ na lata , szeroko zakrojonych konsultacji z gminnymi i powiatowymi jednostkami samorządu terytorialnego oraz wydziałami Urzędu Marszałkowskiego. Podstawę stanowiła zaś analiza zasobu kulturowego województwa i potrzeb w zakresie jego ochrony i opieki nad nim, w celu zachowania dla obecnych i przyszłych pokoleń. Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami dla Województwa Zachodniopomorskiego na lata (w skrócie WPONZ WZ)obejmuje szerokie spektrum zagadnień związanych z bogactwem kulturowego dziedzictwa województwa zachodniopomorskiego, zarówno zagadnienia kontekstu historycznego, zachowanego materialnego dziedzictwa, jego mocnych i słabych stron, uwarunkowań prawnych i finansowych, ale głównie wytycza cele strategiczne i określa zadania opieki nad zabytkami w perspektywie najbliższych czterech lat. Realizacja Programu przyczyni się niewątpliwie do poprawy uwarunkowań, wpływających na stan zachowania zabytków i umocnienia tożsamości lokalnej i rozwoju społeczeństwa województwa zachodniopomorskiego. Kultura, rozumiana jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa jest bowiem jednym z głównych czynników jego rozwoju. Zabytki materialne i niematerialne dobra kultury stanowią zaś istotną część dziedzictwa kulturowego, kształtującego tożsamość kolejnych pokoleń i wpływającego na identyfikację z przestrzenią. Przyjęte do realizacji zadania Programu staną się działaniami sprzyjającymi rewaloryzacji i rewitalizacji zabytków; będą służyć procesom rozwojowym, wymiernym także w obszarach gospodarczym, turystyczno-rekreacyjnym i społecznym. Zgodnie z założeniami tworzenia dokumentów programowych na szczeblu regionalnym tak jak opracowywana obecnie przez Wydział Kultury, Nauki i Dziedzictwa Narodowego UM Strategia Rozwoju Kultury i Dziedzictwa Narodowego do roku 2020, aktualny WPONZ WZ będzie koncentrował się na kierunkach rozwoju, zadaniach i działaniach, za które jest odpowiedzialny Samorząd Województwa, w które może on zaangażować swoje zasoby techniczne, organizacyjne, osobowe i finansowe, zwłaszcza poprzez poszczególne wydziały Urzędu Marszałkowskiego WZ oraz instytucje kultury samorządu województwa zachodniopomorskiego.

6 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 6 Poz I. PODSTAWA PRAWNA I CELE WPONZ WP Przygotowanie i realizacja programu opieki nad zabytkami (PONZ ), należy do ustawowych obowiązków samorządu województwa, nałożonych ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (art. 87, Dz. U. z 2003 r. Nr 162 poz z późn. zm.), w której określono tryb sporządzenia oraz cele wojewódzkiego programu opieki nad zabytkami. Podstawowe etapy sporządzania i funkcjonowania PONZ na szczeblu województwa: WPONZ sporządza się na okres 4 lat. Wojewódzki PONZ sporządza Zarząd Województwa. Wojewódzki PONZ opiniuje Wojewódzki Konserwator Zabytków. Wojewódzki PONZ przyjmuje Sejmik Województwa. Wojewódzki PONZ ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Województwa. Zarząd Województwa sporządza, co 2 lata, sprawozdania z realizacji WPONZ i przedstawiania je Sejmikowi Województwa. Podstawowym celem sporządzania i realizacji wojewódzkiego programu opieki nad zabytkami jest utrzymanie walorów krajobrazu kulturowego i zabytków na terenie województwa, poprzez różnorodne działania służące utrzymaniu i poprawie stanu materialnej substancji zabytków, ich zagospodarowaniu w sposób odpowiadający wartościom zabytkowym oraz działania zmierzające do podniesienia wiedzy o zabytkach i świadomości potrzeby utrzymania dziedzictwa kulturowego. Cele ustawowe wojewódzkiego programu opieki nad zabytkami zdefiniowane są w art. 87 ust. 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w którym stwierdza się, że programy opieki mają na celu, w szczególności: - włączenie problemów ochrony zabytków do systemu zadań strategicznych wynikających z koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju; - uwzględnianie uwarunkowań ochrony zabytków, w tym krajobrazu kulturowego i dziedzictwa archeologicznego, łącznie z uwarunkowaniami ochrony przyrody i równowagi ekologicznej; - zahamowanie procesów degradacji zabytków i doprowadzenia do poprawy stanu ich zachowania; - wyeksponowanie poszczególnych zabytków oraz walorów krajobrazu kulturowego; - podejmowanie działań zwiększających atrakcyjność zabytków dla potrzeb społecznych, turystycznych i edukacyjnych; - wspieranie inicjatyw sprzyjających wzrostowi środków finansowych na opiekę nad zabytkami; - określenie warunków współpracy z właścicielami zabytków, eliminujących sytuacje konfliktowe związane z wykorzystaniem zabytków; - podejmowanie przedsięwzięć umożliwiających tworzenie miejsc pracy związanych z opieką nad zabytkami. Dla Województwa Zachodniopomorskiego pierwszy program wojewódzki opieki nad zabytkami został opracowany w 2008 r. Został on przyjęty Uchwałą Nr XX/197/08 Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego z dnia 17 czerwca 2008 r. pod nazwą Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami dla Województwa Zachodniopomorskiego na lata

7 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 7 Poz Obecnie opracowany program dotyczy kolejnego czteroletniego okresu programowania, lat II. PRAWNE I PROGRAMOWE UWARUNKOWANIA OCHRONY I OPIEKI NAD DZIEDZICTWEM KULTUROWYM 1. OCHRONA ZABYTKÓW I OPIEKA NAD ZABYTKAMI W POLSCE Zabytki zostały objęte ochroną na poziomie Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, będącej źródłem prawa o najwyższej mocy w Polsce. W dokumencie określono m.in., iż Rzeczpospolita strzeże dziedzictwa narodowego i stwarza warunki równego dostępu i upowszechniania kultury oraz wolności w korzystaniu z dóbr kultury (art. 5, art. 6 ust. 1 i art. 73 Konstytucji RP). Ustawa 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U r. Nr 162, poz z późn. zm.) Podstawowym aktem prawa regulującym ochronę i opiekę nad zabytkami w Polsce jest ustawa z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U r. Nr 162, poz z późn. zm.) wraz z aktami wykonawczymi 1, w której określono m.in. przedmiot, zakres i formy ochrony zabytków i opieki nad nimi Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 6 czerwca 2005 r. w sprawie udzielania dotacji celowej na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków (Dz. u. z 2005 r. Nr 112 poz. 940) 2. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 28 stycznia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań z zakresu kultury, trybu składania wniosków oraz przekazywania środków z Funduszu Promocji Kultury (Dz.U. z 2005 r. Nr 24 poz. 200) 3. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 25 sierpnia 2004 r. w sprawie organizacji i sposobu ochrony zabytków na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2004 r. Nr 212 poz. 2153) 4. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dnia 27 lipca 2011 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych (Dz.U. Nr 165, poz. 987) 5. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 14 maja 2004 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz.U. z 2004 r. Nr 124 poz. 1305) 6. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie rzeczoznawców Ministra Kultury w zakresie opieki nad zabytkami (Dz.U. z 2004 r. Nr 124 poz. 1302) 7. Rozporządzenie ministra Kultury z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie wywozu zabytków i przedmiotów o cechach zabytków za granicę (Dz.U. z 2004 r. Nr 84 poz. 798) 8. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 9 kwietnia 2004 r. w sprawie organizacji wojewódzkich urzędów ochrony zabytków (Dz.U. z 2004 r. Nr 75 poz. 706) 9. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 1 kwietnia 2004 r. w sprawie nagród za odkrycie lub znalezienie zabytków archeologicznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 71 poz. 650) 10. Rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 9 lutego 2004 r. w sprawie wzoru znaku informacyjnego umieszczanego na zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (Dz.U. z 2004 r. Nr 30 poz. 259) 11. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z (lipca) 2011 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich ( ), badań konserwatorskich, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych (Dz.U. Nr 165, poz. 987) 12. Rozporządzenie MKiDN z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz.U. Nr 113 poz. 661)

8 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 8 Poz Przedmiotem ochrony i opieki jest zabytek, którego definicja według art. 3 ustawy brzmi: zabytek - nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową; zabytek nieruchomy nieruchomość, jej część lub zespół nieruchomości, posiadających cechy j.w.; zabytek ruchomy rzecz ruchoma, jej część lub zespół rzeczy ruchomych, posiadających cechy j.w.; zabytek archeologiczny - zabytek nieruchomy, będący powierzchniową, podziemną lub podwodną pozostałością egzystencji i działalności człowieka, złożoną z nawarstwień kulturowych i znajdujących się w nich wytworów bądź ich śladów albo zabytek ruchomy, będący tym wytworem; historyczny układ urbanistyczny lub ruralistyczny - przestrzenne założenie miejskie lub wiejskie, zawierające zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni, rozmieszczone w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic lub sieci dróg; historyczny zespół budowlany powiązana przestrzennie grupa budynków wyodrębniona ze względu na formę architektoniczną, styl, zastosowane materiały, funkcję, czas powstania lub związek z wydarzeniami historycznymi; krajobraz kulturowy - przestrzeń historycznie ukształtowana w wyniku działalności człowieka, zawierająca wytwory cywilizacji oraz elementy przyrodnicze; otoczenie zabytku - teren wokół lub przy zabytku wyznaczony w decyzji o wpisie tego terenu do rejestru zabytków w celu ochrony wartości widokowych zabytku oraz jego ochrony przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych. Przedmiot ochrony doprecyzowany został w art. 6 ust. 1 ustawy, który wskazuje, iż opiece i ochronie podlegają - bez względu na stan zachowania: zabytki nieruchome będące, w szczególności: - krajobrazami kulturowymi, - układami urbanistycznymi, ruralistycznymi i zespołami budowlanymi, - dziełami architektury i budownictwa, - dziełami budownictwa obronnego, - obiektami techniki, a zwłaszcza kopalniami, hutami, elektrowniami i innymi zakładami przemysłowymi, - cmentarzami, - parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni, - miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji; zabytki ruchome będące, w szczególności: - dziełami sztuk plastycznych, rzemiosła artystycznego i sztuki użytkowej, - kolekcjami stanowiącymi zbiory przedmiotów zgromadzonych i uporządkowanych według koncepcji osób, które tworzyły te kolekcje,

9 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 9 Poz numizmatami oraz pamiątkami historycznymi, a zwłaszcza militariami, sztandarami, pieczęciami, odznakami, medalami i orderami, - wytworami techniki, a zwłaszcza urządzeniami, środkami transportu oraz maszynami i narzędziami świadczącymi o kulturze materialnej, charakterystycznymi dla dawnych i nowych form gospodarki, dokumentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego, - materiałami bibliotecznymi, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach, - instrumentami muzycznymi, - wytworami sztuki ludowej i rękodzieła oraz innymi obiektami etnograficznymi, - przedmiotami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji; zabytki archeologiczne będące, w szczególności: - pozostałościami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnictwa, - cmentarzyskami, - kurhanami, - reliktami działalności gospodarczej, religijnej i artystycznej. Ochronie mogą podlegać także zabytki niematerialne - nazwy geograficzne, historyczne lub tradycyjne nazwy obiektu budowlanego, placu, ulicy lub jednostki osadniczej. Formami ochrony zabytków są (art. 7 ustawy) 2 : 1) wpis do rejestru zabytków 3 ; 2) uznanie za pomnik historii 4 ; 3) utworzenie parku kulturowego 5 ; 4) ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego 6. Wpis do rejestru zabytków należy do kompetencji wojewódzkich konserwatorów zabytków (decyzje o wpisie podejmowana są z urzędu lub na wniosek posiadacza zabytku położonego na terenie województwa). Art. 15 ustawy ust.1 określa, iż Prezydent RP, na wniosek ministra właściwego ds. kultury, w drodze rozporządzenia, może uznać za pomnik historii zabytek nieruchomy wpisany do rejestru lub park kulturowy o szczególnej wartości dla kultury. Ust.2, precyzuje, iż wniosek może zostać złożony po uzyskaniu opinii Rady Ochrony Zabytków. Ust. 3, przewiduje możliwość cofnięcia uznania za pomnik historii, w trybie przewidzianym dla jego uznania. 2 Ustawa z dn. 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków. Niniejszą ustawą zmienia się następujące ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane, ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. 3 Rejestr zabytków dla obszaru województwa prowadzi Wojewódzki Konserwator Zabytków. 4 art. 15 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - na mocy rozporządzenia Prezydenta RP. 5 art. 17 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - Rada Gminy, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, na podstawie uchwały, może utworzyć park kulturowy w celu ochrony krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej. 6 Ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( )

10 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 10 Poz Ust. 4 przewiduje możliwość przedstawienia Komitetowi Dziedzictwa Światowego wniosku o wpis pomnika historii na Listę dziedzictwa światowego w celu objęcia tego pomnika ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej w Paryżu w dniu 16 listopada 1972 r. W kompetencjach samorządu gminy jest stanowienie prawnej ochrony poprzez utworzenie parku kulturowego oraz sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania z odpowiednimi zapisami dotyczącym ochrony dziedzictwa kulturowego (obowiązek wynikający też z ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z późn. zm.). Ochrona zabytków realizowana jest przez organy administracji publicznej, co określa art. 4 ustawy. Ochrona zabytków polega, w szczególności, na podejmowaniu działań mających na celu: - zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie; - zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków; - udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytków; - przeciwdziałanie kradzieży, zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabytków za granicę 7 ; - kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytków; - uwzględnianie działań ochronnych w planowaniu przestrzennym oraz przy kształtowaniu środowiska. Opieka nad zabytkami sprawowana przez jego właściciela lub posiadacza wg art. 5 polega, w szczególności na zapewnieniu warunków: - naukowego badania i dokumentowania zabytku; - prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku; - zabezpieczenia i utrzymania zabytku oraz jego otoczenia w jak najlepszym stanie; - korzystania z zabytku w sposób zapewniający trwałe zachowanie jego wartości; - popularyzowania i upowszechniania wiedzy o zabytku oraz jego znaczeniu dla historii i kultury. Według art. 18 ust. 1 ochronę zabytków i opiekę nad zabytkami uwzględnia się przy: - sporządzaniu i aktualizacji koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, - strategii rozwoju województw, planów zagospodarowania przestrzennego województw, - planowaniu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, - analizie i studium z zakresu zagospodarowania przestrzennego powiatu, strategii rozwoju gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, - decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, - decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, - decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizacje inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego. Wg ust.2 w dokumentach strategicznych i planistycznych województwa, powiatu, gminy: - uwzględnia się krajowy program ochrony zabytków i opieki nad zabytkami 8, 7 Zgodnie z nowelizacją Ustawy z 18 marca 2010 r.: nie skreśla się z rejestru zabytku wywiezionego zgodnie z przepisami Ustawy 8 Krajowy program ochrony zabytków i opieki nad zabytkami nie został dotychczas opracowany. Prace trwają.

11 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 11 Poz określa się rozwiązania niezbędne do zapobiegania zagrożeniom dla zabytków, - zapewnia się ochronę zabytków przy realizacji inwestycji, - ustala się rozwiązania mające na celu przywracanie zabytków do jak najlepszego stanu, - ustala się przeznaczenie i zasady zagospodarowania terenu uwzględniające opiekę nad zabytkami. Szczegółowe zasady ochrony poszczególnych zabytków i obszarów zapisywane są, zgodnie z art w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w m.p.z.p., a także w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie z art. 21 ewidencja zabytków jest podstawą sporządzania programów opieki przez gminy, powiaty, województwa. Opracowanie wszelkiego rodzaju koncepcji, wytycznych, projektów rewaloryzacji czy też planów adaptacji i przekształceń obiektów zabytkowych, a także studiów zagospodarowania przestrzennego oraz miejcowych planów zagospodarowania przestrzennego opiera się na wiedzy o zasobie zabytkowym, stąd działania te powinny poprzedzać działania ewidencyjne. Zgodnie z art. 22 ust. 4 wójt (burmistrz, prezydent miasta) prowadzi gminną ewidencję zabytków, zaś zgodnie z ust. 2 wojewódzką ewidencję zabytków prowadzi wojewódzki konserwator zabytków. Gminna ewidencja zabytków (GEZ) nie jest podniesiona do rangi formy ochrony wprost, ale faktycznie funkcjonuje jako taka poprzez: - art. 7 pkt 4 ustawy łącznie z przepisami ustawy Prawo budowlane (art. 36 ust. 3) i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, - obowiązek uwzględniania GEZ w programach opieki wojewódzkich, powiatowych i gminnych, które z kolei uwzględnia się przy sporządzaniu planów zagospodarowania przestrzennego (art. 21) - obowiązek uwzględniania GEZ w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy oraz w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (art. 19.1) Zgodnie z nowelizacją (z 18 marca 2010 r.) ustawy o opiece nad zabytkami art. 3 mówi: W stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje właściwy organ w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Podział kompetencji i organizacja organów ochrony zabytków określone są w art ustawy. Ustawowo organami ochrony zabytków są: a. minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w imieniu którego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje Generalny Konserwator Zabytków. Do jego kompetencji należy m.in. opracowywanie krajowego programu ochrony i opieki nad zabytkami, podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego i realizacja kontraktów wojewódzkich w sprawach opieki nad zabytkami, sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewódzkich konserwatorów zabytków, prowadzenie krajowej ewidencji zabytków, promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytków. Przy ministrze ds. kultury działa Rada Ochrony Zabytków, jako organ opiniodawczo-doradczy. Przy Generalnym Konserwatorze Zabytków działa Główna Komisja Konserwatorska, jako organ opiniodawczy.

12 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 12 Poz b. wojewoda, w imieniu którego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje wojewódzki konserwator zabytków. Do zadań wojewódzkiego konserwatora zabytków należy m.in.: realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, sporządzanie, w ramach przyznanych środków budżetowych, planów finansowania ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, prowadzenie rejestru i wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz gromadzenie dokumentacji w tym zakresie; wydawanie decyzji, postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych; sprawowanie nadzoru nad prawidłowością prowadzonych badań konserwatorskich, architektonicznych, prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych i innych działań przy zabytkach oraz badań archeologicznych; organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; opracowywanie wojewódzkich planów ochrony na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych; upowszechnianie wiedzy o zabytkach; współpraca z innymi organami administracji publicznej w sprawach ochrony zabytków. Przy WKZ działa Wojewódzka Rada Ochrony Zabytków, jako organ opiniodawczy. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. Nr 91 poz. 576 z późn. zm.) Ochrona zabytków i opieka nad zabytkami jest jednym z zadań publicznych, które wykonuje samorząd województwa. Art. 11 ust. 1 stanowi, iż w zakresie działalności samorządu województwa jest określanie strategii rozwoju województwa, uwzględniającej pięć różnych celów, spośród których trzy związane są bezpośrednio z ochroną zabytków i dziedzictwa kulturowego: - pielęgnowanie polskości oraz rozwój i kształtowanie świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej mieszkańców, a także pielęgnowanie i rozwijanie tożsamości lokalnej, - zachowanie wartości środowiska kulturowego i przyrodniczego przy uwzględnianiu potrzeb przyszłych pokoleń, - kształtowanie i utrzymanie ładu przestrzennego. Polityka rozwoju województwa prowadzona przez samorząd województwa powinna uwzględniać wspieranie rozwoju kultury oraz sprawowanie opieki nad dziedzictwem kulturowym i jego racjonalne wykorzystanie, o czym stanowi art. 11 ust. 2. pkt 7. Zadania o charakterze wojewódzkim wykonywane przez samorząd wojewódzki określa z kolei art. 14. ust.1. ustalając dla nich poszczególne zakresy, m.in.: - kultura oraz ochrona zabytków i opieka nad zabytkami, - zagospodarowanie przestrzenne. Kolejne zadania pośrednio związane są z dziedzictwem kulturowym, zwłaszcza takie jak tworzenie warunków rozwoju gospodarczego czy promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa, wśród których są tak istotne w turystyce czy przemysłach kreatywnych, obiekty i obszary zabytkowe i regionalne dziedzictwo kulturowe. Inne uregulowania prawne dotyczące zabytków znajdują się także w następujących ustawach : ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) z aktami wykonawczymi;

13 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 13 Poz ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz z późn. zm.); ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150) z aktami wykonawczymi, z której wynika obowiązek wykonania opracowania ekofizjograficznego do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (art. 72 ust. 4 i 5) z uwzględnieniem walorów zabytkowych; ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880), uwzględnia się w niej ochronę krajobrazów (zachowanie cech charakterystycznych danego krajobrazu), a wśród walorów chronionych wymienia się wartości kulturowe. Jedną z form ochrony wg tejże ustawy są parki krajobrazowe - obszary chronione ze względu na wartości przyrodnicze, ale także walory historyczne i kulturowe; ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz z późn. zm.); ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2001 Nr 13, poz. 123); ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.); ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227). Na mocy w/w ustawy ochrona obszarów o krajobrazie mającym znaczenie historyczne, kulturowe lub archeologiczne, zabytków i krajobrazu kulturowego, objęte istniejącą dokumentacją, w szczególności rejestrem lub ewidencją zabytków otrzymuje dodatkowe umocowanie prawne. 2.UWARUNKOWANIA STRATEGICZNE I ZEWNĘTRZNE OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO 2.1. OCHRONA DZIEDZICTWA KULTUROWEGO W USTALENIACH MIĘDZYNARODOWYCH Najistotniejsze dla dziedzictwa kulturowego ustalenia międzynarodowe, przyjęte przez Polskę to: Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego z 16 listopada 1972 r. przyjęta na sesji w Paryżu (Dz.U. z 1976 r. nr 32, poz. 190, załącznik) - zobowiązuje do: ustanowienia skutecznego systemu ochrony dziedzictwa kulturalnego i naturalnego o wyjątkowym znaczeniu dla całej ludzkości, zorganizowanego w sposób stały i zgodny z metodami współczesnej nauki ; uprawiania polityki zmierzającej do wyznaczenia dziedzictwu kulturalnemu i naturalnemu odpowiedniej funkcji w życiu zbiorowym i włączenia ochrony tego dziedzictwa do programów planowania ogólnego; podejmowania środków prawnych, naukowych, technicznych, administracyjnych i finansowych w celu identyfikacji, ochrony, konserwacji, waloryzacji i reanimacji tego dziedzictwa. Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego (poprawiona) 16 stycznia 1992 r. - La Valetta (Dz.U. z 1996 r., Nr 120, poz. 564) dotycząca dziedzictwa archeologicznego, które stanowi źródło zbiorowej pamięci europejskiej i instrument dla badań

14 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 14 Poz historycznych i naukowych. Zobowiązuje do wprowadzenia systemu prawnej ochrony dziedzictwa archeologicznego, zapewniającego prowadzenie ewidencji archeologicznego dziedzictwa, łączenia potrzeb archeologii z wymaganiami planów zagospodarowania, zapewnienia finansowego wsparcia dla badań archeologicznych od władz państwowych, regionalnych i gminnych. Europejska konwencja krajobrazowa 22 października 2000 r. Florencja (Dz.U. z 2006 r., Nr 14, poz. 98) zobowiązuje do: ustanowienia i wdrożenia polityki w zakresie krajobrazu (który przyczynia się do tworzenia kultur lokalnych i jest podstawowym komponentem europejskiego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego) ukierunkowanej na ochronę, gospodarkę i planowanie krajobrazu. W konwencji tej zwrócono uwagę na współpracę transgraniczną (na szczeblu regionalnym i lokalnym) służącą przygotowaniu i wdrażaniu wspólnych programów dotyczących krajobrazu (krajobrazy transgraniczne). Ustanowiono Nagrodę Krajobrazową Rady Europy - wyróżnienie przyznawane organom lokalnym i regionalnym, które wykażą się skutecznymi i znaczącymi osiągnięciami w dziedzinie ochrony, gospodarki lub planowania krajobrazu. Konwencja UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego, sporządzona w Paryżu dnia 20 października 2005 r. (Dz.U. z 2007 r., Nr 215, poz. 1585). Celami konwencji są m.in.: ochrona i promowanie różnorodności form wyrazu kulturowego; tworzenie takich warunków dla kultur, by mogły się w pełni rozwijać i swobodnie na siebie oddziaływać w sposób przynoszący im wzajemne korzyści; promowanie poszanowania różnorodności form wyrazu kulturowego i uświadamianie jej wartości na płaszczyźnie lokalnej, krajowej i międzynarodowej; potwierdzenie znaczenia związku między kulturą i rozwojem dla wszystkich krajów. Za zasady uznano: komplementarność ekonomicznych i kulturowych aspektów rozwoju - z uwagi na fakt, że kultura jest jedną z głównych sił napędowych rozwoju, kulturowe aspekty rozwoju są równie istotne jak jego aspekty ekonomiczne. Ochrona, promowanie i zachowanie różnorodności kulturowej są podstawowym warunkiem trwałego i zrównoważonego rozwoju dla dobra obecnych i przyszłych pokoleń. Konwencja o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy przyjęta 3 października 1985 r. w Granadzie, weszła w życie 1 grudnia 1987 r. Przez Polskę została podpisana 18 marca 2010 r. Zasadniczym celem dokumentu jest ochrona europejskiego dziedzictwa architektonicznego. Konwencja definiuje pojęcie dziedzictwa architektonicznego i zwraca uwagę na potrzebę jego ochrony nie tylko na szczeblu krajowym, ale i europejskim. Dokument postuluje konieczność identyfikacji zasobów mających podlegać ochronie oraz tworzenia i wdrażania systemu ich ochrony. Sygnatariusze zobowiązują się do prowadzenia działań systemowych w celu zapewnienia ochrony i opieki nad dziedzictwem architektonicznym oraz przyjęcia zintegrowanej polityki konserwacji zabytków. Konwencja zakłada współudział społeczeństwa w procesie ochrony zabytków, podkreśla rolę promocji dziedzictwa i rozwijania świadomości społecznej w zakresie ochrony zabytków. Zobowiązuje również strony do wymiany informacji na temat polityki konserwacji zabytków. Konwencja w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego (D.U. z 19 sierpnia 2011 poz. 1018)

15 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 15 Poz Konwencja w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego z 2003 roku. W Polsce Konwencja weszła w życie 16 sierpnia 2011 roku i stanowi obecnie jedyny akt prawa (międzynarodowego), na jakim można oprzeć budowę systemu ochrony dziedzictwa niematerialnego w naszym kraju. Konwencja przyjmuje za cele: - ochronę niematerialnego dziedzictwa kulturowego, - zapewnienie poszanowania niematerialnego dziedzictwa kulturowego wspólnot, grup oraz jednostek, - doprowadzenie na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym do wzrostu świadomości znaczenia niematerialnego dziedzictwa kulturowego, - zapewnienie międzynarodowej współpracy i pomocy w celu realizacji postanowień Konwencji. Konwencji zobowiązuje do podejmowania działań zapewniających ochronę dziedzictwa niematerialnego znajdującego się na terytorium sygnatariuszy, określenia i zdefiniowania jego elementy oraz sporządzenia rejestru niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Celem Konwencji jest objęcie ochroną niematerialnego dziedzictwa kulturowego rozumianego wg UNESCO jako: praktyki, wyobrażenie, przekazy, wiedza i umiejętności jak również związane z nimi instrumenty, przedmioty, artefakty i przestrzeń kulturową, które wspólnoty, grupy i w niektórych przypadkach jednostki uznają za część własnego dziedzictwa kulturowego. Dziedzictwo niematerialne poprzez stałe odtwarzanie jest przekazywane z pokolenia na pokolenie, przyczyniając się do wzrostu poczucia własnej tożsamości oraz poszanowania dla różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności. Dlatego utrwalenie i przekazanie przyszłym pokoleniom dorobku naszych kultur jest priorytetem Konwencji. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Europy INSPIRE (Infrastructure for Spatial Information In Europe) - w ustawie o infrastrukturze informacji przestrzennej z dnia 4 marca 2010 r., która to weszła w życie 7 czerwca 2010 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego został zdefiniowany (art. 3, pkt. 7c) jako organ wiodący i współodpowiedzialny, wraz z Ministrem Środowiska, w zakresie tematu danych przestrzennych w części dotyczącej zabytków nieruchomych w rozumieniu ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Ustawa stanowi przeniesienie na grunt legislacyjny Polski zapisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy INSPIRE. Założeniem dyrektywy jest opracowanie baz danych GIS oraz udostępnienie tych danych za pomocą usług sieciowych (serwisów internetowych) w celu upowszechnienia, oraz darmowego dostępu, danych stanowiących rejestr publiczny (wraz ze zdefiniowaniem ograniczeń dostępu do tych danych, jeśli wymaga tego interes Państwa). Założenia dyrektywy określają sposób w jaki dane te będą organizowane - ze szczególnym naciskiem na brak powielania kompetencji poszczególnych jednostek administracji publicznej w zakresie pozyskiwania tych danych, a w efekcie optymalizacji wydatków ponoszonych przez podatnika na tworzenie zbiorów cyfrowych odzwierciedlających stan rejestrów publicznych STRATEGIE KRAJOWE - POLITYKA PAŃSTWA W ZAKRESIE OCHRONY ZABYTKÓW I OPIEKI NAD ZABYTKAMI Strategia Rozwoju Kraju (uchwała RM z 29.XI.2006 r.)

16 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 16 Poz W dokumencie tym, pomimo zrozumiałego znacznego stopnia uogólnienia, środowisko kulturowe (jego ochrona i właściwe użytkowanie) znajduje miejsce zarówno w uwarunkowaniach i przesłankach rozwoju kraju, jak i przy określaniu priorytetów. Podkreślono, że walory środowiska naturalnego w połączeniu ze znacznym potencjałem kulturowym oraz korzystnym położeniem w centrum kontynentu, na skrzyżowaniu ważnych dróg europejskich, czynią z naszego kraju atrakcyjne miejsce do zwiedzania i wypoczynku. Dla wielu słabiej uprzemysłowionych, atrakcyjnych środowiskowo regionów Polski, turystyka stanowi podstawową szansę rozwoju. W priorytecie 1. Wzrost konkurencyjności i innowacyjności gospodarki, zakłada się podejmowanie działań na rzecz znaczącego ograniczenia przestrzeni trwale zagospodarowanej, zwłaszcza w obszarach cennych przyrodniczo i kulturowo. W priorytecie 2. Poprawa stanu infrastruktury technicznej i społecznej równolegle z budową nowych obiektów kultury będą rozwijane działania nakierowane na zachowanie, ochronę i rewitalizację materialnego dziedzictwa kulturowego, poprzez renowację, konserwację, adaptację obiektów zabytkowych dla celów kulturowych i turystycznych, a także wdrożenie systemu monitoringu i zabezpieczenia tych obiektów. Także w zadaniach służących realizacji innych priorytetów wskazuje się na zabytki, jako potencjał i jednocześnie dobro wymagające nakładów na właściwe jego utrzymanie. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata z Uzupełnieniem Narodowej Strategii Rozwoju Kultury na lata (przyjęta przez RM w 2005 r.) Ochrona i rewaloryzacja zabytków została uznana za jeden z podstawowych celów strategicznych, a za cele cząstkowe uznano m.in.: - kompleksową rewaloryzację zabytków i ich adaptację na funkcje kulturalne, turystyczne, edukacyjne, rekreacyjne i inne cele społeczne; - zwiększenie roli zabytków w rozwoju turystyki i przedsiębiorczości poprzez tworzenie zintegrowanych produktów turystycznych, - podnoszenie świadomości społecznej w sferze ochrony dziedzictwa kulturowego. W uzupełnieniu Narodowej Strategii Rozwoju Kultury na lata wprowadzono programy wdrożeniowe jako system realizacyjny NSRK, powiązane z finansowaniem działalności kulturalnej ze środkami znajdującymi się w dyspozycji Ministra Kultury. Dla działań związanych z opieką nad zabytkami powołano program wdrożeniowy: Narodowy Program Kultury Ochrona Zabytków i Dziedzictwa Kulturowego na lata z priorytetami : 1. rewaloryzacja zabytków nieruchomych i ruchomych, 2. rozwój instytucji muzealnych, 3. ochrona dziedzictwa narodowego poza granicami kraju, 4. ochrona zabytków archeologicznych, 5. tworzenie zasobów cyfrowych dziedzictwa kulturowego, 6. ochrona zabytkowych cmentarzy. Celem programu jest intensyfikacja ochrony i upowszechniania dziedzictwa kulturowego, w tym kompleksowa poprawa stanu zabytków oraz rozwój kolekcji muzealnych, gdzie celami cząstkowymi są:

17 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 17 Poz a) poprawa stanu zachowania zabytków; b) zwiększenie narodowego zasobu dziedzictwa kulturowego (w tym dziedzictwa archeologicznego); c) kompleksowa rewaloryzacja zabytków i ich adaptacja na cele inne niż kulturalne; d) zwiększenie roli zabytków w rozwoju turystyki i przedsiębiorczości poprzez tworzenie zintegrowanych narodowych produktów turystycznych; e) poprawa warunków instytucjonalnych, prawnych i organizacyjnych w zakresie ochrony zabytków i ich dokumentacji; f) zabezpieczenie zabytków, muzealiów i archiwaliów przed skutkami klęsk żywiołowych, kradzieżami i nielegalnym wywozem za granicę oraz na wypadek sytuacji kryzysowej i konfliktu zbrojnego. Główne priorytety i działania: Priorytet I Aktywne zarządzanie zasobem stanowiącym materialne dziedzictwo kulturowe. Działanie 1.1. Wzmocnienie ośrodków dokumentacji zabytków oraz budowa nowoczesnych rozwiązań organizacyjno-finansowych w sferze ochrony zabytków. Zostaną zaproponowane zmiany instytucjonalne, prawne i funkcjonalne w sferze dokumentacji i ochrony zabytków oraz procesu oferowania zabytków na rynku. Działanie 1.2. Kompleksowa rewaloryzacja zabytków i ich adaptacja na cele kulturalne, turystyczne, edukacyjne, rekreacyjne i inne cele społeczne. W ramach działania realizowane będą projekty rewaloryzacji zabytków i ich adaptacji na cele społeczne. Projekty muszą posiadać znaczący wpływ ekonomiczny na rozwój regionalny, w tym zwiększać ilość miejsc pracy. Działanie 1.3. Zwiększenie roli zabytków w rozwoju turystyki i przedsiębiorczości przez tworzenie zintegrowanych narodowych produktów turystycznych. Realizacja działania odbywać się będzie poprzez programowanie i wdrażanie kompleksowych programów dotyczących markowych produktów turystyki kulturowej w Polsce w latach Działanie obejmuje pięć miast mających największą szansę na europejskim rynku turystyki kulturowej: Warszawę, Kraków, Gdańsk, Poznań i Wrocław. Priorytet II Edukacja i administracja na rzecz dziedzictwa kulturowego. Działanie 2.1. Rozwój zasobów ludzkich oraz podnoszenie świadomości społecznej w sferze ochrony dziedzictwa kulturowego. W ramach działania przewiduje się zrealizowanie zadań mających na celu: - podniesienie wykształcenia kadr, - podniesienie zainteresowania społeczeństwa problematyką ochrony zabytków, - powołanie zespołu naukowego ds. badań nad wpływem rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego na rozwój społeczno ekonomiczny regionów, w tym szczególnie turystyki. Ponadto planuje się promowanie zachowania dziedzictwa kulturowego wsi poprzez aktywizację społeczności wiejskich, a także ochronę i popularyzację kultury ludowej STRATEGIE WOJEWÓDZKIE - POLITYKA SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA ZACHODNIOPOMORSKIEGO W ZAKRESIE OCHRONY ZABYTKÓW I OPIEKI NAD ZABYTKAMI Strategia Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego (SRWZ)

18 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 18 Poz Samorząd Województwa jest odpowiedzialny za kreowanie polityki rozwoju regionalnego. Podstawę jej kształtowania stanowi strategia rozwoju województwa długookresowy dokument określający kierunki polityki i wytyczający cele, które mają być osiągnięte w założonym horyzoncie czasowym. Strategia Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego do roku 2020 wraz z Prognozą oddziaływania na środowisko została przyjęta przez Sejmik Województwa Zachodniopomorskiego Uchwałą Nr XXVI/303/05 z dnia 19 grudnia 2005 roku. Sejmik 22 czerwca 2010 r. zaaprobował aktualizację Strategii Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego. Od tej pory ten dokument wyznacza kierunki działań społeczności regionu oraz mechanizmy monitorowania jego rozwoju. Konieczność dokonania aktualizacji Strategii wynikała z zapisów Ustawy z dnia 6 grudnia 2006 roku o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, jak również ze stale zmieniających się uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych rozwoju województwa. Jedną z form wdrażania Strategii Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego (SRWZ) są programy wojewódzkie. Zgodnie z zapisami SRWZ rozwój kultury stanowić ma fundament tożsamości regionalnej. Regionalny Program Operacyjny Województwa Zachodniopomorskiego (RPO WZ) Zarząd Województwa Zachodniopomorskiego w dniu 13 stycznia 2012 r., uchwałą nr 30/12, przyjął zmiany w Regionalnym Programie Operacyjnym Województwa Zachodniopomorskiego na lata , wprowadzone w ramach renegocjacji Programu z Komisją Europejską. Regionalny Program Operacyjny Województwa Zachodniopomorskiego na lata ma charakter średniookresowego dokumentu strategicznego. Realizacja Programu ma na celu wspieranie rozwoju województwa, zmierzającego do zwiększenia jego konkurencyjności, spójności gospodarczej, terytorialnej, społecznej i wzrostu poziomu życia mieszkańców. Regionalny Program Operacyjny Województwa Zachodniopomorskiego na lata jest narzędziem realizacji celów Strategii Rozwoju Województwa Zachodniopomorskiego do roku 2020 oraz Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia i Strategicznych Wytycznych Wspólnoty dla okresu Podstawą do określenia osi priorytetowych i operacji Regionalnego Programu Operacyjnego określającym priorytety i obszary wykorzystania oraz system wdrażania środków unijnych Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) w Województwie Zachodniopomorskim w latach Obszary priorytetowe RPO WZ określają ustanowione dla programu następujące osie priorytetowe: - Oś priorytetowa 1. Gospodarka Innowacje Technologie; - Oś priorytetowa 2. Rozwój infrastruktury transportowej i energetycznej; - Oś priorytetowa 3. Rozwój społeczeństwa informacyjnego; - Oś priorytetowa 4. Infrastruktura ochrony środowiska; - Oś priorytetowa 5. Turystyka, kultura i rewitalizacja; - Oś priorytetowa 6. Rozwój funkcji metropolitalnych; - Oś priorytetowa 7. Rozwój infrastruktury społecznej i ochrony zdrowia; - Oś priorytetowa 8. Pomoc techniczna. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa zachodniopomorskiego

19 Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego 19 Poz przyjęty uchwałą Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego Nr XLV/530/2010 z dnia r. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa zachodniopomorskiego jest opracowaniem o charakterze regionalnym, stanowi integralny element szeroko pojętego planowania strategicznego w zakresie przestrzennej koordynacji działań. Dzięki zintegrowanemu systemowi planowania zapewniona jest odpowiednia korelacja planu z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju oraz ze strategią rozwoju województwa. Plan określa uwarunkowania i kierunki rozwoju województwa w zakresie: o organizacji struktury przestrzennej, w tym podstawowych elementów sieci osadniczej, o infrastruktury społecznej i technicznej, o ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego, o lokalizacji inwestycji publicznych rządowych i samorządu województwa. Głównym celem świadomej polityki przestrzennej jest właściwe wykorzystanie przestrzeni i jej zasobów oraz istniejącego zainwestowania dla potrzeb rozwojowych zapewniających wzrost poziomu i jakości życia społeczeństwa. Przez właściwe wykorzystanie przestrzeni należy rozumieć: o ochronę i zachowanie jej niezbywalnych wartości jakimi są bioróżnorodność, walory przyrodnicze, krajobrazowe i dziedzictwo kulturowe, o wykorzystanie zasobów tej przestrzeni - surowców naturalnych, potencjału naturalnego (wody morskie i lądowe, odnawialne źródła energii, rolnicza i leśna przestrzeń produkcyjna) oraz potencjału wynikającego z istniejącego zagospodarowania (sieć osadnicza, infrastruktura, zabudowa), wykorzystanie naturalnych preferencji przestrzeni osiągniętych w wyniku zainwestowania lub możliwych łatwo do osiągnięcia w wyniku określonych działań stymulacyjnych, o harmonizację działań wpływających lub mogących mieć wpływ na przekształcenia przestrzeni (w tym eliminacja konfliktów i zagrożeń). Ustalenia planu nie stanowią prawa miejscowego i tym samym nie naruszają autonomii gmin w zakresie gospodarki przestrzennej, umożliwiają jednak ubieganie się o środki finansowe regionalne, krajowe i unijne na realizację zadań celu publicznego. Strategia rozwoju turystyki w województwie zachodniopomorskim do 2015 roku (przyjęta uchwałą Sejmiku Województwa nr XVI/147/2000 z r.) W diagnozie stwierdzono: Z turystyką miejską i kulturową na terenie Województwa wiąże się istotna szansa na wzrost popytu oraz generowanych przychodów w związku m.in. z niewykorzystanym w pełni potencjałem walorów kulturowych Regionu, w tym bogata sieć miasteczek historycznych o zachowanej zabytkowej zabudowie, dwa duże ośrodki miejskie o coraz bogatszym życiu kulturalnym, obiektów wpisanych do rejestru zabytków 9. Istotną szansę stwarzają także obecne tendencje w turystyce krajowej i zagranicznej wypoczynek na terenach miejskich jest celem 42% krajowych podróży krótkookresowych i 27% długookresowych, z kolei 9 Aktualne dane dotyczące liczby zabytków w rejestrze zabytków posiada Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Szczecinie