PLANOWANE ZMIANY W USTAWIE ZSEE ORAZ O BATERIACH I AKUMULATORACH Dr Bartosz Draniewicz, radca prawny, Kancelaria Prawa Gospodarczego i Ekologicznego

Transkrypt

1 PLANOWANE ZMIANY W USTAWIE ZSEE ORAZ O BATERIACH I AKUMULATORACH Dr Bartosz Draniewicz, radca prawny, Kancelaria Prawa Gospodarczego i Ekologicznego w Warszawie

2 Nowa ustawa o ZSEE Projekt ustawy wdraża postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE), zwanej dalej dyrektywą 2012/19/UE. Dyrektywa miała być wdrożona do dnia 14 lutego 2014 r. (art. 24 Dyrektywy) Ustawamiaławejśćwżyciezdniem1stycznia2015roku.

3 Zakres ustawy (okres przejściowy) Art. 2 pkt 1 Ustawę stosuje się do sprzętu elektrycznego i elektronicznego (sprzętu), jak następuje: 1) do 31 grudnia 2018 r. (okres przejściowy), z zastrzeżeniem art. 3 ust. 1, do sprzętu należącego do grup wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy. Załącznik 2 do ustawy zawiera przykładowy wykaz sprzętu należącego do grup wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy;

4 Otwarty zakres stosowania Art. 2 pkt 2) od 1 stycznia 2019 r., z zastrzeżeniem art. 3, do każdego rodzaju sprzętu. Każdy sprzęt należy zaklasyfikować do jednej z grup wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. Załącznik nr 4 zawiera przykładowy wykaz sprzętu należącego do grup wymienionych w załączniku nr 3 (otwarty zakres stosowania).

5 Definicja sprzętu Art. 5 pkt 10 przez sprzęt rozumie się przez to urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych, oraz urządzenie mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych i zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym V dla prądu przemiennego oraz V dla prądu stałego;

6 Dotychczasowe orzecznictwo W następujących wyrokach, NSA uznał, że załącznik nr 1 do obecnej ustawy jest tzw. załącznikiem otwartym i zawiera jedynie przykłady sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Zwrócić bowiem należy uwagę, że przedmiotowa ustawa stanowi implementację dyrektywy 2002/96/WE, która swym zakresem obejmuje wszelkiego rodzaju urządzenia elektryczne i elektroniczne używane przez konsumentów oraz przeznaczone do użytku profesjonalnego(motyw 10 preambuły dyrektywy). WyrokNSAzdnia10listopada2011r.,sygn.aktIIOSK1579/10; WyrokNSAzdnia28maja2013r.,sygn.aktIIOSK257/12

7 Zakres Dyrektywy 2002/96/WE Art. 2 ustęp 1 Niniejszą dyrektywę stosuje się do sprzętu elektrycznego i elektronicznego ujętych w kategoriach wymienionych w załączniku IA pod warunkiem, że dany sprzęt nie jest częścią innego rodzaju sprzęt, który nie wchodzi w zakres stosowania niniejszej dyrektywy. załącznik IB zawiera wykaz produktów ujętych w kategoriach wymienionych w załączniku IA.

8 Zakres dyrektywy 2002/96/WE Motyw 10 do Preambuły Niniejsza dyrektywa obejmuje wszelkiego rodzaju sprzęt elektryczny i elektroniczny używany przez konsumentów oraz sprzęt elektryczny i elektroniczny przeznaczony do użytku profesjonalnego. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla prawodawstwo wspólnotowego w sprawie bezpieczeństwa oraz wymogów zdrowotnych chroniących wszystkie podmioty mające styczność z WEEE, a także dla specyficznego prawodawstwa Wspólnoty w sprawie zarządzania odpadami, w szczególności dyrektywy Rady 91/157/EWG z dnia18 marca 1991 r. w sprawie baterii i akumulatorów zawierających niektóre substancje niebezpieczne.

9 Wprowadzający sprzęt Art. 5 ustęp 1 pkt 16 (ustawy art. 3 ustęp 1 liter f Dyrektywy producent 16) wprowadzającym sprzęt rozumie się przez to każdą osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobę prawną, która, bez względu na wykorzystywaną technikę sprzedaży, w tym środki porozumiewanie się na odległość: a) ma siedzibę w państwie członkowskim i produkuje sprzęt pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub wprowadza na rynek pod własną nazwą lub znakiem towarowym na terytorium tego państwa członkowskiego sprzęt zaprojektowany lub wyprodukowany dla niego, b) ma siedzibę w państwie członkowskim i pod własną nazwą lub znakiem towarowym odsprzedaje na terytorium tego państwa członkowskiego sprzęt wytworzony przez innych dostawców; odsprzedającego nie uznaje się za wprowadzającego sprzęt, jeśli na sprzęcie widnieje znak firmowy producenta, jak przewidziano w lit. a,

10 Wprowadzający sprzęt Art. 5 ustęp 1 pkt 16 c) ma siedzibę w państwie członkowskim i wprowadza do obrotu w tym państwie członkowskim w ramach swojej działalności sprzęt z państwa trzeciego lub z innego państwa członkowskiego lub d) sprzedaje sprzęt za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio gospodarstwom domowym lub użytkownikom innym niż gospodarstwa domowe w państwie członkowskim i ma siedzibę w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim,

11 Autoryzowany przedstawiciel krajowy Art Wprowadzający sprzęt w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 16 lit. a-c, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, ma prawo do wyznaczenia autoryzowanego przedstawiciela odpowiedzialnego za wypełnienie na terytorium kraju obowiązków nałożonych na niego niniejszą ustawą.

12 Autoryzowany przedstawiciel krajowy Art. 25 ustęp 2 Autoryzowanym przedstawicielem na terytorium kraju jest organizacja odzysku, o której mowa w art. 59 ust W przypadku gdy autoryzowany przedstawiciel, o którym mowa w ust. 1, jest wpisany do rejestru oraz realizuje zgodnie z ustawą wszystkie obowiązki wprowadzającego sprzęt, wprowadzający sprzęt, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 16 lit. a-c, który ma siedzibę na terytorium kraju, nie musi wykonywać swoich obowiązków nałożonych na niego niniejszą ustawą.

13 Autoryzowany przedstawiciel wspólnotowy Art. 26. Wprowadzający sprzęt w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 16 lit. d, który ma siedzibę na terytorium kraju, który sprzedaje sprzęt w innym państwie członkowskim, w którym nie ma on siedziby, jest obowiązany do wyznaczenia w tym państwie członkowskim autoryzowanego przedstawiciela jako osobę odpowiedzialną za wypełnienie na terytorium tego państwa członkowskiego obowiązków tego wprowadzającego sprzęt nałożonych na niego dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego(weee) (Dz. Urz. UEL197z ,str.38).

14 Nowe poziomy zbierania Art Do 31 grudnia 2015 r. wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do osiągnięcia rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu w wysokości nie mniejszej niż 35 % średniej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju w trzech poprzednich latach.

15 Liczenie średnich poziomów Art. 21 ustęp 3 Przez średnioroczną masę sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju rozumie się średnioroczną masę sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju w trzech poprzednich latach przez danego wprowadzającego sprzęt. Jeżeli wprowadzający sprzęt nie wprowadzał do obrotu sprzętu na terytorium kraju przez trzy lata, średnią masę sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju liczy się za cały okres, w którym nastąpiło wprowadzenie sprzętu do obrotu na terytorium kraju.

16 Nowe poziomy zbierania Art. 21 ustęp: 2. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do osiągania rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu, które wynoszą: 1) od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2020 r. nie mniej niż 40 % średniej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju; 2) od 1 stycznia 2021 r. nie mniej niż 65 % średniej masy sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju. Sposób liczenia załącznik nr 6 do ustawy.

17 Poziomy docelowe Art. 21 ustęp 5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, minimalne roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu, w poszczególnych latach do końca 2020 r., kierując się: 1) potrzebą osiągnięcia minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu; 2) ilością wprowadzanego do obrotu sprzętu; 3) działaniami na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki; 4) poziomem rozwoju infrastruktury niezbędnej w procesie zbierania zużytego sprzętu.

18 KGO -fakultatywność Art Wprowadzający sprzęt, z chwilą sprzedaży sprzętu, może przedstawiać nabywcom sprzętu koszty gospodarowania odpadami, obejmujące koszty zbierania i przetwarzania zużytego sprzętu. 2. Wprowadzający sprzęt może przekazać dystrybutorom informację o wysokości kosztów gospodarowania odpadami. 3. Dystrybutor jest obowiązany do informowania, w sposób określony w ust. 4, nabywców sprzętu o wysokości kosztów gospodarowania odpadami, jeżeli taką informację uzyskał od wprowadzającego sprzęt.

19 Organizacja odzysku Art Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest spółką akcyjną utworzoną przez wprowadzających sprzęt lub reprezentujące ich związki pracodawców lub izby gospodarcze w celu realizacji określonych w ustawie obowiązków przejętych na podstawie umów od wprowadzających sprzęt, która dochody uzyskane w ramach wykonywanej działalności gospodarczej przeznacza wyłącznie na cele statutowe.

20 Cele statutowe organizacji odzysku Art Przedmiotem działania organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest działalność związana z organizowaniem, zarządzaniem lub prowadzeniem przedsięwzięć związanych ze zbieraniem i przetwarzaniem zużytego sprzętu, oraz finansowaniem publicznych kampanii edukacyjnych..

21 Akcjonariusze organizacji odzysku Art. 59 ustęp 2. Akcjonariuszami organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego są wyłącznie podmioty, o których mowa w ust. 1.

22 Obowiązek dostosowawczy Art Organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego są obowiązane do dostosowania się do wymagań niniejszej ustawy od dnia 1 stycznia 2016 r.

23 Nowelizacja ustawy o bateriach i i akumulatorach Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 roku o zmianie ustawy o bateriach i akumulatorach. Opublikowana w Dz.U. z 2014 r., Nr 1322, z dnia r. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2015 roku z pewnymi wyjątkami (art. 20 ustawy nowelizującej)

24 Cele nowelizacji Wprowadzana ustawa w zakresie swojej regulacji uzupełnia wdrożenie postanowień dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz uchylającej dyrektywę 91/157/EWG.

25 Zwolnienia z obowiązków ustawowych Art. 4a. 1. Przepisów ustawy w zakresie osiągania wymaganych poziomów zbierania, w tym dotyczących opłaty produktowej, organizowania i finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, zawierania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, składania wykazu zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, nie stosuje się do dwóch kategorii podmiotów.

26 Dwie kategorie podmiotów zwolnionych 1) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie przenośne lub akumulatory przenośne o łącznej masie nieprzekraczającej 1 kg; 2) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie przemysłowe lub akumulatory przemysłowe, baterie samochodowe lub akumulatory samochodowe o łącznej masie nieprzekraczającej 100 kg.

27 Warunki zwolnienia Art. 4a ustęp 2 pkt 1) przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku: a) zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm. [4]) ), b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a, a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy za okres 3 ostatnich lat obrotowych;

28 Warunki zwolnienia Art. 4a ustęp 2 pkt 2) stanowi pomoc de minimis: a) w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z , str. 1) albo b) w rolnictwie w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z , str. 9).

29 Wartość pomocy de minimis Art. 4a ustęp 3 Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty produktowej, obliczanej z zastosowaniem stawki opłaty produktowej dla zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2.

30 Fakultatywność zwolnienia Przedsiębiorcy będą decydować, czy skorzystają z takiego zwolnienia, czy nie. Jednocześnie będą ich obowiązywały dotychczasowe przepisy o wpisie do rejestru wprowadzających baterie lub akumulatory oraz prowadzących zakłady przetwarzania zużytych baterii i akumulatorów. Będą także zobowiązani do informowania o masie wprowadzanych do obrotu produktów.

31 Dotychczasowa treść art. 28 Art. 28 ustęp 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory może realizować obowiązki, o których mowa w art. 27, art. 31, art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 2, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 1 i 4 oraz art. 41 ust. 3, za pośrednictwem innych podmiotów.

32 Wykonywanie obowiązków przy udziale podmiotu pośredniczącego w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory może wykonywać obowiązki, o których mowa w art. 27, art. 31, art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 1 i 4, art. 37 ust. 1 i 6 lub art. 41 ust. 3, za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego.,

33 Podmiot pośredniczący W art. 6 dodaje się punkt 10a) podmiot pośredniczący podmiot, za pośrednictwem którego wprowadzający baterie lub akumulatory wykonuje obowiązki w zakresie i na zasadach określonych w ustawie;.

34 Wymogi dla podmiotu pośredniczącego obowiązek wpisu Art. 18 ustęp 2. Podmiot pośredniczący przed rozpoczęciem działalności jest obowiązany do uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. ; (art. 49 ustawy o odpadach rejestr rejestr podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami).,

35 Obowiązki dla podmiotu pośredniczącego -standardy Art Podmiot pośredniczący jest obowiązany posiadać wdrożony system zarządzania środowiskowego zgodny z wymaganiami systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) lub z normą ISO

36 Okres dostowawczy Art. 8. ustawy nowelizujacej. Podmiot pośredniczący jest obowiązany dostosować się do wymagań określonych w art. 28 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

37 Zaświadczenia o zebranych zużytych bateriach Art. 59a. 1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany wydać wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, lub podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych zawierające( )

38 Zaświadczenia zbiorcze Art. 59a ustęp 3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący

39 Zaświadczenia o przetworzonych zużytych bateriach Art. 64a ustęp 1 Art. 64a. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany wydać wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, lub podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, zaświadczenie o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach zawierające( )

40 Zaświadczenia zbiorcze Art. 64a ustęp 3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory,w tym obowiązek podpisania umowy z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.

41 Umowy z podmiotem pośredniczącym Art. 28 ustęp 4. Wykonywanie obowiązków wprowadzającego baterie lub akumulatory za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Art. 28 ustęp 5. Wprowadzający baterie lub akumulatory oraz podmiot pośredniczący są obowiązani przechowywać umowy, o których mowa w ust. 4, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym umowa przestała obowiązywać. ;

42 Odpowiedzialność Odpowiedzialność za prawidłową realizację obowiązków ustawowych, tak jak dotychczas, będzie spoczywać na wprowadzających baterie i akumulatory, bez względu na to, czy zdecydują się realizować je sami, czy z udziałem podmiotów pośredniczących (art. 28 ustęp 2 ustawy o bateriach)

43 Kary Art. 99b. Podmiot pośredniczący, który nie posiada wdrożonego systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 28 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości zł.

44 Kampanie edukacyjne Art. 37 ustęp 4. Wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1: 1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo 2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.,

45 Stawka i wysokość opłaty Art. 37 ustęp 5a. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów. 5b. Opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory.,

46 Liczenie opłaty Art. 37 ustęp 4a. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwoty co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez wprowadzającego baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne.,

47 Zwolnienie z opłaty na kampanie edukacyjne Art. 37 ustęp 8 8. Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.

48 Kampanie podmiotu pośrednicz acego Art. 39 ustęp 9 Podmiot pośredniczący, realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych z więcej niż jednym wprowadzającym baterie lub akumulatory, może prowadzić wspólną publiczną kampanię edukacyjną dla wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, pod warunkiem że środki przeznaczone na tę kampanię są co najmniej równe sumie środków, które wprowadzający baterie lub akumulatory są obowiązani przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne.

49 Stosowanie Ordynacji podatkowej Art. 37 ustęp 10 Do opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.5) ), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. ;

50 Opłata depozytowa Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do pobrania od kupującego niebędącego przedsiębiorcą opłaty depozytowej oraz do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o którychmowawart.53ust.1.,

51 Stawka opłaty depozytowej Art Stawka opłaty depozytowej wynosi 30 zł za sztukę baterii samochodowej kwasowo-ołowiowej i akumulatora samochodowego kwasowo- ołowiowego.,

52 Nieodebrana opłata depozytowa Art. 57 ustęp 1 1. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w art. 54 ust. 1, przekazuje nieodebraną opłatę depozytową na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę tego sprzedawcy, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.,

53 Odpowiednie stosowanie OP Art. 57 ustęp 1a. Do opłat depozytowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. ;

54 Kara Art. 100a. Kto, wbrew przepisowi art. 56 ust. 1, nie przekazuje nieodebranej opłaty depozytowej lub przekazuje ją nieterminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do zł.

55 Dziękuję za uwagę