PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU MECHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ,

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ, wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ OWIĄZANIA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW odstawy elektrotechniki i elektroniki odstawy konstrukcji maszyn odstawy technik wytwarzania Technologia montażu maszyn i urządzeń Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej Konstrukcje maszyn Zajęcia praktyczne ZAŁĄZNIKI: rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 TY SZKOŁY: Zasadnicza Szkoła Zawodowa 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Grażyna Dobrowolska-Zabłocka, dr inż. Janusz Figurski, mgr inż. Marek Olsza, mgr inż. Jerzy Zagańczyk Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Robert Wanic 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu mechanik-monter maszyn i urządzeń opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw. Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (projekt). Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zmianami. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu mechanik-monter maszyn i urządzeń uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu mechanik-monter maszyn i urządzeń uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Mechanik-monter maszyn i urządzeń należy do zawodów bardzo często spotykanych w sferze zatrudnienia. Dominującym układem czynności w zawodzie są prace montażowe i remontowe, które wykonuje pracownik zajmujący się wytwarzaniem, konserwacją, naprawą i eksploatacją maszyn i urządzeń mechanicznych. raca mechanika-montera maszyn i urządzeń wymaga na ogół zespołowego działania i oparta jest na współpracy. 8. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ rzemysł maszynowy należy do rozwijającej się gałęzi gospodarki w naszym kraju. Mechanicy należą do grupy poszukiwanych pracowników. Rynek pracy oczekuje na profesjonalnych pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Ze względu na spełniane funkcje produkcyjne i usługowe, absolwenci tego zawodu znajdują zatrudnienie przede wszystkim w przedsiębiorstwach przemysłu metalowego i maszynowego, przedsiębiorstwach obsługowo-naprawczych, a także w innych działach gospodarki, zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją urządzeń technicznych. Szybkie przeobrażenia w technice, technologii, organizacji produkcji i usługach stwarzają potrzebę rozwijania kształcenia w zawodzie. Osoby przedsiębiorcze mogą tworzyć własną jednoosobową firmę. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 9. OWIĄZANIA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu mechanikmonter maszyn i urządzeń wyodrębniona została kwalifikacja M.17. Montaż i obsługa maszyn i urządzeń, która stanowi podbudowę kształcenia w zawodzie technik mechanik po spełnieniu dodatkowych wymogów, tzn. potwierdzeniu dodatkowo kwalifikacji M.44. Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń oraz uzyskaniu wykształcenia średniego. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodami KZ(M.a)i KZ(M.b). M.17. Kwalifikacja Montaż i obsługa maszyn i urządzeń Symbol zawodu Zawód Mechanik-monter maszyn i urządzeń Technik mechanik Elementy wspólne KZ(M.a) KZ(M.b) 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie mechanik-monter maszyn i urządzeń powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) dokonywania montażu maszyn i urządzeń; 2) obsługiwania i konserwowania maszyn i urządzeń; 3) instalowania i uruchamiania maszyn i urządzeń. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie mechanikmonter maszyn i urządzeń: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów(bh, DG, JOZ), efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechanicznego i górniczo-hutniczego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(M.a)i KZ(M.b), efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie M.17. Montaż i obsługa maszyn i urządzeń. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK-MONTER MASZYN I URZĄDZEŃ Tabela 3. lan nauczania do programu o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym Klasa I II III Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania 1 odstawy elektrotechniki i elektroniki odstawy konstrukcji maszyn odstawy technik wytwarzania Technologia montażu maszyn i urządzeń Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej Łączna liczba godzin rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym* 7 Konstrukcje maszyn Zajęcia praktyczne Łączna liczba godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 Wykaz działów programowych Lp. Nazwa przedmiotu Działy programowe 1 odstawy elektrotechniki i elektroniki 1.1. Obwody elektryczne i układy elektroniczne 1.2. Elementy automatyki i sterowania maszyn 2 odstawy konstrukcji maszyn 2.1. zęści maszyn i połączenia 2.2. Materiały konstrukcyjne 3 odstawy technik wytwarzania 3.1. Elementy budowy maszyn i urządzeń 3.2. rzegląd technik wytwarzania 4 Technologia montażu maszyn i urządzeń 4.1. Zasady montażu maszyn i urządzeń 4.2. Zasady obsługi maszyn i urządzeń 4.3. Kontrola jakości montażu maszyn i urządzeń 5 Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 5.1. odstawy formalno-prawne działalności gospodarczej 5.2. rowadzenie przedsiębiorstwa branży mechanicznej 6 Język obcy w branży mechanicznej 6. Język obcy w branży mechanicznej 7 Konstrukcje maszyn 7.1. odstawy zapisu konstrukcji maszyn 7.2. Elementy konstrukcji maszyn 8 Zajęcia praktyczne 8.1. Montaż maszyn i urządzeń 8.2. Obsługiwanie i konserwowanie maszyn i urządzeń 8.3. Instalowanie i uruchamianie maszyn i urządzeń rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu mechanik-monter maszyn i urządzeń zastosowano taksonomię celów poznawczych: AB wg prof. B. Niemierko. 1. odstawy elektrotechniki i elektroniki 32 godziny 2. odstawy konstrukcji maszyn 128 godzin 3. odstawy technik wytwarzania 192 godziny 4. Technologia montażu maszyn i urządzeń 224 godziny 5. Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 32 godziny 6. Język obcy w branży mechanicznej 32 godziny 7. Konstrukcje maszyn 74 godziny 8. Zajęcia praktyczne 896 godzin rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 1. odstawy elektrotechniki i elektroniki 1.1. Obwody elektryczne i układy elektroniczne 1.2. Elementy automatyki i sterowania maszyn 1.1. Obwody elektryczne i układy elektroniczne Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(9)1 dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń, BH(9)2 przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń, KZ(M.b)(1)1 rozróżnić źródła i rodzaje prądu elektrycznego, B KZ(M.b)(1)2 rozróżnić wielkości elektryczne i ich jednostki, B KZ(M.b)(1)3 rozróżnić elementy obwodów elektrycznych oraz układów elektronicznych, B KZ(M.b)(1)4 zastosować prawo Ohma i prawa Kirchhoffa do obliczania obwodów prądu stałego, KZ(M.b)(1)5 rozróżnić rodzaje maszyn elektrycznych, B KZ(M.b)(1)6 określić funkcję elementów elektronicznych, KZ(M.b)(1)9 odczytać schematy elektryczne i elektroniczne, Bezpieczeństwo i higiena pracy. Zasady postępowania w przypadku porażenia prądem elektrycznym. rąd stały i przemienny. raca i moc prądu elektrycznego. ole magnetyczne, indukcja magnetyczna i elektromagnetyczna. Odbiorniki i instalacje elektryczne. omiary wielkości elektrycznych. Schematy elektryczne i elektroniczne, symbole graficzne. Maszyny elektryczne. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

11 KZ(M.b)(1)11 wskazać rodzaje zabezpieczeń instalacji i urządzeń od porażeń prądem B elektrycznym, KZ(M.b)(4)1 wykorzystać programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodzących w obwodach prądu stałego i przemiennego oraz działania źródeł energii elektrycznej i układów elektronicznych. lanowane zadania(ćwiczenia) Odczytywanie parametrów silnika elektrycznego na podstawie danych z tabliczki znamionowej Na podstawie wskazówek i materiałów dostarczonych przez nauczyciela oraz literatury, odczytać parametry techniczne silników (w zależności od typów silników i rodzajów parametrów) będących na wyposażeniu pracowni. Kryteria oceny zadania (ćwiczenia) uwzględniają: odczyt, zapisanie i interpretację parametrów charakteryzujących różne typy silników(kluczowe: moc mechaniczna(na wale), częstotliwość prądu zasilającego, liczba faz sieci zasilającej, prędkość obrotowa i liczba biegunów, klasa sprawności oraz jej wartość przy obciążeniu nominalnym oraz parametry techniczne o drugorzędnym znaczeniu: nominalna wartość napięcia zasilającego, moment obrotowy przy starcie silnika, moment obrotowy przy hamowaniu, prąd pobierany przy starcie silnika, prąd nominalny). Zadania (ćwiczenia) mogą być wykonane w grupach. Grupy po wykonaniu zadania prezentują efekty wykonanej pracy. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni elektrycznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: elementy elektryczne i elektroniczne, maszyny i urządzenia elektryczne, elementy automatyki, przyrządy pomiarowe, schematy układów elektrycznych i elektronicznych, schematy instalacji i układów sterowania maszyn i urządzeń, normy i akty prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy przy instalacjach i urządzeniach elektrycznych, instrukcje bezpieczeństwa przy obsłudze maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych. Zajęcia w pracowni elektrycznej powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, komputer z dostępem do Internetu i oprogramowaniem do symulacji zjawisk zachodzących w obwodach prądu stałego i przemiennego oraz działania źródeł energii elektrycznej i układów elektronicznych, urządzenie multimedialne, pakiety edukacyjne dla uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Obwody elektryczne i układy elektroniczne wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. roponowane metody to: pokaz z objaśnieniem z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń praktycznych zawierająca opisy czynności niezbędnych do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie testów wielokrotnego wyboru, metodę projektów i ćwiczeń praktycznych wraz z opracowanymi kryteriami oceny i schematem punktowania. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

12 Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

13 1.2. Elementy automatyki i sterowania maszyn Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.b)(1)7 wyjaśnić rolę stycznika i przekaźnika w układach regulacji, Bezpieczeństwo i higiena pracy. KZ(M.b)(1)8 rozróżnić elementy elektroniczne i automatyki, B Elementy elektroniki i automatyki, budowa, zastosowanie. KZ(M.b)(1)10 odczytać schematy układów sterowania i automatyki, Elementy układów regulacji. KZ(M.b)(4)2 wykorzystać programy komputerowe symulujące działanie układów Elementy układów sterowania. sterowania maszyn i urządzeń. lanowane zadania(ćwiczenia) Układ sterowania przekaźnikowo-stycznikowego W oparciu o schemat układu sterowania przekaźnikowo-stycznikowego silnika elektrycznego określić strukturę układu, wyspecyfikować elementy składowe układu oraz wyjaśnić sposób działania układu. Kryteria oceny zadania (ćwiczenia) uwzględniają: opracowanie specyfikacji elementów elektroniki i automatyki danego układu sterowania silnika elektrycznego na podstawie oznaczeń i symboli graficznych zastosowanych na schemacie. odczas prezentacji uczniowie omawiają działanie układu. Zadanie uczniowie wykonują indywidualnie, po wykonaniu zadania uczniowie prezentują efekty pracy. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania ćwiczeń. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni elektrycznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: elementy elektryczne i elektroniczne, maszyny i urządzenia elektryczne, elementy automatyki, przyrządy pomiarowe, schematy układów elektrycznych i elektronicznych, schematy instalacji i układów sterowania maszyn i urządzeń, normy i akty prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy przy instalacjach i urządzeniach elektrycznych, instrukcje bezpieczeństwa przy obsłudze maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych. Zajęcia w pracowni elektrycznej powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, komputer z dostępem do Internetu, programy komputerowe symulujące działanie układów sterowania maszyn rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

14 i urządzeń, urządzenie multimedialne, pakiety edukacyjne dla uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Elementy automatyki i sterowania maszyn wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń i łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. roponowane metody to: pokaz z objaśnieniem z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda ćwiczeń praktycznych zawierająca opisy czynności niezbędnych do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie testów wielokrotnego wyboru, metodę projektów i ćwiczeń praktycznych zaopatrzonych w kryteria oceny i schemat punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

15 2. odstawy konstrukcji maszyn 2.1. zęści maszyn i połączenia 2.2. Materiały konstrukcyjne 2.1. zęści maszyn i połączenia Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.a)(2)1 wykonać szkice figur płaskich w rzutach prostokątnych, Zasady szkicowania. KZ(M.a)(2)2 wykonać szkice brył geometrycznych w rzutach prostokątnych Rzutowanie prostokątne i aksonometrycznych, i aksonometryczne. KZ(M.a)(2)3 wykonać szkice części maszyn odwzorowujące kształty zewnętrzne Zasady wykonywania rysunków i wewnętrzne, technicznych maszynowych. Zasady wymiarowania na rysunkach KZ(M.a)(2)4 zwymiarować szkice typowych części maszyn, Symbole, oznaczenia i uproszczenia KZ(M.a)(2)5 zastosować uproszczenia rysunkowe do wykonania szkicu części maszyny, stosowane na rysunkach. KZ(M.a)(2)6 rozróżnić rysunki techniczne: wykonawcze, złożeniowe, zestawieniowe, zęści maszyn, rodzaje, charakterystyka. B montażowe, zabiegowe i operacyjne, Normalizacja części maszyn. KZ(M.a)(2)7 odczytać rysunki wykonawcze i złożeniowe, ołączenia części maszyn. Mechanizmy maszyn i urządzeń KZ(M.a)(4)1 rozpoznać części i mechanizmy maszyn i urządzeń, B ostawy metrologii. KZ(M.a)(4)2 scharakteryzować osie i wały maszynowe, Tolerancje i pasowania. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

16 KZ(M.a)(4)3 scharakteryzować budowę i rodzaje łożysk tocznych i ślizgowych, Wykonywanie pomiarów. KZ(M.a)(4)4 dobrać z katalogu na podstawie oznaczeń łożysko toczne, KZ(M.a)(4)5 wyjaśnić budowę i zasadę działania sprzęgieł i hamulców, KZ(M.a)(4)6 sklasyfikować przekładnie mechaniczne, KZ(M.a)(4)7 wyjaśnić budowę przekładni zębatych prostych i złożonych, KZ(M.a)(4)8 wskazać zastosowanie elementów, zespołów i mechanizmów maszyn i urządzeń, B KZ(M.a)(4)9 wyjaśnić budowę i zasadę działania mechanizmów ruchu postępowego i obrotowego, KZ(M.a)(5)1 rozróżnić rodzaje połączeń rozłącznych i nierozłącznych, B KZ(M.a)(5)2 rozpoznać rodzaj połączenia na podstawie dokumentacji konstrukcyjnej zespołu maszyny, B KZ(M.a)(5)3 wykonać szkice połączeń: nitowych, spawanych, zgrzewanych, gwintowych i kształtowych, KZ(M.a)(6)1 wyjaśnić zasady tolerancji i pasowania, KZ(M.a)(6)2 zastosować układ tolerancji i pasowań, KZ(M.a)(6)3 sklasyfikować przyrządy pomiarowe oraz określić ich właściwości metrologiczne, KZ(M.a)(6)4 dobrać przyrządy do pomiaru i sprawdzania części maszyn, KZ(M.a)(6)5 wykonać pomiary wielkości geometrycznych, KZ(M.a)(6)6 zinterpretować wyniki pomiarów, KZ(M.a)(6)7 obliczyć wymiary graniczne, odchyłki i tolerancje, KZ(M.a)(6)8 wybrać z norm wartości odchyłek dla zadanych pasowań, KZ(M.a)(6)9 obliczyć luzy i wciski oraz tolerancje wybranych pasowań, KZ(M.a)(17)1 wyjaśnić znaczenie normalizacji, typizacji i unifikacji w budowie maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(17)2 analizować schematy strukturalne, funkcjonalne i zasadnicze maszyn i urządzeń, D KZ(M.a)(17)3 wykorzystać informacje techniczne z różnych źródeł dotyczące maszyn i urządzeń mechanicznych, KZ(M.a)(18)1 wykorzystać programy komputerowe wspomagające dobór znormalizowanych części maszyn. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

17 lanowane zadania(ćwiczenia) Szkicowanie i wymiarowanie bryły złożonej w rzucie aksonometrycznym na podstawie modelu. Na podstawie otrzymanego modelu wykonać szkic bryły w rzucie aksonometrycznym w układzie na trzy rzutnie i zwymiarować zgodnie z zasadami. Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają: odręczne wykonanie i zwymiarowanie szkicu zgodnie z zasadami(rzuty wykonane w układzie osi współrzędnych X, Y, Z, poprawnie wyznaczony rzut główny, wymiary bryły na poszczególnych rzutach skrócone w zależności od rzutowania płaszczyzny, narysowane linie wymiarowe równoległe do danej płaszczyzny rzutowania, wymiary wpisane nad liniami wymiarowymi, wymiary się nie powtarzają) Zadanie(ćwiczenie) uczniowie wykonują indywidualnie. Wyznaczenie przełożenia przekładni zębatej prostej Na podstawie otrzymanego modelu przekładni zębatej jednostopniowej prostej wyznaczyć przełożenie kinematyczne Kryteria oceny zadania (ćwiczenia) uwzględniają: wyznaczenie przełożenia danego modelu przekładni(wykonanie rysunku lub szkicu schematu kinematycznego przekładni z zaznaczeniem koła zębatego napędzającego i napędzanego, kierunków obrotów obu kół, ewentualnych średnic kół, liczby zębów kół, obliczenie przełożenia zgodnie z oznaczeniami na schemacie przekładni). Zadanie może być wykonane w grupach. o wykonaniu zadania uczniowie indywidualnie lub grupy prezentują efekty wykonanych prac. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania ćwiczeń. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni technologicznej lub rysunku technicznego. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: przybory kreślarskie, modele rzutni, figur i brył, modele części maszyn i połączeń części, modele mechanizmów, przyrządy pomiarowe, dokumentacja techniczna i konstrukcyjna, katalogi części maszyn, tabele tolerancji, olskie Normy z zakresu rysunku technicznego, komputer z dostępem do Internetu i oprogramowaniem do wykonywania rysunków technicznych maszynowych, urządzenie multimedialne. Zajęcia w pracowniach powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego i mechanizmów i części maszyn. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy zęści maszyn i połączenia wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów i łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. roponowane metody to: pokaz z objaśnieniem z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń praktycznych i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie ćwiczeń praktycznych i projektów z uwzględnieniem kryteriów oceny zaproponowanych dla planowanych zadań oraz schematu punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

18 2.2. Materiały konstrukcyjne Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.a)(7)1 rozróżnić pojęcia z zakresu materiałoznawstwa, Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych. KZ(M.a)(7)2 określić właściwości i zastosowanie metali i ich stopów, Właściwości stopów metali. KZ(M.a)(7)3 rozróżnić procesy otrzymywania stali, B Właściwości stopów metali nieżelaznych. KZ(M.a)(7)4 sklasyfikować stopy żelaza z węglem, Materiały eksploatacyjne. KZ(M.a)(7)5 rozróżnić gatunki stopów żelaza, B Ochrona przed korozją. KZ(M.a)(7)6 określić gatunek stopu żelaza z węglem na podstawie podanego oznaczenia, KZ(M.a)(7)7 sklasyfikować stopy metali nieżelaznych, KZ(M.a)(7)8 rozróżnić gatunki stopów metali nieżelaznych, B KZ(M.a)(7)9 określić właściwości i zastosowanie materiałów niemetalowych, KZ(M.a)(7)10 określić właściwości i zastosowanie materiałów eksploatacyjnych(oleje, smary, ciecze smarująco-chłodzące, paliwa, uszczelnienia techniczne), KZ(M.a)(7)11 uzasadnić dobór materiału z uwzględnieniem własności mechanicznych, technologicznych i rodzaju produkcji, KZ(M.a)(17)4 dobrać gatunki stali z norm i poradników na określone elementy maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(17)5 określić skład chemiczny stali i stopów metali nieżelaznych na podstawie norm, KZ(M.a)(17)6 dobrać sposób zabezpieczenia przed korozją części maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(17)7 dobrać materiały eksploatacyjne do określonych prac, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

19 KZ(M.a)(17)8 posłużyć się dokumentacją techniczną podczas planowania konserwacji maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(18)2 wykorzystać programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych. lanowane zadania(ćwiczenia) Zastosowanie stali specjalnych(nierdzewne, kwasoodporne, żarowytrzymałe, żaroodporne) Na podstawie wskazówek i materiałów dostarczonych przez nauczyciela, norm oraz programów komputerowych podać na podstawie oznaczenia stali specjalnych, przykłady zastosowania do wykonania elementów maszyn i urządzeń pracujących w określonych warunkach. Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają: opis zastosowania wybranych gatunków stali specjalnych do wykonania określonych części maszyn i urządzeń z poradników, norm materiałowych lub stron internetowych. Zadanie (ćwiczenie) uczniowie wykonują w grupach oraz dokonują prezentacji efektów prac. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania ćwiczeń. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni technologicznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: komputer z dostępem do Internetu, programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, normy materiałowe, dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń. Zajęcia w pracowni technologicznej powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne. rezentacje multimedialne dotyczące materiałów konstrukcyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Materiały konstrukcyjne wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. roponowane metody to: metoda przewodniego tekstu, pokaz z objaśnieniem z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie ćwiczeń praktycznych i projektów z uwzględnieniem kryteriów oceny zaproponowanych dla planowanego zadania oraz schematu punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

20 3. odstawy technik wytwarzania 3.1. Elementy budowy maszyn i urządzeń 3.2. rzegląd technik wytwarzania 3.1. Elementy budowy maszyn i urządzeń Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(5)1 zinterpretować akty prawne, prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, BH(5)2 scharakteryzować wymagania bezpieczeństwa dotyczące procesów pracy, BH(5)3 zastosować zasady bhp podczas wykonywania pracy, BH(6)1 scharakteryzować sposób likwidacji lub ograniczenia zagrożeń urazami mechanicznymi, BH(6)2 wskazać sposoby likwidacji lub ograniczenia zagrożeń związanych z prądem elektrycznym, BH(6)3 wskazać sposoby likwidacji lub ograniczenia zagrożeń związanych z substancjami chemicznymi, KZ(M.a)(16)1 sklasyfikować maszyny i urządzenia, KZ(M.a)(16)2 scharakteryzować elementy funkcjonalne maszyny i urządzenia, KZ(M.a)(16)3 określić parametry techniczne maszyn i urządzeń, Bezpieczeństwo i higiena pracy. Klasyfikacja maszyn i urządzeń. odzespoły mechaniczne. odzespoły hydrauliczne i pneumatyczne. Transport wewnętrzny i składowanie materiałów. Dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 KZ(M.a)(16)4 wyjaśnić budowę i zasadę działania oraz określić zastosowanie maszyn energetycznych stosowanych w przemyśle, KZ(M.a)(16)5 wyjaśnić działanie i określić zastosowanie maszyn technologicznych stosowanych w przemyśle maszynowym, KZ(M.a)(16)6 porównać parametry maszyn i urządzeń na podstawie ich charakterystyki technicznej; KZ(M.a)(16)7 rozróżnić elementy napędu hydraulicznego i pneumatycznego maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(8)1 scharakteryzować maszyny i urządzenia transportu wewnętrznego, KZ(M.a)(8)2 dobrać maszyny i urządzenia transportu wewnętrznego do określonych zadań, KZ(M.a)(8)3 określić budowę i zasadę działania wybranych maszyn i urządzeń transportu wewnętrznego, KZ(M.a)(9)1 określić sposób transportu w zależności od postaci materiału, KZ(M.a)(9)2 określić sposób składowania w zależności od postaci materiału, KZ(M.a)(9)3 zorganizować stanowiska składowania i magazynowania materiałów, KZ(M.a)(9)4 dobrać sposób i środki transportu do rodzaju materiału, KZ(M.a)(10)1 scharakteryzować powstawanie zjawiska korozji metali, KZ(M.a)(10)2 wskazać sposoby zapobiegania i ochrony przed korozją, KZ(M.a)(10)3 scharakteryzować rodzaje powłok ochronnych i techniki ich nanoszenia, KZ(M.a)(18)3 wykorzystać programy komputerowe symulujące działanie układów kinematycznych mechanizmów maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(18)4 wykorzystać programy komputerowe symulujące działanie układów napędowych elektrycznych, hydraulicznych i pneumatycznych maszyn i urządzeń. lanowane zadania(ćwiczenia) Określić działanie mechanizmu maszyny lub urządzenia. Na podstawie wskazówek i materiałów dostarczonych przez nauczyciela oraz schematów funkcjonalnych, katalogów oraz programów komputerowych określić zasady działania i spełniane funkcje wybranych mechanizmów maszyn i urządzeń, np.: układ napędowy, kinematyczny, ruchu przerywanego. Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają: opracowanie opisu działania (może być w formie prezentacji multimedialnej) wybranego mechanizmu maszyny lub urządzenia ze wskazaniem wszystkich elementów lub części mechanizmu oraz spełnianych przez nich funkcji oraz określenie czy są elementy znormalizowane lub wykonywane (można wskazać technikę wytwarzania) do jakiej grupy można je zakwalifikować. Zadanie należy wykonać w grupach. o wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonania prac. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

22 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym oraz pracowni technologicznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: modele, przekroje, atrapy maszyn i urządzeń, elementy układów hydraulicznych i pneumatycznych, elementy maszyn i urządzeń, dokumentację techniczną oraz katalogi maszyn i urządzeń i instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla 2 uczniów). Zajęcia prowadzone w pracowni powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu budowy mechanizmów maszyn i urządzeń. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Elementy budowy maszyn i urządzeń wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do zapoznania się z budową i działaniem maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesach wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym. roponowane metody to: metoda przewodniego tekstu, pokaz z objaśnieniem. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń oraz projektów, która sprzyja samodzielnemu rozwiązywaniu problemów oraz głębszemu rozpoznaniu wybranej tematyki. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia mogą być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie ćwiczeń praktycznych i projektów z uwzględnieniem kryteriów oceny zaproponowanych dla planowanego zadania oraz schematu punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 3.2. rzegląd technik wytwarzania Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.a)(11)1 sklasyfikować metody odlewania części maszyn i urządzeń, Klasyfikacja metod i technik wytwarzania KZ(M.a)(11)2 sklasyfikować metody obróbki plastycznej, części maszyn i urządzeń. Encyklopedia technik wytwarzania w KZ(M.a)(11)3 scharakteryzować obróbkę cieplną i cieplno-chemiczną, przemyśle maszynowym. KZ(M.a)(11)4 scharakteryzować metody obróbki ręcznej części maszyn i urządzeń, roces produkcyjny. KZ(M.a)(11)5 scharakteryzować metody maszynowej obróbki wiórowej części maszyn roces technologiczny. i urządzeń, Klasyfikacja maszyn i urządzeń KZ(M.a)(11)6 sklasyfikować metody spajania metali, przemysłowych. Zasady doboru narzędzi obróbkowych do KZ(M.a)(11)7 określić etapy procesu technologicznego dla wybranych technik wykonania określonych prac. wytwarzania, Zasady doboru przyrządów pomiarowych do KZ(M.a)(11)8 scharakteryzować elementy procesu produkcyjnego, kontroli jakości wykonanych prac. KZ(M.a)(12)1 dobrać narzędzia do trasowania na płaszczyźnie i w przestrzeni, Zasady doboru materiałów do wykonania określonych części maszyn. KZ(M.a)(12)2 dobrać narzędzia skrawające do obróbki metali i tworzyw sztucznych, KZ(M.a)(12)3 dobrać narzędzia skrawające do obróbki zgrubnej i wykańczającej otworów, KZ(M.a)(12)4 dobrać narzędzia do gwintowania, KZ(M.a)(12)5 rozpoznać maszyny do obróbki metali i tworzyw sztucznych, B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 KZ(M.a)(12)6 scharakteryzować rodzaje oprzyrządowania technologicznego do mocowania przedmiotów podczas obróbki ręcznej i maszynowej, KZ(M.a)(13)1 sklasyfikować rodzaje przyrządów pomiarowych stosowanych podczas obróbki ręcznej i maszynowej, KZ(M.a)(13)2 scharakteryzować właściwości metrologiczne przyrządów pomiarowych, KZ(M.a)(13)3 dobrać przyrządy suwmiarkowe i mikrometryczne, KZ(M.a)(13)4 dobrać przyrządy pomiarowe z odczytem cyfrowym, KZ(M.a)(13)5 dobrać przyrządy pomiarowe do pomiaru kątów, KZ(M.a)(13)6 wykonać pomiary wielkości geometrycznych, KZ(M.a)(15)1 określić zakres prac dotyczących kontroli jakości wykonanej operacji technologicznej na określonym stanowisku pracy, KZ(M.a)(15)2 określić zakres prac dotyczących kontroli jakości gotowego wyrobu na stanowisku kontroli jakości, M.17. 1(1) 1 dokonać klasyfikacji maszyn przemysłowych, M.17. 1(1) 2 dokonać klasyfikacji urządzeń mechanicznych, M.17. 1(1) 3 scharakteryzować maszyny i urządzenia przemysłowe, M.17. 1(1) 4 scharakteryzować zespół, podzespół i mechanizm maszyny, M.17. 1(1) 5 wyjaśnić zasady ergonomii w budowie maszyn przemysłowych, M.17. 1(1) 6 wyjaśnić budowę i zasadę działania pompy wyporowej i wirowej, M.17. 1(1) 7 dobrać urządzenie techniczne do tłoczenia powietrza i cieczy, M.17. 1(1) 8 dokonać podziału sprężarek ze względu na konstrukcję, M.17. 1(1) 9 sklasyfikować urządzenia dźwigowo-transportowe, M.17. 1(1) 10 wyjaśnić budowę urządzeń dźwigowo- transportowych, M.17. 2(6)1 dobrać stal, staliwo i żeliwo do wykonania części maszyn, M.17. 2(6)2 dobrać metale i stopy nieżelazne do wykonania części maszyn, M.17. 2(6)3 dobrać materiały eksploatacyjne(oleje, smary, ciecze smarująco-chłodzące, paliwa, uszczelnienia techniczne), M.17. 2(6)4 dobrać przyrządy do pomiaru i sprawdzania części maszyn, M.17. 2(6)5 dobrać narzędzia i przyrządy do wykonania obróbki ręcznej, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 M.17. 2(6)6 dobrać narzędzia i przyrządy do wykonania obróbki mechanicznej, M.17. 2(6)7 uzasadnić dobór materiału z uwzględnieniem własności mechanicznych, technologicznych i rodzaju produkcji. lanowane zadania(ćwiczenia) Zaproponować proces technologiczny w wybranej technice wytwarzania Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela oraz wykorzystania dostępnych programów komputerowych zaproponować wstępny projekt działań dotyczący procesu wykonania elementu w wybranej technice wytwarzania, np.: odlewanie, obróbka plastyczna, obróbka skrawaniem. Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają: wielkość produkcji, dobór materiału i techniki wytwarzania w zależności wskazówek i założeń, określenie niezbędnych operacji technologicznych, maszyn i urządzeń, oprzyrządowania technologicznego, narzędzi obróbkowych i przyrządów pomiarowych. Zadanie należy wykonać w grupach. o wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonanych prac z wykorzystaniem urządzeń multimedialnych. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym oraz pracowni technologicznej /wskazane są wizyty w warsztatach szkolnych, centrach kształcenia, zakładach/. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: modele, przekroje, atrapy maszyn i urządzeń, elementy, elementy maszyn i urządzeń, dokumentację techniczną oraz katalogi maszyn i urządzeń i instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Komputer z dostępem do Internetu(1 stanowisko na 2 uczniów) Zajęcia prowadzone w pracowni powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, urządzenia multimedialne, programy komputerowe wspomagające dobór materiału, maszyn i urządzeń, oprzyrządowania, narzędzi i wykonanie zadań /ćwiczenia, projekty/. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy rzegląd technik wytwarzania wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do zapoznania się z technikami wytwarzania elementów maszyn i urządzeń stosowanych w przemyśle maszynowym, procesem produkcji, procesami technologicznymi z uwzględnieniem maszyn, narzędzi obróbkowych, przyrządów pomiarowych i materiałów. roponowane metody to: pokaz z objaśnieniem. Dominującą metodą kształcenia powinna być metoda projektów, która sprzyja samodzielnemu rozwiązywaniu problemów oraz głębszemu rozpoznaniu wybranej tematyki. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie ćwiczeń praktycznych i projektów z uwzględnieniem kryteriów oceny zaproponowanych dla planowanego zadania oraz schematu punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 4. Technologia montażu maszyn i urządzeń 4.1. Zasady montażu maszyn i urządzeń 4.2. Zasady obsługi maszyn i urządzeń 4.3. Kontrola jakości montażu maszyn i urządzeń 4.1. Zasady montażu maszyn i urządzeń Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(1)1 wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej w przedsiębiorstwie przemysłu maszynowego, BH(1)2 rozróżnić środki gaśnicze ze względu na zakres ich zastosowania, B BH(1)3 wyjaśnić znaczenie pojęcia ergonomia w odniesieniu do stanowisk pracy mechanikamontera maszyn i urządzeń, KS(1)1 wyjaśnić podstawowe zasady kultury i etyki dotyczących zawodu mechanikamontera maszyn i urządzeń, KS(1)2 stosować zasady kultury i etyki podczas wykonywania zadań zawodowych w procesach montażu, napraw, obsługi i odbioru technicznego maszyn i urządzeń, KS(3)1 wyjaśnić pojęcie odpowiedzialność za powierzone zadania w pracy mechanikamontera maszyn i urządzeń, KS(3)2 przewidzieć skutki prawne wynikające z wykonania zadań zawodowych, niezgodnie z zasadami technologii montażu, D M.17.1(2)1 scharakteryzować fazy procesu montażu maszyn i urządzeń, M.17.1(2)2 analizować plany i dokumentację procesu montażu maszyn i urządzeń, D Bezpieczeństwo i higiena pracy. Kompetencje personalne i społeczne do wykonywania zadań zawodowych. rocesy montażu maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne występujące w procesach montażu. Dokumentacja procesów montażu. Urządzenia, przyrządy i narzędzia wykorzystywane w procesach montażu. Automatyzacja procesów montażu. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26

27 M.17.1(2)3 scharakteryzować formy organizacyjne procesu montażu stanowiskowego i ruchowego, M.17.1(2)4 opisać metody montażu w zależności od dokładności wykonania części B składowych, M.17.1(2)5 dokonać podziału procesu montażu na jednostki montażowe, operacje i zabiegi, M.17.1(2)6 wyodrębnić stopnie mechanizacji i automatyzacji procesu montażu maszyn i urządzeń, M.17.1(3)1 dobrać narzędzia i przyrządy do formy organizacyjnej procesu montażu, M.17.1(3)2 dobrać narzędzia i przyrządy do stopnia mechanizacji i automatyzacji procesu montażu. lanowane zadania(ćwiczenia) Opis procesu montażu podzespołu mechanicznego Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów dostarczonych przez nauczyciela oraz rysunku podzespołu mechanicznego(maksymalnie 6 elementów) opracować projekt działań związanych z wykonaniem montażu. Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają opis operacji i procesów: przygotowawczych, montażu i pomocniczych w kolejności wykonywania, określenie formy montażu, sporządzenie schematu montażu podzespołu, dobór oprzyrządowania, narzędzi monterskich i formy kontroli montażu podzespołu. lanowane zadania (ćwiczenia) należy przeprowadzić w grupach. o wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonania prac. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania zadania (ćwiczenia) Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym oraz pracowni technologicznej /wskazane są wizyty w warsztatach szkolnych, centrach kształcenia, zakładach/. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: modele, przekroje, atrapy maszyn i urządzeń, zespoły i podzespoły maszyn i urządzeń, oprzyrządowanie do montażu, przyrządy pomiarowe, narzędzia do montażu, dokumentację techniczną oraz katalogi maszyn i narzędzi, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla 2 uczniów) Zajęcia prowadzone w pracowni powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, urządzenia multimedialne, programy komputerowe wspomagające dobór oprzyrządowania, narzędzi i wykonanie zadań /ćwiczenia, projekty/. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Zasady montażu maszyn i urządzeń wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. roponowane metody to: wykład, pokaz z objaśnieniem, prezentacja multimedialna. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do wykonywania zadań zawodowych mechanika-montera maszyn i urządzeń. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć do 3 osób. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 27