Cotygodniowe czytanie Tory 1. Parsza Bereszit (Na początku) Bereszit 1;1-6;8

Transkrypt

1 Cotygodniowe czytanie Tory 1. Parsza Bereszit (Na początku) Bereszit 1;1-6;8 Wprowadzenie do parszy: Pismo Święte zaczyna się od Księgi Rodzaju, ale w języku hebrajskim nazwa tej Księgi pochodzi od pierwszego słowa:. בּ ר אשׁ ית (Bereszit) Pierwsze słowo objawienia od Boga, to jest złożenie znajdujące się w tym wyrazie. Tora (i oczywiście, całe Pismo Święte) zaczyna się zwartej wybuchowej litery Bet (ב) w słowie Bereszit. Zauważ, że słowo to pochodzi od rdzenia rosz,(ראשׁ) co oznacza głowę lub wodza (naczelnika) z literami tworząc wokół zakładu słowo (תיב) czyli dom. Litera בBet oznacza bejt "dom" i składa się z trzech Waw, które dodane mają wartość liczbową 18, taką samą wartość ma słowo chai, oznaczające życie. Dom stworzenia to jest życie wszechświata. Wyraz posiada również prefix be znaczeniu funkcji "w", sugerując zamiar Boga, trwający w sferze tworzenia. O słowie Bereszit: Słowo Bereszit (בּ ר אשׁ ית) może oznaczać "na początku" lub "z przodu" lub "na czele (wszystkiego)," itp. (zwróć uwagę na termin rosz,ראשׁ) "głowa") pojawia się osadzony w słowie jako szoresz (rdzeń). W tradycji żydowskiej, to słowo może odnosić się zarówno do nazwy pierwszej tygodniowej (parszy) w rocznym cyklu czytania żydowskiej Tory (tzw. "parszat Bereszit") lub do nazwy całej pierwszej Księgi Tory (tzw. "Sefer Bereszit"). Kiedy odnosi się do pierwszej Księgi Tory, Bereszit jest czasami nazywana sefer riszon (Pierwsza Księga) lub sefer beri'at ha'olam (Księga Stworzenia świata). Starożytne greckie tłumaczenie Tory (tzn. Septuaginta) nazywa tę księgę "Genesis" (Γένεσις: "urodzenia", "pochodzenie"), zamiast tłumaczenia pierwszego hebrajskiego słowa,(יתבּ ר אשׁ ) czyli ἐν ἀρχῇ, dla nazwy księgi. Termin "Genesis" został wykorzystany w nazwach kolejnych łacińskich (Wulgata) i angielskich przekładów Księgi. Bereszit ma pięćdziesiąt rozdziałów, zawiera (20512 słów, i liter), które są podzielone na dwanaście tygodniowych czytań (parsz). Jak już zauważyliśmy korzeniem-rdzeniem (Szoresz) w słowie bereszit jest rosz (głowa, szczyt, szef, naczelnik) występuje ono jeszcze w takich hebrajskich słowach i zwrotach jak: Rosz ha-szana (głowa roku), Rosz Chodesz (początek miesiąca), Rosz Pinah (głowica węgła, kamień węgielny). Ten Szoresz obecny jest także w słowach jak Riszon (pierwszy), reszit (początek), i oczywiście Bereszit (na początku). Zestawia to następująca tabela:

2 Znajdujemy to w takich fragmentach Pisma jak w naszej parszy Bereszit 3,15: Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę. (Rdz 3,15) Czy w księdze proroka Izajasza: Cała głowa chora, i całe serce słabe (Izajasza 1:5 b) Jest to pierwsza parsza z tygodniowego cyklu czytania Tory, Bereszit to najbardziej odpowiednia nazwa, bo oznacza "na początku". Parszę otwiera zwięzłe sprawozdanie o twórczości Boga: Na początku Bóg stworzył Niebiosa i Ziemię (Bereszit 1;1) Pisma Hebrajskie zaczynają się od ukazania Jedynego Boga jako Stwórcy Wszechświata, który stwarza wszystko z niczego Słowem swej Mocy. To cud i tajemnica stworzenia Pierwsze zdanie Biblii: Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię" (Gen. 1,1). W ten sposób wypowiadamy je po polsku, lecz w języku hebrajskim jest to dokładnie 7 słów, składających się z 28 liter (4x7). Są 3 rzeczowniki (Bóg, niebo, ziemia). Elohim, haszamaijm, haerec Zastępując ich litery odpowiadającymi im cyframi i sumując je uzyskamy łączny wynik 777 (7x111)! W zdaniu tym jest tylko jeden czasownik stworzył (bara). Jego łączna wartość cyfrowa wynosi 203 (29x7). Pierwsze 3 słowa zawierają dokładnie 14 (2x7) liter, podobnie jak pozostałe 4. Hebrajskie słowa będące dopełnieniami (niebo i ziemia) mają po 7 liter każde. Wartość pierwszej, środkowej i ostatniej litery w tym zdaniu jest równa 133 (19x7). Wartość cyfrowa pierwszych i ostatnich liter wszystkich wyrazów wynosi 1393 (199x7). Wartość pierwszych i ostatnich liter pierwszego i ostatniego wyrazu tego wersetu wynosi 497 (71x7), pierwszych i ostatnich liter każdego słowa między pierwszym i ostatnim (128x7) itd. W tym wersecie istnieje 30 różnych kombinacji 7. Ja wymieniłem tylko 11 z nich! [ Obliczeń tych dokonał już w XIX wieku wybitny rosyjski matematyk Iwan Panin]

3 Prawdopodobieństwo, że jest to przypadek, jest równe stosunkowi 1: (33 trylionów). Doprawdy zdumiewający początek tej niezwykłej Księgi! Po tym zapierającym dech w piersiach otulonym w tajemnice wersecie otwarcia, Tora opisuje, jak Bóg Elohim stworzył wszechświat Jesz me'ayin - z niczego (Hbr 1:3) w ciągu sześciu dni zakończonych szczególnym stworzeniem człowieka b'tzelem elohim - na obraz Boży/Elohim. Pierwszy dzień (jom) stworzenia zawiera wizję ziemi jako tohu vavohu (bezład i pustkowie), z ruach elohim unoszący się nad wodami. Wtedy pierwszy bezpośredni cytat z Elohim podaje:. jehi or (! Niech będzie światło), z dodatkowym komentarzem, że Elohim widząc potem, że światłość była tow (dobra) oddzielił ją od ciemności (choszek) Boski Narrator dodaje następnie, że Elohim nazwał światło jom (dzień), a ciemność lialah (noc), i tak kończy się pierwszy dzień. Pierwszy dzień to kolejna wielka tajemnica, sugeruje coś boskiego w określeniu dobra i zła, światła i ciemności, oraz tworzenie i podział czasu. Zwrot vaihi (wigilia), vaihi voker jom echad ("I tak upłynął wieczór i poranek pierwszego dnia") jest również podstawą żydowskiego liczenia początku dnia od zachodu słońca (Wigilia), zamiast o wschodzie słońca (boker). Nie mam miejsca na szczegółowy przegląd każdego z kolejnych dni w, więc będzie musiał wystarczyć szybki spacer. [Szczegółowo tą tematyką zajmuje się kreacjonizm zarówno ten biblijny jak i naukowy] W drugim dniu, Elohim tworzy baldachim (rakia) nad ziemią, dzieląc "wody w górze" od "wód niżej". Elohim nazywa to fizyczne niebo baldachim (szamajim). W trzecim dniu powstają granice lądów (Ziemi) i morza (yamim), a z ziemi wyłaniają się drzewa i rośliny mające nasienie. Na czwarty dzień On ustalił położenie słońca, księżyca i gwiazd w celu ustalenia czasu i pory roku (mo'edim) i by oświetlały ziemię. Ryby, ptaki i gady są stworzone w piątym dniu (są one odbiorcami pierwszego błogosławieństwa osobowych z Elohim), a w szóstym dniu, Elohim stworzył zwierzęta lądowe i wreszcie człowieka (adam, z adamah, ziemia), utworzony b'tzelem elohim, jak już wspomniano powyżej. Elohim przerwa pracę w siódmy dzień i poświęcił go jako dzień odpoczynku i błogosławi go (szavat, z którego wywodzi się słowo Szabat). Tak kończy się pierwszy opis stworzenia z Księgi Rodzaju 1:1, 2:3. Począwszy od Księgi Rodzaju 2:4, Boski Narrator daje nam przyjrzeć się bliżej stworzeniu Adama, a Elohim dodatkowo ujawnił swoje osobiste IMIE JHWH- Najświętsze Imię Boga. Ogólnie uważa się, że Elohim to nazwa funkcji nadana Bogu jako Stwórcy wszechświata, oznaczająca potęgę, siłę, moc i sprawiedliwość, natomiast JHWH wyraża ideę bliskości Boga do ludzi. Na przykład, jest JHWH, tym który "tchnął w jego (Adama) nozdrza tchnienie życia", aby stał się duszą żyjącą (Nefesz chajah), utworzył (jatzar) go z prochu ziemi, a następnie umieścił go w ogrodzie Eden (gan eden), pierwotnym Raju. W Gan Eden znajdowało się ec hachajim, drzewo życia, jak również ec hada'at vara tow, drzewo poznania dobra i zła. Pierwszym obowiązkiem Adama przed Bogiem była praca uprawa ogrodu (awoda) i pilnowanie ogrodu, oraz powstrzymanie się od jedzenia z drzewa poznania dobra i zła. Początkowo człowiek Adam został stworzony jako jedna osoba, ale Bóg zobaczył, że nie było dobre dla niego być sam, i dlatego uroczyście przyprowadził do niego wszystkie zwierzęta lądowe, aby zobaczyć, jakie nazwy im nada. Po doświadczeniu nadania nazw wszystkim gatunkom zwierząt na ziemi, Bóg zesłał na Adama głęboki sen i stworzył kobietę z jego "boku", tak że będzie ezer kenegdo - ". Pomocą dla niego" Po przebudzeniu, szczęśliwy Adam nazwał ją iszah, i stali się Basar echad (jednym ciałem). Był to pierwszy ślub na ziemi. Po tym, Tora przedstawia węża (hanachasz) jako "najbardziej przebiegłe wśród zwierząt", które Bóg stworzył na ziemi. Jego pierwsze zarejestrowane słowa były pytaniem skierowanym do kobiety: "Czy rzeczywiście Bóg powiedział:" że nie wolno spożywać wam ze wszystkich drzew w ogrodzie? "Kobieta prawidłowo odpowiedział, że Bóg zakazał, że jeść owoce z drzewa poznania dobra i zła, pod groźbą śmierci, ale wąż okłamał ją, sugerując że śmiertelne konsekwencje nie przyjdą, i że Bóg wie iż spożycie owocu otworzy im oczy, i będą mogli być "jako bogowie" poznający dobro i zło.

4 Wtedy kobieta zaczęła śmiertelne zanurzać się w zło po raz pierwszy uwierzyła kłamstwu (umysł), po czym spojrzała na owoc (wzrok), a następnie wzięła z drzewa (działanie), i wreszcie zjadła z drzewa bezpośrednio pogwałcając Boże przykazania ( grzech). Adam, który był "przy jej" w tym czasie, również świadomie zjadł owoc podany przez jego żonę. Ten akt zdrady wobec woli Boga jest czasem nazywana "upadkiem człowieka" i ma ogromne konsekwencje; powoduje natychmiastowe wygnanie z ogrodu, przekleństwo Boga na ludzkość, i ostatecznie wyrok śmierci. Wypowiadając wyrok na węża, Pan prorokował, o przyszłej kosmicznej walce o los ludzkości. Przez machinacje, Szatana (reprezentowany przez węża) przypisał prawne lub sądowe "prawo" do oskarżania ludzkości, która teraz znalazła się pod boskim kelalah (przekleństwo). Jednak Pan obiecał unieważnić klątwy poprzez Nasienie - Mesjasza - który "zmiażdży głowę" węża, i przywrócić ludzi do błogosławionego raju. Cała historia odkupienia w Piśmie Świętem jest tym kosmicznym konfliktem, aby zabawić ludzkość od kelalah za pomocą "potomstwa kobiety", które nadejdzie. Parsza następnie opisuje niektóre z tragicznych konsekwencji upadku człowieka, jak Adam i Ewa (chavah) zostają wyrzuceni z ogrodu, a pierwsza rodzina na ziemi okazuje się niezwykle dysfunkcyjna. W przypływie zazdrości pierworodny syn Adama i Ewy Kajin (Kain) morduje jego młodszego brata Hevel (Abel), a następnie jest skazany przez Boga na wygnanie z jego rodziny. Opowiadanie opisuje dalej, dzieje niektórych z upadłej linii potomstwa Kaina, ale potem okazuje się skupić na Set ("odszkodowanie"), trzeci syn Adama i Ewy, którego potomkowie "zaczęli wzywać imienia Pana "(Set miał syna imieniem Enosz (" man "), jasny obraz Enosza najbliższych bar, lub Syn Człowieczy (Dan 7:13)). Parsza następnie śledzi genealogie Seta (Set), którego potomek w dziesiątej generacji, Noe (Noah), jest opisany jako jedyny cadyk (sprawiedliwy) na całej Ziemi. Parsza kończy się z werdyktem, że Bóg zniszczy ludzkość z powierzchni ziemi. Jednak Noe znalazł łaskę (chen) w oczach JHWH.

5 Przymierze Ognia Sześć pierwszych liter z pierwszego SŁOWA Tory, Bereszit,(בראשׁית) czasami jest porównywanych do sześciu dni stworzenia. Pierwsze i ostatnie dwie litery tworzą słowo brit (przymierze), a pozostałe (wewnętrzne) litery słowo esz (ogień), sugerując, że akt stworzenia, sam w sobie jest "Przymierzem ognia". Oto prosty schemat, pokazujący ten związek: Słowo Boże jest porównywane do ognia, często symbolizuje to zazdrość Boga w stosunku do Jego Przymierza. Bóg objawił się Mojżeszowi w "płonącym krzewie" ( Wj 3:2-4. ) i sam nazwał się później esz okhlah - ogniem trawiącym ( Pwt 4:24. ). Pożar w otoczeniu gór na Synaju ( Pwt 5:5. ), a później pojawił się jako słup ognia ע מּוּד),(ה א שׁ który łaskawie oświetlał obóz Izraelitów na pustyni ( Wj 13:21-22;. 14:24 ). Ogień trawił święte ofiary dla Boga ( Kpł. 9:24, Sędziów 6:21, 1 Król. 18:38, itp.) i był obecny w posłudze proroków ( 2 Królów 1:12, Jr. 20:9 ). Istotnie, Słowo Boże jest porównywany do samego pożaru/ognia ( Jer 23:29. ) jest destrukcyjną mocą dla tych, którzy chcą zakwestionować chwałę Boga - ale źródłem ciepła i komfortu dla tych, którzy chcą słuchać jego głosu. Rzeczywiście, ogień symbolizuje straszny sąd Boży który nadejdzie: Kiedy Jeszua Ha-Adon objawi się z nieba, z jego potężnymi aniołami w ogniu płomienistym, odpłacając tym, którzy nie znają Boga i tym, którzy nie są posłuszni Ewangelii... poniosą karę wiecznej zagłady, z dala od oblicza Pana i od chwały jego, gdy przyjdzie w tym dniu, aby być uwielbionym w świętych swoich i okazać się godnym podziwu wśród wszystkich, którzy uwierzyli... (2 Tes. 1:5-10) Jaki grzech był pierwszy w historii? Nie było to fatalne zjedzenie przez Adama owocu z drzewa poznania, ale raczej laszon hara (złe słowa) wypowiedziane przez węża - "Czy Bóg powiedział...?" ( Gen. 3:5 ). Część zazdrosny odpływ Boskie Światło objawia się w bardzo ognie piekielne. W końcu, "kto miłuje i czyni kłamstwo" ( Obj. 22:15 ) będzie "jak plewy, które będą spalone w ogniu nieugaszonym" ( Mt. 3:12, Łukasza 3:17 ). To jest rzeczywiście straszna to rzecz wpaść w ręce Boga Żywego, chaverim... Pierwsze słowo Pisma, objawia nam Przymierza ognia... Morał z tej lekcji, podał starożytny mędrzec Akawaja ben Mahalalel powiedział; "Rozważ trzy rzeczy, a nie dostaniesz się we władzę grzechu: wiedz, skąd przychodzisz i dokąd idziesz, i przed Kim zdasz sprawę. (Pirke Avot. 3:1) Zapytaj o to Jeszuę, przyjacielu aby być oszczędzonym tej godzinie...czas jest rzeczywiście krótki.

6 Czytanie z Haftory Księga Izajasza 42;5-43;11: Haftarah do Bereszit jest z Księgi proroka Izajasza. W swoim przesłaniu, Bóg oświadczył, że jego kreatywny program dla świata zawiera specjalną misję dla Jego ludu, Izraela, aby być światłem narodów (lub gojów). Izrael jest narodem wezwanym by "otworzyć oczy, ślepym, wnieść więźniów z lochów, z więzienia tych, którzy siedzą w ciemności. " Innymi słowy, Izrael został powołany, aby być misjonarzem ludzkości, aby dzielić się światłem prawdy Bożej ze światem, i wezwać wszystkie narody, aby powrócić do Boga. Współczesny ortodoksyjny judaizmu odnosi to jedynie do Żydów jako przedstawicieli Boga w świecie, ale ten komunikat z Izajasza jest ostatecznie o Mesjaszu, prawdziwej Światłość świata, który naprawdę otwiera oczy niewidomym, czyni jeńców wolnymi, i wzywa wszystkie narody do pokuty przed Panem, Bogiem Izraela. Jak jest to wskazane przez szir Chadasz (nowa pieśń), która jest śpiewana po całej ziemi ku chwale Pana, Boga Izraela. Z pewnością Jeszua Mesjasz jest jedynym Żydem, który zainspirował całe narody do porzucenia swoich idoli (bałwochwalstwa) i by śpiewać także pochwały na cześć Pana! Ponadto odrzucenie przez Izrael Jeszua jest przyczyną ich obecnej ślepoty duchowej i wygnania. Niemniej jednak, Bóg jest wierny wobec narodu żydowskiego, i pewnego dnia zgromadzi ich spośród wszystkich narodów, usunie zasłonę z ich oczu, i ukarze im prawdę o ich Odkupicielu i Zbawicielu. W tym dniu, cały Izrael będzie zbawiony i cel Boga, by uczynić je narodem kapłanów i królów będzie wreszcie spełniony. Czytanie z Brith Chaddasza Ew. św. Jana 1;1-14: Czytanie z pierwszych czternastu wersetów Ewangelii Jana jest celowo wybrane jako echo otwarcia Tory poprzez identyfikację Jeszua jako devar elohim, Słowo Boże mające Stwórczą Moc, powołującą cały kosmos do istnienia. Jest oczywiście, sprawą otwartą na ile greckie en arche (początek) odpowiada hebrajskiemu bereszit i jak grecka idea logosu zawiera się w hebrajskim pojęciu dabar czy memra ("logos" idea może słuchać do Idea Memra" znajduje się w żydowskim Targums). Jednak możemy być całkowicie pewni, że Jeszua jest Prawdziwym Światłem (lub ha'emet) od Boga, który obiecał przynieść prawdę narodom i spełnieniem misji Izraela co do urodzenia potomka Obietnicy. Obiecane nasienie przyszło do Izraela w osobie Jeszui ben Josefa, "Syn Ojca, pełen łaski i prawdy", ale niestety, własny naród w większości odrzucił Go. To chwilowe odrzucenie jednak nie potrwa już długo, gdy cały Izrael nawrócić się do Niego i zostanie zbawiony (Rz 9-11). Do tego czasu, oferta jest nadal w posiadaniu wszystkich ludzi, aby osobiście wybrać Jeszua jako swojego Zbawiciela i tym samym stać się barim haelohim (synami Boga). Stanie się chrześcijaninem czyni człowieka uczestnikiem pierwotnego błogosławieństwa przymierza danego Izraelowi. Błogosławieństwo końcowe: