w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, ze zm.).

Transkrypt

1

2 Uprawnienia kontrolne Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Rzeszowie, wynikają z ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 686). Jest to m.in. kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, ze zm.). Przez podmiot korzystający ze środowiska rozumie się: a)przedsi przedsiębiorc biorcę w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672), a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,

3 Przez podmiot korzystający ze środowiska rozumie sięrównież: b) jednostkę organizacyjną niebędącą przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, c) osobę fizyczną niebędącą podmiotem, o którym mowa w lit. a, korzystającą ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia; W chwili obecnej gospodarowanie odpadami osób fizycznych jest najczęściej regulowane przez różnego rodzaju zezwolenia, a nie pozwolenia w rozumieniu ustawy POŚ. Powyższy stan rzeczy uniemożliwia kontrolęiośtego rodzaju działalności.

4 Zgodnie z zapisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej organy kontroli zawiadamiają przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli. Odstępstwo od zawiadomienia jest możliwe m.in. w przypadku gdy: przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia; przeprowadzenie kontroli jest uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego; Kontrolęwszczyna sięnie wcześniej niżpo upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Jeżeli kontrola nie zostanie wszczęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wszczęcie kontroli wymaga ponownego zawiadomienia.

5 Mianem szarej strefy (lub gospodarki nieformalnej) określa się tę część produkcji, która odbywa się w sposób niezarejestrowany i często nielegalny, bez opłacania należnych podatków i opłat na rzecz państwa. Działania spełniające definicję szarej strefy w gospodarce odpadami dotyczą zazwyczaj: nielegalnego zbierania i demontażu pojazdów; nielegalnego zbierania i demontażu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego; międzynarodowego przemieszczania odpadów z pominięciem wymaganych procedur. Pojęcie to używane jest często równieżodnośnie tzw. handlu kwitami, tj. płatnego potwierdzania nieprawdy w dokumentach dotyczących gospodarki odpadami.

6 Ustawa z dnia z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1162) dotyczy pojazdów należących do kategorii M1, N1 i L2e określonych w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1137). Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r. poz. 21) dotyczy pozostałych pojazdów Akty wykonawcze

7 Na podstawie art. 5 ustawy o r. p., zbieranie pojazdów wycofanych z eksploatacji mogą prowadzić wyłą łącznie przedsiębiorcy prowadzący punkty zbierania pojazdów i przedsiębiorcy prowadzący stacje demontażu. Natomiast demontaż pojazdów wycofanych z eksploatacji może być prowadzony wyłą łącznie w stacjach demontażu. Miejsca prowadzenia zarówno zbierania jak i demontażu pojazdów muszą odpowiadać wymogom, określonym w przepisach szczegółowych. Stacje demontażu pojazdów z mocy ustawy podlegają kontroli IOŚ, co najmniej raz w roku.

8 Art. 18 ustawy o r. p. mówi, iż Właściciel pojazdu wycofanego z eksploatacji przekazuje go wyłącznie do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub do przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów. Dalej art. 19 cyt. ustawy, daje możliwość przekazania pojazdu do demontażu równieżosobie upoważnionej przez właściciela pojazdu. Przepis nie precyzuje jednak formy tego upoważnienia.

9 Art. 48. Kto wbrew przepisowi art. 18 nie przekazuje pojazdu wycofanego z eksploatacji do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, podlega karze grzywny. Art. 48a. Kto, wbrew przepisowi art. 21 ust. 2, nie przekazuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze grzywny. Art Kto wbrew przepisom art. 23 nie przyjmuje pojazdu wycofanego z eksploatacji do stacji demontażu, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom art. 33 nie przyjmuje pojazdu wycofanego z eksploatacji do punktu zbierania pojazdów.

10 Art. 53a. 1. Kto poza stacją demontażu dokonuje: 1) usunięcia z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów lub substancji niebezpiecznych, w tym płynów, 2) wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów wyposażenia lub części nadających się do ponownego użycia, 3) wymontowania z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających się do odzysku lub recyklingu podlega karze pienięż ężnej od do zł. 2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

11 Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1155); Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r. poz. 21) stosuje się w sprawach dotyczących postępowania ze zużytym sprzętem w zakresie nieuregulowanym w ww. ustawie; Akty wykonawcze

12 Użytkownik sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych jest obowiązany do oddania zużytego sprzętu zbierającemu zużyty sprzęt. Zabronione jest umieszczanie zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany przyjąć każdy przekazywany przez użytkownika zużyty sprzęt. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany przekazaćzebrany zużyty sprzęt prowadzącemu zakład przetwarzania.

13 Prowadzący zakład przetwarzania, który zawarł umowę ze zbierającym, jest obowiązany do przyjęcia zużytego sprzętu, pochodzącego z gospodarstw domowych od zbierającego zużyty sprzęt, bez pobierania opłaty. Prowadzący zakład przetwarzania po przyjęciu zużytego sprzętu jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia składników niebezpiecznych, materiałów i części składowych, określonych w załączniku 2 ustawy. Miejsce magazynowania oraz przetwarzania zużytego sprzętu powinny spełniać warunki określone w ustawie, zapewniające zabezpieczenie przed negatywnym wpływem na środowisko. Zarówno zbierający jak prowadzący zakład przetwarzania sązobowiązani uzyskać wpis do rejestru Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

14 Art. 70. Kto, wbrew przepisowi art. 5, przeprowadza demontaż zużytego sprzętu poza zakładem przetwarzania, podlega karze grzywny w wysokości od 2000 złdo zł. Art. 73. Kto, wbrew przepisowi art. 35, nie oddaje zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych zbierającemu zużyty sprzęt, podlega karze grzywny. Art. 74. Kto, wbrew zakazowi określonemu w art. 36, umieszcza zużyty sprzęt łącznie z innymi odpadami, podlega karze grzywny.

15 Art. 75. Kto: 1) wbrew przepisowi art. 37 pkt 1, nie prowadzi selektywnego zbierania zużytego sprzętu, 2) wbrew przepisowi art. 37 pkt 2, nie przyjmuje zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych albo przyjmuje taki sprzęt odpłatnie, 2a) wbrew przepisowi art. 38, nie przekazuje zebranego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania wpisanemu do rejestru, 2b) wbrew przepisowi art. 39, nie przekazuje wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta informacji o prowadzonej działalności, podlega karze grzywny.

16 Art. 77. Kto: 1) wbrew przepisowi art. 44 ust. 1, nie przyjmuje zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych od zbierającego zużyty sprzęt albo przyjmuje zużyty sprzęt odpłatnie, 1a) wbrew przepisowi art. 44 ust. 2, nie usuwa składników niebezpiecznych, materiałów lub części składowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, 2) wbrew przepisom art. 47 ust. 1 i 3, nie przekazuje odpadów powstałych w wyniku przetwarzania zużytego sprzętu prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu, prowadzącemu działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku lub prowadzącemu działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów, podlega karze grzywny.

17 Art. 77. c.d. Kto: 2a) wbrew przepisowi art. 47 ust. 4, nie przekazuje zużytych baterii i zużytych akumulatorów zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, 3) wbrew przepisowi art. 50 ust. 2, nie przekazuje zaświadczeń o zużytym sprzęcie albo sporządza zaświadczenia nierzetelne, podlega karze grzywny.

18 Rozporządzenie WE nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.Urz. UE L 190 z , str. 1); Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz.U. z 2007 r. Nr 124 poz. 859 ze zm.); Akty wykonawcze

19 Ustawa mówi, iż przywóz odpadów na teren kraju, wywóz odpadów poza teren kraju jak również tranzyt odpadów przez teren kraju wymaga procedury zgłoszenia lub uzyskania zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Od 1 stycznia 2013 r. można jednak przemieszczać do Polski bez pisemnego zezwolenia wydanego w postaci decyzji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, przeznaczone do odzysku odpady wymienione w załączniku III rozporządzenia nr 1013/2006, czyli w tzw. zielonym wykazie odpadów.

20 W wykazie tym wymienione są m.in. czyste strumienie odpadów, takich jak makulatura, tworzywa sztuczne, stłuczka szklana czy złom, pochodzące z selektywnej zbiórki (odpady o kodach z grupy zgodnie z Europejskim Katalogiem Odpadów) bądź z procesów obróbki mechanicznej, tj. sortowania, zgniatania, zagęszczania, granulowania (odpady o kodach z grupy zgodnie z Europejskim Katalogiem Odpadów). Odpady w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji jak również zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie podlegają powyższemu zwolnieniu, więc ich międzynarodowe przemieszczanie wymaga procedury zgłoszeniowej ze zgodągłównego Inspektora Ochrony Środowiska.

21 W związku z porozumieniami zawartymi w dniu 3lipca 2007 r. pomiędzy Komendantem Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej wprzemyślu, Dyrektorem Izby Celnej w Przemyślu, a Podkarpackim Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska inspektorzy ochrony środowiska biorą udziałwwspólnych akcjach inspekcyjnych w ramach projektu IMPEL TFS Europejskie Akcje Inspekcyjne. Poprzedzając wspólne akcje kontrolne, WIOŚ Rzeszów organizuje spotkania, w których uczestniczą przedstawiciele służb. Na spotkaniach omawiane sąszczegóły wspólnych kontroli. W trakcie spotkań uczestnicy wymieniają doświadczenia i omawiają problemy dotyczące wykonywanych kontroli. Podczas wspólnych akcji kontrolnych sprawdzane są dokumenty dołączone do transportu oraz przewożony ładunek.

22 Art Kto prowadzi gospodarkę odpadami niezgodnie z nakazem określonym w art. 16 podlega karze aresztu albo grzywny. Art Kto, transportując odpady, narusza wymagania, o których mowa w art. 24 ust. 1, podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto, wykonując usługę transportu odpadów, wbrew przepisowi art. 24 ust. 4 nie dostarcza odpadów: 1) do posiadacza odpadów, który został mu wskazany przez zlecającego tę usługę albo 2) do miejsca przeznaczenia odpadów, które zostało mu wskazane przez zlecającego tę usługę. 3. Tej samej karze podlega, kto, magazynując odpady, narusza wymagania, o których mowa w art. 25.

23 Art Kto, będąc posiadaczem odpadów, zleca, wbrew przepisowi art. 27 ust. 2, gospodarowanie odpadami podmiotom, które nie uzyskały wymaganych decyzji lub wymaganego wpisu do rejestru podlega karze aresztu albo grzywny. Art Kto wbrew przepisowi art. 33 ust. 1 prowadzi procesy przetwarzania odpadów w sposób niezapewniający, aby procesy te nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisowi art. 33 ust. 1 prowadzi procesy przetwarzania odpadów w sposób niezapewniający, aby odpady powstające z tych procesów nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska.

24 Art Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji odpadów albo prowadzi tę ewidencjęw sposób nieterminowy lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym, podlega karze grzywny. Art Kto, prowadząc punkt zbierania odpadów metali, przyjmuje odpady metali inne niż metalowe odpady opakowaniowe po produktach żywnościowych: 1) bez potwierdzenia tożsamości osoby przekazującej te odpady, lub 2) bez wypełnienia formularza przyjęcia odpadów metali, lub 3) wypełniając formularz przyjęcia odpadów metali niezgodnie ze stanem rzeczywistym -podlega karze aresztu albo grzywny.

25 Art Kto, wbrew przepisowi art. 155, termicznie przekształca odpady poza spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów podlega karze aresztu albo grzywny. Art Administracyjną karę pieniężną wymierza się za: 1) zmianę klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne, o której mowa w art. 5, przez ich rozcieńczanie lub mieszanie ze sobą, lub z innymi odpadami, substancjami lub materiałami, prowadzące do obniżenia początkowego stężenia substancji niebezpiecznych do poziomu niższego niż poziom określony dla odpadów niebezpiecznych;

26 Art c.d. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za: 2) mieszanie odpadów niebezpiecznych różnych rodzajów, mieszanie odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne lub mieszanie odpadów niebezpiecznych z substancjami, materiałami lub przedmiotami, w tym rozcieńczanie substancji, o którym mowa w art. 21 ust. 1, lub mieszanie tych odpadów, wbrew warunkom, o których mowa w art. 21 ust. 2; 4) zbieranie odpadów lub przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia lub gospodarowanie odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem na zbieranie odpadów, zezwoleniem na przetwarzanie odpadów lub zezwoleniem na zbieranie i przetwarzanie odpadów, o którym mowa w art. 41;

27 Art c.d. Administracyjną karę pieniężną wymierza się za: 5) prowadzenie działalności w zakresie, o którym mowa w art. 50 ust. 1, bez wymaganego wpisu do rejestru; 6) dokonanie zrzutu olejów odpadowych do wód, gleby lub ziemi, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 93; 3. Administracyjna kara pieniężna za naruszenia, o których mowa w ust. 1, wynosi nie mniej niż1000 złi nie może przekroczyć zł.

28 Art Kto, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 233 ust. 2, transportuje odpady bez uzyskania zezwolenia na transport odpadów lub wpisu do rejestru podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 2000 do zł. Art Jeżeli podmiot, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 76, nie składa sprawozdania, podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 500 zł.

29