STATYSTYKI KONSULTACJI DLA SŁUŻB PRZECIWDZIAŁAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE

Transkrypt

1 STATYSTYKI KONSULTACJI DLA SŁUŻB PRZECIWDZIAŁAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE STYCZEŃ 2013 Od stycznia 2013 roku w Niebiesj Linii działają, prowadzone telefoniczne i drogą ową, konsultacje dla osób pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W styczniu 2013 r. pracownicy Niebiesj Linii odebrali 16 telefonów i 18 i z pytaniami od przedstawicieli instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy. DANE STATYSTYCZNE KONSULTACJI WOJEWÓDZTWO Województwo Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Dolnośląs Kujawsko-pomors Lubels Lubus Łódz Mazowiec Małopols Opols Podkarpac Podlas Pomors Śląs Świętokrzys Warmińsko-mazurs 0 0 0

2 Wielkopols Zachodniopomors Brak danych Razem Tabela 1. Podział konsultacji ze względu na województwo Kuja wsko Doln - Lubel Lubu ośląs pom s s orski e Łódz Mazo Mało wieck polsk ie ie Opol s Podk arpac Podla s Pom orski e Święt Śląski e okrzy s War mińs komazu rs Wielk opols Zach odni opo mors Brak dany ch Wykres 1. Podział konsultacji ze względu na województwo W styczniu najwięcej osób skontaktowało się z Niebieską Linią z województw: pomorsgo (18%) i łódzgo (również 18%) oraz mazowiecgo (15%). Z województwa małopolsgo skontaktowały się trzy osoby (9%), a z województwa śląsgo dwie osoby (6%). Odnotowaliśmy również pojedyncze kontakty z województw: dolnośląsgo, podkarpacgo, świętokrzysgo i wielkopolsgo (łącznie 12%). Osiem osób nie podało województwa (24%). Z pracownikami Niebiesj Linii nie skontaktowali się w styczniu przedstawiciele podający województwa: kujawsko-pomors, lubels, lubus, opols, podlas, warmińsko-mazurs i zachodniopomors. MIEJSCOWOŚĆ Miejscowość Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Duże miasto Małe miasto Wieś Brak danych Razem Tabela 2. Podział konsultacji ze względu na miejscowość

3 23% 56% 21% Duże miasto Małe miasto Brak danych Zdecydowanie najwięcej osób kontaktujących się w styczniu z Niebieską Linią reprezentowało służby znajdujące się w małych miastach (56%). Duże miasta reprezentowało 21% specjalistów. Osiem osób nie podało, z jago typu miejscowości się z nami kontaktuje (23%). Z pracownikam Niebiesj Linii nie skontaktowała się w styczniu ani jedna osoba reprezentujaca wsie. Wykres 2. Podział konsultacji ze względu na miejscowość REPREZENTOWANA SŁUŻBA Służba Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Kurator Ochrona zdrowia Organizacje pozarządowe Oświata Policja Pomoc społeczna Zespół interdyscyplinarny Inne 1 3 (brak danych) 4 Razem Tabela 3. Podział konsultacji ze względu na służbę 3% 47% 9% 6% 35% Oświata Pomoc społeczna Zespół interdyscyplinarn y Inne Brak danych Wykres 3. Podział konsultacji ze względu na służbę Większość pytań zadali przedstawiciele Zespołów Interdyscyplinarnych (47%) i Ośrodków Pomocy Społecznej (35%). Skontaktowało się z nami również dwóch przedstawicieli oświaty (6%). Trzy osoby nie podały instytucji, którą reprezentują, a jedna podała inną instytucję niż wymienione (łącznie 12%). Kuratorzy, przedstawiciele Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych

4 oraz Policji nie nawiązali w styczniu kontaktu z Niebieską Linią. CZEGO DOTYCZYŁY PYTANIA? Większość i (11) i część rozmów telefonicznych (5) dotyczyła więcej niż jednego zagadnienia. Z tego powodu w dalszej części nie będą podawane dane procentowe, a suma przedstawionych pytań (88) jest ponad dwukrotnie wyższa niż suma kontaktów telefonicznych i pisemnych z pracownikami Niebiesj Linii (34). Jedna z otrzymanych wiadomości nie zawierała żadnego pytania. NIEBIESKIE KARTY Najwięcej (34) pytań dotyczyło różnych aspektów związanych z Niebieskimi Kartami. Pięć spośród zadanych pytań dotyczyło wszczynania procedury Niebieskich Kart: Czy można wszczynać Niebies Karty w konkretnej sytuacji: osoba doznająca przemocy i stosująca przemoc nie mieszkają razem i nie są formalnie małżeństwem (1); Czy dany przedstawiciel służby jest upoważniony do wszczynania procedury Niebieskich Kart (3); Czy można wszcząć procedurę Niebieskich Karty bez obecności innych osób (1). Osiem pytań dotyczyło dalszego prowadzenia procedury Niebieskich Kart: Wypełnianie Karty C (1); Prawidłowe prowadzenie dokumentacji (1) Przekazywanie informacji przez Zespół Interdyscyplinarny: wydawanie zaświadczeń (1), przekazywanie informacji o działaniach interdyscyplinarnych osobom zainteresowanym (1); udostępnianie dokumentacji: osobom stosującym przemoc (2), przełożonym członków Zespołu Interdyscyplinarnego (1); informowanie o przemocy przełożonych członków Zespołów Interdyscyplinarnych (1). Trzynaście pytań dotyczyło kończenia procedury Niebieskich Kart. Przedstawicieli służb interesowało: Pytania ogólne (1); Jak prawidłowo zakańczać Niebies karty (2); Czy zakańczać Niebies Karty w sytuacjach: deklaracji braku przemocy (3), rozstania, rozwodu lub zmiany miejsca zamieszkania przez osobę sprawiającą przemoc i/lub osobę doznającą przemocy (4), pobytu osoby sprawiającej przemoc w zakładzie karnym (1); Przekazywanie informacji o zakończeniu procedury: kogo informować (2); czy mówić osobie stosującej przemoc (1). Osiem pytań dotyczyło specyficznych trudności związanych z prowadzeniem procedury Niebieskich Kart: Obecność świadka podczas spotkań Zespołu Interdyscyplinarnego / Grupy Roboczej (1); Niechęć do współpracy ze strony osoby stosującej przemoc (1); Stosowanie wzajemnej przemocy w rodzinie (2); Postępowanie z osobą małoletnią stosującą przemoc (1) lub doznającą przemocy (2); Wzywanie osoby stosującej przemoc na konfrontację (1).

5 PRACA POSZCZEGÓLNYCH SŁUŻB Dwadzieścia dwa pytania dotyczyły kompetencji i metod pracy poszczególnych służb, a także współpracy pomiędzy nimi. Pięć spośród zadanych pytań dotyczyło współpracy pomiędzy służbami: Współpraca pomiędzy Zespołami Interdyscyplinarnymi z różnych gmin w sytuacji, gdy osoba doznająca przemocy i osoba stosująca przemoc przeprowadziła się z jednej gminy do drugiej (1); Współpraca pomiędzy dwiema instytucjami znajdującymi się w jednej gminie: przekazywanie informacji o klientach innym instytucjom (2); informowanie GKRPA o problemie alkoholowym (1); Trudności we współpracy, gdy jedna ze służb nie wywiązuje się ze swoich obowiązków (1). Zadano również piętnaście pytań o pracę Zespołów Interdyscyplinarnych i Grup Roboczych: Zakres kompetencji Zespołu Interdyscyplinarnego i jego członków (1) oraz przedstawiciela służby będącego równocześnie członm Grupy Roboczej (2); Przewodniczący Zespołu Interdyscyplinarnego a: prawo pracy (2), jego zastępca (1), bezpośredni przełożony (1); podleganie kontroli zewnętrznej (1); Administracja i dokumentacja prac Zespołu Interdyscyplinarnego (3); Powoływanie członków Zespołu Interdyscyplinarnego (1); Powoływanie członków Grupy Roboczej (2); Skład i działanie Grupy Roboczej (1). Dwa pytania dotyczyły możliwych sposobów odizolowania osoby stosującej przemoc od osoby doznającej przemocy: Jak uchronić dziecko przed eskalacją przemocy (1); Czy można poprosić prokuraturę o zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy (1). PYTANIA PRAWNE Czternaście pytań odnosiło się do aspektów prawnych przeciwdziałania przemocy: Podstawy prawne danego działania (4); Istnienie konkretnego przepisu (1); Ochrona danych osobowych (3) Zawiadamianie o przestępstwie w związku z prowadzeniem procedury Niebieskich Kart (2); Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy: uwagi krytyczne (2); jak rozumieć konkretny zapis (3); POZOSTAŁE PYTANIA Pracownikom Niebiesj Linii zadano również: Pytanie czy dane zachowanie jest formą przemocy (1); Pytanie o działania prowadzone przez Niebieską Linię (1);

6 Cztery pytania szczegółowe o pracę z dziećmi: odpowiedzialność za przewożenie dziecka z interwencji kryzysowej (1); powiadamianie Sądu o sytuacji dzieci (2); odebranie dziecka z rodziny (2). Skonsultowano także 11 konkretnych przypadków. Opracowanie: Marcin Rzeczkowski