Sprawozdanie Stenograficzne

Transkrypt

1 Senat Rzeczypospolitej Polskiej V kadencja Sprawozdanie Stenograficzne z 32. posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniach 15 i 16 stycznia 2003 r. Warszawa 2003

2 Porz¹dek obrad 32. posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniach 15 i 16 stycznia 2003 r. 1. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. 2. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protoko³u o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludÿmi, w szczególnoœci kobietami i dzieæmi, uzupe³niaj¹cego Konwencjê Narodów Zjednoczonych przeciwko miêdzynarodowej przestêpczoœci zorganizowanej, przyjêtego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. 3. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protoko³u przeciwko przemytowi migrantów drog¹ l¹dow¹, morsk¹ i powietrzn¹, uzupe³niaj¹cego Konwencjê Narodów Zjednoczonych przeciwko miêdzynarodowej przestêpczoœci zorganizowanej, przyjêtego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. 4. Informacja o pracach Konwentu Europejskiego. 5. Drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. 6. Drugie czytanie projektu uchwa³y w sprawie niezbêdnych dzia³añ maj¹cych na celu przygotowanie Polski do globalnego spo³eczeñstwa informacyjnego. Obecni senatorowie: wed³ug za³¹czonej do protoko³u listy obecnoœci. Obecni goœcie i przedstawiciele urzêdów: Komitet Badañ Naukowych Urz¹d Zamówieñ Publicznych Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych i Administracji Ministerstwo Zdrowia podsekretarz stanu Wojciech Szewko prezes Tomasz Czajkowski podsekretarz stanu Zenon Kosiniak-Kamysz minister Mariusz apiñski sekretarz stanu Ewa Kralkowska podsekretarz stanu Aleksander Nauman

3 (Pocz¹tek posiedzenia o godzinie 11 minut 05) (Posiedzeniu przewodnicz¹ marsza³ek Longin Pastusiak oraz wicemarsza³kowie Kazimierz Kutz, Jolanta Danielak i Ryszard Jarzembowski) Marsza³ek Longin Pastusiak: Bardzo proszê o zajmowanie miejsc. Panie Senatorze, proszê wyjœæ z budki telefonicznej. I bardzo proszê o wy³¹czenie telefonów komórkowych. Dziœ jest to standardowe zachowanie siê we wszystkich parlamentach, we wszystkich kulturalnych parlamentach na œwiecie. Otwieram trzydzieste drugie posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej pi¹tej kadencji. (Marsza³ek trzykrotnie uderza lask¹ marsza³kowsk¹) Na sekretarzy posiedzenia wyznaczam pana senatora Krzysztofa Szyd³owskiego oraz pana senatora Zbigniewa Go³¹bka. Listê mówców prowadziæ bêdzie pan senator Krzysztof Szyd³owski. Proszê panów senatorów sekretarzy o zajêcie miejsc przy stole prezydialnym. Informujê Wysok¹ Izbê, e Sejm na trzydziestym ósmym posiedzeniu w dniu 18 grudnia ubieg³ego roku przyj¹³ wszystkie poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeñ spo³ecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Przyj¹³ te jedyn¹ poprawkê Senatu do ustawy o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do spraw Spo³eczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu spo³ecznego, oraz wiêkszoœæ poprawek Senatu do ustawy bud etowej na rok Na tym samym posiedzeniu Sejm w dniu 19 grudnia ubieg³ego roku przyj¹³ wszystkie poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o odpadach, ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, ustawy o obowi¹zkach przedsiêbiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o op³acie produktowej i op³acie depozytowej oraz ustawy o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony œrodowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw. Sejm przyj¹³ równie jedyn¹ poprawkê Senatu do ustawy o zmianie ustawy o finansowaniu dróg publicznych; przyj¹³ jedyn¹ poprawkê do ustawy o zmianie ustawy o nabywaniu przez u ytkowników wieczystych prawa w³asnoœci i nieruchomoœci; przyj¹³ wiêkszoœæ poprawek Senatu do ustawy o organizacji rynku biopaliw ciek³ych oraz biokomponentów do ich produkcji, do ustawy o zmianie ustawy o spó³dzielniach mieszkaniowych oraz niektórych innych ustaw. Ponadto Sejm na trzydziestym ósmym posiedzeniu w dniu 20 grudnia 2002 r. przyj¹³ wszystkie poprawki Senatu do nastêpuj¹cych ustaw: do ustawy o zmianie ustawy o pracy na morskich statkach handlowych oraz o zmianie ustawy o bezpieczeñstwie morskim; do ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i spo³ecznej oraz o zatrudnianiu osób niepe³nosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw; do ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdzia³aniu bezrobociu oraz ustawy o systemie oœwiaty; do ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomoœciami rolnymi Skarbu Pañstwa. Na tym samym trzydziestym ósmym posiedzeniu 20grudnia ubieg³ego roku Sejm przyj¹³ jedyn¹ poprawkê Senatu do ustawy o zmianie ustawy o gwarancjach Skarbu Pañstwa dla przewoÿników lotniczych oraz czêœæ poprawek Senatu do ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych. Informujê równie Wysok¹ Izbê, e Sejm na trzydziestym dziewi¹tym posiedzeniu 10stycznia bie ¹cego roku przyj¹³ czêœæ poprawek Senatu do ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakoœci paliw ciek³ych. Przyj¹³ tak e wiêkszoœæ poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy Kodeks postêpowania karnego, ustawy Przepisy wprowadzaj¹ce Kodeks postêpowania karnego, ustawy o œwiadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych. Wysoka Izbo, wobec niewniesienia zastrze eñ do protoko³u dwudziestego ósmego posiedzenia naszej Izby stwierdzam, e protokó³ tego posiedzenia zosta³ przyjêty. Informujê, e protokó³ dwudziestego dziewi¹tego posiedzenia Senatu, zgodnie z art. 39 ust. 3 regulaminu naszej Izby, jest przygotowany do udostêpnienia pañstwu senatorom. Je eli nikt z pañstwa senatorów nie zg³osi do niego zastrze eñ, to zostanie on przyjêty.

4 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 4 Wnioski w sprawie porz¹dku obrad Senatu (marsza³ek L. Pastusiak) Pañstwo Senatorowie, dorêczony pañstwu projekt porz¹dku obrad trzydziestego drugiego, a wiêc obecnego posiedzenia Senatu obejmuje: 1. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. 2. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protoko³u o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludÿmi, w szczególnoœci kobietami i dzieæmi, uzupe³niaj¹cego Konwencjê Narodów Zjednoczonych przeciwko miêdzynarodowej przestêpczoœci zorganizowanej, przyjêtego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. 3. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protoko³u przeciwko przemytowi migrantów drog¹ l¹dow¹, morsk¹ i powietrzn¹, uzupe³niaj¹cego Konwencjê Narodów Zjednoczonych przeciwko miêdzynarodowej przestêpczoœci zorganizowanej, przyjêtego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. 4. Informacja o pracach Konwentu Europejskiego. 5. Drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. 6. Drugie czytanie projektu uchwa³y w sprawie niezbêdnych dzia³añ maj¹cych na celu przygotowanie Polski do globalnego spo³eczeñstwa informacyjnego. 7. Drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomoœciami i ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomoœciami rolnymi Skarbu Pañstwa oraz o zmianie niektórych ustaw. Chcia³bym zapytaæ pañstwa senatorów, czy ktoœ pragnie zabraæ g³os w sprawie przedstawionego porz¹dku obrad. Pan senator Noga. Senator Marian Noga: Panie Marsza³ku, Wysoka Izbo, proponujê skreœlenie z porz¹dku obrad punktu siódmego: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomoœciami i ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomoœciami rolnymi Skarbu Pañstwa oraz zmianie niektórych ustaw, ze wzglêdu na ostatnie orzeczenie Trybuna³u Konstytucyjnego. Orzeczenie to idzie du o dalej ni projekt tej ustawy, gdy pozwala tak zwanym Zabu anom korzystaæ w swoich roszczeniach równie z zasobu mienia wojskowego. W tej sytuacji ta ustawa jest bezprzedmiotowa. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê bardzo. Czy ktoœ z pañstwa senatorów w tej sprawie? Bardzo proszê, pan senator Smoktunowicz. Senator Robert Smoktunowicz: Je eli pan marsza³ek pozwoli. Ustawa bynajmniej nie jest bezprzedmiotowa, bo gdyby pan senator baczniej zwróci³ uwagê na treœæ wyroku, toby zauwa y³, e trybuna³ rzeczywiœcie stwierdza w dwóch miejscach niezgodnoœæ z konstytucj¹ ca³ego paragrafu ustawy, natomiast w innych dwóch miejscach stwierdza, i postanowienia s¹ z ni¹ niezgodne tylko w pewnym zakresie i e nale y to prawo dobrze ukszta³towaæ. Trybuna³ zajmuje siê stwierdzaniem niezgodnoœci ustaw z konstytucj¹, nie zaœ tworzeniem praw. Przyznajê natomiast, e w tej sytuacji powinno siê odbyæ posiedzenie komisji, podczas którego mo na by nieco zmodyfikowaæ sam¹ treœæ wniosku legislacyjnego. Marsza³ek Longin Pastusiak: Z wypowiedzi pana senatora Smoktunowicza wynika, Panie Senatorze zwracam siê do pana senatora wnosz¹cego o skreœlenie tego punktu z porz¹dku obrad e s³owo bezprzedmiotowa jest mo e zbyt mocnym okreœleniem. Warto jednak, abyœmy siê raz jeszcze tej ustawie przyjrzeli w œwietle orzeczenia Trybuna³u Konstytucyjnego i zbadali, czy nie ma tu sprzecznoœci. Czyli od³o ylibyœmy tê sprawê, skreœlili punkt siódmy z porz¹dku obrad tego posiedzenia po to, aby komisja mog³a siê nad tym zastanowiæ, zasiêgn¹æ dodatkowo opinii ekspertów i ustaliæ, jak siê ma treœæ tej ustawy do orzeczenia Trybuna³u Konstytucyjnego. Bardzo proszê, Panie Senatorze. Senator Robert Smoktunowicz: Krótki komentarz, Panie Marsza³ku. Tak naprawdê zmiana bêdzie niewielka. To znaczy, o ile dobrze pamiêtam, bezprzedmiotowy bêdzie ju szukam wy³¹cznie art. 2 tego wniosku. Tak wiêc ja s¹dzê, e przemyœlenie tego zajmie komisji nie wiêcej ni piêæ do szeœciu minut. Takie posiedzenie mog³oby siê odbyæ jutro rano. Ale to oczywiœcie pozostawiam to do decyzji Izby. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pan senator Noga, bardzo proszê. Senator Marian Noga: Mimo wszystko podtrzymujê swój wniosek z tego wzglêdu, e to jest ustawa, nad któr¹ pracowa- ³y trzy komisje. One powinny siê zebraæ i jeszcze raz przedyskutowaæ ca³y problem w œwietle orzeczenia Trybuna³u Konstytucyjnego. Dziêkujê.

5 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Wnioski w sprawie porz¹dku obrad Senatu 5 Marsza³ek Longin Pastusiak: Ale czy pan proponuje, Panie Senatorze, eby te trzy komisje zebra³y siê w czasie trwania tego posiedzenia i jeszcze na nim przedstawi³y swoje stanowisko, czy te podtrzymuje pan wniosek o skreœlenie punktu z porz¹dku? Senator Marian Noga: Proponujê skreœlenie punktu siódmego z porz¹dku obrad tego posiedzenia. A komisje zbior¹ siê w odpowiednim czasie. Marsza³ek Longin Pastusiak: No, w zwi¹zku z tym, muszê poddaæ pod g³osowanie Jeszcze w tej sprawie, tak? Pan senator Smoktunowicz i póÿniej pani senator Liszcz. Senator Robert Smoktunowicz: Panie Marsza³ku, nie ma potrzeby, aby zbiera³a siê Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeñstwa Publicznego, poniewa akurat w punkcie dotycz¹cym Agencji Mienia Wojskowego trybuna³ stwierdzi³ niezgodnoœæ z konstytucj¹ ca³ego artyku³u. Co prawda s¹ tu dwie szko³y legislacyjne, ale czy mamy powtórzyæ to, co zrobi³ trybuna³? Naprawdê w odniesieniu do mienia wojskowego nie ma potrzeby nie tego dotyczy³ wniosek legislacyjny. Jest to sprawa trzech komisji, ale jest to te sprawa tylko drobnej poprawki. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Pani senator Liszcz. Senator Teresa Liszcz: Ja chcia³abym jednak prosiæ, aby nie skreœlaæ tego punktu z porz¹dku obrad. By³oby to kolejne odroczenie, a problem jest bardzo nabrzmia³y, setki tysiêcy ludzi czeka na decyzjê w tej sprawie. Rzecz jest ju w Strasburgu i naprawdê nie mo emy dalej odwlekaæ decyzji. Orzeczenie trybuna³u przemawia raczej za tym, eby czym prêdzej tê inicjatywê zrealizowaæ. Poprawki s¹ stosunkowo drobne, mo na je zg³osiæ w trakcie drugiego czytania. Po drugim czytaniu odbêdzie siê posiedzenie komisji i mo emy to przeg³osowaæ. Bardzo proszê, ebyœmy przyjêli taki tryb procedowania. Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Jak widzê, wywi¹za³a siê ca³a debata, a to jest po prostu wniosek formalny i s¹ dwa g³osy sprzeciwu wobec tego wniosku. Jest wiêc wystarczaj¹ca podstawa, eby go poddaæ pod g³osowanie. Chyba e ktoœ wniesie jeszcze jakiœ nowy element do tej sprawy. Pan senator Pietrzak i póÿniej pani senator Grabowska. Senator Wies³aw Pietrzak: Dziêkujê bardzo. Panie Marsza³ku, ja uwa am, e w powsta³ej sytuacji Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeñstwa Publicznego równie powinna zaj¹æ siê tym problemem, poniewa dochody Agencji Mienia Wojskowego s¹ w³¹czone do bud etu, tak e do bud etu Ministerstwa Obrony Narodowej. Ja sobie nie wyobra am, eby bez udzia³u tej komisji debatowano na ten temat. Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Pani senator Grabowska. Senator Genowefa Grabowska: Ja chcia³am tylko zwróciæ uwagê na fakt, i sprawa z powództwa obywatela polskiego, pana Broniowskiego, jest rozpatrywana w Strasburgu i na tyle zaawansowana, e 19 grudnia trybuna³ podj¹³ decyzjê o dopuszczalnoœci skargi. Dobrze by³oby jednak po³¹czyæ te dwie sprawy i rozpatrzyæ je na posiedzeniach komisji. W zwi¹zku z tym warto odbyæ te posiedzenia na tyle spokojnie, eby spojrzeæ na nie szerzej. Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Wobec ró nicy zdañ w sprawie wniosku pana senatora Nogi, poddajê ten wniosek pod g³osowanie. Proszê o przygotowanie siê do g³osowania nad wnioskiem pana senatora Nogi o skreœlenie punktu siódmego z porz¹dku obrad obecnego posiedzenia Senatu. Proszê o naciœniêcie przycisku obecnoœci. Kto jest za tym wnioskiem, proszê o naciœniêcie odpowiedniego przycisku. Kto jest przeciw? Kto siê wstrzyma³ od g³osu? Dziêkujê. Proszê o podanie wyników g³osowania na tablicy. Na 72 obecnych senatorów 59 g³osowa³o za,10 przeciw, 3 wstrzyma³o siê od g³osu. (G³osowanie nr 1) Stwierdzam, e wniosek pana senatora Nogi zosta³ przez Wysok¹ Izbê zaaprobowany. Czy w sprawie porz¹dku dziennego s¹ jeszcze jakieœ inne wnioski, propozycje? Pani senator Grabowska.

6 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 6 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia Senator Genowefa Grabowska: Panie Marsza³ku, Szanowne Kole anki i Koledzy, ja wnoszê, by informacja o pracach Konwentu Europejskiego, rozpatrywana jako punkt czwarty dzisiejszego posiedzenia, zosta³a prze³o- ona na jutro. Uzasadnienie dotyczy procedury, w jakiej ta informacja ma byæ przeprowadzona. Do uczestnictwa w tej czêœci obrad zaproszeni zostali bowiem przedstawiciele Sejmu i przedstawiciele rz¹du. Zaproponowaliœmy, aby to by³o jutro o godzinie 10.00, poniewa trudno by³oby wkomponowaæ dzisiejszy bli ej nieokreœlony termin w ich wype³niony zajêciami terminarz. Dlatego wnoszê, by prze³o yæ rozpatrywanie tego punktu na dzieñ jutrzejszy. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê, Pani Senator. Wyprzedzi³a pani moj¹ informacjê, poniewa równie Prezydium Senatu zamierza³o przedstawiæ tak¹ w³aœnie informacjê. Jak rozumiem, sprawa nie jest kontrowersyjna. Czy ktoœ ma inne zdanie w tej sprawie? (Senator Ryszard Jarzembowski: Mo e uœciœlijmy, Panie Marsza³ku. Uœciœlijmy, dobrze?) Tak, bardzo proszê. Senator Ryszard Jarzembowski: Uœciœlijmy, e by³by to punkt ostatni naszego posiedzenia, rozpatrywany jutro od godziny Marsza³ek Longin Pastusiak: To znaczy ja by³bym przeciwny ustalaniu, e bêdzie to punkt ostatni. To bêdzie zale a³o od przebiegu dzisiejszej dyskusji. Na pewno powinien to byæ punkt pierwszy jutrzejszych obrad, które planujemy wznowiæ o godzinie Jutro o godzinie Czy w sprawie porz¹dku dziennego ktoœ z pañstwa senatorów chcia³by zabraæ g³os? Nie widzê chêtnych. Dziêkujê. Stwierdzam, e Senat zatwierdzi³ porz¹dek obrad trzydziestego drugiego posiedzenia Senatu pi¹tej kadencji. Informujê, e g³osowania w sprawie rozpatrywanych ustaw zostan¹ przeprowadzone pod koniec posiedzenia Senatu, czyli w dniu jutrzejszym. Informacjê o pracach Konwentu Seniorów ju przekaza³em. Jutro o godzinie rozpoczniemy (Senator Zbigniew Kulak: Panie Marsza³ku ) Czy jeszcze coœ w sprawach porz¹dku obrad? (Senator Zbigniew Kulak: Tak.) Ju zosta³ zatwierdzony, Panie Senatorze. (Senator Zbigniew Kulak: Wobec tego ja w kwestii formalnej.) Proszê bardzo. Senator Zbigniew Kulak: Jesteœmy w takiej sytuacji, e chyba bêdziemy musieli z³amaæ regulamin. Dlatego, e pozosta³a w porz¹dku obrad, jako punkt czwarty, w³aœnie sprawa informacji o pracach Konwentu Europejskiego, a regulamin nakazuje rozpatrywanie punktów po kolei, czyli (Marsza³ek Longin Pastusiak: Czyli, jak rozumiem, wraca pan do wniosku pana senatora Jarzembowskiego, tak?) Wracam. By³oby to chyba wtedy ju tak do koñca zgodnie z prawem, tak jak powinniœmy pracowaæ w naszej Izbie. Marsza³ek Longin Pastusiak: Czy mo emy zatem przyj¹æ kompromisow¹ formu³ê, e jutro o godzinie obrady rozpoczniemy tym w³aœnie punktem? W zasadzie bêdzie to (Senator Zbigniew Kulak: By³by to punkt ostatni.) Ostatni. To wszystko zale y oczywiœcie od sprawnoœci dzia³ania Wysokiej Izby. Czy jest w tej sprawie konsensus? Jest. Dziêkujê bardzo. Wobec tego stwierdzam jeszcze raz, e Senat zatwierdzi³ porz¹dek obrad trzydziestego drugiego posiedzenia. Wysoka Izbo, przystêpujemy do rozpatrzenia punktu pierwszego porz¹dku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Przypominam Wysokiej Izbie, e rozpatrywana ustawa zosta³a uchwalona przez Sejm na trzydziestym ósmym posiedzeniu 17 grudnia ubieg³ego roku, a do Senatu trafi³a 19 grudnia ubieg³ego roku. Nastêpnego dnia, 20grudnia, zgodnie z regulaminem naszej Izby, skierowa³em tê ustawê do Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowa³a swoje sprawozdanie w tej sprawie. Tekst ustawy maj¹ pañstwo senatorowie w druku nr 305, a sprawozdanie komisji w druku nr 305A. Proszê sprawozdawcê Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia, pana senatora Jerzego Cieœlaka, o zabranie g³osu i przedstawienie sprawozdania komisji. Bardzo proszê, Panie Senatorze. Senator Jerzy Cieœlak: Panie Marsza³ku! Wysoki Senacie! W imieniu Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia mam zaszczyt poinformowaæ Wysoki Senat, e w dniach 9 i 10stycznia bie ¹cego roku odby³o

7 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 7 (senator J. Cieœlak) siê posiedzenie komisji poœwiêcone w ca³oœci uchwalonej przez Sejm 17 grudnia 2002 r. ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. W posiedzeniu komisji aktywnie, czasem w sposób granicz¹cy z lobbingiem, uczestniczyli przedstawiciele samorz¹dów i zwi¹zków zawodowych pracowników ochrony zdrowia, przedstawiciele Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnêtrznych i Administracji, przedstawiciele rzecznika praw obywatelskich, rzecznika praw dziecka i inni zaproszeni goœcie. Rz¹d reprezentowa³a pani Ewa Kralkowska, sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia. W ograniczonym czasem wyst¹pieniu sprawozdawcy trudno jest omówiæ wszystkie regulacje prawne zawarte w ustawie, przebieg dwudniowej dyskusji oraz zg³oszone i przyjête przez cz³onków komisji wnioski legislacyjne. Chcê wiêc przede wszystkim zwróciæ uwagê Wysokiego Senatu na to, e omawiana ustawa, powo³uj¹c Narodowy Fundusz Zdrowia jako pañstwow¹ jednostkê organizacyjn¹ posiadaj¹c¹ osobowoœæ prawn¹, likwiduje wprawdzie kasy chorych, ale nie odchodzi od ubezpieczeniowego systemu finansowania œwiadczeñ zdrowotnych. ród³em ekonomicznego zasilania funduszu bêd¹ sk³adki na ubezpieczenie zdrowotne pobierane przez ZUS i KRUS. Ponad po³owê spoœród dwustu dwudziestu dwóch jej artyku³ów stanowi¹ zapisy przeniesione z ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, ale tylko te, które zosta³y pozytywnie zweryfikowane w okresie ich praktycznego stosowania. Ustawa nie narusza struktur organizacyjnych zak³adów opieki zdrowotnej i nie zmienia ich organów za³o ycielskich, chocia zwiêksza ich rolê w kreowaniu polityki zdrowotnej. W zasadniczy sposób zmienia jednak sposób redystrybucji œrodków w systemie ochrony zdrowia, usuwaj¹c rozpoznane i potwierdzone badaniami opinii spo³ecznej wady tego systemu w okresie trzech lat, kiedy dysponentami tych œrodków by³y kasy chorych. Wysoki Senacie! Przypomnê, e ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym uchwalona zosta³a w lutym 1997 r. W lipcu 1998 r. nast¹pi³a jej radykalna nowelizacja, która nie tylko zmniejszy³a sk³adkê na ubezpieczenie zdrowotne z 10do 7,5% podstawy jej wymiaru, ale te, wed³ug póÿniejszych ocen organizatorów ochrony zdrowia, pracowników s³u by zdrowia i pacjentów, zepsu³a mówi¹c w cudzys³owie pierwotne regulacje prawne. Proszê nie traktowaæ okreœlenia, którego u y³em, jako politycznego akcentu mojego wyst¹pienia. To okreœlenie by³o u ywane doœæ powszechnie, a jego trafnoœæ potwierdzi³o dwadzieœcia piêæ kolejnych nowelizacji i sto trzydzieœci zmian wprowadzonych po jej wdro eniu w dniu 1 stycznia 1999 r. przez koalicjê Akcji Wyborczej Solidarnoœæ i Unii Wolnoœci. Niestety, na mocy wdro onej wersji ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym minister zdrowia zosta³ praktycznie zwolniony z odpowiedzialnoœci za losy zak³adów opieki zdrowotnej i zaspokajanie potrzeb zdrowotnych naszego spo³eczeñstwa. Odpowiedzialnoœæ tê przeniesiono na organy za³o ycielskie, przede wszystkim samorz¹dy powiatów i województw, które jednak nie by³y dysponentami œrodków na realizacjê zadañ. Dysponentami œrodków sta³y siê kasy chorych, które nie by³y z kolei obci¹ one t¹ odpowiedzialnoœci¹. Samorz¹dy nie mog³y prowadziæ w³asnej polityki zdrowotnej, poniewa podleg³e im zak³ady opieki zdrowotnej mia³y ka dego roku bud ety dyktowane w sposób bezwzglêdny przez kasy chorych. Taki sposób kontraktowania œwiadczeñ powodowa³, e ka da kasa chorych by³a jako p³atnik monopolist¹ na swoim terenie, co z kolei praktycznie wyklucza³o konkurencjê miêdzy œwiadczeniodawcami. Pacjent mia³ prawo wyboru zak³adu opieki zdrowotnej tylko w granicach dzia³ania w³aœciwej terenowo kasy chorych. Bezkrytyczne ograniczanie kosztów œwiadczeñ zdrowotnych doprowadzi³o do ograniczenia zakresu i dostêpnoœci tych œwiadczeñ, na przyk³ad do usuniêcia pielêgniarek ze szkó³, czego konsekwencj¹ jest miêdzy innymi dezorganizacja szczepieñ ochronnych dzieci i zagro enie chorobami zakaÿnymi, o których istnieniu zapomnieli ju mieszkañcy cywilizowanych krajów œwiata. Pomimo to i pomimo zwolnienia z pracy w latach blisko osiemdziesiêciu tysiêcy pracowników zad³u enie zak³adów opieki zdrowotnej przekroczy³o 5 miliardów 500 milionów z³. Czy system ubezpieczeñ zdrowotnych oparty na kasach chorych nale y utrzymaæ i doskonaliæ go w drodze kolejnych regulacji ustawowych? S¹ przecie jego nieliczni wprawdzie zwolennicy. W opinii Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia, system ten nale y zmieniæ. Dlaczego? Poniewa ju w grudniu 2001 r. za daleko posuniêta autonomia siedemnastu kas chorych doprowadzi³a do ich podzia³u na œrednio zamo ne, które s¹ w mniejszoœci, oraz biedne i bardzo biedne, których jest wiêkszoœæ. Poniewa z tego powodu stawki p³acone zak³adom opieki zdrowotnej za te same procedury medyczne przez poszczególne kasy chorych ró ni³y siê o kilkadziesi¹t, a w skrajnych przypadkach nawet o kilkaset procent. I z tego powodu, e w Polsce ceny wielu importowanych leków by³y o kilkadziesi¹t procent wy sze ni w Europie Zachodniej, a problem ten pozostawa³ poza sfer¹ zainteresowania p³atnika, czyli kas chorych. W du- ym stopniu obci¹ a³o to pacjentów, którzy mieli byæ podmiotami systemu opieki zdrowotnej, a w praktyce sprowadzeni zostali do roli przedmiotowej.

8 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 8 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (senator J. Cieœlak) Ta sytuacja nie wype³nia³a i wci¹ jeszcze nie wype³nia postanowieñ art. 68 konstytucji, który mówi, e obywatelom, niezale nie od ich sytuacji materialnej, w³adze publiczne zapewniaj¹ równy dostêp do œwiadczeñ opieki zdrowotnej finansowanej ze œrodków publicznych. Warunki i zakres udzielania œwiadczeñ okreœla ustawa. Wysoki Senacie! W opinii Komisji Polityki Spo- ³ecznej i Zdrowia ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, która w drodze szybkiej ewolucji systemu likwiduje siedemnaœcie kas chorych i powo³uje jeden Narodowy Fundusz Zdrowia z oddzia³ami wojewódzkimi, mo e zbli aæ nas do realizacji postanowieñ art. 68 konstytucji, poniewa ma charakter kompleksowy. Ustawa okreœla obowi¹zki w³adz publicznych w zakresie ochrony zdrowia oraz zasady ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia. Ustawa, co bardzo wa ne i nowe w tych regulacjach prawnych, okreœla rolê planowania strategicznego w zaspokajaniu potrzeb zdrowotnych z aktywnym udzia³em samorz¹dów. Normuje równie prawa i obowi¹zki ubezpieczonych, zasady i sposób op³acania sk³adek na ubezpieczenie zdrowotne, strukturê organizacyjn¹ i sposób funkcjonowania funduszu oraz zagadnienia zwi¹zane ze skutecznym nadzorem nad funkcjonowaniem i finansowaniem ubezpieczeñ zdrowotnych, który pe³niæ bêdzie minister zdrowia. Nowe i wa ne regulacje prawne wprowadza rozdzia³ 7 ustawy, poœwiêcony tworzeniu planów zdrowotnych województw oraz planów zdrowotnych dla s³u b mundurowych. Pierwsze opracowuj¹ samorz¹dy województw przy wspó³pracy administracji rz¹dowej oraz samorz¹dów powiatów i samorz¹dów zawodów medycznych. Drugie przygotowane maj¹ byæ wspólnie przez ministra obrony narodowej, ministra sprawiedliwoœci i ministra w³aœciwego do spraw wewnêtrznych. Nie s¹ to ³atwe zadania i maj¹ byæ realizowane w œciœle okreœlonych terminach, powinny okreœlaæ cele zdrowotne i sposoby ich osi¹gniêcia w okresie kolejnych czterech lat. Wa n¹ zmian¹ jest równie powo³anie przy oddzia³ach wojewódzkich funduszu organów opiniodawczych w postaci rad spo³ecznych, w sk³ad których wejd¹ reprezentanci samorz¹dów terytorialnych i zawodowych oraz zwi¹zków zawodowych. Ustawa wymusza ujednolicenie na terenie ca- ³ego kraju nie tylko zakresu i kosztów œwiadczeñ zdrowotnych, ale równie systemów informacyjnych i sprawozdawczoœci. Okreœla równie wzrost sk³adki na ubezpieczenie zdrowotne w latach o 0,25% rocznie, czyli z 8 do 9% podstawy jej naliczania. Zapis ten oprotestowa³ na posiedzeniu komisji pan Jacek Uczkiewicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów. Jego wypowiedÿ w dyskusji cz³onkowie komisji potraktowali tylko jako opiniê Ministerstwa Finansów, a nie stanowisko rz¹du, który, jak powiedzia³em wczeœniej, reprezentowa³a obecna dzisiaj na sali Senatu pani minister Ewa Kralkowska. Wysoki Senacie! Prace nad omawian¹ ustaw¹ trwa³y w Sejmie ponad dwa miesi¹ce. Zasadnicze jej postanowienia komentowane by³y szeroko w prasie, radiu i telewizji. Senacki druk nr 305 z tekstem ustawy w³o ony zosta³ do skrytek senatorskich w dniu 19 grudnia ubieg³ego roku. Dlatego na zakoñczenie swojego wyst¹pienia powiem tylko, e na posiedzeniu komisji senatorowie zg³osili szeœædziesi¹t cztery poprawki, z których czterdzieœci siedem uzyska³o poparcie wiêkszoœci, a dwie poparcie mniejszoœci komisji. Zmiany merytoryczne do ustawy wprowadza dwadzieœcia jeden poprawek popartych przez komisjê. Poprawka trzecia dotyczy pojêcia minimalnego wynagrodzenia zawartego w s³owniczku ustawy. Poprawka ma charakter dostosowuj¹cy terminologiê ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia do ustawy z dnia 10 paÿdziernika 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracê i jest konsekwencj¹ poprawki siódmej. Poprawka czwarta ma na celu rozszerzenie zawartej w s³owniczku ustawy definicji pielêgniarki i po³o nej podstawowej opieki zdrowotnej o pojêcie pielêgniarki w opiece d³ugoterminowej. Poprawka dwunasta ma na celu zwiêkszenie sk³adu rady Narodowego Funduszu Zdrowia reprezentanci Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielêgniarek i Po³o onych, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych bêd¹ cz³onkami rady funduszu, nie zaœ uczestnikami jej posiedzeñ. Poprawka trzynasta zmierza do tego, aby podmiot powo³uj¹cy prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, czyli prezes Rady Ministrów, dokonywa³ tego w zakresie swoich w³asnych uprawnieñ, a nie na wniosek ministra w³aœciwego do spraw zdrowia. Poprawka czternasta ma na celu rozszerzenie zakresu œwiadczeñ finansowanych przez fundusz o œwiadczenia dotycz¹ce prowadzenia ca³odobowej opieki pielêgnacyjnej w specjalnych oœrodkach szkolno-wychowawczych. Poprawka piêtnasta dotyczy œwiadczeñ z zakresu badañ diagnostycznych i ma na celu poszerzenie krêgu podmiotów uprawnionych do wystawiania skierowania pozwalaj¹cego na korzystanie z tych œwiadczeñ o pielêgniarkê i po³o n¹ ubezpieczenia zdrowotnego. Poprawka szesnasta dotyczy œwiadczeñ z zakresu badañ diagnostycznych i ma na celu poszerzenie krêgu podmiotów uprawnionych do wystawienia skierowania pozwalaj¹cego na korzystanie z tych œwiadczeñ o lekarza emeryta, dla siebie

9 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 9 (senator J. Cieœlak) i najbli szej rodziny, po zawarciu umowy z funduszem. Poprawka dziewiêtnasta dotyczy leków, których cena przekracza limit, i ma na celu wyeliminowanie mog¹cych budziæ w¹tpliwoœci interpretacyjne dotychczasowych zapisów ustawy. Poprawka dwudziesta pierwsza ma na celu rozszerzenie krêgu podmiotów, których opinii zasiêga minister w³aœciwy do spraw zdrowia, wydaj¹c rozporz¹dzenie okreœlaj¹ce miêdzy innymi wzór recept uprawniaj¹cych do nabycia leku. Poprawka dwudziesta dziewi¹ta dotyczy trybu konkursowego postêpowania w sprawie zawierania umów o udzielanie œwiadczeñ zdrowotnych. Poprawka rozszerza uregulowania ustawy okreœlaj¹ce niezbêdne postanowienia oferty w zakresie dotycz¹cym pielêgniarek i po³o onych. Poprawka trzydziesta trzecia ma na celu poprawê dwóch wadliwie zredagowanych delegacji dla ministra w³aœciwego do spraw zdrowia w sprawie wojewódzkich planów zdrowotnych oraz planu zdrowotnego dla s³u b mundurowych. Poprawka trzydziesta szósta dotyczy zasad udzielania œwiadczeñ zdrowotnych i ma na celu rozszerzenie uregulowañ definiuj¹cych prawo wyboru ubezpieczonego o prawo wyboru podmiotu prowadz¹cego d³ugoterminow¹ opiekê pielêgniarsk¹, który zawar³ umowê z funduszem. Poprawka trzydziesta siódma ma na celu wprowadzenie uregulowania u³atwiaj¹cego sporz¹dzanie sprawozdañ finansowych przez fundusz. Poprawka trzydziesta dziewi¹ta dotyczy sposobu uregulowania objêcia s³u b mundurowych obowi¹zkiem ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach okreœlonych w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia. Poprawka ma na celu prawid³owe legislacyjnie zagwarantowanie im uprawnieñ do ubezpieczenia zdrowotnego w sposób odpowiadaj¹cy ustawie o funduszu. Poprawka czterdziesta czwarta jest konsekwencj¹ poprawki trzydziestej dziewi¹tej. Poprawka czterdziesta zmierza do uzupe³nienia przepisów przejœciowych ustawy o zmianê ustawy o pomocy spo³ecznej. Poprawka dotyczy op³acania przez starostê sk³adki na ubezpieczenie zdrowotne rodzinom zastêpczym pe³ni¹cym funkcjê pogotowia rodzinnego. Poprawka czterdziesta pierwsza dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma na celu wprowadzenie przeoczonego powo³ania siê na ustawê. Poprawka czterdziesta druga dotyczy ustawy o zak³adach opieki zdrowotnej i ma na celu uœciœlenie przychodów œrodka specjalnego w jednostkach bud etowych ministra obrony narodowej i ministra w³aœciwego do spraw wewnêtrznych oraz okreœlenie sposobu ich wykorzystania. Poprawka czterdziesta trzecia ma na celu uzupe³nienie przepisów przejœciowych o zmianê ustawy o cenach, zapewniaj¹c jej dostosowanie do uregulowañ ustawy o funduszu w zakresie procedury rozpatrywania wniosków o umieszczenie leku w wykazach leków refundowanych oraz o ustalenie ceny urzêdowej. Poprawka czterdziesta pi¹ta ma na celu wprowadzenie uzupe³nienia uregulowañ ustawy o podstawê prawn¹ do finansowania œwiadczeñ zwi¹zanych z ci¹ ¹, porodem i po³ogiem. Poprawka czterdziesta szósta ma na celu uzupe³nienie uregulowañ ustawy o uregulowanie dotycz¹ce zniesienia Urzêdu Nadzoru Ubezpieczeñ Zdrowotnych. Poprawka czterdziesta dziewi¹ta ma na celu wyd³u enie okresu vacatio legis tej ustawy z czternastu do trzydziestu dni od jej og³oszenia. Pozosta³e poprawki maj¹ charakter doprecyzowuj¹cy, logiczno-redakcyjny, porz¹dkuj¹cy, nadaj¹ tej ustawie spójnoœæ z innymi obowi¹zuj¹cymi aktami prawnymi albo maj¹ charakter tylko redakcyjny. Wysoki Senacie! Ze œwiadomoœci¹, e pracujemy nad jednym z najwa niejszych aktów prawnych, jakie uchwali parlament tej kadencji, proszê Wysok¹ Izbê o przyjêcie tej ustawy wraz z poprawkami, które uzyska³y poparcie wiêkszoœci komisji, przedstawionymi w druku nr 305A. Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê panu senatorowi Jerzemu Cieœlakowi. Proszê sprawozdawcê mniejszoœci Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia, bo rozumiem, e pytania bêdziemy zadawaæ wszystkim sprawozdawcom, pani¹ senator Olgê Krzy anowsk¹, o zabranie g³osu i przedstawienie wniosku mniejszoœci. Bardzo proszê, Pani Senator. Senator Olga Krzy anowska: Panie Marsza³ku! Wysoki Senacie! Wniosek mniejszoœci dotyczy art. 23 ust. 9 pkt5i6ustawy, który mówi o ustaleniu podstawy wymiaru sk³adki na ubezpieczenia zdrowotne. Proponujemy zmianê podstawy wymiaru sk³adki z 40% na 80%. W pkcie 5 dotyczy to osób, o których jest mowa w art. 9 ust. 1 pkt 24, a wiêc bezrobotnych niepodlegaj¹cych obowi¹zkowemu ubezpieczeniu z innego tytu³u, a w pkcie 6 osób pobieraj¹cych zasi³ek przedemerytalny lub œwiadczenie przedemerytalne oraz osób niepobieraj¹cych zasi³ku przedemerytalnego lub œwiadczenia przedemerytalnego. W imieniu wnioskodawców proszê Wysok¹ Izbê o przyjêcie tego wniosku mniejszoœci. Dziêkujê bardzo.

10 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 10 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê, Pani Senator. Bardzo proszê kolejnego sprawozdawcê mniejszoœci Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia, pani¹ senator Zdzis³awê Janowsk¹, o zabranie g³osu i przedstawienie wniosku mniejszoœci. Senator Zdzis³awa Janowska: Panie Marsza³ku! Panie i Panowie Senatorowie! Chcia³abym zg³osiæ wniosek mniejszoœci, który jest poparty przez pani¹ senator Krzy anowsk¹, pana senatora Religê, pani¹ senator Sienkiewicz i pani¹ senator Kempkê. Chcia³abym zwróciæ uwagê na koniecznoœæ objêcia œwiadczeniami zdrowotnymi dzieci znajduj¹cych siê w szkole, czyli objêcia ich tymi œwiadczeniami w ramach systemu medycyny szkolnej. Bêdê to omawia³a szerzej, gdy zabiorê g³os w dyskusji. Teraz chcê tylko powiedzieæ, e w art. 50 ust. 1 pkt 5 po wyrazie wychowania dodaje siê wyrazy w ramach systemu medycyny szkolnej. Zmienia siê równie brzmienie ust. 5: minister w³aœciwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem do spraw oœwiaty i wychowania, po zasiêgniêciu opinii Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielêgniarek i Po³o nych, okreœli w drodze rozporz¹dzeñ, w odniesieniu do dzia³añ, o których mowa w ust. 1 pkt 5, zakres œwiadczeñ zdrowotnych wykonywanych w ramach systemu medycyny szkolnej obejmuj¹cy promocjê zdrowia, profilaktykê zagro eñ i chorób, wczesn¹ diagnostykê (w tym badania przesiewowe), adekwatne do potrzeb leczenie, rehabilitacjê, orzecznictwo dla potrzeb ucznia i szko³y, monitorowanie sytuacji zdrowotnej i nadzór. Zmiany te s¹ podyktowane obecn¹ sytuacj¹, bo z analizy wynika, e olbrzymi procent dzieci jest pozbawionych opieki i mo liwoœci korzystania ze œwiadczeñ zdrowotnych. Dotyczy to oczywiœcie dzieci bêd¹cych w szko³ach, ale wywodz¹cych siê z rodzin o bardzo wysokim poziomie ubóstwa, których to rodzin nie staæ na inn¹ opiekê lekarsk¹. Z tego powodu roœnie liczba wszelkiego rodzaju dysfunkcji wieku rozwojowego i szerz¹ siê choroby. Ten wniosek mniejszoœci s³u y przeciwdzia³aniu takiej w³aœnie sytuacji. Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê, Pani Senator. Zanim otworzê dyskusjê nad ustaw¹, zgodnie z regulaminem naszej Izby przystêpujemy do zadawania z miejsca pytañ senatorom sprawozdawcom, zarówno sprawozdawcy komisji, jak i dwóm paniom senator sprawozdawcom wniosków mniejszoœci. Prosi³bym pañstwa senatorów o podnoszenie rêki, ebyœmy mogli wpisaæ pañstwa na listê, bo dziêki temu bêdê móg³ sprawniej udzielaæ g³osu. Pan senator sekretarz bêdzie spisywa³ nazwiska. Udzielam g³osu panu senatorowi Romaszewskiemu. Pozosta³ych pañstwa senatorów proszê o zg³aszanie siê przez podniesienie rêki. (Senator Zbigniew Romaszewski: Mam pytanie do g³ównego sprawozdawcy ) Tylko bardzo proszê kierowaæ pytania do konkretnego senatora. Senator Zbigniew Romaszewski: Pytanie kierujê do g³ównego sprawozdawcy komisji. Prosi³bym o wyjaœnienie, jak¹ rolê w systemie Narodowego Funduszu Zdrowia odgrywa komórka mundurowa, bo, niestety, z ustawy nie potrafi³em tego wyczytaæ. W jakim stopniu jest ona zintegrowana z funduszem, a na ile jest od niego oddzielona? Ten problem dotyczy, na przyk³ad, pracowników naszej kancelarii, którzy nie nosz¹ przecie mundurów, a byli cz³onkami bran owej kasy chorych. Do kogo bêd¹ siê zwracali? Czy w dalszym ci¹gu bêd¹ mogli korzystaæ ze szpitala i s³u by zdrowia MSWiA, czy nie? A je- eli nie, to co siê bêdzie dzia³o z leczeniem, które ju zosta³o rozpoczête w ramach struktur bran owych s³u b mundurowych itd., itd.? Tak wiêc prosi³bym o odpowiedÿ na te pytania. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pan senator Litwiniec. Senator Bogus³aw Litwiniec: Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Mam pytanie do g³ównego sprawozdawcy komisji. Jakimi motywami kierowa³a siê wiêkszoœæ komisji, która nie przyjê³a poprawki zg³oszonej przez senator Janowsk¹? Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pan senator Paw³owski. Senator Wojciech Paw³owski: Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Mam pytanie do sprawozdawcy, senatora Cieœlaka, a w dalszej kolejnoœci do pana ministra. Czy poprawka dwunasta, która poszerza sk³ad rady funduszu, jest zgodna z etyk¹? Bo tam jest czterech przedstawicieli samorz¹du, a to s¹ œwiadczeniodawcy. W moim przekonaniu, zachodzi tu podejrzenie lobbingu zawodowego. Dziêkujê bardzo

11 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 11 Marsza³ek Longin Pastusiak: Pan senator Balicki. Senator Marek Balicki: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Ja mam pytanie do sprawozdawcy wniosku mniejszoœci, pani senator Janowskiej. S³uchaj¹c wyjaœnienia dotycz¹cego drugiego wniosku mniejszoœci, nie do koñca zrozumia³em uzasadnienie. Pani senator mówi³a o medycynie szkolnej. Proponuje pani dodaæ wyrazy w ramach systemu medycyny szkolnej, a ja siê zastanawiam, czy to jest konieczne i czy to nie zawêzi tego, co ju jest zawarte w ustawie. Bo w ustawie w art. 50 ust. 1 pkt 5 jest mowa o tym, e chodzi o finansowanie zadañ w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dzieæmi i m³odzie ¹ w œrodowisku nauczania i wychowania. I wydaje siê, e szerszy zapis jest bezpieczniejszy ni zapis zawê ony poprzez dodanie okreœlenia medycyna szkolna, które nie jest zawarte w s³owniku. Chcia³bym prosiæ pani¹ senator o wyjaœnienie tego jeszcze raz. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê bardzo. Czy jeszcze ktoœ z pañstwa senatorów chcia³by zadaæ pytanie senatorom sprawozdawcom? Nie widzê chêtnych. Dziêkujê. Proszê pana senatora Cieœlaka o odpowiedzi na zadane pytanie. (Senator Jerzy Cieœlak: Ju, Panie Marsza³ku, przystêpujê do odpowiedzi, tylko chcê jeszcze odszukaæ w tekœcie ustawy artyku³, o którym mówi³ pan senator Paw³owski.) Panie Senatorze, proszê mówiæ troszeczkê g³oœniej albo bli ej mikrofonu. Senator Jerzy Cieœlak: Ju, ju mówiê. Pan senator Romaszewski sprawy s³u b mundurowych. Oczywiœcie kasa chorych dla s³u b mundurowych zostaje na mocy tej ustawy zlikwidowana, podobnie jak regionalne kasy chorych dla ogó³u ludnoœci. Ale w nowym systemie, w systemie Narodowego Funduszu Zdrowia, na wniosek resortów zainteresowanych utrzymaniem specyfiki œwiadczeñ zdrowotnych dla s³u b mundurowych specyfika ta by³a wielokrotnie podkreœlana i konkretyzowana w opiniach, jakie przedstawiono komisji s³u ba zdrowia s³u b mundurowych i zasady jej finansowania mog¹ byæ w okreœlonym stopniu autonomiczne. By³y dyskusje na ten temat, to prawda. Wnioski s³u b mundurowych sz³y nieco dalej, jeœli chodzi o gwarancje tej autonomii czy te jej poszerzania i pog³êbiania, ni ustawa, ale ostatecznie minister zdrowia, minister obrony narodowej, minister sprawiedliwoœci i minister w³aœciwy do spraw wewnêtrznych osi¹gnêli konsensus i te zapisy, które znalaz³y siê w ustawie, nie budz¹ ju dzisiaj kontrowersji. Pytanie pana senatora Litwiñca (Senator Zbigniew Romaszewski: Jeszcze raz proszê o ukonkretnienie.) Je eli pan senator by³by tak uprzejmy Akurat tematy, które pan poruszy³ w swoim pytaniu, nie by³y w sposób pog³êbiony dyskutowane na dwudniowym posiedzeniu komisji, wiêc mo e prosi³bym, je eli pan senator siê zgodzi, przedstawiciela rz¹du o uszczegó³owienie odpowiedzi w tej sprawie. Jakie by³y powody odrzucenia poprawki pani senator Janowskiej? Wiêkszoœæ cz³onków komisji tak zdecydowa³a, Panie Senatorze. Mogê tylko powiedzieæ, streszczaj¹c, niezbyt zreszt¹ d³ug¹, dyskusjê na ten temat, e chodzi³o po prostu o to, e poprawka pani senator Janowskiej wprowadza pewne koszty, które trudno przewidzieæ nawet w rachunkach symulacyjnych, poniewa finansowanie opieki nad dzieæmi na mocy tego wniosku przebiega³oby w sposób niekontrolowany. I to by³y g³ówne argumenty, które zdecydowa³y o tym, e poprawka nie zosta³a przyjêta. Ale podczas g³osowania w Komisji Polityki Spo³ecznej i Zdrowia, zreszt¹ tak samo jak w ka dej komisji, jej cz³onkowie kieruj¹ siê osobistymi przekonaniami i pogl¹dami. Wiêkszoœæ poprawkê odrzuci³a. Pytanie pana senatora Paw³owskiego dotycz¹ce poprawki dwunastej, odnosz¹cej siê do art. 41. Oczywiœcie rozszerzenie sk³adu rady funduszu z trzynastu do siedemnastu osób i wprowadzenie do rady przedstawicieli Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielêgniarek i Po³o - nych, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, daje szansê lobbingu reprezentantom tych œrodowisk. To jest oczywiste. Ale je eli chodzi o tê poprawkê, to taka by³a wola wiêkszoœci cz³onków komisji i poprawka zosta³a przyjêta. W czasie dyskusji na posiedzeniu Senatu oka e siê, czy bêdzie ona popierana przez uczestników tej dyskusji, czy te krytykowana, i ostatecznie to Senat rozstrzygnie o dalszych jej losach. Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Marsza³ek Longin Pastusiak: Chcia³bym zapytaæ panie senator sprawozdawczynie wniosków mniejszoœci, czy ewentualnie chcia³yby ustosunkowaæ siê do pytañ, które pad³y. Pani senator Janowska? Bardzo proszê.

12 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 12 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia Senator Zdzis³awa Janowska: Tak, oczywiœcie. Ja jednak bêdê upiera³a siê przy zapisie, który proponujê, poniewa on jest bardziej skonkretyzowany, wiemy, o co chodzi. To, co jest zapisane w art. 50, który mówi o prowadzeniu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dzieæmi i m³odzie ¹ w œrodowisku nauczania i wychowania, brzmi niezwykle górnolotnie. Ma to charakter ogólny. Dla mnie jest to tak zwane pobo ne yczenie. W ten sposób utrzymujemy status quo, które dzisiaj polega na tym, e proponuje siê, a eby by³a jedna pielêgniarka na tysi¹c dwieœcie dzieci. I to jest w ten sposób t³umaczone, e w³aœciwie wszystko jest w porz¹dku. Dla mnie nie jest to w porz¹dku. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Rozumiem, e mo emy przejœæ do nastêpnej fazy rozpatrywania tego projektu ustawy. Przypominam, e ustawa by³a projektem rz¹dowym. Do reprezentowania stanowiska rz¹du w toku prac parlamentarnych upowa niony zosta³ minister zdrowia. Witam w naszej Izbie, w Senacie, siln¹ reprezentacjê Ministerstwa Zdrowia. Witam ministra zdrowia, pana profesora Mariusza apiñskiego. Witam równie sekretarza stanu w tym resorcie, pani¹ Ewê Kralkowsk¹, a tak e podsekretarza stanu w resorcie zdrowia, pana Aleksandra Naumana. Chcia³bym zapytaæ obecnych tutaj przedstawicieli resortu, zw³aszcza pana ministra, czy chcieliby zabraæ g³os i przedstawiæ stanowisko rz¹du w sprawie tej ustawy. Tak? Widzê, e pan minister siê zg³asza. Bardzo proszê, Panie Ministrze, na trybunê senack¹. Minister Zdrowia Mariusz apiñski: Panie Marsza³ku! Panie i Panowie Senatorowie! Mam zaszczyt przedstawiæ pañstwu pryncypia, które leg³y u podstaw zmian w systemie zarz¹dzania opiek¹ zdrowotn¹. Przygotowuj¹c za³o enia do ustawy o ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, kierowaliœmy siê oczekiwaniami spo³eczeñstwa oraz nowoczesn¹ wiedz¹ na temat zarz¹dzania. Ponadto podjêliœmy trud zmaterializowania w sferze opieki zdrowotnej najwa niejszych zasad, którymi kieruj¹ siê nowoczesne i demokratyczne pañstwa Europy. Jedn¹ z nich jest zasada jednolitoœci, której konsekwencj¹ jest prawo do równego dostêpu do œwiadczeñ zdrowotnych. Art. 4 ustawy o ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, przedstawionej przez rz¹d Sejmowi, a aktualnie Senatowi, okreœla, e organizacja dostêpu do œwiadczeñ zdrowotnych oparta jest w szczególnoœci na zasadach: przestrzegania równego traktowania obywateli oraz solidarnoœci spo³ecznej, zapewnienia ubezpieczonemu równego i opartego na wolnym wyborze œwiadczeniodawców oraz wolnym wyborze dostêpu do œwiadczeñ zdrowotnych, na warunkach okreœlonych w ustawie. W polityce zdrowotnej dokonywanie wyborów w sferze wartoœci ma podstawowe znaczenie. Okreœlone wczeœniej zasady s¹ najwa niejszymi wartoœciami polityki zdrowotnej i musz¹ mieæ decyduj¹cy wp³yw na podejmowanie decyzji o charakterze systemowym. Politykê zdrowotn¹ pañstwa nale y traktowaæ jako dzia³alnoœæ praktyczn¹, prowadz¹c¹ do wywo³ania zdarzeñ maj¹cych wp³yw na stan zdrowia zarówno spo³ecznoœci, jak i poszczególnych jednostek, i maj¹cych wp³yw w wymiarze zarówno korzyœci indywidualnych, jak i spo³ecznych. Jej nadrzêdnym celem s¹ dzia- ³ania s³u ¹ce wyd³u eniu ycia i dobremu zdrowiu ca³ej spo³ecznoœci. Inna z zasad, niedyskryminacji, zawiera dyspozycje dotycz¹ce przejrzystoœci systemu. W pragmatyce oznacza to, e wszystkie dzia³ania powinny byæ prowadzone w oparciu o ujednolicone procedury, co podnosi transparentnoœæ systemu. Jednym z zasadniczych celów systemu opieki zdrowotnej powinna byæ dostêpnoœæ ubezpieczonego do œwiadczeñ. Problem ten ma jednak dwie strony: gdy dostêpnoœæ jest zbyt ma³a, powstaje zagro enie zdrowotne danej populacji, gdy dostêpnoœæ jest zbyt du a, nastêpuje obni enie jakoœci przy jednoczesnym wzroœcie kosztów. Obserwacja aktualnie istniej¹cego systemu, wynikaj¹cego z ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, wskazuje, e w procesach decyzyjnych nie stosuje siê adnych zobiektywizowanych narzêdzi. Ponadto faktycznie nie dokonuje siê terytorialnego pomiaru nasilenia okreœlonych potrzeb zdrowotnych, co powoduje brak racjonalnoœci planowania dostêpu do œwiadczeñ. Ma to swoje negatywne konsekwencje u pacjenta w postaci stresuj¹cej wêdrówki w poszukiwaniu placówki z limitem kasy chorych. Rozwi¹zania proponowane w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia przewiduj¹ stosowanie jednorodnych procedur empirycznych, które uporz¹dkuj¹ ten problem. Z kolei przestrzeganie zasady proporcjonalnoœci wprowadzi zobiektywizowany proces decyzyjny w zakresie zaspokajania potrzeb zdrowotnych w oparciu o wojewódzkie plany zdrowotne. W ten sposób zainicjowane zostan¹ procesy zmierzaj¹ce do powstawania po stronie œwiadczeniodawców warunków organizacyjnych do zaspokajania adekwatnych potrzeb. Skutkiem tego powinna byæ racjonalizacja, na przyk³ad struktury ³ó ek szpitalnych.

13 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 13 (minister M. apiñski) Ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia reguluje najwa niejsze kwestie systemowe, maj¹ce na uwadze wymienione zasady. Unormowaniu podlegaj¹ przede wszystkim: obowi¹zki w³adz publicznych w zakresie ochrony zdrowia, zasady ubezpieczania w Narodowym Funduszu Zdrowia, rola planowania strategicznego w zakresie organizacji ochrony zdrowia, prawa i obowi¹zki ubezpieczonych, zasady i tryb uiszczania sk³adek na ubezpieczenie zdrowotne, struktura organizacyjna, sposób funkcjonowania funduszu i zagadnienia zwi¹zane z wykonywaniem efektywnego nadzoru nad systemem ubezpieczeñ zdrowotnych. Opisane za³o enia omawianej ustawy pe³ni¹ swoj¹ funkcjê wewnêtrzn¹ poprzez uregulowanie sposobu zarz¹dzania ochron¹ zdrowia. Projektowane rozwi¹zania zmierzaj¹ równie do zrealizowania niezwykle istotnej funkcji zewnêtrznej, która ma œcis³y zwi¹zek z procesem przystêpowania do Unii Europejskiej. W œwietle rozdzia³u mówi¹cego o swobodnym przep³ywie osób i wynikaj¹cej z tego koniecznoœci rozliczeñ miêdzy cz³onkami Unii za obywateli leczonych wzajemnie nies³ychanie pomocne staje siê ujednolicenie sposobu kontraktowania œwiadczeñ, terminologii, procedur oraz sposobów analizy kosztowej w ochronie zdrowia. Jak mo na zauwa yæ, ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia niesie ze sob¹ przewartoœciowania, które bêd¹ mia³y decyduj¹cy wp³yw na kierunki dalszych rozwi¹zañ. Po pierwsze w p³aszczyÿnie spo³ecznej powstan¹ warunki do tworzenia systemu, w którym wszystkim jednostkom s³u by zdrowia, aspiruj¹cym do œwiadczenia us³ug zdrowotnych, postawione zostan¹ jednakowe wymagania dotycz¹ce jakoœci udzielania œwiadczeñ i ich warunków. W ten sposób nast¹pi zagwarantowanie prawa ubezpieczonego do œwiadczenia na mo liwie najwy szym poziomie. Po drugie w p³aszczyÿnie ekonomicznej zaistnieje mo liwoœæ racjonalizacji kosztów, gdy na terenie ca³ej Polski ujednoliceniu ulegn¹ zarówno definicje okreœlonych œwiadczeñ zdrowotnych, jak i zasady oraz warunki ich realizacji przez zak³ady opieki zdrowotnej. Po trzecie w p³aszczyÿnie decyzyjnej realizowana bêdzie koncepcja budowania wieloletniej polityki zdrowotnej pañstwa, której dzisiaj nie ma, pod nadzorem ministra w³aœciwego do spraw zdrowia, a jednoczeœnie przy œcis³ej wspó³pracy z samorz¹dem terytorialnym. Uwa am, e cel funkcjonowania okreœlonego systemu ochrony zdrowia musi w sposób naturalny mieæ zwi¹zek z dostêpnoœci¹, efektywnoœci¹ oraz jakoœci¹ udzielanych œwiadczeñ. Wynikaj¹ z tego trzy podstawowe dyspozycje dla funkcjonowania systemu zaprojektowanego w ustawie o ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Przede wszystkim chodzi o d¹ enie do urzeczywistnienia pe³nego prawa ubezpieczonych w zakresie opieki zdrowotnej, to jest pe³nej i zrozumia³ej informacji, dzia³añ profilaktycznych, adekwatnej diagnostyki, skutecznego leczenia i godnego traktowania, wdro enia faktycznej procedury racjonalizacji i zaspokajania potrzeb zdrowotnych ubezpieczonych. Nieod³¹czonym tego elementem musi byæ wspó³udzia³ w³adz samorz¹dowych w tworzeniu planów potrzeb zdrowotnych mieszkañców, stworzenie jednoznacznych i ujednoliconych definicji œwiadczeñ oraz takich zasad i warunków ich realizacji, które bêd¹ stanowi³y dla ubezpieczonych gwarancjê jakoœci. Reasumuj¹c, pragnê stwierdziæ, e podstawowe dzia³ania w zakresie systemowej zmiany zarz¹dzania ochron¹ zdrowia zmierzaj¹ do przywrócenia konstytucyjnej odpowiedzialnoœci rz¹du za prowadzenie polityki zdrowotnej pañstwa. S³u yæ to ma sprawiedliwemu podzia³owi dóbr i efektywnemu wykorzystaniu istniej¹cego potencja³u systemu opieki zdrowotnej, zwiêkszeniu i urealnieniu roli samorz¹dów lokalnych w procesie zabezpieczenia odpowiedniej to znaczy adekwatnej do potrzeb struktury i jakoœci œwiadczeñ zdrowotnych. Skutkiem tego, zgodnym z rekomendacjami Œwiatowej Organizacji Zdrowia, powinny byæ pozytywne efekty zdrowotne, wysoka jakoœæ ycia, satysfakcja pacjentów, adekwatne koszty i realne wydatki. Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê, Panie Ministrze. Proszê o pozostanie jeszcze na trybunie senackiej, poniewa zgodnie z naszym regulaminem przyst¹pimy teraz do zadawania panu pytañ. Minister Zdrowia Mariusz apiñski: Je eli pan marsza³ek pozwoli, to poproszê o odpowiadanie pani¹ minister Kralkowsk¹. Przykro mi, ale muszê jechaæ na Œl¹sk, gdzie powsta³y powa ne problemy. Mam tam byæ i muszê za chwilê wyruszyæ w drogê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Rozumiemy, sytuacja na Œl¹sku jest napiêta. Wobec tego poprosimy na trybunê pani¹ minister z kartk¹ i d³ugopisem, eby mo na by³o precyzyjnie zanotowaæ wszystkie pytania, bo widzê, e zg³asza siê du o osób. Proszê o podniesienie rêki, eby senator sekretarz móg³ odnotowaæ nazwiska.

14 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 14 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (marsza³ek L. Pastusiak) Zacznê mo e od pana Dobrze, wobec tego pierwszy pan senator Szafraniec. Proszê trzymaæ rêce w górze, ebyœmy mogli odnotowaæ pañstwa nazwiska. Senator Jan Szafraniec: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Ja mam dwa pytania. Pierwsze jest mianowicie takie. W czasie debaty sejmowej nad t¹ ustaw¹ pojawi³ siê problem zwi¹zany z treœci¹ art Zgodnie z nim fundusz jest obowi¹zany lokowaæ swoje œrodki na rachunkach bankowych w bankach, których kapita³ w³asny wynosi co najmniej 100 milionów z³. Czy nie s¹dzi pani, e ten ogromny maj¹tek funduszu, dochodz¹cy do 30miliardów z³, co stanowi 1/8 wydatków bud etu pañstwa, nie powinien byæ ulokowany w bankach, w których Skarb Pañstwa posiada ponad 50% akcji? Co sta³o na przeszkodzie temu, eby ustawowo wskazaæ na polski bank, jeœli chodzi o lokowanie tych funduszy? To pierwsze pytanie. I drugie. Z uzasadnienia ustawy wynika, e koszty funkcjonowania funduszu w roku 2003 bêd¹ w³aœciwie zbli one do kosztów funkcjonowania kas chorych i wynios¹ 360milionów z³. Tymczasem niektórzy przewiduj¹ znacznie wiêksze koszty, siêgaj¹ce niekiedy 1 miliarda z³, co wskazuje na to, e system finansowania ochrony zdrowia oparty na funduszu narodowym nie redukuje kosztów, ale wrêcz je zwiêksza. Gdzie le y prawda? Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pani Minister, mo e byœmy zebrali kilka pytañ i by³oby kilka rund odpowiedzi. (Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Ewa Kralkowska: Naturalnie.) Pan senator Spychalski. Senator Andrzej Spychalski: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Pani Minister, art. 212 otwiera cudzoziemcom drogê do wchodzenia w prawa ubezpieczonego, co mo e bardzo mocno obci¹ yæ koszty funduszu, zw³aszcza koszty leczenia szpitalnego i koszty wysokospecjalistycznych procedur medycznych. Czy nie nale a³oby w tym momencie wprowadziæ pewnych obwarowañ, które mog³yby to niebezpieczeñstwo zniwelowaæ, na przyk³ad przez wprowadzenie zapisu o nabyciu tych praw po op³aceniu pó³rocznej sk³adki? Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Pan senator Bartos, nastêpnie pan senator Romaszewski. Senator Tadeusz Bartos: Panie Marsza³ku, Pani Minister, w art. 51 zawarto zapis mówi¹cy o tym, e ubezpieczony ma prawo do leczenia szpitalnego w szpitalu, który podpisa³ umowê z funduszem, na podstawie skierowania lekarza. Czy ubezpieczony bêdzie móg³ wybraæ podmiot o dowolnym poziomie referencyjnoœci, nie wykluczaj¹c klinik i instytutów? W jaki sposób dokonywane bêd¹ rozliczenia za œwiadczenia udzielone ubezpieczonemu poza terenem województwa w³aœciwego dla miejsca zamieszkania ubezpieczonego? To pierwsze pytanie. I drugie: czy w Narodowym Funduszu Zdrowia bêdzie obowi¹zywa³a zasada równania finansowego, dokonywanego pomiêdzy oddzia³ami wojewódzkimi, a jeœli tak, to wed³ug jakich zasad? Dziêkujê. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Pan senator Romaszewski, a nastêpnie pan senator Wittbrodt. Senator Zbigniew Romaszewski: Chcia³bym powtórzyæ pytanie dotycz¹ce tej komórki mundurowej. Jakie s¹ uprawnienia cywili do korzystania z placówek s³u b mundurowych, jak to zosta³o rozwi¹zane i czy nie s¹ niezbêdne przepisy przejœciowe w tym wzglêdzie? To jest pierwsza sprawa. A druga sprawa jest zbli ona do problemu, który podniós³ pan senator Szafraniec: jaka jest wielkoœæ funduszu, ile bêdzie wynosi³ koszt obs³ugi administracyjnej funduszu? Prosi³bym, eby podaæ tych parê liczb. Ile wynosi³ koszt obs³ugi kas chorych, jakie to by³y wielkoœci? Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Senator Wittbrodt i jako ostatni w tej pierwszej rundzie pan senator Balicki. Senator Edmund Wittbrodt: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Pani Minister, ja mam dwa pytania. Pierwsze dotyczy wypowiedzi pana ministra, który bardzo czêsto powtarza³ s³owo racjonalizacja itd. Czy rzeczywiœcie droga racjonalizacji poprzez centralizacjê jest drog¹ w³aœciw¹? Czy to nie powoduje, e pewne mechanizmy zwi¹zane w³aœnie z racjonalizacj¹ bêd¹ w ten sposób unicestwione? To jest pierwsze pytanie. A drugie dotyczy œrodków, które s¹ w systemie ochrony zdrowia. Mówimy o sk³adce wynosz¹cej 7,75%, 8% itd. A jak ministerstwo to widzi? Jakie œrodki powinny byæ w tym systemie 8%, 7,75%

15 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 15 (senator E. Wittbrodt) czy te inna iloœæ eby s³u ba zdrowia jako tako funkcjonowa³a? Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê bardzo. Pan senator Balicki jako ostatni w tej rundzie, a w drugiej rundzie otworzy pytania pan senator Sztorc. Senator Marek Balicki: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Tak siê z³o y³o, e pytam ostatni i moje pytanie dotyczy ostatniego artyku³u kwestii vacatio legis. Ta sprawa by³a przedmiotem dyskusji podczas posiedzenia komisji. Rz¹d stoi na stanowisku, e okres vacatio legis powinien wynosiæ dwa tygodnie. Chcia³bym jeszcze raz pani¹ minister zapytaæ, czy rzeczywiœcie dwutygodniowy okres vacatio legis dla tak du ej zmiany systemowej jest okresem bezpiecznym i wystarczaj¹cym, eby zmiana ta by³a wprowadzona w sposób wywo³uj¹cy jak najmniej problemów? Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê. Prosimy pani¹ minister o ustosunkowanie siê do dotychczasowych pytañ. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Ewa Kralkowska: Dziêkujê bardzo. Panie Marsza³ku! Wysoka Izbo! Spróbujê odpowiadaæ na pytania po kolei, tak jak uda³o mi siê je zanotowaæ przepraszam, e tak mówiê. Pan senator Szafraniec by³ uprzejmy pytaæ o to, czy fundusz jest zobowi¹zany lokowaæ w tym akurat banku i czy nie mo na by wskazaæ banków polskich. Otó taki zapis, który ostatecznie zosta³ umieszczony w przed³o eniu rz¹dowym, jest wynikiem dostosowania ustawy do wymogów prawa europejskiego. Jest to zapis skonsultowany z UKIE i jest on niezbêdny. Nastêpnie: koszty funkcjonowania funduszu. Otó, proszê pañstwa, szacowanie kosztów przez niektórych pan senator by³ uprzejmy u yæ tego sformu³owania w granicach 1 miliarda z³ jest niczym nieuzasadnione. Myœmy przeprowadzili bardzo dok³adne symulacje na ró nych etapach pracy nad tym projektem najpierw nad koncepcj¹, póÿniej nad szczegó³ami i koszty funkcjonowania funduszu bêd¹ w pierwszym roku porównywalne z kosztami funkcjonowania kas chorych, a w latach nastêpnych bêd¹ ni sze. Ta porównywalnoœæ, e tak powiem, szacowana jest na poziomie 350milionów z³ tak jak podane jest w uzasadnieniu. A dlaczego bêd¹ akurat takie, a nie inne koszty? Jaka jest filozofia tego funkcjonowania, która przek³ada siê na te koszty? Otó, Wysoka Izbo, pewna oszczêdnoœæ bêdzie wynika³a z likwidacji struktur, które s¹ strukturami terenowymi i przy nowym sposobie kontraktowania nie s¹ po prostu potrzebne. Jest to pewna racjonalizacja funkcjonowania. Bêdzie te zmniejszona obs³uga administracyjna tego systemu. Zmniejszenie to szacujemy mniej wiêcej na poziomie 20 25%. Ju w tej chwili w ramach przygotowania do przejœcia w inny system ta obs³uga jest zmniejszona o mniej wiêcej 10%. Systematycznie, w zwi¹zku z innymi zadaniami, obs³uga administracyjna jest dostosowywana do wykonywanych zadañ. Jeœli chodzi wiêc o te koszty i o obs³ugê systemu, to rzeczywiœcie nie ma adnego zagro enia, e koszty wzrosn¹ w sposób nieuzasadniony. Pytanie pana senatora Spychalskiego dotyczy art. 212, czyli cudzoziemców i ich uprawnieñ. To równie jest wymóg zapisów unijnych, my nie mo- emy ró nicowaæ dostêpu do œwiadczeñ. Dotyczy to tylko obywateli Unii Europejskiej, którzy, eby korzystaæ z systemu, musz¹ op³acaæ sk³adki tak samo jak obywatele polscy. Zwi¹zane jest to z wymogiem równych praw, równego dostêpu i równego przep³ywu osób. Nastêpne pytanie dotyczy³o art. 51, czyli skierowania pacjenta do szpitala. Art. 51 mówi o tym, e skierowaæ do szpitala mo e ka dy, kto ma uprawnienia do wykonywania zawodu, nie tylko lekarz ubezpieczenia zdrowotnego. Taki zapis podyktowany jest bezpieczeñstwem pacjenta, dlatego e pacjent w stanie zagro enia ycia, zagro enia zdrowia czy w stanie, który budzi jakieœ w¹tpliwoœci, musi mieæ mo liwoœæ uzyskania skierowania. A o tym, czy on wejdzie do systemu ubezpieczeniowego i czy bêdzie przyjêty do tego systemu, decyduje lekarz izby przyjêæ, który takie uprawnienia ma. Innym zagadnieniem jest prawo wyboru przez pacjenta œwiadczeniodawcy, w tym szpitala. Reguluje to zapis innego artyku³u. Pacjent mo e w sposób dowolny i to jest tylko i wy³¹cznie jego decyzja wybraæ szpital czy œwiadczeniodawcê, który bêdzie udziela³ mu œwiadczeñ. Taki zapis zawarty jest w kilku miejscach tej ustawy i dotyczy ró nych poziomów udzielania œwiadczeñ zdrowotnych, w tym równie szpitali. Zostaje tak e zniesiona t¹ ustaw¹ bariera województw, czyli mo liwoœæ wyboru szpitala jedynie w obrêbie województwa, dlatego e fundusz jest jeden, dzia³a na terenie ca³ego kraju i pacjent mo e sobie wybraæ œwiadczeniodawcê na poziomie ca³ego kraju, a przep³yw œrodków finansowych miêdzy oddzia³ami wojewódzkimi jest wewnêtrzn¹ spraw¹ funduszu i w aden sposób nie jest

16 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 16 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (sekretarz stanu E. Kralkowska) utrudnieniem dla pacjenta ani go nie dotyka. Takie jest za³o enie i tak s¹ sformu³owane te zapisy. Nastêpne pytanie, pana senatora Romaszewskiego, dotyczy³o uprawnieñ komórki do spraw mundurowych. Takie usytuowanie w ró nych strukturach funduszu komórek do spraw mundurowych oraz osób odpowiedzialnych za ten pion jest zastêpca prezesa do spraw mundurowych i wszêdzie w strukturach, e tak powiem, funkcjonowania funduszu s¹ komórki gwarantuj¹ce prawid³owoœæ funkcjonowania tego pionu wynika z koniecznoœci zapewnienia œwiadczeñ zwi¹zanych z odrêbnoœci¹ zadañ, które pe³ni¹ te s³u by. I pe³nienie tych obowi¹zków powoduje niekiedy, w bardzo ró nych okreœlonych sytuacjach, odrêbnoœæ zapotrzebowania na œwiadczenia zdrowotne. I eby ta odrêbnoœæ by³a zapewniona, i eby osoby nosz¹ce mundury i pracuj¹ce czy funkcjonuj¹ce w tych pionach mia³y poczucie pe³nego bezpieczeñstwa zdrowotnego, zosta³a okreœlona taka podleg³oœæ pionowa tych komórek. Zapewnienie odrêbnych œwiadczeñ zdrowotnych rozpoczyna siê ju na poziomie tworzenia planu potrzeb zdrowotnych. Plany potrzeb zdrowotnych dla s³u b mundurowych s¹ tworzone w resortach mundurowych, gdzie najlepiej znane s¹ potrzeby podopiecznych. Te plany s¹ w³¹czane do ogólnego planu krajowego. Nastêpnie plan jest przekazywany do wykonania oddzia³om wojewódzkim. W oddzia³ach wojewódzkich s¹ równie komórki do spraw mundurowych, których zadanie bêdzie polega³o na tym, eby przypilnowaæ jego i zakontraktowaæ œwiadczenia dla swych pacjentów, podopiecznych resortowej s³u by zdrowia. Jest to, powiedzia³abym, pewna gwarancja, e odrêbne potrzeby tych osób nie umkn¹ uwadze funduszu. Co do pytania o koszty (Senator Zbigniew Romaszewski: Jeszcze pytanie praktyczne.) Marsza³ek Longin Pastusiak: Tak, proszê. Senator Zbigniew Romaszewski: Chodzi o tych, którzy byli w Bran owej Kasie Chorych. Co siê z nimi w tej chwili dzieje? Czy oni w dalszym ci¹gu maj¹ tych samych lekarzy podstawowej s³u by zdrowia itd.? Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Ewa Kralkowska: Ju odpowiadam. Tak, w przypadku tych wszystkich, którzy wybrali okreœlonego lekarza czy œwiadczeniodawcê b¹ÿd zak³ad opieki zdrowotnej, nie zmienia siê nic. Fundusz jest nastêpc¹ prawnym kas chorych, w zwi¹zku z czym przejmuje ich wszystkie zobowi¹zania. To pacjent decyduje, gdzie jest zapisany, ale nie musi dokonywaæ adnych zmian ani nowych zapisów. Pozostaje tam, gdzie siê zapisa³, bêd¹c w kasach chorych, w dowolnej kasie bran owej lub regionalnej. Ten zapis pozostaje w mocy i te zobowi¹zania bêd¹ wykonywane. Nastêpne pytanie dotyczy (Senator Zbigniew Romaszewski: Ile pieniêdzy jest w ogóle?) Ile pieniêdzy jest w ogóle w obs³udze czy w funduszu? (Senator Zbigniew Romaszewski: W funduszu, w obs³udze ) Ca³y system ubezpieczeniowy dysponuje sum¹ oko³o 28 miliardów z³. To jest ten rz¹d wielkoœci koñcówka siê zmienia w zale noœci od œci¹galnoœci sk³adki. Taka jest iloœæ pieniêdzy, które pochodz¹ ze sk³adki i s¹ przeznaczone na obs³ugê systemu ubezpieczeniowego. A co do kosztów administracyjnych obs³ugi systemu tamte pieni¹dze s¹ przeznaczane na œwiadczenia zdrowotne to jak ju odpowiada³am panu senatorowi, wynosz¹ one 360milionów z³. Nastêpne pytanie dotyczy³o tego, czy uwa amy, e jest to racjonalizacja wydatków poprzez centralizacjê by³o to pytanie pana senatora. Proszê pañstwa, wydaje nam siê jesteœmy o tym g³êboko przekonani e nie mamy do czynienia z centralizacj¹. Dlaczego? Postaram siê to udowodniæ. Otó dlatego, e ca³y system i kupowanie œwiadczeñ zdrowotnych nie s¹ uzale nione od decyzji centralnej, tylko od jakoœci i zawartoœci planów potrzeb zdrowotnych, które s¹ tworzone na poziomie oddzia³ów sejmików wojewódzkich. Bo to samorz¹d terytorialny tworzy plany wojewódzkie, które póÿniej trafiaj¹ do oddzia³ów wojewódzkich i dopiero potem do planu krajowego. Do tych- e potrzeb zdrowotnych jest dopasowany plan krajowy i plan finansowy, który umo liwia ich realizacjê. To jedna rzecz. Dlaczego jest to, wed³ug nas, racjonalizacja? Dlatego, e skoncentrowanie potrzeb zdrowotnych w jednym planie krajowym pozwoli racjonalnie dopasowaæ do niego wydatki finansowe. To naturalne, e fundusz musi dzia³aæ w obrêbie planu finansowego za pieni¹dze konkretne, a nie wirtualne. Bo nie da siê, e tak powiem, kupiæ œwiadczeñ zdrowotnych, je eli nie bêdzie na nie pieniêdzy. Jest to element niezbêdny do realizacji zadañ, które mamy wykonaæ w tej dziedzinie. Wydaje nam siê, e zlikwidowanie pewnych nieracjonalnoœci i z³ego wydawania pieniêdzy a tak teraz jest, poniewa nie ma nad nimi adnej kontroli, nie jest to dopasowane do potrzeb ogólnych kraju, s¹ tylko interesy poszczególnych regionalnych kas chorych ju samo w sobie umo - liwi pewn¹ racjonalizacjê wydatków, które bêd¹

17 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 17 (sekretarz stanu E. Kralkowska) lepiej dokonywane, e tak powiem. W efekcie spowoduje to równoœæ dostêpu pacjentów do œwiadczeñ zdrowotnych. W tej chwili ta równoœæ jest zdecydowanie zachwiana, bo zale y od zamo noœci poszczególnych kas chorych. Nastêpne pytanie jest bardzo trudne: jakie œrodki w systemie ochrony zdrowia uwa amy za wystarczaj¹ce? Odpowiem w ten sposób. Proszê pañstwa, w krajach bardzo bogatych, w których œrodki na ochronê zdrowia wielokrotnie przekraczaj¹ nasze œrodki, proporcjonalnie do dochodu narodowego, i tak wszyscy uwa aj¹, e one s¹ niewystarczaj¹ce. Procedury diagnostyczne, terapeutyczne, postêp nauk medycznych wszystko to powoduje, e czynnoœci wykonywane na rzecz pacjenta obejmuj¹ niezwykle drogie procedury. W zwi¹zku z tym œmiem przedstawiæ tezê, e ka da iloœæ pieniêdzy, która by- ³aby przekazana na system ochrony zdrowia, by³aby do wydania. Dlatego trudno okreœliæ górn¹ granicê i powiedzieæ, jakie œrodki by³yby wystarczaj¹ce. Niemniej jednak uwa amy, e iloœæ œrodków przeznaczanych obecnie na ochronê zdrowia nie daje, powiedzia³abym, komfortu, jeœli chodzi o funkcjonowanie systemu. Potrzeby zdrowotne obywateli naszego kraju s¹ zdecydowanie wiêksze ni to, co mo na im zapewniæ za tak sk¹pe œrodki. Ostatnie pytanie w tej serii, pana senatora Balickiego, dotyczy³o vacatio legis. W przed³o eniu rz¹dowym proponujemy pañstwu czternastodniowe vacatio legis. Ta propozycja jest naturalnie bardzo przemyœlana i udokumentowana. Jest wiele powodów wyjaœniaj¹cych, dlaczego ma to byæ akurat czternaœcie dni. Przede wszystkim istniej¹cy obecnie system kas chorych, jego funkcjonowanie i to, co dzieje siê w ochronie zdrowia, stawia przed nami wymóg jak najszybszego uporz¹dkowania tych spraw, dlatego e zagro one s¹ interesy pacjentów. To pierwsza sprawa. Nastêpna sprawa. Staraliœmy siê odpowiednio przygotowaæ ca³y ten proces. W tej chwili mamy gotowe projekty wszystkich rozporz¹dzeñ wykonawczych do ustawy i przygotowany ca³y proces uruchamiania tego systemu, je eli parlament uchwali ustawê, a pan prezydent bêdzie uprzejmy j¹ podpisaæ. Dlatego wydaje nam siê, e z punktu widzenia technicznego na wprowadzenie systemu wystarczy czternaœcie dni. Pozwoli to jak najszybciej uregulowaæ to, co dzieje siê w ochronie zdrowia. Chodzi o sygna³y, o których pañstwo senatorowie doskonale wiecie, o protesty i niepokoje, które obecnie obserwujemy. Dziêkujê bardzo. Marsza³ek Longin Pastusiak: Dziêkujê, Pani Minister. To by³a pierwsza runda, teraz przechodzimy do rundy drugiej. Jako pierwszy bêdzie mówi³ pan senator Sztorc, nastêpnie pan senator Bielawski. Senator Józef Sztorc: Panie Marsza³ku! Pani Minister! Us³yszeliœmy tutaj z ust pana ministra apiñskiego, e rol¹ pañstwa jest sprawiedliwy podzia³ dóbr celem zapewnienia spo³eczeñstwu dobrego zdrowia i d³ugiego ycia. Bardzo piêkne s³owa, nie s³ysza³em jeszcze w Senacie takich s³ów. Jak to siê dzieje, e obecnie na przyk³ad w jednej kasie chorych za operacjê wyrostka robaczkowego p³aci siê 100z³, a w drugiej 150z³? U ywam ogólnych pojêæ. Czy ministerstwo zamierza porównaæ to wszystko, eby spo³eczeñstwo w Polsce by³o tak samo leczone w Katowicach jak w Olsztynie czy Szczecinie? Chcê równie zapytaæ, co bêdzie z ró nego typu kartami magnetycznymi identyfikuj¹cymi pacjentów. Jedna kasa mia³a takie, druga inne. Ka - da kasa mia³a tak e innego typu systemy informatyczne. I ostatnie pytanie. Ministerstwu Zdrowia nie u³atwia siê ostatnio pracy: strajki na Œl¹sku, dziennikarze i te nieszczêsne samochody Mo e zabrzmi to humorystycznie, ale wiem, e nie macie co z nimi zrobiæ, a jest kupiec na jeden z nich. (Weso³oœæ na sali) Po posiedzeniu mogê pani podaæ adres. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pan senator Bielawski, nastêpnie pani senator Liszcz. Senator Janusz Bielawski: Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Pani Minister, w czasie swojego wyst¹pienia pan minister apiñski powiedzia³, e bêd¹ jednakowe wymagania co do poziomu œwiadczeñ. Jest to bardzo s³uszne, ale co siê bêdzie dzia³o ze œwiadczeniodawcami, którzy nie osi¹gaj¹ tego poziomu? To jedno pytanie. Drugie pytanie dotyczy tego, czy fundusz ma zamiar utrzymaæ poziomy referencyjne szpitali. Marsza³ek Longin Pastusiak: Pani senator Liszcz, nastêpnie pani senator Ferenc. (Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarsza³ek Kazimierz Kutz) Senator Teresa Liszcz: Mam trzy krótkie pytania. Zadam je w kolejnoœci artyku³ów, których dotycz¹.

18 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 18 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (senator T. Liszcz) Pytanie do art. 21. Jakie jest aktualne stanowisko rz¹du w sprawie wysokoœci sk³adki i jej wzrostu? Nastêpne pytanie dotyczy art Czy na pewno w tym artykule w ust. 2 s¹ wymienieni wszyscy lekarze specjaliœci, do których mo na siê zwracaæ bez poœrednictwa lekarza podstawowej opieki zdrowotnej? Czy nie uwa a pani minister, e powinien siê wœród nich znaleÿæ lekarz pediatra? Nie wiem, czy to dobrze, e z ma³ym, chorym dzieckiem najpierw trzeba iœæ do lekarza ogólnego po skierowanie, a dopiero potem do pediatry. Trzecie pytanie dotyczy art Chodzi o œrodki specjalne na leczenie funkcjonariuszy, które mog¹ byæ tworzone w jednostkach bud etowych nadzorowanych przez ministra obrony i ministra spraw wewnêtrznych, czyli w jednostkach w cudzys³owie mundurowych, posiadaj¹cych w³asne ambulatoria. Dlaczego w tym przepisie nie znalaz³y siê jednostki nadzorowane przez ministra sprawiedliwoœci? Chodzi mi zw³aszcza o zak³ady karne, bo niektóre z nich s¹ po³o one w miejscowoœciach bardzo odleg³ych od miast, i trudno w nich o jak¹kolwiek opiekê lekarsk¹ dla funkcjonariuszy. Czy one nie powinny siê tutaj znaleÿæ? Moje pytanie sugeruje odpowiedÿ, bo uwa am, e powinny. Jakie jest stanowisko ministra zdrowia w tej sprawie? Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Senator Jamróz, przygotowuje siê pani senator Koszada. (Senator Adam Jamróz: Dziêkujê, Panie Marsza³ku ) Przepraszam, nast¹pi³a pomy³ka. Teraz pani senator Ferenc. Senator Genowefa Ferenc: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Mam dwa pytania, Pani Minister. Pierwsze pytanie. Chcia³abym siê dowiedzieæ, co by³o przyczyn¹ przyjêcia podzia³u sk³adki oœmioprocentowej, który bardzo zwiêksza biurokracjê w zak³adach pracy, gdzie jest naliczana ta sk³adka. Jest ona bowiem dzielona na dwie czêœci: 7,75% i 0,25%. Czym uzasadnia to ministerstwo? I drugie pytanie, dotycz¹ce karty ubezpieczenia zdrowotnego. Do czyjej dyspozycji ona bêdzie? Czy bêdzie w rêkach ubezpieczonego? W domu, przyznam siê, mam ju ksi¹ eczki, z których nigdy nie korzysta³am. Jeœli dojd¹ kolejne Jak¹ funkcjê bêdzie pe³niæ ta karta? Czy rzeczywiœcie bêdzie wykorzystywana na bie ¹co? Jak¹ bêdzie pe³ni³a funkcjê i do czyjej dyspozycji bêdzie? Dziêkujê. Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Senator Jamróz, przygotowuje siê pani Koszada. Senator Adam Jamróz: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Pozwolê sobie zadaæ pani minister dwa pytania. Pierwsze jest takie. Czy, zdaniem pani minister, utworzenie Narodowego Funduszu Zdrowia, czego jestem zreszt¹ zwolennikiem, nie niesie z sob¹ ryzyka pogorszenia finansowania leczenia specjalistycznego prowadzonego tylko przez niektóre oœrodki, w szczególnoœci wysokospecjalistyczne, takie jak kardiochirurgia czy onkologia? Pytanie drugie dotyczy art. 78 ust. 2. Artyku³ ten g³osi, e fundusz nie mo e zawrzeæ umowy o udzielanie œwiadczeñ zdrowotnych z lekarzem, pielêgniark¹, po³o n¹ itd., je eli udzielaj¹ oni œwiadczeñ zdrowotnych u œwiadczeniodawcy, który zawar³ umowê z funduszem. Czy dotyczy to tak e takiej sytuacji, kiedy na przyk³ad lekarz udziela œwiadczeñ zdrowotnych u œwiadczeniodawcy, który zawar³ umowê z funduszem, ale jednoczeœnie chcia³by pracowaæ w spó³ce i tam równie œwiadczyæ us³ugi? Czy ma znaczenie chodzi o interpretacjê ministerstwa w jakiego rodzaju spó³ce pracuje taka osoba: cywilnej lub z ograniczon¹ odpowiedzialnoœci¹? Pytam, bo spotka³em siê z ró nymi interpretacjami w ró nych okrêgach. Dziêkujê. Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Pani senator Koszada, a po niej pan senator Kulak. Senator Aleksandra Koszada: Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Pani Minister, œci¹galnoœæ sk³adki waha siê w granicach 92 93%. Jakie s¹ podejmowane dzia³ania, eby j¹ zwiêkszyæ? Drugie pytanie. Poniewa ustawa wchodzi z opóÿnieniem, na I kwarta³ do³¹czane s¹ aneksy do kontraktów. Dlaczego kontrakty s¹ obni one o oko³o 10%? Trzecie pytanie. W rozdziale 7 ustawy wprowadza siê planowanie zabezpieczeñ potrzeb zdrowotnych. Czy zarz¹dy województw s¹ przygotowane do tego i co z planami na ten rok? Dziêkujê.

19 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia 19 Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Pan senator Kulak, po nim pan senator Janowski. Senator Zbigniew Kulak: Dziêkujê bardzo. Pani Minister, art. 28 zak³ada miêdzy innymi, e sk³adki na ubezpieczenie zdrowotne od alumnów wy szych seminariów duchownych, postulantów, nowicjuszy, juniorystów itd. bêd¹ finansowane z Funduszu Koœcielnego. Fundusz Koœcielny bêdzie jednak otrzymywa³ na nie dotacjê z bud etu pañstwa. Czy by³a robiona symulacja, jakie mog¹ byæ jej koszty i jaka mo e byæ skala jej wzrostu? By³em przeciwnikiem umieszczania tego zapisu jeszcze w poprzedniej ustawie, w poprzedniej kadencji. Wtedy próbowa³em uzyskaæ chocia orientacyjne kalkulacje dotycz¹ce liczby osób, które bêd¹ mog³y skorzystaæ z tego zapisu. Mia- ³em bardzo trudny dostêp do tej informacji. W ka- dym razie wiem, e nowicjuszem czy junioryst¹ mo na zostaæ praktycznie z dnia na dzieñ. W przededniu naszego wejœcia do Unii Europejskiej mo emy niestety spodziewaæ siê nap³ywu obcokrajowców, którzy z dnia na dzieñ zostan¹ nowicjuszami czy juniorystami, czyli bêd¹ spe³niaæ ten warunek i automatycznie bud et pañstwa bêdzie finansowa³ ich leczenie w Polsce. Jaka mo e byæ skala problemu? Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Pan senator Janowski, po nim pan senator Graczyñski. Senator Mieczys³aw Janowski: Dziêkujê bardzo, Panie Marsza³ku. Pani Minister, kasy chorych funkcjonuj¹ lepiej lub gorzej w wielu krajach, nigdzie nie ma doskona³ego systemu. Mam wra enie, e tworzymy jedn¹ wielk¹ scentralizowan¹ kasê chorych. To chyba nie jest w³aœciwe rozwi¹zanie. Bêdê prosi³ o szerszy komentarz, bo pan minister nie rozwik- ³a³ tej sprawy. Drugie pytanie. Skoro sk³adka na ubezpieczenie zdrowotne wzros³a, dlaczego nawi¹ ê tu do pytania pani senator Koszady chyba tylko trzy kasy maj¹ kontrakty na poziomie zbli onym do ubieg³ego roku, a reszta ma zani one, i to znacznie? To jest dziwne zjawisko. Trzecie pytanie dotyczy funkcjonowania nowej struktury. W art. 43 mówi siê, e organami s¹ rada i zarz¹d, ale nie okreœla siê, w jaki sposób zarz¹d podejmuje decyzje. Prezes nie jest organem. Czy w tym przypadku nie nast¹pi³o pomieszanie organizacyjne? I czwarte pytanie, zwi¹zane z poprzednim. Czy bêdzie mo liwe stosowanie procedury odwo³awczej od decyzji rady lub zarz¹du? W jakim trybie: czy w trybie kodeksu postêpowania administracyjnego, czy w innym? Dziêkujê. Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Pan senator Graczyñski, a po nim, jako ostatni, senator Chronowski. Senator Adam Graczyñski: Dziêkujê, Panie Marsza³ku. Mam nastêpuj¹ce pytania. Pan minister i pani minister wspominaj¹ o racjonalizacji us³ug, o uœrednianiu kosztów, o dostosowaniu liczby i rodzajów ³ó ek szpitalnych do potrzeb. W zwi¹zku z tym pytanie pierwsze jest nastêpuj¹ce. Jakie bêd¹ skutki spo³eczne tej ustawy w ci¹gu najbli szych dwóch, trzech lat? Co siê zmieni? Czy nale y siê spodziewaæ wzrostu, czy spadku zatrudnienia w s³u bie zdrowia? Chodzi o skutki spo³eczne, które bêd¹ efektem tych dzia³añ. Drugie pytanie dotyczy Œl¹ska, gdzie ma miejsce powa ny konflikt w s³u bie zdrowia. Ju od wielu dni trwa okupacja budynku Œl¹skiej Regionalnej Kasy Chorych. W zwi¹zku z tym mam nastêpuj¹ce pytania. Jaka jest ocena poprzedniego kierownictwa œl¹skiej kasy chorych, poniewa s¹ niejednoznaczne opinie co do skutków jego dzia- ³alnoœci. Po drugie, jakie dzia³ania zamierza podj¹æ minister, aby opanowaæ sytuacjê i rozwi¹zaæ konflikt w s³u bie zdrowia na Œl¹sku? Dziêkujê uprzejmie. Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Senator Chronowski. Senator Andrzej Chronowski: Panie Marsza³ku! Pani Minister! Mam pytanie œciœle dotycz¹ce art. 207, mianowicie odnosz¹ce siê do pracowników regionalnych i bran owych kas chorych. Ministerstwo bardzo mocno broni³o siê przed zarzutem, e chce robiæ weryfikacje i czystki personalne, tymczasem w tym artykule mówi siê wprost, e jeœli do trzech miesiêcy pracownik nie dostanie propozycji pracy, to z mocy prawa, z mocy ustawy praktycznie przestanie byæ pracownikiem. Chcia³bym, eby pani siê do tego odnios³a. Druga kwestia dotyczy sk³adki ubezpieczeniowej. Chodzi o tê wielkoœæ 0,25%. Rozumiem, e nie by³a to poprawka rz¹du. To by³a poprawka sej-

20 32 posiedzenie Senatu w dniu 15 stycznia 2003 r. 20 Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (senator A. Chronowski) mowa, która jednak przesz³a. W tym momencie jest to jakby zburzenie ca³ego systemu sk³adki, bo po 0,25% siêgamy bezpoœrednio do p³acy pracowników, emerytów i rencistów. Zdecydowanie chcia³bym wiedzieæ, jakie jest stanowisko rz¹du. Chodzi o to, eby pani powiedzia³a, czy rz¹d jest za zdjêciem 0,25% sk³adki, czy przeciw. To stanowisko chcia³bym poznaæ. Wicemarsza³ek Kazimierz Kutz: Dziêkujê. Proponujê, eby pani minister odpowiedzia³a teraz na te pytania, bo jest ich bardzo du o, a potem bêdzie trzecia runda, któr¹ rozpocznie senator Religa. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Ewa Kralkowska: Panie Marsza³ku! Wysoka Izbo! Spróbujê odpowiadaæ po kolei na pytania. Wydaje mi siê, e wszystkie uda³o mi siê zanotowaæ. Pierwsze pytanie dotyczy wypowiedzi pana ministra o sprawiedliwym podziale dóbr i ró nicy cen w ró nych kasach, która w tej chwili wystêpuje. Otó istniej¹cy obecnie system, który zezwala na pe³n¹ dowolnoœæ funkcjonowania ka dej z siedemnastu kas chorych, doprowadzi³ do tego, e ró nica w wysokoœci kontraktów na tê sam¹ procedurê w ró nych kasach chorych siêga nawet 200%. Usuniêcie wyrostka mo e kosztowaæ w jednej kasie 100z³, a w drugiej 150z³, ale ró nice w ró nych procedurach potrafi¹ siêgaæ 200 z³. Ministerstwo Zdrowia nie ma tu odpowiednich uprawnieñ, nie ma umocowania prawnego, eby cokolwiek w tym zmieniæ. Kasy chorych zawieraj¹ kontrakty w sposób suwerenny. A czy teraz, w czasie funkcjonowania systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, czyli w skrócie kas chorych, mo na to w jakiœ sposób naprawiæ? Otó nie, nie mo na tego naprawiæ w trakcie funkcjonowania tego systemu, dlatego e ka da kasa zawiera kontrakt wed³ug w³asnych planów, regu³ itd. Zmieni siê to w momencie wejœcia w ycie ustawy o Narodowym Funduszu Zdrowia. S¹ przygotowane takie postêpowania, proszê pañstwa, które pozwol¹ na ujednolicenie sposobu zawierania kontraktów w ró nych czêœciach Polski. A rozumiemy przez to ujednolicenie s³ownika kontraktacji czyli na przyk³ad procedura leczenia wyrostka robaczkowego bêdzie znaczy³a to samo na Pomorzu, co w górach, dlatego e jest to pewna zawartoœæ procedur, zarówno diagnostycznych, jak i terapeutycznych oraz doprowadzenie do porównywalnych cen poszczególnych procedur. Dlaczego mówiê o porównywalnych, a nie jednakowych? Dlatego, e ró nice w cenach wynikaj¹ce z obiektywnych przyczyn, czyli z wysokoœci kosztów ponoszonych przez œwiadczeniodawców, jednak istniej¹ i bêd¹ zawsze istnieæ, bo inaczej kosztuj¹ pewne rzeczy na przyk³ad na terenie du- ej aglomeracji miejskiej, a inaczej w mniejszych miastach. Czyli bêd¹ to ceny porównywalne. Myœmy szacunkowo usi³owali zanalizowaæ, jaki by³by zakres tych mo liwych ró nic. Okreœlamy ró nicê w naszych roboczych szacunkach na plus minus 5%. Niemniej jednak ceny bêd¹ porównywalne. Proszê pañstwa, a kiedy jest mo liwe zrobienie tego uœrednienia? Bêdzie to mo liwe naturalnie dopiero wtedy, kiedy bêdzie podstawa prawna, czyli kiedy bêdzie istnia³a ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Teraz nie ma adnych narzêdzi prawnych, eby ujednoliciæ s³ownik kontraktacyjny, a tak e uœredniæ maksymalne ceny. Nastêpne pytanie dotyczy³o magnetycznych kart identyfikuj¹cych. Faktycznie w ró nych kasach chorych ró nie by³ rozwi¹zany problem identyfikacji ubezpieczonego, niemniej jednak te systemy identyfikacji by³y tak odmienne, e nawet nie mo na na tym etapie wyci¹gaæ wniosków s³u ¹cych do sprawozdañ i wniosków statystycznych. Nie da siê porównaæ zawartoœci informacji, któr¹ otrzymujemy z jednej kasy chorych, do informacji z drugiej kasy, bo ka da kasa robi to inaczej. Funkcjonowanie jednolitego systemu wymaga naturalnie ujednolicenia wszystkich przep³ywów informacji, statystyk itd. Prace nad przygotowywaniem tego trwaj¹. W zwi¹zku z tym my proponujemy w tej e ustawie wybiegam tutaj naprzód, do innego pytania, które pad³o póÿniej, ale te dwa pytania wi¹ ¹ siê œciœle ze sob¹ równie kartê identyfikacyjn¹ dla ubezpieczonego. Jest to bardzo prosta karta, która ma tylko i wy³¹cznie jeden cel potwierdza prawo ubezpieczonego do wejœcia do systemu. Taka karta jest zaproponowana w odpowiednim artykule. Bêdziemy j¹ sukcesywnie wprowadzaæ zamiast istniej¹cych w tej chwili piêciu ró nych dokumentów, którymi musz¹ siê, w jakimœ sensie, legitymowaæ ubezpieczeni. Nastêpne pytanie pana senatora dotyczy³o strajku na Œl¹sku, samochodów i wizerunku Ministerstwa Zdrowia. Otó, proszê pañstwa, faktycznie Ministerstwo Zdrowia jest, e tak powiem, w czo³ówce, jeœli chodzi o zainteresowanie mediów, niezale nie od tego, jakie s¹ podjête decyzje i w jakim polu proponujemy zmiany. Zaczê³o siê naturalnie od s³awnych spraw porz¹dkowania polityki lekowej. Resort zdrowia narusza tu jednak interesy wielu grup, w zwi¹zku z tym atak jest du y. Ale naturalnie staramy siê, proszê pañstwa, podejmowaæ w tej chwili wszystkie dzia³ania zreszt¹ przy otwartej kurtynie, dlatego e wszystko tu odbywa siê przy ogl¹dzie publicznym które uporz¹dkuj¹