Słynny bramkarz Igloopolu Dębica wozi ludzi miejskim autobusem! News - Igloopol Dębica Oficjalna Strona Klubu

Transkrypt

1 Jest piłkarskim symbolem Igloopolu Dębica. W kraju znany kibicom jako wicemistrz olimpijski z Barcelony sprzed 19 lat. Dziś były bramkarz Aleksander Kłak wozi mieszkańców Belgii. I ma się świetnie. Elegancki, komfortowy segment na przedmieściach Antwerpii. W środku mnóstwo piłkarskich pamiątek. - Piłka to moje źycie. Nie zapomnę tego, co dzięki niej przeźyłem - przyznaje były bramkarz Aleksander Kłak. Ma 41 lat, zawodową karierę skończył sześć lat temu. Od 15 lat źyje w Belgii. O futbolu moźe rozmawiać godzinami. Najlepiej na swojej kanapie. Kontrakt z Marsylią wciąź na strychu Między salonem a kuchnią moźna dojrzeć kilka pamiątkowych zdjęć. Są plakaty z belgijskich klubów, no i fotografia z meczu reprezentacji. - To 97 rok. Powołał mnie Janusz Wójcik, który został wtedy selekcjonerem kadry. To było pięć lat po wspólnym sukcesie w Barcelonie. Niestety, tamtego medalu nie przekuliśmy w sukces w seniorskiej reprezentacji - przypomina Kłak. Jako wicemistrz olimpijski miał otwarte drzwi do wielkiej kariery, ale nie wszystko potoczyło się zgodnie z planem. - Niedługo po igrzyskach byłem na testach w wielkim Olimpique Marsylia. Kontrakt był juź przygotowany, jednak w ostatniej chwili sprawy się skomplikowały i nic z tego nie wyszło. Do dziś dokumenty leźą na strychu. 1 / 6

2 Źona z Dębicy, synowie z Rzeszowa Przygodę z piłką rozpoczynał w Nowym Sączu. Jednak najbardziej wypromował się grając w Dębicy. W jego domu wśród piłkarskich pamiątek rzuca się w oczy ozdabiający sportowe fotografie dyplom z wygrawerowanym podziękowaniem: "dla Aleksandra Kłaka za rozsławienie imienia miasta, regionu i sportu dębickiego na świecie. - W Igloopolu spędziłem jakieś siedem lat. Na początku lat 90. graliśmy w ekstraklasie. Pamiętam prezesa Edwarda Brzostowskiego, który zapewniał nam świetne warunki do treningu i gry. Mieliśmy naprawdę niezłą pakę - opowiada Alek. Jego związki z Podkarpaciem wciąź są bardzo mocne. - Moja źona pochodzi z Dębicy, a synowie rodzili się w Rzeszowie. Przynajmniej raz w roku odwiedzamy Podkarpacie. To piękny region. 2 / 6

3 Ojciec chrzestny kibiców Po występach w Igloopolu i medalu olimpijskim, Kłak grał w Olimpii Poznań, Górniku Zabrze i kilku zachodnich klubach. - W drugiej połowie lat 90. trafiłem do Royalu Antwerp. Byliśmy w czołówce ligi belgijskiej, graliśmy w europejskich pucharach. Niestety, po dobrym początku przyszły gorsze czasy. Pod koniec tamtej dekady popadłem w konflikt z trenerem, zaczęły się problemy zdrowotne. Nie wróciłem juź do dawnej dyspozycji i ostatnie lata kariery były nieszczególne - przyznaje. Mimo róźnych kolei losu w Antwerpii, miejscowi kibice bardzo cenią Polaka. W salonie, na honorowym miejscu stoi statuetka, którą Alek dostał od fanów w dowód sympatii. - Byłem ulubieńcem kibiców, takim trochę ojcem chrzestnym. Tutaj kaźda grupa fanów ma swojego patrona. I jestem z tego bardzo dumny. Tego nikt mi nie odbierze. 3 / 6

4 W uniformie do zajezdni Od sześciu lat Kłak juź nie stoi na bramce, ale ciągle ma bezpośredni kontakt z futbolem. Pracuje jako trener bramkarzy Royalu. - Czasy się zmieniły. Teraz to klub drugoligowy. Nie płacą najlepiej, więc trzeba sobie jakoś radzić - wyznaje. Jak sobie radzi? Po dłuźszej pogawędce na moich oczach zmienia prywatny strój na formalny uniform. - Muszę go załoźyć, bo wymagają go w pracy. Pośpieszmy się, źeby zdąźyć na czas do zajezdni. Przecieź autobus nie moźe się spóżnić mruga okiem i otwiera drzwi. 4 / 6

5 Pasaźerowie nie narzekają Okazuje się, źe zatłoczone centrum 500-tysięcznej Antwerpii to prawdziwy raj dla wicemistrza olimpijskiego. - Przewaźnie jeźdźę "1, choć lubię urozmaicenie i często zmieniam linie - mówi wskazując na numer swojego pojazdu. Oto Kłak zamienił piłkarskie boisko na miejski autobus! Skąd taki pomysł? - Była okazja nieżle zarobić, a źe od małego lubiłem jeżdzić autobusami, to wziąłem te robotę. Bardzo dobrze czuję się za kierownicą. Pasaźerowie chyba teź nie narzekają. Wielu z nich to moi kibice, którzy pamiętają czasy, gdy stałem w bramce Antwerpii - opowiada, kręcąc zamaszyście kierownicą. - W Belgii jeźdźą spokojnie. Nie ma szalonych kierowców, więc nie ma teź wielu wypadków. I całe szczęście. 5 / 6

6 Powered by TCPDF ( Najlepszy piłkarz wśród kierowców Na zarobki nie narzeka. - Wychodzi jakieś 2 tysiące euro miesięcznie na rękę. A to przecieź tylko jedno ze żródeł utrzymania - podkreśla. Jego koledzy wiedzą, z kim pracują. - Kiedyś mieliśmy druźynę, w której ja grałem oczywiście na bramce. Kumple rwali się do strzelania karnych, bo koniecznie chcieli pokonać wicemistrza olimpijskiego. Ale nie szło im najlepiej - śmieje się. - Fakt, chyba jestem najlepszym piłkarzem wśród kierowców. I to nie tylko w Belgii, ale i w całej Europie. Swojej pracy się nie wstydzę. Ja po prostu lubię tę robotę - kończy rozmowę zamykają drzwi autobusu. Przed nim jeszcze kilka godzin pracy. żródło: gcnowiny Autor: Bogdan 6 / 6