MAGICZNY OGRÓD. Rocznik Młodzieżowego Domu Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach Rok 15, Nr 26, wrzesień Numer 26 wrzesień 2015 r.

Transkrypt

1 MAGICZNY OGRÓD Rocznik Młodzieżowego Domu Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach Rok 15, Nr 26, wrzesień 2015 Numer 26 wrzesień 2015 r. 1

2 MAGICZNY OGRÓD MŁODZIEŻOWY DOM KULTURY NR 1 IM. ARTYSTÓW RODU KOSSAKÓW W TYCHACH PIOSENKA Młodzieżowego Domu Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach słowa: Jan Andrzej Fręś muzyka: Piotr Grzesiak, Bogdan Czarnowski i Rafał Białas 1. Gdy nudno, trudno i samotnie, Gdy życie szare jest jak kot Nie marudź i nie czekaj w oknie, Lecz do Emdeku ruszaj w lot! Ref.Tu każdy szansę ma na kolorowe niebo, Tu sto pomysłów na minutę możesz mieć, Tu przyjaciele wesprą cię, gdy tego trzeba, A wyobraźnia może stworzyć światów pięć. 2. Teatry, tańce, malowanie, Kabaret i piosenki dźwięk, Imprezy lub majsterkowanie Nie zliczysz tego, choćbyś pękł! Ref.Tu każdy szansę ma itd. W NUMERZE: Jan Andrzej Fręś Piosenka o MDK Teresa Wodzicka Ogród talentów Elżbieta Machura O radości tworzenia, czyli poczuciu sukcesu Barbara Kieras i Monika Szydłowiecka Przygoda z Melpomeną Rafał Białas, Maciej Gruchlik Z tańcem i muzyką na estradach Teresa Wodzicka Echa imprez OGRÓD TALENTÓW Sztuka jest świątynią pracy Cyprian Kamil Norwid Każde dziecko i młody człowiek, którzy pragną odkryć w sobie talenty i je rozwijać, znajdą znakomite miejsce, by to uczynić. Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach przy ul. Kardynała Hlonda 1 zaprasza od września na interesujące zajęcia aktorskie w grupach recytatorskich, kabaretach, teatrach dramatycznych, teatrach ruchu i pantomimy i teatrach lalkowych. Od wielu lat dużym powodzeniem cieszą się zajęcia z zakresu tańca nowoczesnego, estradowego, towarzyskiego, ekspresji ruchowej a także z dziedziny folkloru zespoły pieśni i tańca. Na wychowanków uzdolnionych muzycznie czekają zespoły wokalne i wokalno-instrumentalne, które dobrze przygotowują ich do występów, cieszących uszy słuchaczy czystością dźwięku i ciekawą aranżacją. Młodych mistrzów pędzla, dłuta, ołówka i igły zapraszają pracownie plastyczne na zajęcia malarskie, rysunkowe, malarstwa na szkle, grafiki, rzeźby, collage u, batiku, tkaniny artystycznej, aplikacji i innego rękodzieła artystycznego. Koło komputerowe, działające filialnie w SP 22 cieszy się dużym zainteresowaniem spragnionych wiedzy i umiejętności informatycznych. Ważną dziedziną działalności MDK1 jest animowanie interesujących, ambitnych i zróżnicowanych imprez. W roku szkolnym 2014/2015 zorganizowaliśmy 176 imprez dla widzów (patrz Echa imprez str. 13). W zajęciach 72 grup uczestniczyło 1174 wychowanków. Nasi młodzi artyści wystąpili 394 razy to swoisty rekord. Niezwykle istotnym celem działań wszystkich kół i zespołów a także organizowania tak wielkiej ilości imprez jest spowodowanie, by nasi podopieczni mogli odnieść sukcesy, bowiem one właśnie są wspaniałą motywacją do dalszego rozwoju, także wtedy, kiedy osiągnięcia są opłacone wytężoną i wytrwałą pracą. Nie ma sztuki bez pracy, nie istnieje dzieło, którego powstania nie poprzedziła ciężka praca. A jeżeli ten wysiłek może kształtować charakter i uczyć mądrości to już pełnia szczęścia. Adam Mickiewicz przed laty napisał ( ) tylko to dzieło czegoś jest warte, z którego człowiek może się poprawić i mądrości nauczyć. Naszym celem jest wydobywanie na światło dzienne talentów, odkrywanie pasji, pokonywanie kompleksów i braku wiary we własne siły, wzmacnianie poczucia wartości wychowanków oraz dostarczanie radości tworzenia, radości z odnoszonych sukcesów. A tych osiągnięć w roku szkolnym 2014/2015 było niemało: nasi podopieczni zdobyli 344 sukcesy, w tym na szczeblu międzynarodowym i ogólnopolskim 203. To wspaniała nagroda za kreatywność młodzieży, ich zaangażowanie i pracę. To także nagroda dla pedagogów, którzy przygotowują wychowanków do udziału w festiwalach i konkursach, dostarczając im poczucia dumy z odniesionego sukcesu, okazji do radosnych przeżyć. Nie bez kozery otrzymaliśmy od Ministerstwa Edukacji Narodo- 2 Numer 26 wrzesień 2015 r.

3 wej zaszczytny tytuł Miejsca odkrywania talentów. Efektywna i mądra praca naszych nauczycieli została dostrzeżona przez władze państwowe, oświatowe i samorządowe. Oceniający placówkę zauważyli także obiektywizm i starania ze strony dyrekcji MDK1, by doceniać pracę i skutecznie występować z wnioskami o nagrody i odznaczenia. W październiku 2014 roku Złoty Medal za Długoletnią Służbę otrzymała Teresa Wodzicka, Brązowy Krzyż Zasługi Elżbieta Machura. Nagrodą Prezydenta Miasta Tychy uhonorowano Rafała Białasa, zaś Nagrodę Dyrektora otrzymali: Maria Ławniczek, Elżbieta Machura, Joanna Sajewicz, Barbara Kieras i Maciej Gruchlik. Listy gratulacyjne I zastępcy prezydenta miasta Darii Szczepańskiej otrzymali: za udaną realizację Narodowego Czytania Trylogii H. Sienkiewicza: T. Wodzicka, M. Szydłowiecka, M. Gruchlik, T. Byrczek, R. Białas i M. Ławniczek. za wspaniałe efekty pracy przy spektaklu Betlejem polskie : T. Wodzicka, R. Białas, M. Szydłowiecka, M. Gruchlik, M. Brożek, M. Ławniczek, T. Byrczek, teatr Verbum, zespoły Karolinka i Tyszanie a także twórczynie scenografii i kostiumów: A Toczyłowska, B. Malasiewicz, J. Kiełczykowska, E. Machura i L. Pilszek. W styczniu 2015 r. dyrektor placówki T. Wodzicka otrzymała Honorowy Tytuł i Statuetkę Integratora Roku oraz Statuetkę i Tytuł Przyjaciela Szkoły Podstawowej Nr 1 w Tychach. Otrzymaliśmy wiele listów pochwalnych, w tym dwukrotnie od prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego. Gratuluję wszystkim nagrodzonym i wyróżnionym. Dziękuję władzom samorządowym i oświatowym za docenienie pracy placówki i nagrodzenie nauczycieli. Ukazało się kilkadziesiąt publikacji prasowych na temat działań placówki. Jednak największym powodem do zadowolenia jest to, że potrafiliśmy w sposób interesujący, pożyteczny i atrakcyjny zagospodarować czas wolny dzieci i młodzieży, wspierając rodziców i szkoły w procesie edukacji i wychowania, zawsze pamiętając o priorytetach: kształtowaniu patriotyzmu, szacunku dla rodziny, regionu i wychowaniu prozdrowotnym. Młody Człowieku! Przyjdź do nas! Czeka na ciebie zawsze życzliwa dyrekcja, serdeczna i wysoce wyspecjalizowana kadra nauczycieli, przyjazny i opiekuńczy personel niepedagogiczny, wspaniała i zaangażowana Rada Rodziców. Zapraszamy wszystkich chętnych, którzy chcą rozwijać swoje zainteresowania na zajęciach Młodzieżowego Domu Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach miejsca odkrywania talentów. Przyjdź, obejrzyj, spróbuj i zostań z nami. Teresa Wodzicka dyrektor MDK 1 O RADOŚCI TWORZENIA, CZYLI POCZUCIU SUKCESU Kiedy pytamy naszych uczestników kół plastycznych o powód uczęszczania na zajęcia, odpowiedź jest właściwie zawsze podobna bo je lubimy. Dzieci lubią rysować, malować, lepić tworzyć, by za jakiś czas z dumą spojrzeć na swoje ukończone dzieło. Sukces? oczywiście. Starannie zaplanowane, przemyślane, podparte intuicją i wyobraźnią przeobrażają się w obraz, rzeźbę, rysunek czy grafikę. Pierwszymi podziwiającymi małe dziełka są rodzice. Ich pochwały, zdjęcia pstrykane telefonami to pierwsze sukcesy naszych najmłodszych twórców. W MDK-1 prace młodych artystów stale są eksponowane: w mini galeriach pracownianych, w holu na piętrze. A ukoronowaniem roku szkolnego jest pełna Maja Turan, 10 lat, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Kinga Stępska, 11 lat, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Julia Karasek, 5 lat, nauczycielka: Elżbieta Machura Natalia Książek, 14 lat, nauczycielka: Elżbieta Machura Hanna Rudoba, 8 lat, nauczycielka: Barbara Malasiewicz Jadwiga Ćwikowska, 7 lat, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska Numer 26 wrzesień 2015 r. 3

4 Anna Krawczyk, 11 lat, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Karolina Antonik, 17 lat, nauczycielka: Barbara Malasiewicz Katarzyna Machura, 13 lat, nauczycielka: Barbara Malasiewicz Aleksandra Stochmiał, 10 lat, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska Ceramika z pracowni Agnieszki Toczyłowskiej Rzeźby z pracowni Barbary Malasiewicz Praca zbiorowa, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Weronika Żuraw, 11 lat, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska kolorów wystawa galowa (548 prac) w galerii,,artyści Młodym. Na wernisaż zaproszeni są wszyscy uczestnicy kół plastycznych, ich rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, albowiem każdy z wychowanków ma przynajmniej jedną pracę na wystawie końcoworocznej. To także wspaniały i jakże spektakularny sukces naszych młodych twórców, którzy zaprezentowali swoje prace Projekt scenografi i praca zbiorowa, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska Zuzanna Jarlaczyńska, 11 lat, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Dominika Widlarz,19 lat, nauczycielka: Elżbieta Machura malarskie, rysunkowe, grafiki, rzeźby, batiki i malarstwo na szkle. Podczas pracy w całym roku szkolnym nasi podopieczni biorą udział w wielu konkursach plastycznych na różnym szczeblu: miejskim, rejonowym, wojewódzkim, ogólnopolskim oraz międzynarodowym. Wybór czyli kwalifikacja pracy na konkurs jest już nobilitacją czyli sukcesem. Wysłane w świat z życzeniami szczęścia są zawsze bardzo dobre, każdorazowo stają się wizytówką naszej placówki. 4 Numer 26 wrzesień 2015 r.

5 Anastazja Smolska, 8 lat, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska Kolejnym przykładem konkretnego sukcesu jest otrzymana podczas konkursu nagroda lub wyróżnienie. Młody plastyk ma poczucie zaistnienia przed jurorami i szeroką publicznością. Organizowanych przez przeróżne ośrodki w kraju i za granicą konkursów jest mnóstwo. Niemożliwością byłoby wziąć udział we wszystkich. Sam Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 jest organizatorem trzech: jednego międzynarodowego i dwóch ogólnopolskich. Tegorocznymi laureatami najczęściej wyróżnianymi w najróżniejszych konkursach są: Milena Zuzanna Ścieszka, 6 lat, nauczycielka: Barbara Malasiewicz Batko, Zuzanna Cetnar, Karolina Antonik, Wiktoria Kozioł pracujące pod kierunkiem Barbary Malasiewicz, Klaudia Pierzchała, Katarzyna Nowakowska, Magdalena Sobota, Joanna Mazurowska z pracowni Elżbiety Machury, Alicja Bierwiaczonek, Małgorzata Stawiarska uczestniczki kół Agnieszki Toczyłowskiej, a także Luiza Szczotka, podopieczna Jolanty Kiełczykowskiej. Na łamach tego artykułu należy pogratulować sukcesu,,złotej trójce, która za otrzymane liczne nagrody i wyróżnienia w konkursach Nikola Torebka, 8 lat, nauczycielka: Barbara Malasiewicz na szczeblu międzynarodowym i ogólnopolskim otrzymała indeksy na wyższą uczelnię. Brawa należą się Klaudii Pierzchale, Dominice Widlarz oraz Wiktorii Garguli. Dominika i Klaudia studiować będą grafikę na Wydziale Artystycznym w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego, a Wiktoria malarstwo na tymże wydziale gratulujemy. Sukcesy, sukcesy, sukcesiki wszystkie ważne, dają radość, dodają skrzydeł, chociaż niejedno mają imię. Elżbieta Machura nauczycielka plastyki Luiza Szczotka, 11 lat, nauczycielka: Jolanta Kiełczykowska Małgorzata Stawiarska,16 lat, nauczycielka: Agnieszka Toczyłowska Klaudia Pierzchała, 18 lat, nauczycielka: Elżbieta Machura PRZYGODA Z MELPOMENĄ W miłości do teatru może narodzić się piękna dusza, wrażliwa na drugiego człowieka. Halina Machulska W bieżącym roku szkolnym w dziale teatralnym skumulowały się uroczystości rocznicowe i jubileuszowe. Najstarszy stażem teatr lalkowy Hałabała miał zaszczyt wystawić jubileuszową, setną premierę teatralną Barbary Kieras. Krzesiwo Hanny Januszewskiej premierowo i jubileuszowo zalśniło 11 kwietnia 2015 roku. Spektakl oparty na motywach klasycznej baśni J.Ch. Andersena czarował publiczność doskonale znanymi scenami z udziałem trzech magicznych psów i zachłannej Czarownicy oraz biednego, lecz zmyślnego Żołnierza, który w finale zdobywa całe królestwo i rękę księżniczki. Opracowanie scenicznie przemawia do widza niezwykle widowiskowymi kostiumami i scenografią stworzoną przez Jolantę Kiełczykowską, Agnieszkę Toczyłowską i Annę Wałek. Znakomitą oprawę muzyczną przygotował Numer 26 wrzesień 2015 r. 5

6 Michał Lipiński. Spektakl został zaprezentowany publiczności festiwalowej w czasie XXV Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej, w którym uzyskał wyróżnienie I stopnia. W czerwcu odbyły się też specjalne pokazy dla szkół. Teatr Morator wydoroślał już na tyle, by wziąć na warsztat historię uniwersalności ludzkich zachowań wobec braku podstawowej wartości czyli swojego miejsca na ziemi. Misje wg Henryka Bardijewskiego dzieją się w dziwnym bezczasie i spartańskiej przestrzeni nibypoczekalni kolejowego dworca. Zamknięty układ z ciągłymi wizytami gości personifikujących pragnienia i marzenia kończy się symboliczną sceną łamania się chlebem. Najważniejszą wartością okazuje się teatr życia. Odtwórczynie trzech owej posiadłości i wykorzystaniem do własnych celów np. na wesele, jako plan filmowy, jako niby własność. Wielką mistyfikację przed polskimi i amerykańskimi gośćmi obnaża znana filmowa scenografka, sprowadzając wymarzony dworek Szczęśliwy fi nał historii Hałabały Teatr Iskierka wziął na warsztat Miejsca rzeczy zapomnianych Krystyny Choloniewskiej. To klasyczny tekst oparty na bajce braci Grimm o dziewczynie, która przędła złoto ze słomy. Uwspółcześniona wersja dotyka marzeń o karierze i sławie w różnych telewizyjnych talent- -show, pytając wyraźnie o cenę takiego sukcesu dla dziecięcej psychiki i rodzinnych relacji. Podkreślona tutaj bezcenna i najprostsza miłość matki i córki okazuje się być walutą uniwersalną i wieczną. Wartość tej historii pięknie zilustrowana została scenografią Jolanty Kiełczykowskiej i oprawą muzyczną nagraną przez Grzegorza Głodka. Premierę 27 marca 2015 r. obejrzeli rodzice i znajomi młodych aktorów a następnie publiczność i jury XXV FKMSz. W maju zaprezentowano spektakl uczniom i nauczycielom Szkoły Podstawowej nr 37. Przedstawienie uzyskało wyróżnienie I stopnia. Nierzeczywistość dworcowej poczekalni teatru Morator głównych ról żeńskich zyskały szczególne uznanie w oczach jury XXV FKMSz. Spektakl otrzymał wyróżnienie I stopnia. Młodzi aktorzy opracowali także sami scenografię i kostiumy do spektaklu. Flagowy zespół B. Kieras Fermata przygotował współczesny moralitet Fenomen. Opowiada on pozornie o rzeczywistości komunistycznej. W anonimowym miasteczku istnieje grupa trzymająca władzę : Pani Naczelnik, Pani Komendant i Pani Doktor. W adekwatny do piastowanych funkcji sposób decydują o losie mieszkańców. W tej rzeczywistości pojawia się niespodziewanie gość, co najmniej kłopotliwy. Wywołuje społeczną rewolucję, zagraża ustalonemu porządkowi rzeczy. Wspomniana grupa musi podjąć radykalne kroki. Spektakl ukazuje uniwersalność zachowań ludzkich w każdym zorganizowanym społeczeństwie. Pozostawia refleksję, jak mamy poradzić sobie Wielka mistyfi kacja w małym dworku teatru Non Grata do roli filmowej atrapy. Spektakl zaprezentowany został w Festiwalu oraz dla zaprzyjaźnionej publiczności podczas pokazów dla szkół. Uzyskał zasłużone wyróżnienie I stopnia. Nadmienić należy, że do sukcesów obu grup przyczyniły się znacząco scenografia i kostiumy w opracowaniu Elżbiety Machury i Anny Pasek. Z okazji Jubileuszu 25-lecia Teatru Ruchu i Pantomimy LeMaT zespół prowadzony przez Jolantę Szczurek zaprezentował spektakl Wczoraj i dziś, w którym główna bohaterka wspomina różne chwile ze swojego życia. Nawiązuje zarazem do wybranych przedstawień minionego 25-lecia działalności teatru. Są też w spektaklu sceny nowe, osadzone w obecne rzeczywistości. Całość bardzo różnorodna pod względem formy, plastyki, ruchu. Każdy może w nim znaleźć coś dla siebie. Przedstawienie otrzymało wyróżnienie I stopnia. Poszukiwana dziecięca gwiazda TV w teatrze Iskierka Tajemniczy gość teatru Fermata z nieznanym, niewytłumaczalnym uczuciem potrzeby ładu i szczęścia. Najstarszy zespół B. Kieras Non Grata podjął się wystawienia Żelaznej konstrukcji Macieja Wojtyszki. Jeżeli marzycie o cichym dworku na wsi, to musicie liczyć się z liczną grupą zainteresowanych przejęciem Współczesna rodzina w interpretacji LeMaT-u I Młodszy zespół LeMaT II wystawił Przygody Czerwonego Kapturka. W spektaklu przyroda jest sprzymierzeńcem tytułowego Czerwonego Kapturka, ratuje go przed strasznym wilkiem. Nie ma tu przemocy a tylko przygody zakończone happy endem. Mimo to, spektakl 6 Numer 26 wrzesień 2015 r.

7 niesie w sobie potężny ładunek emocji, który udziela się widzom. Zasłużył na wyróżnienie specjalne I stopnia. Toumbas przedstawił Dziwactwa nadmiaru, ilustrując porzekadło, że od człowieka, który otrzymał od 2015 roku w Teatrze Małym. Zespół zdobył II miejsce podczas Śląskich Konfrontacji Teatrów Tańca, Ruchu i Pantomimy w Katowicach oraz wyróżnienie specjalne I stopnia na XXV Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej MDK 1. w większości scen. Aby wykorzystać potencjał twórczy licznej grupy dzieci (około 40 dzieci wystąpiło w przedstawieniu), do klasycznej wersji bajki, w której bohaterami są Rybak, Żona Rybaka i Złota Rybka, dołącza podwodny świat pełen Co tam słychać u Babci? LeMaT II Nadmiar dóbr zilustrowany przez Toumbas losu więcej niż inni, więcej też się oczekuje. Trzy główne bohaterki, odprawiające ucztę na dachu świata, nie rozumieją tej prostej maksymy, więc rzucają tylko ochłapy uboższym członkom społeczeństwa i starają się ich zniewolić, uzależnić od siebie. W rezultacie wszystko obraca się przeciwko nim. Przedstawienie to dla jednych widzów jest niezrozumiane, ale przez innych podziwiane. Spektakl otrzymał wyróżnienie III stopnia w XXV FKMSz. Tegoroczna propozycja Autorskiego Teatru Ruchu Wampa to polska klasyka w nowoczesnym wydaniu. Zespół prowadzony przez Monikę Szydłowiecką wziął na warsztat Balladynę na motywach dramatu Juliusza Słowackiego. Grupa wykorzystała magię i baśniowość, którą proponuje Słowacki w swoim utworze, ale dodała ludowość w stroju, scenografii i muzyce. Teatr Wampa w swojej adaptacji skupił się na motywie zbrodni i kary. Balladyna, niemal jak mitologiczny Syzyf, ciągle od nowa przeżywa swoje grzechy. W spektaklu próbujemy odpowiedzieć na pytanie: do czego zdolny jest człowiek, żeby zdobyć to, czego pragnie, a także jaką cenę przyjdzie mu zapłacić za swoje błędy? Balladyna to studium ludzkiej natury, sięganie do najgłębszych zakamarków duszy. Premiera spektaklu miała miejsce 7 marca Premiera spektaklu Balladyna Autorskiego Teatru Ruchu Wampa Młodszy zespół, który również opowiada historie za pomocą ruchu to teatrzyk Kubusie. W bieżącym roku zespół, pracujący na codzień w Niepublicznym Przedszkolu Kubusia Puchatka, przygotował Bajkę o rybaku i rybce. Opowieść tę po raz pierwszy spisali w 1812 roku bracia Grimm, a nosiła wówczas tytuł O rybaku i jego żonie. Ponad dwadzieścia lat później drugą wersję (bardziej znaną) napisał Aleksander Puszkin, a na język polski przetłumaczył ją mistrz Julian Tuwim. Zadaniem każdej z bajek jest ukazywanie tego, co dobre i złe, demaskowanie ludzkich słabości i przywar. Tak jest i w tym przypadku, bajka Puszkina to metafora ludzkiej natury, chciwej i niepotrafiącej docenić tego, co już posiada, natury, która pragnie ciągle więcej i więcej. Do klasycznej historii Monika Szydłowiecka dołączyła współczesny element projekcję multimedialną, która towarzyszy dzieciom Barwna scenografi a A. Toczyłowskiej teatru Skrzat Podwodny świat w spektaklu O rybaku i rybce teatrzyku Kubusie kolorowych rybek, krabów i innych mieszkańców morskich głębin. Zespół otrzymał wyróżnienie II stopnia. Spektakl powstał dzięki ogromnemu zaangażowaniu Iwony Porembskiej, Edyty Mikołajewskiej i Magdaleny Polakowskiej i wsparciu pani dyrektor Marii Baar. Kolejny zespół Moniki Szydłowieckiej, niewiele starszy od Kubusi, to teatr lalek Skrzat, który w tym roku zaprezentował baśń O królewnie, co spać nie chciała Jerzego Harasymowicza. Dużym atutem przedstawienia jest barwna scenografia i piękne lalki wykonane przez Agnieszkę Toczyłowską oraz akompaniament muzyczny i piosenki opracowane przez Michała Lipińskiego. Wśród zamkowych wieżyczek i komnat dzieci z ogromnym zaangażowaniem przedstawiły historię księżniczki, która w żaden sposób nie może zasnąć. Jej ojciec Król Lul ogromnie się tym martwi i próbuje zrobić wszystko, żeby Numer 26 wrzesień 2015 r. 7

8 Scenka o żarłocznej Ewie kabaretu Pi Yinga księżniczka zasnęła, sprowadza muzyków, obdarowuje ją słodkościami, opowiada jej bajki wszystko na próżno. W końcu do królewny przychodzi kot, szary i zwykły z pozoru. Tak pięknie mruczy kołysankę, że królewna zasypia. Radość w królestwie jest ogromna. Dzieci zauroczyły jury i zdobyły wyróżnienie specjalne I stopnia. Kabaret Pi Yinga przygotował program oparty na tekstach Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Teatrzyk Zielona Gęś. Pierwsze słowa, które padają ze sceny, świetnie oddają charakter widowiska Gęś zielona gęś satyryczna, chowana dla uciechy mas. Spektakl to montaż kilku odsłon znanego pod koniec lat 40-tych teatrzyku, którego sceny były publikowane w odcinkach na ostatniej stronie Przekroju. Gałczyński w Zielonej Gęsi stworzył postacie barwne, groteskowe i śmieszne w swoich działaniach, odzwierciedlające przywary Polaków. Poeta posługiwał się również postaciami z literatury czy historii, z humorem zmieniając bieg wydarzeń i podważając to, co dotychczas niepodważalne. Jednym słowem, Zielona Gęś to krzywe zwierciadło rzeczywistości. Spektakl został entuzjastycznie przyjęty przez widownię, zarówno podczas Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej (wyróżnienie specjalne I stopnia), jak również podczas Prezentacji Dorobku Artystycznego MDK 1. Młodzież entuzjastycznie reagowała na satyryczny humor K.I. Gałczyńskiego, dowodząc tym samym, że Zielona Gęś się nie starzeje. Spektakl został zagrany pięć razy, w tym po raz ostatni 19 czerwca 2015 roku, podczas pokazu dla rodziców. W odsłonie humorystycznej zaprezentował się także teatr Re, prezentując widowni Sztukę mało co teatralną Władysława Sikory, znanego głównie z tworzenia tekstów dla kabaretu Potem. Spektakl wyreżyserowała Monika Szydłowiecka, a scenografię przygotowała Agnieszka Toczyłowska. To przewrotna historia, z zamianą ról księcia i giermka. Obydwaj mają nadzieję, że nie poślubią księżniczki o nietypowej urodzie. Los oczywiście płata figle, a głównych bohaterów czeka wiele zabawnych i ciekawych przygód. Spektakl otrzymał wyróżnienie specjalne I stopnia podczas Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej. Przedstawienie było wielokrotnie prezentowane podczas pokazów dla tyskich szkół podstawowych. Młodzi widzowie bardzo pozytywnie przyjęli sztukę, jednak największe salwy śmiechu usłyszeć można było podczas pokazu dla rodziców 19 czerwca 2015 roku. Teatr Bonawentura Barbary Blak kolejny już rok sięgnął po repertuar Władysława Sikory. Zespół, inspirując się tekstami kilku skeczy, przygotował spektakl, przedstawiający losy rycerza wędrującego poprzez epoki, pomiędzy królestwami, spotykającego królów, królowe i oczywiście królewny. O serca królewien rycerz staczał zacięte boje ze smokiem, czarodziejkami i nadgorliwym pianistą, by ostatecznie w zaczarowanym lesie popaść w arealny trans. Dzięki odwołaniom świata przedstawionego w skeczach do znanych tekstów bajek, a jednocześnie ukazaniu ich w krzywym i satyrycznym zwierciadle, stały się one zrozumiałe i bawiły widzów w każdym wieku. Stroje, dekoracje i rekwizyty chociaż, jak to w kabarecie, proste, niemal symboliczne podkreślały dowcip słowny i sytuacyjny, wspierając młodych aktorów w staraniach o aplauz publiczności. Przedstawienie, niby klamrą, w prologu i w finale, spięły piosenki z popularnego kabaretowego repertuaru. O warstwę wokalną i muzyczną dbał Michał Lipiński. Podczas XXV Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej zespół zdobył wyróżnienie I stopnia. Koło Verbum Teresy Byrczek działa filialnie we współpracy z Zespołem Szkół Nr 1 w Tychach. Pracowano nad powstającymi w placówce spektaklami Bohaterski wskrzeszać czas i Betlejem polskie wg Lucjana Rydla w reżyserii dyrektor Teresy Wodzickiej i dyrektora Andrzeja Marii Marczewskiego (przygotowanie sceny Dziewięciu z Wujka ). Zorganizowano niepowtarzalne w atmosferze spotkanie opłatkowe wraz ze spektaklem Zróbcie mi miejsce między Wami oraz liczne konkursowe recytacje. Barbara Kieras i Monika Szydłowiecka nauczycielki zespołów teatralnych Pełna humoru historia w wykonaniu teatru RE zauroczyła i rozbawiła widzów Tajne służby Jej Królewskiej Mości Bonawentury Verbum występ na podsumowaniu konkursu Legiony 8 Numer 26 wrzesień 2015 r.

9 Z TAŃCEM I MUZYKĄ NA ESTRADACH Muzyka to jedyny język przekazu, który jednoczy wszystkie kraje i wszystkie kultury, dzięki niej można skleić stłuczone na tysiące kawałków lustro, w którym wszyscy możemy zobaczyć się i zrozumieć nawzajem. Zbigniew Lubicz-Miszewski Miniony sezon artystyczny, jak zwykle był w naszej placówce bardzo pracowity dla zespołów muzycznych. Prawie każde wydarzenie, które organizuje MDK 1 lub takie, do którego współorganizacji jest zapraszany, czy to przez Urząd Miasta, czy inne instytucje, odbywa się z udziałem któregoś z zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych. Szerokie spektrum możliwości, stylistyki i różnorodnej estetyki dźwiękowej zaprezentowały grupy pod opieką Rafała Białasa. Pod jego kierunkiem pracowało w tym roku szkolnym siedem grup, rozwijających swoje kompetencje wokalne lub instrumentalne. Grupa Collage w minionym roku szkolnym, zgodnie z ideą założyciela i opiekuna artystycznego, łączyła różne konwencje stylistyczne, nadając interpretowanym utworom nowe brzmieniowe oblicze. Zespół tworzy zróżnicowana wiekowo młodzież. Są czternastolatki ale i dwudziestoparoletni muzycy od sześciu lat współtworzący dorobek grupy. Podczas występów można było usłyszeć nowe Śpiewa i gra Collage Rafała Białasa pomysły aranżacyjne na znaczące w historii rocka covery grupy The Beatles, Joe Cockera czy Led Zeppelin. Można było także usłyszeć utwory zainspirowane etniczną nutą, tym razem pochodzącą z Ukrainy. Jak zwykle pobrzmiewały bardzo zróżnicowane głosy solowe w częściach zwrotkowych oraz harmonijnie zjednoczone wielogłosowe partie refrenowe. Wszystko to przeplatane naturalnym a także przetworzonym elektrycznie brzmieniem gitar oraz klarnetu i wsparte rozbudowującą się sekcją rytmiczną: gitara basowa, cajon oraz afrykańskie djembe. Tradycyjnie już podczas XXV edycji Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej za prezentacje swojego dorobku zespół otrzymał najwyższą notę wyróżnienie specjalne I stopnia. Wokalno instrumentalną Ton Formację tworzą uzdolnieni muzycznie uczniowie ZS 1 w Tychach. Dotychczasowe osiągnięcia zespołu zaowocowały zaproszeniem do udziału w międzynarodowym projekcie młodzieżowej wymiany kulturalnej Razem ku przyszłości, realizowanym pomiędzy tyskimi placówkami, ZS 1, MDK 1, ZSM oraz Miejskim Centrum Kultury a niemiecką Hildebradt Schule z Birkenwerder. W pierwszym etapie wokaliści i instrumentaliści z zespołu Ton Formacja wystąpili razem z niemiecką młodzieżą oraz zespołem wokalnym Tomasza Giedwiłło podczas dwóch wspólnych koncertów w ZSM w Tychach i Katowicach. Młodzież uczestniczyła także w warsztatach muzycznych prowadzonych przez swoich opiekunów, przygotowując się do wspólnego wykonania podczas koncertów utworów: Karla Jenkinsa Adiemus w aranżacji Stephana Kuechnera oraz finalizującej przedsięwzięcie, kompozycji Rafała Białasa Selaya, wykonanej wspólnie przez zjednoczone zespoły polskie i niemiecki. Podczas tygodniowego projektu młodzież zwiedziła Kraków i Państwowe Muzeum Auschwitz- -Birkenau. W ramach drugiego etapu wymiany 8 marca 2015 roku Ton Formacja pojechała do Niemiec. Wychowankowie zwiedzili Berlin i okolice, wieńcząc wspólne muzykowanie prestiżowym koncertem w zabytkowej Orangerie w Oranienburgu. Do innych sukcesów należą : I nota podczas Rejonowego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej, I miejsce dla solistki Natalii Opali i II miejsce dla całego zespołu w I Regionalnym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w Tychach, II miejsce w British Song Festival w Mikołowie. Ton Formacja zrealizowała także teledysk do świątecznego utworu Jeden dzień w roku z repertuaru Czerwonych Gitar, tym razem studyjnie nagranego przez zespół w aranżacji swojego opiekuna. Także od opieką Rafała Białasa w wokalno-instrumentalnej grupie Mi Fa Do z powodzeniem kontynuowały dobrą passę sześcio, siedmio i ośmiolatki, głównie z SP 1 w Tychach. Podczas występów śpiewom towarzyszyły instrumentalne ozdobniki wykonane na mini skrzypcach przez najmłodszego muzykującego, czteroletniego Oliwiera Białasa. Na zajęciach umuzykalniających odbywających się dwa razy w tygodniu dzieciaki uczą się poza piosenkami także czytania nut głosem, gry na instrumentach perkusyjnych oraz ulu- Ton Formacja podczas koncertu w Orangerie w Oranienburgu Wiej, wietrze, wiej w wykonaniu MiFaDo Rafała Białasa Numer 26 wrzesień 2015 r. 9

10 Zdecydowanie dziewczęca Tika Tuka Tam Rafała Białasa Nastrojowe Titanium w wykonaniu Forte Rafała Białasa Wokalno-instrumentalna grupa Tutti Rafała Białasa Festiwalowa prezentacja grupy Volare Rafała Białasa bionych boom-boom rurkach. Sezon zakończył się dla nich najwyższą notą przyznaną przez jurorów XXV Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej. Odrobinę starsze i bardziej doświadczone dzieci, głównie z klas piątych SP1 w naszym mieście, współtworzą zgraną paczkę Tika Tuka Tam, która uroczym wykonaniem trzygłosowego opracowania polskojęzycznej wersji utworu We are the world zdobyła wyróżnienie I stopnia podczas XXV FKMS. Jest jeszcze wśród zespołów Rafała Białasa Tutti, do którego należą głównie 11 i 12 letni zdolni wokaliści i instrumentaliści. Na swój sukces pracują już od 3 lat, zapoznając się na regularnych próbach z podstawami emisji głosu, sposobami interpretacji w przyjaznej, czasem zabawowej atmosferze. Ich występ na XXV Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej zaowocował tzw. eską czyli wyróżnieniem specjalnym I-go stopnia. Radosny repertuar grup: Tika Tuka Tam, MiFaDo i Tutti, obejmujący w tym roku także pieśni żeglarskie, przyczynił się do zaproszenia ich na Festyn Rodzinny SP 1, odbywający się w konwencji marynistycznej. Rok szkolny 2014/2015 był czasem wielkich zmian w życiu muzykujących drużyn: Forte i Volare, nad którymi pieczę objął Rafał Białas. Skład pierwszej zasilił 16 osobowy skład, głównie dziewcząt klasy I C o profilu humanistyczno artystycznym G 10 w Tychach. Tegorocznym występem podczas XXV Rejonowego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej grupa Forte uzyskała wyróżnienie I stopnia, wykonując kontrastowo zestawione przeboje Titanium i Zbudujemy dom, Quasi Giocoso oraz Męski Zespół Wokalny Michała Brożka wsparte fletowymi i skrzypcowymi solówkami. Zespół Volare stanowią zaprzyjaźnieni z sobą uczniowie także z tyskiego Morcinka. Na tle innych, wyróżnia ją liczebność wychowanków, grupa liczy bowiem 19 osób. To potężny skład wokalny, swobodnie realizujący trzy a nawet czterogłosowe partie, które przy ornamentach duetu fletów poprzecznych, perkusjonaliów, gitary, skrzypiec i pianina pozwoliły osiągnąć poziom wyróżnienia specjalnego I st. podczas XXV Rejonowego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej. Przekonujące były interpretacje utworów Jak ja wierzę i Ain t no sunshine. Od czterech lat współpracuje z MDK 1 dyrygent znany z sukcesów tyskiego chóru Cantate Deo i Chóru Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach Michał Brożek. W tym roku szkolnym, skoncentrował swoje wysiłki na założonej przez siebie od podstaw grupie gimnazjalistów i licealistów Quasi Giocoso oraz powołał Męski Zespół Wokalny. Podczas występów oba zespoły połączyły siły a unikatowy męski walor, nie tylko wokalny, stanowił niepodważalną atrakcję w zdecydowanie sfeminizowanej branży. Także jury XXV Rejonowego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej było zdecydowane wyróżnienie specjalne I stopnia. Zespoły wykonały tym razem piosenki: Dach z rep. Tabb&Sound`n`Grace, Nic do stracenia z reperturu Mroza, The way you make me feel z rep. Michaela Jacksona. Oba zespoły wzięły udział także w Wojewódzkim Festiwalu Muzyki i Tańca w Lędzinach. Wszyscy nauczyciele grup muzykujących starannie dobierają repertuar, mając na względzie uwrażliwianie oraz wszechstronny rozwój swoich podopiecznych tak, by młodzież obcowała nie tylko z tą muzyką, która dociera do jej uszu, lansowana przez niewybredne media, ale miała też okazję spotkać się z pieśnią historyczną, tradycją narodową, tradycją innych kultur a także z wartościową pod względem artystycznym współczesną sztuką. Pamiętają jednak o tym, że spotkania i występy mają być radosną zabawą po zajęciach lekcyjnych. Rafał Białas pedagog, muzyk 10 Numer 26 wrzesień 2015 r.

11 Może o tym nie wiesz, ale wszyscy tańczymy! Ci, którzy nie tańczą, są pechowcami, nie żyją, nie czują i nie cierpią! Israel Galván Rytm, muzyka i ruch, czyli taniec to od wieków towarzyszące człowiekowi zjawisko społeczno-kulturowe występujące w przeróżnych formach i postaciach. Każdy taniec ma swoją dynamikę, charakter i strukturę, czyli energię. Jest ona tym czymś, co sprawia, że chętnie oglądamy choreografie, nie zwracając uwagi na czas jej trwania. Czujemy się wciągnięci i zainteresowani jej treścią, a często także poruszeni. Każdy zespół działający w Młodzieżowym Domu Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków w Tychach zaraża widza inną energią, często wynikającą z prezentowanego stylu tanecznego. Niewątpliwie wulkanami energetycznymi są zespoły Kropa, Mini Paka oraz Paka, od początku prowadzone przez charyzmatycznego Piotra Grzesiaka. Układy są dynamiczne, z licznymi zmianami ustawień, zawsze do przepełnionej w bity muzyki. Technology child, Power of life oraz Dyskoteka Demon to zaprezentowane w bieżącym roku układy, pozostające w klimacie charakterystycznym dla Pana Piotra i niezmiennie prezentujące bardzo wysoki poziom wykonawczy. Dyskoteka to wiązanka tańców nowoczesnych, w której zespół poruszył odwieczną walkę dobra ze złem. Oczywiście! Dobro wygrywa, jak zwykle w układach tego znakomitego nauczyciela. Do największych tegorocznych sukcesów zespołów prowadzonych przez Piotra Grzesiaka należy zaliczyć zdobycie III miejsca przez zespół Mini Paka podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Zespołów Tanecznych Magia Tańca w Rybniku, a także zdobycie przez ten sam zespół II miejsca w IV Ogólnopolskim Turnieju Tańca Gwiazda 2014 w Rudzie Śląskiej. Najstarszy zespół, Paka, zdobył wyróżnienie podczas XV Ogólnopolskiego Sabatu Zespołów Dziecięcych i Młodzieżowych o Złotą Miotłę Baby Jagi w Kielcach. Nie mniej dynamiczny, chociaż młodszy, jest zespół Gatys prowadzony przez Agnieszkę Grzesiak. Dziewczyny zaprezentowały układ We love dance, w którym pokazały, jak bardzo uwielbiają tańczyć. Ich świeżość podczas występu wywoływała u niejednego widza potrzebę zatańczenia razem z nimi. Jak zwykle dopasowane do charakteru układu stroje, podkreśliły wartość artystyczną prezentowanego układu. Całkowicie inny charakter, chociaż podobny ładunek energetyczny, prezentuje zespół Karolinka prowadzony przez Marię Ławniczek i Alicję Stęchły. Jest to zespół pieśni i tańca, który w obecnym roku szkolnym przybliżał publiczności pieśni i tańce śląskie. Werwy oraz wewnętrznej radości, którą dzieci były przepełnione podczas występów, mógłby pozazdrościć niejeden dorosły. Podobnie sprawa ma się z niesamowicie giętkimi dziewczynami z zespołu Piruet. Ich precyzyjne ruchy, niesamowite akrobacje Małe baletnice z Piruetu Marii Ławniczek Ekspresyjny Technology child Kropy Piotra Grzesiaka Walka dobra ze złem Mini Paki Piotra Grzesiaka Paka Piotra Grzesiaka wyróżniona w Kielcach Dziewczęta kachające taniec z zespołu Gatys Agnieszki Grzesiak Dynamiczna i rozśpiewana Karolinka Marii Ławniczek i Alicji Stęchły Suita cieszyńska Tyszan Marii Ławniczek i przejmująca emocjonalność powodują, iż widz przeżywa moment zadumy podczas układów prezentowanych przez ten zespół (Wspomnienie, Etiuda taneczna do muzyki Eltona Johna Your song ). Specjalizuje się on w technice jazz`owej z elementami klasyki i akrobatyki. Kolejnym, najstarszym zespołem prowadzonym przez Marię Ławniczek są Tyszanie. Nikomu chyba nie trzeba przedstawiać dorobku tego zespołu. Tańce i przyśpiewki Pogórza Cieszyńskiego to układ zaprezentowany w obecnym roku szkolnym. Przepiękne stroje, o które zawsze dba Maria Ławniczek, dynamika wykonania, taniec i śpiew to elementy, które stworzyły całościowo bardzo spójny układ. Widzowie z wielkim entuzjazmem przyjęli tę chwilę edukacji regionalnej, na którą zawsze można liczyć podczas występów Tyszan. Podczas koncertu galowego zespół ten wykonał także jeden z tańców narodowych, a mianowicie mazura. Nie jest to łatwy taniec, który decydują się prezentować na scenie jedynie dojrzałe i doświadczone zespoły. Numer 26 wrzesień 2015 r. 11

12 Nagrodzony Grand Prix w Tychach Tip-top I Joanny Sajewicz Do takich zespołów z pewnością należy również zespół Step, prowadzony przez Joannę Sajewicz. Od kilkunastu lat zespół ten prezentuje zarówno polskie tańce narodowe (w bieżącym roku: krakowiak oraz polonez husarii do muzyki z filmu Ogniem i mieczem Krzesimira Dębskiego), jak również tańce z różnych stron świata. Tym razem Step zabrał nas na Filipiny, przybliżając taniec narodowy tinikling. Pomiędzy dwoma bambusowymi tyczkami trzymanymi przez artystów, przemieszcza się dwóch lub więcej aktorów-tancerzy w rytm powstający poprzez uderzanie tyczkami o podłoże, a także o siebie nawzajem. Zadaniem aktorów-tancerzy jest przemieszczanie się pomiędzy tyczkami tak, aby nie zostać uderzonym. Całkiem odmienny charakter prezentuje zespół Tip-top I. Jest to starszy zespół dziewczyn z udziałem rodzynka Karola. Przygotowany układ był niesamowicie czytelny, plastyczny i precyzyjny. Z przyjemnością patrzy się na stały rozwój dziewczyn, które z roku na rok są technicznie i scenicznie coraz dojrzalsze, a przez to bardzo energetyczne. Są w stanie zarazić swoją energią nawet umarlaka, co udowadniają w swoim układzie Zombie. Wszystkie te elementy zaowocowały zdobyciem wyróżnienia II-go stopnia podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Zespołów Tanecznych Magia Tańca w Rybniku, a także otrzymaniem przez zespół Grand Prix podczas XXV Jubileuszowego Rejonowego Przeglądu Kultury Młodzieży Szkolnej w Tychach. Młodsza grupa Tip-top II, prezentująca podobnie jak starsze koleżanki, technikę tańca nowoczesnego, przygotowała układ Domino. Ten zespół również z roku na rok nabiera rozmachu tanecznego, szukając coraz to nowych rozwiązań choreograficznych i pomysłów tanecznych. Najmłodszym zespołem prowadzonym przez Joannę Sajewicz, Zofię Bogdan oraz Michała Lipińskiego są Bąble. Zespół ten zaprezentował trzy całkiem różne układy: na ludowo wiązankę tańców śląskich, zagranicznie Chińskie klimaty oraz żywiołowo Ogień czy Tip-top II Joanny Sajewicz Suita żywiecka Tyskiego gaiczka Macieja Gruchlika i Michała Lipińskiego woda. W każdym z nich mogliśmy podziwiać energię młodości oraz spontaniczności. Zawsze uśmiechnięte dziewczyny, z gracją prezentują całkiem różne tańce. Podobnie jest w zespole Tyski gaiczek, który prowadzony jest przez Macieja Gruchlika oraz Michała Lipińskiego. Jest to zespół pieśni i tańca, który przygotował: pieśni i tańce żywieckie, a także układ tańca nowoczesnego Mały Michael. Najmłodsze dzieci mają możliwość poznania różnych kroków i tańców. Zgodnie z charakterem zespołu, elementem prezentacji jest także śpiew, o czym można było przekonać się podczas suity tańców żywieckich. Chłopcy wykonywali swoje popisy równie energicznie jak ich starsi koledzy z innych zespołów, a dziewczynki wdzięcznie im wtórowały. Całkiem nowym zespołem, który rozpoczął swoją działalność w trakcie roku szkolnego, jest dziecięcy zespół tańca towarzyskiego Złota para. W premierowym układzie mogliśmy podziwiać podstawy brazylijskiej samby, wykonywane w rytm piosenki z filmu Król lew. Zapał, a także przejęcie widoczne na twarzach młodych tancerzy rokuje dalszy wzrost i rozwój tego zespołu. Również pierwszy rok Maciej Gruchlik pracuje z zespołem tańca jazz`owego Euforia, który zaprezentował układ Zaczarowany ogród. Kolorowe stroje, dynamiczne wykonanie, działająca na wyobraźnię muzyka to wszystko sprawiło, iż widz przeniósł się na chwilę w całkiem inne, magiczne miejsce. Dziewczynki wykazały się także dużą plastycznością ruchów, Step Joanny Sajewicz w filipińskim tańcu tinikling Tańce śląskie Bąbli Joanny Sajewicz Złota para Macieja Gruchlika w sambie 12 Numer 26 wrzesień 2015 r.

13 Taniec jazzowy Euforii Macieja Gruchlika a także elastycznością ciała, wprawiając niejednego w kompleksy. Kolejny zespół prowadzony przez choreografa i czynnego tancerza Macieja Gruchlika to Corrida. Ta grupa taneczna zaprezentowała całkiem odmienny układ niż dotychczas, zmierzyła się bowiem z techniką tańca nowoczesnego, a dokładniej z elementami hip-hop u, breakdance a oraz dancehall u. Wszystko to zebrane zostało w klimacie Pingwinów z Madagaskaru i opatrzone tekstami z tego kultowego serialu. Energia zespołu była godna pozazdroszczenia. Z przyjemnością patrzy się na rozwój tych młodych i zapalonych tancerzy, którzy z roku na rok stają się coraz lepsi. Ich ciężka praca zaowocowała zdobyciem I-go miejsca w Ogólnopolskim Festiwalu Dance World w Żywcu. Wisienką na torcie wśród grup Macieja Gruchlika pozostaje najstarszy zespół Feeling. Tym razem mogliśmy podziwiać grupę w układzie Tango. Zaprezentowane zostały różne odsłony tanga, zarówno jeżeli chodzi o stronę emocjonalną, jak i techniczną. Mogliśmy zobaczyć Batokado Macieja Gruchlika Nagrodzona w Żywcu Corrida Macieja Gruchlika Feeling Macieja Gruchlika w przejmującym tangu namiętne tango argentyńskie, plastyczną scenę musicalową, a także chłodne tango turniejowe. Motywem przewodnim była relacja kobiety i mężczyzny oraz wszelkie jej dobre i ciemne strony. Ciekawa muzyka, kobiece, koronkowe sukienki oraz dojrzałość zespołu stworzyły niesamowitą i przejmującą atmosferę. Podczas koncertu galowego zespół Feeling wraz z zespołem Batokado zaprezentował dowcipny układ jazz`owy. Jest to kolejny eksperyment taneczny, któremu tancerze się poddali, aby stale rozwijać swoje umiejętności i poszerzać zakres swojej świadomości tanecznej. Jak co roku, działalność zespołów tanecznych MDK 1 zaowocowała licznymi układami pełnymi energii, pasji, dynamiki oraz pomysłowości. Każdy zespół dba o jak najwyższy poziom wykonawczy swoich układów, angażując się w pełni w prezentowane tańce. I ja to rozumiem, popieram, a także jako widz tego oczekuję. Maciej Gruchlik tancerz i choreograf ECHA IMPREZ Sztuka jest sposobem wybaczenia światu jego zła i chaosu Leszek Kołakowski Galeria Artyści Młodym Eteryczność tworzenia Anita Sadlej-Stelmach to artystka urodzona w Lublinie, absolwentka malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Stanisława Andrzejewskiego. Stypendystka rządu meksykańskiego w pracowni papieru czerpanego w Akademii San Carlos w Meksyku ( ). Laureatka II nagrody w konkursie na projekt dywanu, organizowanym przez konsorcjum trzech fabryk Tisca we Francji, Szwajcarii i Niemczech oraz nagrody za szczególnie interesujący dyplom. Swoje prace wystawiała na licznych ekspozycjach indywidualnych i zbiorowych. Lekkie i zwiewne tkaniny, radosne w formie i kolorze, publiczność galerii Artyści Młodym mogła zobaczyć Wernisażowi towarzyszyły piosenki w wykonaniu zespołów wokalno-instrumentalnych Collage i Ton Formacja Rafała Białasa oraz tarantella Tip Topu II Joanny Sajewicz. Autorka jest zafascynowana tkaniną, naszą drugą skórą. W katalogu wystawy pisze: Tkanina jest pierwszą materialną rzeczą, z jaką ma do czynienia człowiek tuż po narodzeniu i jego ostatnią pamiątką po ziemskim życiu ( ). Rodzimy się i umieramy, otuleni w materiał, który nasiąka tajemnicą losu. Poprzez obraz ludzkich przeżyć Teresa Wodzicka z Anitą Sadlej-Stelmach Numer 26 wrzesień 2015 r. 13

14 Tarantella Tip Topu II Joanny Sajewicz Dorota i Ewa Gnacik każą się zapamiętywać wielobarwne materiały utożsamiane z konkretnymi osobami i wydarzeniami ( ). Wykorzystuję len, prosty a zarazem trudny w odbiorze, łączący prostotę i skromność ze szlachetnością i bogactwem struktury. Za jego pośrednictwem można w sposób lapidarny, bez patosu zbliżyć się do tematów niepojętych. Piękne, wrażliwe prace bardzo się widzom podobały, ekspozycja cieszyła się dużym powodzeniem. Smak prawdziwej Afryki To tytuł wystawy fotografii Doroty i Ewy Gnacik, której wernisaż odbył się 3 października 2014 roku. Autorki są absolwentkami Turystyki i Rekreacji Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach a zawodowo są związane z tyską oświatą. Pasją Sióstr są podróże i fotografia podróżnicza oraz reportażowa. Fascynują się Afryką, odbyły kilkakrotnie wyprawy do Maroka, Namibii, Zambii, Bostwany, RPA i Ugandy. Utrwalają w kadrach dzikie zwierzęta, krajobrazy i ludzi. Szczególne miejsce w ich życiu zajmują wyprawy na pustynię Kalahari, jedyne miejsce, które Autorki odwiedziły trzykrotnie a w 2015 wybierają się tam po raz czwarty. Wystawa, sprawnie, z wyraźną koncepcją zaaranżowana przez Artystki, pokazała tajemniczy klimat i nastrój tej cząstki Czarnego Lądu, która dalej pozostaje dzika. Groźne, czasem śpiące, czasem spokojnie wypoczywające lwy to częsty motyw zdjęć Ewy i Doroty Gnacik. Widać ze zdjęć, że Kalahari to królestwo lwów, antylop, królestwo baobabów i bezkresnych pustynnych traktów. Spośród piaszczystych kolein wyłaniają się rzadkie listki traw. Nieskalana cywilizacją przyroda zauroczyła Ewę Gnacik, która podczas wernisażu zaprezentowała swoją książkę Moja droga na Kalahari, bogato ilustrowaną zdjęciami obu Pań, w której pisze: Około ósmej chowamy się do namiotów, w każdej chwili mogą nadejść lwy. Wskakujemy do śpiworów i czekamy. Po dziewiątej rozlega się porykiwanie. Coraz głośniejsze i wyraźniejsze. Lew lub lwica wyraźnie zbliża się do obozu. Zamieramy. Ryczenie narasta Lew jest w obozie. Boimy się coraz bardziej, to pierwsza taka noc w życiu Od drapieżnika dzieli nas jedynie kawałek brezentu, osadzonego na giętkim, metalowym stelażu. Mam wrażenie, że lew jest z tyłu namiotu i ryczy tuż za naszymi głowami. Baaardzo głośno! Przypominam sobie lekcję bezpieczeństwa. Dopóki lew tylko ryczy, najlepiej udawać, że nas tu nie ma. Dopiero, gdy będzie pacał łapą w ścianki namiotu lub wąchał nosem, mamy hałasować, uderzając w metalowe przedmioty Poziom naszej adrenaliny wzrasta. Wernisażowi towarzyszyły występy zespołów artystycznych MDK1: Okładka książki Moja droga na Kalahari Ewa Gnacik podpisuje swoją książkę Utwory afrykańskie śpiewa Ton Formacja Rafała Białasa W rytmach afrykańskich tańczy Tip Top Joanny Sajewicz Impresja Czarnego Lądu Corridy Macieja Gruchlika Impresja afrykańska grupy Tip top Joanny Sajewicz, Afrykańskie rytmy grupy Corrida Macieja Gruchlika oraz zespoły Volare i Ton Formacja Rafała Białasa w repertuarze Czarnego Lądu. Wystawa cieszyła się dużym powodzeniem. Zwiedzały ją liczne klasy z okolicznych szkół a także dorosła publiczność. Wystawę oraz promocją książki zorganizowano w ramach cyklu Bliżej kultur. Śląskie dzieciństwo Portrety wspomnień to tytuł wystawy Damiana Katera, młodego absolwenta Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, Wydziału Artystycznego, w katedrze Grafiki Warsztatowej. Dyplom uzyskał w pracowni druku wypukłego u prof. Mariusza Pałki, zaś aneks z malarstwa w pracowni prof. Zbigniewa Blukacza. Tematem wystawy otwartej 17 lutego 2015 roku były portrety wspomnień, obrazy przeszłości, okruchy pamięci śląskich podwórek, psich bud, w których czyhają na odbiorcę niezwykłe niespodzianki, zwózka zboża, wnętrze śląskich kuchni, falujące pola pszenicy na tle bloków mieszkalnych. 14 Numer 26 wrzesień 2015 r.

15 Mistrz Stanisław Mazuś gratuluje Damianowi Katerowi Damian Kater tańczący z Tyszanką Suita śląska Tyszan na tle obrazów Damiana Wystawa Damiana to rodzaj malarskiego i graficznego pamiętnika, trochę z rzeczywistości, trochę z wyobraźni. Artysta w katalogu wystawy pisze: Każdy postrzega otaczający go świat przez odczytywanie symboli odnoszących się do wspomnień. Interpretuje go w formie autorskiego obrazu, który zmienia się z upływem czasu. Trwałość śladów jest zależna od wagi danego wspomnienia, oraz sposobu jego utrwalenia. Przenosząc swoje wspomnienia do sfery tradycji, kultury, ważne jest zachowanie tożsamości określonej grupy, co jest niezbędne do posiadania własnej pamięci o przeszłości. Ekspozycja stała się wzruszającym hołdem oddanym śląskiemu pochodzeniu Autora, stąd w programie wernisażu znalazły się pieśni i tańce rozbarskie w pięknym, jak zwykle, wykonaniu Tyszan i Karolinki Marii Ławniczek. Historie prywatne Agnieszki Maksyś to wystawa, którą otwarto 8 maja w Galerii Artyści Młodym. Autorka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach. Tytuł magistra sztuki uzyskała w pracowni malarstwa u prof. Kazimierza Cieślika, zaś wcześniej licencjat w pracowni litografii prof. Jozefa Budki. Zajmuje się scenografią, malarstwem i rysunkiem. Pracuje w Gliwickim Teatrze Muzycznym. Malarka pokazała wielkoformatowe malarstwo i rysunki przedstawiające portrety na tle mieszkań. Młodzi ludzie, rówieśnicy Agnieszki wśród swoich tapczanów i gitar. Komputery, ich błyszczące ekrany, popękane podłogi, półki z nielicznymi książkami, sosnowe łóżko z kraciastym kocem, Agnieszka Maksyś na tle obrazów stopy w skarpetach, malująca rzęsy tuszem dziewczyna to świat malarstwa Agnieszki Maksyś. To swoisty zapis rzeczywistości, z którą styka się Artystka. Smutny zapis, świadczący o ubóstwie estetycznym Kropa Piotra Grzesiaka współczesnej młodzieży, bulwersuje zwiedzających. Twierdzą oni, że wystawa pokazuje nieprawdziwy świat, bo zunifikowany, a przecież wystawa została poprzedzona wywiadami z portretowymi postaciami i zdjęciami bohaterów prac. Prawdziwym hitem wśród współczesnego malarstwa okazały się występy: Kropy Piotra Grzesiaka i Gatysu Agnieszki Grzesiak z miniaturami tańca nowoczesnego w pięknych kostiumach i perfekcyjnym wykonaniu. Na polską nutę Narodowe Czytanie Trylogii Henryka Sienkiewicza z inicjatywy Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego i Prezydenta Miasta Andrzeja Dziuby odbyło się w sobotę 6 września 2014 roku. Obszerne fragmenty Ogniem i Mieczem, Potopu i Pana Wołodyjowskiego połączone narracją wg scenariusza Teresy Byrczek i Teresy Wodzickiej były prezentowane przez znanych i lubianych tyszan: Darię i Marka Szczepańskich, Katarzynę Ptak, Małgorzatę Chełchowską, Grażynę Jurek, Teresę Wodzicką, Jolantę Pierończyk, Teresę Byrczek, Barbarę Kieras, Monikę Szydłowiecką, Jolantę Szczurek, Dorotę Zagałę-Łukasiewicz, Zygmunta Marczuka, Andrzeja Marię Marczewskiego, Pawła Drzewieckiego, Wojciecha Wieczorka, Rafała Kordeusza, Wojciecha Rericha i Piotra Adamczyka. Licznie zgromadzona publiczność (głównie z ZS1, G1 i Z Szkół Integracyjnych) podziwiała arcypolskie wersy laureata Nagrody Nobla a także narodowe tańce: poloneza i mazura w staropolskich kontuszach oraz piosenki towarzyszące adaptacjom filmowym poszczególnych części Trylogii: Dumka na dwa serca, W stepie szerokim oraz znanej kabaretowej piosenki Rycerze trzej, a wszystko to w wykonaniu Tyszan Marii Ławniczek. Rodzinne zdjęcie po wystawie Tańczy Gatys Agnieszki Grzesiak Daria i Marek Szczepańscy czytają Pana Wołodyjowskiego Numer 26 wrzesień 2015 r. 15

16 Od lewej Zygmunt Marczuk, Monika Szydłowiecka, Wojciech Wieczorek i Teresa Wodzicka Od prawej Zygmunt Marczuk, Andrzej M. Marczewski, Grażyna Jurek, Jolanta Szczurek, Maciej Gruchlik, St. Żukowski Prezydent B. Komorowski przysłał okolicznościowe pieczęcie, więc widzowie i słuchacze mogli do domu wrócić z książką opatrzoną odbiciem tej specjalnej pieczęci. Po uroczystościach organizatorzy otrzymali z kancelarii Prezydenta list pochwalny (Urząd Miasta, Teatr Mały, Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków i Miejskie Centrum Kultury w Tychach). Zaś I zastępca prezydenta ds. społecznych p. Daria Szczepańska nagrodziła wszystkich wykonawców dyplomami. Uroczystościom towarzyszył plakat zapraszający mieszkańców miasta na Narodowe Czytanie (projektu T. Wodzickiej). Zwieńczeniem tego spotkania z mistrzem polskiego słowa była wieczorna projekcja filmu Pan Wołodyjowski na placu Baczyńskiego. Kto ty jesteś? Polak mały Ten wers zaczerpnięty z dziecinnego wiersza Tadeusza Bełzy mógłby być mottem Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego Z chlubnych kart i miejsc narodowej historii, którego podsumowanie odbyło się 7 listopada 2014 roku z okazji 96 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Na dziewiątą już edycję młodzi plastycy z całej Polski nadesłali 512 prac malarskich, rysunkowych, rzeźbiarskich, rękodzielniczych i batików. Jury złożone z artystów plastyków: Heleny Goldy-Błahut, Bogusława Trybusa i historyka, dyrektora SP 3 w Tychach Marka Knapczyka przyznało 15 nagród, 22 wyróżnienia i 97 kwalifikacji do wystawy. W konkursie wzięło udział 25 placówek oświatowych i kulturalnych. Tematami prac były: 75. rocznica wybuchu II wojny światowej oraz powstania Polskiego Państwa Podziemnego, 100. rocznica wybuchu I wojny światowej, 70. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego oraz dzieła inspirowane patrio Klaudia Pierzchała, 18 lat, MDK 1 Tychy, nauczycielka Elżbieta Machura Wystawa pokonkursowa tyczną twórczością artystów rodu Kossaków: Juliusza, Wojciecha, Jerzego i Karola Kossaków, Zofii Kossak-Szczuckiej, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec. Młodych twórców zainspirowali także: wielcy Polacy, ważne wydarzenia i miejsca historyczne, patriotyzm polskich rodzin a także bohaterowie i fabuły polskich baśni oraz legend (tematyka dla najmłodszych). Wcześniej, 3 listopada odbył się etap pisemny XVII Wojewódzkiego Konkursu Historycznego Legiony to żołnierska nuta, w którym wzięło udział 13 dwuosobowych drużyn z gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z Województwa Śląskiego. Jury w składzie historyków: Marka Knapczyka, Jacka Biernackiego i Michała Glenszczyka wyłoniło 6 drużyn, które przystąpiły do finałowych, ustnych zmagań 7 listopada. Konkurs prowadził w stroju żołnierza Legionów również historyk Lesław Kozak. Drużyny przybyłe z różnych miast Śląska przywiozły z sobą kibiców, wszystkich z przypiętymi biało-czerwonymi kotylionami. Na oczach widowni laureaci odpowiadali na bardzo trudne pytania. Po wręczeniu nagród i dyplomów laureaci obu konkursów, ich rodzice i przyjaciele uczestniczyli w koncercie Bohaterski wskrzesić czas wg scenariusza i reżyserii Polonez Tyszan Marii Ławniczek Finałowe zmagania prowadził L. Kozak w mundurze żołnierza Legionów 16 Numer 26 wrzesień 2015 r.

17 Magia Bożego Narodzenia W końcu jesieni szybko zapada zmierzch, słońce jest blade, mróz rysuje na szybach fantastyczne kwiaty, wydaje się, że ciemność zapanowała nad światem. Jest bardzo smutno... Ale już na początku grudnia spływają do nas, niczym spadające, lśniące gwiazdy, przepiękne prace plastyczne z całej Polski o tematyce bożonarodzeniowej. U wrót Adwentu witają nas, jak Anioł, który zwiastował pasterzom Dobrą Nowinę, przyjście na świat Dzieciątka. Od razu radośniej i jaśniej, bo oto nasza galeria rozzłociła się światłem odbitym od gwiazdy, tworząc baśniowy i energetyczny klimat, a wszystko to za przyczyną prac nadesłanych na XXIII Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Witaj, gwiazdko złota. Rozbłysło życie w naszym domu kultury poprzez kalejdoskop kolorów i kształtów, które zrodziły się w plastycznej wyobraźni młodych malarzy, rzeźbiarzy i grafików. Tematyka prac to polskie zwyczaje świąteczne i noworoczne, bogactwo obrzędów religijnych i rodzinnych: aniołki, zwierzątka strzegące Nowonarodzonego w szopkach, choinki z prezentami, wigilijne stoły otoczone przez kochającą się rodzinę, która łamie się opłatkiem, śpiewa kolędy, idzie na pasterkę... Pułkownik Leszek Klag, szef WKU w Tychach z laureatami Teresy Wodzickiej. W widowisku, które za pomocą pięknej poezji, klasycznej prozy, pieśni patriotycznych i tańców narodowych zaprezentowało historię Polski w pigułce. Wystąpiły zespoły artystyczne MDK 1: wokalne: Ton Formacja, Volare, Forte Rafała Białasa, Quasi Giocoso i Męski Zespół Wokalny Michała Brożka, recytatorzy z teatru Verbum Teresy Byrczek, śpiewali i tańczyli Tyszanie Marii Ławniczek oraz Step Joanny Sajewicz. Przedstawienie, prezentowane dwukrotnie, spotkało się z aplauzem widzów, którzy wstali podczas sceny finałowej i długo oklaskiwali wykonawców i realizatorów. Poloneza czas zacząć tańczy Step Joanny Sajewicz O tym, jak górale ratowali króla Jana Kazimierza tańczyli Tyszanie M. Ławniczek Jeszcze jeden mazur dzisiaj śpiewają i tańczą Tyszanie Bohaterski wskrzesić czas na pierwszym planie recytatorzy z Verbum Teresy Byrczek Bogurodzicą dyrygował Michał Brożek Męski zespół wokalny Michała Brożka Anna Krawczyk, 11 lat, MDK 1 Tychy, nauczycielka Agnieszka Toczyłowska Wirginia Węgrzynek, 10 lat, MDK 1 Tychy, nauczycielka Barbara Malasiewicz Jury obradowało 28 listopada 2014 roku w składzie: ks. prof. dr hab. Piotr Paweł Maniurka teolog i historyk sztuki, Bogusław Trybus i Helena Golda-Błahut artyści plastycy. Po głębokiej analizie przedstawionych 811 prac z 25 placówek kulturalnych i oświatowych z 19 miejscowości, komisja nagrodziła 25 prac, wyróżniła 36, zaś 96 zakwalifikowała do wystawy pokonkursowej. W Teatrze Małym 13. I r. odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu: wręczenie nagród, wyróżnień i kwalifikacji do wystawy oraz koncert kolędowy w wykonaniu: tenora Michała Brożka, któremu akompaniował Michał Lipiński oraz zespołów pieśni i tańca Bąble, Karolinka i Tyszanie oraz grup wokalnych Quasi Giocoso oraz Męskiego Zespołu Wokalnego. Przepiękny, nastrojowy koncert wprowadził widzów w świat pokonkursowej wystawy, której oglądanie przyniosło wiele radości i uśmiechu. Podobny koncert zaprezentowały wyżej wymienione zespoły 18 stycznia w auli Kościoła p.w. bł. Karoliny Kózkówny na zaproszenie ks. dziekana-prałata Józefa Szklorza. Młodzi artyści, śpiewający kolędy, tańczący poloneza (Step) i mazura (Tyszanie) bardzo się podobali wymagającej widowni, otrzymali wiele braw a po koncercie soczki i pączki od ks. Numer 26 wrzesień 2015 r. 17

18 Dyrektor T. Wodzicka i przewodniczący Rady Rodziców Marek Stawiarski składają życzenia Tytułową kolędę Witaj, gwiazdko złota śpiewał Michał Brożek, w tle Bąble proboszcza Józefa Szklorza. Zaś 22 stycznia dla emerytowanych pracowników Urzędu Miasta w restauracji Pod prosiakiem zaprezentowały się kolędowo i noworocznie zespoły: Bąble, Karolinka i Feeling. Pani Prezydent Daria Szczepańska wręcza nagrody Bąble Joanny Sajewicz śpiewają pastorałki Trochę odmienny koncert zaprezentowaliśmy 21 stycznia w Teatrze Małym dla rodziców i rodzin naszych wychowanków. Wystąpiły zespoły: Karolinka i Tyszanie Marii Ławniczek, Bąble, Step, Tip Top I i II Joanny Sajewicz, Męski Zespół Wokalny, Quasi Giocoso Michała Brożka, grupy taneczne: Tyski gaiczek i Feeling Macieja Gruchlika. Rodzice naszych małych i starszych artystów byli zachwyceni widowiskiem kolędowym i noworocznym, bili ochoczo brawa i pstrykali zdjęcia. Ale cykl pracy związany z Bożym Narodzeniem rozpoczęliśmy zdecydowanie wcześniej. Od września trwały próby nad wznowieniem widowiska patriotyczno-religijno- -rodzinnego Betlejem polskie wg Lucjana Rydla. To wielkie artystyczne przedsięwzięcie, wzbogacone o Chór Aniołów (chór Cantate Deo i Quasi Giocoso Michała Brożka), zespoły taneczne Tyszanie i Karolinka Marii Ławniczek, które zatańczyły krakowiaka, poloneza, mazura, suitę śląską i beskidzką liczyło 121 osób obsady. Ogień i woda Bąbli J. Sajewicz Feeling Macieja Gruchlika Mini Paka Piotra Grzesiaka Tyski gaiczek Macieja Gruchlika w repertuarze świątecznym Quasi Giocoso w repertuarze kolędowym Karolinka Marii Ławniczek śpiewała pięknie kolędy 18 Numer 26 wrzesień 2015 r.

19 Dziewięciu z Wujka od prawej Monika Szydłowiecka (Matka Górników), Rafał Białas (ks. Jerzy Popiełuszko) i aktorzy teatru Verbum Górnicy z kopalni Wujek ) Anioł pasterzom zwiastował śpiewał chór Cantate Deo Michała Brożka Tyszanie tańczą krakowiaka W rolę św. Jana Pawła II wcielił się prof. Henryk Goik Od lewej Monika Szydłowiecka(Herodiada), Jerzy Mazur (Herod) Maciej Gruchlik (Szatan), w głębi Jadwiga Andrzejewska(Śmierć) We wspólnie z Teatrem Małym zrealizowanym przedstawieniu zagrali nauczyciele MDK 1: Monika Szydłowiecka (Herodiada i Matka Górników), Rafał Białas (Pasterz Bartosz i ks. Jerzy Popiełuszko), Maciej Gruchlik (Pasterz Maciek i Szatan). W role Walczących Dzieci: Orlęcia Lwowskiego, Harcerzy z Wieży Spadochronowej, Powstańca Warszawskiego, Powstańca Listopadowego oraz Dziewięciu Górników w kopalni Wujek wcielili się wychowankowie MDK 1, zaś rolę Powstańca Styczniowego zagrał Tadeusz Kmiecik pracownik obsługi naszej Placówki. Należy przyznać, że wspaniale odegrał św. Jana Pawła II prof. Henryk Goik, zaś Zygmunt Marczuk znakomicie odnalazł się jako Wojciech Korfanty, partnerował mu Sławomir Żukowski w roli Marszałka Józefa Piłsudskiego. Nie sposób zapomnieć o Wojciechu Wieczorku, który świetnie zagrał Kanclerza Heroda i Króla Jana II Sobieskiego, o Piotrze Adamczyku (Dziadek i Kazimierz Wielki). Wzruszała nieodmiennie Jadwiga Andrzejewska jako Matka Boża i przestrzegała jako groźna Śmierć. Niezwykłą ekspresją wykazał się Jerzy Mazur w rolach Heroda i Króla Władysława Jagiełły. Na scenie spotkali się aktorzy zawodowi i amatorzy, dorośli i dzieci, wychowankowie MDK 1 i ich nauczyciele. Reżyseria: Teresa Wodzicka i Monika Szydłowiecka pod artystyczną opieką Andrzeja Marii Marczewskiego. Przedstawienie zagrane było pięciokrotnie w grudniu 16, 17 i 18 a także 4 stycznia 2015 roku. Po styczniowym spektaklu Pani Prezydent Daria Szczepańska wręczyła wszystkim wykonawcom listy gratulacyjne, w których dziękowała za stworzone kreacje aktorskie w patriotycznym widowisku Betlejem polskie wg Lucjana Rydla. Pamięć i hołd Co roku, zawsze w marcu Młodzieżowy Dom Kultury Nr 1 im. Artystów Rodu Kossaków organizuje Międzynarodowy Konkurs Plastyczny Ludzie ludziom zgotowali ten los im. Augusta Kowalczyka b. więźnia KL Auschwitz- -Birkenau. Wiodącymi tematami XVII edycji konkursu były: deportowane dzieci i rodziny w obozowej rzeczywistości, historia uwięzienia i ucieczki patrona konkursu Augusta Kowalczyka, solidarność między więźniami różnych narodowości i wyznań, rola muzeów i miejsc pamięci w budowaniu i utrwalaniu wiedzy o Auschwitz i Holocauście, rola Ocalałych świadków historii w kultywowaniu pamięci o zagładzie oraz refleksje młodzieży po zwiedzeniu Auschwitz. Honorowy Patronat nad konkursem sprawują: Ministerstwo Edukacji Narodowej i Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau. Do grona licznych sponsorów konkursu od kilku lat dołączył Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej p. Bronisław Komorowski, który ufundował wspaniałe nagrody książkowe, podobnie jak dyrektorzy Muzeum dr Piotr M. A. Cywiński i Andrzej Kacorzyk. Wszystkim darczyńcom serdecznie dziękuję. Na konkurs nadesłano 893 prace, w tym z Polski 855, z Białorusi 7, z Czech 7, z Rosji 9, z Ukrainy 15. Po szczegółowej analizie Komisja na- Numer 26 wrzesień 2015 r. 19

20 grodziła 25 prac, wyróżniła 36, zaś 94 zakwalifikowała do wystawy pokonkursowej. Jury pracowało w składzie: Jerzy Maria Ulatowski b. więzień KL Auschwitz, nr obozowy , prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Więźniów Byłych Dzieci Hitlerowskich Obozów Koncentracyjnych, Artur Krasnokucki b. więzień żydowskiego getta w Łodzi i b. więzień obozu w Buchenwaldzie, prof. Adam Pociecha i Bogusław Trybus artyści graficy i pedagodzy, Robert Płaczek historyk i plastyk, pracownik Działu Wystawienniczego Państwowego Muzeum Auschwitz- -Birkenau w Oświęcimiu oraz Ewelina Małachowska z Referatu Edukacji Historycznej Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach. Uroczyste podsumowanie konkursu i otwarcie wstrząsającej wystawy pokonkursowej odbyło się 25 marca 2015 roku. Towarzyszyło im widowisko Strażnicy pamięci z udziałem b. więźniów KL Auschwitz: Jerzego Marii Ulatowskiego, Artura Krasnokuckiego i urodzonej w obozie Barbary Puc. Jako narratorki wystąpiły: Teresa Wodzicka (również scenariusz Nagrodę specjalną dyrektora MDK 1 otrzymała Klaudia Pierzchała, 18 lat z MDK 1 w Tychach, pracująca pod kierunkiem Elżbiety Machury Byli więźniowie KL Auschwitz. Od prawej Jerzy Maria Ulatowski, Barbara Puc i Artur Krasnokucki Etiuda Okruchy pamięci... zakończona hołdem złożony Ofi arom KL Auschwitz przez widzów i reżyseria) i Monika Szydłowiecka, która po wręczeniu nagród i wyróżnień przedstawiła w swojej reżyserii etiudę teatru ruchu Wampa Okruchy pamięci. Suita ta zakończyła się oddaniem hołdu wraz z symbolicznym, masowym złożeniem kwiatów przez widownię przed niezwykłą pracą trzynastoletniej dziewczynki z Wielunia przedstawiającą bezkresny tłum anonimowych więźniów KL Auschwitz. Wyjazd do KL Auschwitz Zwiedzanie wystawy pokonkursowej, poczęstunek, wyjazd do b. obozu w Oświęcimiu, podczas którego laureaci zwiedzili miejsce pamięci, złożyli kwiaty i zapalili znicze pod Ścianą Śmierci zakończyły tę całodzienną, pełną wzruszenia i emocji lekcję pamięci o cierpieniach niezliczonych więźniów różnych narodowości i wyznań. Mozaika młodości Najtrudniejszą logistycznie i największą pod względem ilości uczestników imprezą był XXV Jubileuszowy Rejonowy Festiwal Kultury Młodzieży Szkolnej konkursowy przegląd zespołów teatralnych, muzycznych i tanecznych, obejmujący swoim zasięgiem Tychy, Bieruń, Bojszowy, Wyry, Gostyń, Lędziny, Chełm, Mikołów, Łaziska Górne i Orzesze. Odbył się w dniach 15, 22, 23 i 24 kwietnia (prezentacje konkursowe) na scenach gościnnego Teatru Małego i MDK 1. Uroczyste podsumowanie i wręczenie dyplomów oraz upominków miało miejsce w Teatrze Małym 8 maja. Wystąpiły 22 teatry i 304 młodych aktorów, 26 grup muzycznych i 457 wokalistów i instrumentalistów oraz 26 zespołów tanecznych i 484 tancerzy. Razem 73 zespoły i 1245 wykonawców, w tym z naszej placówki 37 grup: 14 teatrów dramatycznych, ruchu, teatrów lalkowych i kabaretów, 8 zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych, 15 grup tańca nowoczesnego, towarzysko-estradowego, ludowego oraz zespoły pieśni i tańca. Nie tylko pod względem ilości zespołów MDK 1 przodował, ale również wyniki obrad jury były dla nas niezwykle satysfakcjonujące: aż 23 grupy otrzymały wyróżnienia specjalne I-go stopnia (najwyższą notę), 8 zespołów wyróżnienia I-go stopnia, 3 grupy wyróżnienia II-go stopnia, 2 zespoły wyróżnienia III-go stopnia. Zaś zespół Tip Top I Joanny Sajewicz zdobył jako jedyny Grand Prix za układ Zombie. Wśród wyróżnionych 25 nauczycieli aż 15 to nauczyciele naszego domu kultury: Zofia Bogdan, Michał Brożek, Agnieszka i Piotr Grzesiakowie, Rafał Białas, Maciej Gruchlik, Jolanta Kiełczykowska, Barbara Kieras, Michał Lipiński, Maria Ławniczek, Elżbieta Machura, Barbara Malasiewicz, Joanna Sajewicz, Jolanta Szczurek, Monika Szydłowiecka i Agnieszka Toczyłowska. Za dwudziestopięcioletnią konsekwencję w promowaniu Grand Prix dla Zombie Tip Topu I Joanny Sajewicz 20 Numer 26 wrzesień 2015 r.