PL Zjednoczona w różnorodności PL A8-0205/339

Transkrypt

1 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 5 litera c Artykuł 8 ustęp 8 b 8b. Przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę kierowców w taki sposób, aby umożliwić kierowcom odbywanie przynajmniej jednego regularnego tygodniowego odpoczynku lub tygodniowego odpoczynku trwającego dłużej niż 45 godzin wykorzystywanego jako rekompensata za skrócony tygodniowy okres odpoczynku w domu, w okresie trzech kolejnych tygodni. skreśla się

2 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 5 a (nowy) Artykuł 8 a (nowy) 5a) Dodaje się artykuł w brzmieniu: Artykuł 8a (nowy) 1. Komisja w drodze aktów wykonawczych ustanawia warunki uzyskania przez parking specjalnego świadectwa parkingowego. Specjalne świadectwo parkingowe przyznaje się parkingom, które posiadają przynajmniej cechy i wyposażenie określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. W akcie wykonawczym określa się również warunki, na których państwo członkowskie może egzekwować przepisy art. 8 ust. 8 (akapit pierwszy). 2. Właściwe organy państwa członkowskiego wprowadzają krajowe specjalne świadectwa parkingowe.

3 3. Przedsiębiorstwa, władze lokalne i inne podmioty mogą wystąpić do właściwego organu o zaświadczenie, że ich parkingi są zgodne z wymogami odnoszącymi się do specjalnego świadectwa parkingowego. 4. Wszystkie parkingi posiadające specjalne świadectwo parkingowe zamieszczają przy wjeździe informację o posiadaniu takowego świadectwa. 5. Przynajmniej raz w roku agencja kontroli wybrana przez państwo członkowskie przeprowadza kontrolę zgodności wszystkich parkingów posiadających specjalne świadectwo parkingowe. 6. Do celów niniejszego rozporządzenia wszystkie parkingi posiadające takie świadectwo uznaje się za przystosowane do odpoczynku dziennego i tygodniowego, odpoczynku rekompensowanego oraz skróconego okresu odpoczynku tygodniowego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. ;

4 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 7 Artykuł 12 ustęp 2 Pod warunkiem, że nie zagraża to bezpieczeństwu drogowemu, kierowca może odstąpić od przepisów art. 8 ust. 2 i art. 8 ust. 6 akapit drugi, aby być w stanie dojechać do odpowiedniego zakwaterowania, o którym mowa w art. 8 ust. 8a, aby odbyć tam swój dzienny lub tygodniowy odpoczynek. Takie odstępstwo nie może powodować przekroczenia dziennego lub tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu ani skrócenia dziennych lub tygodniowych okresów odpoczynku. Kierowca wskazuje powody takiego odstępstwa odręcznie na wykresówce urządzenia rejestrującego lub na wydruku z urządzenia rejestrującego, albo na planie pracy najpóźniej po przybyciu do odpowiedniego zakwaterowania. ; Pod warunkiem że nie zagraża to pod żadnym względem bezpieczeństwu drogowemu, kierowca może odstąpić od przepisów art. 8 ust. 2 i art. 8 ust. 6 akapit drugi, aby być w stanie dojechać w ciągu dwóch godzin, po przynajmniej 30- minutowym odpoczynku, do bazy pracodawcy, w której kierowca zwykle pracuje, lub na specjalne miejsce parkingowe. Kierowca wskazuje powody takiego odstępstwa odręcznie na wykresówce urządzenia rejestrującego lub na wydruku z urządzenia rejestrującego, albo na planie pracy najpóźniej w chwili przybycia do odpowiedniego zakwaterowania. Czas do dwóch godzin podlega rekompensacie równoważnym okresem odpoczynku wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego

5 tygodnia następującego po danym tygodniu.

6 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 7 a (nowy) Artykuł 13 ustęp 1 litera b Tekst obowiązujący b) pojazdami używanymi lub wynajmowanymi bez kierowcy przez przedsiębiorstwa rolnicze, ogrodnicze, leśne, gospodarstwa rolne lub rybackie do przewozu rzeczy w ramach własnej działalności gospodarczej w promieniu do 100 km od bazy przedsiębiorstwa; 7a) art. 13 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: b) pojazdami używanymi lub wynajmowanymi bez kierowcy przez przedsiębiorstwa rolnicze, ogrodnicze, leśne, gospodarstwa rolne, rybackie lub przedsiębiorstwa budowlane do przewozu rzeczy w ramach własnej działalności gospodarczej w promieniu do 100 km od bazy przedsiębiorstwa;

7 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 10 Artykuł 19 ustęp 1 1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące nakładania kar w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 165/2014 oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne do wagi naruszenia, jak określono zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady12, odstraszające oraz niedyskryminujące. Jakiekolwiek naruszenie niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 165/2014 nie może powodować nałożenia więcej niż jednej kary lub prowadzenia więcej niż jednego postępowania. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przyjętych środkach oraz przepisach dotyczących kar 1. Komisja w drodze aktów wykonawczych ustanawia wspólne zharmonizowane przepisy dotyczące nakładania kar w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 165/2014. Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Kary te muszą być skuteczne, proporcjonalne do wagi naruszenia, jak określono zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, odstraszające oraz niedyskryminujące. Jakiekolwiek naruszenie niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) nr 165/2014 nie może powodować nałożenia więcej niż jednej kary lub prowadzenia więcej niż jednego postępowania. Państwa członkowskie

8 w terminie określonym w art. 29 akapit drugi. Powiadamiają również niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach ich dotyczących. Komisja odpowiednio informuje o nich państwa członkowskie. ; 12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/22/WE z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. L 102 z , s. 35). powiadamiają Komisję o przyjętych środkach oraz przepisach dotyczących kar w terminie określonym w art. 29 akapit drugi. Powiadamiają również niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach ich dotyczących. Komisja odpowiednio informuje o nich państwa członkowskie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2 niniejszej dyrektywy. ; 12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/22/WE z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. L 102 z , s. 35).

9 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 11 litera c a (nowa) Artykuł 22 ustęp 3 litera b a (nowa) ca) dodaje się ustęp w brzmieniu: 3ba. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, ustanawia zasady dotyczące utworzenia jednej wspólnej platformy cyfrowej obejmującej wszystkie systemy elektronicznej wymiany informacji między państwami członkowskimi, właściwymi organami, organami odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów i przedsiębiorstwami, a także umożliwiającej weryfikację bez udziału administracji lub kierowców. ;

10 A8-0205/ Artykuł 1 akapit 1 punkt 11 litera c b (nowa) Artykuł 22 ustęp 3 b b (nowy) cb) dodaje się ustęp w brzmieniu: 3bb. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, ustanawia zasady dotyczące utworzenia w każdym państwie członkowskim jednego krajowego organu odpowiedzialnego za wdrażanie i wymianę informacji w ramach platformy cyfrowej, o której mowa w ust. 4a (nowym), przewidzianych w przepisach UE dotyczących transportu drogowego. ;