dr hab. inż. Robert Sidełko Koszalin, r. Politechnika Koszalińska ul. Śniadeckich 2, Koszalin RECENZJA DOROBKU NAUKOWEGO

Transkrypt

1 dr hab. inż. Robert Sidełko Koszalin, r. Politechnika Koszalińska ul. Śniadeckich 2, Koszalin RECENZJA DOROBKU NAUKOWEGO Dotyczy Oceny osiągnięć naukowych oraz aktywności naukowej dr inż. Krystyny Malińskiej Podstawa recenzji Powołanie na recenzenta decyzją Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów z dnia 8 czerwca 2018 r. (Nr BCK-VI-L-6690/18) Jednostka przeprowadzająca postępowanie habilitacyjne Wydział Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej. 1. Wstęp Ocenę dorobku naukowego dr inż. Krystyny Malińskiej, ubiegającej się o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego w dziedzinie Nauk Technicznych w dyscyplinie Inżynieria Środowiska, przeprowadzono w oparciu o dostarczony wniosek Habilitantki do Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów z dnia 26 marca 2018 r. wraz z dokumentacją obejmującą między innymi: monografię habilitacyjną oraz cykl publikacji powiązanych tematycznie, stanowiących osiągnięcie naukowe w myśl art. 16., ust.2. ustawy 1, wykaz innych opublikowanych prac naukowych, autoreferat dotyczący osiągnięć Habilitantki w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej w j. polskim i angielskim, 1 Ustawa z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2016 r, poz. 882) 1

2 dorobek dydaktyczny i popularyzatorski oraz informacja o współpracy międzynarodowej, dyplomy i zaświadczenia dotyczące odbytych staży naukowych i przemysłowych. 2. Charakterystyka Habilitantki Dr inż. Krystyna Malińska jest absolwentką Wydziału Technologii Żywności, Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie (2002 r.) oraz Wydziału Filologicznego, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2007 r.). W okresie pomiędzy rokiem 2005 a 2015, ukończyła trzy tematycznie różne studia podyplomowe z zakresu: prawa własności intelektualnej, chemii analitycznej w przemyśle i ochronie środowiska oraz tłumacza konferencyjnego w zakresie języka angielskiego. W latach studiowała na studiach III stopnia prowadzonych na Wydziale Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej. W roku 2007 uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych w dyscyplinie Inżynieria Środowiska broniąc pracę doktorską pt.: Wpływ własności fizycznych matrycy na biodegradację odpadów z przetwórstwa owoców podczas kompostowania. W latach , dr inż. Krystyna Malińska była zatrudniona na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Inżynierii Środowiska na Wydziale Inżynierii i Ochrony Środowiska Politechniki Częstochowskiej, a od 2011 r. pracuje w tym samym Instytucie jako adiunkt. 3. Ocena osiągnięcia naukowego Ocenę osiągnięcia naukowo-badawczego, stanowiącą zasadniczy element recenzji, przeprowadzono z uwzględnieniem kryteriów zapisanych w 3. i 4. Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. 2 Kryterium 1. Autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR). Dr inż. Krystyna Malińska jest autorką jednej i współautorką czternastu publikacji w czasopismach posiadających współczynnik wpływu IF. Spośród podanych czternastu publikacji, Habilitantka wydzieliła cztery artykuły- grupa pierwsza, które uzupełnione dwoma innymi umieszczonymi w czasopiśmie pt.: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych, stanowią cykl tematycznie powiązanych publikacji kwalifikowanych, jako 2 Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz.U. Nr 196, Poz.1165) 2

3 osiągnięcie naukowe (zał. 3). Pozostałe dziesięć artykułów zakwalifikowała do grupy drugiej, jako inne opublikowane prace naukowe (zał. 4). W grupie pierwszej, zdeklarowany wkład własny we wszystkich przypadkach jest wysoki i w zasadzie wskazuje na samodzielne opracowanie. W grupie drugiej, z wyjątkiem jednej publikacji, której Habilitantka jest autorem, w większości przypadków jej udział jest niski i wynosi od 5% do 33%, co może świadczyć o małym wkładzie własnym w tworzeniu treści i niewielkiej aktywności w trakcie ewaluacji artykułu w danym czasopiśmie. W sześciu przypadkach, jak podaje Habilitantka, jej udział był analogiczny i polegał na, cyt.: współpracy przy analizie i interpretacji wyników badań oraz przygotowaniu manuskryptu. Sześć artykułów wyróżnionych przez Habilitantkę (zał. 3), jako osiągnięcie naukowe, faktycznie stanowi cykl tematycznie powiązanych publikacji, których głównym motywem jest wykorzystanie materiałów pomocniczych, w tym biowęgla, w procesie kompostowania. Z treści artykułów wynika przede wszystkim pozytywny wpływ materiałów pomocniczych na przebieg kompostowania, a w przypadku biowęgla dodatkowo zaobserwowano absorpcję azotu amonowego. W konsekwencji następuje spadek emisji amoniaku, tym samym zmniejszenie uciążliwości zapachowej w trakcie produkcji kompostu oraz znaczne ograniczenie strat azotu postrzeganego, jako podstawowy pierwiastek biogenny decydujący o walorach nawozowych. Wykazano również korzystny wpływ biowęgla na zwiększenie efektywności wermikompostowania poprzez wiązanie metali ciężkich ograniczając tym samym wpływ czynnika inhibitującego na rozwój dżdżownic z gatunku Eisenia fetida. Wpływ biowęgla na przebieg wermikompostowania, stanowił treść dwóch publikacji prezentujących wyniki badań własnych uzyskanych w trakcie realizacji projektu badawczego (BS/PB /11), opublikowanych w dwóch wysoko punktowanych czasopismach tj. Ecological Engineering 90 (s.35-41) i Bioresources Technology 225 (s ). Ponieważ zastosowanie biowęgla w skali przemysłowej jest metodą nowatorską, powstaje problem usankcjonowania jej w świetle obowiązującego prawa. Tę kwestię Habilitantka analizuje w dwóch artykułach opisujących w sposób wyjątkowo wnikliwy kontekst przepisów krajowych i unijnych oraz wytycznych zawartych w różnego rodzaju opracowaniach instytucji i stowarzyszeń nie mających wprawdzie statusu obowiązujących przepisów, jednak niezmiernie istotnych z punktu widzenia stosowania dobrej praktyki zawodowej. 3

4 Kryterium 2. Autorstwo zrealizowanego oryginalnego osiągnięcia projektowego, konstrukcyjnego lub technologicznego. W tym względzie Habilitantka nie posiada dorobku. Kryterium 3. Udzielone patenty międzynarodowe lub krajowe. W tym względzie Habilitantka nie posiada dorobku. Kryterium 4. Wynalazki, wzory użytkowe i przemysłowe, które uzyskały ochronę i zostały wystawione na międzynarodowych lub krajowych wystawach lub targach. W tym względzie Habilitantka nie posiada dorobku. Kryterium 5. Autorstwo monografii. Habilitantka przedłożyła monografię pt.: Biowęgiel oraz inne materiały pomocnicze w kompostowaniu osadów ściekowych. Seria Monografie Nr 336, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 2017 r. Recenzentami wydawniczymi byli: dr hab. inż. Ewa Ociepa i dr hab. inż. Piotr Sołowiej. Monografia została zredagowana na 182 stronach i zawiera 8 rozdziałów. Powołano się na 272 pozycji literaturowych w tym 17 pozycji stanowiących publikacje autorskie i współautorskie dr inż. Krystyny Malińskiej. Habilitantka zadbała o wszystkie aspekty tak wyjątkowej publikacji naukowej, jaką jest monografia habilitacyjna. Praca zawiera obszerne i wnikliwe studium literatury, ściśle związane z podjętą tematyką. Forma przedstawienia wyników i ich analiza, jak również ilustracja wybranych etapów badań jest na wysokim poziomie. W monografii przedstawiono wyniki obszernych badań własnych dotyczących wpływu, jak sama Habilitantka określa, materiałów pomocniczych na przebieg procesu kompostowania osadów ściekowych. Użyte w badaniach osady, jak można wnioskować z treści rozdziału , były odwodnione mechanicznie, chociaż niewiadomo jaka była ich rzeczywista wilgotność tzn. 83%, czy 87,6% skoro sucha masa wynosiła 12,4% (Tab.17). Przyjęty plan badań zakładał przeprowadzenie trzech etapów, z czego dwa pierwsze wyróżniają się znaczeniem praktycznym. Wiedza w zakresie stosowania różnego rodzaju dodatków, jako substratów do kompostowania jest stosunkowo duża, chociaż w warunkach krajowych, ze względu na publikacje głównie anglojęzyczne, trudno dostępna. Tak więc, omawiana monografia stanowi w tej części cenne źródło informacji dla osób zawodowo zajmujących się kompostowaniem. Największe znaczenie w kontekście wkładu w rozwój inżynierii środowiska, jako dyscypliny naukowej, mają badania nad zastosowaniem biowęgla na przebieg 4

5 kompostowania, przedstawione w etapie trzecim. Habilitantka zaprezentowała wyniki badań, które jednoznacznie wykazały pozytywny wpływ biowęgla na przebieg procesu kompostowania osadów ściekowych. Kryterium 6. Autorstwo lub współautorstwo odpowiednio dla danego obszaru: opracowań zbiorowych, katalogów zbiorów, dokumentacji prac badawczych i ekspertyz. W podsumowaniu autoreferatu (zał. 2), Habilitantka w tabeli 3. deklaruje autorstwo lub współautorstwo trzech rozdziałów w dwóch monografiach i jednej książce oraz napisanie jednej książki. Podaje również wykonanie dziewięciu ekspertyz i opracowań na zamówienie. Kryterium 7. Sumaryczny impact factor publikacji naukowych według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem opublikowania. Sumaryczny impact factor (IF) wynosi 38,75 Kryterium 8. Liczbę cytowań publikacji według bazy Web of Science. Liczba cytowań wynosi 122 bez autocytowań i 133 z autocytowaniami. Kryterium 9. Indeks Hirscha opublikowanych publikacji według bazy Web of Science. Indeks Hirscha wynosi 5 bez autocytowań i 6 z autocytowaniami Kryterium 10. Kierowanie międzynarodowymi lub krajowymi projektami badawczymi lub udział w takich projektach. Na stronie 7. załącznika nr 4 podano, że jako kierownik i wykonawca Habilitantka będzie brała udział w dwóch zatwierdzonych projektach finansowanych z programu UE Horyzont 2020, w ramach osi: Sustainable Food Security. Pierwszy, pt.: Transition towards a more carbon and nutrient efficient agriculture In Europe (Nutri2Cycle) i drugi, pt.: Pathways to chase-out contentious inputs from organic agriculture In Europe (Organic-PLUS). realizuje projekt drugi. Z treści pkt autoreferatu (zał.2) wynika, że Habilitantka już Kryterium 11. Międzynarodowe lub krajowe nagrody za działalność odpowiednio naukową. 5

6 Habilitantka otrzymała dwie nagrody Rektora Politechniki Częstochowskiej w 2016 r. i 2017 r. za cykl publikacji. Kryterium 12. Wygłoszenie referatów na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych Habilitantka wygłosiła 1 referat na konferencji międzynarodowej i 4 na konferencjach krajowych (zał. 4) Podsumowanie Oceniając osiągnięcie naukowe Habilitantki w kontekście zastosowanych kryteriów należy rozdzielić kwestie związane z: po pierwsze- znaczeniem badań własnych dla rozwoju dyscypliny naukowej w kraju i na świecie poparte monografią habilitacyjną i publikacjami w renomowanych czasopismach (kryt. 1 i 5), po drugie- uzyskanymi wartościami wskaźników naukometrycznych (kryt. 7,8 i 9), po trzecie- posiadanymi patentami, wzorami użytkowymi i udokumentowanymi wdrożeniami (kryt. 2, 3 i 4) i po czwarte- ogólnej aktywności naukowej (kryt. 6, 10, 11 i 12). Wkład badań własnych Habilitantki w rozwój wiedzy w zakresie kompostowania jest bezsporny i nie budzi żadnych zastrzeżeń. Świadczą o tym szczególnie dwa opublikowane artykuły w czasopismach Bioresources Technology (IF= 6,102) i Ecological Engineering (IF= 3,422). W obu przypadkach są to czasopisma jedne z najczęściej cytowanych w literaturze światowej, a umieszczenie w nich artykułu wymaga spełnienia bardzo ostrych kryterium science inovelty, służącemu publikowaniu materiałów istotnych z punktu widzenia rozwoju nauki światowej. Uzyskana przez Habilitantkę wartość wskaźnika Hirscha (HI=6 wg. WoS) wskazuje, że sześć publikacji było cytowanych w literaturze światowej, co najmniej sześciokrotnie każda. Należy podkreślić, że przy łącznej liczbie cytowań wynoszącej 133, artykuł opublikowany na łamach Ecological Engineering cytowano 47 razy. O randze opublikowanych przez Habilitantkę artykułów świadczy tzw. sumaryczny IF, który wyniósł 38,75. Przytoczone liczby wskazują na dużą wartości wyników badań własnych Habilitantki i potwierdzają ich znaczenie dla rozwoju dyscypliny Inżynieria Środowiska. Habilitantka nie posiada dorobku w zakresie tworzenia innowacyjnych rozwiązań oraz współpracy z przemysłem (kryt. 2, 3 i 4). Wprawdzie podaje, że wykonała 9 ekspertyz i opracowań na zlecenie (tab. 3, zał. 2) ale z tytułów tych opracowań podanych w zał. 5 6

7 wynika, że poza jednym przypadkiem są to opracowania miękkie nie związane z sektorem przemysłowym. W mojej opinii ten aspekt działalności naukowca jest niezmiernie ważny, o ile nie najważniejszy. Nic bowiem nie jest w stanie lepiej zweryfikować znaczenia praktycznego prowadzonych badań, jak ich wdrożenie. Dalszy rozwój naukowy Habilitantki, poza kontynuowaniem współpracy z ośrodkami naukowymi, powinien uwzględnić nawiązanie kontaktów z przemysłem. Wyniki badań własnych muszą być wdrażane, a tego w dorobku Habilitantki zabrakło. Ogólną aktywność naukową Habilitantki (kryt. 6, 10, 11 i 12) oceniam bardzo wysoko. Świadczą o tym: odbyte staże naukowe w łącznym wymiarze ponad 15 miesięcy, działalność doradcza dla instytucji publicznych (NCBiR, Centrum Nauki i Komisja Europejska), 41 recenzji dla czasopism krajowych i zagranicznych, 92 recenzje projektów w programach krajowych i zagranicznych oraz szeroka działalność na rzecz rozwoju i umacniania współpracy z krajowymi i zagranicznymi jednostkami badawczymi. Reasumując, ocena osiągnięcia naukowego Habilitantki jest pozytywna. 4. Ocena dorobku dydaktycznego, popularyzatorskiego oraz współpracy Międzynarodowej Ocenę dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej przeprowadzono z uwzględnieniem kryteriów zapisanych w 5. Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. 2. Kryterium 1. Uczestnictwo w programach europejskich i innych narodowych lub krajowych programach między- Habilitantka brała udział w czterech programach spośród których trzy związane z podniesieniem jakości kształcenia na studiach I, II i III stopnia oraz mentoringiem dla studentów uczelni polskich, mają znamiona programów dydaktycznych (zał. 5, pkt. III A). Kryterium 2. Udział w międzynarodowych lub krajowych konferencjach naukowych lub udział w komitetach organizacyjnych tych konferencji Habilitantka brała udział w 13. konferencjach w charakterze prelegenta, uczestnika lub współautora posteru (zał. 5, pkt. III B). Kryterium 3. Otrzymane nagrody i wyróżnienia 7

8 Habilitantka otrzymała łącznie 13 nagród z czego 6 związanych z dydaktyką i szeroko rozumianą popularyzacją wiedzy i nauki (zał. 5, pkt. III D). Kryterium 4. Udział w konsorcjach i sieciach badawczych Habilitantka deklaruje udział w pracach nad projektem Centrum ale nie podaje składu konsorcjum ewentualnie członków sieci badawczej, stąd trudno ocenić wiarygodność tej deklaracji (zał. 5, pkt. III E). Kryterium 5. Kierowanie projektami realizowanymi we współpracy z naukowcami z innych ośrodków polskich i zagranicznych, a w przypadku badań stosowanych we współpracy z przedsiębiorcami Habilitantka współpracowała z przedsiębiorcą w ramach jednego projektu, którym był staż w firmie SZAR S.A. (zał. 5, pkt. III F). Kryterium 6. Udział w komitetach redakcyjnych i radach naukowych czasopism Habilitantka pełni funkcję redaktora językowego w czasopiśmie Inżynieria i Ochrona Środowiska (zał. 5, pkt. III G). Kryterium 7. Członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych Habilitantka jest członkiem czterech stowarzyszeń, w tym: Top 500 Innovators, Network on Recycling of Agricultural and Industrail Residues in Agriculture, US State Department Exchange Programs Alumni Association oraz Polskiego Stowarzyszenia Stypendystów Fulbrighta (zał. 5, pkt. III H). Kryterium 8. Osiągnięcia dydaktyczne i w zakresie popularyzacji nauki lub sztuki Osiągnięcia Habilitantki w zakresie dydaktyki i popularyzacji nauki, to: przygotowanie treści 10. kursów/przedmiotów, opracowanie 5. materiałów wykładowych w j. angielskim oraz wygłoszenie 8. prelekcji/wykładów na temat idei i metodyki design thinking, jak również wykorzystania biowęgla (zał. 5, pkt. III i). Kryterium 9. Opiekę naukową nad studentami i lekarzami w toku specjalizacji 8

9 Habilitantka była promotorem 13. prac inżynierskich i 9.prac magisterskich (zał. 5, pkt. III J). Kryterium 10. Opiekę naukową nad doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora pomocniczego, z podaniem tytułów rozpraw doktorskich Habilitantka pełniła funkcję promotora pomocniczego w 1. rozprawie doktorskiej skutecznie obronionej w 2015 r. (zał. 5, pkt. III K). Kryterium 11. Staże w zagranicznych lub krajowych ośrodkach naukowych lub Akademickich Habilitantka odbyła 9 staży w krajowych i zagranicznych ośrodkach naukowych oraz 1 w przedsiębiorstwie będącym spółką akcyjną (zał. 5, pkt. III L). Kryterium 12. Wykonanie ekspertyz lub innych opracowań na zamówienie organów władzy publicznej, samorządu terytorialnego, podmiotów realizujących zadania publiczne lub przedsiębiorców Habilitantka wykonała łącznie 9 opracowań o charakterze opinii na zlecenie podmiotów prywatnych i instytucji publicznych (zał. 5, pkt. III M). Kryterium 13. Udział w zespołach eksperckich i konkursowych W tym względzie Habilitantka nie posiada dorobku. Kryterium 14. Recenzowanie projektów międzynarodowych lub krajowych oraz publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych Habilitantka oceniła 92 wnioski w konkursach organizowanych przez: NCBiR, NCN, KE, BBI ora RPO woj. Śląskiego. Wykonała 41 recenzji dla 16. czasopism (zał. 5, pkt. III O i III P). Podsumowanie Poza wymienionymi powyżej formami aktywności naukowej, dr inż. Krystyna Malińska zaangażowała się w prace służące intensyfikacji współpracy polskoamerykańskiej organizując dla studentów spotkania z przedstawicielami ambasady USA i biorąc udział w inicjatywach promujących programy stwarzające szanse rozwoju młodym 9

10 naukowcom. Habilitantka rozwija współpracę z naukowcami z renomowanych jednostek naukowych, w tym: Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Instytute of Agrifood Research and Technology w Barcelonie oraz Department of Chemistry, Zhejinag University z Chin. Aktywnie działa na rzecz rozwoju uczelni macierzystej, uczestnicząc w pracach zespołów roboczych powołanych w celu podnoszenia jakości kształcenia. Brała udział w licznych inicjatyw służących społeczności akademickiej. Reasumując, ocena dorobku dydaktycznego, popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej Habilitantki jest bardzo wysoka. 5. Istotna aktywności naukowa Ocena aktywności naukowej dr inż. Krystyny Malińskiej uwzględnia kwestie: uzyskanego osiągnięcia naukowego, intensywności i jakości prowadzonych badań wyrażonych liczbą i rangą publikacji oraz ilością zrealizowanych grantów, jak również liczbą odbytych staży naukowych i nawiązanych kontaktów z innymi ośrodkami naukowymi, liczbą wystąpień na konferencjach krajowych i zagranicznych promujących badania własne i nie tylko, działalność popularyzującą naukę i edukację oraz promocję kadry technicznej kształconej na kierunkach inżynierii i ochrony środowiska. Ważnym aspektem oceny aktywności naukowej Habilitantki są uzyskane przez nią wartości wskaźników naukomerycznych. Wskaźnik HI, sumaryczny IF oraz liczba cytowań, świadczą o wyjątkowo dużej aktywność w zakresie publikacji w tym publikacji na łamach wiodących na świecie czasopism publikujących wyniki aktualnych badań wyznaczających kierunek rozwoju nauki w danej dyscyplinie. Wszystkie wymienione powyżej aspekty określające istotną aktywność naukową Habilitantki, stosując określone w rozporządzeniu 2 kryteria, były dokładnie omówione i ocenione w pkt. 3. i 4. niniejszej recenzji. Reasumując, aktywność naukowa dr inż. Krystyny Malińskiej jest bardzo duża i ponad standardowa. W moim mniemaniu stanowi wzór do naśladowania. 5. Wniosek końcowy Ocenę dorobku naukowego dr inż. Krystyny Malińskiej przeprowadzono w kontekście art. 16. ust. 1. ustawy 1 w którym zapisano, że do postępowania habilitacyjnego może zostać dopuszczona osoba, która posiada stopień doktora oraz osiągnięcia naukowe lub artystyczne, uzyskane po otrzymaniu stopnia doktora, stanowiące znaczny wkład autora 10

11 w rozwój określonej dyscypliny naukowej lub artystycznej oraz wykazuje się istotną aktywnością naukową lub artystyczną. Znaczący wkład osiągnięcia Pani dr inż. Krystyny Malińskiej na rozwój Inżynierii Środowiska, jako dyscypliny naukowej dostrzegam przede wszystkim w wyjaśnieniu znaczenia suplementacji biowęglem mieszanek odpadów organicznych, głównie odwodnionych osadów pochodzących z oczyszczalni ścieków komunalnych, przygotowywanych do kompostowania. Wykazano korzystny wpływ tego rodzaju materiału pomocniczego, będącego bogatym źródłem węgla organicznego, na bilans składników biogennych, a ze względu na jego niską wilgotność, również na bilans wody. Oba parametry, tj. proporcja C/N oraz wilgotność wsadu, są podstawowymi parametrami technologicznymi warunkującymi prawidłowy przebieg kompostowania. Dodatkowo, zastosowanie biowęgla zmniejsza gęstość wsadu w wyniku zwiększenia jego porowatości, co stwarza lepsze warunki do napowietrzania. Co do zasady, badania nad wykorzystaniem nowych materiałów jako suplementów do procesu kompostowania są oczekiwane i budzą duże zainteresowanie środowiska naukowego oraz przemysłu. Habilitantka udowodniła również pozytywne znaczenie biowęgla dla wermikompostowania. Ten sposób kompostowania osadów ściekowych jest niezmiernie atrakcyjny ze względu na niższe, w stosunku do sposobu tradycyjnego, koszty procesowe, jednak ze względu na ryzyko zwiększonej zawartości metali ciężkich w osadach, jako czynnika inhibitującego, rzadko stosowany. Badania habilitantki w tym zakresie otwierają nowe perspektywy dla upowszechnienia kompostowania osadów ściekowych przy udziale dżdżownic z gatunku Eisenia fetida. Wobec powyższego, zgodnie z art. 18a ustawy 1 z dnia 14 marca 2003 r. oraz uwzględniając Rozporządzenie MNiSW 2 z dnia 01 września 2011 r. stwierdzam, że dorobek naukowy Pani dr inż. Krystyny Malińskiej, stanowi znaczący wkład w rozwój dyscypliny naukowej, jaką jest Inżynieria Środowiska. Tym samym popieram przeprowadzenie dalszego postępowania, zmierzającego do nadania Pani dr inż. Krystynie Malińskiej stopnia naukowego doktora habilitowanego w dziedzinie Nauk Technicznych, w dyscyplinie Inżynieria Środowiska... 11