Pan Andrzej Rzepliński Prezes Trybunału Konstytucyjnego. Al. Jana Christiana Szucha 12a Warszawa. sygn. akt P 16/16
|
|
- Jarosław Podgórski
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH Warszawa, ;f{) października 2016 r. V EO/KL Pan Andrzej Rzepliński Prezes Trybunału Konstytucyjnego Al. Jana Christiana Szucha 12a Warszawa sygn. akt P 16/16 Pismo procesowe Rzecznika Praw Obywatelskich W nawiązaniu do pisma procesowego Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 9 września 2016 r. w sprawie o sygn. akt P 16/16 przedstawiam następujące stanowisko: Art. 84 ust. 3 pkt l i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U z 2012 r., poz z późn. zm.) w zakresie, w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych, jest niezgodny z art. 65 ust. l w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. UZASADNIENIE L ~ iilt"o RLc\.:lflii-.a F IU\\- ()hy\v{llt'l~~ic h a!. Solidarności OU-O(J() \Var~Lawa T d. centr. ( +41-\ 22) ).'i [7 7()0 lnfolinfa 1byv-.::t{ CL..;ka 800 (17f) h76 hi ur <".lrz,:c?ni kaid h rp ' g'''.p l
2 I. Decyzją z dnia sierpnia 2015 r. nr Starosta, działając na podstawie art. 84 ust. 3 w zw. 81 ust. 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawa o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz z późn. zm. -dalej jako, "Prawo o ruchu drogowym") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm. - dalej jako "K.p.a"), cofnął W B uprawmema do wykonywania badań technicznych pojazdów. U podstaw tej decyzji legła okoliczność, że diagnosta ów w dniu listopada 2010 r. przeprowadził badanie techniczne pojazdu (nr rej. ) z wynikiem pozytywnym i dopuścił go do ruchu, pomimo nieprzedłożenia przez właściciela ważnego dokumentu poświadczającego ważność Ukarany diagnosta odwołał s1ę od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K decyzją z dnia września 2015 r. nr, na podstawie art. 17 pkt l, art i art l pkt l Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy wskazał, że do stwierdzenia uchybień określonych w art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym nie jest istotna wina. Wystarczy obiektywne stwierdzenie dokonanych uchybień, bez względu na okoliczności sprawy i rodzaj uchybień. Odpowiedzialność diagnosty określona w tym przepisie ma charakter obiektywny. N a powyższą decyzję W Administracyjnego w Poznaniu. B złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Postanowieniem z dnia 19 maja 2016 r. (sygn. akt ) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając w oparciu o art. 193 Konstytucji przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne następującej treści: "Czy przepis art. 84 ust. 3 pkt l i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. -Prawo o ruchu drogowym (Dz. U r. poz ze zm.), w zakresie w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań - '..
3 technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych - jest zgodny z art. 65 ust. l w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.)". II. W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich w niniejszej sprawie pojawia się istotne zagadnienie konstytucyjne dotyczące braku proporcjonalności i możliwości miarkowania nałożonej sankcji administracyjnej na diagnostę samochodowego w postaci cofnięcia uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów, bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych sprawy. Z tego powodu, zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, art. 84 ust. 3 pkt l i 2 Prawa o ruchu drogowym w zakresie, w jakim nakłada na starostę obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych bez uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych budzi wątpliwości natury konstytucyjnej, w szczególności co do jego zgodności z art. 65 ust. l w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji. Kwestia badań technicznych pojazdów ma zasadnicze znaczeme dla bezpieczeństwa ruchu drogowego. Badania techniczne są przeprowadzane na stacjach kontroli pojazdów, a do ich wykonywania jest uprawniony diagnosta samochodowy. Diagnosta, aby uzyskał uprawnienie do przeprowadzania badań technicznych pojazdów musi spełnić przesłanki normatywne i to zarówno materialnoprawne, jak i formalnoprawne określone w ustawie. Wymagania niezbędne do wykonywania zawodu diagnosty samochodowego zawarte są wart. 84 ust. 2-2e Prawa o ruchu drogowym. Z art. 84 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym wynika, że starosta wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada: l) wymagane wykształcenie techniczne materialnoprawne ), praktykę (przesłanki
4 2) odbyła wymagane szkolenie oraz zdała egzamm kwalifikacyjny (przesłanki formalnoprawne). Z kolei ust. 2c tego artykułu przewiduje, że z obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 2, jest zwolniona osoba ubiegająca się o wydanie uprawnienia do wykonywania badań technicznych, która ukończyła studia wyższe na kierunku studiów w obszarze nauk technicznych obejmującym wiedzę i umiejętności w zakresie diagnostyki samochodowej. Z powyższego wynika, iż diagnosta w celu otrzymania uprawnienia do przeprowadzania badań technicznych pojazdów i wykonywania swoich zadań musi spełnić bardzo restrykcyjne warunki. Podyktowane jest to charakterem prawnym obowiązków diagnostów, wyznaczonych zakresem obowiązującego prawa oraz skutków zarówno prawidłowego działania, jak też konsekwencji zaniechania podjęcia określonych czynności, do których zobowiązany był diagnosta, skutkujących dopuszczeniem do ruchu pojazdu, który nie spełnia warunków dopuszczenia do ruchu. Organem właściwym w sprawach związanych z wykonywaniem zawodu diagnosty jest starosta, który to posiada określone kompetencje nadzorcze w celu zapewnienia prawidłowości wykonywania zawodu przez diagnostów. W orzecznictwie podkreśla się, że główna kompetencja nadzorcza starosty to nadawanie uprawnień do wykonywania badań technicznych (art. 84 ust. 2-2e Prawa o ruchu drogowym) oraz cofnięcie tych uprawnień ( art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym), w przypadkach niedopełnienia obowiązków wynikających z przepisów prawa (uchwała NSA z dnia 12 marca 2012 r., sygn. akt II GPS 2/11; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1223/13). Starosta, zgodnie z art. 83 b ust. l Prawa o ruchu drogowym, sprawuje także nadzór nad stacjami kontroli pojazdów. Kontrola przeprowadzona w oparciu o art. 83b ust. 2 pkt l Prawa o ruchu drogowym nie jest już jednak elementem nadzoru nad uprawnionymi diagnostami, lecz elementem nadzoru nad przedsiębiorcami prowadzącymi stacje kontroli pojazdów, a więc przedsiębiorcami, którzy zatrudniają uprawnionych diagnostów. W ramach sprawowanego nadzoru, starosta, co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę stacji pojazdów z zakresie:.. )...
5 a) zgodności stacji z wymaganiami, o których mowa wart. 83 ust. 3, b) prawidłowości wykonywania badań technicznych pojazdów, c) prawidłowości prowadzenia wymaganej dokumentacji (zgodnie z art. 83 ust.2 Prawa o ruchu drogowym). W niniejszej sprawie wątpliwości konstytucyjne budzi przepis, który przyznaje staroście prawo do cofnięcia uprawnień diagnoście do wykonywania badań technicznych. Obowiązek nałożenia sankcji administracyjnej w postaci cofnięcia uprawnień jest realizowany przez starostę w interesie publicznym. Jednakże, to co budzi wątpliwości Rzecznika Praw Obywatelskich i Sądu zadającego pytanie prawne, to okoliczność, że ustawodawca przewidział tylko jeden rodzaj sankcji, nie przewidując systemu gradacji odpowiedzialności. W szczególności ustawodawca nie wprowadził możliwości miarkowania tejże sankcji ze względu na okoliczności przedmiotowe i podmiotowe. Rodzaj i okoliczności popełnionego uchybienia przez diagnostę są irrelewantne z punktu widzenia zasad odpowiedzialności diagnosty. Wystarczy obiektywne stwierdzenie zaistnienia uchybień, bez względu na okoliczności sprawy i rodzaj tych uchybień. Odpowiedzialność diagnosty określona w tym przepisie ma bowiem charakter obiektywny. Cofnięcie diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych reguluje art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym. Przepis ten stanowi, że starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6 stwierdzono: l) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania; 2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. Z art. 84 ust. 3 pkt l i 2 Prawa o ruchu drogowym związany jest ust. 4 tego artykułu. Stanowi on, że w przypadku cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych, ponowne uprawnienie nie może być wydane
6 wcześniej niż po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna. W doktrynie zauważa się, że diagnosta w praktyce nie ma żadnych środków, które mogłyby go obronić lub ekskulpować. W tej kwestii okazuje się, że w lepszej sytuacji jest przedsiębiorca, bo w stosunku do niego starosta sprawujący nadzór w pierwszej kolejności wydaje zalecenia pokontrolne z terminem usunięcia naruszeń (Wiesław Czerwiński, "Sankcje dla diagnosty- wątpliwości konstytucyjne", Paragraf na drodze nr 1!2012). III. Okoliczność, że obowiązujące prawo bez względu na rodzaj uchybienia i okoliczności jego popełnienia, przewiduje zawsze obowiązek wymierzenia wyłącznie jednej sankcji administracyjnej w postaci cofnięcia uprawnień do wykonywania badań technicznych, w praktyce oznacza zakaz wykonywania zawodu i utratę pracę przez diagnostę. Stanowi to nieproporcjonalną ingerencję w podmiotowe prawo do wykonywania zawodu zagwarantowane w art. 65 ust. l Konstytucji w zw. 31 ust. 3 Konstytucji, jak również narusza zasadę sprawiedliwości społecznej wynikającą z art. 2 Konstytucji. Wystarczy bowiem obiektywne stwierdzenie wystąpienia uchybienia, bez względu na okoliczności sprawy, a także bez względu na ciężar tego uchybienia i jego skutków. Zgodnie z art. 2 Konstytucji, Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Z tej zasady ustrojowej wynika szereg zasad szczegółowych podlegających ochronie prawnej. Jedną z nich jest zasada sprawiedliwości społecznej, w której mieści się prawo do sprawiedliwego traktowania obywateli przez władze publiczne. Zasada sprawiedliwości społecznej ma szczególne znaczenie na gruncie stosunków pracy 1 wykonywania zawodu w różnych formach prawnych, w szczególności w kontekście zagwarantowania jednostce prawa do obrony przed arbitralnością władzy publicznej w procesie ingerowania w wolność wykonywania zawodu.
7 Zgodnie z art. 65 ust. l Konstytucji, każdemu zapewnia się wolność wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy. Wyjątki określa ustawa. Artykuł 65 Konstytucji formułuje podstawy indywidualnego prawa pracy, określając w analizowanym ustępie pierwszym zasadę wolności pracy. Zasada wolności pracy odnosi się do szerokiego rozumienia tego pojęcia i nie można JeJ interpretować tylko w kontekście stosunku pracy. Tak rozumiana, obejmuje ona również wykonywanie zawodu w innych formach prawnych, w tym przez samozatrudnienie, wykonywanie wolnego zawodu. Konstytucja gwarantuje zarówno wolność wyboru zawodu, czyli np. wyboru pracodawcy, jak i wolność jego późniejszego wykonywania. Innymi słowy oznacza to, że ustawodawca ma obowiązek zapewnić możliwość wyboru zawodu i miejsca pracy w sposób wolny od zewnętrznej ingerencji, w możliwe najszerszym zakresie (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 marca 2001 r., sygn. akt K 32/00, OTK ZU 2001, nr 3, poz. 50). Powyższe normy konstytucyjne, jako wzorce kontroli, mają zastosowanie w niniejszej sprawie. Cofnięcie uprawnień oznacza w istocie dla diagnosty utratę prawa do wykonywania zawodu. Z tego powodu zastosowanie znajduje art. 65 ust. l Konstytucji. Istnieją bowiem różne podstawy prawne wykonywania zawodu diagnosty. Diagnosta może wykonywać zawód będąc przedsiębiorcą i samodzielnie prowadzić stację kontroli pojazdów. Diagnosta może także wykonywać badania techniczne, będąc osobą zatrudnioną w przedsiębiorstwie m.in. na podstawie umowy o pracę. Tym niemniej jednak, bez względu na formę prawną, w ramach której diagnosta wykonuje swoje obowiązki i jego ewentualną podległość i odpowiedzialność dyscyplinarną ze stosunku pracy, diagnosta samodzielnie i na własną odpowiedzialność wykonuje zawód, w którym to pozyskał wymagane prawem indywidualne uprawmeme do przeprowadzania badań technicznych pojazdów. Określona w art. 65 ust. l Konstytucji wolność wykonywania zawodu i wolność pracy nie ma jednak charakteru absolutnego. Art. 65 ust.l przewiduje bowiem, że wolność ta może podlegać ograniczeniom, na zasadach określonych w ustawie. Zakres dopuszczalnych ograniczeń należy rozpatrywać z uwzględnieniem ogólnych wymagań, jakie wynikają z zasady proporcjonalności zawartej wart. 31 ust. 3 Konstytucji. Art. 31 ust. 3 Konstytucji przewiduje bowiem, że ograniczenia w zakresie korzystania z - 7 -
8 konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Przytoczony art. 31 ust. 3 Konstytucji kumulatywnie formułuje przesłanki dopuszczalności ograniczeń w korzystaniu z konstytucyjnych praw i wolności. Są to: l) ustawowa forma ograniczenia, 2) istnienie w państwie demokratycznym konieczności wprowadzenia ogramczema, 3) funkcjonalny związek ograniczenia z realizacją wskazanych w art. 31 ust. 3 wartości i celów takich jak bezpieczeństwo państwa, porządek publiczny, ochrona środowiska, zdrowia i moralności publicznej, wolności i praw innych osób 4) oraz zakaz naruszania istoty danego prawa lub wolności. Dopiero łączne spełnienie tych przesłanek pozwala przyjąć, że dana regulacja nie narusza zasady proporcjonalności. Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie w swoich orzeczeniach wypowiadał się na temat rozumienia zawartej w powyższym przepisie zasady proporcjonalności wskazując na konieczność spełnienia przez ustawodawcę wszystkich ww. przesłanek łącznie. Brak spełnienia jednej z nich stawia pod znakiem zapytania konstytucyjność określonego przepisu. Przykładowo, w wyroku z dnia 14 grudnia 2005 r., (sygn. akt SK 22/05, OTK ZU nr lla/2005, poz. 135) Trybunał Konstytucyjny wskazał, że ustawodawca godząc się na limitowanie konstytucyjnych praw precyzuje też warunki dopuszczalności tego rodzaju ograniczeń. Przesłanki te są precyzyjne i należą do nich: a) ustawowa forma ograniczeń, b) funkcjonalny związek ograniczenia z realizacją wartości wskazanych enumeratywnie w art. 3 l ust. 3 Konstytucji (bezpieczeństwo państwa, porządek publiczny, ochrona środowiska, zdrowia i moralności publicznej, wolności i praw innych osób), c) istnienie konieczności ograniczeń, przy braku innych środków skutecznie służących temu celowi, d) zakaz naruszania istoty danej wolności lub prawa. Podobnie Trybunał Konstytucyjny wypowiadał się na temat tej zasady w wyroku z dnia
9 15 grudnia 2004 r. (sygn. akt K 2/04, OTK ZU nr 11/A/2004, poz. 117) oraz wyroku z dnia 29 czerwca 2001 r. (sygn. akt K 23/00, OTK ZU nr 5/2001, poz. 124). W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich kwestionowany przepis, w ramach testu proporcjonalności spełnia tylko niektóre przesłanki warunkujące możliwość ograniczenia prawa wykonywania zawodu diagnosty. Regulacje mają ustawowy charakter i służą zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu drogowego, jako elementu bezpieczeństwa publicznego, jednakże przesłanka w postaci proporcjonalności wprowadzonego ograniczenia nie została przez ustawodawcę spełniona. Nie budzi wątpliwości, że celowe jest wprowadzenie takich przepisów, które w określonym zakresie ingerują w swobodę wykonywania zawodu diagnosty, w przypadku zaniedbania swoich obowiązków, skutkujących naruszeniem przepisów prawa administracyjnego. Jak powyżej wspomniano, starosta ingerując w prawo wykonywania zawodu przez diagnostę czyni to w interesie publicznym. Rolą diagnosty jest wykonywanie różnego rodzaju badań technicznych pojazdów i dopuszczanie ich do ruchu. Prawidłowe wykonywanie tego zawodu, przez odpowiednio wykwalifikowane osoby ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Co za tym idzie, ustawodawca powinien mieć możliwość wyeliminowania z zawodu nierzetelnych diagnostów. W świetle wag1 wykonywanych czynności zawód diagnosty samochodowego zbliżony jest w swojej postaci do zawodów zaufania publicznego, jak określone zawody medyczne, czy prawnicze. W tym przypadku jednak, z braku zorganizowania diagnostów w samorządy zawodowe, funkcje nadzorcze pełni organ administracji publicznej -starosta. Ustawodawca jednak wprowadził odpowiedzialność obiektywną diagnosty, bez możliwości uwzględnienia szczególnych okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionego przez niego uchybienia. Koniecznie należy odwołać się w tym miejscu do innych uregulowań prawnych, którą przewidują możliwość miarkowania i gradacji kar. W przypadku zawodów, które przewidują odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszeme prawa lub zasad deontologicznych przewidziana jest gradacja środków odpowiedzialności (od upomnienia, przez kary pieniężne, do pozbawienia prawa wykonywania zawodu). Miarkowanie dolegliwości w postępowaniu dyscyplinarnym jest z założenia -q..
10 dostosowane do okoliczności przedmiotowych czynu i podmiotowych sprawcy. Zastosowany środek odpowiedzialności powinien współgrać z wagą przewinienia zawodowego. Dopiero tak ukształtowane zasady odpowiedzialności zawodowej można uznać za odpowiadające konstytucyjnej zasadzie proporcjonalności. Odpowiedzialność dyscyplinarna oparta jest na zasadzie zawinienia, ma w tym zakresie charakter subiektywny. Odpowiedzialność administracyjna skonstruowana jest na zgoła odmiennych zasadach. Rzecznik Praw Obywatelskich dostrzega zasadniczą różnicę odpowiedzialności administracyjnej jako odpowiedzialności o charakterze obiektywnym. Za popełnienie deliktu administracyjnego na diagnostę zostaje nałożona bezwzględna sankcja administracyjna w postaci cofnięcia uprawnień. Podstawową właściwością prawa administracyjnego jest związanie sankcji administracyjnych z funkcją usuwania skutków naruszenia prawa i przywracania stanu zgodnego z prawem, przy czym sposób przywrócenia stanu zgodnego z prawem ma być możliwie najmniej dolegliwy, ponieważ istotą tej sankcji nie jest celowe, programowe zadawanie dolegliwości, lecz przywracanie praworządnego stanu rzeczy, zagwarantowanie bezpieczeństwa dóbr prawnych i tą drogą regulowanie stosunków społecznych. Powszechnie przyjmuje się, że istotą sankcji administracyjnych - oprócz celu restytucyjnego jest - także prewencja. Kara administracyjna nie jest, w myśl wskazanej koncepcji, odpłatą za popełniony czyn, lecz stanowi jedynie środek przymusu służący zapewnieniu realizacji wykonawczo-zarządzających zadań administracji. Pogląd ten jest zgodny ze stanowiskiem przedstawicieli doktryny, którzy, co prawda, nie wykluczają, iż administracyjne kary pieniężne - czy szerzej: sankcje administracyjne - mogą spełniać także inne cele, w tym cel represyjny, jednakże, jak podkreślają, celem pierwszoplanowym kar administracyjnych,jest funkcja ochronna dla porządku administracyjnego, następnie funkcja redystrybucyjna, restytucyjna, a na końcu ewentualnie represyjna" (I. Niżnik Dobosz, Aksjologia sankcji w prawie administracyjnym [w:] Sankcje administracyjne, red. M. Stahl, R. Lewicka, M. Lewicki, Warszawa 2011, s. 136). W doktrynie prawa administracyjnego przyjmuje s1ę także, że w regulacji administracyjnoprawnej sytuacja podmiotów administrowanych determinowana jest bezpośrednio przepisami prawa powszechnie obowiązującego oraz podejmowanymi na.. l()...
11 podstawie tych przepisów działaniami organów administracji publicznej. Sankcje są nakładane w konsekwencji naruszenia nakazów i zakazów wynikających z przepisów prawa i aktów administracyjnych. W konkluzji stwierdza się, że sankcją w prawie administracyjnym jest następstwo naruszenia prawa, które polega na utracie uprawnień lub nałożeniu obowiązków na podmiot, który tego naruszenia dokonał (por. M. Lewicki, Pojęcie sankcji prawnej w prawie administracyjnym, PiP 2002, z. 8, s ). Pogląd ten koresponduje z aktualną w orzecznictwie Trybunału koncepcją winy obiektywnej sprawcy deliktu administracyjnego (por. w szczególności wyrok z dnia 4 lipca 2002 r., sygn. akt P 12/01, OTK-A 2002/4/50), tj. opartej na przewadze obiektywnego faktu naruszenia normy sankcjonowanej, który sam w sobie uzasadnia postawienie zarzutu niezachowania należytej ostrożności wymaganej w stosunkach danego rodzaju. Odpowiedzialność diagnosty, przewidziana w art. 84 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym, ma charakter obiektywny, bez możliwości miarkowania czy też gradacji tejże sankcji. Nieprawidłowe zachowania diagnosty uznawane są za delikty administracyjne, za które przewidziano tylko jedną sankcję - cofnięcie uprawnień. W ten sposób sprawca takiego zachowania eliminowany jest z kręgu diagnostów poprzez zastosowanie władczego środka w postaci decyzji administracyjnej. Powtórzyć należy, iż cofnięcie diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych jest przykładem sankcji administracyjnej, rozumianej jako UJemna konsekwencja (dolegliwość) naruszenia przez diagnostę przepisów prawa administracyjnego. W wyroku z dnia l lipca 2014 r., (sygn. akt SK 6/12, OTK ZU nr 7A/2014, poz. 68) Trybunał Konstytucyjny wskazał, m.in., że przyzwolenie na istnienie w państwie, obok prawa karnego, równoległego systemu karania na podstawie prawa administracyjnego nie oznacza jednakże, że ustawodawca ma pełną swobodę kształtowania sankcji administracyjnych i trybu ich nakładania. Granice tej swobody wyznaczają konstytucyjne zasady demokratycznego państwa prawnego oraz ochrony praw wolności jednostki, a także zasady proporcjonalności, równości sprawiedliwości. Stosowanie sankcji administracyjnych nie może opierać się na idei odpowiedzialności czysto obiektywnej, całkowicie oderwanej od okoliczności konkretnego przypadku, w tym winy sprawcy
12 Minimalny standard w tym zakresie Trybunał Konstytucyjny ustalił już w orzeczeniu z dnia l marca 1994 r., sygn. akt U 7/93, w którym to stwierdził, że podmiot, który nie dopełnił obowiązku administracyjnego, musi mieć możliwość uwolnienia się od odpowiedzialności przez wykazanie, że niedopełnienie obowiązku jest następstwem oko liczności, za które nie ponosi odpowiedzialności (działanie siły wyższej, stan wyższej konieczności, działanie osób trzecich, za które on me odpowiada). Za indywidualizacją wymiaru sankcji administracyjnej opowiedział stę Trybunał Konstytucyjny także w orzeczeniach z dnia 26 kwietnia 1995 r., sygn. K 11/94, OTK z 1995 r., cz. I, poz. 12; z dnia 26 września 1995 r., sygn. U 4/95, OTK ZU nr , poz. 4; z dnia 27 kwietnia 1999 r., sygn. P 7/98, OTK ZU nr 4/1999, poz. 72; z dnia 4 września 2007 r., sygn. P 43/06, OTK ZU nr 8/A/2007, poz. 95; z dnia 14 października 2009 r., sygn. Kp 4/09, OTK ZU nr 9/A/2009, poz. 134; z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. P 29/09, OTK ZU nr 9/A/2010, poz Trybunał podkreślił, iż ustawodawcy przysługuje swoboda polityczna określania sankcji za naruszenie prawa. Tam, gdzie przepisy nakładają na osoby fizyczne lub prawne obowiązki, winien się również znaleźć przepis określający konsekwencję niespełnienia obowiązku. Brak stosownej sankcji powoduje, iż przepis staje się martwy, a niespełnianie obowiązku nagminne. Można zatem przyjąć, że w granicach zakreślonych przez Konstytucję ustawodawcy przysługuje swoboda określenia sankcji związanych z niedopełnieniem obowiązku (wyrok TK z dnia 18 kwietnia 2000 r., sygn. K. 23/99, OTK ZU nr 3/2000, poz. 89, s. 445 i powołany tam wyrok TK z dnia 12 stycznia 1999 r., sygn. P. 2/98, OTK ZU nr 1/1999, poz. 2). Swoboda ustawodawcy nie jest jednak nieograniczona. Konstytucja wymaga od ustawodawcy poszanowania podstawowych zasad polskiego systemu konstytucyjnego na czele z zasadą państwa prawnego, jak również praw i wolności jednostki. Ustawodawca określając sankcję za naruszenie prawa w szczególności musi respektować zasadę równości (wyrok z dnia 29 czerwca 2004 r., sygn. P 20/02, OTK ZU nr 6/A/2004, poz. 61), jak również zasadę proporcjonalności własnego wkroczenia. Nie może więc stosować sankcji oczywiście nieadekwatnych lub nieracjonalnych albo też niewspółmiernie dolegliwych (wyrok z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. SK 31/04,OTK ZU nr 10/A/2004, poz. 110). Oceniany z tego punktu widzenia art. 84 ust. 3 pkt l i 2 Prawa o ruchu drogowym me spełnia wymogu proporcjonalności. Dzieje się tak nie tylko z uwagi na sposób
13 ukształtowania w mm zasady odpowiedzialności za naruszeme zawodowych obowiązków diagnosty z zakresu badań technicznych, jako odpowiedzialności czysto obiektywnej, lecz również z uwagi na skalę represyjności sankcji administracyjnej. Jedną z najważniejszych zasad materialnych wykorzystywanych w stosowaniu sankcji administracyjnych powinna być zasada proporcjonalności. Bywa ona nazywana w doktrynie i orzecznictwie zasadą współmierności, miarkowania bądź adekwatności lub zakazem nadmiernej ingerencji. Miarkowanie (stopniowanie) sankcji polega na dostosowaniu stopnia dolegliwości do wagi przewinienia, w tym nierzadko okoliczności przedmiotowych i podmiotowych sprawcy. IV. Zwrócić uwagę należy, że czynności zawodowe diagnostów samochodowych obejmują różnorodne zagadnienia i mają różny stopień skomplikowania. Zakres badań technicznych wykonywanych przez diagnostę określony jest w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015 r., poz. 776, z późn. zm.). Rozporządzenie przewiduje, że diagnosta przeprowadzając badanie techniczne może stwierdzić trzy typy usterek. Należą do nich usterki drobne - usterki techniczne niemające istotnego wpływu na bezpieczeństwo ruchu drogowego i ochrony środowiska, usterki istotne - usterki techniczne mogące naruszać bezpieczeństwo ruchu drogowego i ochrony środowiska ; usterki stwarzające zagrożenie - usterki stanowiące bezpośrednie i natychmiastowe zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego i ochrony środowiska w stopniu uniemożliwiającym używanie pojazdu w ruchu drogowym, niezależnie od okoliczności (vide 2 ust. 4 pkt 1-3 powyższego rozporządzenia). Czynności diagnosty samochodowego obejmują zagadnienia począwszy od sprawdzenia numeru identyfikacyjnego pojazdu do kontroli sprawności poszczególnych układów pojazdu. Uchybienia, których mógł się dopuścić diagnosta podczas przeprowadzania badania, mogą mieć różną skalę, np. przez dopuszczenie do ruchu pojazdu pomimo braku nalepki kontrolnej, czy ze źle umocowanymi tablicami - U-
14 rejestracyjnymi, aż hamulcowym. do dopuszczenia do ruchu pojazdu z mesprawnym układem W tym miejscu wypada też odnieść się do charakteru decyzji starosty orzekającej o cofnięciu uprawnień do wykonywania badań technicznych. Kwestionowany art. 84 ust. 3 pkt l i 2 Prawa o ruchu drogowym ma charakter bezwzględnie obowiązujący i w razie zaistnienia jednej z przesłanek z pkt l i 2 nie daje staroście możliwości odstąpienia od wydania decyzji o cofnięciu uprawnień. Decyzja taka ma charakter związany. Stanowisko to potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. akt II GSK 46/14) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przepis art. 84 ust. 3 pkt l Prawa o ruchu drogowym nie daje organowi prawa do miarkowania konsekwencji, co oznacza, że uchybienia o dużym ciężarze gatunkowym są traktowane na równi z uchybieniami o mniejszych skutkach. Wykonanie badań technicznych pojazdów sprzecznie z wymogami prawa i stanem faktycznym zawsze będzie rodziło po stronie organu obowiązek cofnięcia uprawnień. Z kolei w wyroku z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. akt II GSK 2427/11) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że Prawo o ruchu drogowym nie dopuszcza żadnego wyjątku, który wyłączałby wydanie decyzji o cofnięciu diagnoście uprawnień, w szczególności decyzja ta nie jest uzależniona od motywów, którymi kierował się diagnosta, naruszając art. 84 ust. 3 pkt l i 2 ustawy. W sytuacji, gdy diagnosta przeprowadził badanie techniczne niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania lub wydał zaświadczenie, czy też dokonał wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami, starosta zobowiązany jest cofnąć diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych. Niezgodność zachowania diagnosty z przepisami może różny charakter i nierówne konsekwencje dla wartości, jaką jest bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Tym samym jeden rodzaj sankcji administracyjnej, określony sztywno, nie pozwala uwzględnić stopnia uszczerbku w wartości, jaką jest bezpieczeństwo w ruchu drogowym (w skrajnym przypadku może nie być żadnego uszczerbku), ciężkości naruszenia przez diagnostę obowiązku ustawowego, ani sytuacji majątkowej i osobistej sprawcy deliktu - diagnosty, który naruszył obowiązki zawodowe. Jedyna istniejąca prawnie możliwość orzeczenia przez starostę o cofnięciu diagnoście uprawnienia do.. l + -
15 przeprowadzania badań technicznych pozbawia diagnostę prawa do wykonywania zawodu na określony czas. Możliwa do zaistnienia jest bowiem sytuacja, w której diagnosta przeprowadził badanie techniczne na stacji diagnostycznej, ale nie mógł potwierdzić tego faktu w dowodzie rejestracyjnym, gdyż kierowca nie miał tego dokumentu przy sobie, bądź nie miał środków na opłacenie badania. Formalne potwierdzenie przeprowadzania badania miało więc miejsce następnego dnia. Takie zachowanie diagnosty w świetle prawa stanowi podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego przeciwko niemu w przedmiocie cofnięcia uprawnień. Treść decyzji jest z góry przesądzana, albowiem starosta może orzec tylko jedno - cofnięcie tychże uprawnień. Budzi to jednak wątpliwości co do konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego, wynikającej z art. 2 Konstytucji. Aksjologiczne funkcjonalne w1ęz1 między zasadą proporcjonalności a wywodzonymi z idei państwa prawnego zasadami podkreślił Trybunał Konstytucyjny m.in. w orzeczeniu z dnia 16 maja 1995 r. (sygn. akt K. 12/93, OTK w 1995 r. cz. I, poz. 14). Istotą nadmiernej ingerencji, o której tu mowa jest uznanie, że ustawodawca nie może ustanawiać ograniczeń przekraczających pewien stopień uciążliwości, a zwłaszcza naruszać proporcji pomiędzy stopniem zmniejszenia uprawnień jednostki a rangą interesu publicznego, który ma w ten sposób podlegać ochronie. W tym ujęciu zakaz nadmiemej ingerencji pełni funkcję ochronną w stosunku do praw jednostki. Zakaz ten staje się więc jednym z przejawów zasady zaufania obywateli do państwa i prawa (por. orzeczenie TK z dnia 26 kwietnia 1995, sygn. akt K. 11/94, OTK 1995/1/12). V. W tym świetle powyższego kwestionowana regulacja Prawa o ruchu drogowym stanowi nieproporcjonalne ograniczenia prawa do wykonywania zawodu, tj. art. 65 ust. l Konstytucji w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz narusza zasadę społecznej określoną wart. 2 Konstytucji. sprawiedliwości Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak na wstępie...;: : _._",: : '_<nf>::n ;a r:"; i i ~ ; -ts...
W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich zostały przeanalizowane obowiązujące. przepisy normujące zasady porozumiewania się podejrzanego i oskarżonego
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-662364-II-10/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pan Krzysztof Kwiatkowski Minister Sprawiedliwości
303/4/B/2010. POSTANOWIENIE z dnia 11 marca 2010 r. Sygn. akt Ts 272/09. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak,
303/4/B/2010 POSTANOWIENIE z dnia 11 marca 2010 r. Sygn. akt Ts 272/09 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Anwil
przedstawiam następujące stanowisko:
RZECZPOSPOLITA POLSKA PROKURATOR GENERALNY Warszawa, dnia grudnia 2015 r. PG VIII TK 135/15 (K 36/15) TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY W związku z wnioskiem Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności
nałożone na podstawie art. 96 ust. 7 pkt
Granice obowiązków, które mogą zostać nałożone na podstawie art. 96 ust. 7 pkt 3Ustawy Prawo ochrony środowiska Prof. dr hab. Krzysztof Płeszka Dr Michał Araszkiewicz Katedra Teorii Prawa WPiA UJ Źródła
POSTANOWIENIE W B. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań
POSTANOWIENIE Dnia 19 maja 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Szymon Widłak WSA Marek Sachajko (spr.)
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy
W wyniku informacji przekazanych przez Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora
R ZE C ZN IK PRAW OBYWATEL SKICH V.7200.48.2014.ST Warszawa, dnia 30 kwietnia 2015 r. Pan Maciej H. Grabowski Minister Środowiska Szanowny Panie Ministrze W wyniku informacji przekazanych przez Śląskiego
POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02
45 POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski przewodniczący Wiesław Johann Ewa Łętowska Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb sprawozdawca,
Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych Str 1 / 7
Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych Str 1 / 7 II GSK 1768/14 - Wyrok Data orzeczenia 2015-09-17 Data wpływu 2014-07-17 Sąd Sędziowie Symbol z opisem Naczelny Sąd Administracyjny Sygn. powiązane
Art. 118 ust. 2 ustawy o PSP przewiduje, że od kary upomnienia wymierzonej przez
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich dr Janusz KOCHANOWSKI Warszawa, dnia 11/09/2006 r. RPO-510021-IX-905/05/WK 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 0-22 827
Skarżący : Rzecznik Praw Obywatelskich Organ : Rada m. st. Warszawy. Skarga kasacyjna
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich RPO-623243-X/09/TS 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 0-22 827 64 53 Warszawa, lipca 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny
J(CU. Pan Jacek Cichocki Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH Irena Lipowicz Warszawa, 3 a i. * /< / I.511.4.2014.AJK rp J(CU. Pan Jacek Cichocki Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Kancelaria Prezesa Rady Ministrów i
Stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich:
Notatka z rozprawy Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2010 r. dotyczącej obowiązku przynależności do samorządu zawodowego oraz sankcji dożywotniego pozbawienia prawa do wykonywania zawodu.
Irena LIPOWICZ. Pani Krystyna Szumilas Minister Edukacji Narodowej
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO - 737388 - I/13/NC 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 AL Solidarności 77 Fax 0-22 827 64 53 Pani Krystyna Szumilas Minister
Pani Teresa Piotrowska. Minister Spraw Wewnętrznych
RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH Irena Lipowicz Warszawa, 31 V.511.605.2014.TS Pani Teresa Piotrowska Minister Spraw Wewnętrznych Wpłynęło do mnie pismo obywatela, w którym kwestionuje konstytucyjność 8 ust.
Warszawa, dnia 12 października 2006 r. RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich. Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich
Warszawa, dnia 12 października 2006 r. RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich dr Janusz Kochanowski RPO-542175-X-06/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 022 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 022 827
TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY
RZECZPOSPOLIT A POLSKA PROKURATORGENERALNY Warszawa, dnia g. ;{ Ą,. 2016 r. PK VIII TK 117.2016 (P 16/16) TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY W związku z pytaniem prawnym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu,
Opinia prawna w sprawie wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, skierowanego do Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt K. 2/01)
Warszawa, dnia 12 lutego 2001 r. Opinia prawna w sprawie wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, skierowanego do Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt K. 2/01) Stosownie do zlecenia z dnia 16 stycznia 2001
75/1/B/2012. POSTANOWIENIE z dnia 2 sierpnia 2011 r. Sygn. akt Ts 102/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Kotlinowski, 75/1/B/2012 POSTANOWIENIE z dnia 2 sierpnia 2011 r. Sygn. akt Ts 102/10 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Development
BL TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r.
BL-112-265-TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r. INFORMACJA PRAWNA O WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 22 WRZEŚNIA 2015 R. (SYGN. AKT P 37/14) DOTYCZĄCYM USTAWY Z DNIA 6 CZERWCA 1997 R. - KODEKS KARNY I. METRYKA
Pojęcie aktu normatywnego
JUDICIAL REVIEW 1) uniwersalny charakter badania konstytucyjności w zakresie przedmiotowym albowiem odnosi się on do wszystkich aktów prawnych i działań podejmowanych przez wszystkie struktury władzy.
Z uwagą zapoznałam się z odpowiedzią Sekretarza Stanu w Ministerstwie
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena RPO-683232-V/ll/GM LIPOWICZ 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pan Sławomir Nowak Minister Transportu,
Przesłanki nieważności decyzji
Przesłanki nieważności decyzji Na podstawie art.247 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która: - została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, - została
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 264 2 w związku z art. 15 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-675468-V-ll/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Naczelny Sąd Administracyjny Izba Ogólnoadministracyjna
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) oraz art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy
437/5/B/2012. POSTANOWIENIE z dnia 25 lipca 2011 r. Sygn. akt Ts 96/11
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Rzepliński, 437/5/B/2012 POSTANOWIENIE z dnia 25 lipca 2011 r. Sygn. akt Ts 96/11 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Teresy
250/4/B/2010. POSTANOWIENIE z dnia 22 czerwca 2009 r. Sygn. akt Ts 221/07. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak,
250/4/B/2010 POSTANOWIENIE z dnia 22 czerwca 2009 r. Sygn. akt Ts 221/07 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej spółki
Pismo procesowe. w sprawie o sygn. akt K 47/14 wyjaśniam, że zmiana art. 14 ustawy o bezpieczeństwie
R ZE C ZN IK PRAW OBYWATEL SKICH Warszawa, dnia 29 marca 2016 r. II.511.994.2014.KŁS Trybunał Konstytucyjny Warszawa sygn. akt K 47/14 Pismo procesowe W odpowiedzi na pismo Trybunału Konstytucyjnego z
PRAWO. SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak
PRAWO KONSTYTUCYJNE SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak USTRÓJ USTRÓJ PAŃSTWOWY ZASADY USTROJU Rozdział I Konstytucji RP RZECZPOSPOLITA!art. 235 Konstytucji RP! utrudniona zmiana KONWENCJONALNOŚĆ
183/2/B/2013. POSTANOWIENIE z dnia 4 grudnia 2012 r. Sygn. akt Ts 273/11
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Liszcz, 183/2/B/2013 POSTANOWIENIE z dnia 4 grudnia 2012 r. Sygn. akt Ts 273/11 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Grzegorza
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
R ZE C ZN IK PRAW OBYWATEL SKICH Irena Lipowicz Warszawa, dnia 6 lipca 2015 r. V.711.4.2015.ST Trybunał Konstytucyjny Warszawa Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 191 ust. l pkt l Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia.
RZECZPOSPOLIT A POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWJCZ RP0-706476-II/12/MK 00-090 Warszawa Al. Solidarności 77 Tel. centr. 22 551 77 00 Fax 22 827 64 53 Trybunał Warsza"va Warszawa, 2 ~. tj!llufz
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r. w sprawie obwodów łowieckich.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 lipca 2014 r. w sprawie obwodów łowieckich. Prof. nadzw. dr hab. Adam Habuda Instytut Nauk Prawnych PAN Zakład Prawa Ochrony Środowiska we Wrocławiu Okoliczności, które
Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 64/01
Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 64/01 Nałożenie na spółkę cywilną osób fizycznych jako jednostkę organizacyjną dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia
Opinia prawna sporządzona dla Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu w Warszawie
Warszawa dn. 8 stycznia 2016 r. Dr hab. prof. nadzw. Mirosław Karpiuk Opinia prawna sporządzona dla Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu w Warszawie Bezpośrednie stosowanie Konstytucji RP przez Trybunał
POSTANOWIENIE z dnia 20 stycznia 1998 r. Sygn. akt K. 9/97
6 POSTANOWIENIE z dnia 20 stycznia 1998 r. Sygn. akt K. 9/97 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wojciech Sokolewicz przewodniczący Stefan J. Jaworski sprawozdawca Teresa Dębowska-Romanowska Wiesław Johann
Godność w Konstytucji
Godność w Konstytucji Zgodnie z art. 30 Konstytucji, Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona
215/5/B/2008. POSTANOWIENIE z dnia 19 września 2008 r. Sygn. akt Ts 41/08
215/5/B/2008 POSTANOWIENIE z dnia 19 września 2008 r. Sygn. akt Ts 41/08 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej
Wyrok z 10 lipca 2000 r., SK 12/99 POJĘCIE SPRAWY CYWILNEJ
Wyrok z 10 lipca 2000 r., SK 12/99 POJĘCIE SPRAWY CYWILNEJ Rodzaj postępowania: skarga konstytucyjna Inicjator: osoba fizyczna Skład orzekający: 5 sędziów Zdania odrębne: 0 Przedmiot kontroli Wzorce kontroli
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 283/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 grudnia 2018 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara
Szczecin, dnia 01 grudnia 2011 r.
Szczecin, dnia 01 grudnia 2011 r. Szanowna Pani dr n. med. Agnieszka Ruchała-Tyszler Wiceprezes Okręgowej Rady Lekarskiej Okręgowa Izba Lekarska w Szczecinie w miejscu OPINIA PRAWNA wydana na zlecenie
Warszawa, 12 stycznia 2015 roku NRA Trybunał Konstytucyjny w Warszawie. dot. Sygn. akt: SK 25/14
Warszawa, 12 stycznia 2015 roku NRA.52-2.2.2014 Trybunał Konstytucyjny w Warszawie dot. Sygn. akt: SK 25/14 W imieniu Naczelnej Rady Adwokackiej, na podstawie 29 ust. 2 Regulaminu Trybunału Konstytucyjnego,
Warszawa, 25 lipca 2001 r.
Warszawa, 25 lipca 2001 r. Opinia na temat wniosku Stowarzyszenia Związek Polskich Artystów Plastyków do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami
RPO VIII/07/JP
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich dr Janusz Kochanowski RPO-548443-VIII/07/JP 00-090 Warszawa Tel. centr. 022 551 77 00 Ai. Solidarności 77 Fax 022 827 64 53 Warszawa, dnia ia 2007 r. Trybunał
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz ze
Naczelny Sąd Administracyjny Izba Ogólnoadministracyjna Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich Na podstawie art. 264 2 w związku z art. 15 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu
345/4/B/2012. POSTANOWIENIE z dnia 25 maja 2012 r. Sygn. akt Ts 206/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Maria Gintowt-Jankowicz, 345/4/B/2012 POSTANOWIENIE z dnia 25 maja 2012 r. Sygn. akt Ts 206/10 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej
Prawo karne materialne. dr hab. Włodzimierz Wróbel, prof. UJ dr hab. Piotr Kardas, prof. UJ
Prawo karne materialne dr hab. Włodzimierz Wróbel, prof. UJ dr hab. Piotr Kardas, prof. UJ Pojęcie prawa karnego Prawo karne w systemie kontroli społecznej Prawo karne a normy moralne Istota kary: dolegliowść
POSTANOWIENIE. z dnia 16 lutego 2000 r. Sygn. Ts 97/99
20 POSTANOWIENIE z dnia 16 lutego 2000 r. Sygn. Ts 97/99 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki przewodniczący Wiesław Johann sprawozdawca Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska po rozpoznaniu na posiedzeniu
POSTANOWIENIE z dnia 22 maja 2013 r. Sygn. akt U 4/11. Trybunał Konstytucyjny w składzie:
POSTANOWIENIE z dnia 22 maja 2013 r. Sygn. akt U 4/11 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Leon Kieres przewodniczący Teresa Liszcz Andrzej Wróbel sprawozdawca, po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w
Warszawa, dnia 8 lipca 2010 r. Sygn. akt SK 8/09. Trybunał Konstytucyjny
Warszawa, dnia 8 lipca 2010 r. Sygn. akt SK 8/09 Trybunał Konstytucyjny W odpowiedzi na pismo Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 czerwca 2010 r., na podstawie art. 34 ust. 1 w związku z art. 27 pkt 2
Rzeszów, dnia 29 czerwca 2018 r. Poz UCHWAŁA NR XLI RADY GMINY W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM. z dnia 15 maja 2018 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO Rzeszów, dnia 29 czerwca 2018 r. Poz. 2987 UCHWAŁA NR XLI.280.2018 RADY GMINY W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM z dnia 15 maja 2018 r. w sprawie uchwalenia regulaminu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V KK 76/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 maja 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Michał Laskowski
316/5/B/2010. POSTANOWIENIE z dnia 15 września 2010 r. Sygn. akt Tw 12/10. p o s t a n a w i a: UZASADNIENIE
316/5/B/2010 POSTANOWIENIE z dnia 15 września 2010 r. Sygn. akt Tw 12/10 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak przewodniczący Ewa Łętowska sprawozdawca Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, po
I SA/Gd 204/11 Gdańsk, 14 września 2011 WYROK
I SA/Gd 204/11 Gdańsk, 14 września 2011 WYROK Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA
przedstawiam następujące stanowisku:
RZECZPOSPOLITA POLSKA PROKURATOR GENERALNY Warszawa, dnia 19 marca 2015 r. PG VIII TK 5/15 (SK 2/15) TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY W związku ze skargą konstytucyjną Andrzeja Z. o stwierdzenie niezgodności przepisu
POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Sygn. akt SDI 45/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 czerwca 2017 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) w sprawie adwokata A.Z.,
W toku analizy przepisów prawa dotyczących autonomii pacjentów w zakresie leczenia
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich RPO-634333-X-09/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 0-22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 0-22 827 64 53 Pani Ewa Kopacz Minister Zdrowia W toku analizy przepisów
U Z A S A D N I E N I E
U Z A S A D N I E N I E Celem projektu ustawy jest dostosowanie systemu prawnego do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2009 r., sygn. akt P 66/07 (Dz. U. Nr 78, poz. 659). W wyroku tym Trybunał
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KRS 20/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 20 stycznia 2011 r. SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący) SSN Halina Kiryło (sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński
BL TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r.
BL-112-255-TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r. INFORMACJA PRAWNA O WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 12 MAJA 2015 R. (SYGN. AKT SK 62/13) DOTYCZĄCYM USTAWY Z DNIA 16 WRZEŚNIA 2011 R. O ZMIANIE USTAWY - KODEKS
Wykaz skrótów 9. Rozdział I. Rys ewolucyjny polskiego postępowania administracyjnego 13
Spis treści Wykaz skrótów 9 Wprowadzenie 11 Rozdział I. Rys ewolucyjny polskiego postępowania administracyjnego 13 Rozdział II. Postępowanie administracyjne zagadnienia ogólne 15 1. System prawa administracyjnego
43/1/B/2006. POSTANOWIENIE z dnia 24 stycznia 2006 r. Sygn. akt Ts 92/05. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski,
43/1/B/2006 POSTANOWIENIE z dnia 24 stycznia 2006 r. Sygn. akt Ts 92/05 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Przedsiębiorstwa
SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII KADENCJA SPRAWOZDANIE. KOMISJI USTAWODAWCZEJ oraz KOMISJI GOSPODARKI NARODOWEJ
SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII KADENCJA Warszawa, dnia 13 maja 2009 r. Druk nr 404 S SPRAWOZDANIE KOMISJI USTAWODAWCZEJ oraz KOMISJI GOSPODARKI NARODOWEJ o projekcie ustawy o zmianie ustawy o gwarancji
Podstawy do wniesienia skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowoadministracyjnym
Podstawy do wniesienia skargi kasacyjnej 105 JAKUB MICHALSKI Podstawy do wniesienia skargi kasacyjnej w postępowaniu sądowoadministracyjnym Skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1.
Z ORZECZNICTWA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO. Wybrane zagadnienia z zakresu problematyki rolnej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego w 2014 r.
Z ORZECZNICTWA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Wybrane zagadnienia z zakresu problematyki rolnej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego w 2014 r. 1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 1 lipca 2014 r., SK 6/12
Orzecznictwo. Cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami na okres przekraczający rok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2012r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie przywrócenia uprawnień
78/1/B/2012. POSTANOWIENIE z dnia 30 grudnia 2011 r. Sygn. akt Ts 130/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wojciech Hermeliński, 78/1/B/2012 POSTANOWIENIE z dnia 30 grudnia 2011 r. Sygn. akt Ts 130/10 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Wiesława
UCHWAŁA Nr 216/2012 KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA. z dnia 19 lipca 2012 r.
UCHWAŁA Nr 216/2012 KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją: 1) art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
Władysław Budzeń Protokolant:
O R Z E C Z E N I E G Ł Ó W N E J K O M I S J I O R Z E K A JĄCEJ W SPRAWACH O N A R U S Z E N I E D Y S C Y P L I N Y F I N A N S Ó W P U B L I C Z N Y C H Warszawa, dnia 8 kwietnia 2013 r. Główna Komisja
POSTANOWIENIE z dnia 27 września 2000 r. Sygn. U. 5/00. Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska przewodnicząca Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Lech Garlicki
194 POSTANOWIENIE z dnia 27 września 2000 r. Sygn. U. 5/00 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska przewodnicząca Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Lech Garlicki po rozpoznaniu
S K A R G A na bezczynność Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Warszawa, 15 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z a p o ś r e d n i c t w e m Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Skarżący: Stowarzyszenie Liderów Lokalnych Grup Obywatelskich
Konstytucyjne środki ochrony praw. Prawo do sądu Prawo do odszkodowania art. 77 ust. 1 Skarga konstytucyjna RPO
Konstytucyjne środki ochrony praw Prawo do sądu Prawo do odszkodowania art. 77 ust. 1 Skarga konstytucyjna RPO Konstytucyjne prawo do sądu 1) prawo dostępu do sądu, tj. prawo uruchomienia procedury przed
221/4/B/2009. POSTANOWIENIE z dnia 28 lipca 2009 r. Sygn. akt Tw 17/09
221/4/B/2009 POSTANOWIENIE z dnia 28 lipca 2009 r. Sygn. akt Tw 17/09 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Mazurkiewicz, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Polskiej Izby Ubezpieczeń
215/6B/2005. POSTANOWIENIE z dnia 8 sierpnia 2005 r. Sygn. akt Tw 30/05. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jerzy Stępień,
215/6B/2005 POSTANOWIENIE z dnia 8 sierpnia 2005 r. Sygn. akt Tw 30/05 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jerzy Stępień, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Ogólnopolskiego Związku
P R AWO KO N S T Y T U C Y J N E. SEMESTR ZIMOWY 2017/2018 mgr Anna Kuchciak
P R AWO KO N S T Y T U C Y J N E SEMESTR ZIMOWY 2017/2018 mgr Anna Kuchciak USTRÓJ USTRÓJ PAŃSTWOWY ZASADY USTROJU Rozdział I Konstytucji RP RZECZPOSPOLITA!art. 235 Konstytucji RP! utrudniona zmiana KONWENCJONALNOŚĆ
Wrocław, dnia 9 grudnia 2014 r. Poz WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 3 grudnia 2014 r. NK-N JB
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO Wrocław, dnia 9 grudnia 2014 r. Poz. 5209 WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 3 grudnia 2014 r. NK-N.4131.67.17.2014.JB ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Działając na
Pani Barbara Kudrycka Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. ul. Wspólna 1/3 00-529 Warszawa
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-691840-I/11/MW/KJ 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pani Barbara Kudrycka Minister Nauki
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 27 listopada 2017 r.
OPINIA KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 27 listopada 2017 r. w przedmiocie projektu ustawy o europejskiej partii politycznej i europejskiej fundacji politycznej (nr z wykazu prac legislacyjnych: UC93)
POSTANOWIENIE. Sygn. akt I NSK 99/18. Dnia 21 maja 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Adam Redzik
Sygn. akt I NSK 99/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 maja 2019 r. SSN Adam Redzik w sprawie z powództwa [ ] Bank Spółki Akcyjnej w P. przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE
WOJEWODA MAZOWIECKI LEX-I.4131.49.2016.MK Warszawa, 29 marca 2016 r. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt SDI 62/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 listopada 2016 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE
WOJEWODA ŚLĄSKI NR NPII.4131.1.352.2015 Katowice, 30 września 2015 r. ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2013r.
48/5A/2004. POSTANOWIENIE z dnia 5 maja 2004 r. Sygn. akt K 25/02
48/5A/2004 POSTANOWIENIE z dnia 5 maja 2004 r. Sygn. akt K 25/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan przewodniczący Jerzy Ciemniewski Teresa Dębowska-Romanowska Marian Grzybowski Adam Jamróz
154/2/B/2011. POSTANOWIENIE z dnia 15 lutego 2011 r. Sygn. akt Ts 1/10. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Granat,
154/2/B/2011 POSTANOWIENIE z dnia 15 lutego 2011 r. Sygn. akt Ts 1/10 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Granat, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Benedykta
Wyrok z dnia 14 stycznia 2010 r. III ZS 4/09
Wyrok z dnia 14 stycznia 2010 r. III ZS 4/09 Regionalna izba notarialna nie ma kompetencji do podejmowania uchwał w przedmiocie zasad etyki zawodowej notariuszy. Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski,
174/2/B/2012. POSTANOWIENIE z dnia 1 lutego 2012 r. Sygn. akt Ts 306/09
Trybunał Konstytucyjny w składzie: Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, 174/2/B/2012 POSTANOWIENIE z dnia 1 lutego 2012 r. Sygn. akt Ts 306/09 po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej
SPRAWIE OGÓLNYCH WARUNKÓW UMÓW O UDZIELANIE ŚWIADCZEŃ OPIEKI ZDROWOTNEJ.
Polska Federacja Szpitali ul. Nowogrodzka 11 00-513 Warszawa Warszawa 26.08.2015 Fundacja Centrum Inicjatyw. Gospodarka i Zdrowie ul. Sterlinga 27/29, lokal 408, 90 212 Łódź Pan Igor Radziewicz- Winnicki
Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpłynęła skarga dotycząca dostępu do. sprywatyzowane stacje pilotów morskich uniemożliwiają kandydatom na pilotów
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Warszawa, dnia 22 lipca 2011 r. RPO-608061-V-11/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pan Cezary Grabarczyk
Druk nr 2089 Warszawa, 31 lipca 2007 r.
SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V kadencja Marszałek Senatu Druk nr 2089 Warszawa, 31 lipca 2007 r. Pan Ludwik Dorn Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Szanowny Panie Marszałku Zgodnie z art. 118
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena LIPOWICZ RPO-656907-V/10/TS 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Naczelny Sąd Administracyjny Izba Ogólnoadministracyjna
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)
Sygn. akt III SK 51/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 października 2016 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Zbigniew Korzeniowski SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)
Konstytucyjne uwarunkowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego
Konstytucyjne uwarunkowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego Dr Aleksandra Syryt Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Informacja
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III ZS 6/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 5 czerwca 2013 r. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Krzysztof
Czy do znamion przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego (art k.k.) należy publiczność działania sprawcy?
PIERWSZY PREZES SĄDU NAJWYŻSZEGO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 19 kwietnia 2012 r. BSA II - 4410-3/12 Sąd Najwyższy Izba Karna Na podstawie art. 60 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
W związki z napływającymi do mnie skargami indywidualnymi chciałabym. przedstawić Panu Pełnomocnikowi problem generalny dotyczący charakteru prawnego
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich Irena Lipowicz RPO-736286-V-13/GH 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 55 1 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Pan Jarosław Duda Sekretarz Stanu Pełnomocnik
POSTANOWIENIE. zobowiązuje Krajową Radę Sądownictwa do wykazywania, na
Sygn. akt K 39/16 POSTANOWIENIE Warszawa, dnia 3 sierpnia 2016 r. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Rzepliński - przewodniczący Stanisław Biernat LeonKieres Piotr Pszczółkawski Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Marek Safjan przewodniczący Marek Mazurkiewicz sprawozdawca Teresa Dębowska-Romanowska,
79 POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt Tw 72/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan przewodniczący Marek Mazurkiewicz sprawozdawca Teresa Dębowska-Romanowska, po wstępnym rozpoznaniu
Wniosek. Rzecznika Praw Obywatelskich. Na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku
RZECZPOSPOLITA POLSKA Rzecznik Praw Obywatelskich RPO-697013-III-12/ST 00-090 Warszawa Tel. centr. 22 551 77 00 Al. Solidarności 77 Fax 22 827 64 53 Sąd Najwyższy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i
Odpowiedzialność w systemie zamówień publicznych i partnerstwa publiczno-prawnego
Odpowiedzialność w systemie zamówień publicznych i partnerstwa publiczno-prawnego Warsztaty ze stosowania prawa Marcin Stasz Odpowiedzialność porządkowa określona w art. 200 art. 203 PrZamPubl przyjmuję
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt IV KK 54/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 marca 2018 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz