Darmowy fragment

Transkrypt

1

2 Niniejszy ebook jest własnością prywatną. Został zakupiony legalnie w serwisie ZloteMysli.pl dnia {ORDERDATE}. Nr zamówienia: {ORDERID} Nr Klienta: {USERID} Data realizacji zamówienia: {ORDERDATE} Zapłacono: {ORDEREBOOKPRICE} zł Copyright by Wydawnictwo Złote Myśli & Marek Zabiciel rok 2009 Data: Tytuł: Życie to jest teatr Autor: Marek Zabiciel Wydanie I ISBN: Projekt okładki: Marzena Osuchowicz Redakcja: Magda Wasilewska, Sylwia Fortuna Skład: Marcin Górniakowski Wydawnictwo Złote Myśli sp. z o.o. ul. Daszyńskiego Gliwice WWW: kontakt@zlotemysli.pl Niniejsza publikacja, ani żadna jej część, nie może być kopiowana, ani w jakikolwiek inny sposób reprodukowana, powielana, ani odczytywana w środkach publicznego przekazu bez pisemnej zgody wydawcy. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji. Autor oraz Wydawnictwo Złote Myśli dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo Złote Myśli nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce. Wszelkie prawa zastrzeżone. All rights reserved.

3 SPIS TREŚCI WSTĘP...6 AKT I Wrzuć na luz, czyli nie traktuj wszystkiego tak bardzo poważnie.10 AKT II Bądź sobą, czyli nigdy się nie sprzedawaj...33 AKT III Możesz wszystko, czyli o nic nie trzeba walczyć...56 AKT IV Bądź pomocny, czyli to, co dajesz, to wraca...81 AKT V Działaj z głową, czyli głową muru nie przebijesz AKT VI Wybacz im wszystko, czyli jak zrobić sobie dobrze AKT VII Ustaw azymut, czyli jak się nie zgubić AKT VIII Dramat jest sztuką, czyli wszystko zawsze jest na miejscu AKT IX Nic nie trwa wiecznie, czyli komfortowe zmiany AKT X Psychiczna aspiryna, czyli śmiej się do łez AKT XI Zaufaj, czyli jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie AKT XII Złota zasada, czyli skuteczne podejście do życia ZAKOŃCZENIE NOTA OD AUTORA...296

4 Za napisanie tej książki chciałbym podziękować Życiu i Bogu.

5 Tę książkę dedykuję Beacie, Mateuszowi i Nikoli.

6 ŻYCIE TO JEST TEATR Marek Zabiciel WSTĘP WSTĘP Życie to nie teatr Życie to nie teatr, mówisz ciągle, opowiadasz; Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada; Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra Przy otwartych i zamkniętych drzwiach. To jest gra! Życie to nie teatr, ja ci na to odpowiadam; Życie to nie tylko kolorowa maskarada; Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest; Wszystko przy nim blednie, blednie nawet sama śmierć! Ty i ja teatry to są dwa. Ty i ja! Ty ty prawdziwej nie uronisz łzy. Ty najwyżej w górę wznosisz brwi. Nawet kiedy źle ci jest, to nie jest źle. Bo ty grasz! Ja duszę na ramieniu wiecznie mam. Cały jestem zbudowany z ran. 6

7 ŻYCIE TO JEST TEATR Marek Zabiciel WSTĘP Lecz kaleką nie ja jestem tylko ty! Dzisiaj bankiet u artystów, ty się tam wybierasz; Gości będzie dużo, niedostępna tyraliera; Flirt i alkohole, może tańce będą też, Drzwi otwarte zamkną potem się. No i cześć! Wpadnę tam na chwilę, zanim spuchnie atmosfera; Wódki dwie wypiję, potem cicho się pozbieram; Wyjdę na ulicę, przy fontannie zmoczę łeb; Wyjdę na przestworza, przecudowny stworzę wiersz. Ty i ja teatry to są dwa. Ty i ja! Ty ty prawdziwej nie uronisz łzy. Ty najwyżej w górę wznosisz brwi. I niezaraźliwy wcale jest twój śmiech. Bo ty grasz! Ja duszę na ramieniu wiecznie mam. Cały jestem zbudowany z ran. Lecz gdy śmieję się, to w krąg się śmieje świat! Edward Stachura Jak to więc jest? Życie to jest teatr czy nie? Tytuł wiersza Edwarda Stachury mógłby wskazywać na to, że nie, ale jeśli wczujemy się odrobinę w sam klimat tego, moim zdaniem, bardzo prawdziwego wiersza, to dojdziemy do wniosku, że tytuł jest nieco 7

8 ŻYCIE TO JEST TEATR Marek Zabiciel WSTĘP przekorny. A więc co? Życie to teatr, a świat jest jedną wielką sceną, na której odgrywamy swoje życiowe role, czy nie? A jeśli tak, to czy grane przez nas role są prawdziwe? I kto tak naprawdę jest reżyserem, kto scenarzystą, a kto dobiera aktorów tego przedstawienia? Bóg? Siła wyższa? A może my sami? Myślę, że niezależnie od tego, jakiej odpowiedzi udzielimy na to pytanie, będzie ona prawdziwa. I wydaje mi się, że tak naprawdę jest to bez znaczenia. Dlaczego? Otóż odpowiedź jest prosta. Niezależnie od tego, czy życie można porównać do przedstawienia teatralnego, czy nie, liczy się tylko to, czy wiemy, jak żyć. Nie wdając się zbytnio w filozoficzne debaty już na samym początku, pragnę podkreślić, że nie zamierzam tworzyć kolejnego poradnika, choć może mogłoby to wynikać z tytułu tej książki. Bardziej zależy mi na podzieleniu się z Tobą, Czytelniku, moimi refleksjami dotyczącymi tego, co nas otacza. Nie wydaje mi się, żebym był ekspertem od tak szerokiego i poważnego tematu, jakim jest życie. Ale jest jedna zasadnicza kwestia, która mnie upoważnia do tego, by wypowiadać się w tym temacie. Otóż jestem studentem życia. Uczę się go i choć niejednokrotnie mnie zadziwia swą konstrukcją, to mam nieodparte wrażenie, że posuwam się do przodu i coraz więcej udaje mi się zrozumieć. Może słowo udaje jest tu odrobinę nie na miejscu, bo nie ma to nic wspólnego z przypadkiem. Świadomie podejmuję pewne kroki, aby przekonać się, jak działa ta szeroko rozumia- 8

9 ŻYCIE TO JEST TEATR Marek Zabiciel WSTĘP na scena, na której odgrywamy swe role (bo na chwilę obecną, odpowiadając na pytanie zadane na początku, uważam, że życie to jest teatr). I uważam, że mamy do odegrania w nim swoje role. Każdy ma swoją i każdy zostanie rozliczony z tego, jak ją zagrał. Tak naprawdę rozliczani ze swoich ról życiowych jesteśmy przez cały czas trwania tego cyklu od narodzin po śmierć. Na kolejnych stronach tej książki omawiam dwanaście sugestii, które są moim zdaniem istotne w odgrywaniu przez nas ról ludzkich. Dlaczego dwanaście? A czemu nie! Dwanaście ładnie brzmi. Równie dobrze mógłbym podać ich siedemdziesiąt, ale kto by to wytrzymał, nie mówiąc o spamiętaniu. Celem, jaki mi przyświeca, jest to, byś to właśnie Ty zastanowił się nad tym, czy przypadkiem nie warto skorzystać z takiego podejścia, o jakim mówię. To, co Ci pasuje przyjmij. Odrzuć to, co według Ciebie jest niepraktyczne, ale o jedno Cię proszę. Zastanów się nad tym, co jest tu zawarte. Nie odrzucaj, zanim nie dowiesz się, co miałem Ci do powiedzenia lub może lepiej do zasugerowania jako ciche podpowiedzi dotyczące egzystencji. I pozwól, że mówiąc do Ciebie, również będę się uczył. Człowiek najwięcej się uczy wtedy, kiedy przekazuje to, co wie, innym. A ja uwielbiam się uczyć skutecznie, choć nie zawsze moja skuteczność jest na najwyższym poziomie. A więc do dzieła, niech życie pokaże, czego się wspólnie nauczymy 9

10 ŻYCIE TO JEST TEATR Marek Zabiciel AKT I AKT I Wrzuć na luz, czyli nie traktuj wszystkiego tak bardzo poważnie Dzwoniący do drzwi dzwonek oznajmił przybycie gościa. Bill gwałtownie wyskoczył z łazienki w samych slipach i z na wpół ogoloną twarzą, krzycząc: Już otwieram! Kiedy otworzył drzwi, ujrzał w nich swojego kolegę. No co ty, zwariowałeś?! Jeszcze nie jesteś gotowy? Szwedzi będą na lotnisku za czterdzieści minut. Pospiesz się, bo jak nie zdążymy, szef urwie nam głowę! wykrzyczał swój przekaz Skip i wszedł do środka. Nie wrzeszcz tak, za pięć minut będę gotowy rzucił Bill, kierując się z powrotem do łazienki. Skip wszedł do salonu umieszczonego na piątym piętrze apartamentowca i zaczął oglądać poustawiane na meblach przed- 10