#PL100 Polskie Pieśni Patriotyczne

Transkrypt

1 #PL100 Polskie Pieśni Patriotyczne

2

3 Hymn Polski (tekst aktualny) słowa: Józef Wybicki, 1797 r. Jeszcze Polska nie zginęła, Kiedy my żyjemy. Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy. Marsz, marsz, Dąbrowski, Z ziemi włoskiej do Polski. Za twoim przewodem Złączym się z narodem. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, Będziem Polakami. Dał nam przykład Bonaparte, Jak zwyciężać mamy. Marsz, marsz, Dąbrowski... Jak Czarniecki do Poznania Po szwedzkim zaborze, Dla ojczyzny ratowania Wrócim się przez morze. Marsz, marsz, Dąbrowski... Już tam ojciec do swej Basi Mówi zapłakany Słuchaj jeno, pono nasi Biją w tarabany. Marsz, marsz, Dąbrowski...

4 Hymn Polski (tekst oryginalny) słowa: Józef Wybicki, 1797 r. Jeszcze Polska nie umarła, kiedy my żyjemy. Co nam obca moc wydarła, szablą odbijemy. Marsz, marsz, Dąbrowski do Polski z ziemi włoski za Twoim przewodem złączem się z narodem. Jak Czarnecki do Poznania wracał się przez morze dla ojczyzny ratowania po szwedzkim rozbiorze. Już tam ojciec do swej Basi mówi zapłakany: słuchaj jeno, pono nasi biją w tarabany. Marsz, marsz, Dąbrowski... Na to wszystkich jedne głosy: Dosyć tej niewoli mamy Racławickie Kosy, Kościuszkę, Bóg pozwoli. Marsz, marsz, Dąbrowski... Przejdziem Wisłę przejdziem Wartę będziem Polakami dał nam przykład Bonaparte jak zwyciężać mamy. Marsz, marsz, Dąbrowski... Niemiec, Moskal nie osiędzie, gdy jąwszy pałasza, hasłem wszystkich zgoda będzie i ojczyzna nasza. Marsz, marsz, Dąbrowski...

5 Hej, hej ułani malowane dzieci XIX wiek Ułani, ułani Malowane dzieci Niejedna panienka Za wami poleci Hej, hej ułani Malowane dzieci Niejedna panienka Za wami poleci Niejedna panienka I niejedna wdowa Za wami ułani Polecieć gotowa Nie ma takiej wioski Ani takiej chatki Żeby nie kochały Ułana mężatki Nie ma takiej chatki Ani przybudówki Żeby nie kochały Ułana żydówki Hej, hej ułani... Hej, hej ułani... Babcia umierała Jeszcze się pytała Czy na tamtym świecie Ułani będziecie Hej, hej ułani... Jedzie ułan, jedzie Konik pod nim pląsa Czapkę ma na bakier I pokręca wąsa Jedzie ułan, jedzie Szablą pobrzękuje Uważaj dziewczyno Bo cię pocałuje Hej, hej ułani... Hej, hej ułani... A niech pocałuje Nikt mu nie zabrania Wszak on swoją piersią Ojczyznę osłania Hej, hej ułani... Hej, hej ułani...

6 O mój rozmarynie słowa: Oskar Kolberg, 1913 r. O mój rozmarynie, rozwijaj się O mój rozmarynie rozwijaj się /Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej Zapytam się./ x2 A jak mi odpowie: nie kocham cie, A jak mi odpowie nie kocham cię, /Ułani werbują, strzelcy maszerują Zaciągnę się./ x2 Dadzą mi buciki z ostrogami Dadzą mi buciki z ostrogami /I siwy kabacik i siwy kabacik Z wyłogami./ x2 Dadzą mi konika cisawego Dadzą mi konika cisawego /I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę Do boku mego./ x2 Dadzą mi manierkę z gorzałczyną Dadzą mi manierkę z gorzałczyną /A żebym nie tęsknił, a żebym nie tęsknił Za dziewczyną./ x2 Powiodą z okopów na bagnety Powiodą z okopów na bagnety /Bagnet mnie ukłuje, śmierć mnie ucałuje Ale nie ty.../ x2

7 Przybyli ułani pod okienko słowa: Feliks Gwiżdż, 1914 r. Przybyli ułani pod okienko, (bis) Pukają, wołają: puść panienko! (bis) Zaświecił miesiączek do okienka, (bis) W koszulce stanęła w nim panienka. (bis) O Jezu, a cóż to za wojacy? (bis) Otwieraj! Nie bój się to czwartacy! (bis) Przyszliśmy napoić nasze konie, (bis) Za nami piechoty pełne błonie. (bis) O Jezu! A dokąd Bóg prowadzi? (bis) Warszawę odwiedzić byśmy radzi. (bis) Gdy zwiedzim Warszawę, już nam pilno (bis) Zobaczyć to stare nasze Wilno. (bis) A z Wilna już droga jest gotowa, (bis) Prowadzi prościutko aż do Lwowa. (bis) O Jezu, a cóż to za mizeria? (bis) Otwórz no, panienko! Kawaleria. (bis) O Jezu! A cóż to za hołota? (bis) Otwórz no panienko! To piechota! (bis) Panienka otwierać podskoczyła, (bis) Żołnierzy do środka zaprosiła. (bis)

8 My, Pierwsza Brygada ( Legiony ) słowa: Andrzej Hałaciński, Tadeusz Biernacki, 1917 r. Legiony to żołnierska nuta, Legiony to ofiarny stos. Legiony to żołnierska buta, Legiony to straceńców los My, Pierwsza Brygada, Strzelecka gromada, Na stos rzuciliśmy swój życia los, Na stos, na stos. O ileż mąk, ileż cierpienia, O ileż krwi, przelanych łez. Pomimo to - nie ma zwątpienia, Dodawał sił - wędrówki kres. Krzyczeliśmy, żeśmy stumanieni, Nie wierząc nam, że chcieć to móc. Laliśmy krew osamotnieni, A z nami był nasz drogi wódz! Nie chcemy już od was uznania, Ni waszych mów, ni waszych łez. Skończyły się dni kołatania Do waszych serc, do waszych kies. Pamięta wszak Warszawa chwile, Gdy szara garść legionów szła. Rzucili nam: germanofile Spod oka znów spłynęła łza. Dzisiaj już my jednością silni Tworzymy Polskę przodków mit, Że wy w tej pracy nie dość pilni, Zostanie wam potomnych wstyd! Inaczej się dziś zapatrują I trafić chcą do naszych dusz, I mówią, że nas już szanują, Lecz właśnie czas odwetu już! Dziś nadszedł czas pokwitowania Za mękę serc i katusz dni. Nie chciejcie więc politowania, Zasadą jest: za krew chciej krwi. Umieliśmy w ogień zapału Młodzieńczych wiar rozniecić skry, Nieść życie swe dla ideału I swoją krew i marzeń sny. Potrafim dziś dla potomności Ostatki swych poświęcić dni, Wśród fałszów siać siew szlachetności Miazgą swych ciał, żarem swej krwi.

9 Białe róże słowa: Kazimierz Wroczyński i inni, 1918 r. Rozkwitały pąki białych róż, Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już, /Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat, Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat./ x2 Kładłam ci ja idącemu w bój, Białą różę na karabin twój, /Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd, Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł./ x2 Ponad stepem nieprzejrzana mgła, Wiatr w burzanach cichuteńko łka. /Przyszła zima, opadł róży kwiat, Poszedł w świat Jasieńko, zginął za nim ślad./ x2 Już przekwitły pąki białych róż Przeszło lato jesień zima już, /Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej, Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej./ x2 Hej, dziewczyno ułan w boju padł Choć mu dałaś białej róży kwiat, /Czy nieszczery był twej dłoni dar Czy też może wygasł twego serca żar. /x2 W pustym polu zimny wicher dmie, Już nie wróci twój Jasieńko, nie, /Śmierć okrutna zbiera krwawy łup Zakopali Jasia twego w ciemny grób. /x2 Jasieńkowi nic nie trzeba już, Bo mu kwitną pąki białych róż, /Tam pod jarem, gdzie w wojence padł, Wyrósł na mogile białej róży kwiat./ x2 Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie, W polskiej ziemi nie będzie mu źle. /Policzony będzie trud i znój, Za Ojczyznę poległ ukochany twój./ x2

10 Serce w plecaku słowa: Michał Zieliński, 1933 r. Z młodej piersi się wyrwało W wielkim bólu i rozterce I za wojskiem poleciało Zakochane czyjeś serce. Żołnierz drogą maszerował, Nad serduszkiem się użalił, Więc je do plecaka schował I pomaszerował dalej. Tę piosenkę, tę jedyną Śpiewam dla ciebie dziewczyno, Może właśnie jest w rozterce Zakochane twoje serce? Może potajemnie kochasz I po nocach tęsknisz szlochasz? Tę piosenkę, tę jedyną, Śpiewam dla ciebie dziewczyno. Nad Żołnierza nie masz pana, Nad karabin nie ma żony. 0 dziewczyno ukochana, 0czka twoje zasmucone. Tam po łące, po zielonej Żołnierz młody szedł na boje, A w plecaku miał czerwone. Zakochane serce twoje. Tę piosenkę, tę jedyną Śpiewam dla ciebie dziewczyno, Może właśnie jest w rozterce Zakochane twoje serce? Może potajemnie kochasz I po nocach tęsknisz szlochasz? Tę piosenkę, tę jedyną, Śpiewam dla ciebie dziewczyno. Poszedł żołnierz na wojenkę Poprzez góry, lasy, pola, l ze śmiercią szedł pod rękę, Taka jest żołnierska wola. I choć go trapiły wielce Kule, gdy szedł do ataku, Żołnierz śmiał się, bo w plecaku Miał w zapasie drugie serce. Tę piosenkę, tę jedyną Śpiewam dla ciebie dziewczyno, Może właśnie jest w rozterce Zakochane twoje serce? Może potajemnie kochasz I po nocach tęsknisz szlochasz? Tę piosenkę, tę jedyną, Śpiewam dla ciebie dziewczyno.

11 Siekiera, motyka słowa: Anna Jachnina ps. Hanka, 1942 r. Siekiera, motyka, styczeń luty, Niemiec z Włochem gubią buty. Siekiera, motyka, linka, drut, I pan malarz jest kaputt. Siekiera, motyka, piłka, szklanka, W nocy nalot, w dzień łapanka. Siekiera, motyka, piłka, gaz, Uciekajmy póki czas. Siekiera, motyka, żandarm, buda, Każdy zwiewa gdzie się uda. Po co siedzieć w cytadeli Albo w jakiejś innej celi. Siekiera, motyka, piłka, deska, Ta ulica Skaryszewska. Siekiera motyka i dwie deski, Już jesteśmy na Skaryszewskiej. Jak tu być i o czym śnić, Hycle nam nie dają żyć. Wszak kultura nie zabrania robić takie polowania. A jak nie masz tysiąc złotych to wyjeżdżasz na roboty. Siekiera motyka, piłka, linka, Tutaj Prusy tam Treblinka. Już nie mamy gdzie się skryć, Hycle nam nie dają żyć. Po ulicach gonią wciąż, Patrzą kogo jeszcze wziąć. Bo przecież kultura nie zabrania Robić takie polowania I widocznie z nimi źle Kiedy za nas biorą się. Siekiera, motyka, piłka, alasz. Przegrał wojnę głupi malarz. Siekiera, motyka, piłka nóż. Przegrał wojnę już, już, już. Siekiera, motyka, gaz i prąd Kiedyż oni pójdą stąd. Siekiera, motyka, prąd i gaz, a żeby w was piorun trzasł. Siekiera motyka, piłka, szklanka. W nocy nalot w dzień łapanka. Siekiera motyka, piłka, gwóźdź. Masz górala i mnie puść.

12 Hej, chłopcy, bagnet na broń słowa: Krystyna Krahelska ps. Danuta, 1943 r. Hej, chłopcy, bagnet na broń! Długa droga, daleka, przed nami, Mocne serca a w ręku karabin, Granaty w dłoniach i bagnet na broni. Jasny świt się roztoczy, wiatr owieje nam oczy I odetchnąć da płucom i rozgorzeć da krwi, I piosenkę jak tęczę nad ziemią roztoczy W równym rytmie marsza: raz, dwa, trzy! Hej, chłopcy, bagnet na broń! Długa droga, daleka, przed nami trud i znój, Po zwycięstwo my młodzi idziemy na bój, Granaty w dłoniach i bagnet na broni! Ciemna noc się nad nami roziskrzyła gwiazdami, Białe wstęgi dróg w pyle, długie noce i dni, Nowa Polska zwycięska jest w nas i przed nami W równym rytmie marsza: raz, dwa, trzy! Hej, chłopcy, bagnet na broń! Bo kto wie, czy to jutro, pojutrze czy dziś, Przyjdzie rozkaz, że już, że już trzeba nam iść, Granaty w dłoniach i bagnet na broni!

13 Czerwone maki na Monte Cassino słowa: Feliks Konarski, 17/18 maja1944 r. Czy widzisz te gruzy na szczycie? Tam wróg twój się ukrył jak szczur. Musicie, musicie, musicie Za kark wziąć i strącić go z chmur. I poszli szaleni zażarci, I poszli zabijać i mścić, I poszli jak zawsze uparci, Jak zawsze za honor się bić. Czerwone maki na Monte Cassino Zamiast rosy piły polską krew. Po tych makach szedł żołnierz i ginął, Lecz od śmierci silniejszy był gniew. Przejdą lata i wieki przeminą. Pozostaną ślady dawnych dni I wszystkie maki na Monte Cassino Czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi. Runęli przez ogień,straceńcy, niejeden z nich dostał i padł, jak ci z Samosierry szaleńcy, Jak ci spod Racławic sprzed lat. Runęli impetem szalonym, I doszli. I udał się szturm. I sztandar swój biało czerwony Zatknęli na gruzach wśród chmur, Czy widzisz ten rząd białych krzyży? Tam Polak z honorem brał ślub. Idź naprzód, im dalej,im wyżej, Tym więcej ich znajdziesz u stóp. Ta ziemia do Polski należy, Choć Polska daleko jest stąd, Bo wolność krzyżami się mierzy, Historia ten jeden ma błąd. Czerwone maki... Czerwone maki...

14 Warszawskie dzieci słowa: Stanisław Ryszard Dobrowolski ps. Goliard, 1944 r. Nie złamie wolnych żadna klęska, Nie strwoży śmiałych żaden trud Pójdziemy razem do zwycięstwa, Gdy ramię w ramię stanie lud. Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój, Za każdy kamień Twój, Stolico, damy krew! Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój, Gdy padnie rozkaz Twój, poniesiem wrogom gniew! Powiśle, Wola i Mokotów, Ulica każda, każdy dom Gdy padnie pierwszy strzał, bądź gotów, Jak w ręku Boga złoty grom. Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój... Od piły, dłuta, młota, kielni Stolico, synów swoich sław, Że stoją wraz przy Tobie wierni, Na straży Twych żelaznych praw. Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój... Poległym chwała, wolność żywym, Niech płynie w niebo dumny śpiew, Wierzymy, że nam Sprawiedliwy, Odpłaci za przelaną krew. Warszawskie dzieci, pójdziemy w bój...

15

16 OPTOMER Julian Meller Zdzisław Rzetelski sp. j. ul. Kaczeńcowa Łódź NIP: Centrala tel./fax: Sprzedaż: tel.: , fax: tel. kom.: sprzedaz@optomer.pl