Rektor AGH prof. Ryszard Tadeusiewicz Mistrzem Mowy Polskiej. Spis treœci. Stance* dla Ma³gosi. Ma³gorzata Krokoszyñska fot.

Transkrypt

1 Halina Poœwiatowska Stance* dla Ma³gosi I kiedy przyjdziesz i rozeœmiejesz usta moje lustrem jestem w którym oczy twoje skrz¹ kiedy przyjdziesz eby przejrzeæ siê we mnie w ogrodzie moim ciê kim od jab³ek czekam czereœnie na uwiêzi ramion moich kiedy przyjdziesz owoce niosê dla twoich g³odnych ust pragnieniu twemu wilgoæ moich ³¹k kiedy przyjdziesz stoj¹ca w oknie otwartym czekam niespokojnie oczyma gwiazd przegl¹dam noc II Jeszcze rano mój mi³y jeszcze ptaki œpi¹ Uspokój nastroszone poca³unków skrzyd³a G³os twój obudzi³ miodne pszczo³y s³oñca I tañcz¹ ponad g³ow¹ moj¹ pe³n¹ snu G³os twój skrzyd³ami œwierszczy Str¹ca z moich powiek ciszê mi³y A przecie ptaki œpi¹ Rano jeszcze mój mi³y a ty dotykiem ust czynisz œwit w moim domu i na moim niebie Rozchwiane liœcie topól rysuje wschód Na liœciach œwiec¹ krople porannego d d u I pojê ciê a przecie mi³y drzewa œpi¹ Zawsze, jak spotka mnie coœ mi³ego i piêknego, to po prostu muszê o tym napisaæ. Teraz muszê napisaæ o Ma³gosi. Pierwsza myœl, jaka mi przysz³a do g³owy, gdy dowiedzia³am siê o zamiarze naszego Rektora, by³a prosta, jak s³owa znanego niegdyœ przeboju: gdzie ci mê czyyyyyyyÿni, wspaniali tacy.... A potem przysz³y i inne refleksje. Czêsto tak siê zdarza, e zagonieni codziennymi obowi¹zkami nie potrafimy ani doceniæ, ani cieszyæ siê ze szczêœcia, które jest nam dane. Na przyk³ad z mi³oœci. Po pierwszym okresie fascynacji nie potrafimy jej pielêgnowaæ tak, aby trwa³a i dawa- ³a nam si³ê i radoœæ. Dlatego z podziwem i przypuszczam z nutk¹ zdziwienia i zazdroœci reagujemy na tak jawny i niekonwencjonalny objaw ponad trzydziestoletnich uczuæ. Sama uroczystoœæ ods³oniêcia pomnika Ma³gosi Tadeusiewicz by³a niezwykle skromna, ale tak wzruszaj¹ca, e gard³o i o³¹dek mia³am œciœniête, ba³am siê cokolwiek powiedzieæ, aby po prostu nie pop³ynê³y mi ³zy. Dopiero po d³u szej chwili rozejrza³am siê i zobaczy³am, e nie jestem odosobniona, bo inne panie nie ba³y siê pokazaæ tych ³ez. Sami bohaterowie równie byli wzruszeni, widaæ wspomnienie tej chwili pierwszego spotkania od- y³o w Ich pamiêci. Najtrafniej skomentowa³ to Leszek D³ugosz, który po zaœpiewaniu Kwiecistej, zwiewnej Twej sukienki, ofiaruj¹c Ma³gosi ze spi u otrzyman¹ ró ê, stwierdzi³: jestem oczarowany tym pomys³em. My te Panie Rektorze (piszê w liczbie mnogiej w imieniu tych, o których wiem na pewno, e tak jest) dziêkujemy za to wspania³e prze ycie. A œwie e ró e, które nie raz ju widzia³am na roz³o onej ksi¹ - ce Ma³gosi, œwiadcz¹, myœlê, o tym, e nie jesteœmy jedyni. I na koniec jeszcze jedna bardzo prosta refleksja, czyli tak jak zakoñczy³ t¹ uroczystoœæ Leszek D³ugosz: Spieszmy siê... do czego? Kochaæ ludzi (fot. strona obok Zakochaæ siê na AGH przyp. red.) A.K.D. Stanca, 1) w poezji prowansalskiej utwór z³o ony z kilku lub kilkunastu wersów o zamkniêtej, zwartej kompozycji. 2) ogólna nazwa strof licz¹cych cztery lub wiêcej wersów. 3) utwór poetycki o kompozycji wyznaczonej przez sta³y uk³ad strof. 4) w rosyjskiej poezji utwór z³o ony z czterowersowych strof jambicznych, po³¹czonych rymami krzy owymi. Ma³gorzata Krokoszyñska fot. strona obok Rektor AGH prof. Ryszard Tadeusiewicz Mistrzem Mowy Polskiej Podczas Wielkiej Gali Fina³owej w Teatrze Polskim w dniu 28 maja br. w Warszawie mia³o miejsce rozstrzygniêcie II edycji konkursu Mistrz Mowy Polskiej. Jury og³osi³o werdykt konkursu na najlepszych mówców oraz poda³o wynik plebiscytu publicznoœci Vox Populi. G³ównymi zwyciêzcami konkursu (trzy równorzêdne nagrody) zostali: prof. Ryszard Tadeusiewicz, Tadeusz Sznuk dziennikarz telewizyjny i radiowy, Krystyna G³ownia malarka i nauczycielka z Lublina. Profesor Wiktor Zin uhonorowany zosta³ specjaln¹ nagrod¹ Wawrzynem za ca³okszta³t dzia³alnoœci na rzecz popularyzacji piêknego i poprawnego jêzyka. Dziennikarka telewizyjna Jolanta Fajkowska otrzyma³a tytu³ Mistrza Rozmowy. Nagroda Vox Populi przypad³a dziennikarzowi telewizyjnemu Tadeuszowi Zwiefce. Rozstrzygniêcie konkursu mia³o bardzo uroczyst¹ oprawê. Nominowani zaprezentowali jeszcze raz licznie zgromadzonej publicznoœci swoje umiejêtnoœci s³owne. Konkursowi patronowa³ Prezydent Aleksander Kwaœniewski, Marsza³kowie Sejmu oraz Premier. Spis treœci Stance dla Ma³gosi 3 Mistrz Mowy Polskiej 3 Senat na kadencjê Uroczyste nominacje 5 Presti owa nominacja 6 Krakus na Darze M³odzie y 6 Roku Domeykowskiego ci¹g dalszy 7 Delegacja AGH w UNESCO 7 Odlew popiersia Ignacego Domeyki 7 Ignacy Domeyko od Santiago do Wilna, Miñska i Brzeœcia 8 Rankingi... 9 Z nurtem ycia Mieszanie symbolami Na ratunek 12 Wybrane z prasy 13 Senat i Najaktywniejszy Zak³adowy Inspektorat Pracy 14 Dzieñ Jêzyka Niemieckiego 15 Nasi skrzydlaci bracia mniejsi lat PCK w AGH 17 Zarz¹dzanie po angielsku 19 Pierwsza Praca 20 Studentki na medal Ligi Miêdzywydzia³owe 21 Wybory Studenta Sportowca AGH 22 Skok wzwy wygrany 22 Laureaci Poligloty Doktorat honoris causa AGH dla prof. Z. Górnego 23 Doktorat honoris causa AGH dla prof. Reinera Kopp a 25 ISSN Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej nr 104/105 czerwiec/lipiec 2002 r. Redaguje zespó³: Red. nacz. Zbigniew Sulima, Józef Szer³omski Adres redakcji: AGH, paw. A-0, pok. 116 Al. Mickiewicza 30, Kraków, tel bip_agh@uci.agh.edu.pl Opracowanie graficzne, sk³ad: Scriptorium TEXTURA tel. (0501) textura@krakow.home.pl Druk: Drukarnia Kolor Art s.c Kraków, ul. Kotlarska 34 tel. (012) Kolporta : Sekretariat G³ówny AGH i redakcja Nak³ad: 2000 szt. bezp³atnych Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adjustacji tekstów. Na ok³adce: Egzamin wstêpny na Wydzia³ GGiOŒ, 25 czerwca 2002 roku (fot. Z. Sulima). Kwiczo³ myszkuj¹cy wzd³u ywop³otu przed paw. C-2 (fot. J. Rajchel) tekst str. 15. BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 3

2 SENAT NA KADENCJÊ prof. dr hab. in. Ryszard Tadeusiewicz Rektor 2. prof. dr hab. in. Andrzej Korbel Prorektor ds. Miêdzynarodowych 3. prof. dr hab. in. Janusz Kowal Prorektor ds. Badañ Naukowych 4. prof. dr hab. in. Andrzej êdzki Prorektor ds. Kszta³cenia 5. prof. dr hab. in. Antoni Tajduœ Prorektor ds. Ogólnych Wydzia³ Górniczy 6. dr hab. in. Jerzy Klich, prof. nadzw. Dziekan 7. prof. dr hab. in. Maciej Mazurkiewicz 8. dr hab. in. Ireneusz Soliñski, prof. nadzw. 9. dr hab. in. Kazimierz Trybalski, prof. nadzw. 10. prof. dr hab. in. Jan Walaszczyk 11. dr in. Krzysztof Broda 12. stud. Mariusz Przytu³a Wydzia³ Metalurgii i In ynierii Materia³owej 13. dr hab. in. Zbigniew Malinowski, prof. nadzw. Dziekan 14. prof. dr hab. in. Marek Blicharski 15. prof. dr hab. in. Janusz uksza 16. prof. dr hab. in. Maciej Pietrzyk 17. dr in. Bogdan Paw³owski 18. stud. Krzysztof Tajnert Wydzia³ Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki 19. dr hab. in. Tadeusz Orzechowski, prof. nadzw. Dziekan 20. dr hab. in. Ewa Dudek-Dyduch, prof. nadzw. 21. prof. dr hab. Lidia Maksymowicz 22. prof. dr hab. in. Stanis³aw Mitkowski 23. prof. dr hab. in. Wojciech Mitkowski 24. prof. dr hab. in. Edward Nawarecki 25. prof. dr hab. in. Andrzej Pach 26. dr in. Barbara Bisztyga 27. stud. Marta Kapusta Wydzia³ In ynierii Mechanicznej i Robotyki 28. dr hab. in. W³odzimierz Kowalski, prof. nadzw. Dziekan 29. prof. dr hab. in. Wojciech Batko 30. prof. dr hab. in. Zygmunt Drzyma³a 31. dr hab. in. Józef Salwiñski 32. dr in. Boles³aw Karwat 33. stud. Grzegorz Musia³ Wydzia³ Geologii, Geofizyki i Ochrony Œrodowiska 34. dr hab. in. Tadeusz S³omka, prof. nadzw. Dziekan 35. dr hab. in. Krzysztof Bahranowski 36. dr hab. in. Jan Bromowicz, prof. nadzw. 37. prof. dr hab. in. Zbigniew Kasina 38. dr hab. in. Andrzej Leœniak 39. dr hab. in. Jacek Matyszkiewicz, prof. nadzw. 40. dr in. Marzena Schejbal-Chwastek 41. stud. Micha³ Œladowski Wydzia³ Geodezji Górniczej i In ynierii Œrodowiska 42. prof. dr hab. in. Jan Goca³ Dziekan 43. dr hab. in. Marian Mazur, prof. nadzw. 44. prof. dr hab. in. Edward Popio³ek 45. dr in. Ma³gorzata Szymczyk 46. stud. in. Andrzej Pa³ubski Wydzia³ In ynierii Materia³owej i Ceramiki 47. prof. dr hab. in. Jerzy Lis Dziekan 48. dr hab. Stanis³aw Komornicki, prof. nadzw. 49. prof. dr hab. Andrzej Ma³ecki 50. prof. dr hab. in. Jan Ma³olepszy 51. dr Jan Piekarczyk 52. stud. Barbara B¹k Wydzia³ Odlewnictwa 53. dr hab. in. Stanis³aw Rzadkosz, prof. nadzw. Dziekan 54. prof. dr hab. in. Józef Dañko 55. dr in. Leopold Staszczak 56. stud. Wojciech Kwilosz Wydzia³ Metali Nie elaznych 57. dr hab. in. Wojciech Libura, prof. nadzw. Dziekan 58. prof. dr hab. in. Krzysztof Fitzner 59. prof. dr hab. in. Borys Miku³owski 60. dr in. Wac³aw Muzykiewicz 61. stud. Ma³gorzata Buczek Wydzia³ Wiertnictwa, Nafty i Gazu 62. prof. dr hab. in. Stanis³aw Stryczek Dziekan 63. prof. dr hab. in. Jakub Siemek 64. dr in. Stanis³aw Bednarz 65. stud. Tomasz Nowosielski Wydzia³ Zarz¹dzania 66. dr hab. in. Wies³aw Waszkielewicz, prof. nadzw. Dziekan 67. prof. dr hab. in. Tadeusz Sawik 68. dr in. Zygmunt Mazur 69. stud. Robert Cichoñ Wydzia³ Paliw i Energii 70. prof. dr hab. in. Janina Milewska-Duda Dziekan 71. prof. dr hab. in. Aleksander Karcz 72. dr in. Grzegorz Jod³owski 73. stud. Marcin Kalbarczyk Wydzia³ Fizyki i Techniki J¹drowej 74. prof. dr hab. Kazimierz Jeleñ Dziekan 75. prof. dr hab. Danuta Kisielewska 76. prof. dr hab. Andrzej Ko³odziejczyk 77. dr hab. Janusz Wolny, prof. nadzw. 78. dr in. Janusz Chmist 79. stud. Karolina Pó³torak Wydzia³ Matematyki Stosowanej 80. dr hab. Adam Pawe³ Wojda, prof. nadzw. Dziekan 81. dr hab. Stanis³aw Brzychczy, prof. nadzw. 82. dr Jerzy Stochel 83. stud. Wojciech Rak Wydzia³ Nauk Spo³ecznych Stosowanych 84. dr hab. Anna Siwik Dziekan 85. prof. dr hab. Les³aw H. Haber 86. dr ucja Kapralska 87. stud. vacat Jednostki pozawydzia³owe, Biblioteka G³., OHTzMiA, UCI, Cyfronet 88. dr Lucjan Bluszcz S³uchacze studiów doktoranckich 89. mgr in. Andrzej Pietrzak Pracownicy nie bêd¹cy nauczycielami akademickimi 90. mgr Zofia Krystyna Dziurzyñska 91. mgr in. Stefan Jasiñski 92. mgr Maciej Jêdrzejek 93. mgr in. Maciej Ko³odziejczyk 94. Maria Beruœ 95. W³adys³aw Cichy 96. mgr Jacek Szopa 97. mgr Maria Œlizieñ Kwestor 98. mgr in. Henryk Zio³o Dyrektor Administracyjny 99. st. kustosz dypl. mgr Ewa Dobrzyñska- -Lankosz Dyrektor Biblioteki G³ównej Rekrutacja na studia dzienne 2002/2003 W tegorocznej akcji rekrutacyjnej zanotowano kandydatów, w tym 296 osób z Matury 2002 (tzw. nowa matura), limit miejsc Najbardziej oblegane kierunki to (podane liczby to iloœæ kandydatów na jedno miejsce): Socjologia 20,2; Informatyka 8,9; Geodezja i Kartografia 6,3; Elektronika i Telekomunikacja 5,2; Automatyka i Robotyka 4,3; Matematyka Stosowana 3,9; Œrednio na 1 miejsce w AGH przypada 2,7 kandydata na jedno miejsce. Do egzaminów (testów) na Uczelni przyst¹pi³o osób. Pozostali kandydaci, to: 1610 osób ju przyjêtych w wyniku matury ³¹czonej z egzaminem wstêpnym na AGH; 1373 osoby, które uzyska³y na maturze ³¹czonej limit punktów wymagany do przyjêcia na studia w AGH w miarê wolnych miejsc (bêd¹ kwalifikowane w rankingu po egzaminach wstêpnych na Uczelni); 132 Olimpijczyków i laureatów Konkursów przedmiotowych, przyjêtych bez egzaminu wstêpnego (testu). (DN) 4 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

3 Uroczyste nominacje Wraz z ukazaniem siê tego wydania BIP uruchamiamy rubrykê przedstawiaj¹c¹ profesorów tytularnych AGH. Muszê przyznaæ, e takie w³aœnie rubryki funkcjonuj¹ ju w niektórych gazetach akademickich i my idziemy w³aœnie ich œladem. Nazwiska wszystkich profesorów tytularnych ukazuj¹ siê w Rzeczpospolitej, a w Biuletynie pragniemy szerzej przedstawiaæ profesorów AGH, którzy otrzymali tytu³ z r¹k Prezydenta RP. Profesorski tytu³ jest to na pewno rozpoczêciem nowego wa nego etapu w yciu ka dego naukowca i dlatego tym bardziej warto taki sukces przedstawiaæ szerzej go podkreœlaæ. Si³¹ rzeczy gazeta nie jest w stanie siêgaæ wstecz, ale mamy nadziejê, e wszystkie nowe nominacjê uda nam siê systematycznie prezentowaæ. (red) Prof. dr hab. in. Adam Kowalewski urodzi³ siê w 1949 roku w Krakowie w rodzinie inteligenckiej. W 1962 roku ukoñczy³ Szko³ê Podstawow¹ r 89, zaœ w 1966 roku zda³ maturê, koñcz¹c IV Liceum im. Tadeusza Koœciuszki w Krakowie. W tym te roku rozpocz¹³ studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Podczas studiów przyznano mu stypendium naukowe. Studia magisterskie w zakresie automatyki napêdu ukoñczy³ z wynikiem bardzo dobrym. Pracê magistersk¹ zatytu³owan¹ Niektóre problemy stanów awaryjnych napêdów asynchronicznych obroni³ 12 kwietnia 1972 roku, uzyskuj¹c tytu³ magistra in yniera elektryka. W dniu 1 kwietnia 1972 roku podj¹³ pracê w AGH, pocz¹tkowo na stanowisku asystenta sta ysty, a nastêpnie od 1 grudnia 1972 roku na stanowisku asystenta w Instytucie nosz¹cym obecnie nazwê Katedry Automatyki. W 1973 roku zda³ egzamin na studia doktoranckie w zakresie Automatyki i Elektrotechniki na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W okresie studiów doktoranckich rozpocz¹³ pracê naukow¹ w dziedzinie sterowania optymalnego obiektami o parametrach roz³o onych. Studia doktoranckie ukoñczy³ we wrzeœniu 1976 roku, a nastêpnie od 1 paÿdziernika 1976 roku podj¹³ ponownie pracê na stanowisku asystenta w Instytucie, który wówczas nosi³ nazwê Instytutu Informatyki i Automatyki. W jednostce tej, która ulega³a ró - nym zmianom organizacyjnym, pracowa³ kolejno na stanowiskach starszego asystenta (od 1 marca 1977 do 28 lutego 1978) oraz adiunkta (od 1 marca 1978 do 20 grudnia 2000). Od 21 grudnia 2000 roku pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w obecnej Katedrze Automatyki. Pracê doktorsk¹ zatytu³owan¹: Zastosowanie aproksymacji sto - kowych w zagadnieniach sterowania optymalnego obiektami opisywanymi równaniami ró niczkowymi cz¹stkowymi typu hiperbolicznego, obroni³ 5 lipca 1977 roku. Rada Wydzia³u Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki, decyzj¹ z dnia 6 lipca 1977 roku, nada³a mu stopieñ naukowy doktora nauk technicznych. Pracê habilitacyjn¹ zatytu³owan¹: Zagadnienia sterowania optymalnego systemami o parametrach roz³o onych z opóÿnieniami w warunkach brzegowych obroni³ 2 kwietnia 1992 roku. Rada Wydzia³u Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH, decyzj¹ z dnia 2 kwietnia 1992 roku, nada³a mu stopieñ naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych. Tytu³ naukowy profesora nauk technicznych nada³ mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2002 roku. Prof. dr hab. in. Adam Kowalewski jest autorem 114 prac, z których 94 wykona³ samodzielnie, w tym 1 rozprawê, 2 monografie, 1 skrypt, 51 artyku³ów, 12 raportów, 32 referaty wyg³oszone na konferencjach naukowych oraz 15 opracowañ naukowo-badawczych. Wiêkszoœæ z nich to artyku³y opublikowane w renomowanych czasopismach i wydawnictwach zagranicznych o zasiêgu œwiatowym takich jak: Springer-Verlag, Birkhauser-Verlag, Oxford University Press, Taylor and Francis Ltd., Warwick University Press. Profesor Kowalewski by³ promotorem 2. zakoñczonych przewodów doktorskich. Ponadto jest aktualnie promotorem 3. przewodów doktorskich. By³ równie recenzentem 9. rozpraw doktorskich. W dzia³alnoœci recenzyjnej Profesora Kowalewskiego nale y równie wymieniæ recenzowanie projektów badawczych KBN oraz recenzowanie oko³o 30. artyku³ów w czasopismach krajowych i zagranicznych (IFAC Journal Automatica, Journal of the Australian Mathematical Society, Journal of Biological Systems, International Journal of Systems Science, International Journal of Applied Mathematics and Computer Science) oraz w materia³ach konferencji krajowych i zagranicznych (FAC Congress). W uznaniu dzia³alnoœci naukowej w dziedzinie teorii sterowania optymalnego systemami o parametrach roz³o onych by³ zapraszany przez miêdzynarodowe komitety programowe konferencji: IMACS/IFAC International Symposium on Modelling and Simulation of Distributed Parameter Systems w Hiroszimie w 1987 roku, V Miêdzynarodowe Sympozjum MMAR 98 w Miêdzyzdrojach oraz European Control Conference ECC'99 w Karlsruhe jako Chairman sesji. W 1991 roku zosta³ powo³any przez Amerykañskie Towarzystwo Matematyczne na recenzenta amerykañskiego matematycznego czasopisma bibliograficznego Mathematical Reviews. Jego dzia³alnoœæ naukowo-badawcza by³a 12-krotnie wyró niana nagrodami Rektora AGH. By³ równie zapraszany do zagranicznych instytucji naukowych, gdzie prezentowa³ wyniki swoich badañ. Wymieniæ nale y sta e w nastêpuj¹cych jednostkach badawczych: International Centre for Theoretical Physics w Trieœcie W³ochy (w latach 1981, 1982, 1984, 1986 i 1987), International Centre for Pure and Applied Mathematics w Nicei Francja (w roku 1983), International Centre of Mechanical Sciences w Udine W³ochy (w latach 1986 i 1997), Scuola Normale Superiore w Pizie W³ochy (w roku 1987) oraz Mathematical Institute, University of Warwick w Coventry Wielka Brytania (w latach 1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000 i 2001). W swojej 30-letniej karierze pedagogicznej w AGH prowadzi³ zajêcia dydaktyczne z nastêpuj¹cych przedmiotów: Podstawy Automatyki, Podstawy Teorii Informacji, Podstawy Elektroniki Medycznej, Teoria Sterowania, Metody Optymalizacji, Sterowanie Optymalne w Kosmosie oraz Teoria Systemów o Parametrach Roz³o onych. Aktualnie prowadzi zajêcia dydaktyczne na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH z przedmiotów Komputerowa Teoria Sterowania oraz Analiza i Przetwarzanie Sygna³ów. Prowadzi³ tak e wyk³ady w jêzyku angielskim z Teorii Sterowania na Politechnice w Turynie, w Miêdzynarodowym Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieœcie (W³ochy) oraz w Instytucie Matematycznym w Oberwolfach (Niemcy). Profesor Kowalewski by³ jednym z wspó³organizatorów i wyk³adowców na studium podyplomowym Automatyka Elektroniczna na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Pe³ni³ tak- e funkcjê opiekuna praktyk studenckich w latach dla studentów Wydzia³u Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Ponadto pe³ni³ wielokrotnie funkcjê cz³onka Wydzia³owej Komisji Rekrutacyjnej w 1977, 1979, 1982, 1987, 1989, 1990, 1991, 1993 oraz 1995 roku na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Ponadto by³ dwukrotnie wspó³organizatorem sesji na zaproszenie na miêdzynarodowych konferencjach MMAR'2000 oraz MMAR'2001 w Miêdzyzdrojach. Bra³ udzia³ w opracowaniu nowych programów nauczania na BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 5

4 kierunkach Automatyka i Robotyka oraz Elektronika i Telekomunikacja na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Pasj¹ Pana Profesora s¹ muzyka, podró e zagraniczne i turystyka. Prof. dr hab. in. Krzysztofa Krauze Krzysztof Krauze urodzi³ siê 21 grudnia 1952 r. w Czêstochowie. Naukê w Szkole Podstawowej nr 2 w Czêstochowie rozpocz¹³ w 1959 r., a ukoñczy³ w 1966 r. W tym samym roku zacz¹³ uczêszczaæ do Technicznych Zak³adów Naukowych Górnictwa Rud, znajduj¹cych siê równie w Czêstochowie. Naukê w TZNGR zakoñczy³ w 1971 roku zdaj¹c maturê i otrzymuj¹c dyplom technika mechanika. Po zdaniu egzaminów wstêpnych w 1971 r. zosta³ przyjêty na studia na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych (obecnie Wydzia³ In ynierii Mechanicznej i Robotyki) AGH. Studia ukoñczy³ w 1976 r. otrzymuj¹c dyplom magistra in yniera mechanika ze specjalnoœci¹ maszyny i urz¹dzenia górnictwa podziemnego. Po otrzymaniu dyplomu i zdaniu egzaminów zosta³ przyjêty w 1976 r. na pierwszy rok studiów doktoranckich na tym samym Wydziale. W 1977 r. zosta³ przyjêty na etat pracownika naukowo-dydaktycznego jako asystent w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. Po obronie pracy doktorskiej w listopadzie 1982 r. zosta³ mianowany, 1 paÿdziernika 1983 r., na stanowisko adiunkta w tym e Instytucie. Na stanowisku adiunkta w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki, a nastêpnie w Katedrze Maszyn Górniczych i Urz¹dzeñ Utylizacji Odpadów na Wydziale In ynierii Mechanicznej i Robotyki AGH pracowa³ do roku W roku 1996, w wyniku przeprowadzenia kolokwium habilitacyjnego. Rada Wydzia³u In ynierii Mechanicznej i Robotyki nada³a mu tytu³ doktora habilitowanego w dyscyplinie Budowa i Eksploatacja Maszyn, specjalnoœæ Maszyny Górnicze. W roku 1999 zosta³ mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego naukowo-dydaktycznego w AGH na Wydziale In ynierii Mechanicznej i Robotyki. Od momentu rozpoczêcia pracy zawodowej w AGH do chwili obecnej by³ promotorem 18 prac magisterskich i dwóch doktorskich. Za dzia³alnoœæ dydaktyczn¹ otrzyma³ piêæ nagród Rektora oraz Medal Edukacji Narodowej (1998 r.). Jest autorem lub wspó³autorem 114 publikacji, w tym piêciu ksi¹ kowych, zamieszczanych g³ównie w materia³ach konferencyjnych lub czasopismach naukowo- -technicznych krajowych i zagranicznych. Powy sze publikacje powsta³y g³ównie w wyniku prowadzenia lub udzia³u w pracach (124) zlecanych z przemys³u (kopalnie, fabryki maszyn górniczych), Ministerstwa Przemys³u i Handlu oraz Komitetu Badañ Naukowych. Równie w wyniku tej dzia³alnoœci zosta³ autorem lub wspó³autorem 20 patentów. Za dzia³alnoœæ naukow¹ otrzyma³ cztery nagrody Rektora. Od roku 1980 jest cz³onkiem Stowarzyszenia In ynierów i Techników Górnictwa, a od 1983 jednoczeœnie Rzeczoznawc¹ w tym e Stowarzyszeniu. W roku 1997 nadano mu stopieñ Dyrektora Górniczego III stopnia, a w roku 2000 Dyrektora Górniczego I stopnia. Od roku 1998 jest cz³onkiem Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. Ma³gorzata Krokoszyñska Presti owa nominacja dla AGH Oddzia³ Polskiej Œwiatowej Fundacji Zdrowie Rozum Serce i Komisja Kwalifikacyjna Wyró nieñ Promocyjnych Miêdzynarodowej Kapitu³y w Warszawie, przyzna³y Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanis³awa Staszica w Krakowie, pod kierownictwem JM Rektora Profesora Ryszarda Tadeusiewicza nominacjê do Tytu³u Promocyjnego Lider Promocji Nauki w Polsce. Przyznanie tego o najwy szym presti u wyró nienia jest wyrazem uznania dla kierownictwa, pracowników i studentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, za skuteczn¹ realizacjê ró norodnych dzia³añ w zakresie promocji nauki polskiej w kraju i zagranic¹, co w znacz¹cy sposób przyczynia siê do tworzenia wizerunku samej Uczelni, jej kadry naukowo dydaktycznej i dobrze wykszta³conych absolwentów, a w konsekwencji kreuje pozytywny wizerunek nauki polskiej na arenie miêdzynarodowej. Wybitny dorobek naukowy, dydaktyczny i wychowawczy w okresie istnienia Uczelni w pe³ni uzasadnia przyznanie w roku 2002 dla Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie nominacji do tego presti owego tytu³u Lider Promocji Nauki w Polsce. Uroczyste wrêczenie nominacji odbêdzie siê w dniu 13 wrzeœnia 2002 r. w Teatrze Stanis³awowskim azienki Królewskie w Warszawie, podczas Koncertu Charytatywnego pt. Ludzie i Firmy Sukcesu Dzieciom, w wykonaniu prof. El biety Stefañskiej i Jej Goœci, w obecnoœci wybitnych przedstawicieli: parlamentu, rz¹du, dyplomacji, mass mediów, nauki i techniki, medycyny, kultury i sztuki, sportu i turystyki, biznesu i finansów oraz organizacji humanitarnych. Ca³kowity dochód z Koncertu Charytatywnego przeznaczony bêdzie na czêœciowe sfinansowanie wyposa enia Fundacyjnej Przychodni Rehabilitacyjnej w sprzêt i aparaturê medyczn¹ oraz zakup karetki pogotowia ratunkowego. Krakus na Darze M³odzie y Halo, tu Polska, w takim programie bra³ udzia³ Zespó³ Pieœni i Tañca AGH Krakus. Wszystko to mia³o miejsce na polskim szkoleniowym aglowcu Dar M³odzie y w ramach Programu promocji gospodarki polskiej. W dniach maja Krakus koncertowa³ na pok³adzie aglowca oraz wystêpowa³ dla publicznoœci Bilbao, Santandar i Gijon. Wczeœniej, br. Zespó³ uczestniczy³ w Miêdzynarodowym Festiwalu Kultury Marciszor w Kiszyniowie /Mo³dawia/ i wystêpowa³ dla Polonii w Bielcach, Sorokach oraz Glodieni. W planach wakacyjnych "Krakusa" s¹ wyjazdy do Turcji, na S³owacjê oraz do Hiszpanii, z których relacjê otrzymaj¹ Czytelnicy BIP-a po wakacyjnym wypoczynku. Najtansze Obiady! Wakacyjne bistro Krakus Kraków, ul. Reymonta 15, parter Smaczne obiady juz od 5 zl samoobsluga rozpoczynamy dzialalnosc od r. godziny otwarcia: Zapraszamy 6 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

5 Roku Domeykowskiego ci¹g dalszy (koniec maja czerwiec) Andrzej êdzki, Andrzej Paulo Delegacja AGH w UNESCO W dniach w reprezentacyjnej sali Miro paryskiej siedziby UNESCO otwarta by³a imponuj¹ca rozmachem wystawa Ignacy Domeyko obywatel dwóch œwiatów. Oficjalny patronat nad ni¹ objê³o UNESCO (przywilej ten uzyskuj¹ tylko nieliczne wystawy w tym gmachu). Komisarzem i twórc¹ koncepcji wystawy by³a Maria Rodowicz, pracownik sta³ej delegacji polskiej przy UNESCO. Jednak e trudno sobie wyobraziæ realizacjê tak odpowiedzialnego i piêknego dzie³a bez wspó³pracy wszystkich 5 pañstw, które uwa aj¹ siê za dziedziców Domeyki, oraz wielu osób i instytucji. W katalogu wystawy wymieniono ich a 38. Z dum¹ informujemy, e jest wœród nich AGH, która ufundowa³a centralny element dekoracyjny wystawy du e popiersie Ignacego Domeyki, wykonane w br¹zie na Wydziale Odlewnictwa. Jest to kopia rzeÿby autorstwa Teresy Brzóstkiewicz-Stefanowicz. O sprawach technicznych wykonawstwa odlewu mo na przeczytaæ poni ej w artykule J. Dañko i S. Rzadkosza. Na wystawie w UNESCO przedstawiono ycie Domeyki na 26 planszach, jego publikacje, rysunki, odkryte minera³y, tradycyjne stroje Indian z Araukanii i indiañsk¹ bi uteriê, tak e najnowsze biografie i publikacje na Jego temat. Fotografie tworzy³y obraz ziem, z których siê wywodzi³ (NiedŸwiadka, dziœ na Bia³orusi), Uniwersytetu Wileñskiego, gdzie studiowa³ i dzia³a³ wraz z Filomatami, wreszcie Chile i Andów, gdzie spêdzi³ blisko 50 lat pracowitego ycia. Wernisa wystawy mia³ miejsce 22 maja wieczorem. Mimo, i na brak wielkich imprez kulturalnych w Pary u nie mo na narzekaæ, publicznoœæ miêdzynarodowa wype³ni³a salê Miro... i kuluary po brzegi. Ze strony UNESCO przybyli m.in. dyrektor generalny, K. Matsuura, jego zastêpca, dyrektor sektora kultury: M. Buchenaki, przewodnicz¹cy Konferencji Generalnej, A. Jallali, oraz przewodniczacy Rady Wykonawczej, A. Bennani. Wœród dyplomatów zd¹ yliœmy zanotowaæ Pani¹ Minister Edukacji Litwy, R. Dowydeniene, Ambasadora Bia³orusi, Ambasadora Polski przy UNESCO, M. Dzieduszyck¹, Konsula RP w Pary u, A. Tarnawskiego, by³ego Ambasadora Chile w Polsce, M. Lira Alcayaga, i obecnego Attaché Kulturalnego Ambasady Chile w Warszawie, A. Lastra Norambuenê. Przybyli cz³onkowie Katalog wystawy UNESCO rozga³êzionej rodziny Domeyków z Francji, Szwajcarii i Chile, przedstawiciele Polonii, wychodÿstwa bia³oruskiego, litewskiego i chilijskiego, œwiata naukowego Francji (m.in. École des Mines) i Chile (w tym by³y rektor Uniwersytetu Chilijskiego w Santiago). Polski œwiat naukowy reprezentowali prof. M. Zió³kowski (UW Andyjska Misja Archeologiczna) i delegacja AGH w sk³adzie: J. Dañko, A. êdzki (szef) i A. Paulo. Po oficjalnym otwarciu przez M. Dzieduszyck¹ przemawiali K. Matsuura, A. êdzki, R. Dowydeniene, Ambasador Bia³orusi i Ignacio Domeyko Bulnes (prawnuk naszego Domeyki). Atmosfera na wernisa u by³a znakomita, podnios³a, radosna i... rodzinna. Ofiarowane przez AGH popiersie wzbudzi³o du e zainteresowanie, zarówno jakoœci¹ i technik¹ wykonania, jak i podobieñstwem do przedstawianej osoby. Kilku potomków Ignacego Domeyki pod presj¹ rodziny stawa³o na podium jako modele do studium podobieñstwa i dziedziczenia rysów twarzy. Odebraliœmy podziêkowania z wielu stron za dar, wspó³pracê w organizacji Roku Domeykowskiego i inicjatywê organizowanej w grudniu konferencji na AGH. Prasa polonijna i wydawnictwa towarzysz¹ce wystawie odnotowa³y wk³ad AGH. Wernisa by³ te okazj¹ do nawi¹zania i pog³êbienia kontaktów naukowych, okazj¹ dobrze wykorzystan¹. Istnieje zamiar trwa³ego przekazania popiersia Ignacego Domeyki do jego macierzystej uczelni, École des Mines de Paris. Trzeba jednak znaleÿæ stosowne miejsce (Muzeum Mineralogiczne?), czas i przygotowaæ oprawê do uroczystego przekazania dzie³a. Tymczasem popiersie powêdruje w paÿdzierniku wraz z wystaw¹ do Lyonu, w listopadzie (10.11) ozdobi Dzieñ Nauki UNESCO, a potem Parlament Europejski w Strasbourgu, zaœ w grudniu styczniu wystawê na Uniwersytecie w Lille. NiewyraŸne s¹ nadal perspektywy wczeœniejszej (sierpieñ-wrzesieñ) wystawy w Brukseli. Otwarcie wystawy przez M. Dzieduszyck¹. Na swe wyst¹pienia oczekuj¹ (od prawej) K. Matsuura, Ambasador Bia³orusi, A. êdzki i R. Dowydeniene fot. A. Paulo Ignacio Domeyko Bulnes w otoczeniu A. êdzkiego i R. Šviedrysa (USA) na wystawie UNESCO w Pary u fot. A. Paulo Józef Dañko, Stanis³aw Rzadkosz Odlew popiersia Ignacego Domeyki Apel JM Rektora AGH o w³¹czenie siê Wydzia³u Odlewnictwa do uroczystoœci domeykowskich w formie wykonania odlewu popiersia Ignacego Domeyki zosta³ podjêty z ca³¹ przychylnoœci¹ i zrozumieniem. Jedyna obawa wynika- ³a z krótkiego terminu wykonania dzie³a. Z konsultacji przeprowadzonych z panem prof. Mariuszem Zió³kowskim z Uniwersytetu Warszawskiego wynika³o, e odlew popiersia I. Domeyki by³ ju wczeœniej wykonany przez jedn¹ z krajowych odlewni. Jednak e w stosunku do jakoœci wykonanego wówczas odlewu zg³oszono szereg zastrze eñ. Podejmuj¹c siê zatem wykonania odlewu Wydzia³ mia³ œwiadomoœæ rangi dzie³a oraz koniecznoœci jego wykonania na najwy szym poziomie, stosownie do oczekiwañ oraz presti u AGH. Prace nad popiersiem rozpoczêto od opracowania technologii odlewania. Wykorzystano model gipsowy popiersia wykonany przez artystkê warszaw- BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 7

6 Prawnuczki Domeyki i prof. J. Dañko porównuj¹ profile Ignacego i Andrzeja Domeyków fot. A. Paulo fot. S. Rzadkosz sk¹ pani¹ Teresê Brzóstkiewicz- -Stefanowicz, wypo yczony przez Uniwersytet Warszawski. Z uwagi na koniecznoœæ wiernego odwzorowania modelu oraz zachowania jego trwa³oœci wykorzystano najnowsz¹ technologiê replikowania i kopiowania dzie³ rzeÿbiarskich. Za pomoc¹ tworzyw silikonowych skopiowano kszta³t i fakturê rzeÿby, a uzyskan¹ warstwê powierzchniow¹ utrwalono w wieloczêœciowej formie gipsowej (Rd00664). Forma ta pos³u y³a do wykonania modelu z woskowego tworzywa modelowego. Model po zaformowaniu w masie ceramicznej zosta³ z niej usuniêty przez wytopienie, tworz¹c wnêkê o kszta³cie odlewu. W celu uzyskania odpowiedniej gruboœci œcianki odlewu rzeÿby wykonano rdzeñ wewnêtrzny z wykorzystaniem dostêpnych materia³ów i technologii odlewniczych. Jako tworzywo na kopiê rzeÿby u yto br¹zu krzemowego o bardzo dobrych w³aœciwoœciach odlewniczych. Materia³ ten posiada szczególne zdolnoœci do odtwarzania szczegó³ów rzeÿby. Uzyskany odlew po oczyszczeniu zosta³ poddany procesowi patynowania i konserwacji pow³oki zewnêtrznej dla nadania jej trwa- ³oœci. Mimo bardzo napiêtego harmonogramu prac efekt koñcowy zosta³ oceniony bardzo wysoko, zarówno we w³asnym gronie specjalistów odlewników, jak równie przez znawców walorów odlewów artystycznych. Trzeba przyznaæ, e uzyskane powodzenie przedsiêwziêcia sprawi³o wiele satysfakcji gronu wielu osób, szczególnie w nie zaanga owanych. Dotyczy to przede wszystkim Prodziekana Wydzia³u Odlewnictwa prof. Stanis³awa Rzadkosza, który z zespo³em studentów ze specjalnoœci Odlewnictwo Artystyczne i Precyzyjne wykona³ ca³oœæ prac zwi¹zanych z powstaniem kopii rzeÿby popiersia Ignacego Domeyki. W celu upamiêtnienia nak³adu Akademii Górniczo-Hutniczej do wykonania kopii odlewu, w tylnej jego czêœci umieszczono odlewan¹ plakietkê o nastêpuj¹cej treœci w jêzyku francuskim: Odlew kopii rzeÿby wykonano w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie AD Andrzej Paulo, Zdzis³aw Jan Ryn Ignacy Domeyko od Santiago do Wilna, Miñska i Brzeœcia W Santiago de Chile Obchody 200-lecia urodzin Ignacego Domeyki (patrz BIP nr 101 s. 6-7) nabieraj¹ coraz wiêkszego rozmachu. W Santiago de Chile 29 maja uroczyœcie otwarto wielk¹ wystawê Ignacio Domeyko. Vida y Obra (Ignacy Domeyko ycie i dzie³o). Jej organizatorem jest Korporacja Kulturalna Vitacura, a na miejsce wystawy wybrano zabytkowy obiekt architektury kolonialnej Casas de Lo Matta. Komisarzem wystawy jest Alejandra Valdes Raczyñski, córka Christiane Raczyñskiej polskiego pochodzenia. Wystawa jest kontynuacj¹ cyklu Wielkie osobowoœci naszej kultury. G³ówne akcenty wystawy ukazuj¹ I. Domeykê jako uczonego, mineraloga, geologa, meteorologa, rektora Universidad de Chile, odkrywcê, nauczyciela, alpinistê, patriotê, cz³owieka wiary, ekologa, obroñcê praw Indian, itp. Po raz pierwszy udostêpniono szerokiej publicznoœci gabinet Ignacego Domeyki w Domu Domeyki w Santiago ze s³ynnym obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej, biurkiem i czêœci¹ biblioteki. Honorowym goœciem uroczystoœci by³a wnuczka Ignacego Anita Domeyko Alamos, która obchodzi³a stulecie swych urodzin. Wœród yczeñ i upominków dla Jubilatki znalaz³ siê adres i prezent od wiceprezydenta miasta Krakowa dr. Jerzego Jedliñskiego. Wa n¹ czêœæ wystawy stanowi- ³y eksponaty z Polski przywiezione przez prof. Zdzis³awa J. Ryna: fotogramy ilustruj¹ce planszê z eponimami Ignacy Domeyko, mapa Polski i Litwy z po³owy XIX wieku oraz kopia sztychu Uniwersytetu Wileñskiego (dar Biblioteki Jagielloñskiej), katalogi i afisze wystaw Domeykowskich w Bibliotece Narodowej w Warszawie, Bibliotece Jagielloñskiej oraz folder wystawy w pa³acu UNESCO w Pary u; ponadto zestaw miesiêczników Uniwersytetu Jagielloñskiego Alma Mater, z barwnymi ok³adkami przybli aj¹cymi krakowski uniwersytet, który obdarzy³ I. Domeykê doktoratem honoris causa medycyny (dar redakcji Alma Mater ). Otwarcie wystawy by³o znakomit¹ okazj¹ do promocji ksi¹ ki pt. Ignacy Domeyko. Obywatel œwiata wydanej w wersji polsko-hiszpañskiej przez Wydawnictwo UJ (2002 r.). 6 czerwca prof. Ryn wyg³osi³ w lokalu wystawy wyk³ad pt. Ignacy Domeyko portret psychologiczny i duchowy. 7 czerwca zarejestrowano w Santiago Korporacjê Kulturaln¹ im. Ignacego Domeyki. Jej celem jest rozwijanie i promocja badañ nad yciemi dzie³em Ignacego Domeyki oraz utworzenie muzeum, archiwum i oœrodka dokumentacji. Przewodnicz¹cym tymczasowego zarz¹du korporacji zosta³ prof. Z. J. Ryn. Korporacja Kulturalna im. Ignacego Domeyki przejê³a inicjatywê grupy postulatorów z 1996 roku o uznanie Ignacego Domeyki z S³ugê Bo ego i przedstawi³a j¹ oficjalnie chilijskim w³adzom koœcielnym. W Chile og³oszono krajowy konkurs na prace zwi¹zane z postaci¹ Ignacego Domeyki. Jego organizatorem jest Program EXPLORA i Krajowa Komisja Badañ Naukowych i Technologicznych, podlegaj¹ca Ministerstwu Edukacji (CONICYT Comisión Nacional de Investigación Científica y Tecnológica). Konkurs jest skierowany przede wszystkim do m³odzie y akademickiej i licealnej (informacja: We Wroc³awiu 10 czerwca w siedzibie Oddzia- ³u PAN we Wroc³awiu odby³a siê sesja naukowa z okazji 200-lecia urodzin Ignacego Domeyki. Zorganizowa³y j¹ PAN, Instytut Geotechniki i Hydrotechniki Politechniki Wroc³awskiej oraz Instytut Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wroc³awskiego. Przyby³o ywo reaguj¹cych s³uchaczy, czêœæ zadawa³a pytania i podejmowa³a dyskusjê. Zaprezentowano trzy referaty, zamówione przez organizatorów: dr Alfredo Lastra Norambuena (Instytut Historii PAN, Ambasa- 8 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

7 da Chile) Chile w czasach Domeyki ; prof. dr hab. Zbigniew Wójcik (Muzeum Ziemi PAN, Warszawa) Z Litwy przez Francjê do Chile ; prof. dr hab. in. Andrzej Paulo (AGH) Ignacy Domeyko geolog, mineralog i ojciec nauk górniczych w Chile (obficie ilustrowany). Przygotowania w Wilnie i Miñsku Trwaj¹ przygotowania do konferencji miêdzynarodowych w Wilnie i Miñsku oraz towarzysz¹cych im wizyt w miejscach rodzinnych Domeyki. W zwi¹zku z tym organizator litewski i edytor materia³ów konferencyjnych, prof. Algimantas Grigelis odwiedzi³ Kraków w kilkudniowej wizycie roboczej. Krakowskie œrodowisko naukowe bêdzie reprezentowane przez co najmniej 8 osób. Do komitetu honorowego konferencji w Wilnie zaproszono Paz Domeyko Leal z Australii oraz Zdzis³awa J. Ryna. Udzia³ w obu konferencjach zapowiedzia³o 15 przedstawicieli rodu Domeyków, g³ównie z Chile i USA. Materia³y obu konferencji zostan¹ opublikowane. Konferencja w Brzeœciu i Lidzie Na pocz¹tku paÿdziernika odbêdzie siê miêdzynarodowa konferencja poœwiêcona sylwetce Ignacego Domeyki w Brzeœciu i Lidzie na Bia³orusi. Do Rady Naukowej konferencji zaproszono m.in. prof. Rankingi, rankingi Jak co roku tak i w tym, pojawia³y siê w powa nych ogólnopolskich periodykach, klasyfikacje uczelni wy szych. W tym roku oprócz rankingów jakie ukaza³y siê we Wprost, Rzeczpospolitej Perspektywach i Polityce równie i polska edycja Newsweeka opublikowa- ³a swoj¹ klasyfikacjê. Je eli wszystkie rankingi ukazuj¹ce siê do tego czasu nie ró ni³y siê dla nas, miêdzy sob¹ w znacz¹cy sposób, to doœæ istotne ró nice od pozosta³ych zanotowane zosta³y w publikacji Newsweeka. Jednak przy bli szym spojrzeniu na metodykê badañ jak¹ zastosowa³a redakcja, najpoczytniejszego w tej chwili tygodnika, okaza³o siê, e by³a ona doœæ specyficzna. Przyjrzyjmy siê poszczególnym rankingom i pozycji AGH jakie w nich zajê³a. Ranking Wprost Zacznijmy od najstarszego dziewi¹tego rankingu wy szych uczelni. Jak czytamy w tekœcie poprzedzaj¹cym wyniki pierwszy ranking we Wprost zosta³ sporz¹dzony piêæ lat przed Perspektywami i Rzeczpospolit¹ o raz szeœæ lat przed Polityk¹. Zbigniewa Wójcika z Warszawy oraz autorów tego artyku³u. Spotkanie na Bia³orusi odbêdzie siê w dniach 4 7 paÿdziernika, a jego organizacj¹ zajmuje siê Fundacja Pomocy Szko³om Polskim na Wschodzie im. T. Goniewicza, Klub Polski w Brzeœciu i Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lidzkiej w Lidzie. Prezes Fundacji, Józef Adamski odwiedzi³ Kraków i spotka³ siê roboczo z polskimi wspó³organizatorami konferencji. Wsparcie dla inicjatywy obieca³y komisje Sejmu i Senatu RP, Ministerstwo Kultury oraz naukowcy z ró nych oœrodków uniwersyteckich w Polsce, na Bia³orusi i Litwie. Patronat medialny sprawuje Telewizja Polska. Warto wykorzystaæ tê okazjê, aby wzbogaciæ biblioteki, izby pamiêci i miejscowe muzea w publikacje polskie zwi¹zane z postaci¹ Ignacego Domeyki. Pok³osie Pragniemy poinformowaæ nie tylko o planach, realizacji, ale te o pok³osiu organizowanych imprez. O ywienie badawcze i popularyzacja wyników sprzyjaj¹ wyjaœnieniu niejasnoœci i zape³nianiu bia³ych plam. Wernisa wystawy UNESCO w Pary u pozwoli³ prze- ³amaæ opory i dotrzeæ do dokumentacji ogromnych zbiorów mineralogicznych Ignacego Domeyki w Muzeum Mineralogicznym École des Mines. Okaza³o siê na przyk³ad, e posiada ono 136 (a nie jak to wynika³o z korespondencji tylko 48) okazów ofiarowanych przez Domeykê, a ponadto znaczn¹ iloœæ okazów zanotowanych jako dar Komisji Chilijskiej, która organizowa³a wystawy bogactw mineralnych tego kraju na miêdzynarodowych wystawach w Pary u w latach 1867, 1878 i Inicjatorem tego kierunku wystawiennictwa, weryfikatorem zbiorów i autorem katalogów wystaw by³ Ignacy Domeyko, jednak e formalnym ofiarodawc¹ by³ za jego spraw¹ rz¹d Chile. Za jakoœæ wystawy w 1867 roku otrzyma³ Domeyko medal, a za inne wystawy nagrody. Wystawy w 1889 roku Domeyko ju nie doczeka³, zmar³ bowiem 23 stycznia 1889 roku. Powa nie chory, po powrocie w Europy jesieni¹ 1888 roku, zd¹ y³ przed œmierci¹ przejrzeæ oko³o 1300 okazów dostarczonych przez przedsiêbiorców górniczych Chile, rozpozna³, opisa³ i wprowadzi³ do katalogu wystawy paryskiej a 946 okazów. Losy powystawowe tych i innych zbiorów nie s¹ dot¹d wyjaœnione. Katalogi paryskich muzeów, np. Museum Nationale d Histoire Naturelle, które tak e posiada liczne zbiory podarowane przez Domeykê, nie s¹ niestety zbyt staranne. Sprostowania imion w³asnych i badania rozpoczête przez Andrzeja Paulo w trakcie niedawnej wizyty nale y traktowaæ jako pierwszy krok na tej drodze. Innym pok³osiem wyjazdu do Francji by³o nawi¹zanie wspó³pracy roboczej z oœrodkiem wulkanologicznym Uniwersytetu im. B. Pascala w Clermont Ferrand. Mamy W kategorii uczelni technicznych znaleÿliœmy siê w tym roku na drugim miejscu, ust¹piliœmy miejsca Politechnice Warszawskiej o jedyne 0,25 punkta (pragnê przypomnieæ, e rok temu zajêliœmy pierwsze miejsce nagrodzone Z³otym Indeksem, który mo na podziwiaæ w holu paw. A-0). Natomiast na pytanie gdzie studiowaæ nowoczesne technologie (informatykê, elektronikê, in ynieriê materia³ow¹) Wprost odpowiada jednoznacznie na AGH. Ranking Rzeczpospolitej i Perspektyw Ten ranking jest jak zwykle rozbudowany i zawiera szereg ró nych kategorii, a wiêc w kategorii klasyczne technologie in ynierskie zajêliœmy drugie miejsce, nowoczesne technologie trzecie miejsce, nauki matematyczno-przyrodniczo dziesi¹te miejsce, a wœród 75 najlepszych uczelni w Polsce plasujemy siê na miejscu siódmym. Ranking Polityki Pierwsze notowania tego tygodnika dotyczy- ³y wy³¹cznie ekonomii i zarz¹dzania, dopiero nadziejê, e przyniesie to owoce w trakcie przysz³ych badañ z Wydzia³em Geologii, Geofizyki i Ochrony Œrodowiska AGH w okolicy kanionu Colca w Peru. Projekt tych badañ omawia w czerwcu br. z prezydentem Peru Jerzy Majcherczyk legendarny odkrywca i zdobywca Canionu Colca (Wyprawa klubu AGH Bystrze Cano- Andes ). Zainteresowanych Domeyk¹ i jego epok¹ zapraszamy na strony internetowe AGH ( uci.agh.edu.pl/~domeyko) oraz inne adresy. Wœród nich warto zwróciæ uwagê na École des Mines ( i Uniwersytet Wileñski Wydzia³ Geologii i Mineralogii gf.vu.lt/depts/geology/musteiki.html. Zapraszamy te do lektury Przegl¹du Geologicznego nr 6/2002, gdzie ukaza³y siê 3 artyku³y ilustrowane: Paulo & Ryn 200-lecie urodzin Ignacego Domeyki, Paulo, Koszowska, Ryn & Wójcik Zbiory mineralogiczne Ignacego Domeyki (Chile, Francja, Polska) i Paulo Chanarcillo (Puna de Atacama, Chile) jako geologiczne stanowisko dokumentacyjne i zabytek górnictwa zwi¹zany z Domeyk¹. Czerwcowy numer bia³oruskiego biuletynu kulturalnego Kontakty i Dialogi (nr 5 6/77 78) publikuje kilka tekstów dedykowanych 200. rocznicy urodzin I. Domeyki, w tym wykaz eponimów Ignacego Domeyki. póÿniej rozszerzono klasyfikacjê. Do dzisiaj w³aœnie ekonomia i zarz¹dzanie s¹ przedstawiane w Polityce najobszerniej. W trzecim z kolei rankingu Polityki zanotowaliœmy nastêpuj¹ce rezultaty: ekonomia i zarz¹dzanie (akademie ekonomiczne oraz uczelnie maj¹ce wyodrêbnione wydzia³y zarz¹dzania) czternaste miejsce, ekonomia i zarz¹dzanie (studia na wydzia- ³ach innych ni ekonomiczne) pi¹te miejsce, informatyka trzecie miejsce. Ranking Newsweeka W tym najnowszym rankingu sklasyfikowani zostaliœmy w dwóch kategoriach. Wœród uczelni technicznych zajêliœmy dopiero pi¹te miejsce, co prawda w kategorii wydzia³ów technicznych (automatyka, robotyka, elektronika, telekomunikacja, informatyka) jesteœmy na drugim, ale jak siê okaza³o ju po opublikowaniu rankingu przy klasyfikowaniu naszej Uczelni w tej pierwszej kategorii pope³niono istotny b³¹d. Tak wiêc trzymamy siê mocno i samej czo- ³ówce, a w rankingu Newsweeka pewnie odnajdziemy wysok¹ lokatê kiedy metodologia zostanie poprawiona. (red.) BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 9

8 Bogumi³a Pawlak Z nurtem ycia... W dniu 22 maja br. w szczelnie wype³nionej auli naszej Uczelni (paw. A-0) odby³o siê spotkanie zorganizowane przez Wydawnictwo Pascal oraz Akademicki Klub Turystyki Kajakowej Bystrze. Jego bohaterem by³ Piotr Chmieliñski absolwent AGH, cz³onek klubu Bystrze, cz³owiek, który jako pierwszy i do tej pory jedyny na œwiecie, pokona³ na prze³omie lat 1985/86, kajakiem i pontonem ca³¹ d³ugoœæ Amazonki najpotê niejszej rzeki œwiata od andyjskich Ÿróde³ do ujœcia, a w 1981 r., najg³êbszy na œwiecie kanion rzeki Colca w Peru, wspólnie z innymi cz³onkami klubu Bystrze, o których wspomnê w dalszej czêœci tekstu. Obie te wyprawy wpisa³y siê do historii jako wa ne osi¹gniêcia podró niczo-eksploracyjne Polaków. Strefa Zero, NY, 21 paÿdziernik 2001 (fot. Zygmunt Malinowski) Spotkanie by³o poœwiêcone promocji II wydania ksi¹ ki Joe Kane a Z nurtem Amazonki, opowiadaj¹cej o tej wyprawie, a wydanej przez Wydawnictwo Pascal (I wydanie Prószyñski i S-ka ), a tak e prelekcji ze slajdami. Dla Piotra Chmieliñskiego to spotkanie by³o równie symbolicznym powrotem, po ponad 20 latach na nasz¹ Uczelniê (ukoñczy³ On Wydzia³ Mechaniczny obecnie IMiR w 1979 r., a w dwa dni po obronie wyruszy³ jako wspó³organizator i cz³onek 11-osobowej wyprawy kajakowej Canoandes 79 na rzeki obu Ameryk. Chcia³abym napisaæ o obu wyprawach, a e jest o czym pisaæ, to pewnie teksty moje zagoszcz¹ na ³amach BIP-a nie jeden raz. Dziœ pragnê skupiæ siê na krótkim przedstawieniu losów uczestnicz¹cych w nich Polaków. Ich pasja i zainteresowanie ujarzmianiem górskich rzek rozpoczê³y siê w³aœnie tu na AGH, w Klubie Bystrze. Losy te potoczy³y siê niejednokrotnie w doœæ nieoczekiwanym dla ich bohaterów kierunku, dlatego s¹dzê, e warto o nich opowiedzieæ. Jak wspomnia³am, Grupa Canoandes 79 zdoby³a w 1981 r. kanion rzeki Colca, czym wpisa³a siê m.in. do Ksiêgi Rekordów Guinnessa. To osi¹gniêcie o wymiarze œwiatowym odbi³o siê wtedy szerokim echem w mediach, ale tylko zagranicznych. Dlaczego? Tu przed planowanym powrotem do Polski w grudniu 1981 roku uczestnicy wyprawy dowiedzieli siê o og³oszeniu w naszym kraju stanu wojennego. Kajakarze, a wraz z nimi peruwiañski pisarz Mario Vargas Llosa, zorganizowali na ulicach Peru spontaniczn¹ manifestacjê poparcia dla Solidarnoœci. Jednak jej efektem by³ zamkniêty powrót do kraju i zakaz cenzury podawania w polskich mediach jakichkolwiek informacji na temat losów i osi¹gniêæ polskich kajakarzy. Te osi¹gniêcia dopiero po latach zaczê³y byæ w Polsce naprawdê doceniane. Jednym z wyró nieñ by³a nagroda Super Kolosa, jak¹ uczestnicy wyprawy otrzymali w 2002 r. za zdobycie kanionu rzeki Colca. Jest to nagroda przyznawana przez kapitu³ê z³o on¹ z wybitnych polskich podró ników i zdobywców za najwiêksze osi¹gniêcia podró nicze i eksploracyjne to coœ w rodzaju Oscarów w tej dziedzinie (patrz fotografia). Rozg³os i pomoc niezawodnych przyjació³ z Wyoming pomog³y im w osiedleniu siê w USA. W tym czasie sukcesem Polaków, jak równie mo liwoœci¹ wspólnych przedsiêwziêæ zainteresowa³ siê Jacques Cousteau s³ynny pisarz, podró nik i badacz mórz. Polacy nie mogli skorzystaæ z oferty mieli wtedy jeszcze status bezpañstwowców, w wyniku czego powrót do USA po wyjeÿdzie z tego kraju nie by³by dla nich mo liwy. W koñcu jednak wszyscy uzyskali obywatelstwo amerykañskie, u³o- yli sobie zawodowe i rodzinne ycie, mieszkaj¹ tam do dziœ. Piotr Chmieliñski osiedli³ siê w pobli u Waszyngtonu wraz z on¹ Joann¹ i dwoma synami. Joanna obroni³a pracê doktorsk¹ w zakresie mikrobiologii i immunologii w George Washington University, Medical School. Natomiast Piotr prowadzi w³asne przedsiêbiorstwo HP Environmental wraz z toksykologiem Hugh Grangerem. Jest to laboratorium specjalizuj¹ce siê w ochronie œrodowiska naturalnego i szacowaniu ska eñ chemicznych i mikrobiologicznych w powietrzu, wodzie oraz glebie. Firma HPE osi¹gnê³a du y presti na rynku amerykañskim, otrzymuj¹c wa ne i odpowiedzialne zlecenia. W 1993 roku, zaledwie godzinê po zamachu terrorystycznym na World Trade Center w Nowym Jorku (pierwszy, mniej tragiczny w skutkach zamach na WTC przyp. red.), znajduj¹cy siê akurat na Manhattanie Piotr zosta³ sprowadzony na miejsce wybuchu dla przeprowadzenia niezbêdnych ekspertyz dotycz¹cych ska eñ i doprowadzenia budynków do stanu u ywalnoœci. Spêdzi³ tam nastêpne dwa miesi¹ce, wykonuj¹c pomiary i analizy jakoœci powietrza, sprawdzaj¹c, czy powrót do budynków nie zagra a pracownikom i ich mieszkañcom. Nie by³o œwiat³a mówi Hugh Granger. W budynku ciemno i mokro, wszystko pokryte centymetrow¹ warstw¹ kurzu. A Piotr pokonuje setki schodów wêdruj¹c w górê i w dó³, dokonuj¹c precyzyjnych pomiarów. Jest jedynym cz³owiekiem w tym fachu, który mo e to zrobiæ. Mark Jannot, National Geographic Adventure styczeñ/luty Podobnie dok³adne ekspertyzy, które wykaza³y m.in. znaczne ska- enie azbestem i o³owiem, zosta³y wykonane przez HPE po ataku we wrzeœniu 2001 roku (patrz fotografia). Firma pracowa³a równie nad badaniami zwi¹zanymi ze ska eniem bakteriami w¹glika. Dwóch innych cz³onków grupy Canoandes to: Andrzej Piêtowski i Zbigniew Bzdak (oni równie studiowali na AGH, ale nie uda³o im siê zakoñczyæ edukacji w naszej Uczelni przed rozpoczêciem wyprawy). Andrzej ukoñczy³ wydzia³ matematyki na Uniwersytecie Stanowym Bowling Green w Ohio; jest nauczycielem w szkole œredniej w Chicago. Pracuje równie jako nauczyciel Canoandes nad Potomac-iem z KOLOSEM, wrzesieñ 2001, od lewej: Stefan Danielski, Piotr Chmieliñski, Andrzej Piêtowski, Zbigniew Bzdak, Jacek Bogucki i Krzysztof Kraœniewski (fot. Anna Czarnecka) 10 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. fot. Z. Sulima

9 jêzyka angielskiego na letnich obozach jêzykowych w Polsce. Zbyszek mieszka w Chicago, pracuje jako fotograf w miejscowym dzienniku Times Chicago i jest uznanym i cenionym fachowcem w tej dziedzinie. Jego prace publikowane s¹ m.in. w National Geographic i innych powa nych czasopismach, w³asnych albumach fotograficznych, a tak e corocznie nagradzane i wyró niane. Z kolei Jacek Bogucki osiedli³ siê w Casper w Wyoming wraz z on¹ Peruwiank¹. Pracuje w lokalnej stacji telewizyjnej jako g³ówny operator filmowy, produkuje równie w³asne filmy. Jerzy Majcherczyk (Jerzy ma za sob¹ epizod w AGH dwa lata studiów póÿniej kontynuowa³ naukê w Politechnice Krakowskiej) pracuje dla przedsiêbiorstwa turystycznego swojej ony w stanie New Jersey. Wyprawa Canoandes 79 zosta³a ponadto poszerzona w Ekwadorze o dwóch eglarzy z polskiego jachtu Horn : Krzysztofa Kraœniewskiego i Stefana Danielskiego. Obaj mieszkaj¹ obecnie w Ontario w Kanadzie. Krzysztof jest pracownikiem miejskiej biblioteki, a Stefan g³ównym mechanikiem na statkach handlowych na Wielkich Jeziorach. Wspania³¹ tradycj¹, jak¹ podtrzymuj¹ rozrzuceni po amerykañskim kontynencie polscy kajakarze, s¹ polskie spotkania kajakowe na rzece Potomac, organizowane corocznie w ka dy pierwszy weekend wrzeœnia. Termin ten jest na sta³e zarezerwowany w ich rozk³adach zajêæ. W sp³ywie uczestnicz¹ równie dzieci kajakarzy oraz przedstawiciele m³odszego pokolenia Bystrzaków, przebywaj¹cy akurat w USA. Wspólne p³ywanie sta³o siê œwietnym pretekstem dla podtrzymywania przyjaÿni i wyprawowych wspomnieñ (patrz fotografia). Na spotkaniu w naszej Uczelni Piotr Chmieliñski podkreœla³ swoj¹ wiêÿ z AGH. Jak sam mówi, studia pozwoli³y mu na dobry start w dalsze ycie. Szczególn¹ wdziêcznoœæ Piotr wyra a zawsze dla Pana Profesora Zygmunta Drzyma³y, bo to w³aœnie dziêki Niemu nie przerwa³ studiów przed sam¹ obron¹ ze wzglêdu na swoje plany wyjazdowe. Gdyby nie zdoby³ dyplomu w³aœnie wtedy, póÿniej by³oby to niemo liwe. Dyplom takiej Uczelni jak AGH okaza³ siê bardzo przydatny w momencie zakoñczenia spraw wyprawowych, gdy Piotr zacz¹³ budowaæ swoje ycie zawodowe w USA i rozwijaæ dzia³alnoœæ w dziedzinie ochrony œrodowiska, choæ nie by³a to jego wyuczona specjalnoœæ. Jednak mechanika i ochrona œrodowiska okaza³y siê dziedzinami wiedzy wcale nie tak bardzo odleg³ymi od siebie, nie powoduj¹c koniecznoœci rozpoczynania wszystkiego od zera. Równie dzia³alnoœæ w klubie Bystrze przynios³a mu umiejêtnoœci i doœwiadczenia procentuj¹ce na ca³e ycie. dr in. Feliks Stalony-Dobrzañski Mieszanie symbolami to technika a skutki? Wawel symbol pañstwowoœci Polski, jej œwietnoœci, nekropolia królów. Ska³ka symbol zwi¹zku Polski i wiary. Po³¹czenia w budowie si³y Pañstwa i myœlenia o polach rozdzielnoœci ról Pañstwa i koœcio³a i oparcia Pañstwa o Dekalog, za które to ¹danie mêczeñsko odda³ swe ycie œw. Stanis³aw nie bez powodu Patron Polski. Pamiêtamy dyskusje wokó³ lokalizacji pomnika psa. Postawiono go pomiêdzy Wawelem a Ska³k¹. Miêdzy dwoma symbolami postawiono trzeci. I to z jakimi europejskimi, a piêknymi motywacjami! Czy mam coœ przeciw pamiêci o psie, którego wiernoœæ by³a rozczulaj¹ca? Ale wymowa bezmyœlnego albo i przemyœlanego zderzenia symboli, ju znieczula. Có za zderzenie. Jak ono przemówi do m³odych. Stanie siê dla nich normalne pomieszanie i zrównanie tej symboliki. Ci m³odzi bawi¹ siê jeszcze parêdziesi¹t metrów dalej na boisku Nadwiœlanu kopi¹ pi³kê i zmêczeni wychodz¹ i co widz¹ na p³ocie? Plakat. Wielki, bia³y, rzucaj¹cy siê w oczy. Plakat te ³apie za oczy ka dego turystê, który z Wawelu wêdruje na Ska³kê albo i w ogóle na Kazimierz. Miejsce z punktu widzenia odbioru tylko jednego plakatu wybrane znakomicie. Na plakacie zestaw mo liwych odpowiedzi ustawionych jak w ankiecie z kwadratami na zakreœlenie prawid³owej odpowiedzi. Mo liwoœci do wyboru podane w kolumnie po pytaniu: Czy Prezydent Mugabe to: A. prezydent Zimbabwe B. Ludobójca C. Katolik D. Wszystkie odpowiedzi s¹ poprawne. Plakat to reklama. Kogoœ do czegoœ ma zachêcaæ, pobudzaæ. Za reklamê siê p³aci i to s³ono. Pytam wprost kto i za co tu p³aci. Co osi¹ga? Tak sobie wyda³ pieni¹dze? Bo mia³ ich nadmiar? Ewentualnoœci te chyba nie wymagaj¹ odpowiedzi a zbitka pojêciowa, która powstaæ musi po ogl¹dniêciu plakatu okiem bezmyœlnego przechodnia jest doœæ oczywista choæ ju s³yszê spiskowa teoria dziejów. No to proszê o inn¹. Proszê o wyjaœnienie czego to jest reklama bo jej dawca jest oczywiœcie NN. Ksiê- y te na ogó³ zabijali NN. Ludzie przechodz¹ i s¹ nas¹czani podkorowo wprowadzan¹ zbitk¹ wynikaj¹c¹ z sugerowanego ci¹gu Katolik = ludobójca. Spróbowa³bym takiego naruszenia godnoœci i kpin z wiary jakiejkolwiek innej. I kto tu mówi o braku tolerancji, o równouprawnieniu, o poszanowaniu przekonañ. Napisane na p³ocie, poddawane przed oczy i tych, którzy u siebie dowiaduj¹ siê i to nawet z prac naukowych, e to nie kto inny tylko Polacy i to podbudowani swym katolicyzmem urz¹dzali prawie polowania albo przynajmniej umo liwiali, wspó³pracowali ba! mordowali. No tak katolik = morderca. No i ludzie przechodz¹ obojêtnie. Z innej beczki Obchody rocznicowe Stanis³awa Pyjasa, w tym roku, zosta³y zestawione tym samym czasem z procesj¹ œw Stanis³awa. Na³o enie symboli. Jeden ma zacieraæ drugi? Który ma konkurowaæ z którym? Œwiêty Stanis³aw to kap³an i symbol odwieczny. Pyjas to œwiecki te symbol. Wiêkszy? Mniejszy? Pamiêæ ma walczyæ z wydarzeniem liturgicznym o wymiarze narodowym? Jaki skutek mo e zostaæ osi¹gniêty? I po co? Zwracam uwagê na nowe formy walki z koœcio³em i wiar¹ poprzez nak³adanie i zestawianie w konkurencji, rozmywanie symboli. W tym i katolicy w bezmyœlnoœci uczestnicz¹. Bo i tylko w bezmyœlnym entuzjazmie ile takich anihilacji symboli i pojêæ, mo na niby przypadkowo, nie tylko poprzeæ, ale i wprowadziæ w ycie? Skutki? W reklamie i wyborach robi siê interes na postawach szydz¹cych z sutanny (choæby reklamy czekolady Milki) sugeruj¹cych podwójn¹ moralnoœæ osób duchownych. Fakty i Mity czy Nie podaj¹ce pó³prawdy i nieprawdy, s¹ nie tylko kupowane (na naiwnych siê jeszcze zarabia), ale i wp³ywaj¹ znacz¹co na opiniê. W kraju katolickim!! Naigrywanie siê z Ojca Œwiêtego przynios³o zysk wyborczy a straty tym, którzy prawdê ujawnili. Nawet w kabaretach postaæ ksiêdza ju zaczyna mieæ sw¹ specyficzn¹ pozycjê. Sprawa Arcybiskupa by³a i jest jedn¹ w istocie z niewielu, a jak zosta³a z bezmyœlnym udzia³em katolików rozegrana! Niedaleko ju przecie do wmówienia publice uogólnieñ o demoralizuj¹cym wp³ywie ksiê y i katechezy. Nastêpuje pogodzenie siê jako z prawdami ze zbitkami wierz¹cy zacofany niepostêpowy, patriota ksenofob, duchowny hipokryta, ba! dewiant. Kulinarnie na AGH Odwiedzaj¹c miejsca na AGH, gdzie mo na w spokojnej mi³ej skonsumowaæ ma³e co nieco, nie sposób nie trafiæ do Cafeterii w paw. C-2. W³aœnie tam skierowa³ mnie mój domagaj¹cy siê czêstego nape³niania o³¹dek. Uraczy³em siê urkiem z kie³bas¹, który postanowi³em polecaæ i zachwalaæ, bo naprawdê warto go spo yæ podczas przerwy w pracy. (red.) BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 11

10 Wymowa bezmyœlnego albo i przemyœlanego zderzenia symboli ju znieczula. Jak to znieczulenie dzia³a, mo - na przeœledziæ i na wypowiedzi polityka. Powa nego i powa anego polityka. WypowiedŸ Pana Mazowieckiego przy okazji tzw. referendum na temat akceptacji wejœcia do UE WypowiedŸ Pana ex Premiera, któr¹ szeroko zreszt¹ w tym dniu nag³oœni³y media brzmia³a; Wchodzimy do Europy trzymaj¹c w rêku polski sztandar, który nie damy sobie wytr¹ciæ przeciwnikom adne? Nawet piêkne. Lecz zanalizujmy to zdanie. Wchodzimy to znaczy, i sami uznajemy, i do tej pory w Europie nie byliœmy. Wchodzi siê bowiem tam gdzie nas nie ma. Wchodzimy do Europy tworz¹c j¹ przecie od wieków. Godzimy siê na rolê petenta, któremu mo na wszystko narzuciæ a nie partnera do rozmów. Czujemy to dobitnie to nie teoria, a rzeczywistoœæ. Jak to nas ustawia i to na starcie? Dalej; skoro maj¹ nam wydzieraæ sztandar to znaczy, e wchodzimy do wspólnoty przeciwników naszej polskoœci i to jest chyba w koñcu jasno powiedzian¹ prawd¹, patrz¹c na skalê antypolonizmu. Nie damy sobie go wytr¹ciæ ale jak? Jak reaguje nasz MSZ na liczne przyk³ady tego antypolonizmu? Nie reaguje i ja jako obywatel mam wierzyæ, e bêdzie reagowa³ po wejœciu? Mam odrzuciæ balast symboli, patriotyzmu, który staje siê czymœ wstydliwym? Jedno zdanie znanego Polityka, a jaka piramida oczywistych bajañ i zbitek obliczonych na bezmyœlnoœæ odbiorcy. Zdanie to jest jednak przyjmowane jako takie sobie g³adkie. Powiedzia³ sobie tak w koñcu polityk, œwiat³y itd. Inny przyk³adem mo e byæ wywiad z cz³owiekiem sukcesu wstydz¹cym siê swej polskoœci co ma byæ propagowanym modelem postêpowego wspó³czesnego Polaka (?) sukcesu (np. M.P szefa Pepsi Viva ) Wypada zapytaæ czym bêd¹ moje wnuki w tej Europie wobec Niemca, Francuza W³ocha czy Brytyjczyka z których ka dy sw¹ tradycjê i to - samoœæ narodow¹, a dumê z tych wartoœci wpaja dziecku od kolebki, skoro uznamy za prawdziwe powiedzenie, i wystarczy zabraæ narodowi jego historiê i w drugim pokoleniu przestanie on istnieæ? Ma siê nie mówiæ o wielkiej przegranej bitwie o gospodarkê i terytorium Na ratunek nie pa³ami i karabinami a technikami bankowo politycznymi? Mo- e warto zastanowiæ siê nad wspó³czesnym patriotyzmem jako sposobem myœlenia gospodarczego i Pañstwowego? Tu symbole przek³adaj¹ siê na interes. Rozwa my te, w tym kontekœcie rozmywania znaczeñ, jakie bêd¹ skutki wspólnego i jednobrzmi¹cego wyst¹pienia przed kamerami TV ( TVP1) Pana Szymczychy i przedstawiciela Episkopatu w sprawach unijnych? Uczynione ono z nadziej¹ na ³askawoœæ w³adzy? Na uwzglêdnienie invocatio dei? Na œwiêty spokój? To jest raczej zgoda na medialne u ycie pozornej jednomyœlnoœci. Bo faktycznej zgody na postêpowe pomys³y chyba nie ma bo byæ nie mo e. Có to szkodzi razem wyst¹piæ zatrzeæ wyraziste granice. A te przecie s¹ i byæ musz¹. Le ¹ w obronie ycia, eutanazji dekalogu ogólnie mówi¹c. Dla drugiej strony, Dekalog jako przedmiot wiary nie istnieje. Prymas Tysi¹clecia mia³ na tak¹ okolicznoœæ swoj¹ receptê. Non possumus. Mój œp. Stryj by³ plastykiem i zajmowa³ siê g³ównie projektowaniem polichromii oraz witra y. Nie tylko wiêc z przekonañ, ale i z wiedzy oraz profesji, wyprowadza³ wagê symbolu i obrazu. Ten by³ przezeñ traktowany jako œrodek komunikacji, a nie tylko jako makatka element dekoracyjny. Gwa³towne reakcje Stryja na ró ne pomys³y plastyczne czy architektoniczne tamtego czasu odbiera³em jako swego rodzaju zawodow¹ k³ótniê z otoczeniem. Dla przyk³adu panowa³a wtedy moda utrzymuj¹ca siê nawet do dziœ malowania lub wykonywania krzy- a jako znaku z nierównymi ramionami. Graficznie to w wielu kompozycjach pasuje, tak ³adnie zagospodarowuje p³aszczyznê, pozwala ponoæ rozwin¹æ kompozycjê w polu pod d³u szym ramieniem krzy a itd. przynajmniej takie bywaj¹ dawane argumenty za tym rozwi¹zaniem plastycznym. Tu jednak argumentacja by³a jednoznaczna. Chrystus to by³ konkretny cz³owiek, Jego mêka to konkretne zdarzenie, krzy to narzêdzie kaÿni, z którego powsta³ symbol ca³ego chrzeœcijañstwa jako przekonania, e ten cz³owiek by³ i jest Bogiem. On jest, yje w eucharystii. Nie by³ kalek¹ o nierównych ramionach i te nikt nikogo nie upowa ni³ do zabaw plastycznych tym krzy em imieniem w³asnym znakiem symbolem. Nazwiska ku uciesze gawiedzi siê nie przekrêca. Tam gdzie mówimy o ikonografii krzy jest krzy- em, a nie znakiem plastycznym. Krótko i prosto. Wêze³kowato jak mawia³. Dziœ to widzê w szerszym kontekœcie. Skala przyzwyczajenia do ró - nych manipulacji w zakresie symboli oraz pojêæ prostych, podstawowych i lekcewa enie a nawet wprost zgoda na skutki wnoszonych owymi zmianami znaczeñ s³ów i symboli, jest zatrwa aj¹ca. Postêpy w tym zakresie ju gro ¹ zatraceniem poczucia co jest czym. Pojêcie patriotyzmu mi³oœci Ojczyzny staje siê wstydliwym symbolem rodzaju ksenofobii (czy nie mo na cytowaæ wypowiedzi ilustruj¹cych takie podejœcie?), akty wiary staj¹ siê deklaracj¹ zaprzeczenia rozumowi, pojêcie mi- ³oœci sprowadza siê do czêœci socjologii i techniki, zaœ honor to g³upota nieskutecznego naiwniaka. Czy to nie jest prawda? Do czego przyjêcie tych punktów widzenia zaprowadzi spo³eczeñstwo? Ca³a substytucja triady Bóg, Honor, Ojczyzna przez triadê kolejnych rewolucji Wolnoœæ, Równoœæ i Braterstwo (przy ca³ym jej pozornym piêknie) jest wystarczaj¹co smutnym œwiadectwem. To te œwiadectwo prawdy na onegdajsze powiedzenie diabelsko chichocz¹cego Lenina i to kapitalizm sam przyniesie sznur, na którym go siê powiesi. Dziœ wiêc myœl¹c o tych sprawach, widzê, jak wa ne dla rozumienia podstaw i obrony rzeczy najwa niejszych s¹ te wydawa³oby siê niewa ne niezgody na wygodne przeinaczania i wrêcz k³amstwa. Znacz¹ce jest przeciwstawianie siê wszystkiemu co jest tym niby ma³o znacz¹cym podstawieniem znaczeñ. Wa na jest niezgoda na obojêtnoœæ czynion¹ w imiê œwiêtego spokoju. Z³udny to bowiem i jedynie chwilowy mo e byæ nawet i spokój, ale potem powstaje stan nienaprawialny. Za chwilê i inne g³adko mówione nielogicznoœci i bajania ludzi przejd¹ nie tylko bezkarnie, ale stan¹ siê prawdami. A potem zdziwienie? Powtarzam cyganka nigdy do domu siê nie w³amuje ona jest wpuszczana! Ona te mówi coœ co znaczy zupe³nie co innego ni to, co otwieraj¹cy drzwi rozumie pod jej s³owami. Jej dzia³anie te jest oparte o zamianê znaczeñ wypowiadanych s³ów. Kraków Ukaza³a siê ksiêga honorowa z okazji prze³omu wieków pt. Z³ote myœli ludzi wielkiego serca, umys³u, talentu przes³ania Polaków 2001 (Wydawnictwo Fundacja Zd¹ yæ z pomoc¹, Sp. z o.o. Warszawa, ul. omianka 5, str. 464). Ksi¹ ka zawiera 343 nazwiska autorów uwa anych za sponsorów wydawnictwa, z przypisanymi im sentencjami b¹dÿ to w³asnymi, b¹dÿ cytowanymi wed³ug innych myœlicieli. Wykaz nazwisk utrzymany jest w porz¹dku alfabetycznym, od Agatowski do ydowo, z kilkustronicowym wstêpem Fundatora Stanis³awa Kowalskiego. Oto fragment z wprowadzenia od Zarz¹du i rady Fundacji: Ksiêgê Z³ote Myœli... dedykujemy dzieciom chorym, niepe³nosprawnym, osieroconym, pokrzywdzonym w ró nym sposób przez ludzi lub los, szczególnie dzieciom dotkniêtym chorobami nowotworowymi. To troska o ich ycie sta³a siê inspiracj¹ do tej ksiêgi. W gronie kilkuset autorów akcji pomocy dzieciom w Polsce znalaz³o siê 3 profesorów z AGH, a s¹ nimi: prof. Zygmunt Drzyma³a, prof. Antoni Matysik, prof. Stefan Œliwiñski. Ksi¹ ka nie posiada ceny, rozprowadzana jest przez Zarz¹d Fundacji za wp³at¹ na rzecz dzieci co najmniej 100 z³ (adres jak wy- ej). Oprawa jak i szata graficzna (8 reprodukcji obrazów wybitnych polskich artystów malarzy), a nade wszystko humanistyczna treœæ pozycji, czyni¹ go wielce atrakcyjnym, zaœ idea pomocy dzieciom stanowi zapewne naturalny ludzki odzew. (red) 12 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

11 oprac. mgr in. Ma³gorzata Krokoszyñska Wybrane z prasy Gazeta Krakowska r. Setny semestr pracy dydaktycznej zakoñczy³ prof. Zbigniew Engel z Wydzia³u In ynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Na emeryturê jeszcze siê nie wybieram, mo e w przysz³ym roku zastrzega. Pierwsze æwiczenia pamiêta jak dziœ, bo by³ mocno zdenerwowany. By³o to na krakowskich Krzemionkach. Dziœ wie, e dobre przygotowanie do zajêæ to najlepszy sposób na stres. Dziennik Polski r. 29/ r. Gala 10/ r. Gazeta Krakowska r. 29/ r. Gazeta Wyborcza r r r. 29/ r. G³os Wielkopolski 29/ r. Rzeczpospolita 29/ r. Trybuna 29/ r. ycie Warszawy 29/ r. Rozstrzygniêta zosta³a druga edycja ogólnopolskiego konkursu Mistrz Mowy Polskiej. Laureatami zostali prof. Ryszard Tadeusiewicz, Tadeusz Sznuk oraz Krystyna G³owniak (trzy równorzêdne nagrody). Dodatkowe nagrody przyznano prof. Wiktorowi Zinowi, Jolancie Fajkowskiej oraz Tadeuszowi Zwiefce (tytu³ Vox Populi). Organizatorem programu Mistrz Mowy Polskiej by³ Magazyn Konsumenta Solidna Firma, patronem medialnym Rzeczpospolita. Gazeta Krakowska 25/ r. Gazeta Wyborcza 25/ r. Uroczyœcie obchodzono 40-lecie Wydzia³u Metali Nie elaznych oraz Jubileusz 40-lecia pracy naukowej prof. Andrzeja Korbela, kierownika Katedry Struktury i Mechaniki Cia³a Sta³ego, Prorektora ds. Wspó³pracy z Zagranic¹ AGH. Prorektor Korbel jest osob¹, która mi imponuje. Dla Niego badania naukowe s¹ drog¹ do osi¹gniêcia trzech wartoœci: m¹droœci, prawdy i piêkna - mówi³ podczas uroczystoœci Rektor AGH prof. Ryszard Tadeusiewicz. Dziennik Polski r r. W Ma³opolsce odby³a siê uroczysta inauguracja programu rz¹dowego dla tegorocznych absolwentów Pierwsza praca w ramach Dnia Informacji Zawodowej dla Absolwentów. Z tej okazji, zaplanowano z myœl¹ o studentach i absolwentach, wiele bezp³atnych warsztatów oraz paneli, a tak e gie³dê ofert pracy. Pierwszy panel Kszta³cenie a doœwiadczenie zawodowe, z udzia³em Ministra Pracy Jerzego Hausnera odby³ siê w Auli AGH. W artykule pt. Absolwencie, zatrudnij siê sam znajdziemy g³ówne za³o- enia programu, proponowane przez Ministra Hausnera. Dziennik Polski r. Gala 17/ r. Gazeta Krakowska r r r. Gazeta Wyborcza r r. Kulisy r. Nasz Dziennik r. Super Ekspress r. W AGH ods³oniêto figurkê studentki, któr¹ na prywatne zamówienie Rektora AGH prof. Ryszarda Tadeusiewicza wykona³ krakowski rzeÿbiarz Karol Badyna. Ma³gosia tak¹ nazwê nada³ figurce fundator rzeÿby ma w Jego intencji przypominaæ wszystkim przechodz¹cym pracownikom lub ucz¹cym siê na ³aweczkach studentom AGH, e nasza Uczelnia jest tak piêkna, i warto na niej nie tylko studiowaæ, ale tak e zakochaæ siê. W³aœnie w tym miejscu, gdzie Rektor spotka³ swoj¹ przysz³¹ onê, stanê³a figurka studentki, której pierwowzorem postaci jest ona Ma³gorzata. Dziennik Polski r. Gazeta Wyborcza r. Prof. Zbigniew Górny, œwiatowej s³awy specjalista w dziedzinie odlewnictwa metali, otrzyma³ godnoœæ Doktora Honoris Causa AGH. Senat AGH przyzna³ ten zaszczytny tytu³ prof. Górnemu za znacz¹cy wk³ad w rozwój odlewnictwa polskiego i Jego miêdzynarodow¹ promocjê oraz za kszta³cenie kadr naukowych. Stolica 8/ r. dodatek do ycia Warszawy Podczas tegorocznych obchodów Œwiatowego Dnia Telekomunikacji w Warszawie, organizowanych przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich, wrêczono Statuetki osobom lub instytucjom zas³u onym dla rozwoju telekomunikacji i informatyki lub dla procesu budowy spo³eczeñstwa informacyjnego w naszym kraju. Wœród siedmiu laureatów znalaz³a siê Akademia Górniczo-Hutnicza, która zosta³a nagrodzona za osi¹gniêcia naukowe i dydaktyczne w dziedzinie telekomunikacji. Tygodnik Powszechny r. Rozmowê z Rektorem AGH prof. Ryszardem Tadeusiewiczem o zaletach i wadach Internetu przeczytamy w artykule pt. Szum doskona³y. Technika zawsze by³a dobrym s³ug¹, ale z³ym panem. Od nas zale y, czy poddamy siê jej, czy ona podporz¹dkuje siê nam i stanie siê jednym z instrumentów zg³êbiania wiedzy o œwiecie. Nie ka dy mo e przecie pojechaæ do Luwru, a ju nied³ugo bêdzie móg³ zwiedziæ to muzeum w sposób ³udz¹co podobny do realnego. Otwieraj¹ siê przed nami nowe œwiaty. Czy znajdziemy w sobie tyle samozaparcia, by oprzeæ siê syreniemu œpiewowi Internetu? koñczy swoj¹ wypowiedÿ prof. Tadeusiewicz. Dziennik Polski r. Gazeta Krakowska r. Gazeta Wyborcza r. Nasz Dziennik r. Jubileusz 50-lecia œwiêtowa³ Wydzia³ Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Na sesjê Wspó³czesne kierunki rozwoju elektrotechniki, automatyki, informatyki, elektroniki i telekomunikacji naukowcy zwi¹zani z Wydzia³em przygotowali referaty prezentuj¹ce najnowsze badania i zagadnienia, budz¹ce du e zainteresowanie w œwiecie nauki. W katedrach i zak³adach wydzia³u odby³y siê równie sesje, prezentuj¹ce prace, prowadzone aktualnie w poszczególnych dyscyplinach naukowych. XVIII Miêdzynarodowa Wystawa i Gie³da Minera- ³ów, Skamienia³oœci i Wyrobów Jubilerskich odby³a siê w Gmachu G³ównym AGH. Zwiedzaj¹cy mogli podziwiaæ okazy, a tak e bi uteriê, przygotowane przez oko³o 150. wystawców. Trybuna Œl¹ska r. 15 maja podpisana zosta³a umowa o wspó³pracy miêdzy AGH a gliwickim Zak³adem Mechaniki Przemys³owej ZAMEP Sp. z o.o. Zosta³y w niej nakreœlone zasady wspó³pracy w dziedzinie rozwoju technologii regeneracji i remontów pomp oraz technologii produkcji nowych typów pomp dla górnictwa i energetyki. Dziêki tej umowie bêdzie mo na na bie ¹co badaæ, sprawdzaæ i modernizowaæ produkowane i remontowane urz¹dzenia i wprowadzaæ najnowsze rozwi¹zania techniczne zgodne z najlepszymi trendami œwiatowymi w oparciu o najwy szej jakoœci sztukê in- yniersk¹. Dziennik Polski r r. Gazeta Krakowska r r. Gazeta Wyborcza r. W Auli AGH spotkali siê absolwenci, przyjaciele i profesorowie Wydzia³u In ynierii Mechanicznej i Robotyki, z okazji jubileuszu 50-lecia jego istnienia. Wydzia³ ten jest dum¹ naszej Uczelni. To g³ównie jemu AGH zawdziêcza swoj¹ pozycjê i rangê. Tutaj od zawsze kszta³cili siê najwiêksi oficerowie polskiego przemys³u mówi³ Rektor AGH prof. Ryszard Tadeusiewicz. Obchodom towarzyszy³a prezentacja kadr i zak³adów Wydzia³u. W drugim dniu Jubileuszu w Pawilonie B-2 uroczyœcie otwarto nowoczesne, w pe³ni zautomatyzowane Centrum Konferencyjne. Dziennik Polski r. Mi³oœnicy Podgórza mogli uczestniczyæ w wycieczce geoturystycznej, zorganizowanej przez Fundacjê Wspierania Inicjatyw Ekologicznych. Powita³ uczestników spaceru, pe³ni¹cy rolê przewodnika, prof. Jacek Matyszkiewicz z Wydzia³u Geologii, Geofizyki i Ochrony Œrodowiska AGH, który wyg³osi³ interesuj¹cy wyk³ad na temat urozmaiconej morfologii Podgórza. Nie zabrak³o wycieczki do legendarnej Groty Twardowskiego. Dziennik Polski r. Gazeta Krakowska r. Podczas miêdzynarodowej konferencji Korozja 2002 zorganizowanej przez Wydzia³ In ynierii Materia³owej i Ceramiki AGH oraz Politechnikê Krakowsk¹ naukowcy rozmawiali o nowych formach korozji oraz sposobach walki z ni¹. Cz³owiek wykopuje z ziemi ró ne surowce i wk³ada w nie energiê, produkuj¹c czysty metal, stal czy tworzywo sztuczne. Przyroda chce ten proces BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 13

12 odwróciæ, utleniaj¹c powierzchnie materia³ów i dlatego wszystko koroduje. Roczne straty pañstw spowodowane korodowaniem materia³ów wynosz¹ prawie 5 procent produktu krajowego brutto. Jest to wiêc walka z przyrod¹ o ratowanie naszych pieniêdzy wyjaœnia³ prof. Marek Danielewski, przewodnicz¹cy konferencji. Dziennik Polski r. Gazeta Krakowska r. Gazeta Wyborcza r. Nasz Dziennik r. Uroczyœcie obchodzono 40-lecie Akademickiego Ko³a Polskiego Czerwonego Krzy a i Klubu Honorowych Dawców Krwi przy AGH. W Auli AGH wrêczone zosta³y specjalne odznaczenia Polskiego Czerwonego Krzy a. Od 1962 r. podczas ró nych akcji organizowanych na terenie AGH, cz³onkowie Klubu HDK oddali honorowo ponad 13 tys. litrów krwi. Tylko w ubieg³ym roku na uczelni zebrano a 40 litrów. Zachêcamy zw³aszcza m³odzie do zainteresowania siê t¹ szczytn¹ dzia³alnoœci¹, jak¹ jest oddawanie krwi. Uœwiadamiamy im, e mog¹ ofiarowaæ to, co najcenniejsze dla ludzkiego ycia mówi³a El bieta Wojna, prezes Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK przy AGH. Posiedzenie Senatu w dniach 29 maja i 19 czerwca 2002 r. Tym razem relacja z dwóch kolejnych posiedzeñ Senatu, majowego i czerwcowego. Czerwcowe mia³o byæ nadzwyczajne tylko dla uchwalenia bud etu Uczelni, lecz Szef stwierdzi³, e przy okazji mo na za³atwiæ i kilka innych spraw. Ale zacznijmy od maja. By³ to najprzyjemniejszy Senat w ca³ej kadencji, gdy po przyjêciu sprawozdania finansowego i podzia³u dodatniego wyniku finansowego Uczelni Rektor rozda³ nagrody wszystkim Senatorom. Zwykle po kolejnym roku pracy otrzymywali j¹ tylko Dziekani i Przewodnicz¹cy Komisji, a tym razem starczy³o dla wszystkich. W roboczej czêœci obrad nadano tytu³ Doktora Honoris Causa prof. dr. hab. in. Janowi Wêglarzowi z Politechniki Poznañskiej oraz pozytywnie zaopiniowano wniosek Politechniki Koszaliñskiej o nadanie tytu³u Doktora Honoris Causa prof. Romano Prodi, Przewodnicz¹cemu Komisji Europejskiej. Oczywiœcie nie zabrak³o spraw personalnych i informacji z Rady G³ównej prof. Wojciech Mitkowski przedstawi³ propozycje zmian w ustawie o stopniach i tytule naukowym. Natomiast w czerwcu, oprócz wspomnianego ju bud etu i jak zwykle spraw personalnych podjêto niezwykle wa n¹ dla pracowników uchwa³ê w sprawie przeznaczenia dodatkowych œrodków na zwiêkszenie wynagrodzeñ pracowników AGH w roku Ponadto Senat wyrazi³ zgodê na nabycie od gminy Kraków prawa u ytkowania wieczystego dzia³ki oraz prawa w³asnoœci budynku przy ul. Czarnowiejskiej 70. Kolejna uchwa³a dotyczy³a Wydzia³u Fizyki i Techniki J¹drowej, który wprowadzaj¹c zmiany w strukturze organizacyjnej wyst¹pi³ z wnioskiem o zlikwidowanie Zak³adów Analiz Radiometrycznych i Radiometrii Przemys³owej i Znaczników Izotopowych i utworzenie w ich miejsce Zak³adu Radiometrii i Zak³adu Informatyki Stosowanej. A.K.D. Najaktywniejszy Zak³adowy Spo³eczny Inspektor Pracy W dniu 24 kwietnia 2002 r. podczas konferencji sprawozdawczo-wyborczej Ma³opolskiej Komisji Ochrony Pracy zosta³y og³oszone wyniki presti owego konkursu p.n.: Najaktywniejszy zak³adowy spo³eczny inspektor pracy 2001 r. w zak³adach pracy regionu Ma³opolski, organizowanego przez Pañstwow¹ Inspekcjê Pracy w celu inspirowania spo³ecznych inspektorów pracy do aktywniejszych dzia³añ w sferze ochrony pracy oraz popularyzacji szczególnie wartoœciowych osi¹gniêæ spo³ecznych inspektorów pracy. Uczestnikami konkursu byli zak³adowi spo- ³eczni inspektorzy pracy (Z-SIP), dzia³aj¹cy zgodnie z przepisami ustawy z 24.VI.1983 r. Komisja konkursowa przy ocenie uczestników bra³a pod uwagê ich dzia³ania w zakresie bezpieczeñstwa pracy, dzia³alnoœæ systemow¹ oraz inne elementy na rzecz ochrony pracy. Do konkursu zosta³ zg³oszony przez Okrêgowy Inspektorat PIP Zak³adowy spo³eczny inspektor pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie dr in. Tadeusz WoŸny, który w konkursie uzyska³ wysokie miejsce na szczeblu regionalnym. Uroczystego wrêczenia pucharu dokona³ zastêpca Okrêgowego Inspektora Pracy w Krakowie Marek Rapciak. W czasie obrad wspomnianej na wstêpie konferencji sprawozdawczo-wyborczej kolejne wyró nienie spotka³o Zak³adowego SIP w AGH dr. in. Tadeusza WoŸnego zosta³ on wybrany na now¹ 3-letni¹ kadencjê na wiceprzewodnicz¹cego Ma³opolskiej Komisji Ochrony Pracy. Cz³onkiem w/w Komisji jest od 1999 r. desygnowany przez zwi¹zki zawodowe dzia³aj¹ce na terenie naszej uczelni. 34-osobowa Ma³opolska Komisja Ochrony pracy jest cia³em spo³ecznym, wspieraj¹cym w województwie dzia³alnoœæ Pañstwowej Inspekcji Pracy, któr¹ tworz¹ przedstawiciele najwiêkszych zak³adów pracy w regionie Ma³opolski, reprezentuj¹cy interesy zarówno pracowników, ale i tak e pracodawców. Nie zapadaj w sen letni! ucz siê jezyków w SJO AGH! Oferujemy ró norodne, letnie kursy z jêzyków: angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego, hiszpañskiego i francuskiego. Kursy w czerwcu, lipcu i wrzeœniu od intensywnych (12 godzin) do szczegó³owych (30 godzin). Zostañ prawdziwym Europejczykiem, ucz siê jêzyka angielskiego! B¹dŸ elegancki, do³¹cz do elit i skorzystaj z oferty jêzyka francuskiego! A mo e myœlisz o wakacjach lub sezonowej pracy u najbli szych s¹siadów? Opanuj jêzyk niemiecki! Pomyœl o udanych wakacjach. Ws³uchaj siê w gor¹ce rytmy Hiszpanii. Przygotuj swój hiszpañski! Chcesz byæ oryginalny i wyró niaæ siê z t³umu? Zainwestuj w naukê jêzyka rosyjskiego! Serdecznie zapraszamy! Zapewniamy (bez)konkurencyjne ceny i profesjonalne us³ugi! Informacje na plakatach, na stronie www SJO oraz w serwisach informacyjnych radia AK. Informacje i zapisy w sekretariacie Studium Jêzyków Obcych (C-2, IIp., pok. 217, tel , ) od 3 czerwca br. 14 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

13 Dariusz Ka³u a Dzieñ Jêzyka Niemieckiego Œroda 22 maja by³a w naszej Uczelni dniem Jêzyka Niemieckiego. Spotkania i prezentacje zorganizowane zosta³y przez Studium Jêzyków pod auspicjami Prorektora ds. Nauczania AGH, prof. Bronis³awa Barchañskiego. Inicjatorami zorganizowania takiej imprezy byli wyk³adowcy jêzyka niemieckiego w AGH, którzy przedstawili ofertê kursów jêzyka niemieckiego prowadzonych przez Studium Jêzyków Obcych, a tak e programy nauczania, podrêczniki oraz informacje o certyfikatach i kursach, które do nich przygotowuj¹. Zaproszeni goœcie z Instytutu Goethego w Krakowie zaprezentowali multimedialne programy komputerowe do nauki jêzyka niemieckiego oraz przedstawili 10 powodów, dla których warto uczyæ siê tego w³aœnie jêzyka. Profesor Bronis³aw Barchañski oraz przedstawiciel Dzia³u Wspó³pracy z Zagranic¹ poinformowali o bogatej ofercie stypendialnej z krajów niemieckojêzycznych (g³ównie w ramach programu Socrates-Erasmus) oraz o mo liwoœci zdobywania podwójnych dyplomów poprzez studia w tych e krajach. Przedstawiciele dwóch organizacji rekrutuj¹cych studentów na praktyki zagraniczne, IAESTE (The International Association for the Exchange of Students for the Technical Experience) oraz Miêdzynarodowego Stowarzyszenia Studentów Nauk Ekonomicznych i Handlowych (AIESEC) równie przedstawili mo liwoœæ wyjazdu na praktyki do krajów niemieckojêzycznych. W AGH w semestrze zimowym bie ¹cego roku akademickiego (2001/2002) jêzyka niemieckiego uczy³o siê 1157 studentów studiów dziennych (w 70. grupach) oraz 296 studentów studiów zaocznych (w 18. grupach). Œrednia liczebnoœæ w grupie wynosi³a 16 osób (studia dzienne). fot. Z. Sulima Tekst i fot. Jacek Rajchel Zak³ad Geologii Ogólnej i Matematycznej, Wydzia³ GGiOŒ, Nasi skrzydlaci bracia mniejsi czyli o ptakach na terenie AGH A trudno uwierzyæ, jak wiele ró norodnych gatunków ptaków znalaz³o schronienie na terenie zajmowanym przez kompleks gmachów Akademii Górniczo-Hutniczej. W tym krótkim artykule chcia³bym przedstawiæ gatunki gnie d ¹ce siê, a tak e czêsto spotykane na terenie naszej Uczelni pomiêdzy alej¹ Mickiewicza, a ulicami Czarnowiejsk¹, Miechowsk¹ i Reymonta. Wed³ug moich, zapewne niepe³nych obserwacji, s¹ to przedstawiciele nastêpuj¹cych rodzin: krukowatych wrona, gawron, kawka i sroka; wróblowatych wróbel, kopciuszek, jaskó³ka oknówka (?), szpak, ziêba, dzwoniec, szczygie³, pokrzewka ogrodowa, sikora bogatka, sikora modra; drozdowatych kos i kwiczo³; jerzykowatych jerzyk; go³êbiowatych go³¹b grzywacz, synogarlica turecka, go- ³¹b domowy; soko³ów pustu³ka. Podane ni ej najbardziej charakterystyczne cechy diagnostyczne dla danego gatunku, umo liwi¹ mam nadziejê ich identyfikacjê. Wrona Corvus corone. To du- y ptak, o rozpiêtoœci skrzyde³ prawie 1 m; czarna, w popielatej kamizelce. Zalatuje na teren AGH z s¹siedniego Parku Jordana, gdzie gniazduje. Prowadzi dyskretny tryb ycia; znacznie ³atwiej us³yszeæ jej chrapliwe, groÿne krakanie, ni zobaczyæ j¹ sam¹. Gawron Corvus frugilegus. Upodoba³ sobie grupê drzew w pobli u budynku C-1 od strony ulicy Czarnowiejskiej, gdzie w ich koronach za³o y³ koloniê lêgow¹. Gawron to du y ptak o czarnych piórach z fioletowym po³yskiem i charakterystyczn¹ ³ysin¹ u nasady wielkiego dzioba. Od ywia siê urozmaiconym po ywieniem, które zdobywa, krocz¹c majestatycznie po ziemi, przeszukuj¹c kêpki trawy w poszukiwaniu owadów i ich larw. Kawka Coloeus monedula. Du o mniejsze od gawrona, o upierzeniu matowo-grafitowej barwy z charakterystyczn¹ grzywk¹ jaœniejszych piór na karczku. W okresie lêgowym, dopóki nie zaczn¹ wysiadywaæ jaj, widzimy je zawsze w parach. Pozwalaj¹ podejœæ do siebie bardzo blisko, a wtedy widaæ piêkne popielate têczówki ich rozumnych oczu. Od lat próbuj¹ zak³adaæ swoje gniazda w kapitelach kolumn g³ównego wejœcia gmachu A-0; gnie d ¹ siê tak e w ka dej wiêkszej konstrukcyjnej dziurze w ró nych budynkach Uczelni. Nawo³uj¹ siê bardzo melodyjnym, szczebiotliwym g³osem, przyjemnym dla naszego ucha. Sroka Pica pica. Zdobi¹ j¹ kontrastowe czarno-bia³e pióra i bardzo d³ugi ogon, jak przysta³o na bliskiego krewnego rajskich ptaków z Nowej Gwinei. Aczkolwiek cieszy siê reputacj¹ kleptomana, to w murach naszej Uczelni ma niewielkie szanse zdobycia maj¹tku. Swoje niezwyk³e gniazdo w kszta³cie kuli o dnie wylepionym glin¹, z otworem wejœciowym i wyjœciowym, zrobi³y one na jednej z topól pomiêdzy budynkiem C-4, a Bibliotek¹ G³ówn¹ AGH. Szpak Sturnus vulgaris. Jego pojawienie siê zwiastuje nastanie wiosny. Na ogó³ widzimy tego ptaka, jak zdobywa po ywienie, biegaj¹c po trawnikach w ma³ych grupkach. Ich upierzenie zmienia siê w zale noœci od pory roku. Na wiosnê samiec posiada pere³kowate br¹zowo-czarne piórka z mieni¹cym siê czerwieni¹, fioletem i zielonym brzuszkiem. Szpaki gnie d ¹ siê w dziuplach, skrzynkach lêgowych, w szparach budynków. Samiec lubi d³ugo i wytrwale œpiewaæ przed swoim gniazdem, wymachuj¹c skrzyde³kami, aczkolwiek jego piosenka to przewa nie odtwarzane Szpak na skwerze przed budynkiem C-3 zbieraj¹cy materia³ na gniazdo dla drugiego w tym roku lêgu BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 15

14 g³osy innych ptaków i ró norodnych dÿwiêków, w czym jest mistrzem. Wróbel Passer domesticus. To najbardziej zurbanizowany towarzysz¹cy nam na co dzieñ przez ca³y rok przedstawiciel naszej awifauny. Wszêdobylski, ruchliwy, sprytny, sympatycznie æwierkaj¹cy, o stonowanym be owo brunatnym ubarwieniu. Jak na tak niewielkiego ptaszka, robi wielkie gniazda w szparach budynków, których obecnoœæ zdradzaj¹ wisz¹ce na zewn¹trz festony materia³ów konstrukcyjnych. Kopciuszek Phoenicurus ochruros. atwiej go us³yszeæ, ni zobaczyæ z bliska. Wczesnym rankiem lub póÿnym wieczorem, siedz¹c na naro niku dachu budynku, powtarza chrapliwym g³osem krótk¹ piosenkê. Samiec jest czarny z rudym ogonkiem i bia³ym lusterkiem na skrzydle, ale z daleka wydaje siê ca³kiem czarny. Swoje gniazdko wije pod okapem w jakiejœ wnêce lub belce. Jaskó³ka oknówka Delichon urbica. Chyba nale a³oby napisaæ o niej w czasie przesz³ym, gdy w bie ¹cym roku nie zauwa y³em ani jednego osobnika tego gatunku na terenie naszej Uczelni. Pozosta³y po nich tylko misternie ulepione z b³ota i gliny miseczkowate gniazdka, usytuowane w górnych czêœciach okiennych wnêk i innych mo liwych do jego zaczepienia miejscach, np. przy lampach pod ³¹cznikiem budynku A-1 do C-1. Ziêba Fringilla coelebs. Wielkoœci wróbla; znacznie ciekawszy kolorystycznie samiec posiada br¹zowo-czerwon¹ pierœ i brzuszek, zielony kuperek i dwie bia³e prêgi na skrzydle. Gdy go zobaczymy, uwa amy przewa nie e to gil, do którego rzeczywiœcie jest trochê podobny. Naj³atwiej jednak zidentyfikowaæ obecnoœæ samca ziêby po jego piosence. Œpiewa z upodobaniem i g³oœno, siedz¹c w widocznym miejscu na ga³êzi drzewa, powtarzaj¹c raz za razem krótk¹, trójdzieln¹ melodiê. W transkrypcji na jêzyk cz³owieka brzmi ona mniej wiêcej cicicicittjutjutjutju cetir. Kto raz zidentyfikowa³ w³aœciciela tej piosenki, nie pomyli jej z adnym innym g³osem ptasim. Gdy zbli a siê deszcz, ziêba odzywa siê inaczej, wydaj¹c ostry, przenikliwy, dÿwiêcz¹cy g³os irr irr. Dzwoniec Chloris chloris. I polska i ³aciñska nazwa tego ptaka znakomicie go charakteryzuje, gdy samiec jest oliwkowo-zielony ze z³oto- ó³tym brzuszkiem, skrzyde³kami i ogonkiem, a odzywa siê g³osem podobnym do dÿwiêku srebrnego dzwoneczka. Chêtnie te, siedz¹c gdzieœ wysoko na drzewie, wydaje ostry, krótki, przenikliwy, jak gdyby gwizd. Szczygie³ Cardueli carduelis. Najczêœciej mo emy go spotkaæ w okolicy sto³ówki AGH. Jest jaskrawo i kontrastowo ubarwiony; posiada karminowoczerwony przód g³ówki, bia³e policzki, brzuszek i kuperek, cynamonowobr¹zowy grzbiet, boki i dwie plamy na piersi, natomiast wierzch g³owy, prêga za uszami i ogonek s¹ czarne. Najpiêkniej prezentuje siê w zimie, gdy na tle bia³ego œniegu wyjada swój przysmak nasiona ostu. Czêsto powtarza melodyjn¹, krótk¹ piosenkê. Pokrzewka ogrodowa Sylvia borin. Jednolitej, oliwkowoszarej barwy, wysmuk³a, du o mniejsza od wróbla. Bardzo zwinnie uwija siê wœród gêstych krzewów i ywop³otów. Mo emy j¹ obserwowaæ tylko przez mgnienie oka, za to s³uchaæ do woli, gdy czêsto powtarza krótk¹, jak gdyby rozdygotan¹ piosenkê, nie przerywaj¹c nieustannej wêdrówki. Sikora bogatka Parus major. Prawie wszyscy j¹ rozpoznaj¹, bo towarzyszy nam ca³y rok i jest sta- ³ym bywalcem karmników lub zjadaczem powieszonej s³oninki. Bardzo po yteczna. Wielkoœci wróbla, wszêdobylska, bardzo ruchliwa, rzucaj¹ca siê w oczy. Posiada ó³ty brzuszek z czarnym pod³u nym pasem oraz czarny wierzch g³ówki, podgardle i obramowanie bia³ych policzków, a grzbiet oliwkowozielony. GnieŸdzi siê w dziupli, ale gdzie tak¹ znaleÿæ na terenie naszej Uczelni. Sikora modra Parus caeruleus. Du o mniejsza od bogatki i nieco mniej ruchliwa. Z daleka widoczna jest jej jaskrawo niebieska czapeczka na wierzchu bia³ej g³ówki. Od krótkiego dzióbka przez oko przechodzi ciemnoniebieski paseczek, ³¹cz¹cy siê z obro ¹ wokó³ szyi podobnej barwy; grzbiet zielonkawy, brzuszek ó³ty z ciemnym pasemkiem poœrodku. Podobnie jak bogatka, odwiedza czasami teren Uczelni w poszukiwaniu pokarmu. Go³¹b grzywacz Columba palumbus. Jeszcze do niedawna unika³ siedzib ludzkich, dzisiaj bardzo szybko siê synantropizuje. Znacznie wiêkszy od go³êbia domowego, ale podobnie ubarwiony. Najbardziej charakterystyczn¹ cech¹ rozpoznawcz¹ jest bia³y pas na skrzydle, a szczególne bia³a, pasemkowata plama po bokach Kwiczo³ myszkuj¹cy wzd³u ywop³otu przed budynkiem C-2 szyi na kszta³t grzywy st¹d nazwa ptaka. Czêsto mo na go spotkaæ chodz¹cego dostojnie po trawnikach wokó³ Biblioteki G³ównej. Synogarlica turecka Streptopelia decaocto. To œwie ej daty imigrant, którego pierwsze osobniki pojawi³y siê w Krakowie 50 lat temu. Stopniowo rozszerzaj¹c swoje terytorium przywêdrowa³a synogarlica przez Turcjê z Indii, sk¹d wyruszy³a pod koniec œredniowiecza. Dzisiaj zasiedla prawie ca³¹ Europê. Mniejsza od go³êbia domowego i bardziej wysmuk³a, popielato- -szara, z charakterystyczn¹ czarn¹, bia³o obrze on¹ obro ¹ na karku. Go³¹b domowy Columba livia. To prawie symbol Krakowa, wszyscy je znamy. Te urzêduj¹ce na Rynku G³ównym, a tak e w przestronnym wnêtrzu gmachu A-0 naszej Uczelni (!), to potomstwo zdzicza³ych go³êbi hodowlanych. Krzy uj¹c siê swobodnie na wolnoœci odzyska³y one fenotyp swojego protoplasty go³êbia skalnego, zamieszkuj¹cego w rejonie basenu Morza Œródziemnego. Jerzyk Micropus apus. Od lat regularnie przylatuje do nas z Afryki na 3. Maja. W tym roku spóÿni³y swój przylot o kilka dni. To du y ptak, aczkolwiek ogl¹dany przewa nie z daleka, kr¹ ¹cy bardzo szybkim lotem wysoko na niebie, wydaje siê znacznie mniejszy. Rozpiêtoœæ skrzyde³ jerzyka wynosi ponad 0,5 metra. Posiada sierpowate skrzyd³a i g³êboko wciêty ogon. W gor¹ce dni z ostrym jazgotem uganiaj¹ siê ma³ymi stadkami pomiêdzy budynkami Uczelni. Po ywienie i materia³ na gniazdo zbiera tylko w locie. Kos Turdus merulla. Samiec smoliœcie czarny z jaskrawo pomarañczowo- ó³tym dziobem i d³ugim ogonem, samica jednolicie szarobr¹zowa. eruje na ziemi, czêsto pod gêstymi krzakami, skacze nie chodzi. Przystaje nieruchomo, rozgl¹da siê i jednym skokiem dopada i wyci¹ga z ziemi d d ownice, jego ulubiony pokarm. Nietrudno znaleÿæ jego gniazdo; jedna para za³o y³a je niewysoko nad ziemi¹ na jedenastej z rzêdu topoli rosn¹cych wzd³u budynku B-4, druga na roz³o ystym œwierku przed budynkiem A-3. Na wiosnê wczesnym rankiem i póÿnym wieczorem, a tak e przed zbli aj¹cym siê deszczem, siedz¹c na wierzcho³ku drzewa lub budynku, wyœpiewuje donoœnym g³osem pieœñ, skomplikowan¹ jak barokowa toccata. Kwiczo³ Turdus pilaris. Ptak wielkoœci kosa; w³aœnie o niego pytaj¹ najczêœciej, co to za gatunek. Dos³ownie od paru lat sta³ siê mieszkañcem miast. Niegdyœ bardzo ostro ny i p³ochliwy, dzisiaj czêsto eruje w ozdobnym ogródku przed A-0. Posiada jasnoszar¹ g³owê i podobnej barwy plamê u nasady ogona, br¹zowe siod³o na grzbiecie oraz ó³taw¹ pierœ w br¹zowe plamki. Jedna para za- ³o y³a gniazdo na dzikiej czereœni na ty³ach Biblioteki G³ównej. Pustu³ka Falco tinnunculus. Sokó³ ten czêsto pojawia siê w pobli u pawilonu C-2. Wielkoœci mniej wiêcej go³êbia, o d³ugim ogonie i sierpowato wygiêtych w¹skich skrzyd³ach. G³owa i ogon samca popielate, grzbiet rdzawobr¹zowy, pierœ ó³tawa w czarne ciapki; na koñcu ogona szeroki czarny pas, do tego ó³ty, zakrzywiony dziób i du e, wy³upiaste oczy. To w³aœnie pustu³ka, poluj¹c na gryzonie na otwartej przestrzeni, zawisa w powietrzu, trzepocz¹c skrzyd³ami. Mam nadziejê, e dziêki temu krótkiemu opisowi skrzydlatych wspó³mieszkañców naszej Uczelni, nauczymy siê je rozpoznawaæ tak e zaocznie po charakterystycznym dla ka dego gatunku œpiewie. Swoj¹ drog¹, na ca³ym wspomnianym przeze mnie terenie nie ma ani jednej budki lêgowej, a tym bardziej pojnika z wod¹ dla ptaków, mimo e szereg wydzia³ów naszej Uczelni zajmuje siê na ró - ne sposoby ochron¹ otaczaj¹cego nas œrodowiska. 16 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

15 mgr in. El bieta Wojna-Dyl¹g 40 lat PCK w AGH W œrodê 19 czerwca 2002 r. odby³o siê w Auli naszej Uczelni uroczyste spotkanie z okazji 40-rocznicy utworzenia Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK i jego nieprzerwanej dzia³alnoœci w Akademii Górniczo-Hutniczej. Prawdziw¹ przyjemnoœci¹ dla mnie by³o powitaæ w imieniu Zarz¹du Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK: 1. W³adze Uczelni w osobach: JM Rektora AGH prof. dr hab. in. Ryszarda Tadeusiewicza, Prorektora ds. Kszta³cenia prof. dr hab. in. Bronis³awa Barchañskiego, Przedstawicieli Senatu: prof. dr hab. in. Ludwika Zawiszê, dr in. Piotra Lewandowskiego; 2. Przedstawicieli Biura Rektora: p. mgr in. Teresê Czy yck¹- -Durê, p. mgr in. Ma³gorzatê Krokoszyñsk¹, p. mgr in. Jerzego Drzyzgê, p. mgr in. Zbigniewa Sulimê; 3. Przedstawicieli Organizacji i Stowarzyszeñ Uczelnianych: ukasza Jurê; 4. Przedstawicieli Fundacji Studentów i Absolwentów AGH: p. Arkadiusza Jesionka, p. Rados³awa Serwickiego; Zas³u eni Honorowi Dawcy Krwi, cz³onkowie Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK w AGH, m.in.: Antoni Wo³ek, Stefan Romañski, Andrzej Szylak, Tomasz Mazgaj, Grzegorz Niewiadomski, Aleksander Soczyñski 5. W³adze Polskiego Czerwonego Krzy a w osobach: Sekretarz Ma³opolskiego Zarz¹du Okrêgowego PCK p. Józefê Pers, Prezesa Zarz¹du Miejskiego PCK dr med. Marka Górê, Wiceprezesa Zarz¹du Miejskiego PCK mgr Stanis³awa WoŸniaka, Prezesa Rejonowej Rady HDK PCK Kraków-Miasto in. Jerzego Rudnickiego, Wiceprezes Rejonowej Rady HDK PCK Kraków-Miasto p. Bogus³awê azarz, Przewodnicz¹cego Miejskiej Komisji Rewizyjnej ZM PCK dr med. Bogus³awa Wojciechowicza; 6. Przedstawicieli zaprzyjaÿnionych z nami Zak³adowych i Akademickich Klubów HDK PCK: GEORYT-u p. Piotra Jakubowskiego, ZPC WAWEL p. Krystynê Szymsk¹, Uniwersytetu Jagielloñskiego p. Ma³gorzatê Piwowarczyk; 7. Panie z zaprzyjaÿnionego z nami Punktu Poboru Krwi przy Instytucie Onkologii: p. mgr Krystynê KuŸniarsk¹ i p. Annê Ritter. Szczególnym goœciem na naszym spotkaniu by³a wspó³organizatorka naszego Ko³a PCK i Klubu HDK p. Genowefa Widelska, która w najtrudniejszych okresach istnienia naszego Stowarzyszenia wspiera³a nas swoj¹ rad¹ i pomoc¹. Równie nies³ychan¹ przyjemnoœæ sprawi³a nam obecnoœæ weteranów naszego Klubu i Ko³a zas³u onych honorowych dawców krwi, którzy pierwsi podjêli idee krwiodawstwa, mobilizuj¹c swoim przyk³adem m³odzie akademick¹ i pracowników Uczelni. Ze wzglêdu na z³y stan zdrowia nie móg³ byæ obecny p³k. Roman B¹kowski wspó³za³o yciel naszego stowarzyszenia, ale duchem uczestniczy³ w naszym wspólnym œwiêcie. Mi³ym akcentem naszej uroczystoœci by³a równie obecnoœæ przedstawicieli prasy, radia i telewizji. Krótkie podsumowanie dzia³alnoœci czerwonokrzyskiego stowarzyszenia w AGH Odznakê Honorow¹ PCK III stopnia prof. B. Barchañskiemu wrêcza Pani Józefa Pers, Sekretarz Ma³opolskiego Zarz¹du Okrêgowego PCK w Krakowie Akademickie Ko³o PCK i Klub HDK przy AGH jest najstarszym stowarzyszeniem PCK w uczelniach w Polsce. Do zesz³ego roku by³o jedynym dzia³aj¹cym wœród krakowskich Uczelni, a jednym z kilku uczelnianych klubów i kó³ w Polsce. Z pocz¹tkiem bie ¹cego roku Zarz¹d naszego Ko³a PCK posiadaj¹c wieloletnie doœwiadczenie udzieli³ pomocy i doprowadzi³ do rejestracji Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK przy Uniwersytecie Jagielloñskim, z którym blisko wspó³pracujemy. Nale y podkreœliæ, e tylko dziêki niezwyk³ej yczliwoœci W³adz Akademii Górniczo-Hutniczej w jedynej Uczelni Krakowa nieprzerwanie dzia³a³o i dzia³a Akademickie Ko³o Polskiego Czerwonego Krzy- a i Klub Honorowych Dawców Krwi, wype³niaj¹c swoje statutowe zadania. Œwiadczy to o tym, jak wielk¹ wagê przywi¹zuj¹ W³adze Uczelni do kszta³towania charakterów, postaw humanitarnych i wra - liwoœci wœród m³odzie y akademickiej. Za³o ycielami Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK przy Akademii Górniczo-Hutniczej byli w 1962 roku ówczesny pu³kownik rezerwy nauczyciel akademicki z ramienia Studium Wojskowego pan Roman B¹kowski i pani Genowefa Widelska, ówczesny Sekretarz Zarz¹du Dzielnicowego PCK Kraków- -Krowodrza, która do dzisiaj z nami czynnie wspó³pracuje i nas wspiera w naszej nieprzerwanej dzia³alnoœci na rzecz drugiego cz³owieka. Akademia Górniczo-Hutnicza by³a pierwsz¹ uczelni¹ w Polsce, w której zorganizowano Ko³o Polskiego Czerwonego Krzy a i Klub Honorowych Dawców Krwi, wyprzedzaj¹c o kilka lat nawet uczelnie medyczne. W dziedzinie krwiodawstwa w okresie od 1962 r. do pó³rocza 2002 r. cz³onkowie Klubu HDK oddali honorowo litrów krwi pe³nej w organizowanych akcjach poboru na terenie Uczelni oraz indywidualnie w ró nych punktach poboru krwi miasta Krakowa. Studenci i pracownicy uczestnicz¹ tak e w doraÿnych akcjach oddawania krwi Na Ratunek, spiesz¹c na apel szpitali i rodzin pacjentów. W tej dziedzinie nasz Klub zajmuje pierwsze miejsce wœród uczelni w Polsce, niezmiennie od chwili za- ³o enia. Najwy sze osi¹gniêcia liczbowo notowaliœmy w latach , kiedy to rocznie oddawaliœmy honorowo od 493 do 512 litrów krwi. W I pó³roczu br. do dnia dzisiejszego na konto AGH oddaliœmy 346 litrów krwi pe³nej, prognozuj¹c zamkniêcie roku kalendarzowego liczb¹ oko³o 540 litrów krwi. W czasie wiosennej akcji krwiodawstwa ( WAMPIRIADA WIOS- NA HDK ) odda³o honorowo krew 621 osób. Cz³onkowie naszego Klubu Honorowych Dawców Krwi oddaj¹ wed³ug norm: krew pe³n¹ 450 ml, osocze (plazmê) 600 ml, p³ytki krwi (KKP) 1 donacja = ml. W zesz³ym roku tj. w 2001 na konto AGH oddano honorowo 400 litrów krwi pe³nej, co stanowi znacz¹c¹ iloœæ krwi uzyskan¹ dla potrzeb szpitali. W tej iloœci 75% pochodzi³o od honorowych dawców zrzeszonych w Akademickim Klubie HDK PCK Uczelni, oddaj¹cych krew w ci¹gu ca³ego roku oraz na apel Na Ratunek. Ci krwiodawcy tworz¹ g³ówn¹, sta³¹ i sprawdzon¹ grupê, gotow¹ w ka dej chwili ratowaæ ycie innym. Aktualnie nasze Akademickie Ko³o PCK i Klub HDK przy AGH liczy 220 cz³onków, w tym 200 czynnych honorowych dawców krwi. Ze wzglêdu na specyfikê dzia³ania Uczelni w Kole nastêpuje rokrocznie rotacja cz³onków w granicach 35% (I V rok studiów). Nasze Ko³o PCK osi¹ga znacz¹ce wyniki wœród uczelni w Polsce we wspieraniu finansowym: osób ob³o nie chorych objêtych opiek¹ PCK; dzieci specjalnej troski w oœrodkach opiekuñczo-leczniczych; BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 17

16 Podziêkowania dla JM Rektora prof. R. Tadeusiewicza za propagowanie idei honorowego krwiodawstwa w AGH Pani Genowefie Widelskiej w imieniu Zarz¹du Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK serdeczne podziêkowania sk³ada Pani El bieta Wojna Dyl¹g dzieci niepe³nosprawnych w Schronisku im. Œw. Brata Alberta (Towarzystwo Przyjació³ Chorych w Radwanowicach); dzieci z terenów powodzi poprzez PCK oraz Caritas Polska; dzieci z Sierociñca dla sierot zupe³nych w Rudniku n/sanem; na rzecz HOSPICJUM dla osób terminalnie chorych na choroby nowotworowe (uczestnicz¹c wczeœniej w budowie, a obecnie wspomagaj¹c finansowo); pracuj¹c jako wolontariusze przy opiece chorych w HOS- PICJUM ; wykonuj¹c naprawy techniczne sprzêtu i urz¹dzeñ u osób objêtych opiek¹ naszego Ko³a PCK i Klubu HDK. Kwota zebrana w kwestach w 2001 roku na terenie Uczelni wœród pracowników i studentów wynosi³a 5208 z³. Zosta³a ona rozdzielona i przekazana wspieranym przez nas instytucjom. W roku bie- ¹cym dziêki ofiarnoœci pracowników i studentów AGH na ten cel zebraliœmy ju i przekazaliœmy wspieranym przez nas stowarzyszeniom kwotê: 4500 z³. Za sw¹ wysoce humanitarn¹ postawê w realizacji celów PCK wielu cz³onków Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK pracowników i studentów, zosta³o wyró nionych odznaczeniami pañstwowymi (Krzy em Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; Z³otymi, Srebrnymi i Br¹zowymi Krzy ami Zas³ugi); Odznakami Honorowymi PCK (IV, III, II i I stopnia); Odznakami Zas³u onego Honorowego Dawcy Krwi (III, II i I stopnia); Odznakami Honorowego Dawcy Krwi (br¹zowymi, srebrnymi i z³otymi) oraz szczególnie wa nym dla krwiodawców odznaczeniem KRYSZ- TA OWE SERCE. W okresie 40-letniej nieprzerwanej dzia³alnoœci cz³onkowie Akademickiego Ko³a PCK i honorowi dawcy krwi otrzymali: 1. Odznaki Honorowego Dawcy Krwi: br¹zowa (4900 osób), srebrna (2800 osób), z³ota (1300 osób); 2. Odznaki Zas³u ony Honorowy Dawca Krwi : III stopnia (420 osób), II stopnia (205 osób), I stopnia (70 osób); 3. Odznaka Kryszta³owe Serce (2 osoby); 4. Odznaka Honorowa PCK: IV stopnia (135 osób), III stopnia (60 osób), II stopnia (15osob), I stopnia (2 osoby); 5. Odznaczenia Pañstwowe (Krzy- e Zas³ugi) 15 osób. AGH z tytu³u osi¹gniêæ w naszej dzia³alnoœci wyró niona zosta- ³a Odznak¹ Honorow¹ PCK II stopnia i Odznak¹ Zas³u ony Honorowy Dawca Krwi III, II i I stopnia. Z uwagi na specyficzny charakter dzia³ania Kó³ PCK i Klubów HDK w szko³ach i w uczelniach w latach poprzednich ( ) przewodnicz¹cymi Ko³a PCK oraz prezesami Klubu HDK wybierani byli studenci, zaœ kolejnymi opiekunami i koordynatorami dzia³alnoœci z ramienia Uczelni byli: w latach p³k w st. spocz. Roman B¹kowski (za³o- yciel); w latach pp³k. in. Stanis³aw Taraszkiewicz. Po roku 1989 uleg³a zmianie specyfika dzia³alnoœci Akademickiego Ko³a PCK i sposób pozyskiwania nowych cz³onków poprzez docieranie do œwiadomoœci ka dego z ide¹ humanitaryzmu. Prowadzimy sta³y Punkt Informacyjny, pe³ni¹c w nim dy ury, a od 2 lat posiadamy stronê w internecie (adres na koñcu tekstu). Cz³onkiem Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK mo e zostaæ ka dy student, pracownik i s³uchacz naszej Uczelni, a tak e emeryt i by³y pracownik. Zachêcamy m³odzie akademick¹ do zainteresowania siê tym tak szczytnym dzia³aniem, jakim jest honorowe dawstwo krwi, daj¹ce ludziom to, co niezbêdne do ycia krew; bêd¹ce ide¹ niezwykle humanitarn¹, bo jak powiedzia³ Naczelnik Odrodzonego Pañstwa Polskiego Józef Klemens Pi³sudski: S¹ ludzie i s¹ prace ludzkie tak silne i tak potê ne, e œmieræ przezwyciê aj¹, e yj¹ i obcuj¹ z nami. Liczymy, e Pañstwo Zas³u eni Weterani odnowicie Wasze cz³onkostwo w Akademickim Kole PCK, przyczyniaj¹c siê do wsparcia osób objêtych opiek¹ PCK i umiejêtnie oddzia³ywuj¹c na psychikê i wra liwoœæ m³odzie y akademickiej. Wyró nienia i odznaczenia Po powitaniu goœci i krótkiej informacji dotycz¹cej podsumowania naszej dzia³alnoœci na terenie Uczelni przyst¹piliœmy do wrêczenia przyznanych odznak i odznaczeñ oraz nagród i upominków wyró nionym dzia³aczom naszego Ko³a PCK i Klubu HDK. Odznaczenia: 1. Odznaka Honorowa PCK: III 2 szt; II 6 szt wrêcza³a w imieniu Zarz¹du G³ównego Odznaki Honorowego Dawcy Krwi: srebrne i z³ote wrêcza Przewodnicz¹ca Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK Pani El bieta Wojna Dyl¹g Dy ury informacyjne na temat dzia³alnoœci Ko³a PCK i Klubu HDK prowadzone s¹ w siedzibie Fundacji Studentów i Absolwentów AGH (DS-IV, Filutek, boczne wejœcie od przystanku MPK przy ul. Czarnowiejskiej), tel w ka dy wtorek, œrodê i w czwartek w godzinach podanych ni ej. Dy ury informacyjne: wtorki, godz ; œrody, godz ; czwartek, godz Strona w internecie: Poza tym na terenie Uczelni informacji udziela Prezes Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK - tel (paw. A-0, pok. 143, I p.). 18 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

17 PCK pani Sekretarz Zarz¹du Okrêgowego PCK Józefa Pers; 2. Odznaka Zas³u ony Honorowy Dawca Krwi : II (szt.), III (7 szt.) w imieniu Okrêgowej Rady HDK wrêcza³ prezes Rejonowej Rady HDK in. Jerzy Rudnicki; 3. Odznaka Honorowego Dawcy Krwi: z³ota (20 szt.), srebrna (29 szt.) wrêcza³a pani El bieta Wojna-Dyl¹g, prezes Akademickiego Ko³a PCK, sekretarz Rejonowej Rady HDK, cz³onek Zarz¹du Miejskiego PCK. Odznaki Honorowe PCK otrzymali: III stopnia JM Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej prof. R Tadeusiewicz; Prorektor ds. Kszta³cenia prof. Bronis³aw Barchañski IV stopnia mgr in. S³awomir Dyl¹g, Tomasz Mazgaj, Rafa³ Mirlak, Pawe³ GaŸdzicki, Piotr Guzdek, Ma³gorzata Piwowarczyk. Po wrêczeniu odznaczeñ czerwonokrzyskich przez W³adze PCK JM Rektor prof. R Tadeusiewicz przyzna³ i wrêczy³ Organizacyjne Nagrody Rektora zas³u onym honorowym dawcom krwi i dzia³aczom Akademickiego Ko³a PCK i Klubu HDK m.in. pani El biecie Wojnie-Dyl¹g, panu Stanis³awowi Taraszkiewiczowi, panu Stefanowi Romañskiemu, Panu Andrzejowi Szylakowi i panu Antoniemu Wo³kowi. Ponadto pan Rektor prof. dr hab. in. B. Barchañski wrêczy³ podziêkowania i dyplomy zas³u onym dzia³aczom Akademickiego Ko³a PCK i weteranom naszego Stowarzyszenia. Ponadto wrêczono dyplomy i podziêkowania z Zarz¹du Miejskiego i Okrêgowego Polskiego Czerwonego Krzy a (prezes Marek Góra i wiceprezes Stanis³aw WoŸniak) dzia³aczom i sympatykom czerwonokrzyskiej dzia³alnoœci m. in. JM Rektorowi AGH prof. R. Tadeusiewiczowi, Prorektorowi prof. B. Barchañskiemu, prof. Ludwikowi. Zawiszy, dr in. Piotrowi Lewandowskiemu, dyr. Wojciechowi Jaworskiemu, Janowi Kozio³owi i in. Po wyst¹pieniach W³adz Uczelni i zaproszonych goœci spe³niono toastem zdrowie wszystkich honorowych krwiodawców i sympatyków tej charytatywnej dzia³alnoœci. dr hab. Leszek Preisner Zarz¹dzanie po angielsku Szósta edycja wyk³adów w jêzyku angielskim dla studentów Wydzia³u Zarz¹dzania Program zajêæ w jêzyku angielskim prowadzonych przez wyk³adowców zagranicznych dla studentów Wydzia³u Zarz¹dzania rozpoczêto w 1997 roku 1. W koñcz¹cym siê roku akademickim 2001/2002 zajêcia w jêzyku angielskim, podobnie jak w poprzednich latach, cieszy³y siê du- ym zainteresowaniem studentów WZ. Oferta wyk³adowa adresowana by³a do wszystkich studentów WZ, spe³niaj¹cych wymóg bardzo dobrej znajomoœci jêzyka angielskiego. W semestrze zimowym zajêcia prowadzono w ramach czterech przedmiotów, a s³uchaczami byli przede wszystkim studenci IV roku. Natomiast w bie- ¹cym semestrze letnim dokonano pewnego eksperymentu, albowiemw kolejnych piêciu cyklach wyk³adowych dominowali studenci III roku. Bior¹c pod uwagê doœwiadczenia z poprzednich lat, wydaje mi Widaæ wyraÿnie, e obydwie strony (prof. Dolf Hennik oraz Magda Marut stud. IV WZ) s¹ z egzaminu bardzo zadowolone! siê, e nale a³oby jednak powróciæ do poprzednio stosowanego rozwi¹zania, a mianowicie odnieœæ ofertê programow¹ przede wszystkim do studentów najstarszych lat studiów. Czwarty i pi¹ty rok to jednak inny etap studiów, pomys³ów zawodowych i problemów yciowych. Poza tym nie doprowadza siê do rywalizacji pomiêdzy wyk³adami w jêzyku polskim oraz angielskim, przewidzianych programem dla studentów VI semestru. Wyk³ady w jêzyku obcym czyni¹ je szczególnie interesuj¹cym wyzwaniem, st¹d te chyba tylko to kryterium spowodowa³o znacznie zmniejszenie zainteresowania wyk³adami do wyboru w jêzyku polskim. Zgodnie z zasadami przedstawianego programu zapraszani wyk³adowcy przyje d aj¹ do Krakowa na okres dwóch tygodni i wówczas wyg³aszaj¹ 30 godzin wyk³adów koñcz¹cych siê prawie we wszystkich przypadkach pisemnym egzaminem, a to dodatkowa trudnoœæ jêzykowa. W praktyce oznacza to, e ka dorazowo przez okres dwóch tygodni, od poniedzia³ku do pi¹tku, odbywaj¹ siê zajêcia w iloœci minimum 3 godzin. W roku akademickim 2001/2002 w zajêciach prowadzonych w jêzyku angielskim uczestniczy³o oko³o 50% studentów III i IV roku Wydzia- ³u Zarz¹dzania. Incydentalnie akceptowani byli równie studenci V roku, a tak e z innych wydzia³ów AGH oraz Miêdzynarodowej Szko- ³y In ynierskiej. Bie ¹ca edycja zajêæ w jêzyku angielskim wzbogaci³a program studiów na WZ ³¹cznie 9 kursami wyk³adowymi, z których 5 odby³o siê w semestrze letnim. Dwa przedmioty, a mianowicie Business Pañstwo Larry i Nita Guin byli zachwyceni wystêpem Krakusa Communication oraz International Marketing prowadzone by³y w obydwóch semestrach przez ró nych wyk³adowców. Zajêcia z poszczególnych przedmiotów prowadzili ni ej wymienieni wyk³adowcy: prof. Carol L. Jones California State Polytechnic University (USA), Business Communication, prof. Dolf Hennik Haagse Hogeschool (Holandia), International Marketing, prof. Michael Darke Leeds Metropolitan University (Wlk. Brytania) The Monetary and Financial System, prof. Aad Otto Haagse Hogeschool (Holandia), International Management, Profesor Carol Jones ju drugi raz prowadzi wyk³ady z Business Communication, przedmiotu ciesz¹cego siê najwiêksz¹ popularnoœci¹. Jest zachwycona naszymi studentami Profesor Michael Darke oraz prof. Aad Otto poznali siê przy okazji naszego programu BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 19

18 prof. Rudiger Wenzel University of Applied Sciences, Mittweida (Niemcy), Supply Chain Management and Electronic Business, prof. Larry Guin Murray State University (USA), Corporate Finance, prof. Thomas Tirpak Motorola Advanced Technology Center, Schaumburg oraz Northwestern University, Chicago (USA), Manufacturing Management, prof. Mary Lou Munger Adirondack Community College, NY (USA), Busniess Communication, prof. Fred Miller Murray State University (USA), International Marketing. Tylko prof. Mary Lou Munger oraz prof. Aad Otto prowadzili wyk- ³ady po raz pierwszy i ju wyrazili zainteresowanie ponownym przyjazdem. Pozostali wyk³adowcy prowadzili zajêcia kolejny rok z rzêdu. Lista nie jest zamkniêta i corocznie przybywa ktoœ zupe³nie nowy. Z oczywistych wzglêdów dominuj¹ wyk³adowcy ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, ale zajêcia prowadz¹ tak e wyk³adowcy z Holandii, Niemiec, Irlandii i Finlandii. Administracyjnymi aspektami programu zajmowa³a siê pani mgr Profesor Mary Lou Munger przyjecha³a ze swoj¹ przyjació³k¹ Prescill¹ Mueller, któr¹ zaprosi³a na zajêcia w charakterze guest speaker. Iwona Szczepaniak, której chcia³bym gor¹co podziêkowaæ za bardzo dobr¹ i mi³¹ wspó³pracê. 1 Informacje o programie z poprzednich lat mo na znaleÿæ w Biuletynie Informacyjnym Pracowników AGH (BIP) nr 56/1997, 69/1999, 83/2000 oraz Gra yna Czop-Œliwiñska Pierwsza praca dla absolwenta Temat bezrobocia jest kluczowym w ostatnich latach. Problem ten w szczególny sposób dotyka grupy absolwentów. Absolwent bez doœwiadczenia zawodowego ma znikome szanse na znalezienie pracy jako, e w wiêkszoœci przypadków warunkiem jej podjêcia jest wczeœniej udokumentowane zatrudnienie. W rozwi¹zaniu efektu b³êdnego ko³a i wyjœciu z tego impasu ma pomóc propozycja programu rz¹dowego Pierwsza Praca dla Absolwenta. Inauguracja programu z udzia³em Ministra Pracy i Polityki Spo³ecznej prof. Jerzego Hausnera mia³a miejsce 3 czerwca w Akademii Górniczo-Hutniczej. Temat panelu Kszta³cenie, a doœwiadczenie zawodowe by³ punktem wyjœcia do dyskusji i omówienia za³o eñ programu. Zasadniczym celem programu przedstawionego przez prof. Jerzego Hausnera ma byæ u³atwienie œwie ym absolwentom uzyskania pierwszych doœwiadczeñ zawodowych, a w dalszej perspektywie pobudzenie rozwoju gospodarczego i aktywnoœci lokalnej. Na pierwsz¹ pracê sk³ada siê piêæ elementów: ma³e i œrednie przedsiêbiorstwa, samozatrudnienie, kszta³cenie, wolontariat, informacja, poradnictwo zawodowe i poœrednictwo pracy. Projekt zak³ada, e czêœæ absolwentów bêdzie mia³a mo liwoœæ znalezienia pracy dziêki u³atwieniom w podejmowaniu w³asnej dzia³alnoœci gospodarczej. Do wyzwolenia inicjatywy wœród m³odych ludzi ma sk³oniæ mo liwoœæ tanich kredytów, porêczeñ kredytowych i dop³at do kosztów oprocentowania w ramach po yczek udzielanych przez urzêdy pracy na rozpoczêcie dzia³alnoœci gospodarczej i w ramach programu, który ma zostaæ podjêty przez MPiPS oraz Bank Gospodarstwa Krajowego. W projekcie jest tak e przewidziane okresowe zawieszenie pobierania od absolwentów zak³adaj¹cych w³asne firmy, emerytalno rentowej czêœci sk³adki na ubezpieczenie spo³eczne. Absolwenci mog¹ tak e liczyæ na pomoc w przygotowaniu w³asnego biznes planu, a tak e na szkolenia z zakresu prowadzenia firmy organizowane przez instytucje do tego powo³ane (w Krakowie poradnictwo w tym kierunku prowadzi³ ju Wojewódzki Urz¹d Pracy, a tak e w wybranych tematach Centrum Karier AGH). Kolejnym elementem programu jest obni enie kosztów zatrudniania osób bez doœwiadczenia zawodowego, które zniechêcaj¹ ma³ych i œrednich przedsiêbiorców prywatnych do przyjmowania absolwentów do pracy. Dzia³ania zaproponowane przez Ministerstwo, które obni ¹ wspomniane koszty to: refundacja wynagrodzeñ absolwentów (przez 12 miesiêcy pracodawca mo e otrzymywaæ refundacjê wynagrodzenia i sk³adek na ubezpieczenie spo³eczne wyp³aconych zatrudnionemu absolwentowi), sta- e absolwenckie (powiatowy urz¹d pracy zawiera z pracodawc¹ umowê, w wyniku której absolwent odbywa sta, za który otrzymuje stypendium z powiatowego urzêdu pracy), po yczki na tworzenie nowych miejsc pracy dla bezrobotnych przez powiatowy urz¹d pracy. Z kolei ustawa o u³atwieniu zatrudnienia absolwentów szkó³, która wesz³a w ycie z dniem 1 stycznia 2002 r. pozwala na refundowaniu sk³adek na ubezpieczenie rentowe i wypadkowe pracodawcom, którzy zatrudni¹ absolwentów na obszarach objêtych bezrobociem strukturalnym. Minister PiPS prof. Jerzy Hausner wspomnia³ równie o tym jak du y wp³yw na poprawê sytuacji m³odych osób koñcz¹cych edukacjê bêd¹ mia³y zmiany w procesie kszta³cenia, maj¹ce na celu umo liwienie absolwentom uzupe³niania, poszerzania lub zmianê kwalifikacji oraz na rolê szkó³ wy szych w dostosowywaniu programów nauczania do potrzeb rynku pracy. Znamienn¹ w tym kontekœcie by³a wypowiedÿ JM Rektora AGH prof. Ryszarda Tadeusiewicza, który wspomnia³ o przemianach jakie dokona³y siê w AGH na przestrzeni kilkudziesiêciu lat. Profesor R. Tadeusiewicz stwierdzi³, i likwidowanie przestarza³ych i powo³ywanie nowych kierunków kszta³cenia w oparciu o potrzeby rynku pracy jest naturalnym procesem uczelni, a o dynamice zmian œwiadczy fakt, e obecnie w AGH kszta³cenie odbywa siê na 15 wydzia³ach i ponad stu specjalnoœciach. Jednak w³adze na poziomie centralnym jak i wydzia³owym stosuj¹ du ¹ ostro - noœæ przy podejmowaniu takich decyzji jak pochopne likwidowanie niemodnych kierunków lub nieograniczone zwiêkszanie iloœci miejsc dla kandydatów na kierunkach najbardziej po ¹danych przez pracodawców. W okresie tak wysokiego tempa rozwoju nowych technologii, prawdopodobieñstwo wskazania jakie tendencje i rozwój jakich dziedzin za co najmniej 5 lat zdominuj¹ rynek pracy jest stosunkowo niskie. Tymczasem nieumiarkowane stosowanie siê do aktualnych potrzeb mo e doprowadziæ do okresowej monokultury edukacyjnej i spowodowanie sztucznej konkurencji na rynku pracy w obrêbie zaledwie kilku zawodów. Podsumowuj¹c JM Rektor stwierdzi³, e AGH zmierza w procesie edukacji przede wszystkim do wysokiej jakoœci kszta³cenia, które stanowi gwarancjê zdobycia gruntownej wiedzy i wysokich kwalifikacji zawodowych bêd¹cych warunkiem koniecznym elastycznoœci absolwenta. Wypadkowa bowiem tych cech stanowi punkt wyjœcia do swobodnego funkcjonowania absolwenta wy szej uczelni na rynku pracy. 20 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.

19 Artur Bober Studentki na medal, studenci trochê gorzej Olga Piekarska Rozstrzygniêcia w Ligach Miêdzywydzia³owych Na Koratch Politechniki Krakowskiej maja 2002 rozegrano XXI Mistrzostwa Polski Szkó³ Wy szych w Tenisie Ziemnym. Akademiê Górniczo-Hutnicz¹ reprezentowali: kobiety Katarzyna opata (Wydz. IMiC), Kamila Adamczak (Wydz. IMiC); mê czyÿni Czubak Piotr (Wydz. IMiR), Szymon Dobija (Wydz. IMiC), Wojciech Skrzyñski (Wydz. EAiE), Wojciech Pomorzañski (Administracja Uczelni). Trener Maciej Aleksandrowicz, kierownik zespo³u Antoni opata. W mistrzostwach uczestniczy³y reprezentacje 10 Wy szych Uczelni Technicznych. W wyniku losowania zarówno zespo³ów kobiecych jak i mêskich powsta³y dwie grupy eliminacyjne. Wyniki eliminacji zamieszczamy poni ej: Reprezentacja mêska AGH niestety zajê³a w swojej grupie eliminacyjnej dopiero IV miejsce i w dalszych rozgrywkach stoczy³a walkê z reprezentacj¹ Politechniki Krakowskiej o miejsce 7 8 przegrywaj¹ 1:2 i tym samym zajmuje ostatecznie 8 miejsce w koñcowej klasyfikacji Mistrzostw. Bardzo du ¹ niespodziankê sprawi³y studentki AGH które zajê- ³y I miejsce w swojej grupie eliminacyjnej nie przegrywaj¹c ani jednego meczu i pokonuj¹c Politechnikê Poznañsk¹ 2:0, Politechnikê Szczeciñsk¹ 3:0, Politechnikê Warszawsk¹ 2:0 i Politechnikê Koszaliñsk¹ 2:0. Niestety regulamin sprawi³ e nie dosz³o do oczekiwanego fina³u Derbów pomiêdzy AGH a Politechnik¹ Krakowsk¹ gdy w œcis³ym finale z zmêczenia studentki skreczowa³y mecz z Politechnik¹ ódzk¹. Œcis³y Fina³ rozegra³y zespo³y: 1 2 Politechnika Krakowska i Politechnika ódzka (2:0) 3 4 AGH Kraków Politechnika Poznañska (2:1) St¹d po raz pierwszy w historii Mistrzostw Szkó³ Wy szych w tenisie ziemnym reprezentacja kobiet AGH wywalczy³a br¹zowy medal. Mecz fina³owy z Politechnik¹ by³ bardzo zawziêty i o wyniku spotkania zadecydowa³a gra deblowa. Sytuacje na meczu zmienia³y siê jak w kalejdoskopie raz prowadzi³y Poznanianki raz Krakowianki by w koñcu po czterogodzinnej walce reprezentacja AGH mog³a fetowaæ zwyciêstwo. zy szczêœcia i rozpaczy zawodniczek i trenerów i w koñcu dziewczyny maj¹ br¹z i staj¹ na podium by otrzymaæ medale i puchar od Prorektora Politechniki Krakowskiej Prof. Dr hab. In. Józefa Gawlika oraz Dyrektora C.S. i R. mgr Zbigniewa Kucia. Serdecznie gratulujemy Kasi i Kamili, trenerowi i kierownikowi zespo³u ale równie W³adz¹ Dziekañskim IMiC i Samorz¹dowi Studenckiemu za du y wk³ad w rozwój sportu uczelnianego czego przejawem s¹ coroczne mecze pracowników ze studentami. St¹d nikogo nie dziwi e kobieca reprezentacja AGH wywodzi siê z Wydzia³u In ynierii Materia³owej i Ceramiki, z której dziewczyny niejednokrotnie rywalizowa³y na kortach w meczach ze swoimi profesorami. Sk³adaj¹c gratulacje oczekujemy dobrych wyników w rozgrywkach ligowych. Medale i puchar dla AGH wrêcza dyrektor C.S.iR. mgr Zbigniew Kucia Elektryczny, Elektryczny i jeszcze raz... Górniczy! Trwaj¹ce przez ca³y rok akademicki rozgrywki, przeprowadzane w ramach Miêdzywydzia³owych Lig AGH, dobieg³y koñca. Kwestiê mistrzowskiego tytu³u najwczeœniej rozstrzygnêli koszykarze. W dniu 25 kwietnia na licznie obsadzonej kibicami hali TS Wis³y, w fina³owym spotkaniu, studenci z wydzia³u EAIiE zmierzyli siê z kolegami z wydzia³u GGiIŒ. Lepsi okazali siê Elektrycy, którzy wygrywaj¹c decyduj¹ce starcie 64:53, zapewnili sobie pierwsze miejsce w lidze w sezonie 2001/2002. Kolejne rozstrzygniêcia pad³y 18 maja, gdy halê SWFiS AGH przy ul. Piastowskiej wype³nili sympatycy akademickiej pi³ki siatkowej. Do walki o z³oto po przeciwnych stronach siatki stanê- ³y dru yny z wydzia³ów EAIiE oraz MiIM. W tej dyscyplinie zwyciêstwo ponownie przypad³o studentom wydzia³u Elektrycznego, którzy wywalczyli mistrzowski tytu³, wygrywaj¹c spotkanie 2:0. Ostatnie fina³y rozegrane 28 maja, ustali³y kolejnoœæ w tabeli pi³karskiej. Na boisku Miasteczka Studenckiego AGH zmierzy³y siê jedenastki wydzia³u EAIiE oraz Wydzia³u Górniczego. Tym razem Górnicy skutecznie przeszkodzili Elektrykom w zdobyciu trzeciej korony, pokonuj¹c rywali (dopiero w dogrywce) 3:2. Wszystkie imprezy cieszy³y siê ogromnym zainteresowaniem kibiców. Co warte odnotowania, sportowe zmagania przyci¹ga³y nie tylko studenck¹ braæ. Ka dy fina³ sw¹ obecnoœci¹ uœwietniali kibicuj¹cy swoim wydzia³om profesorowie. Pracownicy AGH wziêli równie czynny udzia³ w rozgrywkach pi³ki siatkowej, zdobywaj¹c zaszczytne, trzecie miejsce! Organizatorzy tej imprezy: KU AZS AGH, Uczelniana Rada Samorz¹du Studentów AGH, Fundacja Studentów i Absolwentów AGH przy wspó³pracy z SWFiS AGH zapewnili nie tylko sprawny przebieg zawodów, lecz równie cenne upominki dla zwyciêzców. Fundatorowi nagród: pucharów i sportowego ekwipunku JM Rektorowi AGH, Profesorowi Ryszardowi Tadeusiewiczowi organizatorzy i uczestnicy rozgrywek sk³adaj¹ serdeczne podziêkowania. Dodatkowe atrakcje rozgrywek ywy i fachowy komentarz: mgr Jan Domañski SWFiS AGH (koszykówka), mgr Jan G³ówka (siatkówka) Profesjonalna obsada sêdziowska Wystêpy Cheerleaderek sekcja KU AZS AGH pod opiek¹ mgr Jadwigi Stolarczyk i mgr Anny Krupy Wystêp Orkiestry Reprezentacyjnej AGH Konkursy i nagrody dla kibiców BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r. 21

20 Olga Piekarska Wybory Studenta Sportowca AGH Przedstawiamy wyniki corocznego konkursu przeprowadzanego przez KU AZS AGH, maj¹cego na celu wy³onienie najlepszego studenta-sportowca naszej Uczelni. W konkursie tym bior¹ udzia³ cz³onkowie sekcji AZS AGH, a kryteriami wyboru s¹: œrednia uzyskana podczas ostatniego roku akademickiego oraz sportowe osi¹gniêcia w ramach Lig Miêdzyuczelnianych oraz podczas Mistrzostw Polski Szkó³ Wy szych. W tym roku zaszczytne pierwsze miejsce przypad³o Ali Matczyñskiej, reprezentuj¹cej sekcjê koszykówki, pozosta³e miejsca na podium przypad³y judoce Paw³owi Paœciakowi oraz Ma³gosi Pêksie sekcja narciarska. Poni ej przedstawiamy zestawienie czternastu najlepszych studentów sportowców AGH oraz prezentujemy laureatów pierwszych dwóch miejsc (Ma³gosia Pêksa prowadzi tak intensywne ycie, i zd¹ y³a wyjechaæ za granicê i przeprowadzenie z ni¹ rozmowy by³o ju niemo liwe). I miejsce ALICJA MATCZYÑSKA Wydzia³: matematyka stosowana Œrednia ocen: 5,38 Sekcja: koszykówka Osi¹gniêcia sezon 2000/2001: Liga Miêdzyuczelniana: II miejsce Mistrzostwa Polski Politechnik I miejsce Pochodzi z Rzeszowa. Przygodê z koszykówk¹ rozpoczê³a ju w V klasie szko³y podstawowej. Dwa lata póÿniej zaczê³a graæ w AZS-ie Rzeszów; kolejno w dru ynie juniorek, kadetek, a w liceum gra³a ju z seniorkami! Odk¹d rozpoczê- ³a studia na AGH, stanowi silne wsparcie uczelnianej reprezentacji. Ca³kowanie czy ró niczkowanie? Hmm, ogólnie, to wolê ró niczkowanie. Adidasy czy szpilki? Adidasy, raczej. Ale ubieram siê ró nie, najczêœciej zak³adam d insy i adidasy, ale zdarza mi siê za³o yæ coœ eleganckiego. Staram siê to wypoœrodkowaæ. Obrona czy atak? Obrona. Obecnie gram na skrzydle, choæ zdarza³o mi siê graæ na ró nych pozycjach. Michael Jordan czy Kobe Bryant? Raczej nie interesujê siê NBA. Inni idole? Nie, nie mam. Interesuje mnie przede wszystkim moja gra, moja dru yna. Randka czy trening? Pewnie randka. Przecie to ju nie jest zawodowstwo. Chocia na treningach jest bardzo fajnie. Atmosfera w dru ynie jest bardzo mi³a, trener równie. A mundial? Nie interesujê siê pi³k¹ no n¹. Nie mam pojêcia, co bêdzie. II miejsce PAWE PAŒCIAK Wydzia³: fizyka i technika j¹drowa Œrednia ocen: 5,29 Sekcja: judo Osi¹gniêcia sezon 2000/2001: Liga Miêdzyuczelniana: II miejsce Mistrzostwa Polski Politechnik I miejsce Pochodzi z Bytomia. Sportem interesuje siê od ma³ego. Swoj¹ koronn¹ dyscyplinê judo zacz¹³ uprawiaæ ju w podstawówce. Zanim trafi³ do AZS AGH, reprezentowa³ barwy Czarnych Bytom. W wolnych chwilach, gdy akurat nie walczy na macie, bardzo chêtnie ugania siê z kolegami za... pi³k¹! Pi³ka no na jest jego drug¹, ulubion¹ dyscyplin¹. Fizyka czy technika? Zdecydowanie fizyka. I do tego teoria. Dlaczego nie eksperymenty? Czy ja wiem, mo e wynika to z faktu, e wszystko czego dotknê, to psujê:) Judoga czy garnitur? Wiesz, to ju bywa ró nie, czasem coœ lepszego ni judoga jednak siê przydaje. Pawe³ Nastula czy Beata Maksymow? Waldemar Legieñ. To by³ mój pierwszy trener! Znalaz³ sposób na moj¹ pierwsz¹ kontuzjê (rozwalone kolano przyp. red.). Randka czy trening? Randka! Co czwartek musia³em dokonywaæ tego ciê kiego wyboru... 4 czerwca, Polska czy Korea? (cisza, po chwili) No, Polska (ostatecznie Polska przegra³a z Kore¹ 0:2, przyp. red.) miejsce imiê i nazwisko wydzia³ sekcja 1 Alicja Matczyñska MS koszykówka 2 Pawe³ Paœciak FiTJ judo 3 Ma³gorzata Pêksa EAIiE narciarstwo 4 Joanna Jêdrys GGiOŒ lekkoatletyka 5 Ma³gorzata Klepacka GGiIŒ narciarstwo 6 Maria Mitianiec GGiIŒ koszykówka 7 Barbara Ruchlewicz GGiIŒ lekkoatletyka 8 Monika Idzik GGiOŒ lekkoatletyka 9 Beata Zieliñska GGiOŒ lekkoatletyka 10 Renata Gajewska Zarz¹dzanie lekkoatletyka 11 Bart³omiej Mrowiec Górniczy lekkoatletyka 12 Grzegorz Kamiñski FiTJ narciarstwo 13 Maciej Janicki GGiIŒ narciarstwo 14 Adam Tomaszewski EAIiE lekkoatletyka Wiadomoœæ z ostatniej chwili. Pawe³ zosta³ Laureatem XXXIX Sesji Studenckich Kó³ Naukowych Olga Piekarska Skok wzwy wygrany W dniach odby³y siê w Krakowie Akademickie Mistrzostwa Polski w Lekkiej Atletyce. Du y sukces odniós³ student I roku Wydzia³u IMiR Aleksander Waleriañczyk, który wygra³ konkurencjê skoku wzwy, osi¹gaj¹c przy tym bardzo dobry wynik 224cm! Jest to jego rekord yciowy i jednoczeœnie rekord uczelni. Poprzedni rekord, ustanowiony w roku 2001, wynosi³ 216 cm i nale a³ do Romana Oleksika. Pionu Hutniczego (Sekcja Fizyki, Podsekcja teoretyczna, SKNF Bozon ) Gratulujemy! Osi¹gniêcia pozosta³ych studentów AGH: Roman Oleksik III rok Wydzia- ³u EAIiE, IV miejsce w skoku wzwy, wynik 210 cm, Ilona Gawêda I rok Wydzia³u EAIiE, skok wzwy, wynik 160 cm, Robert Chor¹zki V rok Wydzia³u GGiIS, bieg na 100 m, wynik 11,31 s., Tomasz Berdel I rok Wydzia³u GGiOS, bieg na 100 m, wynik 11,47 s. Lucjan Bluszcz Laureaci Poligloty 2002 W tegorocznej edycji konkursu Poliglota 2002 wielki fina³ wy³oni³ najlepszych poliglotów AGH, s¹ to: Z jêzyka angielskiego: I miejsce Agnieszka Figiel (I r. EAIiE) II miejsce Klaudia Resiu³a (II r. GGiIŒ) III miejsce Pawe³ Trybus (IV r. WNiG) Z jêzyka hiszpañskiego: I miejsce Izabela Piekarczyk (V r. IMiC) II miejsce Katarzyna Sagan (II r. Zarz¹dzanie) III miejsce Katarzyna Œwiderska (III r. Zarz¹dzanie) Z jêzyka niemieckiego: I miejsce Krzysztof Kubieñ (I r. EAIiE) II miejsce Marcin Jaœkowiec (IV r. EAIiE) III miejsce Marcin Marcisz (III r. GGiOŒ) Tegoroczne nagrody wynosi³y: I miejsce 1000 z³, II miejsce 700 z³, III miejsce 500 z³. I jeszcze ³y ka dziegciu coraz trudniej znaleÿæ chêtnych do konkursu w uczelni, której liczba studentów idzie w dziesi¹tki tysiêcy. Widocznie nie spieszno im do Europy. 22 BIP 104/105 Czerwiec/Lipiec 2002 r.