Kodeks Karny Skarbowy. Ewelina Szrek, radca prawny

Transkrypt

1 Kodeks Karny Skarbowy Ewelina Szrek, radca prawny

2 1. Pojęcie umyślności i nieumyślności czynu na gruncie Kodeksu karnego skarbowego. Podstawa prawna art. 4 KKS Zasada ogólna umyślność Wyjątek przestępstwo lub wykroczenie można popełnić nieumyślnie jeżeli kodeks tak stanowi Pojęcie umyślności Zamiar bezpośredni jeżeli sprawca czyny zabronionego ma zamiar jego popełnienia, tj. chce go popełnić Zamiar ewentualny jeżeli sprawca czynu zabronionego przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego, na to się godzi

3 Pojęcie nieumyślności Jeżeli sprawca nie mając zamiaru popełnienia czynu zabronionego, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć Nieumyślność może mieć postać: - niedbalstwa sprawca przewidywał możliwość popełnienia czynu - lekkomyślności sprawca możliwości popełnienia czynu nie przewidywał, ale mógł przewidzieć gdyby zachował reguły ostrożności

4 2. Pojęcie i konsekwencje niepoczytalności na gruncie przepisów Kodeksu karnego skarbowego i Kodeksu postępowania karnego. Podstawa prawna art. 11 KKS, art. 31 KK Niepoczytalność jest okolicznością wyłączającą winę sprawcy czynu zabronionego. Nie popełnia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Analogiczna regulacja znajduje się w Kodeksie karnym.

5 Ograniczona poczytalność ma miejsce wtedy, gdy w czasie popełnienia przestępstwa rozpoznawania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona. Przy czym przepisów o niepoczytalności lub ograniczonej poczytalności nie stosuje się jeżeli sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć. W przypadku ograniczonej poczytalności: 1/ na gruncie KK sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary na zasadach ogólnych, 2/ na gruncie KKS, sąd może: a/ orzec karę w wysokości nieprzekraczającej 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe, b/ zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, c/ odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego.

6 3. Kiedy na gruncie Kodeksu karnego skarbowego sąd może odstąpić od wymierzenia kary? Podstawa prawna: art. 10, 11 par. 2, 19 par. 1, 36 par. 1 pkt 2 KKS Na gruncie KKS sąd może odstąpić od wymierzenia kary w następujących sytuacjach: a/ w przypadku błędu co do bezprawności albo błędu co do karalności, jeżeli błąd sprawcy jest usprawiedliwiony, a czyn zabroniony jest wykroczeniem skarbowym, b/ w przypadku ograniczenia poczytalności u sprawcy w trakcie popełnienia przestępstwa skarbowego, c/ w przypadku wykroczeń skarbowych w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy, oraz jego zachowanie się po popełnieniu tego wykroczenia, d/ w przypadku przestępstw skarbowych zagrożonych karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 3 lat lub karą łagodniejszą, gdy stopień społecznej szkodliwości nie jest znaczny, e/ stosując nadzwyczajne złagodzenie kary i orzekając jednocześnie środek karny wymieniony w art. 22 par. 2 pkt 2-6.

7 4. Okoliczności skutkujące nadzwyczajnym obostrzeniem kary na gruncie Kodeksu karnego skarbowego. Podstawa prawna: art. 37 KKS Sąd stosuje nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca: 1/ popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości albo popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża przepisu nie stosuje się jeżeli wymagana należność została w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w I instancji, Definicja dużej wartości: Duża wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza pięćsetkrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia. 2/ popełnia przestępstwo skarbowe określone w art. 62 par. 2 KKS (nierzetelne wystawienie faktury, posługiwanie się takim dokumentem) a kwota podatku wynikająca z faktury albo suma kwot podatku wynikających z faktur jest dużej wartości przepisu nie stosuje się jeżeli wymagana należność została w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w I instancji,

8 3/ uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu, 4/ popełnia dwa albo więcej przestępstw skarbowych, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, a odstępy czasu pomiędzy nimi nie są długie (tzw. ciąg przestępstw) - przepisu nie stosuje się jeżeli wymagana należność została w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w I instancji, 5/skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności lub 6 miesięcy kary ograniczenia wolności albo po uiszczeniu grzywny wynoszącej co najmniej 120 stawek dziennych popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju (tzw. recydywa skarbowa); 6/ popełnia przestępstwo skarbowe, działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa skarbowego przepisu nie stosuje się, jeżeli sprawca odstąpił od udziału w zorganizowanej grupie lub związku i ujawniając przed organem ścigania istotne okoliczności zamierzonego przestępstwa, zapobiegł jego popełnieniu,

9 7/popełnia przestępstwo skarbowe, używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo działając wspólnie z inną osobą, która używa przemocy lub grozi natychmiastowym jej użyciem; 8/ przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia doprowadza inną osobę do popełnienia czynu zabronionego jako przestępstwo skarbowe.

10 5. Okoliczności skutkujące nadzwyczajnym złagodzeniem kary. Podstawa prawna: przesłanki zastosowania tej instytucji KKS recypuje z KK (zob. art i 2 KK w zw. z art KKS), natomiast sposoby nadzwyczajnego łagodzenia wymiaru kary określone są autonomicznie w art. 36 KKS. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary: 1/ w wypadkach przewidzianych w ustawie, 2/ w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art KK ( sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować). 3/ w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa. KKS przewiduje nadzwyczajne złagodzenie kary: 1/ Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej i przed wydaniem wyroku wymagalna należność została w całości uiszczona, 2/ w stosunku do sprawcy współdziałającego z inną osobą lub osobami w popełnieniu przestępstwa skarbowego, jeżeli ujawnił przed organem postępowania przygotowawczego wszystkie istotne informacje dotyczące tych osób oraz okoliczności jego popełnienia.

11 Jednakże nadzwyczajne złagodzenie kary nie może być zastosowane jeżeli sprawca: 1) wezwany do złożenia wyjaśnień lub zeznań, nie potwierdził w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe ujawnionych przez siebie informacji; 2) kierował wykonaniem ujawnionego przestępstwa skarbowego; 3) wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, polecił jej wykonanie ujawnionego przestępstwa skarbowego; 4) nakłaniał inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony.

12 6. Pojęcie przestępstwa skarbowego i wykroczenia skarbowego na gruncie Kodeksu karnego skarbowego. Podstawa prawna: art. 53 par. 1-6 KKS, art. 53 par KKS Definicje: Przestępstwo skarbowe - jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności. Wykroczenie skarbowe - jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi. W rozumieniu kodeksu należność publicznoprawna jest to należność państwowa lub samorządowa, będąca przedmiotem przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego; należnością państwową jest podatek stanowiący dochód budżetu państwa, należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji lub należność celna, a należnością samorządową - podatek stanowiący dochód jednostki samorządu terytorialnego lub należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji.

13 Należność publicznoprawna uszczuplona czynem zabronionym jest to wyrażona liczbowo kwota pieniężna, od której uiszczenia lub zadeklarowania uiszczenia w całości lub w części osoba zobowiązana uchyliła się i w rzeczywistości ten uszczerbek finansowy nastąpił. Narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej czynem zabronionym jest to spowodowanie konkretnego niebezpieczeństwa takiego uszczuplenia - co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne, choć nie musi nastąpić. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do następujących określeń: kwota niewpłaconego podatku, nienależny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia, nienależny zwrot należności podatkowej, nie pobiera podatku, nie wpłaca w terminie podatku, pobrany podatek, pobranego podatku nie wpłaca, podatek oraz wypłata lub pobranie nienależnej, nadmiernej lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem dotacji lub subwencji.

14 7. Proszę omówić organy postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, z uwzględnieniem podziału przyjętego w Kodeksie karnym skarbowym. Podstawa prawna: art. 53 par a KKS Finansowym organem postępowania przygotowawczego jest: 1) naczelnik urzędu skarbowego; 2) naczelnik urzędu celno-skarbowego; 3) Szef Krajowej Administracji Skarbowej. Niefinansowy organ postępowania przygotowawczego jest to: 1) Straż Graniczna; 2) Policja; 3) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 4) Żandarmeria Wojskowa; 5) Centralne Biuro Antykorupcyjne.

15 Organem nadrzędnym nad finansowym organem postępowania przygotowawczego jest: 1) miejscowo właściwy dyrektor izby administracji skarbowej - w sprawach należących do właściwości naczelnika urzędu skarbowego oraz naczelnika urzędu celno-skarbowego; 2) Szef Krajowej Administracji Skarbowej - jeżeli postanowienie lub zarządzenie wydał organ nadrzędny nad finansowym organem postępowania przygotowawczego określony w pkt 1; 3) minister właściwy do spraw finansów publicznych - w sprawach należących do właściwości Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Organem nadrzędnym nad niefinansowymi organami postępowania przygotowawczego określonymi w 38 pkt 1-3 jest prokurator, a nad niefinansowym organem postępowania przygotowawczego określonym w 38 pkt 4 - prokurator do spraw wojskowych.

16 8. Okoliczności wyłączające przestępność czynu w postępowaniu karnym skarbowym. Podstawa prawna: art. 1, 5, 10, 11, 20 par. 5 KKS Ogólna definicja czynu zabronionego: Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Nie jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. Przesłanki odpowiedzialności sprawcy: czyn społeczna szkodliwość bezprawność wina karalność.

17 Okolicznościami wyłączającymi przestępność czynu są: 1/ okoliczności wyłączające bezprawność czynu kontratyp eksperymentu naukowego lub technicznego, 2/ okoliczności wyłączające winę: a/ błąd co do faktu nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. b/ błąd co do kontratypu nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność. c/ błąd co do karalności nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności. d/ niepoczytalność nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. e/ wiek poniżej 17 lat 3/ brak szkodliwości społecznej czynu lub jego znikoma społeczna szkodliwość

18 9. Kary i środki karne za przestępstwa skarbowe w postępowaniu karnym skarbowym (art. 22 par 1 i 2 KKS). Karami za przestępstwa skarbowe są: 1) kara grzywny w stawkach dziennych; 2) kara ograniczenia wolności; 3) kara pozbawienia wolności. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności; 2) przepadek przedmiotów; 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów; 4) przepadek korzyści majątkowej; 4a) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej; 5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska; 6) podanie wyroku do publicznej wiadomości; 7) pozbawienie praw publicznych; 8) środki związane z poddaniem sprawcy próbie: a) warunkowe umorzenie postępowania karnego, b) warunkowe zawieszenie wykonania kary, c) warunkowe zwolnienie.

19 10. Omówić system kar i środków karnych za wykroczenia skarbowe w postępowaniu karnym skarbowym, z uwzględnieniem ich wymiaru. Podstawa prawna: art. 47 i 48 KKS Karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności; 2) przepadek przedmiotów; 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. Wymierzając karę grzywny lub nakładając ją mandatem karnym, uwzględnia się także stosunki majątkowe i rodzinne sprawcy oraz jego dochody i możliwości zarobkowe.

20 11.Proszę omówić zasady i konsekwencje czynnego żalu określone w art. 16 kodeksu karnego skarbowego Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania (warunek denuncjacji), ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu (warunek istotności ujawnionych okoliczności). Powyższą zasadę stosuje się tylko wtedy, gdy w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ postępowania przygotowawczego uiszczono w całości wymagalną należność publicznoprawną uszczuploną popełnionym czynem zabronionym (warunek uiszczenia uszczuplonej należności). Forma zawiadomienia: Zawiadomienie o popełnionym czynie może być zarówno złożone ustnie do protokołu, jak i na piśmie. Czas na zawiadomienie: Zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone: 1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego; 2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony.

21 Ograniczenia podmiotowe: wyłączeniu podlegają dwie formy sprawstwa (kierownicze i poleceniowe), organizator lub kierownik grupy lub związku przestępczego (przestępczego sensu stricto, gdyż nie dotyczy to wykroczeń skarbowych), wreszcie prowokator. Generalnie wyłączeniu podlegają osoby pełniące rolę inicjującą, organizatorską lub kierowniczą.

22 12. Proszę omówić konsekwencje karnoskarbowe złożenia korekty. Zgodnie z art. 16a KKS nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa albo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2018 r. poz. 508, z późn. zm.), korektę deklaracji podatkowej i w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie. Złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji, w myśl art. 16a KKS wyłącza karalność.

23 kkkk 13.Podatnik podatku od wartości dodanej, niezidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego. Nie złożył informacji podsumowującej. Urząd skarbowy chce w związku z tym nałożyć na niego karę grzywny w drodze mandatu karnego. Czy słusznie? Odpowiadając proszę omówić pojęcie blankietowości przepisów prawa karnego skarbowego. Podstawa prawna: art. 80a KKS, art. 100 ust. 1 pkt 2 VAT ( Kto, wbrew obowiązkowi, nie składa w terminie właściwemu organowi informacji podsumowującej lub wbrew obowiązkowi nie składa jej za pomocą środków komunikacji elektronicznej, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Powyższa regulacja jest przykładem przepisu blankietowego, tj. nie zawierającego całej treści normy prawnej, a odsyłającego do innych przepisów. Wspomniany artykuł odsyła do art. 100 ust. 1 pkt 2 VATU, według którego podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE są obowiązani składać informacje podsumowujące. Postępowanie urzędu skarbowego jest niesłuszne, gdyż obowiązek składania informacji ciąży jedynie na podatnikach zidentyfikowanych dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

24 14. Podatnik złożył deklarację VAT-7, w której podał dane niezgodne z rzeczywistością. Następnie złożył korektę tej deklaracji, podając dane zgodne ze stanem faktycznym i wpłacił (wraz z odsetkami) brakujące należności podatkowe. Urząd skarbowy chce teraz wszcząć postępowanie karne skarbowe przeciwko temu podatnikowi. Czy słusznie? Odpowiadając, proszę scharakteryzować znaczenie klauzuli niekaralności. Postępowanie urzędu skarbowego jest niesłuszne, gdyż podatnik nie podlega karze ze względu na złożenie prawnie skutecznej korekty deklaracji podatkowej oraz uiszczenie w całości uszczuplonej należności publicznoprawnej. Te dwa warunki przewiduje klauzula niekaralności zawarta w art. 16a KKS. (więcej pyt. Nr 12). Zgodnie z art. 56 KKS podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Możliwość skorygowania uprzednio złożonej deklaracji jest przewidziana przez art. 81 Ord. Pod. Uprawnienie to ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej korekta złożona w tym czasie nie wywołuje skutków prawnych.

25 15. Podatnik złożył wniosek o zwrot nadwyżki podatku od towarów i usług. Organ podatkowy pomyłkowo dokonał zwrotu w wysokości większej niż należna (wnioskowana i wynikająca z deklaracji). Podatnik nie zgłosił tego faktu urzędowi skarbowemu. Fakt ten wyszedł na jaw w późniejszym okresie i wówczas podatnik oddał różnicę nienależnie mu wypłaconą. Podatnikowi zarzucono jednocześnie popełnienie przestępstwa z art. 76 kks. Czy słusznie? Zgodnie z art. 76 KKS Kto przez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy wprowadza w błąd właściwy organ narażając na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowym, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Odpowiedzialność za ten czyn zabroniony ponosi tylko osoba, która podaje dane niezgodne ze stanek rzeczywistym lub zataja rzeczywisty stan rzeczy znamion czynu zabronionego nie wypełnia więc bierne zachowanie podatnika.. Podatnikowi niesłusznie zarzucono popełnienie przestępstwa z art. 76 KKS, gdyż to organ pomyłkowo dokonał zwrotu, a kwota wskazana w deklaracji była prawidłowa.

26 16.Przedstaw znaczenie znamienia utrudniania wykonania czynności służbowej, o którym stanowi art. 83 kks. W jakich sytuacjach utrudnianie może stanowić wykroczenie skarbowe, a kiedy jest przestępstwem skarbowym? Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub czynności audytowych udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto wbrew żądaniu tej osoby - nie okazuje księgi lub innego dokumentu dotyczącego prowadzonej działalności gospodarczej lub - księgę lub inny dokument niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznymi, ukrywa lub usuwa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

27 Wypadek mniejszej wagi jest to czyn zabroniony jako wykroczenie skarbowe, które w konkretnej sprawie, ze względu na jej szczególne okoliczności - zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe - zawiera niski stopień społecznej szkodliwości czynu, w szczególności gdy uszczuplona lub narażona na uszczuplenie należność publicznoprawna nie przekracza ustawowego progu z 6, a sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie wskazują na rażące lekceważenie przez sprawcę porządku finansowoprawnego lub reguł ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, albo sprawca dopuszczający się czynu zabronionego, którego przedmiot nie przekracza kwoty małej wartości, czyni to z pobudek zasługujących na uwzględnienie.

28 17.Podatnik otrzymał dotację (dofinansowanie) na zakup środków trwałych i wyposażenia w uruchamianej działalności gospodarczej. Część z tych środków przeznaczył jednak na prywatne cele. Czy może za to odpowiadać karnie? Jeśli tak, to na jakiej podstawie? Zgodnie z art. 82 KKS, kto naraża finanse publiczne na uszczuplenie poprzez nienależną wypłatę, pobranie lub niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie dotacji lub subwencji, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. Jeżeli wypłata lub pobranie nienależnej, nadmiernej lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem dotacji lub subwencji nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Podatnik może odpowiadać karnie na podstawie w/w przepisu. Przeznaczenie dotacji na prywatne cele należy zakwalifikować jako narażenie finansów publicznych na uszczuplenie.

29 18.Pojęcie przestępstwa (wykroczenia) przemytu celnego i charakterystyka jego znamion. Co decyduje o łagodniejszej kwalifikacji tego zachowania jako typu uprzywilejowanego, bądź wykroczenia? Przestępstwo (wykroczenie) przemytu celnego polega na niedopełnieniu obowiązku celnego przy przywozie z zagranicy lub wywiezieniu za granicę towaru - - nieprzedstawienie organowi celnemu towaru lub - niedokonaniu zgłoszenia celnego przez co należność celną narażono na uszczuplenie. Przedstawienie towaru organowi celnemu to powiadomienie go o przybyciu towaru do określonego miejsca oraz o dostępności towaru do kontroli celnej. Natomiast zgłoszenie celne to czynność, przez którą zgłaszający w wymaganej formie i w określony sposób wyraża zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną. Literatura rozróżnia przemyt w znaczeniu formalnym i materialnym. Ten pierwszy polega na uchylaniu się od kontroli celnej, drugi zaś ponadto na przemieszczaniu przez granice określonych wartości czy towarów wbrew zakazowi lub bez kontroli. Przepisy art i 2 KKS dają podstawę do innego jeszcze rozróżnienia przemytu na taki, który naraża na uszczuplenie należność celną, oraz taki, który dotyczy towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa.

30 Typ uprzywilejowany - Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Wykroczenie skarbowe - Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Ustawowym progiem jest kwota pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia czynu zabronionego.

31 19. Problematyka karalności zachowań związanych z przewozem wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych przez granicę państwową. Art. 2 ust. 1 pkt 6, 8 9 Prawa dewizowego zawiera definicję wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych. Zgodnie z tym przepisem: - krajowymi środkami płatniczymi są waluta polska oraz papiery wartościowe i inne dokumenty, pełniące funkcję środka płatniczego, wystawione w walucie polskiej; - wartościami dewizowymi są zagraniczne środki płatnicze oraz złoto dewizowe i platyna dewizowa; - zagranicznymi środkami płatniczymi są waluty obce i dewizy. KKS penalizuje następujące rodzaje zachowań: - niezgłoszenie przywozu dewiz] - art. 106 f zgodnie z którym kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza organom celnym lub organom Straży Granicznej przywozu do kraju albo wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych albo w zgłoszeniu tym podaje nieprawdę, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. - niepoddanie się kontroli na żądanie art. 106 h, zgodnie z którym kto wbrew obowiązkowi nie przedstawia organom celnym lub organom Straży Granicznej, na ich żądanie, przywożonych do kraju lub wywożonych za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

32 20.Jakie zachowania związane z organizacją gier i zakładów wzajemnych podlegają karze na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego? Katalog czynów zabronionych związanych z organizacją gier i zakładów wzajemnych zawiera rozdział 9 KKS: - art. 107 par. 1 KKS urządzanie lub prowadzenie gier losowych, gier na automacie lub zakładów wzajemnych wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji, - art. 107 a par. 1 KKS urządzanie lub prowadzenie gier losowych, gier na automacie lub zakładów wzajemnych bez wymaganego urzędowego sprawdzenia lub bez nałożenia wymaganych urzędowych zamknięć, - art. 107 b par 1 KKS niszczenie losów, kartonów lub innych dowodów udziału w loterii pieniężnej, loterii fantowej lub grze bingo fantowe bez wymaganego zezwolenia, - art. 107c par. 1 KKS niezawiadomienie w terminie właściwego organu o zniszczeniu lub kradzieży automatu lub urządzenia do gier, pomimo takiego obowiązku, - art. 108 par 1 KKS urządzanie lub prowadzenie loterii fantowej, gry bingo fantowe, loterii promocyjnej lub loterii audiotekstowej wbrew przepisom ustawy lub wbrew warunkom koncesji lub zezwolenia,

33 - art. 109 KKS uczestniczenie w grze losowej, zakładzie wzajemnym, grze na automacie, urządzonych lub prowadzonych wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia, - art. 110 KKS sprzedaż losów lub innych dowodów udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnych lub grze na automacie nie będąc do tego uprawnionym i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, - art. 110a par 1 KKS zlecenie lub prowadzenie reklamy lub promocji gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, zakładów wzajemnych lub gier na automatach, umieszczanie reklam takich gier lub zakładów lub informowanie o sponsorowaniu przez podmiot prowadzący działalność w zakresie takich gier lub zakładów, - art. 110b KKS umożliwienie osobie, która nie ukończyła 18 roku życia, udziału w grze losowej innej niż loteria promocyjna lub fantowa, w grze na automacie lub w zakładzie wzajemnym, - art. 111 par. 1 KKS dopuszczenie, chociażby nieumyślnie, do popełnienia czynu zabronionego określonego w rozdziale 9 KKS, przez niedopełnienie obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej.

34 21.Omów pojęcie stron w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe. Wskaż ich prawa i obowiązki. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe stronami są: 1/ oskarżyciel publiczny, 2/ oskarżony, 3/ podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej, 4/ interwenient. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe stronami są: 1/ oskarżyciel publiczny, 2/ oskarżony, 3/ interwenient. Oskarżycielem publicznym jest prokurator lub organ, który wnosi i popiera akt oskarżenia. Przysługują mu następujące prawa i ciąża na nim następujące obowiązki: 1/ prawo do sporządzania i wnoszenia aktu oskarżenia oraz popierania go przez sądem, 2/ prawo do występowania w toku całego postępowania, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, 3/ prawo do składania środków odwoławczych, 4/ obowiązek obecności na rozprawie, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

35 Oskarżony do jego praw i obowiązków należy: 1/ prawo do obrony, 2/ prawo do korzystania z obrońcy, 3/ prawo do informacji procesowej i przeglądania akt sprawy, 4/ prawo do udziału w czynnościach procesowych, 5/ prawo do zaskarżania orzeczeń, 6/ obowiązek poddania się oględzinom, 7/obowiązek stawiania się na wezwanie i zawiadamiania o zmianie miejsca zamieszkania. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej jest to podmiot w części lub w całości odpowiedzialny za kare grzywny wymierzoną sprawcy przestępstwa skarbowego. Jego pozycja procesowa jest zbliżona do pozycji oskarżonego. Interwenient podmiot, który zgłosił w postępowaniu roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi. 1/ w toku całego postępowania przysługują mu uprawnienia strony w granicach interwencji, 2/ ma obowiązek stawić się na przesłuchanie w charakterze świadka, jeżeli zostanie wezwany, 3/ w razie nieuwzględnienia interwencji ponosi koszty wynikłe z jego zgłoszenia.

36 22. Omów postępowanie w stosunku do nieobecnych. Postępowanie w stosunku do nieobecnych może być zastosowane: - przeciwko sprawcy przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego przebywającemu stale za granicą, - gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju. Postępowanie takie nie jest jednak dopuszczalne jeżeli: - wina sprawcy lub okoliczności popełnienia czynu zabronionego budzą wątpliwości, - oskarżony o przestępstwo skarbowe ukrył się po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a także wówczas gdy w toku postępowania przed sądem ustalono jego miejsce zamieszkania lub pobytu. W postępowaniu w stosunku do nieobecnych nie stosuje się przepisów, których stosowanie wymaga obecności oskarżonego lub podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. O zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych organ prowadzący postępowanie wydaje postanowienie. W postępowaniu przygotowawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe postanowienie to wymaga zatwierdzenia przez prokuratora.

37 Nieobecnemu oskarżonemu wyznacza się obrońcę z urzędu, którego udział jest obowiązkowy również w postępowaniu odwoławczym. W razie osobistego zgłoszenia się skazanego do dyspozycji sądu lub ujęcia skazanego doręcza mu się odpis prawomocnego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od daty doręczenia sąd, którego wyrok się uprawomocnił, wyznacza niezwłocznie rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawie.

38 23. W firmie X pojawił się inspektor kontroli skarbowej wraz z pracownikami kontroli i przystąpili w ramach tzw. niezbędnych czynności, do przeszukania. Działanie to kontynuowano w dniach następnych (przez kolejne 14 dni), pomimo braku postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego i przy zdecydowanym sprzeciwie podatnika. Czy takie działanie jest zgodne z prawem? Zgodnie z art. 308 KPK, w granicach koniecznych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, prokurator albo Policja może w każdej sprawie, w wypadkach niecierpiących zwłoki, jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, przeprowadzić w niezbędnym zakresie czynności procesowe, a zwłaszcza dokonać oględzin, w razie potrzeby z udziałem biegłego, przeszukania lub czynności wymienionych w art pkt 1 w stosunku do osoby podejrzanej. Czynności, o których mowa powyżej, mogą być dokonywane tylko w ciągu 5 dni od dnia pierwszej czynności. Działania opisane w pytaniu było niezgodne z prawem, gdyż były prowadzone przez okres kolejnych 14 dni pomimo braku postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego.

39 24.Po zakończeniu postępowania podatkowego przez organ pierwszej instancji podatnik otrzymał wezwanie na przesłuchanie w charakterze podejrzanego. Finansowy organ postępowania przygotowawczego poinformował podatnika, iż ciąży na nim zarzut popełnienia wykroczenia skarbowego, zapoznał go z treścią zarzutu, a następnie rozpoczął przesłuchanie. Czy finansowy organ postępowania przygotowawczego przed przystąpieniem do takich czynności powinien wydać postanowienie o przedstawieniu zarzutów? Zgodnie z art. 152 KKS, w sprawach o wykroczenie skarbowe prowadzi się dochodzenie. Ogranicza się ono do przesłuchania podejrzanego oraz w razie potrzeby także do innych czynności w zakresie niezbędnym do wniesienia aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Art. 113 KKS odsyła do przepisów Kodeksu postępowania karnego, jeżeli KKS nie stanowią inaczej Stosownie do art. 325 g KPK, w wypadku prowadzenia dochodzenia, nie jest wymagane sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów, chyba że podejrzany jest tymczasowo aresztowany.

40 Przesłuchanie osoby podejrzanej zaczyna się od powiadomienia jej o treści zarzutu wpisanego do protokołu przesłuchania. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego. Finansowy organ postępowania przygotowawczego przed przystąpieniem do czynności nie powinien wydać postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Mógł od razu zapoznać podatnika z treścią zarzutu i przystąpić do przesłuchania.

41 25.Podstawy nałożenia kary grzywny w drodze mandatu karnego w sprawach o wykroczenia skarbowe. Postępowanie mandatowe uregulowane w Rozdziale 15 KKS (art ) znajduje zastosowanie w sprawach o najdrobniejsze czyny zabronione, stanowiące wykroczenia skarbowe. Stosownie do art. 137 KKS, w postępowaniu mandatowym, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, karę grzywny w drodze mandatu karnego nałożyć można na sprawcę wykroczenia skarbowego jedynie, gdy: - osoba sprawcy i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, oraz - nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż podwójna wysokość minimalnego wynagrodzenia

42 Postępowania mandatowego nie stosuje się, jeżeli: 1) w związku z wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, chyba że do chwili przyjęcia mandatu karnego wymagalna należność została w całości uiszczona; 2) zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 1, a ten sam czyn sprawcy wykroczenia skarbowego wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego; 3) za wykroczenie skarbowe należałoby orzec przepadek przedmiotów. Warunkiem nałożenia kary grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowego zgody na przyjęcie mandatu; zgodę tę odnotowuje się na dokumencie mandatu karnego. Upoważniony organ postępowania przygotowawczego lub jego przedstawiciel, nakładając karę grzywny w drodze mandatu karnego, obowiązany jest określić wykroczenie skarbowe zarzucane sprawcy oraz pouczyć go o warunkach dopuszczalności postępowania mandatowego, a zwłaszcza o skutkach prawnych braku zgody, o której mowa w 3.

43 Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. KKS przewiduje dwa rodzaje mandatów karnych w postępowaniu karnym skarbowym: 1/ wydawany ukaranemu po uiszczeniu kary grzywny bezpośrednio na ręce podmiotu, który ją nałożył, nazywany gotówkowym lub zwykłym, 2/ kredytowany, wydawany za potwierdzeniem odbioru ukaranemu, na którym spoczywa obowiązek uiszczenia nałożonej grzywny w terminie 7 dni. Możliwość wydania mandatu karnego gotówkowego została ograniczona pod względem podmiotowym do osób tylko czasowo przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub niemających stałego miejsca zamieszkania albo stałego miejsca pobytu, nawet jeśli nie przebywają jedynie czasowo na terytorium RP (art KKS) oraz osób wprawdzie stale przebywających na terytorium RP, jednak czasowo opuszczających to terytorium (art KKS). We wszystkich innych wypadkach mandat musi przybrać formę mandatu kredytowanego. Mandat karny kredytowany jest wydawany ukaranemu za pokwitowaniem odbioru. Z chwilą pokwitowania jego odbioru zyskuje on cechę prawomocności. Organ postępowania przygotowawczego powinien pouczyć ukaranego o obowiązku uiszczenia nałożonej kary grzywny w terminie 7 dni od daty przyjęcia mandatu oraz o skutkach niedopełnienia tego obowiązku.

44 26. Podatnik został ukarany mandatem karnym. Po przeanalizowaniu całości sprawy jest przekonany, iż został ukarany niesłusznie. Czy na gruncie Kodeksu karnego skarbowego istnieją podstawy do uchylenia mandatu? Podstawa prawna: art. 140 KKS Prawomocny mandat karny podlega niezwłocznie uchyleniu, jeżeli karę grzywny nałożono za czyn niebędący czynem zabronionym jako wykroczenie skarbowe albo na osobę, która nie podpisała mandatu karnego lub która nie ponosi odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego złożony nie później niż w terminie 7 dni od daty przyjęcia mandatu albo z urzędu. Prawomocny mandat karny podlega także niezwłocznie uchyleniu, jeżeli karę grzywny nałożono wbrew zakazom określonym w art pkt 2 i 4. Podlega on także niezwłocznie uchyleniu, gdy karę grzywny nałożono w wysokości wyższej niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia, z tym że w takim wypadku jedynie w części przekraczającej dopuszczalną jej wysokość.

45 Uprawniony do uchylenia prawomocnego mandatu karnego jest sąd właściwy do rozpoznania sprawy, na którego obszarze działania została nałożona kara grzywny. W przedmiocie uchylenia mandatu karnego sąd orzeka na posiedzeniu. W posiedzeniu ma prawo uczestniczyć ukarany, organ, który lub którego funkcjonariusz nałożył karę grzywny w drodze mandatu karnego, albo przedstawiciel tego organu oraz ujawniony interwenient. Przed wydaniem postanowienia sąd może zarządzić stosowne czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego. Uchylając mandat karny, nakazuje się podmiotowi, na rachunek którego pobrano grzywnę, niezwłoczny zwrot uiszczonej kwoty, chyba że czyn zarzucany sprawcy wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego, przestępstwa lub wykroczenia; w takim wypadku uiszczoną kwotę zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie majątkowe grożących mu kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania. W razie uchylenia mandatu karnego sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.

46 27. Proszę omówić przesłanki dobrowolnego poddania się odpowiedzialności na gruncie Kodeksu karnego skarbowego. Podstawa prawna: art. 17 KKS Sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a jednocześnie: 1) uiszczono w całości wymagalną należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności; 2) sprawca uiścił kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony; 3) sprawca wyraził zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścił ich równowartość pieniężną; przepisy art zdanie trzecie oraz art pkt 2 stosuje się odpowiednio; 4) uiszczono co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.

47 Niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli: 1) przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności; 2) przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach określonych w art lub art. 38 2; 3) zgłoszono interwencję co do przedmiotu podlegającego przepadkowi, chyba że zostanie ona cofnięta przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu.

48 28. Proszę omówić postępowanie w sprawie dobrowolnego poddania się odpowiedzialności w związku z popełnionym przez sprawcę przestępstwem skarbowym. W postępowaniu prowadzonym przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, zanim wniesiono akt oskarżenia, sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego może zgłosić wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Wniosek sprawcy może być złożony na piśmie albo ustnie do protokołu. Do wniosku dołącza się dowody wykonania czynności wymienionych w art KKS. Zgodnie z art. 143 składając wniosek należy łącznie: 1) uiścić należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności, chyba że do chwili zgłoszenia wniosku ta wymagalna należność została w całości uiszczona; 2) uiścić tytułem kary grzywny kwotę odpowiadającą co najmniej jednej trzeciej minimalnego wynagrodzenia, a za wykroczenie skarbowe - kwotę odpowiadającą co najmniej jednej dziesiątej tego wynagrodzenia; 3) uiścić co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.

49 4/ wyrazić zgodę na ich przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić ich równowartość pieniężną, jeżeli za czyn zabroniony przewidziane jest obowiązkowe orzeczenie przepadku przedmiotów. W razie wystąpienia sprawcy z w/w wnioskiem, finansowy organ postępowania przygotowawczego może zamiast aktu oskarżenia wnieść do sądu wniosek o udzielenie takiego zezwolenia. Uzasadnienie wniosku może być ograniczone do wskazania dowodów świadczących o tym, że wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a ponadto innych okoliczności świadczących o tym, że w danej sprawie można zezwolić na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w szczególności ze względu na to, że jest to wystarczające dla zaspokojenia uzasadnionego interesu finansowego Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innego uprawnionego podmiotu. Złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ postępowania przygotowawczego uzależnia od wykonania obowiązku uiszczenia w całości wymagalnej należności publicznoprawnej, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności, a do tej chwili należność ta nie została uiszczona.

50 Złożenie wniosku, o którym mowa w 1, finansowy organ postępowania przygotowawczego może uzależnić: 1) od uiszczenia tytułem kary grzywny dodatkowej kwoty, nieprzekraczającej jednak łącznie z kwotą już wpłaconą wysokości połowy sumy odpowiadającej górnej granicy ustawowego zagrożenia za dany czyn zabroniony; 2) od wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów nieobjętych wnioskiem sprawcy, o którym mowa w art , a w razie niemożności ich złożenia - od uiszczenia równowartości pieniężnej tych przedmiotów, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4; 3) od uiszczenia pozostałych kosztów postępowania. Na postanowienie odmawiające wniesienia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przysługuje zażalenie do organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, o czym należy sprawcę pouczyć. W kwestii udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności sąd orzeka niezwłocznie na posiedzeniu.

51 W posiedzeniu ma prawo wziąć udział sprawca i jego obrońca, a także przedstawiciel ustawowy, o którym mowa w art Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionego o terminie sprawcy lub jego obrońcy, a także przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art , nie jest przeszkodą do przeprowadzenia posiedzenia. Sąd, uwzględniając wniosek, orzeka wyrokiem. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, niezwłocznie zwraca sprawę finansowemu organowi postępowania przygotowawczego.

52 29. Omów tryb nakazowy w postępowaniu karnym skarbowym. Postępowanie nakazowe jest postępowaniem szczególnym zmodyfikowanym jednostopniowo w stosunku do postępowania zwyczajnego, co oznacza, że w ramach uregulowania jego przebiegu ustawodawca przewiduje określone odmienności odnoszące się bezpośrednio do przebiegu postępowania zwyczajnego. Specyfikę tego postępowania szczególnego stanowi orzekanie przez sąd o przedmiocie procesu karnego skarbowego w drodze wyroku nakazowego, który podlega wydaniu na posiedzeniu toczącym się bez udziału stron na podstawie materiałów zgromadzonych w postępowaniu przygotowawczym w wypadkach pozwalających na orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny. Rozstrzygnięcie sprawy przez sąd w postępowaniu nakazowym jest dopuszczalne zarówno w sprawach o wykroczenia skarbowe, jak i przestępstwa skarbowe (art KPK w zw. z art KKS), o ile w tej ostatniej kategorii spraw postępowanie przygotowawcze przebiegało w formie dochodzenia. Postępowanie nakazowe w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe toczy się na podstawie przepisów KPK o postępowaniu zwyczajnym, jeżeli przepisy tego Kodeksu dotyczące postępowania nakazowego nie stanowią inaczej (rozdział 53 KPK), z odrębnościami wynikającymi z przepisów działu IV KKS.

53 Sąd może wydać wyrok nakazowy jeżeli: 1/ w sprawie przeprowadzono dochodzenie, 2/ na podstawie zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału sąd uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, 3/ za czyn zabroniony możliwe jest tylko orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny, 4/ okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości. Wydanie wyroku nakazowego jest niedopuszczalne: 1/ jeżeli sprawca nie ukończył 18 lat, 2/ jeżeli sprawca jest głuchy, niemy lub niewidomy, 3/ zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona; 4) zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny. Wydanie wyroku nakazowego jest niedopuszczalne także wtedy, gdy: 1) stosuje się przepisy o odpowiedzialności posiłkowej; 2) zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba że zostanie ona cofnięta przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu.

54 Wyrokiem nakazowym można orzec za przestępstwo skarbowe karę grzywny określoną w art albo karę ograniczenia wolności, a za wykroczenie skarbowe - karę grzywny określoną w art Obok kary można, w wypadkach przewidzianych w kodeksie, orzec środek karny określony w art pkt 2-6 lub w art pkt 2 lub 3.

55 30.Proszę omówić przesłanki przedawnienia karalności przestępstwa skarbowego. Stosownie do art. 44 KKS, karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat: 1) 5 - gdy czyn stanowi przestępstwo skarbowe zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat; 2) 10 - gdy czyn stanowi przestępstwo skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata. Karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności.

56 Bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności. Jeżeli sprawca przestępstwa skarbowego dopuścił się uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności celnej, bieg jego przedawnienia rozpoczyna się z dniem, w którym powstał dług celny; jeżeli nie jest możliwe określenie dnia powstania długu celnego, bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego rozpoczyna się z dniem najwcześniejszym, w którym istnienie długu celnego zostało ustalone. Jeżeli dokonanie przestępstwa skarbowego zależy od nastąpienia określonego w kodeksie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił. Jeżeli w okresie przewidzianym w 1 lub 2 art. 44 KKS wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego przestępstwa skarbowego określonego w 1 pkt 1 ustaje z upływem 5 lat, a przestępstwa skarbowego określonego w 1 pkt 2 - z upływem 10 lat od zakończenia tego okresu. W razie uchylenia prawomocnego orzeczenia przedawnienie biegnie od dnia wydania orzeczenia w tym przedmiocie, chyba że karalność przestępstwa skarbowego już ustała. Przedawnienie nie biegnie, jeżeli przepis ustawy nie pozwala na wszczęcie lub dalsze prowadzenie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe.