Informacja prasowa dotycząca powołania Krajowej Spółki Cukrowej S.A.

Transkrypt

1 Strona znajduje się w archiwum. Informacja prasowa dotycząca powołania Krajowej Spółki Cukrowej S.A. [obrazek-lewo]/dokumenty/sc.jpg[/obrazek-lewo] Zgodnie z Ustawą z dnia 18 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru w dniu 26 sierpnia 2002 r. została powołana Krajowa Spółka Cukrowa S.A. HISTORIA PRZEKSZTAŁCEŃ W PRZEMYŚLE CUKROWNICZYM W POLSCE Struktura organizacyjna przemysłu cukrowniczego ulegała znacznym zmianom. Przed 1990 rokiem funkcjonowały przedsiębiorstwa wielozakładowe, które na skutek przyjętej wówczas polityki gospodarczej zostały rozwiązane. Na początku lat 90-tych zrealizowano kilka procesów prywatyzacyjnych w oparciu o ścieżkę prywatyzacji bezpośredniej. Objęły one przede wszystkim tzw. cukrownie leszczyńskie (Pfeifer & Langen) oraz toruńskie (Sugarpol Sp z o.o. inwestor British Sugar Overseas). Procesy te miały charakter indywidualny, nie były wynikiem realizacji żadnej określonej strategii i zostały wstrzymane w związku z pracami nad uchwaleniem ustawy z dnia r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Na mocy cytowanej ustawy utworzone zostały cztery Spółki Cukrowe: 1. Lubelsko Małopolska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Zamościu (zwana dalej LMSC S.A.), 2. Mazowiecko Kujawska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Toruniu (zwana dalej MKSC S.A.), 3. Poznańsko Pomorska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Poznaniu (zwana dalej PPSC S.A.), 4. Śląska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Łosiowie (zwana dalej ŚSC S.A.).

2 stanowiące holdingi finansowe. Dawała ona także delegację do określenia strategii ich prywatyzacji. Na podwyższenie kapitałów zakładowych Spółek Cukrowych Skarb Państwa wniósł pakiety 51 % akcji 62 cukrowni uprzednio przekształconych w spółki prawa handlowego. Ponieważ sytuacja ekonomiczno-finansowa niektórych cukrowni już w 1996 r. była trudna, nie czekając na zakończenie procesu tworzenia Spółek Cukrowych podjęto działania restrukturyzacyjne. W wyniku tych działań w następujących przypadkach nastąpiło podwyższenie kapitału, a akcje zostały objęte przez inwestorów strategicznych: Cukrownia Opalenica S.A. Cukrownia Ropczyce S.A. (Grupa Kapitałowa Ropczyce z Cukrownią Włostów) Cukrownia Glinojeck S.A. (Grupa Kapitałowa Glinojeck z cukrowniami Ciechanów i Michałów) Cukrownia Pelplin S.A. Cukrownia Strzyżów S.A. Program prywatyzacji czterech Spółek Cukrowych. W latach doradca Ministerstwa Skarbu Państwa wypełniając zapisy ustawy o regulacji rynku cukru i przekształcenia własnościowych w przemyśle cukrowniczym zlecił w trybie kontraktu ze środków Funduszu PHARE wykonanie analiz przedprywatyzacyjnych czterech Spółek Cukrowych oraz opracował strategię ich prywatyzacji. Zgodnie z założeniami ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym prywatyzacja Spółek Cukrowych miała nastąpić poprzez zbycie przez Skarb Państwa akcji tych Spółek w trybie publicznego zaproszenia do rokowań. Z uwagi na protesty środowisk cukrowniczych zaniechano kontynuacji procesu prywatyzacji zgodnie ze strategią zaproponowaną przez doradcę. Strategia restrukturyzacji regionalnej i prywatyzacji Spółek Cukrowych. Ministerstwo Skarbu Państwa uwzględniając zarówno konieczność restrukturyzacji i prywatyzacji tego sektora, jak też istnienie naturalnych (wynikających ze sprzyjających uprawie buraka cukrowego warunków klimatycznych i glebowych) regionów plantacji buraka cukrowego i koncentracji cukrowni na ich obszarze wdrożyło strategię restrukturyzacji regionalnej w trzech Spółkach Cukrowych: Lubelsko - Małopolska Spółka Cukrowa S.A. Mazowiecko Kujawska Spółka Cukrowa S.A. Poznańsko Pomorska Spółka Cukrowa S.A.

3 Polegała ona na tym, iż prywatyzacja Spółek Cukrowych była poprzedzona restrukturyzacją, w ramach której Zarządy tych Spółek dokonywały sprzedaży za zgodą Walnego Zgromadzenia Spółki Cukrowej na zasadach tzw. sprzedaży wiązanej 51% akcji cukrowni posiadanych należących do Spółek Cukrowych zlokalizowanych w uprzednio określonych Grupach Regionalnych. Wybór inwestorów poprzedzony był negocjacjami w zakresie pakietów inwestycyjnych, socjalnych i plantatorskich. Śląska Spółka Cukrowa S.A. Zarząd Spółki Cukrowej w porozumieniu z zarządami cukrowni oraz ze związkami zawodowymi wybrał prywatyzację całego holdingu. Zdecydowano również o zbyciu akcji Cukrowni Głogów inwestorowi z uwagi na jej dramatyczną sytuację ekonomiczną. Od początku 1999r. do 25 sierpnia 2001r. (dzień wejścia w życie ustawy o regulacji rynku cukru) w ramach restrukturyzacji regionalnej Spółek Cukrowych zrealizowano transakcje zbycia akcji cukrowni grupy poznańskiej, toruńskiej i kalisko-konińskiej oraz Cukrowni Głogów. Pozostałe procesy, w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o regulacji rynku cukru, zostały zakończone odmową wyrażenia zgody na zbycie akcji cukrowni Decyzja ta stała się przyczyną wystąpienia na drogę sądową inwestora niemieckiego Nordzucker AG odnośnie zawarcia transakcji sprzedaży akcji cukrowni grupy gdańskiej (cukrownie: Malbork, Nowy Staw, Pruszcz) oraz szczecińskiej (cukrownie: Gryfice i Kluczewo). Do dnia dzisiejszego sprawy nadal pozostają nirozstrzygnięte. Proces Prywatyzacja Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. W dniu 18 października 1999r. w dzienniku Rzeczpospolita ukazało się ogłoszenie o zaproszeniu do rokowań w sprawie zbycia akcji Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. W wyniku prowadzonych negocjacji umowa sprzedaży akcji Spółki została zawarta w dniu 15 listopada 2000r. Jednym z podstawowych warunków zamknięcia transakcji było uzyskanie przez inwestora zezwolenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na nabycie akcji Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 marca 1920r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Inwestor nie spełnił tego warunku w terminie przewidzianym umową. W dniu 7 listopada br. NSA orzekł, że wspomniany warunek nie był konieczny do zamknięcia transakcji, co otworzyło drogę inwestorowi Saint Louis Sucre do skierowania sprawy do Sądu. Sąd Okręgowy w Warszawie działając z powództwa Saint Louis Sucre w dniu 20 sierpnia 2001r. zakazał Skarbowi Państwa rozporządzania i jakiegokolwiek dysponowania akcjami imiennymi Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. stanowiącymi łącznie 95% głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki. Postanowienie to ma na celu zabezpieczenie przedmiotu powództwa do

4 czasu rozpoznania sprawy przez Sąd. Termin zakończenia sprawy nie jest możliwy do określenia Historia powstania Spółki Polski Cukier - Krajowa Spółka Cukrowa S.A. W drugiej połowie 1999r. grupa Posłów oraz część związków zawodowych wystąpiła z postulatem wstrzymania dotychczasowych działań restrukturyzacyjnych oraz prywatyzacji i wdrożenia koncepcji utworzenia podmiotu Polski Cukier. Koncepcja znalazła swój wyraz w uchwale Sejmu z dnia 22 grudnia 1999r., w której wezwał Rząd, miedzy innymi, do podjęcia pilnych działań organizacyjnych i prawnych do powołania spółki Polski Cukier S.A. Rząd R.P. w swoim stanowisku do Uchwały Sejmu z dnia r. stwierdził, że wstrzymanie toczących się procesów restrukturyzacji i prywatyzacji w przemyśle cukrowniczym nie jest wskazane z uwagi na sytuację ekonomiczno-finansową i prawną cukrowni. Pod rozwagę poddał utworzenie spółki Polski Cukier na bazie 16-tu cukrowni skupionych w trzech Spółkach Cukrowych, których akcje nie podlegały zbyciu w ramach restrukturyzacji regionalnej, gdyż miały być prywatyzowane wraz ze Spółkami Cukrowymi do końca 2001r. Ostatecznie Rząd RP zaakceptował w dniu 13 czerwca 2001r. koncepcję powołania Spółki Polski Cukier na bazie 28 cukrowni (bez Śląskiej Spółki Cukrowej) dysponującej udziałem w rynku na poziomie ok. 42%. W dniu 21 czerwca 2001r. Sejm RP uchwalił ustawę o regulacji rynku cukru, która przewiduje inną niż rządowa koncepcję powołania krajowego podmiotu w branży cukrowniczej (Krajowa Spółka Cukrowa). Art. 20 ust 1 tej ustawy nakłada na Ministra Skarbu Państwa obowiązek niezwłocznego połączenia Spółek Cukrowych oraz cukrowni-spółek parterowych gdzie Skarb Państwa i Spółki Cukrowe posiadają łącznie 100% akcji. Połączenie winno nastąpić w trybie art. 492 ust 1 pkt. 2 Kodeksu spółek handlowych poprzez zawiązanie nowej spółki Krajowej Spółki Cukrowej S.A. Natomiast Art. 20 ust 2 wyżej wymienionej ustawy nakazuje Ministrowi Skarbu Państwa wniesienie na podwyższenie kapitału Krajowej Spółki Cukrowej wszystkich akcji posiadanych w spółkach przemysłu cukrowniczego Analizy formalno prawne wykazały, iż z uwagi na postanowienia sądów wobec Śląskiej Spółki Cukrowej oraz cukrowni grupy gdańskiej (Nowy Staw S.A., Malbork S.A. i Pruszcz S.A.) i grupy szczecińskiej (Gryfice S.A. i Kluczewo S.A.), o zabezpieczeniu powództwa inwestorów poprzez zakaz jakiegokolwiek rozporządzania i dysponowania akcjami tych spółek. niemożliwe jest utworzenie Krajowej Spółki Cukrowej w formie i terminie zgodnym z wolą Ustawodawcy. W związku z powyższym, w celu umożliwienia realizacji procesu utworzenia Krajowej Spółki

5 Cukrowej, w Ministerstwie Skarbu Państwa uruchomiono prace nad przygotowaniem projektu nowelizacji Ustawy. Procedury legislacyjne rozpoczęte w dniu 21 listopada 2001r. rozesłaniem projektu nowelizacji do uzgodnień międzyresortowych zostały sfinalizowane uchwaleniem w dniu 18 lipca br. przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawy o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru. W nowelizacji ustawy zawarto precyzyjny mechanizm natychmiastowego utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej KSC Polski Cukier S.A. oraz dostosowania jej struktury organizacyjnej do wymagań konkurencji na rynku cukru w perspektywie wejścia Polski do Unii Europejskiej. Zasadnicze elementy harmonogramu działań: 1. Utworzenie Krajowej Spółki Cukrowej w drodze podwyższenia kapitału zakładowego jednej ze Spółek Cukrowych utworzonych na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 19, w której Skarb Państwa wykonuje bez ograniczeń prawa ze 100% akcji wnosząc jako wkład niepieniężny akcje pozostałych Spółek Cukrowych, w których Skarb Państwa wykonuje bez ograniczeń prawa ze 100% akcji., 2. Po utworzeniu Krajowej Spółki Cukrowej połączenie w trybie art pkt 1 Kodeksu spółek handlowych tej spółki ze spółkami, w których: Krajowa Spółka Cukrowa posiada 100% akcji, Skarb Państwa i Krajowa Spółka Cukrowa wykonują łącznie i bez ograniczeń prawa z co najmniej 75% akcji, Skarb Państwa i Spółki Cukrowe, w których Skarb Państwa wykonuje bez ograniczeń prawa ze 100% akcji, utworzone na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 19, wykonują łącznie i bez ograniczeń prawa z co najmniej 75% akcji. Po zakończeniu procesów sadowych akcje Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. i pozostałych cukrowni będących w sporze, zostaną wniesione na podwyższenie kapitału Krajowej Spółki Cukrowej. Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru weszła w życie z dniem 25 sierpnia 2002r. Krajowa Spółka Cukrowa z dniem powstania obejmie 3 Spółki Cukrowe i 19 spółek przemysłu cukrowniczego (w tym 18 cukrowni). Ponadto w kolejnych 8 spółkach przemysłu (nie spełniających przesłanek połączenia) cukrowniczego KSC posiadać będzie pakiety akcji po 51%. Kapitał zakładowy Krajowej Spółki Cukrowej po rejestracji podwyższenia kapitału wyniesie

6 zł. Krajowa Spółka Cukrowa posiadać będzie ok. 450 tys. ton limitu A + B co stanowi 25% udziału w rynku, a wraz ze spółkami zależnymi 630 tys. ton co stanowi 37% rynku. Roczny obrót KSC wyniesie zatem ponad 900 mln zł, a uwzględniając całą grupę kapitałową ponad 1,2 mld zł (przy cenie cukru = 2000 zł/ tonę). Wykaz spółek przemysłu cukrowniczego, które wejdą w skład Krajowej Spółki Cukrowej S.A. 1. Cukrownie spełniające przesłanki ustawy odnośnie połączenia: 1. Cukrownia Częstocice S.A. 2. Cukrownia Klemensów S.A. 3. Cukrownia Krasnystaw S.A. 4. Cukrownia Lublin S.A. 5. Cukrownia Łapy S.A. 6. Cukrownia Opole S.A. 7. Cukrownia Rejowiec S.A. 8. Cukrownia Sokołów S.A. 9. Cukrownia Werbkowice S.A. 10. Cukrownia Wożuczyn S.A. 11. Cukrownia Brześć Kuj. S.A. 12. Cukrownia Dobrzelin S.A. 13. Cukrownia Mała Wieś S.A. 14. Cukrownia Ostrowy S.A. 15. Cukrownie Toruńskie S.A. 16. Cukrownia Janikowo S.A. 17. Cukrownia Nakło n/not. S.A. 18. Cukrownia Żnin S.A. 19. Fabryka Cukru w Tucznie S.A. 3. Cukrownie gdzie akcje zostały udostępnione plantatorom i pracownikom, a Walne Zgromadzenia zdecydują o włączeniu do KSC (spółki zależne) 1. Cukrownia Borowiczki S.A. 2. Cukrownia Leśmierz S.A. 3. Cukrownia Kruszwica S.A Cukrownie objete sporem sądowym pomiedzy inwestorem a Spółkami Cukrowymi po pozytywnym rozstrzygnieciu i decyzji Walnych Zgromadzeń (spółki zależne)

7 1. Cukrownia Malbork S.A. 2. Cukrownia Nowy Staw S.A. 3. Cukrownia Gryfice S.A. 4. Cukrownia Kluczewo S.A. 5. Cukrownia Pruszcz S.A. Kapitał zakładowy Krajowej Spółki Cukrowej po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału wyniesie zł. Struktura udziału w rynku z uwzględnieniem powołania Krajowej Spółki Cukrowej S.A. [obrazek-srodek]/dokumenty/nkom101.gif[/obrazek-srodek] Opublikowane przez: Autor: Ostatnia zmiana: Rejestr zmian