Podstawa prawna i zastosowanie rozporządzenia

Transkrypt

1 Omówienie przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz. U. Nr 236, poz. 1562) Podstawa prawna i zastosowanie rozporządzenia Pomoc określona w rozporządzeniu będzie udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z , str. 5, z późn. zm.), (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006). W przepisach rozporządzenia zawarto regulacje umoŝliwiające udzielanie pomocy publicznej na tzw. drugim poziomie, to jest przez beneficjentów. Drugi poziom udzielania pomocy będzie dotyczyć zarówno sytuacji gdy beneficjent udzielający pomocy sam otrzymuje pomoc de minimis na pierwszym poziomie, jak i sytuacji gdy beneficjent udziela pomocy na drugim poziomie w ramach projektu, który nie stanowi dla niego pomocy publicznej. PowyŜsze realizuje postulaty zgłaszane przez Instytucje Zarządzające Regionalnymi Programami Operacyjnymi w związku z dotychczas zidentyfikowanymi problemami dotyczącymi moŝliwości wystąpienia pomocy publicznej w związku z realizacją projektu w ramach regionalnych programów operacyjnych (rpo). Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy uŝytkowanie lub nieodpłatne udostępnianie infrastruktury będącej przedmiotem dofinansowania przyznanego beneficjentowi będzie skutkowało moŝliwością wystąpienia pomocy publicznej dla podmiotu korzystającego z ww. infrastruktury. Wyłączenia z zakresu stosowania rozporządzenia W 2 wskazano sektory oraz rodzaje działalności podlegające wyłączeniu z moŝliwości udzielenia pomocy na podstawie rozporządzenia. NaleŜy podkreślić, iŝ wyłączenia określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 winny być interpretowane w kontekście przedmiotowym, tak więc, dla przykładu nie ma ono zastosowania do pomocy udzielanej na działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych. Za takim stanowiskiem przemawia wykładania celowościowa przepisów, dotychczasowa praktyka decyzji wydawanych przez Komisję Europejską oraz analiza innych aktów prawa unijnego 1), w których zastosowano podejście przedmiotowe. Stanowisko to było w dotychczasowej praktyce przedstawiane w interpretacjach wydawanych przez Instytucję Koordynującą Regionalne Programy Operacyjne, zgodnie z tym stanowiskiem przez dany podmiot działalności gospodarczej w sektorze wyłączonym nie powinno oznaczać, iŝ nie moŝe on w ogóle otrzymać pomocy na warunkach określonych w rozporządzeniu. PowyŜsze oznacza, iŝ kaŝdorazowo sprawdzenia wymaga jakiego rodzaju działalności dotyczy projekt, o którego dofinansowanie ubiega się przedsiębiorca, bowiem w przypadku gdy zakres projektu dotyczy działalności gospodarczej nie podlegającej wykluczeniu pomoc moŝe zostać udzielona. Tym samym, jeŝeli cel i zakres projektu nie podlegają ograniczeniom zgodnie z przepisami unijnymi dotyczącymi pomocy publicznej, to wsparcie na realizację projektu moŝe zostać udzielone. W sytuacji gdy projekt, o którego dofinansowanie ubiega się przedsiębiorca, dotyczy zarówno zakresu działalności podlegającej wyłączeniu jak i działalności dozwolonej w świetle przepisów o pomocy publicznej, naleŝy spróbować wydzielić koszty i przyznać wsparcie w sposób odpowiadający zakresowi projektu dotyczącemu pomocy nie podlegającemu wyłączeniu. W 2 pkt 1 wskazano wyłączenie dotyczące sektora węglowego. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z , str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170, z późn. zm.), do którego pierwotnie odsyłał 2 pkt 1 obowiązuje do dnia 31 grudnia 2010 r., a do dnia zakończenia prac nad projektem omawianego rozporządzenia właściwe organy unijne nie zakończyły uzgodnień dotyczących sektora węglowego. Do dnia 31 grudnia 2010 r. wyłączenie 1) Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008, Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata (Dz. Urz. UE C 54 z , str. 13) a takŝe Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1628/2006 z dnia 24 października 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej (Dz. Urz. UE L 302 z , str. 29). Przykładem takiego podejścia jest decyzja Komisji Europejskiej z dnia 1 lipca 1999 r. w sprawie pomocy inwestycyjnej dla przedsiębiorstwa Brilen SA z Hiszpanii (1999/672/EC). 1

2 dotyczące sektora węglowego będzie rozumiane poprzez sektor węglowy objęty rozporządzeniem Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego. Z dniem 1 stycznia 2011 kwestie dotyczące pomocy dla sektora węglowego regulowane będą Decyzją Rady z dnia 9 grudnia 2010 roku w sprawie pomocy państwa na rzecz przyspieszenia zamykania niekonkurencyjnych kopalni węgla (Council Decision on State Aid to facilitate the closure of uncompetitive coal mines - tekst dostępny pod adresem W odniesieniu do wyłączeń wskazanych w 2 pkt 3 i 4 i stosowanego w rozporządzeniu sformułowania produkt rolny, naleŝy wskazać, iŝ zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 produktami rolnymi są produkty wymienione w załączniku I do Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z wyjątkiem produktów rybołówstwa. Równocześnie w art. 1 ust. 1 lit. a rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 w odniesieniu do sektora rybołówstwa i akwakultury wprowadzono odesłanie do katalogu produktów zawartych w rozporządzeniu Rady (WE) 104/2004 (Dz. Urz. UE L 17 z ). Tym samym, sformułowanie produkt rolny uŝyte w 2 pkt 3 i 4 rozporządzenia naleŝy rozumieć odpowiednio do definicji zawartej w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006, czyli jako produkt wymieniony w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z wyjątkiem produktów rybołówstwa. Odnośnie do wyłączenia wskazanego w 4 ust. 1 pkt 1 naleŝy wskazać, Ŝe brzmienie polskiej wersji językowej art. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 odnosi się kolejno do działalności związanej z wywozem, pomocy związanej z ilością wywoŝonych produktów oraz do działalności eksportowej, podczas gdy w brzmieniu angielskiej wersji językowej powyŝsze terminy zostały wskazane odpowiednio jako export - related activities, quantities exported oraz export activity. PoniewaŜ intencją przepisu 4 ust. 1 pkt 1 jest wykluczenie udzielania pomocy związanej z wywoŝeniem produktów poza granice kraju członkowskiego, to przyjmuje się, Ŝe w języku polskim zakres ten oddaje słowo "wywóz", które jest znaczeniowo szersze od pojęcia "eksport" i obejmuje wywóz produktów do innych krajów członkowskich oraz poza granice UE (określenie "eksport" w unijnym systemie prawnym dotyczy jedynie wywozu poza granice UE). NaleŜy zwrócić uwagę, iŝ w toku prac nad projektem zmianie uległo brzmienie 4 ust. 1 pkt 4. W dotychczas obowiązującym rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 2 października 2007 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz. U. Nr 185, poz. 1317) przepis określający wyłączenia z moŝliwości udzielenia i wypłacania pomocy dotyczył przedsiębiorców znajdujących się w trudnej sytuacji ekonomicznej oraz przedsiębiorców wobec których Komisja Europejska wydała decyzję o zwrocie pomocy publicznej. PoniewaŜ warunek dotyczący zakazu udzielania i wypłacania pomocy publicznej przedsiębiorcom wobec których Komisja Europejska wydała decyzję o zwrocie pomocy nie dotyczy pomocy de minimis, jako Ŝe pomoc de minimis de facto nie stanowi pomocy publicznej, a jednocześnie warunek powyŝszy nie wynika z przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 omawiany przepis został usunięty z rozporządzenia, bowiem uznano Ŝe nie ma potrzeby nakładania dodatkowych warunków w tym zakresie, jeśli nie wynikają one z przepisów unijnych. Jednocześnie naleŝy mieć na uwadze, Ŝe okres obowiązywania Wytycznych w sprawie pomocy dla zagroŝonych przedsiębiorstw został przedłuŝony stosownym Komunikatem Komisji do dnia 9 października 2012 r. 2), po tym terminie konieczne będzie zgodnie ze stanem faktycznym i prawnym podjęcie odpowiednich działań mających na celu potwierdzenie zgodności przepisów rozporządzenia w powyŝszym zakresie z właściwymi wydanymi przez KE regulacjami. Definicje Konieczność wprowadzenia definicji (w 3 rozporządzenia) - beneficjenta, projektu oraz przedsięwzięcia - wynika z faktu, Ŝe rozporządzenie dotyczy pomocy de minimis udzielanej zarówno w związku z ubieganiem się o dofinansowanie przez beneficjenta jak równieŝ w związku z wystąpieniem wsparcia spełniającego przesłanki uznania za pomoc publiczną na drugim poziomie. Tym samym uŝyte w projekcie rozporządzenia sformułowanie projekt będzie kaŝdorazowo oznaczało projekt, o którym mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju co będzie miało zastosowanie odpowiednio do projektu na realizację którego beneficjent będzie otrzymywał pomoc de minimis lub projektu w ramach realizacji którego beneficjent będzie udzielał pomocy de minimis. W konsekwencji powyŝszego wprowadzona definicja przedsięwzięcia wskazuje na działanie realizowane przez przedsiębiorcę, podlegające wsparciu udzielanemu jako pomoc de minimis w ramach 2) Komunikat Komisji dotyczący przedłuŝenia okresu waŝności Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagroŝonych przedsiębiorstw (Dz. U. C 156/3 z r.). 2

3 realizacji projektu beneficjenta. Mając na uwadze powyŝsze, dla kompletności słownika pojęć umieszczono takŝe definicję beneficjenta. Zakres pomocy udzielanej na podstawie rozporządzenia: 5 w ust. 2 pkt 1 opisano zakres pomocy udzielanej na pierwszym poziomie to jest na rzecz beneficjenta, oraz wskazano, Ŝe pomoc na rzecz beneficjenta będzie udzielana w formie bezzwrotnego dofinansowania na działania prowadzone na terenie województwa, którego dotyczy dany regionalny program operacyjny, z którego środków pomoc będzie pochodziła; w ust. 2 pkt 2 opisano zakres pomocy udzielanej na drugim poziomie to jest przez beneficjenta: o o o poprzez wskazanie, Ŝe pomoc udzielana przez beneficjenta stanowi element realizacji projektu prowadzonego przez beneficjenta w ramach danego rpo, poprzez wskazanie katalogu form pomocy stanowiących korzyść dla innego podmiotu (przedsiębiorcy), a tym samym zostaną uznane za pomoc de minimis udzielaną przez beneficjenta zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. NaleŜy wskazać, Ŝe poniewaŝ co do zasady jakiekolwiek działanie moŝe spełniać przesłanki pomocy publicznej, a tym samym nie jest moŝliwe stworzenie zamkniętego katalogu form pomocy, to katalog przewidziany w rozporządzeniu ma charakter otwarty i wskazuje potencjalnie najczęściej występujące sytuacje w których przepisy rozporządzenia będą miały zastosowanie. Przykładem sytuacji, w której rozporządzenie znajdzie zastosowanie w związku z wystąpieniem transferu środków publicznych w projekcie na drugim poziomie moŝe być projekt dotyczący rewitalizacji infrastruktury publicznej oraz częściowo budynków jednorodzinnych pozostających własnością osób prywatnych. Część właścicieli budynków, które mają być objęte projektem, wynajmuje powierzchnię usługową przedsiębiorcom, a zatem oferuje usługę na rynku wynajmu powierzchni usługowych i spełnia definicję przedsiębiorcy. Oznacza to, Ŝe wsparcie udzielone na rzecz takich podmiotów będzie pomocą publiczną, o ile beneficjent nie nałoŝy na wynajmujących dodatkowych obowiązków związanych z realizacją projektu i wpływających jednocześnie na obniŝenie korzyści z tego projektu (np. zakaz podnoszenia czynszu wynajmu). Beneficjent pierwszego poziomu (gmina miejska w partnerstwie ze stowarzyszeniem właścicieli prywatnych) nie uzyskuje pomocy, poniewaŝ podejmuje działania związane z rewitalizacją przestrzeni publicznej, natomiast udzieli pomocy przedsiębiorcom, którzy uzyskają korzyść w wyniku realizacji projektu. Innymi przykładami sytuacji, w których moŝliwe jest zastosowanie przepisów rozporządzenia do uregulowania kwestii transferu środków publicznych w ramach projektu są sytuacje: dokapitalizowania, nieodpłatnego uŝyczenia lub oddania do korzystania na warunkach korzystniejszych niŝ rynkowe mienia wytworzonego bądź zakupionego w ramach realizacji projektu. Jednocześnie w ust. 3 wskazano, Ŝe moŝliwość udzielania pomocy przez beneficjenta musi wynikać z postanowień umowy o dofinansowanie projektu realizowanego przez beneficjenta, co tym samym daje podmiotom odpowiedzialnym za wdraŝanie danego rpo kontrolę nad zasadami realizacji wsparcia udzielanego przez beneficjentów rpo. Zdecydowano o nie umieszczaniu w poszczególnych przepisach rozporządzenia szczegółowych rozwiązań dotyczących zasad na jakich beneficjent będzie uzyskiwał zgodę oraz informował instytucję która przyznała mu środki na realizację projektu w ramach którego następnie będzie udzielana pomoc de minimis na drugim poziomie. Tym samym, zgodnie z brzmieniem 5 ust. 3 to instytucja, wobec której beneficjent będzie miał obowiązek rozliczenia się z realizacji projektu w ramach którego będzie udzielał pomocy de minimis na drugim poziomie, będzie decydowała o zasadach na jakich umowa o dofinansowanie projektu będzie regulować kwestie dotyczące pomocy na drugim poziomie. Jednocześnie naleŝy pamiętać, Ŝe pomoc moŝe być udzielana na drugim poziomie wyłącznie w sytuacji gdy stanowi element realizacji projektu (jej udzielenie nastąpi w trakcie realizacji projektu). 3

4 Kumulacja pomocy W 7 wskazano zasady kumulacji pomocy otrzymanej w odniesieniu do tych samych przeznaczeń pomocy zgodnie bowiem z art. 2 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 pomocy de minimis nie naleŝy łączyć z pomocą państwa w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, w przypadku gdyby taka kumulacja miała skutkować osiągnięciem wyŝszego poziomu intensywności pomocy niŝ ustalony pod kątem specyficznych uwarunkowań kaŝdego przypadku w rozporządzeniu o zwolnieniu grupowym lub decyzji przyjętej przez Komisję. Tym samym przed udzieleniem pomocy de minimis na podstawie rozporządzenia właściwy podmiot udzielający pomocy będzie musiał zweryfikować czy przedsiębiorca nie uzyskał innego przysporzenia w odniesieniu do tego samego przeznaczenia pomocy, które ma wpływ na moŝliwość udzielenia pomocy de minimis zgodnie z rozporządzeniem. W przypadku pomocy udzielanej na pierwszym poziomie warunek wskazany w 7 będzie dotyczył wydatków kwalifikowalnych projektu wobec moŝliwych innych źródeł pomocy otrzymanej w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych. W przypadku pomocy udzielanej na drugim poziomie warunek wskazany w 7 będzie w praktyce oznaczał konieczność zweryfikowania przed udzieleniem pomocy czy w odniesieniu do przysporzenia, jakie planuje się przekazać na rzecz przedsiębiorcy, nie istnieją inne źródła ich finansowania, które mają wpływ na wysokość i moŝliwość udzielenia pomocy de minimis. W 8 wskazano, iŝ kwota pomocy udzielanej na podstawie przepisów rozporządzenia wraz z kwotą kaŝdej innej pomocy de minimis udzielanej temu samemu podmiotowi w roku podatkowym, w którym została udzielona pomoc na podstawie przepisów rozporządzenia i w dwóch poprzednich latach podatkowych, nie moŝe przekroczyć równowartości EURO. W przypadku podmiotów działających w sektorze transportu drogowego limit ten stanowi równowartość EURO. Zgodnie z interpretacją dokonaną przez Komisję Europejską, jeśli podmiot prowadzi działalność gospodarczą zarówno w sektorze transportu drogowego, jak i inną działalność niezwiązaną z transportem, moŝe on otrzymać pomoc de minimis maksymalnie do kwoty 200 tys. EUR, z czego jedynie 100 tys. EUR z tej kwoty moŝe zostać przeznaczone na działalność w sektorze transportu drogowego. Dla moŝliwości dokonania powyŝszego zasadnicze znaczenie ma ustalenie rodzaju działalności której dotyczyć ma pomoc, jednak zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym przez UOKIK niezbędnym warunkiem jest takŝe prowadzenie przez przedsiębiorcę rozdzielnej rachunkowości oddzielnej dla działalności w sektorze transportu drogowego i dla innej działalności, tak aby moŝliwe było dokładne ustalenie wartości udzielonej pomocy de minimis w odniesieniu do poszczególnych rodzajów działalności. Wobec powyŝszego dla uznania, Ŝe pomoc będzie przeznaczona na wspieranie określonego rodzaju działalności konieczne jest: a) prowadzenie odrębnej ewidencji dla określonej działalności gospodarczej oraz prawidłowe przypisywanie przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających obiektywne uzasadnienie metod, oraz b) określenie w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) zasad prowadzenia odrębnej ewidencji oraz metod przypisywania kosztów i przychodów. Zgodnie ze stanowiskiem UOKIK, jeśli nie jest moŝliwe jednoznaczne przypisanie planowanego do udzielenia wsparcia do danego rodzaju działalności (tj. wsparcie będzie słuŝyło między innymi do prowadzenia działalności w sektorze transportu drogowego) lub jeśli nie będzie moŝliwe wywiązanie z zasad wskazanych powyŝej, limit pomocy de minimis nie moŝe przekroczyć równowartości EURO. Informacje dotyczące przeznaczenia pomocy będą przedstawiane przez podmiot ubiegający się o pomoc w formularzu wypełnianym zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. Nr 53, poz. 311). Jednocześnie zgodnie z aktualnie prowadzoną nowelizacją rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 marca 2007 r. w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz. U. Nr 53, poz. 354) podmiot wydający zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis będzie w treści zaświadczenia przedstawiał informację, czy pomoc de minimis została udzielona w związku z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością w sektorze transportu drogowego, a tym samym jednocześnie kolejny podmiot udzielający pomocy, analizując wcześniej wydane zaświadczenia, będzie posiadał dokładne informacje o wykorzystanych przez przedsiębiorcę limitach pomocy de minimis. 4

5 NaleŜy mieć na uwadze, Ŝe w 8 uŝywany jest zwrot lata podatkowe, co jest konsekwencją sprostowania do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis z dnia 24 czerwca 2010 r. (Dz. Urz. UE L 157 z , str. 18), zgodnie z którym uŝywane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 sformułowanie lata budŝetowe zostało zastąpione odpowiednio pojęciem lata podatkowe. Warunki i tryb udzielania pomocy na pierwszym i drugim poziomie W 9 określono warunki, jakie musi spełnić przedsiębiorca, aby mógł ubiegać się o udzielenie pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia, tj. dotyczące celu i zakresu udzielania pomocy, intensywności i kumulacji pomocy określonych zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006, maksymalnych wartości pomocy oraz odpowiednio wydatków kwalifikowalnych i trwałości projektu albo zgodności przedsięwzięcia z wydatkami kwalifikowanymi i trwałością projektu w ramach którego dana pomoc będzie udzielana. W 9 ust. 1 wskazano warunki dotyczące zarówno pomocy udzielanej na pierwszym poziomie jak i na drugim poziomie. W 9 ust. 2 wskazano warunki dotyczące pomocy udzielanej na pierwszym poziomie, tym samym tekst przepisu odnosi się do wydatków kwalifikowalnych i trwałości projektu realizowanego przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc. Jednocześnie naleŝy mieć na uwadze, Ŝe 6 dotyczy pomocy udzielanej na realizację projektu przez beneficjenta będącego przedsiębiorcą (otrzymującego pomoc na pierwszym poziomie). W 9 ust. 3 warunki dotyczące pomocy udzielanej na drugim poziomie. Beneficjent przed udzieleniem pomocy musi zweryfikować czy udzielana pomoc pozostaje w zgodności z zasadami i zakresem realizacji projektu w odniesieniu do wydatków kwalifikowalnych projektu oraz trwałości projektu. Jednocześnie, w 9 ust. 4 określono warunek trwałości realizacji projektu, co oznacza, Ŝe kaŝdorazowo wywiązanie się z obowiązku dochowania zasad trwałości projektu pozostaje przy beneficjencie (równieŝ w przypadku gdy elementem realizacji projektu jest przedsięwzięcie realizowane przez przedsiębiorcę w związku z pomocą otrzymaną na drugim poziomie). W 10: w ust. 1 i 2 wskazano sposób rozpoczęcia ubiegania się o pomoc w przypadku pomocy de minimis udzielanej na pierwszym poziomie; w ust. 3 i 4 wskazano sposób rozpoczęcia ubiegania się o pomoc w przypadku pomocy de minimis udzielanej na drugim poziomie. NaleŜy mieć na uwadze, Ŝe w związku z róŝnorodnością sytuacji dotyczących udzielania pomocy de minimis na drugim poziomie faktyczny proces ubiegania się o udzielenie pomocy oraz zawartość dokumentów składanych przez przedsiębiorców będzie się róŝnić, zatem treść omawianego przepisu naleŝy traktować jako schemat dostosowywany do specyfiki udzielanego wsparcia. w ust. 5 wskazano na dokumenty i informacje, których przedstawienie jest wymagane przy składaniu wniosku o dofinansowanie projektu albo wniosku o udzielenie pomocy, to jest: o dokumenty dotyczące pomocy de minimis otrzymanej przez przedsiębiorcę z innych źródeł przed złoŝeniem wniosku na podstawie którego ubiega się o pomoc de minimis udzielaną na podstawie niniejszego rozporządzenia (pozwalające na wyliczenie wysokości pomocy de minimis pozostałej do wykorzystania w ramach limitu określonego w okresie trzyletnim, a tym samym wysokości pomocy moŝliwej do udzielenia przedsiębiorcy w związku z pomocą wnioskowaną na podstawie rozporządzenia), o informacje o innej pomocy uzyskanej z innych źródeł przed złoŝeniem wniosku o dofinansowanie projektu lub wniosku o udzielenie pomocy, a takŝe informacje, na podstawie których podmiot udzielający pomocy będzie mógł zweryfikować sytuację finansową przedsiębiorcy - przygotowane zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (aktualnie informacje, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2 zawarte są w formularzu wprowadzonym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis. W 11 uregulowano tryb udzielania pomocy na pierwszym poziomie przez instytucje zarządzające, instytucje pośredniczące lub instytucje wdraŝające. W ust. 1 wskazano warunki i kryteria oceny wniosku, natomiast w ust. 2 wskazano, Ŝe pomoc moŝe być udzielana na podstawie umowy o dofinansowanie projektu. 5

6 W 12 uregulowano tryb udzielania pomocy w przypadku udzielenia pomocy publicznej na drugim poziomie przez beneficjenta: w ust. 1 wskazano kryteria oceny jakiej poddawane jest przedsięwzięcie, które będzie przedmiotem pomocy udzielanej przez beneficjenta. NaleŜy mieć na uwadze, iŝ beneficjent dokonując oceny pomocy planowanej do udzielenia przedsiębiorcy będzie musiał dokonać analizy zgodności udzielanej pomocy z zakresem projektu w ramach którego pomoc będzie udzielana w odniesieniu do wydatków kwalifikowalnych realizowanego projektu oraz w odniesieniu do poszanowania warunku trwałości projektu wynikającego z regulacji dotyczących wsparcia z funduszy strukturalnych; w ust. 2 określono, Ŝe udzielając pomocy de minimis beneficjent winien mieć na uwadze postanowienia umowy o dofinansowanie projektu, na podstawie której otrzymał prawo dysponowania środkami i zasobami podchodzącymi z rpo, które następnie będą przekazywane w formie pomocy de minimis na drugi poziom, a jednocześnie w ust. 3 wskazano na wymóg informowania instytucji, która udzieliła wsparcia na realizację projektu beneficjentowi, o pomocy udzielonej w ramach projektu na drugim poziomie. W ust. 3 wskazano na wymóg informowania instytucji, która udzieliła wsparcia na realizację projektu beneficjentowi, o pomocy udzielonej w ramach projektu na drugim poziomie. Z uwagi na system wdraŝania regionalnych programów operacyjnych przepis został sformułowany w sposób ogólny. Doprecyzowanie sposobu realizacji powyŝszego pozostaje w kompetencjach instytucji zarządzającej regionalnym programem operacyjnym lub strony umowy o dofinansowanie realizacji projektu działającej z upowaŝnienia instytucji zarządzającej, która to określi w jaki sposób beneficjent winien wywiązywać się z obowiązku określonego w przepisie. W 13 wskazano na konieczność dokonania aktualizacji dotyczących zakresu pomocy publicznej i pomocy de minimis otrzymanych z innych źródeł w okresie między złoŝeniem wniosku o dofinansowanie projektu albo wniosku o udzielenie pomocy a dniem planowanego przyznania pomocy, to jest dniem podpisania umowy o dofinansowanie projektu albo umowy o udzielenie pomocy. PowyŜsze po pierwsze będzie miało wymiar informacyjny, bowiem z aktualnej praktyki regionalnych programów operacyjnych wynika, Ŝe nie wszyscy przedsiębiorcy są świadomi konieczności spełnienia warunków udzielenia pomocy na dzień podpisywania odpowiedniej umowy. Po drugie, wprowadzenie proponowanego zapisu ułatwi podmiotom udzielającym pomocy egzekwowanie obowiązku wykazywania powyŝszych informacji bezpośrednio przed podpisaniem odpowiedniej umowy. Tym samym zgodnie z ust. 1 przedsiębiorca będzie zobowiązany do przedstawienia informacji odnośnie innej pomocy de minimis otrzymanej po dniu złoŝenia wniosku o udzielenie pomocy a zgodnie z ust. 2 będzie zobowiązany do przedstawienia informacji o kaŝdej innej pomocy otrzymanej w odniesieniu do tych samych przeznaczeń pomocy. Obowiązywanie rozporządzenia W 14 określono termin, do którego będzie moŝna udzielać pomocy na warunkach określonych w rozporządzeniu do dnia 30 czerwca 2014 r. PowyŜszy termin został określony zgodnie z art. 5 ust. 3 oraz art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006. Zgodnie z brzmieniem 16 rozporządzenie weszło w Ŝycie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw to jest w dniu 14 grudnia 2010 roku. Jednocześnie wprowadzenie przepisów przejściowych w 15 słuŝy zapewnieniu, Ŝe wejście w Ŝycie rozporządzenia nie przysporzy problemów zarówno podmiotom ubiegającym się o wsparcie, jak i podmiotom udzielającym pomocy. Brzmienie przepisu przejściowego ma zapewnić, Ŝe wejście w Ŝycie nowych przepisów nie spowoduje zmiany warunków konkursu/naboru w sytuacji, gdy rozporządzenie zacznie obowiązywać w trakcie trwania konkursu. Zgodnie z brzmieniem przepisu kaŝdy konkurs rozpoczęty przed dniem wejścia w Ŝycie niniejszego rozporządzenia będzie zakończony zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie otwarcia/ ogłoszenia tego naboru to jest zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 2 października 2007 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych (Dz. U. Nr 185, poz. 1317). Tym samym wszelkie działania podejmowane w ramach konkursu do czasu podpisania wszystkich umów o dofinansowanie projektów wyłonionych w ramach konkursu oraz rozstrzygnięcia wszystkich zgłoszonych odwołań będą przeprowadzane zgodnie z przepisami obowiązującymi na moment ogłaszania konkursu. Analogicznie w ust. 2 wskazano sposób postępowania odnośnie do projektów indywidualnych. 6