OPINIA PRAWNA zwrot zarobku lub dochodu z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu w razie nieskorzystania z usług tłumacza

Transkrypt

1 OPINIA PRAWNA zwrot zarobku lub dochodu z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu w razie nieskorzystania z usług tłumacza Przedmiotem opinii jest odpowiedź na pytanie, czy i ewentualnie na jakich zasadach tłumaczowi przysięgłemu przysługuje zwrot zarobku lub dochodu z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu w razie nieskorzystania z usług tłumacza. Stan faktyczny Asumptem do sporządzenia niniejszej opinii są zgłaszane przez tłumaczy przysięgłych sytuacje, w których sądy ustalają wynagrodzenie za stawiennictwo tłumacza na podstawie różnych przepisów, a niekiedy nawet odmawiają tłumaczom przyznania zwrotu zarobku lub dochodu z powodu stawiennictwa ze względu na brak regulacji tej kwestii w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz.U ze zm.). Akty normatywne uwzględnione w opinii Opinię sporządzono na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu 14 lipca 2015 r. Przy sporządzaniu opinii analizie poddano następujące akty normatywne: ustawę z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz.U ze zm.), znaną dalej w skrócie u.t.p.; rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz.U ze zm.) ustawę z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U ); ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U ze zm.), zwaną dalej w skrócie k.p.k.; ustawę z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U j.t.), zwaną dalej w skrócie u.k.s.c.; ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U ); ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U , ze zm.), zwaną dalej w skrócie k.p.a.; ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U ); ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U ze zm.); ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U ); ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U , ze zm.); ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U , ze zm.); ustawę budżetową na rok 2015 z dnia 15 stycznia 2015 r. (Dz.U ); ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U j.t.); rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U ze zm.);

2 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U j.t.); dekret z 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U ze zm.); ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U j.t.). Analiza prawna W wykonaniu zalecenia zawartego w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 marca 2011 r., sygn. akt SK 13/08 (OTK-A 2011, nr 2, poz. 11) ustawą z dnia 31 sierpnia 2012 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U ) ujednolicono przepisy dotyczące należności przysługujących świadkom, biegłym i tłumaczom. Poprzez zastosowaną technikę odesłań do Kodeksu postępowania karnego albo ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obecnie we wszystkich rodzajach postępowań obowiązują bardzo zbliżone zasady, ponieważ przepisy ww. ustaw są niemal identyczne (odpowiednio art. 618a 618l k.p.k. i art u.k.s.c.). Do u.k.s.c. odsyłają następujące przepisy: art. 52 ust. 3 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 56 Kodeksu postępowania administracyjnego, art pkt. 1 ustawy Ordynacja podatkowa, art ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, art. 17 ust. 1 ustawy o służbie zastępczej, art. 163 ustawy Prawo zamówień publicznych. Z kolei do k.p.k. odsyła: art. 119 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Regulujące kwestię zwrotu utraconego zarobku lub dochodu przepisy to art. 90b u.k.s.c. i jego odpowiednik art. 618 h. k.p.k. Brzmią one następująco: art. 90a u.k.s.c. 1. Biegłemu lub tłumaczowi wezwanemu przez sąd, w razie nieskorzystania z jego usług, przysługuje zwrot utraconego zarobku lub dochodu. 2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód przyznaje się biegłemu lub tłumaczowi, uwzględniając ich kwalifikacje i czas zużyty w związku z wezwaniem. Przepisy art. 86 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. art. 618h. k.p.k. 1. Biegłemu, tłumaczowi i specjaliście niebędącemu funkcjonariuszem organów procesowych wezwanym przez sąd lub organ prowadzący postępowanie przygotowawcze, w razie nieskorzystania z ich usług, przysługuje zwrot utraconego zarobku lub dochodu. 2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód przyznaje się biegłemu, tłumaczowi i specjaliście niebędącemu funkcjonariuszem organów procesowych, uwzględniając ich kwalifikacje i czas zużyty w związku z wezwaniem. Przepisy art. 618b 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

3 Dotyczące świadka, jednakże mające odpowiednie zastosowanie także do tłumacza przepisy art. 86 ust. 3 i 4 u.k.s.c. oraz art. 618b 3 i 4 k.p.k. stanowią, co następuje: art. 86 ust. u.k.s.c. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu. 2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach sądowych przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. w przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop. 3. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 2, stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. w przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego. 4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość świadek powinien należycie wykazać. 618b k.p.k. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu lub organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze. 2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału w czynnościach postępowania przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego dziennego zarobku lub dochodu. w przypadku świadka pozostającego w stosunku pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop. 3. Górną granicę należności, o których mowa w 2, stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. w przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego. 4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w 1, oraz ich wysokość świadek powinien należycie wykazać. Analiza powyższych przepisów pozwala na wyciągnięcie następujących wniosków odnoszących się do tłumacza: 1. Tłumaczowi przysługuje zwrot utraconego zarobku lub dochodu w razie nieskorzystania z jego usług przez sąd lub organ prowadzący postępowanie przygotowawcze. Ponieważ, jak wspomniano powyżej, do u.k.s.c. odsyła wiele ustaw szczególnych, należy uznać, że tłumaczowi przysługuje zwrot utraconego zarobku lub dochodu także

4 w razie wezwania go przez każdy organ administracji publicznej w celu wykonania tłumaczenia w postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy. 2. Utracony zarobek lub dochód przyznaje się tłumaczowi, uwzględniając czas zużyty w związku z wezwaniem. W razie skorzystania z usług tłumacza jego wynagrodzenie oblicza się zgodnie z 6 rozporządzenia w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (za każdą rozpoczętą godzinę, licząc godziny obecności od godziny, na którą tłumacz został wezwany, do godziny zwolnienia go z udziału w czynności). Tymczasem w razie nieskorzystania z usług tłumacza należy uwzględnić czas zużyty w związku z wezwaniem. Nie ma zatem przeszkód, by doliczyć również czas poświęcony przez tłumacza na dojazd do miejsca tłumaczenia i z powrotem do siedziby tłumacza. 3. Górną granicę należności z tytułu utraconego zarobku lub dochodu stanowi równowartość 4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. Art. 9 ust. 1 pkt. 2) a ustawy budżetowej na rok 2015 ustala wysokość kwoty bazowej na 1766,46 zł. Maksymalna kwota należności wynosi zatem 81,25 zł. 4. Utratę zarobku lub dochodu oraz ich wysokość tłumacz powinien należycie wykazać. W przypadku pozostawania przez tłumacza w stosunku pracy należyte wykazanie utraty zarobku nie jest skomplikowane. w takiej sytuacji przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Zasady te normują przepisy rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Za czas zwolnienia tłumacza na wezwanie organów wymiaru sprawiedliwości lub organów administracji publicznej pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia. w tym wypadku pracodawca wydaje tłumaczowi na podstawie 16 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.) zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu. Większych trudności może przysparzać ustalenie wysokości przeciętnego dziennego dochodu w przypadku prowadzenia przez tłumacza działalności gospodarczej. Utracony dochód za jedną godzinę można przykładowo określić na podstawie zeznania podatkowego z roku ubiegłego, dzieląc średni miesięczny dochód przez średni miesięczny czas pracy. Do ustalenia czasu pracy można posiłkowo posłużyć się art Kodeksu pracy, który co do zasady stanowi, że czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Przykładowo, przy dochodzie rocznym rzędu zł można zastosować następujące działanie matematyczne: (dochód roczny):52 (ilość tygodni w roku):40 (tygodniowy czas pracy) = 33,65 (dochód w przeliczeniu na godzinę). w sytuacji zatem, gdy tłumacz mający swą siedzibę w Warszawie na Pradze-Południe, stawia się do sądu na ul. Ogrodowej na godz , przy czym rozprawa zostaje wywołana z 45-

5 cio minutowym opóźnieniem o godz i sąd zwalnia tłumacza o godz , to czas zużyty przez tłumacza w związku z wezwaniem stanowić będzie sumę czasu pozostawania do dyspozycji sądu (od do 11.30) oraz czas dojazdu ze swojej siedziby i z powrotem (ok. 1,5 h komunikacją miejską). Przy rocznym dochodzie rzędu zł utracony dochód wynosi zatem 2,5 x 33,65 = 84,12 zł. Tłumacz powinien więc domagać się stawki maksymalnej w wysokości 81,25 zł. Należyte udokumentowanie utraconego dochodu powinno zatem polegać na złożeniu przez tłumacza oświadczenia o utraconym dochodzie w związku z koniecznością dojazdu do sądu, okresem pozostawania do dyspozycji sądu i powrotem do swojej siedziby, do którego zaleca się załączyć PIT za ostatni rok lub kwartał oraz np. wydruk mapki z google.maps wskazujący czas przejazdu. Mając na względzie powyższe rozważania, niesłuszna wydaje się praktyka niektórych sądów polegająca na przyznawaniu tłumaczom utraconego wynagrodzenia za 1 godzinę tłumaczenia poprzez analogiczne zastosowanie 6 rozporządzenia w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego, skoro przepisy usytuowane w aktach normatywnych wyższej rangi (ustawy), nakazują wprost uwzględnienie czasu zużytego w związku z wezwaniem. Należy również mieć na uwadze, że należności z tytułu utraconego zarobku lub dochodu przyznaje się na wniosek tłumacza, o czym stanowią poniższe regulacje: art. 92 u.k.s.c. Art Zwrot wydatków, utraconego zarobku lub dochodu, wynagrodzenia i kosztów podróży przyznaje się na wniosek świadka, biegłego lub tłumacza złożony na piśmie lub ustnie do protokołu rozprawy. 2. Wniosek o przyznanie należności, o których mowa w ust. 1, składa się ustnie do protokołu lub na piśmie, w terminie 3 dni od dnia zakończenia czynności z udziałem osoby uprawnionej do tych należności, a w przypadku osoby, o której mowa w art z udziałem świadka, któremu ona towarzyszyła. 3. Roszczenie o zwrot należności, o których mowa w ust. 1, przedawnia się z upływem lat trzech, licząc od dnia powstania tego roszczenia. 4. Świadek, biegły lub tłumacz powinni być pouczeni o prawie i sposobie zgłoszenia wniosku o zwrot należności oraz o skutkach niezachowania terminu wskazanego w ust. 2. art. 618 k.p.k. 1. Należności, o których mowa w art. 618a, art. 618b, art. 618d oraz art. 618f- 618h, przyznaje się na wniosek. 2. Wniosek o przyznanie należności, o których mowa w 1, składa się ustnie do protokołu lub na piśmie, w terminie zawitym 3 dni od dnia zakończenia czynności z udziałem osoby uprawnionej do tych należności, a w przypadku osoby, o której mowa w art. 618d - z udziałem świadka, któremu ona towarzyszyła. 3. Roszczenie o zwrot należności, o których mowa w 1, przedawnia się z upływem 3 lat od dnia powstania tego roszczenia. 4. Świadek, osoba mu towarzysząca, biegły, tłumacz oraz specjalista nie będący funkcjonariuszem organów procesowych powinni być pouczeni o prawie i sposobie zgłoszenia wniosku o zwrot należności oraz o skutkach niezachowania terminu wskazanego w 2.

6 Co do zasady wniosek o przyznanie należności składa się w terminie 3 dni od dnia zakończenia czynności z udziałem tłumacza. w przypadku uchybienia terminowi nie z własnej winy (np. z powodu choroby), tłumacz może złożyć wniosek o przyznanie należności wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności (odpowiednio na podstawie art. 168 k.p.c. i art. 126 k.p.k.). Tłumacz może również złożyć wniosek po terminie w sytuacji, gdy sąd lub inny organ nie pouczył go o prawie i sposobie zgłoszenia wniosku o zwrot należności oraz o skutkach niezachowania terminu. Uprawnienie takie nie wynika wprawdzie wprost z cytowanych powyżej przepisów. w odniesieniu do ustaw i przepisów karnych kwestię tę reguluje natomiast art k.p.k. stanowiący, że jeżeli organ prowadzący postępowanie jest obowiązany pouczyć uczestników postępowania o ciążących obowiązkach i o przysługujących im uprawnieniach, brak takiego pouczenia lub mylne pouczenie nie może wywoływać ujemnych skutków procesowych dla uczestnika postępowania lub innej osoby, której to dotyczy. Analogicznego rozwiązania trudno doszukać się wprawdzie w Kodeksie postępowania cywilnego (art. 5 k.p.c. mówi tylko o możliwości udzielania niezbędnych pouczeń w razie uzasadnionej potrzeby), aktualne pozostaje jednakże orzecznictwo odnoszące się do nieobowiązującego już, a mającego na podstawie art k.p.c. zastosowanie również do tłumaczy, dekretu z 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445 ze zm.). Zgodnie bowiem z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1968 r., (I PZ 68/68, Lex nr 6432) utrata przez biegłego prawa do wynagrodzenia w związku z niezgłoszeniem żądania w tym przedmiocie w terminie ( ) następuje tylko w tym wypadku, gdy biegły został uprzedzony o niekorzystnych dla niego skutkach uchybienia temu terminowi. Wydaje się, że zwrot utraconego dochodu nie będzie podlegał podatkowi VAT, albowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlega, zgodnie z 5 ust. 1 pkt. 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na kanwie poglądów doktryny i orzecznictwa do art. 8 ustawy o VAT przyjmuje się, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną) (por. A. Bartosiewicz. Komentarz do art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług i cytowane tam orzecznictwo, wyd. IX Lex 2015). Tymczasem powyżej analizowane przepisy wyraźnie wskazują na zwrot utraconego dochodu w razie nieskorzystania z usług tłumacza. Skoro zatem nie dochodzi do wymaganej w doktrynie i orzecznictwie tzw. konsumpcji świadczenia, brak jest podstawy do opodatkowania zwrotu utraconego dochodu podatkiem VAT. Autor opinii: Paweł Gugała Adwokat i tłumacz przysięgły jęz. niemieckiego