Józef Kusiba- działacz społeczny, instruktor, pilot.

Transkrypt

1 ZWIĄZKI PRZEMYSŁU NAFTOWEGO Z LOTNICTWEM cz.4a SYLWETKI PILOTÓW I SPADOCHRONIARZY W poprzednich zeszytach Wiek Nafty prezentowaliśmy Koncerny i Spółki naftowe, a także nafciarzy którzy działali społecznie w modelarstwie lotniczym organizacji i zrządzaniu lotnictwem sportowym. W tym numerze przedstawiamy sylwetki nafciarzy, którzy oprócz pracy zawodowej czynnie uprawiali sport lotniczy. Realizowali się oni w sporcie spadochronowym, szybowcowym, samolotowym, a ostatnio w paro i motolotniarstwie. Wielu z nich dla swoich pasji odeszło z przemysłu naftowego do zawodów związanych z lotnictwem cywilnym i wojskowym. Nierzadko ci którzy związali życie zawodowe z lotnictwem, stanowili trzon wysoko kwalifikowanych pilotów, instruktorów szybowcowych, samolotowych i spadochronowych. W swojej życiowej pasji osiągali wyniki w różnych rodzajach sportu lotniczego na wysokim poziomie równym zawodowcom. Do grona pasjonatów lotnictwa wywodzących się ze środowiska pracowników przemysłu naftowego należeli : Józef Kusiba- działacz społeczny, instruktor, pilot. Urodził się 24 listopada 1922 roku. Działalność lotniczą rozpoczął od modelarstwa lotniczego. W 1934 roku wraz z grupą entuzjastów z sekcji szybowcowej, przystąpił do budowy szybowca typu CW III. Od 1936 roku był członkiem Krośnieńskiego Koła Szybowcowego, a w 1938 roku Szkoły Szybowcowej Aeroklubu Krośnieńskiego Zagłębia Naftowego. W tym czasie zdobył licencję pilota szybowcowego. W okresie okupacji działał w ruchu oporu, był inicjatorem przechowania w magazynach Kopalnictwa Naftowego 4 szybowców szkolnych. Ten fakt opisuje Piotr Kucharski modelarz z Krosna, odnosząc się do ekspozycji szybowców Wrona i Żaba w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie:

2 owa "Żaba" pochodzi z dawnego AeroklubuKrośnieńskiego Zagłębia Naftowego a została bardzo sprytnie przechowana przez wojnę. Otóż śp. Jan Kusiba, ówczesny działacz Aeroklubu, załatwił czysty niemiecki druczek urzędowy, wypełnił go na maszynie po niemiecku treściąmówiącą o tym, że hangar i znajdujące się w nim szybowce należą do okupacyjnych władz niemieckich i powiesił go na drzwiach hangaru za szkłem. Ordnungmustsein! Przez 5 lat żaden niemiecki ani ukraiński wartownik nie wszedł nawet do hangaru, a szybowce były cichcem, nocą, konserwowane- tak więc od 11 września 1944 roku, gdy Krosno zostało wyzwolone, odbywały się nadwóch (czy trzech?) zachowanych szybowcach pierwsze wzloty nad wyzwolonym kawałkiem Rzeczypospolitej. (Autor pomylił imię. Pan Kusiba miał na imię Józef). W 1944 roku złożył maturę w Liceum im. M. Kopernika w Krośnie. Wraz z innymi młodymi entuzjastami lotnictwa na prowizorycznym szybowisku w Białobrzegach pod Krosnem odbywał pierwsze po wojnie loty szybowcowe. Był instruktorem szybowcowym i posiadał także licencję pilota samolotowego. W latach pełnił obowiązki kierownika i instruktora szybowcowego w Aeroklubie Podkarpackim. Od 1953 do 1955 roku pracował w Zarządzie Okręgu Związku Zawodowego Górników Naftowców jako instruktor sportu i trener narciarstwa. W 1956 roku powrócił do pracy w Aeroklubie Podkarpackim - Centrum Wyszkolenia Lotniczego i Spadochronowego, gdzie pełnił funkcje kierownicze. Instruktor pilot Józef Kusiba, w pierwszej kabinie Tadeusz Postępski, syn przyjaciela- Zdzisława Postępskiego

3 Posiadał I klasę pilota szybowcowego, I klasę pilota samolotowego, oraz licencję instruktora zawodowego. Był lubianym szefem, instruktorem, pilotem i przyjacielem młodzieży. Podczas swojej pracy w Aeroklubie wyszkolił kilkuset pilotów szybowcowych i samolotowych. Józef Kusiba, ppłk. Tadeusz Góra i Stanisław Kondera w Ustjanowej / ze zbiorów KSL w Krośnie/ W 1981 roku przeszedł na emeryturę. Nie rozstawał się z lotniskiem. Był członkiem-założycielem Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. W 1981 roku został wybrany do Zarządu KKSL, w którym pełnił funkcję przewodniczącego zespołu historycznego W okresie od 1994 do1999 roku pełnił funkcję Prezesa Zarządu KKSL. Za długoletnią pracę społeczną w lotnictwie otrzymał wiele odznaczeń państwowych i resortowych: Brązowy i Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Odznakę Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego, Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Dyplom Błękitne Skrzydła, Medal XXX PRL. Zmarł 27 czerwca 2004 roku w Krośnie i został pochowany na cmentarzu komunalnym. Józef Zuzak- pilot sportowy Urodził się 10 sierpnia 1929 roku w Krośnie..

4 W 1948 roku złożył maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika, Podjął pracę w dyrekcji Kopalnictwa Naftowego w Krośnie. Był piłkarzem Klubu Sportowego Nafta. W 1950 roku został skierowany na studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Studia ukończył w 1955 roku uzyskując dyplom magistra inżyniera górnictwa - specjalności eksploatacji ropy iwiertnictwa. W przemyśle naftowym pracował 52 lata na kopalniach ropy i stanowiskach kierowniczych w Krośnie, Warszawie, Sanoku i Gorlicach. 4 lata kierował pracami na kontraktach zagranicznych w Algierii i Rosji. Od 1956 roku oprócz pełnienia odpowiedzialnych stanowisk w przemyśle naftowym, angażował się w działalność społeczną Aeroklubu Podkarpackiego i organizowanie Muzeum Przemysłu Naftowego w Bóbrce. Bliskie związki z lotnictwem zaszczepili mu Prezes Aeroklubu Podkarpackiego Henryk Górka i v-prezes Stanisław Kondera. W 1973 roku został wybrany na funkcję Prezesa Aeroklubu którą pełnił przez okres 14 lat. W 1975 roku odbył szkolenie szybowcowe, a w 1978 roku zdobył licencję pilota. Licencja Pilota Szybowcowego i Świadectwo Srebrnej Odznaki Szybowcowej Zajęcia zawodowe i częsta zmiany miejsca zamieszkania nie pozwalały na pełne rozwinięcie skrzydeł i spełnienie marzeń o dużym lataniu. Pomimo tego zdobył wiele uprawnień pilotażowych, m. innymi : - wykonywanie lotów za samolotem, - uprawnienia do wykonywania akrobacji podstawowej, - kurs lotów na przyrządy bez widoczności ziemi - wykonywania lotów z pasażerami - uprawnienia do wykonywania lotów w nocy.

5 Latał na kilku typach szybowców, a największy nalot miał na szybowcu Pirat. W 1981 roku zdobył Srebrną Odznakę Szybowcową, a w 1983 roku otrzymał uprawnienia radio-telefonisty w służbie lotniczej. J. Zuzak w szybowcu Pirat na którym wylatał najwięcej godzin /foto. T. Wais/ Brał udział w zawodach szybowcowych organizowanych przez Aeroklub Podkarpacki. Niezależnie od tego odbył kilka ćwiczeń poligonowych i kursów w wojskach lądowych i lotniczych w Dęba-Rozalin, Toruniu, Poznaniu, Modlinie i Biskupinie. W 2012 roku został awansowany przez Ministra Obrony Narodowej RP na stopień majora. Był założycielem Sali Tradycji Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Przez okres 35 lat pełnił funkcję Sekretarza Klubu. Jest członkiem Honorowym Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Posiada wiele wysokich odznaczeń państwowych wojskowych i cywilnych m. innymi: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotą Odznakę za Zasługi dla Wojska Polskiego, Złotą Odznakę za Zasługi dla Aeroklubu Polskiego, Odznakę Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Stanisław Kondera- pilot sportowy i zawodowy.

6 Urodził się w 1930 roku. W latach ukończył Szkołę Podstawową. Po zakończeniu wojny kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Krośnie. Równocześnie w tym okresie rozpoczął szkolenie szybowcowe. W 1948 roku uzyskał kategorię C pilota szybowcowego. W 1954 rokuukończył Wydział Górniczy Akademii Górniczo - Hutniczej w Krakowie i podjął pracę w przemyśle naftowym. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji: kierownika Kopalni Ropy Wietrzno - Bóbrka, szefa produkcji w Kopalnictwie Naftowym, Inspektora Okręgowego Urzędu Górniczego i Naczelnego Inżyniera w Przedsiębiorstwie Kopalnictwa Naftowego. W okresie od1986 do 2000 roku pełnił funkcję dyrektora Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Bóbrce. W 1960 roku na samolocie typu CSS 13 odbył szkolenie samolotowe. W październiku 1961 roku zdobył Srebrną Odznakę Szybowcową i uzyskał licencję pierwszej klasy pilota zawodowego. Brał udział w wielu zawodach samolotowych. Latał prawie na wszystkich typach samolotów sportowych. Pełnił funkcję v-prezesa Zarządu Aeroklubu Podkarpackiego i kierownika Sekcji Spadochronowej. Z samolotu AN-2 dokonywał zrzutów treningowych członków Sekcji. Uzyskał uprawnienia agro-pilota. W 1973 roku z samolotu AN-2opylał pola bawełnyw Egipcie. Każdą wolną chwilę spędzał na lotnisku wśród pilotów i spadochroniarzy doskonaląc swoje umiejętności w pilotażu. W 1982 roku wstąpił do Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Stwarzał dobrą atmosferę wśród lotników znany był ze swoich dowcipów. Na słynnym wśród kolegów motorze Jawa przewoził na szkolenie lotnicze naszego kapelana, o. Dominika Orczykowskiego z Klasztoru O. Kapucynów w Krośnie. Lotnictwem zaraził wielu nafciarzy, w tym b. Prezesa Aeroklubu Józefa Zuzaka.

7 . Trzeci od lewej Stanisław Kondera w Egipcie /ze zbiorów Jacka Kondery/ Karierę pilota zakończył w dniu 18 sierpnia 1998 roku, lecąc zrekonstruowanym samolotem typu CSS 13. Odbyło się to na lotnisku Aeroklubu Podkarpackiego w gronie rodziny i najbliższych przyjaciół. Stanisław Konderaprzed ostatnim samodzielnym lotem z prezesem APdkp Janem Zającem /ze zbiorów Jacka Kondery/

8 Ostatni wpis do książki pilota w uroczystej atmosferze, wykonał dyrektor Aeroklubu Podkarpackiego instruktor - pilot Witold Ostrowski. W uznaniu za zasługi dla przemysłu naftowego i lotnictwa sportowego otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznakę Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego, Złotą Odznakę za Zasługi dla Aeroklubu Polskiego i Złotą Odznakę Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej. Otrzymał też wiele odznaczeń państwowych i resortowych. Leopold Borek -pilot sportowy, kapitan-pilot PLL LOT. Urodził się w 1944 roku. Szkolenie lotnicze rozpoczął podczas nauki w szkole podstawowej. W 1962 roku został członkiem Sekcji Spadochronowej Aeroklubu Podkarpackiego. W 1965 roku ukończył Technikum Przemysłu Naftowego w Krośnie. Od 1965 do 1968 roku pracował w Rafinerii Nafty w Jedliczu,a do 1977 roku w Przedsiębiorstwie Naftochem w Krakowie. Posiada wiele osiągnięć sportowych. W ciągu swojej kariery oddał 600 skoków spadochronowych. W 1966 roku zdobył Srebrną Odznakę Szybowcową, W 1967 roku uzyskał licencjęsamolotową pilota turystycznego. W 1972 roku uzyskał licencję pilota zawodowego i instruktora samolotowego. Pilot Leopold Borek przed lotem na samolocie Zlin 526F /scan z 70 lat Aeroklubu Podkarpackiego /

9 Od 1975 roku był pilotem w Zakładzie Usług Agrolotniczych w Gdańsku. W 1977 roku przeszedł do pracy w PLL LOT gdzie ukończył kurs pilota liniowego. Doskonalące szkolenie lotnicze odbył w Ulianowsku (ZSRR). Latał na samolotach pasażerskich typów AN-24, TU-134, TU-154. Od 1992 roku po ukończeniu szkolenia w Seattle (USA) latał na samolotach pasażerskich Boeing 737. Kpt. pilot Leopold Borek za sterami B737 /scan z 70 lat Aeroklubu Podkarpackiego / Posiada Złotą Odznakę Skoczka Spadochronowego i Zasłużony dla PLL LOT. Stanisław Stec: pilot, instruktor-kpt. PLL LOT Urodził się w 1946 roku. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Technikum Przemysłu Naftowego w Krośnie, które ukończył w 1966 roku. Podczas nauki w Technikum w 1964 roku został członkiem Aeroklubu Podkarpackiego gdzie odbył szkolenie i uzyskał licencję pilota szybowcowego.

10 Stanisław Stec z prawej z inst..pilotem Józefem Kusibą /scan z 70 lat Aeroklubu Podkarpackiego / W 1967 roku podjął pracę na kopalni ropy naftowej w Lubatówce, gdzie pracował do 1975 roku. Łącząc pracę zawodową z pasją do lotnictwa rozpoczął w Aeroklubie Podkarpackim szkolenie samolotowe na samolotach Junak 2, Junak 3, Jak 18, Zlin 526, TS-8 Bies, PZL 101 Gawron, PZL 104 Wilga, AN 2. Zdobył licencję pilota samolotowego. W okresie od 1970 do 1974 roku uzyskał I, II i III klasę oraz brązową, srebrną i złotą odznakę pilota samolotowego sportowego, W 1975 roku uzyskał licencję zawodową pilota samolotowego oraz uprawnienia instruktora. W 1975 roku podjął pracę w Polskich Liniach Lotniczych LOT w Warszawie, gdzie został przeszkolony na samolotach AN 24. Odbył szkolenie w Ulianowsku (ZSRR) na samolotach TU-134 a następnie w Seattle (USA) na samolotach Boeing 737. Za sterami Boeing 737 /ze zbiorów S. Steca/

11 W PLL LOT, jako pilot posiada nalot godzin przeleciał 11 tys. km. Na emeryturę odszedł w 2011 roku. Za długoletnią pracę w PLL LOT został uhonorowany Medalem Zasłużony pracownik PLL Lot oraz odznaką II stopnia z dwoma diamentami. Jacek Serwacki- pilot sportowy, kapitan - pilot wojskowy Urodził się w 1947 roku w Krakowie. W 1966 roku ukończył Technikum Przemysłu Naftowego w Krośnie. W czasie trwania nauki został członkiem Aeroklubu Podkarpackiego, w którym odbył szkolenie i uzyskał licencję pilota szybowcowego. W 1966 roku, po ukończeniu Technikum Przemysłu Naftowego wziął udział w szkoleniu Lotniczego Przysposobienia Wojskowego przy Aeroklubie Podkarpackim. Szkolenie odbywał na samolocie TS-8 Bies. W styczniu 1967 roku po ukończeniu szkolenia i uzyskaniu licencji pilota samolotowego został przyjęty do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. W trakcie nauki szkolił się na lotnisku w Radomiu na samolocie odrzutowym TS-11 Iskra, a w Dęblinie na samolocie LIM-2. Jacek Serwacki /z prawej/ podczas szkolenia na TS-11 Iskra

12 Jako jeden z ostatnich roczników dęblińskiej Szkoły wykonywał figury akrobatyczne na samolocie TS-11 Iskra oraz ostre strzelanie do ciągnionego rękawa. Ukończył Wyższą Oficerską Szkołę w Dęblinie, uzyskał stopień podporucznika i III klasę inżyniera-pilota w lotnictwie myśliwskim. Po ukończeniu Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie rozpoczął pracę zawodową w 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie. W 1971 roku został wytypowany wraz z 15- osobową grupą pilotów do przeszkolenia na samolotach MiG- 21R. W Pułku latał na samolotach: LIM-2 i MIG-21R gdzie uzyskał I klasę pilota. Z Sochaczewa przeniesiony został do Warszawy, gdzie kontynuował pracę w Samodzielnej Eskadrze podległej Głównemu Inspektoratowi Szkolenia Wojska Polskiego która wykonywała zadania na rzecz instytucji Centralnych MON. Został mianowany na stopień kapitana. Latał na samolotach: Wilga, AN-2, TS-8 Bies, TS-11 Iskra, LIM-2, MIG-21R. Ogółem wylatał około 2800 godzin. W 1982 roku w stanie wojennym, wobec negatywnej postawy w sprawach politycznych, po 25 latach służby pilota wojskowego został zwolniony do rezerwy. Jest miłośnikiem tradycji, jego pasją jest zbieractwo antyków. Zakupił i wyremontował dworek w Łubnie Szlacheckim. Odznaczony Srebrnym i Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny, Medalem za udział w Akcji na rzecz powodzian oraz innymi wysokimi odznaczeniami wojskowymi. Marek Mojak- pilot sportowy Urodził się w 1945 roku. Już od Szkoły Podstawowej przez wiele lat uczęszczał do modelarni, gdzie pod nadzorem instruktora Bolesława Krzanowskiego zbudował wiele modeli latających. W 1964 roku ukończył Technikum Przemysłu Naftowego.

13 Podjął pracę w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Naftowych Jasło. Pracował na stanowisku asystenta kierownika wiertni. Praca w terenie nie sprzyjała jego zainteresowaniom lotniczym. W 1966 roku przeniósł się do Zakładu Urządzeń Naftowych w Krośnie, gdzie pracował w Dziale Kontroli Jakości i Dziale Postępu Technicznego. Lata 60-te. Pierwsze loty szkolne na Czapli z Instruktorem Henrykiem Selwą. Podczas szkolenia w Aeroklubie Podkarpackim, uzyskał uprawnienie pilota III i II klasy, srebrną odznakę oraz licencję pilota szybowcowego w 1972r. Jest posiadaczem I klasy pilota szybowcowego i Złotej Odznaki Szybowcowej z dwoma diamentami za przelot docelowo- powrotny 305 km i przewyższenie 6400 m. Startował wielokrotnie w Okręgowych Zawodach Szybowcowych. Posiada 824 godziny nalotu na 12 typach szybowców. Sport szybowcowy uprawiał do 1989roku. W 2008roku wznowił uprawnienia lotnicze i uprawianie latania szybowcowego. Rażniany-2008 rok. Marek przed startem na szybowcu BLANIK /ze zbiorów M. Mojaka/

14 Od roku 2005 pełni funkcję Kierownika Sekcji Historycznej Aeroklubu Podkarpackiego, której był współzałożycielem. Prowadzi o dużej oglądalności stronę internetową na której publikowane są interesujące materiały z bieżącej i historycznej działalności lotniczej oraz biografii i osiągnięciach indywidualnych w specjalnościach lotniczych. Od 1999 roku jest członkiem Zarządu Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Był działaczem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego i Podkarpackiego Klubu Techniki i Racjonalizacji. Wielokrotnie wyróżniany i odznaczany m. innymi: Brązowym Krzyżem Zasługi, Honorową Odznaką Za Zasługi dla Województwa Krośnieńskiego, Odznaką Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa oraz tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Tadeusz Wieczorek- pilot sportowy, instruktor spadochronowy. Urodził się w 1945 roku. Technikum Przemysłu Naftowego ukończył w 1965 roku. Jako uczeń Technikum został członkiem Sekcji Spadochronowej Aeroklubu Podkarpackiego. 3 maja1963 roku oddał pierwszy skok spadochronowy. W marcu1964 rokuuzyskał licencję skoczka spadochronowego i uprawnienia instruktora I klasy Po ukończeniu szkoły podjął pracę w Rafinerii Jedlicze gdzie pracował do 1969 roku. Licencję pilota szybowcowegozdobył w lutym 1976 roku, a licencję pilota samolotowego turystycznego w lipcu1976 roku. W lutym1979 roku uzyskał licencję pilota samolotowego zawodowego II klasy.

15 Pilot, instr. spadochronowy Tadeusz Wieczorek z kursantami CWSpad. AP w Krośnie /ze zbiorów T. Wieczorka Od roku 1971 roku pracował zawodowo w Aeroklubie Podkarpackim.Wyszkolił ponad 3 tysiące kandydatów do wojsk powietrzno-desantowych. W swojej karierze oddał 1413 skoków. Tadeusz w locie /ze zbiorów T. Wieczorka/ Brał udział w ponad 20-tu zawodach spadochronowych. W 1965 rokuna II Spadochronowych Mistrzostwach Polski Juniorów we Wrocławiu zdobył tytułu Mistrza Polski Juniorów. Uzyskał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu, Złotą Odznakę Spadochronową z trzema diamentami i Srebrną Odznakę Szybowcową. Odznaczony został Brązowym i Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, oraz wyróżniony Odznaką za Zasługi dla Aeroklubu PRL.

16 Andrzej Skrudlik- pilot sportowy. Urodził się w 1945 roku w Gorlicach. Technikum Przemysłu Naftowego ukończył w 1964 roku. W 1993 roku ukończył Studia ekonomiczne oraz podyplomowe na UMCS w Lublinie. Od 1964 roku pracował w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Naftowych w Krakowie, jako asystent kierownika na wiertniach w rejonie Pławowic i Grobli k. Bochni, następnie jako asystent na ośrodku wierceń w Zgłobicach k. Tarnowa. Po uzyskaniu uprawnień został kierownikiem wierceń. Prowadził wiercenia z grupą ekspertów rosyjskich w rejonie Kazimierza n/wisłą oraz w rejonach Polski środkowej. W 1975 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Eksploatacji Cystern w Warszawie jako kierownik zarządu eksploatacyjnego 3-ch południowych rafinerii ( Jedlicza, Jasła i Glinika Mariampolskiego). W1989 roku założył firmę zajmującą się naprawą taboru kolejowego i autocystern do przewozu materiałów niebezpiecznych oraz urządzeń podlegających dozorowi technicznemu. Lotnictwem interesował się od najmłodszych lat ale czynnie zajął się od 2005 roku. Swoje marzenia o lataniu zrealizował uzyskując licencję pilota turystycznego i nabył samolot FK-14 Polaris. A. Skrudlik we własnym samolocie FK-14 Polaris /ze zbiorów A. Skrudlika/

17 W 2008 roku wspólnie z kolegami założył Jasielskie Stowarzyszenie Lotnicze IKAR działające najpierw na użyczonym przez Gminę Tarnowiec gruncie w miejscowości Czeluśnica, a po zgodzie Burmistrza miasta w Jaśle. Stowarzyszenie to jest zarejestrowane w KRS oraz posiada własne zarejestrowane w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego oraz PŻP lądowisko na terenie Hankówki. Aktualnie Stowarzyszenie udostępniło swoje lądowisko dla potrzeb Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Wspólnie z Dyrekcją Szpitala w Jaśle czynił starania o wybudowanie lotniska sanitarnego dla potrzeb LPR. W Stowarzyszeniu którego był założycielem działają sekcje: samolotowa, modelarskai motolotniowa. Zmarł roku. Pochowany został na starym cmentarzu w Jaśle. Stefan Maziarski - pilot sportowy Urodził się w 1944 roku. Od najmłodszych lat lotnictwo było jego pasją. Swoją przygodę z lotnictwem rozpoczął w wieku 13 lat od budowania modeli latających w modelarni lotniczej w Jaśle. Brał udział w wielu zawodach w których jego modele odnosiły duży sukces. Jest posiadaczem licencji sportowej modelarza lotniczego. Studia ukończył na Wydziale Mechanicznym Politechniki Rzeszowskiej. Od 1967 do 2009 roku pracował w Zakładzie Urządzeń Naftowych i Gazowniczych w Krośnie, na wielu kierowniczych stanowiskach. Przebywał na kontrakcie w Bazie Logistycznej przemysłu naftowego w Algierii. W 2010 roku przeszedł na emeryturę. Szkolenie samolotowe odbył w Aeroklubie Podkarpackim w latach 2011/2012. W 2012 roku w wieku 68 lat otrzymał licencję pilota turystycznego samolotowego i był najstarszym uczniem pilotażu w Polsce. W 2011 roku został współwłaścicielem samolotu Cessna-150. W 2015 roku zakupił samolot JK05 junior produkcji krajowej.

18 Stefan Maziarski z synem Pawłem przed samolotem JK05 junior /ze zbiorów S. Maziarskiego/ Lata bardzo intensywnie. Jest częstym gościem na lotniskach Aeroklubowych na Słowacji, w Łososinie, Weremieniu i Turbi. Wraz z kolegami utworzył Jasielskie Stowarzyszenie Lotnicze Ikar działające na terenie lądowiska w Jaśle. Jest czynnym członkiem Aeroklubu Podkarpackiego w Krośnie i Klubu Seniorów Lotnictwa. Oprócz czynnego latania zajmuje się regeneracją głowic silnikowych różnych typów. Odznaczony Srebrnymi i Brązowym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową za Zasługi dla woj. krośnieńskiego, Dyplomem Uznania za szczególny wkład pracy w rozwój Stowarzyszenia Lotniczego Ikar Złotą Odznaką za zasługi dla górnictwa nafty i gazu, Złotym medalem za długoletnią służbę w pracy zawodowej, Odznaką Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji. Witold Tenerowicz pilot sportowy Witold Tenerowicz urodził się w 1946 roku. Już w szkole podstawowej uczęszczał do przyszkolnej modelarni lotniczej pod kierunkiem kierownika szkoły Mariana Pelczara.

19 Z lotnictwem zetknął się już wcześniej. Jego ojciec Franciszekod 1945roku był pilotem, pracownikiem i aktywnym działaczem Aeroklubu Podkarpackiego i długoletnim Sekretarzem Klubu Seniorów Lotnictwa. W roku 1959 rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącego w Krośnie, które ukończył w 1963 roku. Jako uczeń II klasy Liceum rozpoczął szkolenie szybowcowew grupie pilota instruktora Zbigniewa Kwiatka. W roku 1968 zdobył srebrną odznakę szybowcową i drugą klasę pilota szybowcowego, a w 1969 roku zdał egzamin w Lesznie przed PKLE, uzyskując Licencję Pilota Szybowcowego. Witold Tenerowicz na Bocianie z inst. Andrzejem Ringiem w locie kontrolnym (KTP) /ze zbiorów W. Tenerowicza/ Był słuchaczem Państwowej Szkoły Górniczej w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł Technika Geofizyka, a po jej ukończeniu rozpoczął pracę w bazie Geofizyki Wiertniczej w Krośnie jako technik operator pomiarowiec. Do 1973 roku był czynnym pilotem szybowcowym. W roku 1971 został zatrudniony jako nauczyciel zawodu w Zespole Szkół Górnictwa Naftowego im. Ignacego Łukasiewicza w Krośnie, gdzie pracował do 1999 rok- do przejścia na emeryturę.

20 rok. Zakończenie sezonu. Piloci seniorzy od lewej: M. Gałuszka, M. Mojak i W. Tenerowicz /ze zbiorów W. Tenerowicza/ W roku 2004 został przyjęty do Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa przy AP-SL. Jestaktywnym członkiem Sekcji Historycznej. Posiada Dyplom Skrzydlatego Wieku i Za zasługi dla KKSL Marek Tenerowicz - konstruktor lotniczy Marek Tenerowicz urodził się w 1948 roku. Podczas nauki w Szkole Podstawowej należał do harcerstwai uczęszczał do modelarni lotniczej. W 1962 roku rozpoczął naukę w Lotniczych Zakładach Naukowych Wrocław Psie Pole (TBS), gdzie ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w zawodzie ślusarz-mechanik. Równocześnie prowadził harcerską modelarnię rakietową. Po ukończeniu szkoły zawodowej podjął pracę w Zakładzie Urządzeń Naftowych w Krośnie jako tokarz, a następnie szlifierz. Równolegle kontynuował naukę w Zaocznym Technikum Naftowym na kierunku Budowa Maszyn, którą ukończył w 1968 roku.

21 Podjął pracę w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Naftowego w Krakowie Oddział Krosno. Studiował zaocznie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, z której w 1970 roku wcielony został do wojska. Służbę wojskową odbył w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju. Po odbyciu służby wojskowej podjął pracę jako nauczyciel zawodu w Zespole Szkół Górnictwa Naftowego w Krośnie,. W okresie pracy w szkole ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Rzeszowskiej uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Od 1987 roku powrócił do swoich zainteresowań lotniczych w zakresie amatorskich konstrukcji lotniczych. Wraz z inż. Kazimierzem Jarząbem zbudował i doprowadził do oblotu kilka konstrukcji ULM takich jak Bociek-1, Bociek-2, Sroka z silnikiem 14 km i masie całkowitej 160kg, oraz 2 osobowy ULM Ważka z silnikiem 40 km o masie całkowitej 270 kg. Aktualnie buduje wiropłata. W początkowym okresie firmy EKOLOT uczestniczył w budowie samolotu ULM Elf konstrukcji mgr inż. Jerzego Krawczyka. Elf przed lotem pokazowymw Oleśnicy rok, w czasie międzynarodowego zlotu konstrukcji amatorskich, gdzie zdobył GrandPrix we wszystkich klasach /ze zbiorów M. Tenerowicza/ Na emeryturę przeszedł w 1998 roku. Dużo czasu poświęca pracy społecznej w zakresie konstrukcji amatorskich. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Rozwoju Inwestycyjnego Rady Miasta Krosna Od 2004 roku jest członkiem Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.

22 Był współwykonawcą projektu i realizacji skwerku przed Portem Lotniczym w Krośnie poświęconym pamięci lotników II wojny światowej i pobytu na lotnisku w 1997 roku Papieża Jana Pawła II. Wyróżniony Dyplomem Skrzydlatego Wieku oraz Odznaką Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego. Literatura: -Józef Kusiba Z kart historii lotnictwa i Aeroklubu Podkarpackiego w Krośnie. -Praca zbiorowa 70 lat Aeroklubu Podkarpackiego , 100 lat lotnictwa na Podkarpaciu Wyd. Cellfast sp. z o.o. -Biogramy pilotów opracowane są na podstawie nadesłanych materiałów i autoryzowane. Opracował: Józef Zuzak i Tadeusz Wais